Being polite in English: Useful expressions

- Being polite in English is not that easy to do

- مودب بودن در زبان انگلیسی کار آسانی نیست

unless you watch this video.

مگر اینکه این ویدیو را تماشا کنید.

Ha ha, let's do it.

هه، بیا انجامش بدیم

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

Some people think the British are very polite.

برخی از مردم فکر می کنند انگلیسی ها بسیار مودب هستند.

(graphics whoosh)

(گرافیک ووش)

"Could I possibly dare to ask you to be so kind

"آیا می توانم جرات کنم از شما بخواهم آنقدر مهربان

as to pass the salt?

باشید که نمک را رد کنید؟

Thank you.

متشکرم.

Seriously?"

جدی؟"

(graphics whoosh)

(گرافیک ووش)

Now that's a bit over the top.

حالا این کمی بیش از حد است.

A bit over the top means too much, right?

کمی بیش از حد به معنای بیش از حد است، درست است؟

But if you're meeting foreign friends

اما اگر با دوستان خارجی ملاقات می کنید

or you're gonna travel abroad or even immigrate

یا می خواهید به خارج از کشور سفر کنید یا حتی

and work and study in an English-speaking country,

در یک کشور انگلیسی زبان مهاجرت کرده و کار و تحصیل

it is important to be polite in English.

کنید، مهم است که در زبان انگلیسی مودب باشید.

I've noticed on my travels around the world,

من در سفرهایم در سراسر جهان متوجه شده ام ،

many countries are actually much more direct

بسیاری از کشورها در واقع بسیار مستقیم

than in England, for example...

تر از انگلستان هستند، برای مثال...

(graphics whoosh)

(گرافیک ها)

(speaks Spanish)

(اسپانیایی صحبت می کند)

So you see in England, we would probably say,

بنابراین در انگلیس می بینید، احتمالاً می گوییم:

"Can I have a beer?" rather than, "Give me a beer."

"می توانم داشته باشم. آبجو؟" به جای اینکه "به من آبجو بده."

We tend not to use the imperative,

ما تمایل داریم از امر ضروری استفاده نکنیم،

but maybe switch to a question.

اما ممکن است به یک سؤال تغییر دهیم.

That's one example.

این یک مثال است.

So being less direct is an important skill

بنابراین کمتر مستقیم بودن

even for native speakers.

حتی برای افراد بومی زبان یک مهارت مهم است.

Now in this video, I'll show you some ways

اکنون در این ویدیو، من به شما چند

of being less direct and how to be polite in English,

راه برای کمتر مستقیم بودن و نحوه مودب بودن در زبان انگلیسی را به شما

and also kind of show you when it's appropriate

نشان می دهم، همچنین به شما نشان می دهم چه زمانی

to be less direct, and just to note, right,

مناسب است کمتر مستقیم باشید، و فقط توجه داشته باشید، درست است،

I'm from Britain, so the examples I'm giving

من اهل بریتانیا هستم. بنابراین مثال‌هایی که من می‌آورم

are based on British English, but I would say, by and large,

بر اساس انگلیسی بریتانیایی است، اما من می‌توانم بگویم، به طور کلی،

these can be applied across the board

می‌توان این موارد را

in many English-speaking countries.

در بسیاری از کشورهای انگلیسی‌زبان به طور کلی اعمال کرد.

All right.

خیلی خوب.

Let's get stuck in. (chuckles)

بیایید در گیر کنیم. (خنده می زند)

Right, first of all, probably one of the most common ways

درست است، اول از همه، احتمالاً یکی از رایج ترین راه

of being less direct and polite is by using questions

های کمتر مستقیم و مؤدب بودن، استفاده از سؤالاتی

like "can", "could", or "would" instead of imperatives.

مانند «می توانم»، «می تواند» یا «می شود» به جای دستورات ضروری است.

So the imperative, by the way, is when you say,

بنابراین، اتفاقاً وقتی می گویید:

"Do this," "Do that," "Stand up," "Sit down," right?

«این کار را بکن»، «آن کار را بکن»، « ایستاد»، «بنشین»، ضروری است، درست است؟

That's not normally how we talk in social situations.

معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی اینطور نیست.

We normally ask questions, so instead of saying,

ما معمولاً سؤال می کنیم، بنابراین به جای اینکه بگوییم

for example, let's take the scenario in the office

، مثلاً بیایید سناریو را در دفتر

or in the classroom, instead of saying, "Give me your pen,"

یا در کلاس درس بگیریم، به جای این که بگویم «قلمت را به من بده»،

I would say, "Can I have your pen?

می گویم: «می توانم خودکارتان را داشته باشم؟

Thanks."

متشکرم».

Right?

درست؟

(with upward inflexion) "Can I have your pen?"

(با خم شدن به سمت بالا) "آیا می توانم قلمت را داشته باشم؟"

Notice the intonation.

به لحن آن توجه کنید.

"Can I" becomes (words run together) "Can-I".

"آیا می توانم" تبدیل به ( کلمات با هم می شود) "Can-I" می شود.

"Can-I have your pen?"

"آیا می توانم قلم شما را داشته باشم؟"

Can you say that?

میشه اینو بگی؟

"Can I, can I have your pen?"

"آیا می توانم، آیا می توانم قلم شما را داشته باشم؟"

That's it, perfect.

همین، عالی.

Or even, "Could I have your pen?"

یا حتی "آیا می توانم قلم شما را داشته باشم؟"

Listen again.

دوباره گوش کن.

(with upward inflexion) "Could I, could I,

(با خم شدن به سمت بالا) "آیا می توانستم،

could I have your pen?"

آیا می توانستم قلم تو را داشته باشم؟"

Repeat the whole thing.

همه چیز را تکرار کنید.

"Could I have your pen?"

"آیا می توانم قلم شما را داشته باشم؟"

Yeah, fantastic, right?

آره، فوق العاده، درسته؟

That's a much more polite way of doing it

این روش بسیار مؤدبانه‌تری برای انجام آن است

or even, "Excuse me, can I have your pen?"

یا حتی، "ببخشید، می‌توانم قلم شما را داشته باشم؟"

In Britain, we love to say, "Excuse me."

در بریتانیا ما دوست داریم بگوییم «ببخشید».

"Excuse me, (chuckles) can I borrow your pen?"

"ببخشید، (خنده می زند) آیا می توانم قلم شما را قرض بگیرم؟

Even "borrow" maybe, okay?

حتی "قرض" شاید، باشه؟

Great.

عالی.

And in addition, maybe for example, in a hotel

و علاوه بر این، شاید مثلاً در یک هتل

or a restaurant or a bar, we would also say that,

یا یک رستوران یا یک بار، این را هم بگوییم،

so when the waiter comes, I might say,

بنابراین وقتی پیشخدمت می آید، ممکن است بگویم:

"Yes, can I have the club sandwich please?"

"بله، می توانم ساندویچ باشگاه را بخورم؟"

Now sometimes foreign friends say,

حالا بعضی وقتا دوستان خارجی

"Well, what on earth are you doing?

میگن خب تو چیکار میکنی

Why are you asking the waiter?

چرا از پیشخدمت میپرسی

Surely you're just telling him, "I want the club sandwich."

حتما فقط بهش میگی من ساندویچ کلاب

It's true, and I'm not really asking him.

میخوام درسته و واقعا ازش نمیپرسم

It's just a way of being polite, right?

این فقط راهی برای مودب بودن است، درست است؟

When your boss in the international company says,

وقتی رئیس شما در شرکت بین المللی می گوید:

"Can I have the report for tomorrow?"

"می توانم گزارش فردا را داشته باشم؟"

he's not really asking.

او واقعاً نمی پرسد.

He's telling you, but just being polite.

او به شما می گوید، اما فقط مودب است.

What you don't say is, "Em, can you, can you?

آنچه شما نمی گویید. این است: «ام، می‌توانی، می‌توانی؟

Well, mm, I'm not sure.

خب، میلیمتر، مطمئن نیستم.

I'm a bit busy.

من کمی سرم شلوغ است.

How about the day after?"

روز بعد چطور؟"

No, we don't do that.

نه، ما این کار را نمی‌کنیم.

He's not asking.

او نمی‌پرسد.

It's just a way of being polite.

این فقط راهی برای مودب بودن است.

Great, so we've got questions about, "can I", or "could I".

عالی است، بنابراین سؤالاتی در مورد "می‌توانم" یا "می‌توانم" داریم.

It also works the other way around.

We often say, "could you", "would you", right?

ما اغلب می‌گوییم، " می‌توانی"، "آیا می‌خواهی"، درست است؟

So again, let's imagine the window's open,

پس دوباره، بیایید تصور کنیم که پنجره باز است

it's freezing cold, right?

، سرد است، درست است؟

We don't normally say, "Oi!

ما معمولاً نمی‌گوییم: "اوه!

Close the window."

پنجره را ببند.»

In a social situation, in order to be more polite,

در موقعیت اجتماعی برای اینکه مودب

we would say, "Excuse me, could you close the window?

تر باشیم، می گفتیم: «ببخشید، می توانید پنجره را ببندید؟

Could you close the window?"

آیا می‌توانی پنجره را ببندی؟»

Or, "Would you mind closing the window?

یا «آیا می‌خواهی پنجره را ببندی؟

Would you mind closing?"

آیا می‌خواهید ببندید؟»

So after mind, it's I-N-G.

پس از ذهن، I-N-G است.

"Would you mind opening?

«می‌خواهید باز کنید؟

Would you mind closing the window?"

آیا می‌خواهی پنجره را ببندی؟»

Can you say that after me?

بعد از من می‌توانی این را بگویی

"Would you mind closing the window?"

؟ «می‌خواهی پنجره را ببندی؟»

Great.

عالی است.

(with upward inflexion) "The window."

(با خم شدن به سمت بالا) «پنجره.

That's it, nice.

» همین، خوب است.

(graphics whoosh)

To add a bit more indirectness, nice word, indirectness,

غیرمستقیم، کلمه زیبا، غیرمستقیم،

sometimes we add "a moment" and it doesn't mean

گاهی اوقات "یک لحظه" را اضافه می کنیم و این فقط به معنای

just a moment, it's just being polite, right?

یک لحظه نیست، فقط مودب بودن است، درست است؟

"Would you mind closing the window a moment?"

"می خواهی یک لحظه پنجره را ببندی؟"

"Would you mind opening the door a moment?"

یک لحظه؟"

That's another way of adding extra politeness

این راه دیگری برای اضافه کردن ادب بیشتر

as well as, "excuse me", "please", "thank you", "a moment".

و همچنین "ببخشید"، "لطفا"، "ممنونم"، "یک لحظه".

All of these, great ways to be a bit more polite

and I guess the last one, thinking about it,

یکی، وقتی به آن فکر می کنیم،

we often say, "Can you do me a favour?"

اغلب می گوییم: "می توانی به من لطفی کنی؟"

"Could you close the window?"

"آیا می توانی پنجره را ببندی

"Can you do me a favour?"

؟" "می توانی به

"Can you do me a favour?" and then you ask politely,

من لطفی بکنی؟"

"Could you close the window, please?

"می توانید پنجره را ببندید، لطفا؟

Thank you."

متشکرم.»

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now, moving on to the word "just",

اکنون، گذر از کلمه «فقط»،

"just" is such a common word that we use to be polite

«فقط» آنقدر کلمه رایجی است که برای مؤدبانه بودن

and to be a bit softer, to make the things we say

و کمی نرمتر بودن استفاده می کنیم تا چیزهایی را که می گوییم

less direct and softer.

کمتر مستقیم و نرمتر کنیم.

We use it all the time, right?

ما همیشه از آن استفاده می کنیم، درست است؟

For example, imagine you're in a house or a room

مثلاً تصور کنید در خانه یا اتاقی هستید

and the television is really noisy, and you want to say,

و تلویزیون واقعاً پر سر و صدا است و می خواهید بگویید

"Turn down the TV!"

"تلوزیون را کم کن!"

"Turn down the TV!"

"تلویزیون را کم کن!"

I mean, reduce the volume, right?

یعنی صدا رو کم کن درسته؟

Now, we don't say, "Turn down the TV".

حالا نمیگیم "تلوزیون رو کم کن"

We would say, "Can you, can you turn down the TV?"

میگیم " میتونی تلویزیون رو کم کنی؟"

Remember?

But we would often add "just".

"Can you just turn down the TV?"

"آیا می توانی فقط تلویزیون را کم کنی؟"

"Can you just turn down the TV?"

"آیا می توانی تلویزیون را کم کنی؟"

Great.

عالی است.

You use it all the time.

شما همیشه از آن استفاده می کنید.

Another example, we're in a meeting

مثال دیگر، ما در یک جلسه هستیم

and I want to say something, so I want to say something.

و می خواهم چیزی بگویم، بنابراین می خواهم چیزی بگو.

I think dah, dah, dah, dah, dah.

فکر می‌کنم دها، دها، دها، دها، دها.

I would probably say, "Can I just say something?

احتمالاً می‌گویم: «می‌توانم فقط چیزی بگویم؟

I think that..."

من فکر می کنم که..."

"Can I just say something?"

"می توانم فقط چیزی بگویم؟"

It's a lovely, polite way to interrupt people, right?

این یک روش دوست داشتنی و مودبانه برای قطع حرف مردم است، درست است؟

"Can I just say something?

"آیا می توانم فقط چیزی بگویم؟

"I think dah, dah, dah, dah, dah."

«فکر می‌کنم داههههههههههههههه.

Remember, it's not a question.

به یاد داشته باشید، این یک سوال نیست.

You're not asking.

تو نمیپرسی

You're just being polite.

تو فقط مودب هستی

So you can use "just" all over the place, right?

بنابراین می توانید از "فقط" در همه جا استفاده کنید، درست است؟

Let's move on to the next one.

بریم سراغ بعدی.

Right, let's continue with that situation

درست است، بیایید با آن

of being in a meeting at work, right?

وضعیت حضور در یک جلسه در محل کار ادامه دهیم، درست است؟

And the use of "would" as a conditional,

و استفاده از "wild" به عنوان یک شرط،

not as a question, right?

نه به عنوان یک سوال، درست است؟

It's another great way of softening what you're doing.

این یک راه عالی دیگر برای نرم کردن کاری است که انجام می دهید.

So for example, instead of saying,

بنابراین، به‌عنوان مثال، به جای گفتن

"I think that's a good idea," you might say,

«فکر می‌کنم این ایده خوبی است»، ممکن است بگویید،

"I would think that's a good idea."

«فکر می‌کنم این ایده خوبی است».

"I would think that's a good idea."

"من فکر می کنم این ایده خوبی است."

It's just being less direct or even,

این فقط کمتر مستقیم یا حتی

"Yeah, I would say that's a good idea."

"آره، من می گویم این ایده خوبی است."

"I would say that's a good idea,"

"من می گویم این ایده خوبی است"

or, "I'd say, I'd say that's a good idea."

یا "من می گویم، می گویم این ایده خوبی است."

Can you say that?

"I'd say that's a good idea."

میشه اینو بگی؟

"من می گویم این ایده خوبی است."

So what's happening here, the conditional is exactly that.

بنابراین آنچه در اینجا اتفاق می افتد، مشروط دقیقاً همین است.

It's making it a bit hypothetical, like it's not real.

آن را کمی فرضی می کند، مثل اینکه واقعی نیست.

This is a way of protecting yourself,

این راهی برای محافظت از خود

as well as softening what you say.

و همچنین نرم کردن آنچه می گویید است.

We call it hedging.

ما به آن می گوییم پرچین.

Hedging is being less direct, so one way to hedge

پوشش ریسک کمتر مستقیم است، بنابراین یکی از راه های

is to use a conditional.

پرچین استفاده از شرطی است.

It's really useful because

این واقعا مفید است زیرا

you're not sticking your neck out.

گردن خود را بیرون نمی آورید.

So imagine you're in a meeting and maybe some of the bosses

بنابراین تصور کنید که در یک جلسه هستید و شاید برخی از روسا

say, "Well, I think we should do that.

بگویند، "خب، من فکر می کنم ما باید این کار را انجام دهیم.

And what do you think, Keith?"

و نظر شما چیست، کیت؟"

Now you don't wanna stick your neck out and go,

حالا نمی‌خواهید گردنتان را بیرون بیاورید و بگویید

"Well, yeah, I think it's a good idea,"

«خب، آره، فکر می‌کنم ایده خوبی است»

or, "I think it's a bad idea," because what if

یا «فکر می‌کنم ایده بدی است»، زیرا

the opinions change and you're left pmm,

اگر نظرات تغییر کند و شما رها شوید، چه می‌شود؟

you get your head chopped off.

سرت بریده میشه

The conditional is like,

شرطی اینگونه است:

"Well, yeah, I would say it's a good idea, you know,

"خب، آره، من می گویم ایده خوبی است، می دانید،

if we go ahead," right?

اگر ادامه دهیم" درست است؟

I'm not saying it's a good idea.

نمی گویم ایده خوبی است.

Just hypothetically, I would say it's a good idea.

فقط به صورت فرضی، می گویم ایده خوبی است.

So you can see, you're kind of protecting yourself

بنابراین می توانید ببینید، شما به نوعی از خود محافظت می کنید

by hedging.

.

It's a great technique.

این یک تکنیک عالی است.

We use it all the time.

ما همیشه از آن استفاده می کنیم.

It's kind of just being polite,

این به نوعی فقط مودب بودن است،

but it's also not sticking your neck out

اما همچنین گردن خود را بیرون نیاورده

and getting it cut off in politically-charged meetings.

و در جلسات با اتهامات سیاسی بریده نمی شود.

Now, let's carry on in the context of meetings.

حالا بیایید در چارچوب جلسات ادامه دهیم.

Another way we are polite is to use "sort of", or "kind of".

روش دیگری که ما مودب هستیم استفاده از "نوعی" یا "نوعی" است.

Okay, for example, if you want to say, "I disagree,"

بسیار خوب، برای مثال، اگر می خواهید بگویید "من مخالفم

the most polite way is to say, "I sort of agree,

"، مؤدبانه ترین راه این است که بگویید "من تا حدودی موافقم،

but..." and it's clear you disagree, but it's very unusual

اما..." و واضح است که شما مخالفید، اما بسیار غیرعادی

to say, "Well, no, I disagree,"

است که بگویید "خب" ، نه، من مخالفم،

especially if you don't know the people in the room.

به خصوص اگر افراد حاضر در اتاق را نمی شناسید.

"I sort of agree, but..." and people understand

"من تا حدودی موافقم، اما..." و مردم متوجه می شوند

what you're saying.

که شما چه می گویید.

"I kind of agree, but I think this might be better."

"من تا حدودی موافقم، اما فکر می کنم این ممکن است بهتر باشد."

"I kind of agree, but this might be better."

"من تا حدودی موافقم، اما این ممکن است بهتر باشد."

Or even, "Maybe that's true, but I actually think this."

یا حتی، "شاید این درست باشد، اما من در واقع این را فکر می کنم."

"Maybe that's true, but this might be a better idea," okay?

"شاید این درست باشد، اما این ممکن است ایده بهتری باشد،" باشه؟

So these are all ways of hedging and being polite,

بنابراین، همه اینها راه هایی برای محافظت و مودب بودن هستند،

especially in the workplace where you don't know everybody

به خصوص در محل کار که همه را نمی شناسید

and often politics is going on.

و اغلب سیاست در جریان است.

You have to be a little bit careful, sometimes.

گاهی اوقات باید کمی مراقب باشید.

Great, let's move on.

عالیه، ادامه بدیم

Now, the next one is "at all", "at all", "at all",

حالا، مورد بعدی " اصلا"، "اصلا"، "اصلا" است،

and this is used quite a lot, especially in situations

و این بسیار استفاده می شود ، به خصوص در شرایطی

where somebody may be reluctant to give you something,

که ممکن است کسی تمایلی به دادن چیزی به شما نداشته باشد،

but you want to be really polite so you can get it, right?

اما شما می خواهید واقعا مودب باشید. شما می توانید آن را دریافت کنید، درست است؟

Let's imagine you're ringing up somebody

بیایید تصور کنیم که در حال زنگ زدن به کسی

and you want to say, "I need to speak to Tom.

هستید و می خواهید بگویید: " باید با تام صحبت

Do you have his phone number?"

کنم. شماره تلفن او را دارید؟"

Now that person may not want

حالا ممکن است آن شخص نخواهد

to give you the phone number, right?

شماره تلفن را به شما بدهد، درست است؟

You know, people are often reluctant

می دانید، مردم اغلب تمایلی

to give out other people's phone numbers,

به دادن شماره تلفن دیگران ندارند،

so what you could say is, "I need to teak...

بنابراین چیزی که می توانید بگویید این است: "من باید ساج بخورم...

(chuckles) I need to teak?

(می خندد) من باید ساج

I need to speak to Tom.

بخورم؟ باید با تام صحبت کنم.

Do you have his phone number at all?"

آیا تلفن او را دارید. اصلا شماره؟"

(with upward inflexion) Do you have his phone number

(با خم شدن به سمت بالا) آیا اصلاً شماره تلفن او را داری

at all?" with that rising intonation.

؟" با این صدای بلند.

Can you say that?

"Do you have his phone number at all?"

Yeah, that's it, and that just makes it

much, much softer and hopefully the person

و امیدوارم که آن شخص

will give it to you, hopefully.

آن را به شما

For example, right, "I'm a bit short of money.

بدهد.

Could you lend me £10 at all?"

اصلاً می‌توانی 10 پوند به من قرض بدهی؟»

"Yeah, sure."

«آره، مطمئناً.»

"Thank you so much."

«خیلی ممنون.»

Great, so "at all", really good to be polite

عالی، خیلی «اصلاً»، واقعاً خوب است

when you want to get something.

وقتی می‌خواهید چیزی بگیرید مودب باشید.

Next...

بعد...

Next, do you remember earlier I talked about using questions

بعد، انجام دهید. یادت هست قبلاً در مورد استفاده از سؤالات

to be polite, but they're not really questions?

برای مؤدبانه بودن صحبت کردم، اما آنها واقعاً سؤال نیستند؟

Well, also to be polite, we can use the past tense,

خوب، همچنین برای مؤدبانه بودن، می توانیم از زمان گذشته استفاده کنیم،

but it's not really the past tense.

اما واقعاً زمان گذشته نیست.

Well, it is grammatically.

خوب، از نظر دستوری است.

(chuckles) Confused?

(خنده می زند. ) گیج

You should be.

شدی؟باید

English can be confusing.

باشی.انگلیسی ممکنه گیج کننده

All it is, we use the past tense to be a bit less direct.

باشه.همه اینه

It's a very strange thing, but listen to the examples

and I'll try and explain, right?

Let's imagine I'm having a party and I want you to come.

تصور کنید که من یک مهمانی دارم و می خواهم شما بیایید

I might say, "Do you want to come to the party?"

. ممکن است بگویم "می خواهی به مهمانی بیایی؟"

and that's fine, absolutely fine.

However, if I want to be less direct,

maybe because I don't know you so well,

تو را خیلی خوب می شناسم،

or I think you don't really want to go,

یا فکر می کنم واقعاً نمی خواهی بروی

I might use the past tense, right?

، ممکن است از زمان گذشته استفاده کنم، درست است؟

For example, "I was wondering if you wanted to come

به عنوان مثال، " می خواستم

to the party."

به مهمانی بیایی."

"I was wondering," past continuous, "if you wanted,"

"تعجب کردم، " گذشته استمراری، "اگر بخواهی"

simple past, "to come to the party."

ساده گذشته، "برای آمدن به مهمانی."

"I was wondering if you wanted to come to the party."

" می‌خواستم به مهمانی بیای."

"I was wondering if you wanted to go for a beer later."

"I was wondering if you wanted to go out

for dinner at all."

اصلا برای شام."

Right?

درسته؟

Making it very soft and hopefully getting the person

آن را بسیار نرم می کند و امیدواریم که

to agree.

فرد موافق باشد.

Lovely ways of doing it, right?

روش های دوست داشتنی برای انجام آن، درست است؟

So that's quite common.

بنابراین این کاملاً رایج است.

Also, we might say, "I was going to ask you

همچنین، ممکن است بگوییم، " می خواستم از شما بپرسم که

if you wanted to come to the party,"

آیا می خواهید به مهمانی بیایید"

which is bizarre, right?

که عجیب است، درست است؟

"I was going to ask you if you wanted to come

"من می خواستم از شما بپرسم که آیا می خواهید

to the party," and you're like, "Well, just ask me!"

به مهمانی بیایید" و شما می گویید: "خب، فقط از من بپرس!"

(laughs) "I was going to," but that's what we do

(می خندد) "من می خواستم"، اما این کاری است که ما انجام

to be really soft, hedging, right?

می دهیم تا واقعا نرم و پرچین باشیم، درست است؟

Being less direct.

کمتر مستقیم بودن

As I said, you may use that if you don't know the person

همانطور که گفتم، اگر شخص را

very well, or if you feel they don't really want to go,

به خوبی نمی‌شناسید، یا اگر احساس می‌کنید که واقعاً نمی‌خواهد برود، ممکن است از

but you want them to come, right?

آن استفاده کنید، درست است؟

Yeah.

آره

"I was going to ask you if you wanted to go

"میخواستم ازت بپرسم

for a beer later at all.

اصلا میخوای بعدا بری یه آبجو بخوری.

What do you think?"

نظرت چیه؟"

Right?

درست؟

That's what you might say.

این چیزی است که شما ممکن است بگویید.

Another example, similar thing.

مثال دیگر، چیزی مشابه.

If I say...

اگه بگم...

Hello, dust.

سلام خاک.

If I say, "I want to invite you to the party,"

اگر بگویم «می‌خواهم شما را به مهمانی دعوت کنم»، «می‌خواهم شما را به مهمانی

"I want to invite you to the..."

دعوت کنم»،

"I want to invite you to my party," perfectly fine.

«می‌خواهم شما را به مهمانی خود دعوت کنم»، بسیار خوب است.

Less direct, "I wanted to invite you to my party."

کمتر مستقیم، "می خواستم شما را به مهمانی خود دعوت کنم."

"I wanted," simple past, "to invite you to my party."

"می خواستم" گذشته ساده، "تو را به مهمانی خود دعوت کنم."

Can you say that?

میشه اینو بگی؟

"I wanted to invite you to my party."

"می خواستم شما را به مهمانی خود دعوت کنم."

Okay, it's just polite.

خوب، فقط مودبانه است.

It's not the past.

این گذشته نیست.

It's not, "I wanted to, but now I don't."

این نیست، "من می خواستم، اما اکنون نمی خواهم."

No, no, no, no, no.

نه نه نه نه نه.

It's, "I wanted to invite you to my party.

این است: "می خواستم شما را به مهمانی خود دعوت کنم. می

Can you come?"

توانید بیایید؟"

It's just being polite.

فقط مودب بودنه

Curious, right?

کنجکاو، درست است؟

Funny things about English language.

چیزهای خنده دار در مورد زبان انگلیسی

Right, move on.

درست است، ادامه دهید.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

"Oi, move on." (chuckles)

"اوه، ادامه بده." (خنده می زند)

(graphics whoosh)

(گرافیک)

So there you have it.

پس شما آن را دارید.

Lots of ways of being polite and less direct in English.

راه های زیادی برای مودب بودن و کمتر مستقیم بودن در زبان انگلیسی.

Of course, it depends on the situation,

البته بستگی به موقعیت دارد،

and it depends on who you're speaking to,

و بستگی به این دارد که با چه کسی صحبت می کنید،

on how polite you're going to be, right?

به اینکه چقدر مودب خواهید بود، درست است؟

And please, don't think, please,

و لطفا، فکر نکنید، لطفا،

don't think that British people are always polite, right?

فکر نکنید که مردم بریتانیا همیشه مودب هستند، درست است؟

It's not true.

این درست نیست.

It depends.

بستگی دارد.

Don't think we spend all our days queuing going,

فکر نکنید که ما تمام روزهایمان را در صف می گذرانیم و می گوییم

"Thank you, please, thank you, thank you, sorry, thank you."

«ممنون، لطفا، ممنون، متشکرم، متاسفم، متشکرم».

(chuckles)

(می خندد)

It's only partly true, right?

این فقط تا حدی درست است، درست است؟

So that's it, ideas for you, and by the way,

پس همین است، ایده‌هایی برای شما، و اتفاقاً،

if you're taking the IELTS speaking test,

اگر در آزمون اسپیکینگ آیلتس شرکت می‌کنید،

it's perfectly okay to disagree with the examiner

کاملاً اشکالی ندارد که با ممتحن مخالفت کنید

and you could say, "Well, I disagree,"

و می‌توانید بگویید «خب، من مخالفم»،

but if you use hedging, then you can just show off

اما اگر از هجینگ استفاده می‌کنید، پس شما فقط می توانید

more language.

زبان بیشتری نشان دهید.

You could say, "Well, that might be true,

شما می توانید بگویید، "خب، ممکن است درست باشد،

but I would say..." right?

اما من می گویم ..." درست است؟

Show off a bit of the, that you know how to hedge

کمی از آن را نشان دهید، که می‌دانید چگونه

and be polite in English.

در انگلیسی مودب باشید.

There you go.

شما بروید.

That's my tip for all the IELTS students.

این نکته من برای همه دانشجویان آیلتس است.

For the rest of the world, good luck in being polite.

برای بقیه دنیا، موفق باشید در مودب بودن.

Can't wait to see you again soon.

نمی توانم صبر کنم تا دوباره شما را به زودی ببینم.

Listen, if you've enjoyed this video

گوش کنید، اگر از این ویدیو لذت برده

and you've learned something new,

اید و چیز جدیدی یاد گرفته اید،

please do subscribe to the channel,

لطفاً در کانال مشترک شوید،

turn on the notifications and leave me a comment down below.

اعلان ها را روشن کنید و در زیر برای من نظر بگذارید.

Let me know which is your favourite expression

به من بگویید کدام عبارت

or way of being polite.

یا روش مودب بودن مورد علاقه شماست.

Great, thank you so much.

عالیه خیلی ممنون

I'll see you in the next video, just around the corner.

من شما را در ویدیوی بعدی ، همین نزدیکی می بینم.

Take care, my friend.

مراقب خودت باش دوست من.

Bye bye.

خداحافظ.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)