Confusing English: LIE or LAY? RAISE, RISE, or ARISE?

Good morning.

صبح بخیر.

Hmm. Sorry.

هوم متاسف.

James from engVid. That probably raises a few questions for you.

جیمز از engVid. این احتمالاً چند سوال برای شما ایجاد می کند.

"Why did he say: 'Good morning', when it could be any time in the world?"

"چرا او گفت: "صبح بخیر"، در حالی که ممکن است هر زمانی در جهان باشد؟

Yeah. Well, I'm going to help you today, because

آره خب، من امروز می خواهم به شما کمک کنم، زیرا

that is a common word that we use in English, but there

این یک کلمه رایج است که ما در انگلیسی استفاده می کنیم، اما

are some other words that are similar that many people make a mistake with.

کلمات دیگری مشابه هستند که بسیاری از افراد با آنها اشتباه می کنند.

And I'm going to help you learn them today.

و من امروز به شما کمک خواهم کرد تا آنها را یاد بگیرید.

That's "raise", "rise", "arise", "lay", and "lie".

این عبارت است از "بالا بردن"، "قیام"، "برخاستن"، "دراز کشیدن" و "دروغ".

Now, quick story: When I first heard this 10 years ago, I was teaching and a teacher

حالا، داستان سریع: وقتی 10 سال پیش این را برای اولین بار شنیدم، مشغول تدریس بودم و معلمی

asked me: "James, why do we raise or why do we rise?" And I didn't know. I honestly didn't

از من پرسید: "جیمز، چرا ما بلند می شویم یا چرا بلند می شویم؟" و من نمی دانستم. راستش

know. Of course I know what... When to use them, but my problem was we just know because

نمیدونستم البته میدونم چیه... کی ازشون استفاده کنم، اما مشکل من این بود که ما فقط میدونیم چون به

we've been taught, but no one actually sits you down and said:

ما یاد داده شده، اما هیچکس تو رو ننشسته و نگفت:

"The exact difference is this." So I had to study it.

"تفاوت دقیقشون همینه ." بنابراین مجبور شدم آن را مطالعه کنم.

And today I'm going to help you not make the mistake I made,

و امروز به شما کمک می کنم اشتباهی را که مرتکب شدم مرتکب نشوید،

by knowing what it is and how to use it, or use them, because we have five words.

با دانستن اینکه این اشتباه چیست و چگونه از آن استفاده کنید، یا از آنها استفاده کنید، زیرا ما پنج کلمه داریم.

Let's go to the board.

بریم سراغ هیئت.

Do I raise my hand or rise my hand?

دستم را بالا ببرم یا دستم را بلند کنم؟

Tough question if you don't know the differences between them.

اگر تفاوت بین آنها را نمی دانید سؤال سخت است .

And I'm hoping this lesson will help you. In fact,

و امیدوارم این درس به شما کمک کند. در واقع،

by the time we're done, you should master this and be more fluent in your English use.

تا زمانی که کارمان تمام شد، باید به این موضوع تسلط داشته باشید و در استفاده از زبان انگلیسی خود تسلط بیشتری داشته باشید.

First one: "arise".

اول: "برخاستن".

If you ever watched any sci-... Scientific movie, sci-fi movie, there

اگر تا به حال هر فیلم علمی-تخیلی تماشا کرده اید،

is some dead creature and some crazy magician or scientist goes: "Arise!"

یک موجود مرده وجود دارد و یک جادوگر یا دانشمند دیوانه می گوید: "برخیز!"

Well, we don't quite use it like that in English; we use it a little differently. When we talk about

خوب، ما کاملاً از آن در انگلیسی استفاده نمی کنیم. ما از آن کمی متفاوت استفاده می کنیم. وقتی در مورد

"arise", we mean something has occurred or something has happened.

"برخاستن" صحبت می کنیم، منظورمان چیزی است که اتفاق افتاده یا اتفاقی افتاده است.

"A few things arose when you were away on vacation."

"وقتی در تعطیلات نبودید چند چیز پیش آمد ."

That means things happened or occurred. Another way of

یعنی چیزهایی اتفاق افتاده یا رخ داده است. راه دیگر

saying it is: "come up". If you look at Mr. E at the bottom of the stairs, Mr. E 2 says:

بیان آن این است: «بیا بالا». اگر پایین پله ها به آقای E نگاه کنید، آقای E 2 می گوید:

"Hey, come here." And he goes up the stairs, so something has come up.

هی بیا اینجا. و از پله ها بالا می رود ، پس چیزی بالا آمده است.

Hey, listen, there's a couple of things that I said arose or have arisen,

هی، گوش کن، چند تا چیز هست که گفتم پیش اومده یا پیش اومده،

things have come up or occurred that

چیزهایی پیش اومده یا پیش اومده که

have happened and I want to talk about them. Okay? Cool. That's "arise".

اتفاق افتاده و من میخوام در موردشون صحبت کنم. باشه؟ سرد. این "برخاستن" است.

Now, one other thing about "arise"... Let's just talk about it for a second.

حالا یک چیز دیگر در مورد "برخاستن"... بیایید یک لحظه در مورد آن صحبت کنیم.

"Arise" is an irregular verb.

"برخاستن" یک فعل بی قاعده است.

Irregular verb? Well, most verbs follow a simple pattern; you add "ed"

فعل بی قاعده؟ خوب، بیشتر افعال از یک الگوی ساده پیروی می کنند. شما "ed"

or add "d" to the end is past tense, there's a base form, and then there's the past participle

را اضافه کنید یا "d" را به آخر اضافه کنید زمان گذشته است، یک شکل پایه وجود دارد، و سپس شکل فعل ماضی وجود دارد

form. And, you know, looks like "ed", "ed", and regular form. Easy. Irregular verbs means

. و، می دانید، شبیه "ed"، "ed" و فرم معمولی است. آسان. افعال بی قاعده به این معنی است

they don't follow that rule, so you have to change it. And unfortunately, there's no way

که از آن قانون پیروی نمی کنند، بنابراین باید آن را تغییر دهید. و متأسفانه راهی

for me to teach you and say: "With every irregular verb, you must do this." They're irregular

نیست که به شما یاد بدهم و بگویم: "با هر فعل بی قاعده ای باید این کار را انجام دهی." آنها نامنظم هستند

because different ones look different ways. Sorry. But I'm going to help you by putting

زیرا موارد مختلف به نظر متفاوت هستند. متاسف. اما من با گذاشتن

it here, and you can also go and study the charts for irregular verbs. Okay? I believe

آن در اینجا به شما کمک می کنم و همچنین می توانید بروید و نمودارهای افعال بی قاعده را مطالعه کنید. باشه؟ من معتقدم

we have some on our engVid tools you can use or resources.

که برخی از ابزارهای engVid خود را داریم که می توانید از آنها استفاده کنید یا منابعی.

So, "arise", as I said, "come up", is an irregular verb; it doesn't follow the regular rules.

پس «برخیز»، همان طور که گفتم «بالا آمدن» یک فعل بی قاعده است . از قوانین عادی پیروی نمی کند.

So you're going to have to pay attention when I show you how it's spelt. The second thing

بنابراین وقتی به شما نشان می دهم که چگونه املای آن نوشته شده است، باید توجه کنید. دومین چیزی که

I have here is intransitive. I spelt it over here for you, but intransitive.

من اینجا دارم غیرقابل انتقال است. من آن را در اینجا برای شما املا کردم، اما غیر قابل انتقال.

"Intransitive", well, "trans" in English... Or, sorry. Latin means across.

"ناگذر"، خوب، "ترنس" در انگلیسی... یا، متاسفم. لاتین به معنای عرض است.

It means it goes from one place to another.

یعنی از جایی به جای دیگر می رود.

An intransitive verb means it doesn't take a direct object. Huh?

فعل ناگذر به این معنی است که مفعول مستقیم نمی گیرد. متعجب؟

Well, here's the example of transitive verb: "I love".

خوب، در اینجا مثال فعل متعدی است: "I love".

If you're sitting there, you're probably thinking

اگر آنجا نشسته اید، احتمالاً

to yourself: "You love what? Ice cream? Football? Your mother? Your shoes?" Well, with a transitive

با خود فکر می کنید: "دوست داری چی؟ بستنی؟ فوتبال؟ مادرت؟ کفشت؟" خوب با

verb, it takes an object or a direct object, meaning it has an effect on something else.

فعل متعدی مفعول یا مفعول مستقیم می گیرد یعنی روی چیز دیگری اثر می گذارد.

"I love you." Yeah, I do, engVid watcher, I love you.

"دوستت دارم." بله، من، ناظر engVid، دوستت دارم.

You are my object, my love goes to you. That's what a transitive verb means,

تو ابژه منی، عشق من به تو می رود. این همان معنای فعل متعدی است،

so the verb has to carry across to an object.

بنابراین فعل باید به یک مفعول منتقل شود.

While, an interested verb... Intransitive verb doesn't need that. All right?

در حالی که، یک فعل علاقه مند... فعل ناگذر به آن نیاز ندارد. خیلی خوب؟

Well, I'll give you an example in a second because we have a few on the board. But in this case,

خوب، من در یک ثانیه یک مثال برای شما می زنم زیرا ما تعداد کمی در هیئت مدیره داریم. اما در این مورد

"arise" is an intransitive verb. All right? You don't need to have an object with it.

«برخاستن» یک فعل مجهول است. خیلی خوب؟ شما نیازی به همراه داشتن یک شی ندارید.

Okay?

باشه؟

Here, I'm going to give you the forms.

در اینجا، من می خواهم به شما فرم ها را بدهم.

"Arise" is present tense, "arose" is past tense, and

«برخیز» زمان حال است، «برخاست» زمان گذشته است و

when you use the past perfect or present perfect, use "arisen". Okay?

وقتی از گذشته کامل یا حال کامل استفاده می‌کنید، از «برخاسته» استفاده کنید. باشه؟

Problems have arisen.

مشکلات به وجود آمده است.

They arose last week. They will arise... And that's a future tense. Okay? Here's an example

آنها هفته گذشته به وجود آمدند. آنها بوجود خواهند آمد... و این زمان آینده است. باشه؟ در اینجا یک مثال

for you. Pay attention. I'm going to go low, real low.

برای شما آورده شده است. توجه کنید. من می روم پایین، واقعا پایین.

"A few problems have arisen since I started the project." Okay.

از زمانی که پروژه را شروع کردم چند مشکل پیش آمد.» باشه.

Let's look at the next word. It looks like "arise" and it's "rise".

بیایید به کلمه بعدی نگاه کنیم. به نظر می رسد "برخاستن" و "برخاستن" است.

Similar, but a little different.

مشابه، اما کمی متفاوت است.

"Rise" means to get higher. Look at Mr. E. He's lying down. If you can imagine

«رفع» به معنای بالاتر رفتن است. به آقای E نگاه کنید او دراز کشیده است. اگر می توانید تصور

I'm lying on a bed, if I rise, I lift myself up and I come to a higher position. So you're

کنید که روی تخت دراز کشیده ام، اگر بلند شوم، خودم را بالا می آورم و به جایگاه بالاتری می رسم. بنابراین شما

here and you go higher. Now, "rise" is also an irregular verb.

اینجا هستید و بالاتر می روید. حالا «قیام» هم یک فعل بی قاعده است.

See? It's irregular. What do you mean by "irregular"?

دیدن؟ نامنظم است منظور شما از "نامنظم" چیست؟

Well, remember what I said before? It doesn't follow the

خوب یادت میاد قبلا چی گفتم؟ از

same grammar rules of adding just an "s" or a "d". In this case, we have "rise", which

همان قواعد دستور زبانی که فقط یک "s" یا "d" اضافه می کند پیروی نمی کند. در این صورت «قیام» را داریم

is present tense, "rose", which is past tense, and "risen", which is the perfect tense. Okay?

که زمان حال است، «رز» که زمان گذشته است و «قیام» که زمان کامل است. باشه؟

To give you in a sentence to help you understand it:

برای اینکه در یک جمله به شما کمک کند تا آن را درک کنید:

"Please rise for the national anthem."

"لطفا برای سرود ملی برخیزید."

Huh? Well, there's probably two words you don't know, so let's explain them.

متعجب؟ خوب، احتمالاً دو کلمه وجود دارد که شما نمی دانید، پس بیایید آنها را توضیح دهیم.

"National anthem", a "nation" comes from "nation" or "country".

"سرود ملی"، "ملت " از "ملت" یا "کشور" می آید.

"Anthem" is the song for the country.

آهنگ "سرود" برای کشور است.

Most countries have a song that represents their country, so when they go to sporting

اکثر کشورها آهنگی دارند که نماینده کشورشان است، بنابراین وقتی به

events or the Prime Minister or President is in the country, they play this special

رویدادهای ورزشی می روند یا نخست وزیر یا رئیس جمهور در کشور است، این آهنگ خاص را می

song and everybody will stand up, and show their respect to their leader or respect for

نوازند و همه بلند می شوند و احترام خود را به رهبر یا احترام به

their country. In Canada, it's called "O Canada".

آنها نشان می دهند. کشور. در کانادا به آن "O Canada" می گویند.

Yeah, very original. Canada. O, Canada! It's

آره خیلی اصلی کانادا ای کانادا!

like we just remembered we live here. Okay, I didn't make it up.

انگار تازه یادمون اومد که اینجا زندگی می کنیم. باشه درست نکردم

So, when they say: "Please rise for the national anthem."

بنابراین، وقتی می گویند: "لطفا برای سرود ملی برخیزید."

I'm going to go higher. I'm going to get my bum up and stand up:

من می روم بالاتر. من می روم دستپاچه ام را بلند کنم و بلند شوم:

"O Canada", yeah, O Canada, I couldn't figure that out. [Laughs].

"ای کانادا"، آره، ای کانادا، من نتوانستم این را بفهمم. [می خندد].

Okay? So we rise,

باشه؟ بنابراین ما بلند می شویم،

we stand for the national anthem or we get higher. And that's what "rise" means.

برای سرود ملی می ایستیم یا بالاتر می رویم. و این همان چیزی است که "عروج" به معنای آن است.

Now, let's do the last one, which kind of looks funny, because it looks similar, but

حالا بیایید آخرین مورد را انجام دهیم، که به نظر خنده دار است، زیرا شبیه به نظر می رسد، اما

there's a difference, there's an "a", and it's "raise". Now, this one means to get higher,

یک تفاوت وجود دارد، یک "a" وجود دارد، و "افزایش" است. حال، این یکی به معنای بالاتر رفتن است،

but "raise" means to make higher or bring up children. Well, that almost sounds the

اما «بالا بردن» به معنای بالاتر بردن یا تربیت فرزندان است. خوب، تقریباً به نظر می

same. No. To get higher, in this case, when we "rise", you do it.

رسد. نه. برای رسیدن به بالاتر، در این مورد، وقتی ما "بلند می شویم"، شما این کار را انجام دهید.

When you "raise" something, you make something else do it, and that's what I put, bring up children.

وقتی چیزی را «پرورش» می‌کنید، کار دیگری را مجبور می‌کنید آن را انجام دهد، و این چیزی است که من می‌گویم، بچه‌ها را بزرگ کنید.

You can't make children get taller. You raise them, you help them as they get bigger.

شما نمی توانید بچه ها را بلندتر کنید. شما آنها را بزرگ می کنید، با بزرگتر شدن آنها به آنها کمک می کنید.

So, they are not doing it themselves; you help by giving them food and water, and a place to live. Okay?

بنابراین، آنها خودشان این کار را نمی کنند. شما با دادن آب و غذا و مکانی برای زندگی به آنها کمک می کنید. باشه؟

So you're helping make something occur or happen, which is different than you doing

بنابراین شما کمک می‌کنید چیزی اتفاق بیفتد یا اتفاق بیفتد، که با

it yourself. Well, let's take a look at "raise" then. Funny enough, it's the only regular

خودتان متفاوت است. خب، بیایید نگاهی به "افزایش" بیاندازیم . به اندازه کافی خنده دار است، اینجا تنها فعل منظم

verb here. It's regular, meaning it follows the rules. Its base form is this, and its

است. منظم است، یعنی از قوانین پیروی می کند. شکل پایه آن این است و

past and its past participle is just add "ed". Easy enough. Easy to remember.

ماضی و ماضی آن فقط «ed» را اضافه می کند. به حد کافی ساده است. آسان به خاطر سپردن.

Now, look at this, when you think about rising out of bed, you do it yourself. Right? Example:

حالا، به این نگاه کنید، وقتی به فکر بلند شدن از رختخواب هستید، خودتان این کار را انجام می دهید. درست؟ مثال:

I rise at 6am.

من ساعت 6 صبح بیدار می شوم.

I know it's a bit formal, and if you say it, they'll go:

میدونم یه ذره رسمیه و اگه بگی میرن

"Okay, you rise. The rest of us get up."

: باشه بلند شو بقیه بلند میشن.

But you rise at 6am. You're saying: "I get myself up out of bed at 6:00."

اما شما ساعت 6 صبح بیدار می شوید. شما می گویید: "ساعت 6:00 خودم را از رختخواب بلند می کنم."

That's early. But if you "raise" something, you make it happen. What do you mean?

هنوز زود است. اما اگر چیزی را "بالا" کنید، آن را انجام می دهید. منظورت چیه؟

Well, look here: "They raised the price."

خوب، اینجا را نگاه کنید: "آنها قیمت را افزایش دادند."

Trust me, the price didn't wake up one morning and go:

به من اعتماد کنید، قیمت یک روز صبح از خواب بیدار نشد و رفت:

"I'm 1.50. Today 1.75."

"من 1.50 هستم. امروز 1.75."

It doesn't work like that. Somebody physically went:

اینطوری کار نمیکنه یک نفر از نظر فیزیکی گفت:

-"A 1.50, you're now 1.75." -"Okay, I am raised."

-"1.50، شما اکنون 1.75 هستید." -باشه، من بزرگ شدم.

Somebody moved it. So, "raised" means somebody

کسی آن را جابجا کرد. پس «افراشته» یعنی کسی

has moved it, "rise" means it does it itself, and "to arise" means to occur. They all have

آن را جابجا کرده، «قیام» یعنی خودش انجامش می دهد و «برخاستن» به معنای رخ دادن است. همه آنها به

the similar meaning that things are getting higher, because if you look here, Mr. E goes

این معنی هستند که همه چیز در حال بالاتر شدن است ، زیرا اگر به اینجا نگاه کنید، آقای E

up the stairs and goes higher; if you look here, somebody raised it, E,

از پله ها بالا می رود و بالاتر می رود. اگر به اینجا نگاه کنید، کسی آن را با قدرت بالا آورده، E،

E with the force. "Hiya." Okay?

E. "هیا." باشه؟

He raised. And this way, it's like a ghost, E is coming up by himself. Cool?

او مطرح کرد. و به این ترتیب، مثل یک روح است، E به تنهایی بالا می آید. سرد؟

So, we've got that under control.

بنابراین، ما آن را تحت کنترل داریم.

Let's do the next two. Are you ready? Let's go to the board.

بیایید دو مورد بعدی را انجام دهیم. اماده ای؟ بریم سراغ هیئت.

Making sure we remember irregular

اطمینان حاصل کنیم که نامنظم

and intransitive. Good, we did that here. Don't forget, you have to recall it; remember it.

و غیرقابل تحمل را به خاطر می آوریم. خوب، ما این کار را اینجا انجام دادیم. فراموش نکنید، شما باید آن را به خاطر بسپارید. آن را به خاطر بسپار

"Lie" versus "lay".

«دروغ» در مقابل «دروغ».

I've been told this is, like, one of the hardest word combinations

به من گفته شده که این یکی از سخت‌ترین ترکیب‌های کلمه

for most people learning a language, simply because... Well, you'll see in a second. They're

برای اکثر مردمی است که یک زبان را یاد می‌گیرند، فقط به این دلیل که... خب، در یک ثانیه خواهید دید. آنها به

kind of connected in a way, and they shouldn't be, but this is English. "Lie" means to recline.

نوعی به هم متصل هستند، و نباید باشند، اما این انگلیسی است. «دروغ» به معنای دراز کشیدن است.

Huh? Yeah. Another difficult word. What the heck does "recline" mean? Well, imagine you're

متعجب؟ آره یک کلمه دشوار دیگر. لعنتی "خمیدن" یعنی چه؟ خوب، تصور کنید می

about to go into bed, you put your leg up on the bed, you sit back, and then you do this.

خواهید به رختخواب بروید، پای خود را روی تخت گذاشته اید، عقب می نشینید و سپس این کار را انجام می دهید.

That's reclining. I'm reclining. I can't recline much more, because I will hit the

این دراز کشیدن است. من دراز کشیده ام من نمی توانم خیلی بیشتر دراز بکشم، زیرا به زمین خواهم خورد

floor. Okay? But I'm lying down. And then I do this. Ah. [Yawns]. And I go to sleep.

. باشه؟ اما من دراز می کشم. و سپس این کار را انجام می دهم. آه [خمیازه]. و میرم بخوابم

"Reclined" means a flat position. "To recline" means you make yourself recline. I lie on

«خمیده» به معنای حالت صاف است. «تکیه کردن» یعنی خودت را وادار به تکیه می کنی. روی تخت دراز می کشم

the bed. You should go lie on the bed. Does this sound familiar?

. باید بری روی تخت دراز بکشی این آشنا به نظر می رسد؟

Yeah. Remember we talked about "rise",

آره یادتان هست در مورد «قیام» صحبت کردیم،

when something rises, it does it itself? Yeah. It does it itself, and you

وقتی چیزی بالا می‌آید، خودش آن را انجام می‌دهد؟ آره خودش این کار را می کند و شما

lie yourself. People cannot make you lie down.

خودتان دروغ می گویید. مردم نمی توانند شما را وادار کنند دراز بکشید.

"I will make you lie down!" No, I will lie down. Okay?

"من شما را مجبور می کنم دراز بکشید!" نه، دراز می کشم. باشه؟

So, I will make myself go down, I will recline. All right?

پس خودم را وادار می کنم پایین بیایم، تکیه خواهم داد. خیلی خوب؟

Now, "lie" is an irregular verb. Yeah, I'm sorry, I told you. There were, like, no regular

حالا «دروغ» یک فعل بی قاعده است. آره ببخشید بهت گفتم مثلاً هیچ نمونه معمولی وجود نداشت

ones; just this little puppy over here. That's the problem, because now you have all these

. فقط این توله سگ کوچولو اینجا مشکل همین است، زیرا اکنون همه این موارد

spelling things you have to remember. But life's not easy, nor is English, but

املایی را دارید که باید به خاطر بسپارید. اما زندگی آسان نیست، انگلیسی هم آسان نیست، اما

you're tough so let's get back here.

شما سخت هستید، پس بیایید به اینجا برگردیم.

So, "lie", we have "lie", "lay", and "lain". "I have lain.

پس «دروغ»، «دروغ»، «دروغ» و «دروغ» داریم . "من خوابیده

I have lain with the princess before." Right. No one says this. Okay? But look, I have a

ام. من قبلا با شاهزاده خانم دراز کشیده ام." درست. هیچ کس این را نمی گوید. باشه؟ اما ببینید، من یک

star, or it's called asterisks like ass, terisks. So, if you can remember that, that'll help

ستاره دارم، یا به آن می گویند ستاره هایی مانند الاغ، تریکس. بنابراین، اگر بتوانید آن را به خاطر بسپارید، به شما کمک خواهد کرد

you. Don't slap your butt when you say: "I'm going to put an asterisks here." [Laughs].

. وقتی می گویید: "من اینجا ستاره می گذارم" به باسن خود سیلی نزنید . [می خندد].

The teachers will go: "Please don't touch yourself." Okay?

معلمان خواهند گفت: "لطفا به خودتان دست نزنید." باشه؟

But I'll come to that in a second, because you'll see there's a second one we have to talk about. So these are the

اما من در یک ثانیه به آن خواهم رسید، زیرا خواهید دید که مورد دومی وجود دارد که باید در مورد آن صحبت کنیم. پس اینها

irregular forms of "lie". Okay? Now, here's an example: "I'm tired. I'm going to lie down."

اشکال نامنظم «دروغ» هستند. باشه؟ حالا، این یک مثال است: "من خسته هستم، می روم دراز بکشم."

No one will carry you and put you in the bed; you will physically go over and lie down.

هیچ کس تو را حمل نخواهد کرد و تو را در رختخواب نخواهد گذاشت. شما از نظر فیزیکی می روید و دراز می کشید.

We're cool, right? Yeah. Simple enough. Easy. Here's me, lying on the bed. I am now reclined.

ما باحالیم، درسته؟ آره به اندازه کافی ساده آسان. اینجا من، روی تخت دراز کشیده ام. من الان دراز کشیده ام

I have a small problem, I am not smiling. I should be smiling. I'm lying down. Okay?

من یه مشکل کوچیک دارم، لبخند نمیزنم. من باید لبخند بزنم من دراز می کشم. باشه؟

And I need to lie down, because the rest of this lesson gets a little bit confusing, but

و من باید دراز بکشم، زیرا بقیه این درس کمی گیج کننده می شود، اما

if you pay attention,

اگر دقت کنید،

[snaps],

it will be easy. And that snap does not mean test yet.

[بپیچید]،

آسان خواهد بود. و این اسنپ هنوز به معنای آزمایش نیست.

Wait. First finish the lesson.

صبر کن. ابتدا درس را تمام کنید.

"Lay".

"غیر روحانی".

"Lay", okay.

"دراز بکش" باشه.

Uh-oh. I saw "lay" here. Wait, wait. I told you, wait.

اوه اوه من اینجا "دراز" را دیدم. صبر کنید صبر کنید. بهت گفتم صبر کن

"Lay" means to put down or place something. So, when I lay the pen on my hand, I place it there.

«لای» به معنای زمین گذاشتن یا قرار دادن چیزی است. بنابراین، وقتی قلم را روی دستم می گذارم، آن را در آنجا قرار می دهم.

Do you remember when I said "rise", you do it yourself? Well, when you lay something,

یادت هست وقتی گفتم "برخیز"، خودت این کار را می کنی؟ خوب، وقتی چیزی را می گذارید،

you have to do it with something else. You have to... That's right. Now we're going to

باید آن را با چیز دیگری انجام دهید. باید... درست است. حالا می‌خواهیم

find out it's transitive. Huh? Told you it'd come up. "Transitive" means there's an object.

بفهمیم که متعدی است. متعجب؟ بهت گفتم که بالا میاد "متعدی" یعنی یک شی وجود دارد.

You have to lay something. Okay? When you lie down, that's it. "I'm going to lie down",

باید چیزی دراز کنی باشه؟ وقتی دراز می کشی ، همین. "من میرم دراز بکشم"،

boom. I don't need anything else; I am the object itself, intransit-... Intransitive.

بوم. من به هیچ چیز دیگری نیاز ندارم؛ من خود شی هستم، ناگذر-... ناگذر.

No problem. "Lay" means you are doing something to something else, so you need an object.

مشکلی نیست "لای" به این معنی است که شما در حال انجام کاری با چیز دیگری هستید، بنابراین به یک شی نیاز دارید.

I lay my coat on the bed. All right? I lay the glass on the table. I need an object,

کتم را روی تخت دراز کردم. خیلی خوب؟ لیوان را روی میز گذاشتم. من به یک شی نیاز دارم،

something's got to move.

چیزی باید حرکت کند.

So that's something for you to remember: When you use "lay", there should be something, an object.

پس این چیزی است که باید به خاطر بسپارید: وقتی از "lay" استفاده می کنید، باید چیزی وجود داشته باشد، یک شی.

We look here again, and we talked about transitive, but look at irregular. Why did I say "irregular"?

ما دوباره به اینجا نگاه می کنیم، و در مورد گذرا صحبت کردیم، اما به نامنظم نگاه می کنیم. چرا گفتم "نامنظم"؟

You know those are two things here, but here, there's no "e". Remember before, I said with

می دانید که اینها دو چیز در اینجا هستند، اما در اینجا، "e" وجود ندارد. یادته قبلا با

regular verbs, you either add a "d" or an "ed", and that's how it's regular? In this

افعال منظم گفتم یا "d" اضافه میکنی یا "ed" و اینطوری منظم میشه؟ در این

case, it's "id". Sorry. Once again, it's the English language.

مورد، "id" است. متاسف. یک بار دیگر، این زبان انگلیسی است.

So, "lay" and "laid". But do you remember we talked about the two axeterisk-...?

بنابراین، "بگذار" و "گذاشته شده". اما یادتان هست که در مورد دو تبر-... صحبت کردیم؟

Astericksss? One, two. And look carefully,

استریکسس؟ یک دو. و با دقت نگاه کنید،

you'll see the same word is used in two different places.

خواهید دید که یک کلمه در دو مکان مختلف استفاده شده است.

"But James, they're totally different verbs." Yeah. Here's why:

"اما جیمز، آنها افعال کاملاً متفاوتی هستند." آره دلیلش این است:

In this case, "lay" is the past of "lie". Okay?

در این صورت، «لای » گذشته «دروغ» است. باشه؟

"He lay on the bed for hours", it's the past of "lie".

«ساعت ها روی تخت دراز کشید» ، گذشته «دروغ» است.

In this case, it's a verb by itself.

در این مورد به خودی خود یک فعل است.

Don't ask me why.

از من نپرس چرا

I would love to explain to you why this happened, who did it. There's some guy

من دوست دارم برای شما توضیح دهم که چرا این اتفاق افتاد، چه کسی این کار را انجام داد.

right now, he's dead, he's laughing his ass off. You remember the ass thing? He's like:

الان یه آدم هست، مرده، داره میخنده. چیز الاغ را یادت هست؟ او مانند:

"[Laughs].

"[می خندد].

'Lay' is 'lay', 'lay' is 'lay', 'lay' is 'lay'",

"لای" "لا" است، "لا" "لا" است، "لا" "لا" است"،

knowing that you're coming to Canada, going:

با دانستن اینکه به کانادا می آیی، می گوید:

"I lay on the bed. Is this right?

"روی تخت دراز کشیدم. آیا این درست است؟

And I lay the pen down. Why? I don't understand.

و من خودکار را دراز می کنم. چرا؟ من نمی فهمم.

You tell me I do, now the pen does. I am so confused."

شما به من بگویید که دارم، حالا قلم می کند. من خیلی گیج شده ام."

Yeah, I know. So take a breath, and just remember simply:

آره میدونم بنابراین یک نفس بکشید و فقط به یاد داشته باشید:

"Lay" is used twice. When we talk about "lie",

"Lay" دو بار استفاده می شود. وقتی از "دروغ" صحبت می کنیم،

it is the past. Okay? Of "lie", "lay".

گذشته است. باشه؟ از "دروغ"، "دروغ".

But "lay" is a verb by itself that has its own

اما «لا» به خودی خود یک فعل است که معنای خاص خود را

meaning, and the meaning is completely different. If you are moving a thing and putting it or

دارد و معنای آن کاملاً متفاوت است. اگر چیزی را جابه‌جا می‌کنید و می‌گذارید

placing it somewhere else, you must use "lay".

یا در جای دیگری قرار می‌دهید، باید از «لا» استفاده کنید.

Clear. If you are doing it by yourself, like

پاک کردن اگر خودتان این کار را انجام می دهید، مانند

going to bed and lying down, you use "lie".

رفتن به رختخواب و دراز کشیدن، از "دروغ" استفاده می کنید.

And you use "lay" only in the past tense.

و شما فقط در زمان گذشته از "lay" استفاده می کنید .

Sorry, folks, this is something you have to remember and understand, because there's no

متأسفم، مردم، این چیزی است که باید به خاطر بسپارید و درک کنید، زیرا هیچ قانونی وجود ندارد

real... There's no real rule why. It's just that's the way it is. Okay?

... هیچ قانون واقعی وجود ندارد که چرا. فقط همین طور است. باشه؟

If it helps at all: "Lay" is transitive, and I've explained you must make something else, and you must

اگر اصلاً کمک می کند: «لای» متعدی است و توضیح دادم باید چیز دیگری بسازید و باید

mention the object. So if there are two things, use "lay": "I lay the pen on the bed."

شی را ذکر کنید. بنابراین اگر دو چیز وجود دارد، از "لا" استفاده کنید: "قلم را روی تخت می گذارم."

or "She lay her blouse on the grass." Okay?

یا "او بلوزش را روی چمن گذاشت." باشه؟

"Lie" is just for you, intransitive. "Go lie down."

"دروغ" فقط برای توست، ناگذر. "برو دراز بکش."

You don't need to say anything else. All right? Now,

نیازی نیست چیز دیگری بگویی خیلی خوب؟ حالا

the examples, of course.

، نمونه ها، البته.

I did: "I'm tired. I'm going to lay down", here, or "lie down".

انجام دادم: «خسته ام، می روم دراز بکشم»، اینجا، یا «دراز بکش».

Now, when we talk about "lay", here: "Please lay the book on the table."

حالا وقتی از «لایه» صحبت می کنیم، اینجا: «لطفا کتاب را روی میز بگذارید».

And you'll notice here, I use "lay", okay. We got "book", we got "table".

و در اینجا متوجه خواهید شد، من از "lay" استفاده می کنم، بسیار خوب. "کتاب" گرفتیم، "میز" گرفتیم.

Subject... Well, not subject. You are the subject, here. Right?

موضوع... خب موضوع نیست. شما سوژه، اینجا هستید. درست؟

You're not talking about you, you're not here, but: "Please lay the book on the table."

شما در مورد شما صحبت نمی کنید، شما اینجا نیستید، اما: "لطفا کتاب را روی میز بگذارید."

We're talking about the book which receives the action.

ما در مورد کتابی صحبت می کنیم که عمل را دریافت می کند.

Okay? Those are the two things. You're the subject and "book". Here:

باشه؟ این دو چیز است. شما سوژه و «کتاب» هستید. اینجا:

"I'm going to lie down." With what? With where? With whom? Doesn't matter. Just me. Cool? All right.

"من می روم دراز بکشم." با چی؟ با کجا؟ با چه کسی؟ مهم نیست فقط من. سرد؟ خیلی خوب.

It's time for the quiz.

وقت مسابقه است.

Ready?

آماده؟

[Snaps].

[عکس می گیرد].

Okay. Listen, there are a couple of things I lied to you about. "Hmm? You're not reclining."

باشه. گوش کن، چند تا چیز هست که بهت دروغ گفتم. "هوم؟ تو دراز نمیکشی."

No, I'm not reclining, because I want to teach you another meaning for "lie" that you may

نه، من دراز نمی کشم، زیرا می خواهم معنای دیگری را برای «دروغ» به شما یاد بدهم که ممکن

not be aware of or you may not know.

است از آن آگاه نباشید یا ندانید.

"Lie" has two meanings. The first one we talked

«دروغ» دو معنا دارد. اولین موردی که در موردش صحبت کردیم

about, lie down, recline, go back. The second is to not tell the truth. This means what

، دراز بکش، دراز بکش، برگرد. دوم اینکه حقیقت را نگویید. این یعنی چیزی که

I'm saying to you is not real. I'll give you an example. Look at me now. Okay. Close your eyes.

من به شما می گویم واقعی نیست. من برای شما یک مثال می زنم. حالا به من نگاه کن. باشه. چشماتو ببند

Open them. I am now a seven-foot tall, blonde hair, blue-eyed NBA basketball star.

آنها را باز کنید. من اکنون یک ستاره بسکتبال NBA با قد 7 فوتی، موی بلوند و چشم آبی هستم.

Yeah, it's not true. You can tell that, right? Yeah.

آره درست نیست شما می توانید این را بگویید، درست است؟ آره

I lied to you. I didn't tell you the truth. I told you something that is not real.

بهت دروغ گفتم من حقیقت را به شما نگفتم من چیزی به شما گفتم که واقعی نیست.

So, you have to be careful and listen to the

بنابراین، باید مراقب باشید و به متن گوش دهید

context, because in the context of someone is lying to you... "Lie" can be a noun or

، زیرا در متن کسی به شما دروغ می گوید ... "دروغ" می تواند یک اسم

a verb. Right? It means not telling the truth.

یا فعل باشد. درست؟ یعنی نگفتن حقیقت.

"He's lying to you. Don't believe him." Verb.

"او به شما دروغ می گوید. او را باور نکنید." فعل

"He told me a lie." I used an article before the word "lie".

او به من دروغ گفت. من قبل از کلمه "دروغ" از مقاله استفاده کردم.

So just watch out for that

پس فقط

by listening to the context. If I say: "If you're tired, you need to go lie down",

با گوش دادن به متن مراقب آن باشید. اگر بگویم: «اگر خسته ای، باید بروی دراز بکشی»، دراز

recline.

بکش.

"You're not tired, stop lying to me." or:

"خسته نیستی، از دروغ گفتن به من دست بردار." یا:

"You told me a lie when you said you were tired."

"وقتی گفتی خسته ای به من دروغ گفتی."

context means: Hey, don't sleep, tell the truth. Cool? All right.

متن یعنی: هی، نخواب، راستش را بگو. سرد؟ خیلی خوب.

Let's look at "raise", which is another word with two meanings that, you know... This one

بیایید به «بالا بردن» نگاه کنیم که یک کلمه دیگر با دو معنی است که می دانید... این

is funny, it's kind of related, but not. But pay attention, because once again, context

یکی خنده دار است، یک جورهایی مرتبط است، اما نه. اما توجه کنید، زیرا یک بار دیگر، زمینه

and in this case, especially an article, will help you. "Raise" makes... Means to make something

و در این مورد، به خصوص مقاله، به شما کمک خواهد کرد . «بالا بردن» باعث می شود... یعنی کاری کردن که چیزی

go higher. We discussed that, so you know.

بالاتر برود. ما در مورد آن بحث کردیم، بنابراین شما می دانید.

If someone said: "I got a raise", it means

اگر کسی گفت: « افزایش گرفتم»

an increase in pay. So, if you're making, say, $10 an hour, you might make $12. Your

یعنی افزایش حقوق. بنابراین، اگر مثلاً 10 دلار در ساعت درآمد دارید، ممکن است 12 دلار درآمد داشته باشید.

pay has been increased. Somebody has made something go higher, your pay. But in this

حقوق شما افزایش یافته است یکی باعث شده چیزی بالاتر برود، دستمزد شما. اما در این

case, it's a noun. So when your friend goes:

مورد، یک اسم است. بنابراین وقتی دوست شما می گوید:

"Hey, I got a raise at work. I can afford the new car."

"هی، من در محل کار افزایش حقوق گرفتم. من می توانم ماشین جدید را بپردازم."

nobody put them in the chair and lifted them higher; they gave them more

هیچ کس آنها را روی صندلی ننشست و آنها را بالاتر نبرد. پول بیشتری به آنها دادند

money. Okay? So listen for that article, and you'll know it's not the verb usage. Are we good?

. باشه؟ بنابراین به آن مقاله گوش دهید، و متوجه خواهید شد که استفاده از فعل نیست. ما خوبیم؟

Those are some helpful hints. Now it's time for our quiz. All right?

اینها نکات مفیدی هستند. اکنون زمان مسابقه ما است. خیلی خوب؟

We're going to do this one to make sure you're ready for the big quiz. See how strong you are.

ما این یکی را انجام می دهیم تا مطمئن شویم که برای مسابقه بزرگ آماده هستید. ببین چقدر قوی هستی

Let's go to the board.

بریم سراغ هیئت.

"Some questions about the new rules __________ (arose/raised) in the meeting."

"چند سوال در مورد قوانین جدید __________ (به وجود آمد/ مطرح شد) در جلسه."

Which one do you think it would be?

به نظر شما کدام یک خواهد بود؟

Well, something happened at the meeting. Right?

خوب، در جلسه اتفاقی افتاد. درست؟

Something came up. And we remember when something comes up or happened, we should use "arose".

یه چیزی پیش اومد و به یاد می آوریم که وقتی چیزی پیش می آید یا اتفاق می افتد، باید از "برخاست" استفاده کنیم.

And I don't mean the kiss... The kiss. The Seal song,

و منظورم بوسه نیست ... بوسه. آهنگ مهر،

[Sings a tune].

[یک آهنگ می خواند].

Batman fan, anyone?

طرفدار بتمن کسی هست؟

I'm wearing the cuffs. Anyway. Seriously though, I'm wearing Batman cuffs.

من دستبند را می بندم. به هر حال. به طور جدی ، من دستبندهای بتمن را می پوشم.

Yeah. Some of you have watched my videos before, and you'll go: "He's a freak."

آره برخی از شما قبلاً ویدیوهای من را تماشا کرده‌اید ، و می‌گویید: "او یک عجایب است."

[Laughs]. Other people,

[می خندد]. دیگران،

yeah, get used to me. Okay, so "arose".

آره، به من عادت می کنند. خوب، پس "برخاست".

Let's look at the next one:

بیایید به مورد بعدی نگاه کنیم:

"They __________ (lay) the blanket on the floor.

"آنها __________ ( پتو را روی زمین

They __________ (lie) the blanket on the floor."

می گذارند. آنها __________ (دراز می کشند) پتو را روی زمین."

Which one?

کدام یک؟

Okay, they "lay".

خوب، آنها "دراز کشیدند".

Remember we talked about "lie" is when you recline, and "lay"

به یاد داشته باشید که ما در مورد "دروغ" صحبت کردیم زمانی که شما دراز می کشید، و "دراز کشیدن

is when you place something? Well, they're putting the blanket... See when I changed

" زمانی است که چیزی را قرار می دهید؟ خب پتو رو میذارن... ببین

the word to "put", I can put "placing", I can say "lay".

وقتی کلمه رو به " گذاشتن" تغییر دادم، میتونم "قرار دادن" بذارم، میتونم بگم "دراز".

So: "They lay the blanket on the floor." Cool.

پس: «پتو را روی زمین گذاشتند». سرد.

Let's do number three. What do you think? Will it be "rise" or "raise"?

بیایید شماره سه را انجام دهیم. شما چی فکر میکنید؟ آیا "افزایش" خواهد بود یا "افزایش"؟

"I got a __________ (rise/raise) last week."

"من هفته گذشته یک __________ (افزایش/افزایش) گرفتم."

"Rise" or "raise"?

"برخاستن" یا "بالا بردن"؟

If you were listening to

اگر با

me carefully, I said: "Look out for those articles."

دقت به حرف های من گوش می کردید، گفتم: "مواظب آن مقالات باشید."

So was it a pay rise?

پس افزایش دستمزد بود؟

No. It was a pay "raise". You got more money, congratulations.

نه. این یک "افزایش حقوق" بود. پول بیشتری گرفتی، تبریک می گویم.

I want some.

من مقداری می خواهم

[Laughs]. Okay.

[می خندد]. باشه.

And now, last but not least:

و اکنون، آخرین اما نه کم‌اهمیت:

"Please __________ (raise/rise) your hand if you have a question."

"لطفاً اگر سوالی دارید دست خود را __________ (بالا/بلند) کنید."

Would it be: "Raise your hand" or "Rise your hand"?

آیا این خواهد بود: "دستت را بلند کن " یا "دستت را بلند کن"؟

Hmm. That's good.

هوم خوبه.

But actually it's this one,

اما در واقع این یکی،

"raise", because you're going to

"بالا بردن" است، زیرا می

make your hand go higher. Good try, though. Three out of four. And some of you I know

خواهید دست خود را بالاتر ببرید. با این حال تلاش خوبی است. سه از چهار. و برخی از شما که من می

got four out of four, congratulations.

شناسم چهار از چهار را کسب کرده اید، تبریک می گویم.

But, you know, if you want to work this a little bit more, watch the video again. Or

اما، می دانید، اگر می خواهید کمی بیشتر این کار را انجام دهید ، دوباره ویدیو را تماشا کنید. یا

we can go and do the big boy quiz. Big person quiz, sorry. 21st century.

می توانیم برویم و مسابقه پسر بزرگ را انجام دهیم. مسابقه آدم بزرگ، متاسفم. قرن 21 ام.

The big person quiz at where? Well,

مسابقه شخص بزرگ در کجا؟ خب،

www.eng as in English...

www.eng همانطور که در انگلیسی...

I always get that wrong. I don't know, for you guys, it's eng as in English,

من همیشه اشتباه می کنم. من نمی‌دانم، برای شما بچه‌ها، به انگلیسی مانند

v, vid as in video.com (www.engvid.com),

v، vid مانند video.com (www.engvid.com) است،

where there's the larger quiz and other videos you can watch. Once again, don't forget to subscribe

که در آن مسابقه بزرگتر و ویدیوهای دیگری وجود دارد که می‌توانید تماشا کنید. یک بار دیگر فراموش نکنید که در

somewhere here, and thank you.

اینجا مشترک شوید و از شما متشکرم.

It's always a pleasure helping you, and we look forward to your questions,

همیشه خوشحالم که به شما کمک می کنم، و ما مشتاقانه منتظر سوالات،

comments, compliments, mm, concerns. I'm good to say that?

نظرات، تعریف ها، میلی متر، نگرانی های شما هستیم. خوبم اینو بگم؟

And I'll see you soon, okay?

و به زودی می بینمت، باشه؟

Do the quiz.

مسابقه را انجام دهید