Professional English Vocabulary: Meetings

Hi. Welcome to www.engvid.com. I'm Adam.

سلام. به www.engvid.com خوش آمدید. من آدام هستم.

In today's video I want to talk to you about some business English, but more specifically,

در ویدیوی امروز می‌خواهم در مورد انگلیسی تجاری با شما صحبت کنم، اما به طور خاص،

we're going to talk about meetings, business meetings and what goes on there, and some

در مورد جلسات، جلسات کاری و آنچه در آنجا اتفاق می‌افتد، و برخی

of the vocabulary you will need to know if you have to go to some of these meetings.

از واژگانی که باید بدانید اگر مجبورید بروید صحبت کنیم. به برخی از این جلسات

Okay, we have a bunch of words here.

خوب، ما اینجا یک سری کلمات داریم.

I'm going to go through each one, make sure you understand what it is.

من می خواهم از طریق هر یک مرور کنم، مطمئن شوید که متوجه شده اید چیست.

So, every meeting has to have an "agenda".

بنابراین، هر جلسه باید یک "برنامه" داشته باشد.

Actually I'll stand on this side a little bit.

در واقع من کمی در این سمت می ایستم.

Every meeting has to have an agenda.

هر جلسه باید دستور کار داشته باشد.

What is an "agenda"?

«دستور کار» چیست؟

An agenda is basically the plan or the list of topics that need to be covered in this meeting.

دستور کار اساساً طرح یا فهرست موضوعاتی است که باید در این جلسه به آنها پرداخته شود.

Right?

درست؟

So by the end of the meeting you have to cover these points, and then the meeting can break

بنابراین تا پایان جلسه باید به این نکات بپردازید و سپس جلسه ممکن است به هم

up or whatever.

بخورد یا هر چیز دیگری.

Okay?

باشه؟

So that's the plan.

پس این طرح است.

We also use this for other situations, like somebody has an agenda, means somebody has

ما همچنین از این برای موقعیت‌های دیگر استفاده می‌کنیم، مثلاً کسی دستور کار دارد، یعنی کسی

a goal they're after.

هدفی دارد که به دنبال آن است.

In a business meeting, the plan.

در یک جلسه کاری، طرح.

The goal is to finish these lists...

هدف تکمیل این لیست هاست

The list of priorities.

... لیست اولویت ها.

At a meeting someone will be "designated" to take notes.

در یک جلسه، شخصی برای یادداشت برداری "تعیین می شود".

Okay?

باشه؟

So, "you designate" means you choose someone or you assign someone a specific task.

بنابراین، "شما تعیین می کنید" به این معنی است که شما شخصی را انتخاب می کنید یا به شخصی کار خاصی را محول می کنید.

Okay?

باشه؟

So, every...

بنابراین، هر...

Every meeting somebody else takes a turn or sometimes some big companies have one person

هر ملاقاتی با شخص دیگری انجام می شود یا گاهی اوقات برخی از شرکت های بزرگ یک نفر را دارند

whose job is to take those notes.

که کارش گرفتن آن یادداشت هاست.

Now, those notes are called "minutes", like the same minute...

حالا به آن نت ها می گویند «دقیقه»، مثل همان دقیقه...

Like, you think about it in terms of time.

مثل اینکه از نظر زمانی به آن فکر کنید.

"Minutes" are the notes or the summary of a meeting.

«دقیقات» یادداشت یا خلاصه یک جلسه است.

Okay?

باشه؟

At the end of the meeting the person who was designated to take the notes will go back

در پایان جلسه شخصی که برای یادداشت برداری تعیین شده بود به

to his or her desk, and type up a list of the main highlights of the meeting, and whatever

میز خود برمی گردد و لیستی از نکات مهم جلسه را تایپ می کند و

goals were achieved, whatever items need to be discussed next meeting, etc.

هر هدفی را که به دست آمده است و مواردی که در ادامه باید مورد بحث قرار گیرد. جلسه، و غیره.

So, notes.

بنابراین، یادداشت ها.

Now, somebody might put forward a "motion".

حالا ممکن است کسی یک "حرکت" را مطرح کند.

Okay?

باشه؟

"Put forward a motion".

"حرکت را به جلو بیاورید".

A motion is basically the same idea as a proposal.

یک حرکت اساساً همان ایده یک پیشنهاد است.

Somebody says: "Okay, I think we need to do this.

یکی می گوید: "باشه، فکر می کنم باید این کار را انجام دهیم.

Let's vote on it."

بیایید به آن رای دهیم."

So anything that needs to be voted on is called a motion.

بنابراین هر چیزی که نیاز به رأی گیری داشته باشد، طرح نامیده می شود.

Okay?

باشه؟

Their idea, their plan, their suggestion, etc.

ایده آنها، طرح آنها، پیشنهاد آنها، و غیره.

After somebody puts forward the motion, everybody else in the meeting room will have "deliberations".

بعد از اینکه کسی این پیشنهاد را مطرح کرد، همه افراد حاضر در اتاق جلسه "مشاوره" خواهند داشت.

Okay?

باشه؟

They will deliberate on this motion.

آنها در این مورد بحث خواهند کرد.

Basically they will discuss it.

اصولاً در مورد آن بحث خواهند کرد.

Everybody will say what they think, what they like, what they don't like.

همه می گویند که چه فکری می کند، چه چیزی را دوست دارد، چه چیزی را دوست ندارد.

There'll be a general discussion about the motion, and that's called deliberations.

یک بحث کلی در مورد این حرکت وجود خواهد داشت و به آن مشورت می گویند.

Sometimes these deliberations involve a "conference call".

گاهی اوقات این گفتگوها شامل یک "تماس کنفرانس" است.

A conference call is basically a call with people outside the meeting room, it could

تماس کنفرانسی اساساً یک تماس با افراد خارج از اتاق جلسه است، می

be on Skype, some sort of video program, it could be just a telephone call, but it's a

تواند در اسکایپ باشد، نوعی برنامه ویدیویی، می تواند فقط یک تماس تلفنی باشد، اما یک

speaker and everybody in the room can hear and be heard, and the person on the other

سخنران است و همه افراد در اتاق می توانند بشنوند و شنیده شوند، و شخص آن

end can be...

طرف می تواند باشد... می

Can hear and be heard as well.

تواند بشنود و شنیده شود.

So it's a conference call.

بنابراین یک کنفرانس تلفنی است.

Then everybody will "brainstorm" to come up with new ideas.

سپس همه برای ارائه ایده های جدید "طوفان فکری" می کنند.

So, "brainstorming" is basically thinking, but thinking hard about a specific topic,

بنابراین، "طوفان فکری" اساساً فکر کردن است، اما فکر کردن سخت در مورد یک موضوع خاص،

and trying to come up with different ideas for that topic, how to do something, etc.

و تلاش برای ارائه ایده های مختلف برای آن موضوع، نحوه انجام کاری، و غیره.

Hopefully everybody in the room will "collaborate", people from different departments might come

ممکن است

into a meeting to talk about a project or a product, or whatever, or a campaign.

برای صحبت در مورد یک پروژه یا محصول یا هر چیز دیگری یا یک کمپین به جلسه ای بیاید.

Everybody has to collaborate, everybody has to work together, that's what "collaborate"

همه باید همکاری کنند، همه باید با هم کار کنند، «همکاری»

means.

یعنی همین.

A good company will have people who like to collaborate, they'll like to work as a team;

یک شرکت خوب افرادی خواهد داشت که دوست دارند همکاری کنند، آنها دوست دارند به عنوان یک تیم کار کنند.

some companies it's a bit more difficult.

برخی از شرکت ها کمی دشوارتر است.

Then after the deliberations, after the brainstorming, after all their talk, it's time to vote.

سپس پس از مشورت، پس از طوفان فکری، پس از تمام صحبت های آنها، نوبت به رای دادن می رسد.

Okay?

باشه؟

So everybody will "cast a ballot".

بنابراین همه "رای خود را به صندوق می اندازند".

We also talk about this when we talk about politics.

وقتی از سیاست حرف می زنیم هم در این مورد صحبت می کنیم.

After the campaign for a political position, the public goes to cast a ballot.

پس از مبارزات انتخاباتی برای یک موقعیت سیاسی ، مردم به صندوق رای می پردازند.

They go to the ballot box to vote.

برای رای دادن به پای صندوق های رای می روند.

So, "cast a ballot", vote.

پس «رای بیانداز» رأی بده.

Now, there are different ways to do it.

اکنون، راه های مختلفی برای انجام آن وجود دارد.

There's a secret ballot.

یک رای مخفی وجود دارد.

Okay?

باشه؟

If you have a secret ballot, then everybody writes their answer, their choice on a piece

اگر رای مخفی داشته باشید، هر کس پاسخ خود، انتخاب خود را روی یک تکه کاغذ می نویسد

of paper, puts it into a box, and then somebody collects them: "Yes", "No", whatever.

، آن را در جعبه می گذارد، و سپس کسی آنها را جمع می کند: "بله"، "نه"، هر چه باشد.

There's an open ballot that everybody knows what everybody else is voting.

یک رای باز وجود دارد که همه می دانند بقیه به چه چیزی رای می دهند.

This is called "a show of hands".

به این می گویند « نمایش دست».

"Show of hands, who's for the project?

"دست نشان دادن، چه کسی طرفدار پروژه است؟

Who's against?"

چه کسی مخالف است؟"

Okay, and then more hands this side, this side wins; more hands this side, this side wins.

بسیار خوب، و سپس دست های بیشتر این طرف، این طرف برنده است. دست های بیشتر این طرف، این طرف برنده است.

"Show of hands".

"نمایش دست".

In a classroom a teacher might use this: "Okay, does everybody understand?

در یک کلاس، معلم ممکن است از این استفاده کند: "خوب، همه می فهمند

A show of hands.

؟ دست نشان دادن.

If you understand, put up your hand."

اگر فهمیدی، دستت را بالا ببر."

Good.

خوب

Sometimes you'll hear: "The ayes have it".

گاهی اوقات می شنوید: "آی ها آن را دارند".

Another way to vote is: -"All in favour say, 'I'."

روش دیگر برای رای دادن این است: -"همه موافقان می گویند "من".

-"I."

-"من."

-"All in...

-"همه در...

All against, say: 'Nay'."

همه مخالف، بگو: "نه".

-"Nay."

-"نه."

More people have...

افراد بیشتری دارند...

Say: "Yes", the "Ayes", not these eyes, the ayes, this means yes.

بگویید: "بله"، "آیه"، نه این چشم ها، بله، این یعنی بله.

"The ayes have it" means the yes side wins.

"آی ها آن را دارند" یعنی طرف بله برنده است.

Okay?

باشه؟

Now, hopefully you will reach a "consensus" or you will reach a "unanimous"-excuse me-decision.

حالا امیدوارم به یک "اجماع" برسید یا به "تصمیم ببخشید" "متفقا" برسید.

"Consensus" and "unanimous" are very similar words.

«اجماع» و «متفقا» کلمات بسیار مشابهی هستند.

"Consensus" means all or at least almost all.

«اجماع» به معنای همه یا حداقل تقریباً همه است.

So if most of the people choose one side, then you have a consensus, then that's a good

بنابراین اگر اکثر مردم یک طرف را انتخاب کنند، پس شما اجماع دارید، پس این تصمیم خوبی است

decision, everybody's on board.

، همه موافق هستند.

If it's unanimous, means everybody agrees or everybody disagrees.

اگر متفق القول باشد، یعنی همه موافق هستند یا همه مخالف.

So, "unanimous" means everybody, all the people who are voting made the same choice.

بنابراین، "متصدی" به این معنی است که همه، همه افرادی که رای می دهند، یک انتخاب انجام دادند.

Okay?

باشه؟

Now, sometimes if you can't make a meeting...

حالا، گاهی اوقات اگر نمی توانید یک جلسه تشکیل دهید...

Okay?

باشه؟

You're out of town on business or you're sick that day, but you want somebody to cast your

شما برای کار در خارج از شهر هستید یا آن روز مریض هستید، اما می خواهید کسی رای شما را به

ballot, vote for you, you can send a "proxy".

صندوق بیندازد، به شما رأی دهد، می توانید یک "نماینده" بفرستید.

A "proxy" basically means a substitute, somebody who will go in your place to vote in your

"وکالت" در اصل به معنای جایگزین است، کسی که به جای شما می رود تا به نام شما رای دهد

name.

.

Okay?

باشه؟

We also think...

ما هم فکر می کنیم ...

If you read the news you sometimes see, like: "proxy war".

اگر اخباری را که گاهی می بینید بخوانید مانند: "جنگ نیابتی".

A "proxy war", when you have two very big countries, if for example, Russia and the

یک "جنگ نیابتی"، زمانی که شما دو کشور بسیار بزرگ دارید ، برای مثال، اگر روسیه و

United States decided to have a war, that would be a lot of destruction because they're

ایالات متحده تصمیم به جنگ بگیرند، ویرانگری زیادی خواهد بود، زیرا

both very big countries with very big militaries.

هر دو کشور بسیار بزرگی هستند که ارتش بسیار بزرگی دارند.

So if they want to fight but they don't want to fight directly, they will fight through

بنابراین اگر آنها می خواهند بجنگند اما نمی خواهند مستقیم بجنگند، از طریق

smaller countries.

کشورهای کوچکتر می جنگند.

They will find a small country and a small country, and they will send these two countries

آنها یک کشور کوچک و یک کشور کوچک پیدا می کنند و این دو کشور را

to war as a proxy for themselves.

به عنوان نیابت خود به جنگ می فرستند.

Right?

درست؟

In the business meeting it's not so bad, but it's still the same idea, it's a substitute.

در جلسه کاری خیلی بد نیست، اما همچنان همان ایده است، یک جایگزین است.

Okay, so then the meeting is all good, you have your ballot, you have your choice, everybody's

بسیار خوب، پس جلسه همه چیز خوب است، شما رای خود را دارید، شما انتخاب خود را دارید،

in agreement, it's a consensus, etc., it's time to "wrap up".

همه موافق هستند، اجماع هستند، و غیره، وقت آن است که "به پایان برسانید".

When you're wrapping up, basically you're bringing the meeting to a close.

وقتی در حال پایان دادن هستید، اساساً جلسه را به پایان می رسانید.

You finish all the last details.

شما تمام جزئیات آخر را تمام می کنید.

"Any questions?

هر سوالی دارید؟

Any questions?

No?

Everybody's good?

Okay, let's wrap it up.

Everybody sign where they need to sign.

See ya next week, next meeting."

And then you "adjourn".

و سپس شما "به تعویق انداختن".

"Adjourn" means you basically end the meeting, or sometimes you suspend the meeting.

"تعویق" به این معنی است که شما اساساً جلسه را پایان می دهید یا گاهی اوقات جلسه را به حالت تعلیق در می آورید.

"Okay, this meeting is adjourned" means it's finished.

"خوب، این جلسه به تعویق افتاد" یعنی تمام شد.

"We're going to adjourn this meeting until next week", so it means we're going to take

"ما این جلسه را تا هفته آینده به تعویق می اندازیم "، این بدان معنی است که ما

a break, we're going to come back and finish next time.

یک استراحت می کنیم، ما می خواهیم برگردیم و دفعه بعد تمام کنیم.

Okay?

باشه؟

"A-journ", the "d" is silent, you don't actually pronounce it.

"A-journ"، "d" ساکت است، شما در واقع آن را تلفظ نمی کنید.

So, there you go.

بنابراین، شما بروید.

You're ready to go to a business meeting in English and be able to handle all these different

شما آماده هستید که به یک جلسه کاری به زبان انگلیسی بروید و بتوانید با تمام این کلمات مختلف کنار

words.

بیایید.

If you have any questions about them, please go to www.engvid.com, you can ask me in the

اگر سوالی در مورد آنها دارید، لطفا به www.engvid.com بروید، می توانید در انجمن از من بپرسید

forum.

.

You can take the quiz, make sure you understand all of these words.

می توانید در مسابقه شرکت کنید، مطمئن شوید که همه این کلمات را متوجه شده اید.

Of course, subscribe to my channel if you like this

البته اگر این درس را دوست دارید در کانال من عضو شوید

lesson, and I'll see you again very soon. Bye-bye.

و به زودی دوباره شما را می بینم . خداحافظ.