English Grammar - Causative

Hi again. Welcome to www.engvid.com. I'm Adam. Today's lesson is the causative. Now, I get

سلام دوباره به www.engvid.com خوش آمدید. من آدام هستم. درس امروز مسبب است. اکنون،

asked many times how to construct and use the causative structure.

بارها از من سؤال می شود که چگونه ساختار علت را بسازم و از آن استفاده کنم.

First of all, "What is the causative", you're wondering? If you have someone do something

اول از همه، "علت چیست"، شما تعجب می کنید؟ اگر کسی را دارید که کاری

for you, then you are using the causative voice. For example, if you have the waiter

برای شما انجام دهد، پس از صدای مسبب استفاده می کنید. به عنوان مثال، اگر پیشخدمت

bring you a glass of water, this is a causative. If you have your hair cut, that is a causative.

یک لیوان آب برای شما بیاورد، این یک علت است. اگر موهای خود را کوتاه کرده اید، این یک عامل است.

The difference -- active and passive -- we will look at that in a moment.

تفاوت -- فعال و منفعل -- ما در یک لحظه به آن نگاه خواهیم کرد.

First thing we need to do is understand how to construct this sentence structure. So we're

اولین کاری که باید انجام دهیم این است که بفهمیم چگونه این ساختار جمله را بسازیم. بنابراین

going to have -- I broke it down into little pieces, everything that you can understand.

ما خواهیم داشت -- من آن را به قطعات کوچک تقسیم کردم، همه چیزهایی که شما می توانید درک کنید.

The difference between a causative sentence and a regular sentence is we use an agent

تفاوت بین یک جمله سببی و یک جمله منظم در این است که ما از یک

in the causative. We have a subject; we have the causative verb; we have the agent -- the

عامل در علت استفاده می کنیم. ما یک موضوع داریم؛ ما فعل علّی داریم; ما نماینده را داریم --

person or thing that is going to do something for you; we have the verb; and we have the

شخص یا چیزی که قرار است کاری برای شما انجام دهد. ما فعل داریم; و ما

object.

شیء را داریم.

So first, the causative verb. There aren't that many that you will use. These are the

پس اول فعل علّی. تعداد زیادی وجود ندارد که از آنها استفاده کنید. اینها

four most common ones: have, make, let, get. There are others, but the others are so obvious

چهار مورد رایج هستند: داشتن، ساختن، اجازه دادن، گرفتن. موارد دیگری نیز وجود دارند، اما دیگران آنقدر واضح

that we don't need to worry about them too much, like "ask". "He asked someone to bring

هستند که نیازی نیست بیش از حد نگران آنها باشیم ، مانند "پرسیدن". او از کسی خواست که

him something." It's very clear. I think most people know how to use it. It's these four

چیزی برای او بیاورد. خیلی واضح است. من فکر می کنم بیشتر مردم می دانند چگونه از آن استفاده کنند. این چهار نفر هستند

that give people problems, especially these three. Why? Because I'm going to use a base

که برای مردم به خصوص این سه مشکل ایجاد می کنند. چرا؟ چون قرار است از یک

verb with them. With "get", I'm going to use an infinitive verb, "to" verb. Okay? So again,

فعل پایه با آنها استفاده کنم. با "get" از یک فعل مصدر، "to" فعل استفاده می کنم. باشه؟ بنابراین دوباره،

subject -- "I" for example -- "had" -- you can go past. Whatever tense you're looking

موضوع -- برای مثال "من" -- "داشتم" -- شما می توانید از آن عبور کنید. هر زمانی که به دنبال آن

for -- future, past, present -- this is going to take the tense, not this. Your causative

هستید - آینده، گذشته، حال - این زمان را به خود می گیرد نه این.

verb is going to take the tense. " 'I had' someone, 'I have', or 'I am having' someone,

فعل سببی شما زمان می گیرد. "من کسی را داشتم"، "دارم"، یا "دارم" کسی،

'I will have' someone cut my hair." For example. I need a haircut, actually, now that I think

"می خواهم" یکی موهایم را کوتاه کند." مثلا. در واقع الان که بهش فکر میکنم نیاز به کوتاه کردن مو

about it. So, "I had the barber -- in this case, cutting hair -- cut -- base -- my hair

دارم. بنابراین، "من آرایشگر -- در این مورد، کوتاه کردن موها -- کوتاه کردن -- پایه -- موهایم

-- object." Okay? The main thing to remember is that the agent can be a person or a thing,

-- را داشتم." باشه؟ نکته اصلی که باید به خاطر بسپارید این است که عامل می تواند یک شخص یا یک چیز باشد،

okay? "I had" -- well, we'll talk about that in the passive. "I had the package delivered.

خوب؟ "من داشتم" -- خوب، ما در مورد آن به صورت منفعل صحبت خواهیم کرد. من بسته را تحویل گرفتم

"That's object, still. "I had the car drive to somewhere else." It's a little bit strange

. "من ماشین را به جای دیگری سوار کردم."

if you have an automatic car. I'll think of a different example for you after that, okay?

اگر ماشین اتوماتیک داشته باشید کمی عجیب است. بعد از آن به مثال دیگری برای شما فکر خواهم کرد، باشه؟

But agent, person, thing. Object could be direct object, the person. It could be indirect

اما عامل، شخص، چیز. شی می تواند شیء مستقیم، شخص باشد. این می تواند یک شی غیر مستقیم

object, so it's a thing or a person, what or who. So, "I had the barber cut my hair."

باشد، بنابراین یک چیز یا یک شخص، چیست یا چه کسی است. بنابراین، "من آرایشگر را مجبور کردم موهایم را کوتاه کند."

Now, what do these mean, these four verbs? Excuse me. These three -- have, make, and

حالا این چهار فعل یعنی چه؟ ببخشید. این سه - دارند، می سازند و می

get -- basically mean cause. You're causing someone to do something. But you're wondering,

گیرند - اساساً به معنای علت هستند. داری کسی رو وادار به انجام کاری میکنی اما شما تعجب می کنید،

"Okay. All of them mean cause. When do I use which one?" Right? It's a little bit of a

"خوب. همه آنها به معنای علت هستند. چه زمانی از کدام یک استفاده کنم؟" درست؟ این کمی

nuance, very subtle differences. When you "have someone do something", basically, you're

تفاوت های ظریف است، تفاوت های بسیار ظریف. هنگامی که شما "از کسی می خواهید کاری انجام دهد"، اساساً به

commissioning them; you're paying them. "I will have the painter paint my house." "I

آنها سفارش می دهید. شما به آنها پول می دهید از نقاش می خواهم خانه ام را نقاشی کند. "

will have the mechanic fix my car." These are services. You're paying someone to do

من از مکانیک می خواهم ماشینم را تعمیر کند." اینها خدمات هستند. شما به کسی پول می دهید تا کاری انجام

something.

دهد.

"I will make someone do something." You're a little bit forcing them, right? "I will

"من کسی را وادار می کنم کاری انجام دهد." شما کمی آنها را مجبور می کنید، درست است؟ "من

make my little brother clean my room. Why? Because he's my little brother. I'm bigger

برادر کوچکم را مجبور می کنم اتاقم را تمیز کند. چرا؟ چون او برادر کوچک من است. من

than him. I can make him do things. So I will."

از او بزرگتر هستم. می توانم او را مجبور به انجام کارها کنم. پس خواهم کرد."

Get. "Get" is more like "convince". You persuade someone to do something for you, right? "I

گرفتن. "دریافت" بیشتر شبیه "متقاعد کردن" است. شما کسی را متقاعد می کنید که کاری برای شما انجام دهد، درست است؟ "

will get my sister to do my laundry. Why? Because she's nice, and she likes me, and

من خواهرم را وادار می کنم تا لباس هایم را بشوید. چرا؟ چون او خوب است، و او از من خوشش می آید و

I know how to speak to her. That's why".

من می دانم چگونه با او صحبت کنم. به همین دلیل است."

"Let" is, basically, "give someone permission". So very clear. Have, make, get -- causing

«بگذار» در اصل عبارت است از «اجازه دادن به کسی». خیلی واضحه داشتن، ساختن، به دست آوردن -- باعث ایجاد

it in its own way; let -- allow. Okay.

آن به روش خود. اجازه دهید - اجازه دهید. باشه.

Then, this -- all of this is the active causative. "We make someone do something". But we can

سپس، این -- همه اینها عامل فعال است. "ما کسی را وادار می کنیم کاری انجام دهد". اما می توانیم

also use the passive causative, in which case we have the subject; we have the causative

از فاعل مفعول نیز استفاده کنیم که در این صورت فاعل داریم; ما دوباره فعل علّی داریم

verb again; we have the object, next; and we have the verb in a past participle form.

. ما شیء بعدی را داریم. و فعل را به صورت ماضی داریم.

Notice that we don't -- I didn't include the agent. You can include the agent. Usually,

توجه داشته باشید که ما این کار را نمی کنیم -- من نماینده را وارد نکردم. می توانید نماینده را وارد کنید.

it's obvious; you don't need to, right? So if I had my hair cut, who did it? The barber.

معمولاً واضح است. شما نیازی ندارید، درست است؟ پس اگر موهایم را کوتاه کرده باشم، چه کسی این کار را کرده است؟ آرایشگر.

Do I need to say it was the barber? No. You understand that, right? So the agent is optional.

آیا باید بگویم آرایشگر بود؟ نه. شما این را می فهمید، درست است؟ بنابراین عامل اختیاری است.

I'll put it in brackets, in parentheses.

داخل پرانتز و داخل پرانتز می گذارم.

Now, keep in mind that you will only use "have" and "get" -- excuse me. You will only use

حالا، به خاطر داشته باشید که شما فقط از "داشتن" و "به دست آوردن" استفاده خواهید کرد - ببخشید. شما فقط از

"have" and "get" in the passive causative. You could use "make" and "let", but the structures

"داشتن" و "به دست آوردن" در علّت منفعل استفاده خواهید کرد. می توانید از «ساختن» و «لذا» استفاده کنید، اما ساختارها

will be a little bit different, and it's a little bit uncommon to see these structures.

کمی متفاوت خواهند بود، و دیدن این ساختارها کمی غیر معمول است.

Very common to see "have" and "get". "I had my hair cut." Now, "cut" is a little bit confusing

دیدن "داشتن" و "به دست آوردن" بسیار رایج است. " موهایم را اصلاح کردم." اکنون، "برش" کمی گیج کننده است

because "cut", "cut" -- what's the difference? But "cut" is an irregular verb. Present tense,

زیرا "برش"، "برش" - تفاوت چیست؟ اما «قطع» یک فعل بی قاعده است. زمان حال،

"cut". Past tense, "cut". Past participle, "cut". Okay?

"قطع". زمان گذشته، "برش". مضارع، «قطع». باشه؟

"I had my homework done for me" -- means I had somebody else do it for me, okay? I didn't

"من تکالیفم را برایم انجام داده بودم" - یعنی از شخص دیگری خواسته بودم این کار را برای من انجام دهد، خوب؟ من این کار

do it; somebody else did.

را نکردم؛ شخص دیگری انجام داد

"I got my friend" -- oh, no. Sorry. That's the active. "I got my car fixed." Who? The

"دوستم را گرفتم" -- اوه، نه. متاسف. آن فعال است. "ماشینم را تعمیر کردم." سازمان بهداشت جهانی؟

mechanic fixed it. "I got my car fixed." Meaning somebody else did it.

مکانیک درستش کرد "ماشینم را تعمیر کردم ." یعنی شخص دیگری این کار را کرده است.

Now, all of this will be much easier to understand once you see actual example sentences. So

اکنون، با دیدن جملات مثال واقعی، درک همه اینها بسیار آسان تر خواهد بود . پس

let's put those on the board.

بیایید آن ها را روی تابلو بگذاریم.

Okay. So here we are. We're back. We have a few more examples to show you. Let's look

باشه. بنابراین ما اینجا هستیم. ما برگشتیم. ما چند نمونه دیگر برای نشان دادن به شما داریم.

at the active sentences first.

ابتدا به جملات فعال نگاه می کنیم.

"Sam made her boyfriend cut his hair." Sam's boyfriend -- Sam, Samantha, by the way, if

"سام باعث شد دوست پسرش موهایش را کوتاه کند." دوست پسر سام -- اتفاقاً سم، سامانتا،

you're wondering -- her boyfriend had hair down to here. She didn't like it. She said,

اگر تعجب می کنید -- دوست پسرش تا اینجا مو داشت. او آن را دوست نداشت. گفت:

"Cut your hair, or I will leave you." So he was, like, "Okay, fine. I'll go get a cut."

موهایت را کوتاه کن وگرنه ترکت می کنم. بنابراین او گفت: "باشه، خوب. من می روم برش دارم."

So she made him have his hair cut. Or she made her boyfriend cut his own hair. Sorry.

بنابراین او را مجبور کرد موهایش را کوتاه کند. یا دوست پسرش را مجبور کرد موهایش را کوتاه کند. متاسف.

I was mixing a couple things. So he went to the bathroom, cut it -- everybody's happy.

دوتا چیز رو با هم قاطی کردم بنابراین او به حمام رفت، آن را قطع کرد - همه خوشحال هستند.

"Cal let his friend borrow his car." Okay. "You want to borrow my car? Sure. Here you

"کال اجازه داد دوستش ماشینش را قرض بگیرد." باشه. "میخوای ماشینم رو قرض بگیری؟ حتما. اینجا

go." "Let" is a little bit easier. I think everybody, because of the idea of "allow"

برو." "اجازه دهید" کمی ساده تر است. من فکر می کنم همه، به دلیل ایده "اجازه دادن"

or "give permission", this is much easier to understand. But it's still a causative

یا "اجازه دادن"، درک این موضوع بسیار آسان تر است. اما هنوز هم مسبب است

because you have an agent, etc.

زیرا شما یک عامل دارید و غیره

"Jane got her sister to sew her a dress". Jane is having her prom next week. She wants

. جین هفته آینده مراسم جشن برگزار می کند.

a beautiful dress to her prom. A "prom", by the way, is at the end of high school, you

او یک لباس زیبا برای جشن جشن می خواهد. اتفاقاً یک "پروم" در پایان دبیرستان است،

have a big dance; everybody comes and dances and eats and celebrates. Everybody dresses

شما یک رقص بزرگ دارید. همه می آیند و می رقصند و غذا می خورند و جشن می گیرند. همه

really nicely. Jane needed a dress. She got her sister to sew her a nice dress because

واقعا زیبا لباس می پوشند. جین به یک لباس نیاز داشت. او از خواهرش خواست که یک لباس زیبا برای او بدوزد، زیرا

her sister is very nice.

خواهرش خیلی خوب است.

"You should have the school call the boy's parents". Now, your son is having a problem

"باید مدرسه والدین پسر را صدا بزند." الان پسرت تو مدرسه مشکل داره

at school. There's a bully. Somebody is beating up your son. You should have the school call

یه قلدر هست یکی داره پسرت رو کتک میزنه شما باید از مدرسه

the boy's parents and talk to them, make sure they do something about this, okay?

بخواهید با والدین پسر تماس بگیرد و با آنها صحبت کند، مطمئن شوید که آنها کاری در این مورد انجام دهند، خوب؟

So all of these are active. The subject is causing the agent to do something. Good.

بنابراین همه اینها فعال هستند. موضوع عامل را وادار به انجام کاری می کند. خوب

Here we have the passive. I only have "had" and "get", okay? "Bill had his house painted."

در اینجا ما منفعل را داریم. من فقط "داشتم" و "گرفتن" دارم، باشه؟ "بیل خانه اش را رنگ آمیزی کرد."

His house was getting old; he wanted it to freshen up; he wanted a new coat of paint.

خانه اش رو به پیری بود. او می خواست آن را تازه کند. او یک لایه رنگ جدید می خواست.

He could have painted it himself, but instead, he had it painted. Now, who painted it? Well,

او می توانست آن را خودش نقاشی کند، اما در عوض، آن را نقاشی کرد. حالا کی رنگش کرده؟ خب

it was a painter, of course. I didn't mention it because it's kind of obvious from "paint",

، البته نقاش بود. من به آن اشاره نکردم زیرا به نوعی از "رنگ آمیزی" واضح است،

right?

درست است؟

"I get my groceries delivered". "Groceries" -- all the things from the supermarket that

"من مواد غذایی خود را تحویل می دهم". "مواد غذایی" -- همه چیزهایی از سوپرمارکت که

I need at home. I don't like to go to the supermarket and shop and carry all my things

در خانه به آنها نیاز دارم. من دوست ندارم به سوپرمارکت بروم و خرید کنم و همه وسایلم را به

home. I call them; I tell them what I need; they deliver it. So I get my groceries delivered

خانه ببرم. من آنها را صدا می کنم؛ آنچه را که نیاز دارم به آنها می گویم. آن را تحویل می دهند. بنابراین من مواد غذایی خود را

to me. Who delivers it? I don't know. I don't care. I have groceries. I'm eating. I'm happy.

به من تحویل می دهم. چه کسی آن را تحویل می دهد؟ من نمی دانم. برام مهم نیست من مواد غذایی دارم دارم میخورم. من خوشحالم.

It's not important. But if you're not sure how to use the passive, check my previous

مهم نیست. اما اگر مطمئن نیستید که چگونه از غیرفعال استفاده کنید،

lesson I have on www.engvid.com about the passive. It will explain why I do or do not

درس قبلی من را در www.engvid.com در مورد غیرفعال بررسی کنید. توضیح می دهد که چرا نماینده را اینجا قرار می دهم یا نمی گذارم

put the agent here, okay?

، باشه؟

Of course, if you need more exercises, if you need more examples, go to www.engvid.com.

البته اگر به تمرینات بیشتری نیاز دارید، اگر به مثال های بیشتری نیاز دارید به سایت www.engvid.com مراجعه کنید.

There's a quiz there that you can try out. And come again soon, and we'll do another

یک مسابقه در آنجا وجود دارد که می توانید آن را امتحان کنید. و به زودی دوباره بیایید، و ما یک درس دیگر را انجام خواهیم داد

lesson. Thanks.

. با تشکر.