Passive-Aggressive Language

Hey, everyone. In this lesson we're going to talk about passive aggression

هی همه. در این درس قصد داریم در مورد پرخاشگری منفعل

or being passive aggressive.

یا منفعل بودن صحبت کنیم.

A passive-aggressive person finds it really hard to say what they really

یک فرد منفعل - پرخاشگر واقعاً سخت است که بگوید واقعاً چه

want and what they really need, and sometimes they feel like they can't directly be angry.

می‌خواهد و به چه چیزی نیاز دارد، و گاهی اوقات احساس می‌کند که نمی‌تواند مستقیماً عصبانی شود.

So their words come out as if their words mean: "That's fine", or "That's okay", or

بنابراین کلمات آنها به گونه ای ظاهر می شود که گویی کلماتشان به این معنی است: "خیلی خوب است" یا "اشکالی ندارد" یا

"I'm feeling good", but actually the real meaning of what they're saying is opposite.

"احساس خوبی دارم"، اما در واقع معنای واقعی آنچه می گویند برعکس است.

The words, if we just listen to the words, they're not showing that the person's angry,

کلمات، اگر فقط به کلمات گوش دهیم، نشان نمی‌دهند که فرد عصبانی است،

but the true meaning of what they're trying to say shows that they're not happy about something.

اما معنای واقعی چیزی که او می‌خواهد بگوید نشان می‌دهد که از چیزی خوشحال نیست.

And if you wondered why I'm wearing this cape today it's because it protects me

و اگر تعجب کرده‌اید که چرا امروز این شنل را پوشیده‌ام، به این دلیل است که از من در

from passive-aggressive comments in my videos.

برابر نظرات منفعل-تهاجمی در ویدیوهایم محافظت می‌کند.

So let's have a look at the different kinds of passive aggression. This will help you

بنابراین بیایید نگاهی به انواع مختلف پرخاشگری منفعل بیندازیم. این به شما کمک

to get more of an idea what it is. We've got overt passive aggression and covert passive

می‌کند تا ایده‌ی بیشتری به دست آورید. ما پرخاشگری منفعل آشکار و پرخاشگری منفعل پنهان داریم

aggression. When something's overt, it's obvious, it's more obvious, we can see it; and when

. وقتی چیزی آشکار است، آشکار است ، آشکارتر است، ما می توانیم آن را ببینیم. و هنگامی که

something is covert it's like hidden.

چیزی پنهان است، مانند پنهان است.

So let's start with overt passive aggression, the more obvious kinds. Someone... Someone's

پس بیایید با پرخاشگری منفعل آشکار ، انواع آشکارتر، شروع کنیم. یک نفر... یکی از

not happy with you, they can give you the "silent treatment", that's when they're just

تو راضی نیست، می تواند "درمان بی صدا" را به تو بدهد، آن وقت است که درست

like: "Umph." They won't talk to you, they're sort of ignoring you, and they want you to

مثل: "امف" هستند. آنها با شما صحبت نمی کنند، آنها به نوعی شما را نادیده می گیرند و می خواهند شما

know that you're really pissed off with them, you're really angry with them, and you're

بدانید که واقعا از دست آنها عصبانی هستید، شما واقعاً از دست آنها عصبانی هستید و

so angry you can't talk. So it might be for a few hours, it might be for a few weeks.

آنقدر عصبانی هستید که نمی توانید صحبت. بنابراین ممکن است برای چند ساعت، ممکن است برای چند هفته باشد.

Sometimes married couples don't speak to each other for weeks if they do this silent treatment

گاهی اوقات زوج‌های متاهل اگر این رفتار بی‌صدا را انجام دهند، هفته‌ها با یکدیگر صحبت نمی‌کنند

thing. When you give someone the "cold shoulder" that's when you're around that person, but

. وقتی به کسی «شانه سرد» می‌دهی، آن موقع است که در کنار آن فرد هستی، اما

you make no effort to be warm to them, to be nice to them. It's a bit like just... It's

هیچ تلاشی نمی‌کنی که با او گرم و مهربان باشی. یه جورایی مثل همینه...

a big like ignoring them or just showing that:

خیلی مثل نادیده گرفتنشون یا فقط نشون دادن اینه:

"Oh, I don't... I don't... I don't want to know you. I just don't want to know you."

"اوه، من... نمیخوام... نمیخوام بشناسمت. می خواهم تو را بشناسم."

And a very clear, direct way of giving someone

و یک راه بسیار واضح و مستقیم برای دادن

the cold shoulder would be if somebody said: "Hi" or maybe wanted to shake your hand, and

شانه سرد به کسی این خواهد بود که کسی بگوید: "سلام" یا شاید بخواهد دست شما را بفشارد، و

it would be so direct if you just didn't shake their hand or you're like: "Hi", that sometimes happens.

اگر شما فقط با او دست ندهید یا مانند آن باشید، بسیار مستقیم خواهد بود. : "سلام"، گاهی اوقات این اتفاق می افتد.

Now let's look at covert passive aggression. This is when it's less obvious and sometimes

حال بیایید به پرخاشگری منفعل پنهان نگاه کنیم. این زمانی است که کمتر آشکار است و

you have to really think about it:

گاهی اوقات باید واقعاً به آن فکر کنید:

"What is this person doing? Am I...? Am I mad? Am I making this up? Is it true?"

"این شخص دارد چه کار می کند؟ آیا من ...؟ دیوانه هستم؟ آیا این را می سازم؟ آیا درست است؟"

Okay, so now I admit that I have been once very skilled

خوب، حالا اعتراف می کنم که زمانی خودم

in the arts of passive aggression myself, and one of my jobs when I was 17 years old,

در هنر پرخاشگری منفعل بسیار ماهر بودم و یکی از شغل هایم در 17 سالگی

I worked in a fake Italian restaurant, and I hated this job. And one of the ways I showed

، در یک رستوران ایتالیایی جعلی کار می کردم و از این شغل متنفر بودم. و یکی از راه هایی که نشان

how much I hated it was my job was making... Making desserts and serving the drinks, and

دادم چقدر از این کار متنفرم کارم درست کردن بود... درست کردن دسر و سرو نوشیدنی و

one of the ways I showed I hated this job was to put the desserts on the plate in a

یکی از راه هایی که نشان دادم از این کار متنفرم این بود که دسرها را طوری در بشقاب بچینم.

way where they looked as bad as they possibly could, but only just passing. So the... So

آنها تا جایی که ممکن بود بد به نظر می رسیدند ، اما فقط در حال عبور بودند.

the waiters would still take them out, or the manager of the restaurant would come and

پس پیشخدمت‌ها همچنان آنها را بیرون می‌آوردند، یا مدیر رستوران می‌آمد و

look at it and think: "This looks... This looks bad", and he would be a bit annoyed

به آن نگاه می‌کرد و فکر می‌کرد: "این به نظر می‌رسد... بد به نظر می‌رسد" و او کمی از دست

with me, but he would still take it because there's more things to do. So in my little

من عصبانی می‌شد. اما او همچنان آن را قبول می کند زیرا کارهای بیشتری برای انجام دادن وجود دارد. بنابراین در

teenager head, every time I made those desserts look bad, I was like:

سر نوجوان کوچکم، هر بار که آن دسرها را بد جلوه می دادم، چنین می گفتم:

"Haha, hahahaha. Ha, I hate this job." Right.

"هاها، هاهاهاها. ها، من از این کار متنفرم." درست.

Moving on to "procrastination", that means taking a really long time before you actually

حرکت به سمت «به تعویق انداختن»، به این معناست که قبل از

do something or get it done. So, have you ever been in a situation where you ask someone

انجام کاری یا انجام آن، زمان بسیار زیادی صرف کنید. بنابراین، آیا تا به حال در موقعیتی بوده اید که از کسی

to do something for you and they keep saying:

بخواهید کاری برای شما انجام دهد و او مدام بگوید:

"Yeah, in a minute, yeah, it's just coming, I'm just about to do it",

"آره، یک دقیقه دیگر، بله، تازه می آید، من تازه دارم آن را انجام می دهم"

and it still doesn't happen; you have to ask them about 10 times?

و هنوز هم انجامش می دهد. اتفاق نمی افتد شما باید 10 بار از آنها بپرسید؟

That can be a form of covert passive aggression. Not every time, obviously. It just... It depends

این می تواند نوعی پرخاشگری منفعل پنهانی باشد. نه هر بار، بدیهی است. این فقط... بستگی دارد

if someone is always doing it.

که کسی همیشه این کار را انجام دهد یا خیر.

"Constantly late" is another one. Sometimes if people just don't really care that much,

«مداوم دیر» یکی دیگر است. گاهی اوقات اگر مردم واقعاً آنقدر اهمیت نمی‌دهند،

they'll be late and late and late, and also sometimes they're late because they... They

دیر و دیر و دیر می‌شوند، و همچنین گاهی دیر می‌کنند چون... آنها

just find it really hard to say: "I don't want to meet you at that time that we arranged."

واقعاً برایشان سخت است که بگویند: «نمی‌خواهم. در آن ساعتی که قرار گذاشتیم با شما ملاقات کنیم.»

They find it really hard to say: "I'd rather meet at 7." So because they can't say it,

آنها واقعاً سخت است که بگویند: "ترجیح می دهم در 7 ملاقات کنم." بنابراین چون نمی‌توانند آن را بگویند،

they just think: "I'll turn up late, that's when I wanted to arrive anyway", and the reason

فقط فکر می‌کنند: «دیر می‌آیم، آن موقع بود که می‌خواستم برسم»، و دلیلش این

is they can't, like, can't say it in the first place.

است که نمی‌توانند، مثلاً، نمی‌توانند آن را بگویند. .

Next: "late-minute cancellations". Well, this can happen when you don't... You just don't

بعدی: "لغوهای دیرهنگام". خوب، این ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که شما این کار را نکنید... شما واقعاً نمی

really want to go somewhere, you just don't really want to meet that person, but they

خواهید به جایی بروید، فقط واقعاً نمی خواهید آن شخص را ملاقات کنید، اما

called you up and you... They invited you somewhere and you said you'd go, but when

آنها شما را صدا کردند و شما ... شما را به جایی دعوت کردند. و گفتی که می روی، اما

you get near the time you realize you just don't really care that much and you don't

وقتی به زمان نزدیک می شوی متوجه می شوی که خیلی اهمیتی نمی دهی و

really want to go, so that can be a... You know, you get near the time and you get like:

واقعا نمی خواهی بروی، بنابراین می توانی... می دانی، نزدیک می شوی زمان و شما مانند:

"Oh no, I can't be bothered."

"اوه نه، من نمی توانم اذیت شوم."

Next is "forgetting". I once worked in a learning English school in Dubai, and English teachers,

بعدی «فراموش کردن» است. من زمانی در یک مدرسه یادگیری زبان انگلیسی در دبی کار می‌کردم، و معلم‌های انگلیسی،

they always have so many pages to photocopy for everyone in the class and if you're doing

آنها همیشه صفحات زیادی برای فتوکپی برای همه افراد کلاس دارند و اگر

more than one page you can be ages on the photocopier. And the manager in the school said:

بیش از یک صفحه انجام می‌دهید، می‌توانید در دستگاه فتوکپی سن داشته باشید . و مدیر مدرسه گفت:

"It's no problem if you need someone to photocopy stuff for you. Just ask the receptionist."

"اگر به کسی نیاز دارید که چیزها را برای شما کپی کند مشکلی نیست. فقط از مسئول پذیرش بپرسید."

I thought: "All right, that's good", and I asked the receptionist:

فکر کردم: "بسیار خوب، خوب است" و از مسئول پذیرش پرسیدم:

"I need this page and this page photocopied. I need eight copies. I need whatever", and she said:

"من به این صفحه و این صفحه نیاز دارم که فتوکپی شود. من به هشت نسخه نیاز دارم. من به هر چیزی نیاز دارم" و او گفت:

"Sure, Miss Jade. I'll photocopy this for you."

"حتما، خانم جید. من خواهم کرد. این را برای شما فتوکپی کنید."

And I come back just before class to get my photocopies,

و من درست قبل از کلاس برگشتم تا فتوکپی هایم را بگیرم،

ask where they are, she said: "Oh, sorry, Miss Jade. I forgot to do your photocopies."

بپرسم کجا هستند، او گفت: "اوه، ببخشید خانم جید. فراموش کردم فتوکپی شما را انجام دهم."

And I was like: "Oh, okay. Don't worry about it." Did it myself. Next day, ask her to do

و من گفتم: "اوه، باشه. نگرانش نباش ." خودم انجامش دادم روز بعد، از او بخواهید

some photocopies, same thing happened. "Oh, sorry, Miss Jade. I forgot to do your photocopies."

چند فتوکپی کند، همان اتفاق افتاد. "اوه، متاسفم، خانم جید. فراموش کردم فتوکپی شما را انجام دهم."

And then I had to just be, like, step back and think about it: Is she actually forgetting

و بعد مجبور شدم فقط یک عقب نشینی کنم و به آن فکر کنم: آیا او واقعاً فراموش

or does this mean:

می کند یا این به این معنی است:

"Miss Jade, I don't want to do your photocopies, it's not my job to do your photocopies"?

"خانم جید، من نمی خواهم فتوکپی شما را انجام دهم، کار من این نیست که فتوکپی شما را انجام دهم"؟

So I finally realized that sometimes forgetting or not doing something

بنابراین بالاخره متوجه شدم که گاهی فراموش کردن یا انجام ندادن

is a way that people who can't directly say: "It's not my job" or "Don't ask me", they

کاری راهی است که افرادی که نمی توانند مستقیماً بگویند: "کار من نیست" یا "از من نپرس"،

show you that way. Okay? And this is more of a... That kind of thing you can see with

آن راه را به شما نشان می دهند. باشه؟ و این بیشتر یک... این نوع چیزها را می‌توانید

the cultural differences more because that receptionist, she was from the Philippines

با تفاوت‌های فرهنگی بیشتر ببینید، زیرا آن مسئول پذیرش، او اهل فیلیپین بود

and I would guess that there they just have a hard time telling the teacher no, for example.

و من حدس می‌زنم که آنجا برای مثال، نه گفتن به معلم برایشان مشکل است.

They just have other ways of showing it. Okay?

آنها فقط راه های دیگری برای نشان دادن آن دارند. باشه؟

And the last example here is... It's a little bit similar to doing the sloppy work, if you

و آخرین مثال در اینجا این است که ... کمی شبیه به انجام کارهای شلخته است، اگر

don't like someone or you don't like a job, you can show it by misusing the tools and

کسی را دوست ندارید یا کاری را دوست ندارید، می توانید آن را با استفاده نادرست از ابزار نشان دهید و

not... "Breaking things", not using things carefully because it's not... It's not your

نه..." شکستن اشیا»، با احتیاط از چیزها استفاده نکن چون اینطور نیست... این چیز تو

thing, whatever it is, so you don't care, you can just break it. So what? It's not yours.

نیست، هر چه که هست، پس برایت مهم نیست، فقط می توانی آن را بشکنی. پس چی؟ مال تو نیست

So it could be something that happened to my brother, my brother is a stone mason, he

بنابراین ممکن است اتفاقی برای برادرم افتاده باشد ، برادرم سنگ‌تراشی است، او

uses... He uses tools to, like, shape stones, and he was working on a job where someone

استفاده می‌کند... او از ابزارهایی برای شکل دادن به سنگ‌ها استفاده می‌کند، و در کاری کار می‌کرد که شخصی

borrowed his tools and brought them back all broken. And my brother was like:

ابزارهایش را قرض گرفت و همه را بازگرداند. شکسته شده. و برادرم می

"What the hell is this? What's happened to my tools?"

گفت: "این چه جهنمی است؟ ابزارهای من چه شده است؟"

But I think in that situation what happened

اما من فکر می کنم در آن شرایط اتفاقی که افتاده

is the person who broke the tools didn't like my brother, and wanted to, like... Wanted

این است که فردی که ابزار را شکسته بود ، برادرم را دوست نداشت، و می خواست، مثل ...

to make him angry and wanted to, like, show him and that's why the tools came back broken.

می خواست او را عصبانی کند و می خواست به او نشان دهد و به همین دلیل ابزارها برگشتند. شکسته شده.

So if you ever get in a situation where you're, like, confused by this person's behaviour-they

بنابراین اگر زمانی در موقعیتی قرار گرفتید که از رفتار این شخص گیج شوید - آنها

say one thing, but it doesn't really make sense-you might be dealing with a passive-aggressive situation.

یک چیز می گویند، اما واقعاً منطقی نیست - ممکن است با یک موقعیت منفعل-تهاجمی روبرو شوید.

So now let's look at specific examples of language. Here's a situation. This could be

بنابراین اکنون به نمونه های خاصی از زبان نگاه می کنیم. اینجا یک وضعیت است. این ممکن

a parent talking to their teenage child: -"I want you home by 10pm. Okay?" -"Fine!"

است والدینی باشد که با فرزند نوجوانشان صحبت می‌کنند: -"من می‌خواهم تا ساعت 10 شب به خانه برسی. باشه؟" -"خوب!"

Okay? So, passive aggression depends on the tone that somebody's using in their expression.

باشه؟ بنابراین، پرخاشگری منفعل بستگی به لحنی دارد که کسی در بیان خود استفاده می کند.

"Fine", it usually means: "Sure", "Okay", "Good", but if you say it like this: "Fine!"

"خوب" معمولاً به این معنی است: "حتما"، "باشه"، "خوب"، اما اگر اینطور بگویید: "خوب!"

obviously it's not. And why it might happen in this situation is because the teenager

بدیهی است که اینطور نیست و اینکه چرا ممکن است در این موقعیت اتفاق بیفتد به این دلیل است که نوجوان

doesn't really feel they've got a choice. If the teenager had a choice they wouldn't

واقعاً احساس نمی‌کند که انتخابی دارد. اگر نوجوان انتخابی

be back at 10pm. So they feel like they can't really argue, so I just say: "Fine!"

داشت، ساعت 10 شب بر نمی گشت. بنابراین آنها احساس می کنند که واقعا نمی توانند بحث کنند، بنابراین من فقط می گویم: "خوب!"

Moving on. This situation would be if you've... I've been in this situation, you have a job

در حال حرکت این وضعیت می شود اگر شما ... من در این وضعیت بوده ام، شما یک کار دارید

and what happened to me, it was about quarter to... Quarter to 6:00 on a Friday afternoon,

و چه اتفاقی برای من افتاده است، حدود یک ربع به ... ربع تا ساعت 6:00 بعدازظهر جمعه،

and bear in mind this wasn't a proper job, this was some kind of intern job. Right? Not

و تحمل کنید. فکر کنید این شغل مناسبی نبود، این یک نوع کار کارآموزی بود. درست؟

even a proper job. They came over to me and then they said at quarter to 6:00 on Friday:

حتی یک شغل مناسب هم نیست. آنها نزد من آمدند و سپس در ساعت 6:00 روز جمعه گفتند:

"You'll work late and help the team, won't you? Everyone else is staying late. You'll

"شما تا دیر وقت کار می کنید و به تیم کمک می کنید، نه؟ بقیه دیر می مانند. شما

stay late and help the team, won't you?"

دیر می مانید و به تیم کمک می کنید . نمی کنی؟"

So if you answer passive aggressively, you go:

بنابراین اگر به صورت تهاجمی پاسخ منفعلانه بدهید ، می‌گویید:

"Uh, mm, no problem, no problem."

"اوه، میلیمتر، مشکلی نیست، مشکلی نیست."

Because what you really want to say is:

چون واقعا می خواهی بگویی:

"No, it's quarter to 6:00 on Friday. I'm going. I'm sorry. I'm just an intern.

"نه، ساعت 6:00 جمعه است. من می روم. ببخشید. من فقط یک کارآموز هستم.

You're not paying me for this."

شما برای این کار به من پول نمی دهید."

In fact, that's what I said. I didn't use the passive aggressive, I just said:

در واقع من هم همین را گفتم. من از تهاجمی منفعل استفاده نکردم فقط گفتم

"Sorry, no. Can't. It's too late. You should have asked me earlier. Sorry. Not staying."

: ببخشید نه نمیشه دیر شد باید زودتر از من می پرسیدی ببخشید نمی مونم.

But imagine if you're in that situation, like you're an intern or something and the whole

اما تصور کنید اگر در چنین موقعیتی هستید، مثلاً یک کارآموز یا چیز دیگری هستید و

reason you're there is, you know, you want them to give you a job, and you want to impress,

دلیل حضور شما در آنجا این است، می‌دانید که می‌خواهید کاری به شما بدهند، و می‌خواهید تحت تأثیر قرار دهید،

and you want to look keen - most people would probably just say: "Okay, okay", but they

و می‌خواهید مشتاق به نظر برسید - بیشتر مردم احتمالاً فقط می گویند: "باشه، باشه"،

don't really mean it. Secretly inside they're like: "I want to get out of here. It's Friday."

اما واقعاً منظورشان این نیست. مخفیانه در داخل آنها می گویند : "من می خواهم از اینجا بروم. امروز جمعه است."

Next is, this could be... This could be a friend, this could be someone you're in a

بعد، این می تواند... این می تواند یک دوست باشد، این می تواند کسی باشد که با او در

relationship with. One says: "Oh, I don't feel like going out tonight." And the other one says:

رابطه هستید. یکی می گوید: "اوه، من امشب حوصله بیرون رفتن ندارم." و دیگری می گوید:

"Suit yourself", and off they go out. "Suit yourself" means... Well, in this

"خودت را بساز" و بیرون می روند. «خودت را جور کن» یعنی... خب در این

context it means: "Well, I'm still going out." When you suit yourself it's like please yourself.

زمینه یعنی: «خب من هنوز دارم میرم بیرون». وقتی برای خودت مناسب هستی انگار خودت را راضی کن

Probably what this person wanted: "I don't feel like going out tonight", this person

احتمالاً چیزی که این شخص می خواست: "من امشب حوصله بیرون رفتن ندارم"، این شخص

probably wanted the other person to say:

احتمالاً می خواست طرف مقابل بگوید:

"Oh, you don't want to go out tonight? Oh, I don't want to go out either.

"اوه، تو نمی خواهی امشب بیرون بروی؟ اوه، من نمی خواهم بروم

Let's stay in together and watch a film",

بیایید با هم بمانیم و یک فیلم ببینیم،

but it didn't really work to be indirect.

اما واقعاً غیرمستقیم کار نکرد.

Next example is imagine you... This seems like something a mom would... A mom would

مثال بعدی این است که شما را تصور کنید... این به نظر چیزی است که یک مادر انجام می دهد... یک مادر می

say. Ask... Ask some... Ask the teenage kids to do the dishes: "Can you do the dishes?"

گوید. بپرس... چند تا بپرس... از بچه های نوجوان بخواهید ظرف ها را بشورند: "آیا می توانید ظرف ها را بشویید؟"

And she waits about 30 seconds, and then she says: "Don't worry, I'll do it myself!" Or

و حدود 30 ثانیه صبر می کند و بعد می گوید: نگران نباش من خودم انجامش می دهم! یا

she says: "Do I have to do everything myself?"

می گوید: "آیا باید همه کارها را خودم انجام دهم؟"

And then she ends up doing the dishes, and

و سپس او به شستن ظروف پایان می دهد، و

she's like... She's angry. More examples coming up.

انگار... عصبانی است. نمونه های بیشتری در راه است.

Next we've got an example of... This could be you've had an argument with your boyfriend,

در ادامه یک مثال داریم... این می تواند این باشد که شما با دوست پسرتان دعوا کرده اید،

and he says to you: "I'm really sorry. Promise I'll make it up to you." But you're still

و او به شما می گوید: "من واقعا متاسفم. قول بده جبران کنم." اما شما هنوز

angry and you don't believe him. He's done it again, or he's a liar. But you say:

عصبانی هستید و او را باور ندارید. او دوباره این کار را کرده است یا دروغگو است. اما شما می گویید:

"If you say so".

«اگر چنین می گویی».

"If you say so" in this context means: You say that, but I don't really believe it. It means something like:

«اگر چنین می گویی» در این زمینه به این معناست: شما چنین می گویید، اما من واقعاً آن را باور ندارم. این به معنای چیزی شبیه به این است:

We'll see in the future that's not true. If you weren't

در آینده خواهیم دید که این درست نیست. اگر

being passive aggressive in that situation, you would say something like:

در آن موقعیت منفعل پرخاشگر نبودید، چیزی شبیه این می گفتید:

"I'm still really angry with you, and at the moment I don't believe what you're saying." That way you

"من هنوز واقعاً از دست شما عصبانی هستم و در حال حاضر چیزی که می گویید را باور نمی کنم." به این ترتیب

express what you feel inside, rather than like: "If you say so." It's just... It's like

آنچه را که در درون خود احساس می کنید بیان می کنید، نه این که بخواهید: "اگر اینطور بگویید". فقط... مثل این است

holding on to your simmering anger and keeping it inside.

که خشم جوشان خود را نگه دارید و آن را درون خود نگه دارید.

Next we've got... You say to someone: "What do you think of my new shoes?" And they say:

بعد ما داریم... به یکی می گویی: " نظرت در مورد کفش های جدید من چیست؟" و آنها می گویند:

"Mm, green's not really my colour. Each to his own". "Each to his own"... Oh:

"مم، سبز واقعاً رنگ من نیست. هر کدام به رنگ خود". «هر كدام به خود»... آه:

"Each to his own, though". When you say: "Each to his own", that means I don't... I don't agree

«هر كدام به خود اما». وقتی شما می گویید: "هر کدام به خود"، یعنی من نه... من

with you... When one person thinks one thing, I think something else, so you can say:

با شما موافق نیستم... وقتی یک نفر به یک چیز فکر می کند، من به چیز دیگری فکر می کنم، بنابراین می توانید بگویید:

"Each to his own. It's not... It's not what I would wear. It's not my taste. Each to his own."

"هر کدام به مال خودش نیست... این چیزی نیست که من بپوشم. این سلیقه من نیست. هر کدام به سلیقه خودش."

Now, obviously, it wouldn't be very polite to say something like that if someone is seeking

اکنون، بدیهی است که اگر کسی به دنبال تعارف باشد، گفتن چنین چیزی خیلی مودبانه نخواهد بود

a compliment. "What do you think of my new shoes?"

. "نظر شما در مورد کفش های جدید من چیست؟"

But it's this kind of language here.

اما اینجا این نوع زبان است.

Actually all these examples here are similar. "If you say so", "Each to his own", and the

در واقع همه این مثال ها در اینجا مشابه هستند. "اگر شما چنین بگویید"، "هر کدام به خود"، و مورد

next one here, they're similar because the statements themselves don't have so much meaning

بعدی در اینجا، آنها شبیه به هم هستند زیرا خود عبارات از نظر کلمات چندان معنی ندارند

in terms of the words, but they're just a way of replying to show that you don't really

، بلکه فقط راهی برای پاسخ هستند. تا نشان دهید

agree that much with what the other person said.

که واقعاً با گفته های طرف مقابل موافق نیستید.

So the next example: "I'm not a fan of metal. I'm not a fan of metal. I'm not going to come.

بنابراین مثال بعدی: "من طرفدار متال نیستم. من طرفدار متال نیستم. قرار نیست بیایم.

I'm not a fan of metal. I'm not going to come." This could be talking about going out to listen

من طرفدار متال نیستم. من نمی خواهم بیایم." این می تواند صحبت کردن در مورد بیرون رفتن برای گوش دادن

to some... Listen to a band, and this is the way the person says I'm not coming:

به برخی باشد... به یک گروه گوش دهید، و این راهی است که فرد می گوید من نمی آیم:

"No, I'm not a fan of metal. I'm not going to come." And the other person who wants you to come,

"نه، من طرفدار متال نیستم. من نمی روم. آمدن." و آن شخص دیگری که می خواهد شما بیایید،

that's why they invited you, says: "Fair enough. Fair enough. Fair enough." Obviously it depends

به همین دلیل شما را دعوت کردند، می گوید: "منصفانه. بدیهی است که این بستگی

on their kind of face that they use when they say it, because "Fair enough" is quite a widely-used

به نوع چهره آنها دارد که هنگام گفتن آن استفاده می کنند، زیرا "به اندازه کافی منصفانه" یک عبارت کاملاً پرکاربرد

expression. And most people tend to think of it has... Think of it as having a positive...

است. و بیشتر مردم تمایل دارند فکر کنند که این موضوع دارای یک معنی مثبت است...

A positive kind of meaning in the sense that if you say: "Fair enough", it means: "Well,

یک نوع معنای مثبت به این معنا که اگر بگویید: "به اندازه کافی منصفانه"، به این معنی است: "خب،

you think that and you do that, that's cool with me." But actually how I've observed most

شما فکر می کنید که و تو این کار را می‌کنی، با من خیلی خوب است.» اما در واقع نحوه

people using it is like it means the opposite. You think something different. Oh, I would

استفاده بیشتر مردم از آن را مشاهده کرده‌ام، دقیقاً برعکس است. شما چیز دیگری فکر می کنید. اوه، من می

want to change your mind about this, so I would want you to agree with me, but I can't

خواهم نظر شما را در مورد این تغییر دهم، بنابراین می خواهم با من موافق باشید، اما نمی توانم،

so I'll just say: "Fair enough."

بنابراین فقط می گویم: "به اندازه کافی منصفانه است."

Next example, let's say somebody did... Did something and you know they did it, and you

مثال بعدی، فرض کنید کسی انجام داد... کاری را انجام داد و می‌دانید که آن کار را انجام داده است، و شما

didn't like it, you could say: "Why did you do that? Why?" And they say:

آن را دوست نداشتید، می‌توانید بگویید: "چرا این کار را کردی؟ چرا؟" و آنها می گویند:

"I don't know what you're talking about. I don't know what you're talking about." But it's obvious they

"من نمی دانم شما در مورد چه صحبت می کنید. من نمی دانم شما در مورد چه صحبت می کنید." اما واضح است که آنها

do. This is a way of saying: "I don't want to talk about it. Dismiss, dismiss. Not...

انجام می دهند. این راهی است برای گفتن: "من نمی خواهم در مورد آن صحبت کنم. اخراج، اخراج. نه...

Not going to talk about it." So actually they do know what you're talking about, but can't admit it.

قرار نیست در مورد آن صحبت کنم." بنابراین در واقع آنها می دانند که شما در مورد چه چیزی صحبت می کنید، اما نمی توانند آن را بپذیرند.

Next example, this could be a teenager wants to go out somewhere:

مثال بعدی، این می‌تواند این باشد که یک نوجوان می‌خواهد جایی بیرون برود:

-"You can't go because you haven't finished your homework." -"Whatever! Whatever!"

-"شما نمی‌توانید بروید زیرا تکالیف خود را تمام نکرده‌اید." -"هرچه شد شد!"

Next example: -"What do you want to do tonight? What do you want to do tonight?"

مثال بعدی: -" امشب چی میخوای انجام بدی؟ امشب چی میخوای انجام بدی؟"

-"I don't mind. I don't mind." -"Okay, let's watch football."

-"من مهم نیستم، مهم نیست." -باشه بیا فوتبال ببینیم.

Girlfriend's not happy. She said she didn't mind, but she did really.

دوست دختر خوشحال نیست او گفت که برایش مهم نیست، اما واقعاً این کار را کرد.

She just wanted you to say: "Okay, let's go and... Let's go

او فقط از شما می خواست که بگویید: "باشه، بریم و... بیا بریم

and eat pizza in the nice restaurant", or she wanted to watch the film she wanted to

در رستوران خوب پیتزا بخوریم" یا می خواست فیلمی را که می خواست

watch, but she didn't say that, so he decided... Oops, this is not a new one. So he decided,

تماشا کند، اما این را نگفت، بنابراین تصمیم گرفت. ... اوه، این جدید نیست. بنابراین او تصمیم گرفت،

and so she just sulks all night. She's not happy.

و بنابراین او فقط تمام شب غمگین است. او خوشحال نیست.

Last example here... The number is in the wrong place again, the number should be here.

آخرین مثال اینجا ... شماره دوباره در جای اشتباه است، شماره باید اینجا باشد.

Mom walks around the house, crashing, banging pots in the kitchen-bang, bang, bang, bang, bang, bang, bang-dad says:

مامان دور خانه راه می‌رود، تصادف می‌کند، گلدان‌ها را در آشپزخانه می‌کوبد، بنگ، بنگ، بنگ، بنگ، بنگ، بنگ، بابا می‌گوید:

"What's wrong?" She says: "Nothing. I'm good."

"چی شده؟" او می گوید: "هیچی، من خوبم."

More examples coming up.

نمونه های بیشتری در راه است.

Okay, let's look at: "You look really fat in that dress... Only joking."

خوب، بیایید نگاه کنیم: "شما در آن لباس واقعا چاق به نظر می رسید ... فقط شوخی."

Has anyone ever said that to you before? Say something really rude, and then go:

آیا تا به حال کسی این را به شما گفته است؟ یک چیز واقعاً بی ادبانه بگویید و سپس بروید:

"Only joking"? Someone once said to me:

"فقط شوخی"؟ یک بار شخصی به من گفت:

"Let's play a game where we get really up close to somebody's face

"بیا یک بازی انجام دهیم که واقعاً به صورت کسی نزدیک شویم

and say something horrible, like: 'Jade, I really hate you.' Only joking." They're not joking.

و چیز وحشتناکی بگوییم، مانند: "جید، من واقعاً از تو متنفرم." شوخی کردم." آنها شوخی نمی کنند.

Next one: "Not being rude... Not being rude... Not being rude, but do you even lift, bro?"

بعدی: "بی ادب نبودن... بی ادب نبودن... بی ادب نبودن، ولی اصلا بلند می کنی داداش؟"

If someone says: "Not being rude", they most likely are being rude. And just to make sense

اگر کسی بگوید: "بی ادب نبودن" به احتمال زیاد بی ادب است. و فقط برای

of what it means, if someone says: "Do you even lift, bro?"

اینکه معنی آن را بفهمم، اگر کسی بگوید: "آیا حتی بلند می کنی برادر؟"

This would... You would say that to someone who looks like they don't know anything about training, or they don't

این می تواند... شما این را به کسی می گویید که به نظر می رسد چیزی در مورد تمرین نمی داند، یا نمی

know how to workout, or something like that. They don't... They don't look built and they

داند چگونه تمرین کند، یا چیزی شبیه به آن. آنها نمی‌کنند... آنها ظاهری جثه ندارند و

don't look like they've done a lot of exercise. So you say: "Not being rude, but do you even lift, bro?"

به نظر نمی‌رسند که ورزش زیادی انجام داده‌اند. پس شما می گویید: "بی ادب نیستی، اما آیا حتی بلند می کنی برادر؟"

That's the way of saying: "You don't look like you know anything about this."

این روشی است که می‌گوییم: «به نظر نمی‌رسد چیزی در این مورد می‌دانی».

Next example, it's almost the same: "Not being funny, but you should wear more makeup in your videos."

مثال بعدی، تقریباً یکسان است: "خنده دار نیستید، اما باید در ویدیوهای خود آرایش بیشتری داشته باشید."

You might see this in the comments section.

ممکن است این را در بخش نظرات مشاهده کنید.

"Just giving you some advice that you need. Not being funny, but you should wear more makeup in your videos."

"فقط به شما توصیه هایی می کنم که نیاز دارید. خنده دار نیستید، اما باید در ویدیوهای خود آرایش بیشتری داشته باشید."

Another example: "I don't mean to be mean, but you should pluck that hair out of your nose.

مثال دیگر: "من قصد ندارم بدجنس باشم، اما باید آن موها را از بینی خود جدا کنید.

Just giving you a heads up. Just helping you out, here."

فقط به شما سر می زنم. فقط به شما کمک می کنم، اینجا."

This is actually a real example

این در واقع یک مثال واقعی است

that I got in my comments because I have a video that's filmed quite close to my face.

که من در نظرات خود دریافت کردم زیرا ویدیویی دارم که کاملاً نزدیک به صورت من فیلمبرداری شده است.

There's thousands of comments on that video, and no one mentioned that there is a hair

هزاران نظر در مورد آن ویدیو وجود دارد، و هیچ کس قبلاً اشاره نکرده است که یک مو در

there before. I didn't check. I didn't want to know if there really was one there, but

آنجا وجود دارد. من چک نکردم نمی خواستم بدانم آیا واقعاً یکی آنجا وجود دارد یا نه، اما

anyway they're just helping me out.

به هر حال آنها فقط به من کمک می کنند.

"Don't mean to be mean, just so you know you should pluck that hair right out."

"به این فکر نکن که بدجنس باشی، فقط برای این که بدانی باید همان موها را بچینی."

Next example, someone again might say in the comments section:

مثال بعدی، ممکن است شخصی دوباره در بخش نظرات بگوید:

"No offence... No offence, but you're not a good English teacher. No offence, don't take it the wrong way."

"بدون توهین... بدون توهین، اما شما معلم زبان انگلیسی خوبی نیستید . بدون توهین، راه را اشتباه نگیرید."

Next example: "I hope you don't mind me saying, but that hair colour doesn't suit you." Another

مثال بعدی: "امیدوارم از گفتن من ناراحت نباشید، اما آن رنگ مو به شما نمی آید." یک

real-life example. I was in one of my videos... This is my hair colour, I've never actually

مثال واقعی دیگر. من در یکی از ویدیوهایم بودم... این رنگ موی من است، من هرگز

dyed it in any of the videos, but someone thought they'd be helping me out with some

آن را در هیچ یک از ویدیوها رنگ نکرده‌ام، اما یکی فکر می‌کرد که با توصیه‌هایی به من کمک می‌کند و

advice by saying:

می‌گوید:

"I hope you don't mind me saying, but that hair colour doesn't suit you."

"امیدوارم این کار را انجام ندهی. بد نیست بگویم، اما آن رنگ مو به شما نمی آید.

Well, I'll tell you what, Mother Nature must have got it wrong in that case.

خب، من به شما می گویم، مادر طبیعت در این مورد باید اشتباه کرده باشد.

And the last example is... Always be very scared... Always be very scared when somebody says to you:

و آخرین مثال این است که... همیشه خیلی بترسید... همیشه خیلی بترسید وقتی کسی به شما می گوید:

"Can I ask you a question?" Just say... Just say no. Don't let them. Someone

"می توانم از شما یک سوال بپرسم؟" فقط بگو... فقط بگو نه. به آنها اجازه نده. یکی

said this to me once: "Jade, can... Jade..." How was she speaking? She was German. I cannot...

به من یک بار این را گفت: "جید، می تواند... جید..." او چطور صحبت می کرد؟ او آلمانی بود. من نمی توانم...

Sounding Indian at the moment. Anyways, she was German: "Jade, can I ask you a question?"

در حال حاضر هندی به نظر می رسد. به هر حال، او آلمانی بود: "جید، می توانم از شما یک سوال بپرسم؟"

Imagine a German person. "Jade, can I ask you a question?" I said: -"Yeah."

یک آلمانی را تصور کنید. "جید، می توانم از شما یک سوال بپرسم؟" گفتم: -آره.

-"Why do you always wear jeans two sizes too small for you?"

-"چرا همیشه شلوار جین دو سایز برایت کوچک می پوشی؟"

She was saying I was too fat to be wearing whatever jeans I was wearing.

او می گفت من آنقدر چاق هستم که نمی توانم هر شلوار جینی که می پوشم بپوشم.

I looked down, and I was just like: "I didn't know that. I always do that. Oops."

به پایین نگاه کردم و همینطور گفتم: "من این را نمی دانستم. من همیشه این کار را انجام می دهم. اوه."

But anyways, she was just being: "Rownh, rownh." So, anyway,

اما به هر حال، او فقط داشت: "راون، روونه." بنابراین، به هر حال،

beware. Be especially aware if a German person says: "Can I ask you a question?" because you don't want to hear it.

مراقب باشید. به خصوص اگر یک فرد آلمانی بگوید: "می توانم از شما سوالی بپرسم؟" چون نمیخوای بشنوی

So, thank you for watching the video. The thing about passive aggression is in a way

بنابراین، از شما برای تماشای ویدیو متشکرم. موضوعی که در مورد پرخاشگری منفعل است به نوعی

the... The title of it, "passive aggression" is wrong because sometimes the examples are

این است که ... عنوان آن، "پرخاشگری منفعل " اشتباه است، زیرا گاهی اوقات مثال ها

so hidden they don't look like aggression and you have to think about it after. So we

آنقدر پنهان هستند که به نظر نمی رسد پرخاشگری باشد و باید بعد از آن فکر کنید. بنابراین می‌توانیم

could think of it as kinds of manipulation or ways that we say things that we don't really

آن را نوعی دستکاری یا روش‌هایی در نظر بگیریم که چیزهایی را بیان می‌کنیم که واقعاً

mean. Anyways, so here have been lots of examples,

منظورمان نیست. به هر حال، بنابراین در اینجا نمونه های زیادی وجود دارد،

and what you can do now is go and do the quiz on this lesson.

و کاری که اکنون می توانید انجام دهید این است که بروید و آزمون این درس را انجام دهید.

Thanks for watching, and I'll see you again soon. Bye.

از تماشای شما متشکرم و به زودی دوباره شما را خواهم دید. خدا حافظ.