8 Cultural Differences between Native Speakers and English Learners

Hmm. Doo-doo-doo-doo-doo.

هوم دو-دو-دو-دو-دو-دو.

Hi. James from engVid.

سلام. جیمز از engVid.

I've often said that learning language,

من بارها گفته ام که یادگیری زبان،

a foreign language is great. In this case, you're learning English, so congratulations.

یک زبان خارجی عالی است. در این مورد، شما در حال یادگیری زبان انگلیسی هستید، پس به شما تبریک می گویم.

But a lot of students, they learn the language, and they kind of forget about the culture,

اما بسیاری از دانش‌آموزان، زبان را یاد می‌گیرند و به نوعی فرهنگ را فراموش می‌کنند،

like it doesn't really matter. Being an English speaker, I was born in England, and the culture

مثل اینکه واقعاً مهم نیست. من از آنجایی که انگلیسی زبان هستم، در انگلستان به دنیا آمدم و

from England is very different from the culture from Canada, even though they are closely

فرهنگ انگلستان با فرهنگ کانادا بسیار متفاوت است ، حتی اگر ارتباط نزدیکی با هم داشته باشند

related. So if you can imagine the cultural difference between someone from, say, China

. بنابراین، اگر بتوانید تفاوت فرهنگی بین فردی مثلاً از چین

and Canada, that would be fantastically different.

و کانادا را تصور کنید، تفاوت فوق العاده ای خواهد داشت.

Well, as they say, as much as we're different, we're the same. But in this case, I want to

خب، همانطور که می گویند، به همان اندازه که ما متفاوت هستیم، همان هستیم. اما در این مورد، من می‌خواهم

do a lesson on eight differences in culture

درسی درباره هشت تفاوت در فرهنگ بنویسم

that if you're learning the language, which would be important.

که اگر زبان را یاد می‌گیرید ، مهم است.

Now, what I've done is shown the difference between the East and the West,

حالا کاری که من انجام داده‌ام تفاوت شرق و غرب را نشان می‌دهد،

because frankly, you may be from the Middle East or Asia,

زیرا صادقانه بگویم، شما ممکن است اهل خاورمیانه یا آسیا

and you want to do business with Canadians or Americans or British people,

باشید و بخواهید با کانادایی‌ها یا آمریکایی‌ها یا بریتانیایی‌ها تجارت کنید،

and you should see what we think are important.

و باید ببینید چه چیزی فکر می کنیم مهم هستند

And as well, this helps out English-speaking people about how we should communicate with

و همچنین، این به افراد انگلیسی زبان کمک می کند که چگونه باید با

you when we're trying to teach you English. You like that? Let's go to the board.

شما در هنگام آموزش انگلیسی به شما ارتباط برقرار کنیم. شما آن را دوست دارید؟ بریم سراغ هیئت.

We have Mr. E, here. He wants to eat his... Let's see. What should he eat? I'm going to

ما آقای E را اینجا داریم. می خواهد خودش را بخورد... ببینیم. چه چیزی باید بخورد؟ من می خواهم به

suggest that he has a pizza, because that's easy to draw, and anybody who knows me knows

او پیشنهاد کنم که یک پیتزا داشته باشد، زیرا کشیدن آن آسان است، و هر کسی که من را می شناسد می داند

I'm a terrible drawer.

که من یک کشو وحشتناک هستم.

There you go.

شما بروید.

Doo-doo-doo-doo-doo. He's having a piz-... Pepperoni pizza.

دو-دو-دو-دو-دو-دو. داره پیتزا میخوره... پیتزا پپرونی.

What would you suggest he eat with? A knife or a fork, or chopsticks?

به او پیشنهاد می کنید با چه چیزی بخورد؟ چاقو یا چنگال یا چاپستیک؟

Well, it seems obvious:

خب، واضح به نظر می رسد:

Use your hands. See, when you understand, you can manipulate or use things to your advantage.

از دستان خود استفاده کنید. ببینید، وقتی فهمیدید، می توانید چیزها را دستکاری کنید یا به نفع خود استفاده کنید.

Let's go to the board.

بریم سراغ هیئت.

We'll start out with the West, which is where we are. All right? In the West, we say

ما با غرب شروع خواهیم کرد، جایی که ما هستیم. خیلی خوب؟ در غرب می گوییم

"respect is earned". That means I cannot give you respect or look up to you until you have done something

«احترام به دست می آید». این بدان معناست که من نمی توانم به شما احترام بگذارم یا به شما نگاه کنم مگر اینکه کاری انجام دهید که

to show me that you deserve my respect or I should give it to you. Just because you

به من نشان دهید که شایسته احترام من هستید یا من باید آن را به شما بدهم. فقط به این دلیل که می

say: "Hello, my name is" doesn't mean anything. You have to say:

گویید: "سلام، نام من است" معنایی ندارد. باید بگویید

"Hello, my name is, and I have done these things."

: سلام، اسم من است و این کارها را انجام داده ام.

Because of that and if you do something that helps me, I will give you my respect.

به همین دلیل و اگر کاری انجام دهید که به من کمک کند، من به شما احترام خواهم گذاشت.

Okay? In the East, it's a little different. In the East, what we say is:

باشه؟ در شرق، کمی متفاوت است. در مشرق می گوییم:

"respect is due to hierarchy". Hierarchy? Well, just like the word says, think "high",

«احترام به سلسله مراتب است». سلسله مراتب؟ خوب، درست همانطور که کلمه می گوید، "بالا" فکر کنید،

okay? The higher you are-okay?-the higher position you have. So if I come in and say:

خوب؟ هر چه بالاتر باشی-خوبی؟-مقام بالاتری داری. بنابراین اگر وارد شوم و بگویم:

"I am Generalissimo Kareer." You go: "Oh, I must give you great respect", in the East,

"من ژنرالیسیمو کاریر هستم." تو برو: "اوه، من باید به تو احترام زیادی بگذارم"، در شرق،

just because I am the General. I don't have to be a good General; I just have to be a

فقط به این دلیل که من ژنرال هستم. من مجبور نیستم ژنرال خوبی باشم. فقط باید

General. You must give me respect. Well, in the West, you'd have to be a good General

ژنرال باشم باید به من احترام بذاری خوب، در غرب، شما باید یک ژنرال

that's done a lot of good things.

خوب باشید که کارهای خوب زیادی انجام داده است.

Okay, number two:

بسیار خوب، شماره دو:

open debate is encouraged. If you're going: "What is open debate?"

بحث آزاد تشویق می شود. اگر می خواهید: "بحث آزاد چیست؟"

Open debate is conversation,

مناظره باز گفتگو است،

but it's more conversation where two ideas are conflicting or they don't

اما بیشتر مکالمه است که در آن دو ایده با هم تضاد دارند یا

go together. You think A, they think B. So you don't both agree necessarily. Maybe you

با هم نیستند. شما فکر می کنید A، آنها فکر می کنند B. بنابراین شما هر دو لزوما موافق نیستید. شاید شما

think: "I don't agree with this person, or I don't like everything they say",

فکر کنید: "من با این شخص موافق نیستم، یا هرچه می گویند دوست ندارم"،

so you have a debate, which is a conversation to try and change each other's mind. Okay?

بنابراین مناظره ای دارید که یک گفتگو برای تلاش و تغییر نظر یکدیگر است. باشه؟

Open debate in the West is encouraged. If you don't like my idea, I'll say: "Why? What's wrong

بحث آزاد در غرب تشویق می شود. اگر ایده من را دوست ندارید، می گویم: "چرا؟ چه اشکالی

with it? Why don't you come up with something? Tell me what you think, or tell me what's

دارد؟ چرا چیزی به ذهنتان نمی رسد؟ به من بگویید چه فکر می کنید، یا بگویید چه

wrong with my ideas." The challenge, we think, brings a greater result. In other words, if

اشکالی در ایده های من وجود دارد." ما فکر می کنیم چالش نتیجه بزرگ تری به همراه دارد. به عبارت دیگر، اگر

you talk to me and we have a really good open debate, things should be better at the end

با من صحبت کنید و مناظره آزاد واقعاً خوبی داشته باشیم، باید در پایان مناظره اوضاع بهتر شود

of the debate. Let's look at the East. In the East, open debate and confrontation is

. بیایید به شرق نگاه کنیم. در شرق از مناظره و تقابل علنی

avoided. Partly, this is because in the East... Remember we talked about hierarchy? There's

اجتناب می شود. تا حدودی به این دلیل است که در شرق... یادتان هست در مورد سلسله مراتب صحبت کردیم؟

a level or layers? Well, if you question someone and they are on a higher level, you are not

یک سطح یا لایه وجود دارد؟ خوب، اگر کسی را زیر سوال می برید و او در سطح بالاتری قرار دارد،

showing them the respect they deserve, so it is almost better to do your debate... Or,

احترامی که شایسته اوست را به او نشان نمی دهید، پس تقریبا بهتر است مناظره خود را انجام دهید... یا،

not even debate, but questions in a less public area. So it is not open debate; more of a

نه حتی مناظره، بلکه سوال در یک حوزه کمتر عمومی . بنابراین بحث آزاد نیست. بیشتر یک

private thing with you and that person, and even then, you shouldn't really question them,

چیز خصوصی با شما و آن شخص است، و حتی پس از آن، واقعاً نباید از آنها سؤال کنید،

but ask questions of them. Okay? That's number two.

بلکه از آنها سؤال کنید. باشه؟ این شماره دو است.

Number three, let's look at individual success and material success. In the West, they matter,

شماره سه، بیایید به موفقیت فردی و موفقیت مادی نگاه کنیم. در غرب، آنها مهم هستند،

it's important. Yes, who I am is important, but it's who I am, just myself.

مهم است. بله، اینکه من کی هستم مهم است، اما این که هستم، فقط خودم.

Have I done well in school? Have I made a lot of money? Have I bought a lot of things?

آیا در مدرسه خوب عمل کرده ام؟ آیا من پول زیادی به دست آورده ام؟ آیا من چیزهای زیادی خریده ام؟

If so, I am good and I'm very successful, and this is great. Okay?

اگر چنین است، من خوب هستم و بسیار موفق هستم، و این عالی است. باشه؟

It sounds normal, until we consider

طبیعی به نظر می رسد، تا زمانی که

in the West, success is group success. That means: Yes, I've done well, but: How is my

در غرب در نظر نگیریم، موفقیت، موفقیت گروهی است. یعنی: بله، خوب کار کردم، اما:

brother? How are my parents? How is my sister? Is my family doing well?

برادرم چطور است؟ پدر و مادرم چطور هستند؟ حال خواهرم چطوره؟ آیا خانواده من خوب هستند؟

If your family is not doing well, you cannot claim to be successful in the East. So they look at not even just

اگر خانواده شما خوب نباشد، نمی توانید ادعا کنید که در شرق موفق هستید. بنابراین آنها نه

the family, but your society. Is your country doing well? Is your city doing well? If your

تنها به خانواده، بلکه به جامعه شما نیز نگاه می کنند. آیا وضعیت کشور شما خوب است؟ شهر شما خوب است؟ اگر

whole country is doing well, you are successful. If they are not, things are not good. While

کل کشور شما خوب است، شما موفق هستید. اگر نباشند، اوضاع خوب نیست. در حالی که

in the West, it doesn't matter. Look at Donald Trump. Okay.

در غرب، مهم نیست. به دونالد ترامپ نگاه کنید. باشه.

[Laughs].

[می خندد].

If you don't know who he is, please watch The Apprentice and My Failure to be President, if you watch those

اگر نمی دانید او کیست، لطفاً شاگرد و شکست من در ریاست جمهوری را تماشا کنید، اگر آن

two movies or programs, you'll see what I'm talking about. Anyway. Where are we?

دو فیلم یا برنامه را تماشا کنید، متوجه خواهید شد که من در مورد چه چیزی صحبت می کنم. به هر حال. ما کجا هستیم؟

Next, let's go back here. Vocal leadership. In the West, we like our leaders to talk,

بعد، بیایید به اینجا برگردیم. رهبری آوازی در غرب، ما دوست داریم که رهبران ما صحبت کنند،

talk, talk, and tell you: "I'm the leader, listen to me because I'm the one who knows

صحبت کنند، صحبت کنند و به شما بگویند: "من رهبر هستم، به من گوش دهید، زیرا من کسی هستم که می

what's going on. I am the important one. You should know this. I'm the leader. I make the

دانم چه خبر است. من مهم هستم. شما باید بدانید. این. من رهبرم. من

most, I talk the most. And look at me."

بیشترین استفاده را می کنم، بیشتر حرف می زنم. و به من نگاه کن."

In the East, leadership is silent. It's not that

در شرق رهبری ساکت است. اینطور نیست

the leaders won't speak, they speak, but remember it's about group success? They will talk more about:

که رهبران صحبت نمی‌کنند، بلکه صحبت می‌کنند، اما یادتان هست که درباره موفقیت گروهی است؟ آنها بیشتر در این مورد صحبت خواهند کرد:

"We have done this, we are doing this. We, as a society or a group, are coming forward.

"ما این کار را انجام دادیم، ما این کار را می کنیم. ما به عنوان یک جامعه یا یک گروه جلو می آییم.

I am proud of my people." Versus: "I did it, and I'm the one."

من به مردم خود افتخار می کنم." در مقابل: "من آن را انجام دادم، و من یکی هستم."

Okay? So the leadership is a little bit more silent.

باشه؟ بنابراین رهبری کمی ساکت تر است.

They say: "We lead from behind",

می گویند: «ما از پشت سر هدایت می کنیم»،

which is we lead, but we let the people take the credit or get the... Get praised.

یعنی ما رهبری می کنیم، اما اجازه می دهیم مردم اعتبار را بگیرند یا بگیرند... ستایش کنید.

While in the West, I stand in the front and I should get the praise, because I've done it. Okay?

وقتی در غرب هستم، در جبهه می ایستم و باید تمجید کنم، چون این کار را انجام داده ام. باشه؟

Where are we now? Let's go down to five, which is strange: law more important than the relations.

الان کجا هستیم؟ بیایید به پنج برویم که عجیب است: قانون مهمتر از روابط است.

In the West, we have what's called "the letter of the law". If the law says do this, you

ما در غرب چیزی به نام " حرف قانون" داریم. اگر قانون می گوید این کار را بکنید،

must do this. It doesn't matter if you're my mother, my father, my brother, a good uncle

باید این کار را بکنید. فرقی نمی کند مادرم، پدرم، برادرم، دایی خوبم باشی

or a good friend. What does the law say I have to do? That is more important, that comes

یا دوست خوب. قانون می گوید من باید چه کار کنم؟ این مهمتر است، این

first. In business relationships, let's say. Not necessarily family, but especially in

اول است. در روابط تجاری، بیایید بگوییم. نه لزوماً خانوادگی، اما به خصوص در

business relationships, we love contracts. We love to have the piece of paper, we like

روابط تجاری، ما عاشق قراردادها هستیم. ما عاشق داشتن یک تکه کاغذ هستیم، دوست

to have the writing, because that tells us what I'm supposed to do and what you're supposed

داریم نوشته را داشته باشیم، زیرا این به ما می گوید که من باید چه کاری انجام دهم و شما باید

to do, and everything's organized so there's no questions.

چه کاری انجام دهید، و همه چیز سازماندهی شده است، بنابراین هیچ سوالی وجود ندارد.

In the East, we notice relationships

در شرق، ما متوجه می شویم که

are more important than the letter of the law.

روابط مهمتر از حرف قانون است.

This is true and not true. In the West,

این درست است و درست نیست. در غرب،

we used to be more like this, but in the East it's still so, which is: When we shake hands,

ما بیشتر این‌گونه بودیم، اما در شرق هنوز هم همین‌طور است، یعنی: وقتی دست می‌دهیم،

that is the bond. The contract shouldn't be necessary. We... They do it because it is

پیوند همین است. قرارداد نباید ضروری باشد. ما... آنها این کار را می کنند چون

the modern world, but they look at you as a person. If they don't trust you, they don't

دنیای مدرن است، اما به شما به عنوان یک شخص نگاه می کنند . اگر آنها به شما اعتماد ندارند،

care about the paper. What is the relationship like? Is it a good relationship? Then they

به کاغذ اهمیتی نمی دهند. رابطه چگونه است؟ آیا رابطه خوبی است؟ سپس آنها

will sign the paper because they trust you, and they know that what you say they believe

برگه را امضا می کنند زیرا به شما اعتماد دارند و می دانند که آنچه شما می گویید آنها معتقدند

will happen, not what the paper says. While in the West, we point to the paper and say:

اتفاق خواهد افتاد، نه آنچه در کاغذ آمده است. ما در غرب به کاغذ اشاره می کنیم و می گوییم:

"You have to do it because the paper said it. I don't need a relationship with you."

"باید این کار را انجام دهی، زیرا کاغذ گفته است. من نیازی به رابطه با شما ندارم."

So in the East, they will try and actually make relationships, go out for dinner, meet

بنابراین در شرق، آنها سعی می‌کنند رابطه برقرار کنند، برای شام بیرون می‌روند،

you in maybe your home just to get to know you so that they know when you say something,

شاید در خانه‌تان با شما ملاقات کنند تا شما را بشناسند تا بدانند وقتی چیزی می‌گویید،

they can believe it or trust it.

آن را باور کنند یا به آن اعتماد کنند.

In the West, recent accomplishments matter.

در غرب، دستاوردهای اخیر اهمیت دارد.

An "accomplishment" is a deed or a goal. You

«كامل» يك عمل يا يك هدف است. شما

have done this, and you can show people: "Look what I have done. I have made a million dollars.

این کار را کرده اید و می توانید به مردم نشان دهید: "ببینید من چه کار کرده ام. من یک میلیون دلار درآمد

I have built a house. I have finished school and graduated."

داشته ام. خانه ای ساخته ام. مدرسه را تمام کرده ام و فارغ التحصیل شده ام."

They care or we care about recent. What have you done today?

آنها اهمیت می دهند یا ما به اخیر اهمیت می دهیم. امروز چه کردی؟

Or Janet would say: "What have you done for my lately?"

یا جانت می گفت: "این اواخر برای من چه کردی؟"

We want to know what you've done today. We don't care about 20 years ago, that was 20 years ago.

ما می خواهیم بدانیم که شما امروز چه کار کرده اید. ما به 20 سال پیش اهمیتی نمی دهیم، 20 سال پیش بود.

Maybe you were a great movie star 20 years ago.

شاید ۲۰ سال پیش شما یک ستاره بزرگ سینما بودید.

Tom Cruise, what have you done recently? Mission Impossible, what?

تام کروز، اخیراً چه کار کرده ای؟ ماموریت غیر ممکن، چی؟

Okay. You know what I'm saying. Right?

باشه. میدونی چی میگم درست؟

When you look at that, we're looking at today. What matters is today. And it's true.

وقتی به آن نگاه می کنید، ما امروز را بررسی می کنیم. آنچه اهمیت دارد امروز است. و این درست است.

The sun comes up today. If you died 10 years ago, you don't matter anymore.

خورشید امروز طلوع می کند اگر 10 سال پیش مردی، دیگر برایت مهم نیست.

But today, what are you doing?

اما امروز، شما چه کار می کنید؟

Talk to me about that. In the East, it's a little different. They like to look at you

در مورد آن با من صحبت کن در شرق، کمی متفاوت است. آنها دوست دارند به

might say character. Remember we talked about relationships? They look at what you've done

شخصیت شما نگاه کنند. یادت هست در مورد روابط صحبت کردیم ؟ آنها به کارهایی که در گذشته انجام داده اید نگاه می

in the past because they believe what you did before-okay?-is what you're going to do

کنند، زیرا معتقدند کاری که قبلا انجام داده اید، خوب است؟ این همان کاری است که

in the future. They think:

در آینده انجام خواهید داد. آنها فکر می کنند:

"Okay, if you've always been a good person, even if you make a mistake today,

"خوب، اگر همیشه آدم خوبی بوده ای ، حتی اگر امروز اشتباه

you've been a good person, you'll probably be a good person again in the future."

کنی، آدم خوبی بوده ای، احتمالاً در آینده دوباره آدم خوبی خواهی شد."

Or if you're a bad person, you've always been bad: Just because you're good

یا اگر آدم بدی هستید، همیشه بد بوده اید: فقط به این دلیل که امروز خوب هستید

today doesn't mean you're going to be good forever. And between those two differences,

به این معنی نیست که برای همیشه خوب خواهید بود . و بین این دو تفاوت

you might say: "Wow, that's a really big world difference", because one seems to be based

، ممکن است بگویید: "وای، این یک تفاوت جهانی واقعاً بزرگ است "، زیرا به نظر می‌رسد که یکی

on just the here and now with no thought to the future and no caring about the past. But

فقط بر اساس اینجا و اکنون است، بدون فکر به آینده و بدون توجه به گذشته. اما

in some ways, in the West, we're more apt to... We're more able to say:

از برخی جهات، در غرب، ما بیشتر مستعد این هستیم که... ما بیشتر می‌توانیم بگوییم:

"Hey, look, if you change and want to be a better person,

«هی، ببین، اگر تغییر کردی و می‌خواهی فرد بهتری باشی،

we'll support that because we look at what

از آن حمایت خواهیم کرد، زیرا نگاه می‌کنیم. در کاری

you're doing now. Maybe you were bad before, but you're good now. We give you a chance."

که الان انجام می‌دهی. شاید قبلاً بد بودی، اما الان خوب هستی. ما به تو فرصت می‌دهیم."

Well, in the West... The Eastern way of looking at it, if you were bad before, you're probably

خب، در غرب... نگاه شرقی به آن، اگر قبلاً بد بودید، احتمالاً

still bad and shouldn't be trusted. Which is better? I don't know. Okay.

هنوز هم بد هستید و نباید به شما اعتماد کرد. که بهتر است؟ من نمی دانم. باشه.

Now let's go to number 7: results matter. In the West, it's not what you were thinking about.

حالا بیایید به شماره 7 برویم: نتایج مهم است. در غرب، آن چیزی نیست که شما به آن فکر می کردید.

I wanted to help my friend who was on drugs,

من می‌خواستم به دوستم که مواد مخدر مصرف می‌کرد کمک کنم،

and he was really, really, really, really needing them, so I bought the drugs so he would feel better.

و او واقعاً، واقعاً، واقعاً به آنها نیاز داشت ، بنابراین داروها را خریدم تا او احساس بهتری داشته باشد.

That's my intention.

قصد من همین است.

In the West, if that person dies, you can go to jail because: "Hey, he died."

در غرب، اگر آن شخص بمیرد، می توانید به زندان بروید زیرا: "هی، او مرد."

But you would say: "I was trying to help them."

اما شما می گویید: "من سعی می کردم به آنها کمک کنم."

And we would say: "We don't care. What you did, what happened, the result was, that's what matters."

و ما می گفتیم: "ما مهم نیستیم، شما چه کردید، چه شد ، نتیجه شد، این مهم است."

Okay?

باشه؟

If you look at the East, it's difference.

اگر به شرق نگاه کنید ، تفاوت است.

They talk about: "What were you trying to do?

آنها در مورد این صحبت می کنند: " تو می خواستی چه کار کنی؟

What was in your head at the time? We know the person maybe died

در آن زمان چه چیزی در سرت بود؟ ما می دانیم که ممکن است آن شخص

because they took too many drugs, but you were trying

به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر مرده باشد، اما شما می خواستید

to kill them? No. You were trying to make them feel better,

آنها را بکشید؟ نه. شما سعی داشتید آنها را بسازید. احساس بهتری داشته

to relax them, to make their life easier.

باشید، آنها را آرام کنید، زندگی آنها را آسان تر کنید.

Oh, okay, well, that makes everything different."

اوه، خوب، خوب، این همه چیز را متفاوت می کند."

And this goes back to the relationship thing.

و این به موضوع رابطه برمی گردد.

If you have a relationship, there's a trust built in, so they look for your intention

اگر رابطه ای دارید، اعتماد ایجاد شده است، بنابراین آنها به دنبال قصد شما هستند

and they go on that. Well, in the West because we're looking at what's happening now, the

و به آن ادامه می دهند. خوب، در غرب چون ما به آنچه اکنون در حال رخ دادن است نگاه می کنیم،

result matters. What happened in the end? That's all that matters.

نتیجه مهم است. آنچه در پایان اتفاق افتاد؟ این همه چیز مهم است.

One last, one way to look at is here: exact time. What does that mean?

آخرین و یک راه برای نگاه کردن اینجاست: زمان دقیق. معنی آن چیست؟

In the West,

در غرب

12 o'clock means 12 o'clock.

ساعت 12 به معنای ساعت 12 است.

In the East, 12 o'clock means

در شرق، ساعت 12 به معنای

12 o'clock or 12:10, around that. Okay?

ساعت 12 یا 12:10، حدود آن است. باشه؟

It's approximate. That's an important one, because if you have to meet somebody

تقریبی است. این یک مورد مهم است، زیرا اگر مجبورید با کسی

from the West, especially if they're from Germany, meet at 12 o'clock. If they're from

از غرب ملاقات کنید، به خصوص اگر آنها از آلمان هستند، در ساعت 12 ملاقات کنید. اگر آنها

maybe China or maybe, I don't know, Laos, 12:05, you'll be okay. All right?

احتمالاً از چین یا شاید، نمی دانم، لائوس هستند، 12:05، شما خوب می شوید. خیلی خوب؟

Now, I want to do a test to see if you understand the cultural differences.

حالا میخوام یه تست بزنم ببینم تفاوت های فرهنگی رو میفهمی یا نه.

Actually, just before that, let's just go over really quickly.

در واقع، درست قبل از آن، اجازه دهید خیلی سریع به آن بپردازیم.

What I want you to understand is there is really

چیزی که می‌خواهم درک کنید این است که واقعاً

no better one. I'm not saying West is better than East, it's just something to keep in

هیچ چیز بهتری وجود ندارد. من نمی گویم غرب بهتر از شرق است، فقط باید در

mind because we have a lot of relations, and our big world is becoming smaller, and in

نظر داشته باشیم زیرا ما روابط زیادی داریم و دنیای بزرگ ما کوچکتر می شود

order to understand each other, we have to understand how we think. And then we use our

و برای درک یکدیگر باید بفهمیم که چگونه فکر می کنیم. و سپس از زبان خود استفاده می کنیم

language, we can use the right language at the right time with the right people.

، می توانیم در زمان مناسب با افراد مناسب از زبان مناسب استفاده کنیم .

Does that make sense? Good. I'm going to help you, because we're going to go do a test now to

فرقی میکنه؟ خوب من می‌خواهم به شما کمک کنم، زیرا اکنون می‌خواهیم آزمایشی انجام دهیم تا

test how well you understand the difference between here, which is relationship-based,

بفهمیم چقدر تفاوت بین اینجا، که مبتنی بر رابطه است،

and here, where we base things on facts and exact matters. Or you could say:

و اینجا، جایی که ما چیزها را بر اساس حقایق و موضوعات دقیق قرار می‌دهیم، درک می‌کنید. یا می توان گفت

the individual versus the society or the collective. All right.

: فرد در مقابل جامعه یا جمع. خیلی خوب.

Are you ready? Let's go to the board.

اماده ای؟ بریم سراغ هیئت.

[Snaps].

[عکس می گیرد].

Okay, test time. Now, just once again, I mentioned it, remember this is a generalization.

باشه وقت تست حالا فقط یک بار دیگر به آن اشاره کردم، یادتان باشد این یک تعمیم است.

Countries such as Japan and Korea are, when I talked about the time thing, they're very much on

کشورهایی مانند ژاپن و کره، وقتی در مورد زمان صحبت کردم، بسیار در

exact time, but in general... General thought, when we're saying that East has more of a,

زمان دقیق هستند، اما به طور کلی... فکر کلی، وقتی می گوییم شرق بیشتر یک

we say, circular dynamic, they approach things a little bit holistically, while we are more

دایره است، می گوییم دایره ای. پویا، آنها کمی کلی نگر به مسائل نگاه می کنند، در حالی که ما مستقیم تر هستیم

direct. Is one better than the other? Do you remember about the pizza? Is it better to

. آیا یکی بهتر از دیگری است؟ از پیتزا یادت هست؟

eat pizza with a knife and fork, or chopsticks? It's better with your hands.

خوردن پیتزا با چاقو و چنگال بهتر است یا چاپستیک؟ با دستاتون بهتره

So I would say a synthesis or bringing them together would be best, but let's do our test and take a look.

بنابراین می‌توانم بگویم ترکیب یا گردآوری آنها بهترین است، اما بیایید آزمایش خود را انجام دهیم و نگاهی بیندازیم.

Here we go. Cowboy mentality. Cowboy mentality is the Western mentality. Right? We are like...

در اینجا ما می رویم. ذهنیت کابوی. ذهنیت کابوی، ذهنیت غربی است. درست؟ ما مثل...

We are strong, we are individuals, we do everything by ourselves, even though the roads, and the

ما قوی هستیم، ما فردی هستیم، هر کاری را خودمان انجام می دهیم، حتی اگر جاده ها،

ships, and the airplanes are built by lots of other people, that doesn't matter.

کشتی ها و هواپیماها توسط افراد زیادی ساخته شده باشند، این مهم نیست.

If I'm a pilot, I fly the plane. I didn't make it, I didn't design it, I didn't invent it.

اگر خلبان باشم با هواپیما پرواز می کنم. نه من ساختم، نه طراحیش کردم، نه اختراعش کردم.

But that is our Western mentality, but it's kind of cool, because we think we can do anything

اما این ذهنیت غربی ما است، اما به نوعی جالب است، زیرا فکر می

if we put our minds to it as an individual. Samurai mentality is this...You go:

کنیم اگر به عنوان یک فرد ذهن خود را به آن معطوف کنیم، می توانیم هر کاری انجام دهیم. ذهنیت سامورایی ها این است... شما بروید:

"Samurais are individual soldiers." Not really. The Samurai, which is the Eastern mentality,

"سامورایی ها سربازان فردی هستند." نه واقعا. سامورایی‌ها، که ذهنیت شرقی است،

they serve, they serve a master, and they serve the greater good.

خدمت می‌کنند، به ارباب خدمت می‌کنند و به خیر بزرگ‌تر خدمت می‌کنند.

So even though they are powerful like a cowboy, they say: "I use my power for my master",

پس با اینکه مثل گاوچران قدرتمندند ، می‌گویند: «من از قدرتم برای اربابم استفاده می‌کنم»

and in that way, we serve everybody; everybody is served.

و در این راه به همه خدمت می‌کنیم . به همه خدمت می شود

As the individual, you would say:

به عنوان یک فرد، شما می گویید:

"By my great accomplishments, I bring up society."

"با موفقیت های بزرگ خود، جامعه را پرورش می دهم."

And in the East, they say: "By working together, we bring up society."

و در مشرق می گویند: «با همكاری جامعه را پرورش می دهیم».

Yin and Yang. [Laughs]. Anyway. Moving on.

یین و یانگ. [می خندد]. به هر حال. در حال حرکت

Quiz time. All right? Are you ready? We have top four questions on the board.

زمان آزمون. خیلی خوب؟ اماده ای؟ ما چهار سوال اصلی روی تابلو داریم.

I'm going to ask the first one, and I want you to try to think carefully about all the information

من اولین مورد را می‌پرسم و از شما می‌خواهم در مورد تمام اطلاعاتی

I gave you: What would be the appropriate way to interact? Because that's what this

که به شما دادم به دقت فکر کنید: راه مناسب برای تعامل چیست؟ چون این

lesson is about. Yes, you speak English, but what kind of English should you be using?

درس در مورد همین است. بله، شما انگلیسی صحبت می کنید، اما از چه نوع انگلیسی باید استفاده کنید؟

A more direct line, talking to a Westerner, or coming at it from a side or a little softer,

یک خط مستقیم تر، صحبت کردن با یک غربی، یا از یک طرف یا کمی ملایم تر،

on an angle for an Easterner? Let's go to the board.

در یک زاویه برای یک شرقی؟ بریم سراغ هیئت.

When having an interview with an Asian manager, would he or she care more about

آیا هنگام مصاحبه با یک مدیر آسیایی ، آیا او بیشتر

your past history, your performance over time,

به تاریخچه گذشته شما، عملکرد شما در طول زمان

or your recent accomplishments, what have you done lately? Remember Janet Jackson? Miss Jackson if you're nasty.

یا دستاوردهای اخیر شما اهمیت می دهد، اخیراً چه کارهایی انجام داده اید؟ جانت جکسون را به یاد دارید؟ خانم جکسون اگر بدجنس هستید.

Okay. Think about it. Take a second.

باشه. در مورد آن فکر کنید. یک ثانیه وقت بگذارید.

That's right. They would care more about your past history. They're going to...

درست است. آنها بیشتر به تاریخ گذشته شما اهمیت می دهند.

Even in the West, don't get me wrong, we do look back at your history to see what you've done,

حتی در غرب، اشتباه نکنید، ما به تاریخ شما نگاه می کنیم تا ببینیم شما چه کرده اید،

but we're more looking at, you know, accomplishment, accomplishment, and then we

اما ما بیشتر به دنبال، می دانید، دستاورد، دستاورد، و سپس می

want to know: What are you doing now? What's important now? In the East, they're more looking

خواهیم بدانیم: الان چه کار می کنی؟ حالا چه چیزی مهم است؟ در شرق، آنها بیشتر به

back at your character: What decisions have you made and what kind of character have you developed?

شخصیت شما نگاه می کنند: چه تصمیماتی گرفته اید و چه نوع شخصیتی ایجاد کرده اید؟

Similar but different. Right? Keep that in mind. So they're going to be looking

مشابه اما متفاوت. درست؟ این را در نظر داشته باشید. بنابراین آنها

more for your past history, because they say that will show us what you'll do in the future.

بیشتر به دنبال تاریخ گذشته شما خواهند بود، زیرا می گویند این به ما نشان می دهد که در آینده چه خواهید کرد.

Well, in the West, we'd be looking at: "Hey, what you're doing now is important, because

خوب، در غرب، ما به این نگاه می‌کردیم: "هی، کاری که الان انجام می‌دهی مهم است، زیرا در

then we'll see what you're going." Right? So, answer to this one is: past history of performance.

آن صورت خواهیم دید که چه می‌خواهی". درست؟ بنابراین، پاسخ به این یکی این است: سابقه عملکرد گذشته.

Let's do number two. If you are having a conversation with a Western friend and you disagree with

بیایید شماره دو را انجام دهیم. اگر با یکی از دوستان غربی صحبت می کنید و با آنها مخالف هستید

them, which is your best approach? Have an open debate,

، بهترین رویکرد شما کدام است؟ یک مناظره آزاد داشته باشید،

or say nothing and let them figure it out?

یا چیزی نگویید و بگذارید آنها آن را بفهمند؟

That's right. I was too quiet.

درست است. خیلی ساکت بودم

As a Western person, I would have said: You need to have an open debate.

من به عنوان یک فرد غربی می گفتم: شما باید یک بحث آزاد داشته باشید.

Right? In the East, it's not that they don't talk, but they might

درست؟ در شرق اینطور نیست که صحبت نمی کنند، اما ممکن

suggest something. Like if I said:

است چیزی را پیشنهاد کنند. مثل این که بگویم

"Do I look fat in this coat?"

: آیا من در این کت چاق به نظر می رسم؟

In the West, I'd go: "Yeah, you look fat. Change it." In the East, they would say:

در غرب، من می گفتم: "آره، چاق به نظر می آیی. تغییرش بده." در مشرق می گفتند

"Hmm. Does a worm look big in a thimble?"

: هوم، آیا کرم در انگشتانه بزرگ به نظر می رسد؟

You go: "What!?" They're like: "Think about it, then you'll figure it out, then you will change the coat,

تو برو: "چی!؟" آنها می‌گویند: "درباره آن فکر کن، بعد متوجه می‌شوی، سپس کت را عوض می‌کنی،

but I'm not going to say you look fat, but you'll know." Okay?

اما نمی‌خواهم بگویم چاق به نظر می‌رسی، اما می‌دانی." باشه؟

So it's a silly joke, but it's just saying they would give you some way to think about it;

بنابراین این یک شوخی احمقانه است، اما فقط می گویند که آنها راهی برای فکر کردن در مورد آن به شما می دهند.

while in the West, we just tell you yes or no. Okay? Once again, which one's better?

در حالی که در غرب، ما فقط به شما می گوییم بله یا خیر. باشه؟ یک بار دیگر، کدام یک بهتر است؟

It's really not about being better. It's about understanding the culture. Okay? But in the

این واقعاً در مورد بهتر بودن نیست. این در مورد درک فرهنگ است. باشه؟ اما در

West, if you're having a conversation, you disagree with someone, we want to hear about

غرب، اگر در حال گفتگو هستید، با کسی مخالف هستید، ما می خواهیم در مورد

it. We don't want you to be silent. We want you to tell us what your disagreements are,

آن بشنویم. ما نمی خواهیم شما ساکت باشید. ما از شما می‌خواهیم به ما بگویید که چه اختلاف نظرهایی دارید،

because we might think we can make something better by you saying something or bring up

زیرا ممکن است فکر کنیم با گفتن چیزی می‌توانیم چیزی را بهتر کنیم یا

something we never thought about. Okay? While in the East, they'd probably want to do it

چیزی را مطرح کنیم که هرگز به آن فکر نکرده‌ایم. باشه؟ در حالی که در شرق هستند، احتمالاً می خواهند این کار را

in a different time in a different way.

در زمان دیگری به روشی متفاوت انجام دهند.

Number three: If you are on a date with your new Western girlfriend

شماره سه: اگر با دوست دختر وسترن جدید خود قرار دارید

[clicks tongue]

"wonw, wonw",

[زبان کلیک]

"wonw, wonw"

or boyfriend, "roof, roof, roof". Okay?

یا دوست پسر، "سقف، سقف، سقف". باشه؟

And you want to impress them, which would

و شما می خواهید آنها را تحت تاثیر قرار دهید، کدام را انتخاب می

you...? Which would they care more about? Okay? Your success, your personal success,

کنید؟ آنها به کدام بیشتر اهمیت می دهند؟ باشه؟ موفقیت شما، موفقیت شخصی

or your family's success? Now, remember we're talking about your Western girlfriend or boyfriend.

شما یا موفقیت خانواده شما؟ حالا، به یاد داشته باشید که ما در مورد دوست دختر یا دوست پسر غربی شما صحبت می کنیم.

That's right, you can hear the audience all clamoring around just now: "Yay!" in the background.

درست است، شما می‌توانید همین الان تماشاگران را بشنوید که همه در اطراف غوغا می‌کنند: "آی!" در پس زمینه.

Well, they're going to care about your Ferrari, your new position, your new raise, and your

خوب، آنها به فراری ، موقعیت جدید، افزایش درآمد جدید و

new house. They're going to care more about your success, because in the West, we think:

خانه جدید شما اهمیت خواهند داد. آنها بیشتر به موفقیت شما اهمیت می دهند ، زیرا در غرب، ما فکر می کنیم:

"Look, a person does what they do. It doesn't matter what you come from."

"ببین، یک نفر همان کاری را که انجام می دهد انجام می دهد. مهم نیست از چه چیزی آمده ای."

And that's part of our personal, we call it, ethos or our story. Or we like to think that anyone can

و این بخشی از شخصیت ماست، که ما آن را اخلاق یا داستان خود می نامیم. یا ما دوست داریم فکر کنیم که هر کسی می

be anything, so a poor person can become President of the United States of America,

تواند هر چیزی باشد، بنابراین یک فرد فقیر می تواند رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا

or the Prime Minister of Canada. We think that is true, and because of that, we think your success

یا نخست وزیر کانادا شود. ما فکر می کنیم که این درست است، و به همین دلیل، ما فکر می کنیم موفقیت شما

is important. What are you doing? It's not where you came from. It's what you're doing

مهم است. چه کار می کنی؟ این جایی نیست که شما از آن آمده اید. این کاری است که اکنون انجام می

now and your successes; not your family's successes. So for your Western partner, tell

دهید و موفقیت های شما. موفقیت های خانواده شما نیست بنابراین برای شریک غربی خود، به

them about what you're doing, show them the keys. Okay?

آنها در مورد کاری که انجام می دهید بگویید، کلیدها را به آنها نشان دهید. باشه؟

Number four and our final one: If you want to convince an Eastern friend to do something,

شماره چهار و آخرین مورد ما: اگر می خواهید یک دوست شرقی را متقاعد کنید که کاری انجام دهد،

which is your best approach? Sorry, I forgot a little... There. What's your best approach?

بهترین رویکرد شما کدام است؟ ببخشید یه کم فراموش کردم ... اونجا. بهترین رویکرد شما چیست؟

Do you talk about the results, how much money you're going to make, or the intention, the

آیا در مورد نتایج، میزان پولی که قرار است به دست آورید، یا قصد،

reason why you should do it?

دلیل اینکه چرا باید این کار را انجام دهید صحبت می کنید؟

Now, think about it, it's an Eastern friend.

حالا فکرش را بکنید، دوست شرقی است.

That's right.

درست است.

In the East, what's important are your intentions and your effort. How much work did you put

در شرق، آنچه مهم است نیت و تلاش شماست. چقدر کار

in, what were you trying to do? They are aware that things happen in life, not always great.

کردی، چه کاری انجام دادی؟ آنها می دانند که چیزهایی در زندگی اتفاق می افتد، نه همیشه عالی.

But if you were trying to do the right thing, you should be treated accordingly or treated

اما اگر سعی می‌کردید کار درست را انجام دهید، باید مطابق با شما رفتار شود یا به

correctly because you were trying to do the right thing. You won't always get the results.

درستی رفتار شود، زیرا سعی می‌کردید کار درست را انجام دهید. شما همیشه به نتایج نخواهید رسید.

Maybe in the future, it'll happen, but maybe it didn't happen now. So if you want to convince

شاید در آینده این اتفاق بیفتد، اما شاید الان اتفاق نیفتاد. بنابراین اگر می‌خواهید

them to start a business with you or do something, talk about your intentions, what you're trying

آنها را متقاعد کنید که با شما یک کسب‌وکار راه بیندازند یا کاری انجام دهند، در مورد نیت‌های خود، آنچه

to do, and really talk about society, how it will benefit the society.

می‌خواهید انجام دهید صحبت کنید و واقعاً در مورد جامعه صحبت کنید که چگونه به نفع جامعه است.

They're going to be much more reasonable or much more willing to help or work with you. Then in the West,

آنها بسیار منطقی تر یا بسیار مایل به کمک یا همکاری با شما خواهند بود. سپس در غرب،

we would talk about results, like: What am I going to get? What's going to happen? Cool?

ما در مورد نتایج صحبت می کنیم، مانند: چه چیزی به دست خواهم آورد؟ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ سرد؟

Well, the result of this video is you should have a better understanding

خوب، نتیجه این ویدیو این است که شما باید

of the East and the West. And please remember the East is not just China, Korea, and Japan.

شرق و غرب را بهتر درک کنید. و لطفاً به یاد داشته باشید که شرق فقط چین، کره و ژاپن نیست.

There's Vietnam, there's Laos, other countries, there's... India is considered part of the East. So when

ویتنام وجود دارد، لائوس، کشورهای دیگر، وجود دارد... هند بخشی از شرق محسوب می شود. بنابراین وقتی

we talk about these generalizations, and they are generalizations, remember we're talking

در مورد این کلیات صحبت می کنیم، و آنها کلی هستند، به یاد داشته باشید که ما در

about a planet and a globe, and these are general ideas that if we approach these people

مورد یک سیاره و یک کره صحبت می کنیم، و اینها ایده های کلی هستند که اگر با دید باز به این افراد نزدیک شویم

with an open mind and these ideas are in your mind, you will probably have a much more successful

و این ایده ها در ذهن شما باشد، خواهید دید. احتمالاً رابطه بسیار موفق تری

relationship. And the West is the same.

دارند. و غرب هم همینطور.

America and Germany are Western, but they're not exactly the same, but the ideas of being

آمریکا و آلمان غربی هستند، اما دقیقاً یکسان نیستند، اما ایده رسیدن

on time, and being results-driven are important.

به موقع و نتیجه محور بودن مهم است.

But Germans also care about the environment

اما آلمانی ها به محیطی

that they're in. See? A generalization will get you in trouble if you take it too seriously.

که در آن هستند نیز اهمیت می دهند. یک تعمیم اگر خیلی جدی بگیرید شما را به دردسر می اندازد.

But on that note, in order to help you learn more and learn faster,

اما با توجه به این نکته، برای اینکه به شما کمک کند بیشتر بیاموزید و سریعتر بیاموزید،

maybe go back and look at other videos on cultural differences we have on engVid,

شاید به عقب برگردید و به ویدیوهای دیگری در مورد تفاوت های فرهنگی که در engVid داریم نگاه کنید، از

I would like you to go to www, eng as in English, vid as in video.com (www.engvid.com)

شما می خواهم به www, eng as in English, vid as in video بروید. .com (www.engvid.com)

where there'll be a test that you can take on this, and you'll learn more about our language.

که در آن آزمونی وجود دارد که می توانید در این مورد شرکت کنید و در مورد زبان ما بیشتر یاد خواهید گرفت.

Anyway, have a good one.

به هر حال خوب داشته باش

E, you look good as a Samurai.

E، شما به عنوان یک سامورایی خوب به نظر می رسید.

Chow.

چو.