Learn English: How to understand native speakers

Hi. Welcome back to www.engvid.com. I'm Adam.

سلام. به www.engvid.com بازگردید. من آدام هستم.

Today's lesson is a little bit tricky

درس امروز کمی مشکل است

because I want to help you understand native speakers. I want you to understand how they speak. So,

زیرا می‌خواهم به شما در درک زبان مادری کمک کنم. می خواهم بفهمی آنها چگونه صحبت می کنند.

for example, if you hear somebody say:

به عنوان مثال، اگر از کسی بشنوید که می گوید:

"What did you do that for?"

"این کار را برای چه انجام دادی؟"

You should be able to understand what the person said. Now, whether you understood what I just said or not,

باید بتوانید بفهمید که آن شخص چه گفته است. حالا اینکه متوجه شدی چی گفتم یا نه،

not important yet; we're going to get to that. So "Native Speaker Pronunciation".

هنوز مهم نیست. ما به آن خواهیم رسید . بنابراین "Native Speaker Pronunciation".

Now, before I get into this lesson, I want you to understand: I don't want to teach you

حالا، قبل از اینکه وارد این درس بشوم، می‌خواهم بفهمید: نمی‌خواهم به شما یاد بدهم

how to speak like this. Okay? I don't want you to speak like this. I want you to speak

چگونه اینطور صحبت کنید. باشه؟ نمیخوام اینجوری حرف بزنی من از شما می خواهم که

good, clear, strong English, just like I'm speaking to you now. But I also want you to

انگلیسی خوب، واضح و قوی صحبت کنید، درست همانطور که اکنون با شما صحبت می کنم. اما من همچنین می خواهم

understand that when I am with my Canadian friends, for example, I speak a little bit

درک کنید که مثلاً وقتی با دوستان کانادایی ام هستم، کمی بیشتر اینطور صحبت می

more like this. It's just natural, it's habit. It's not a good habit, but it's habit. Okay?

کنم. این فقط طبیعی است، این یک عادت است. این عادت خوبی نیست، اما عادت است. باشه؟

Now, I had a few comments on www.engvid.com, quite a few people asking me: Why do I understand

اکنون، من چند نظر در www.engvid.com داشتم، افراد زیادی از من می‌پرسیدند: چرا

you? Like why do you understand me, Adam, but when I watch a TV show or when I watch

شما را درک می‌کنم؟ مثلا چرا منو درک میکنی آدام، ولی وقتی یه برنامه تلویزیونی میبینم یا وقتی

a movie, I don't know what they're saying? Why? Why such a big difference? Well, first

فیلم میبینم نمیدونم چی میگن؟ چرا؟ چرا اینقدر تفاوت بزرگ؟ خوب، اول

of all, let me say that I am speaking to you, knowing what you can and cannot understand,

از همه، اجازه دهید بگویم که من با شما صحبت می کنم، می دانم که در بیشتر موارد چه چیزی را می توانید بفهمید و چه چیزی را نمی توانید

for the most part. So I don't speak to you like I... Like I would with my Canadian friends

بفهمید. پس من مثل خودم با شما صحبت نمی کنم... مثل دوستان کانادایی ام

who are native English speakers. I don't speak to you like Hollywood actors speak on the

که انگلیسی زبان مادری هستند. من با شما آنطور که بازیگران هالیوود در

movie. Okay? I'm speaking to an audience. I know that they need to listen to me, that

فیلم صحبت می کنند صحبت نمی کنم. باشه؟ من برای یک مخاطب صحبت می کنم. من می دانم که آنها باید به من گوش دهند، که

you need to understand everything I say, so I enunciate, I speak very clearly. I stress

شما باید همه چیزهایی را که من می گویم درک کنید، بنابراین من می گویم، من خیلی واضح صحبت می کنم. من روی

each syllable so that you can catch every word I say. But I'm going to talk about when

هر هجا تاکید می کنم تا بتوانید هر کلمه ای را که می گویم درک کنید. اما من می خواهم در یک دقیقه در مورد زمان

and where to speak like this in a minute.

و مکان اینگونه صحبت کنم.

So, I did actually do a lesson about how to speak like a native speaker before. You can

بنابراین، من قبلاً درسی در مورد نحوه صحبت کردن مانند یک زبان مادری انجام دادم. شما می توانید

learn how to make elisions, how to connect sounds, how to... When you have two sounds

یاد بگیرید که چگونه elision ایجاد کنید، چگونه صداها را به هم متصل کنید ، چگونه ... وقتی دو

that are the same, to drop one of them. This is a little bit different. We're going to

صدای مشابه دارید، یکی از آنها را رها کنید. این کمی متفاوت است. ما می خواهیم به

look at dropped sounds inside words.

اصوات حذف شده در کلمات نگاه کنیم.

Now, these words, for example:

حال، این کلمات، به عنوان مثال:

"listen", no "t";

"شنود"، نه "ت";

"plumber", no "b";

"لوله کش"، بدون "ب"؛

"dumb", no "b".

"گنگ"، نه "ب".

These words are not dropped sounds words. These are just the way these words are constructed;

این کلمات کاهش یافته است برای تلفن های موبایل کلمات. اینها فقط شیوه ساخت این کلمات هستند.

we are supposed to make the "t" silent, we are supposed to make the "b" silent. That's

قرار است «t» را ساکت کنیم، قرار است «ب» را ساکت کنیم. این

just how the word is built.

کلمه دقیقاً اینگونه ساخته می شود.

But native speakers, native English speakers... And I'm sure this is the same in your native

اما زبان مادری، انگلیسی زبان مادری... و من مطمئن هستم که این در زبان مادری شما هم همینطور

language if you pay attention carefully to how you speak and how your friends speak,

است، اگر به نحوه صحبت خود و نحوه صحبت دوستانتان دقت کنید،

we like to take shortcuts. Okay? We don't like too many syllables. We like to have fewer

ما دوست داریم میانبرها را انتخاب کنیم. باشه؟ ما هجاهای زیاد را دوست نداریم. ما دوست داریم

and fewer syllables to make the speech go faster. We don't want to think too much about

هجاهای کمتر و کمتری داشته باشیم تا گفتار سریعتر پیش برود. ما نمی‌خواهیم زیاد درباره

what we're saying.

آنچه می‌گوییم فکر کنیم.

So, for example, here are a few words. Now, I'm looking at consonant clusters.

بنابراین، برای مثال، در اینجا چند کلمه است. اکنون، من به خوشه های همخوان نگاه می کنم.

Does everybody remember what a consonant is? B, c, d, f, g, etc.

آیا همه به یاد دارند صامت چیست؟ ب، ج، د، ف، گ و...

Vowels: a, e, i, o, u.

حروف صدادار: a، e، i، o، u.

All the other letters, consonants.

همه حروف دیگر ، صامت ها.

So when we have consonant clusters, these are groups when you have consonants

بنابراین وقتی خوشه‌های صامت داریم، اینها گروه‌هایی هستند که صامت‌ها را

bunched together; you have a few of them together. When we have words with this situation, we

با هم جمع کنید. شما چند تا از آنها را با هم دارید وقتی کلماتی با این وضعیت داریم،

tend to drop one, maybe two of those consonants.

تمایل داریم یکی، شاید دو تا از آن صامت ها را حذف کنیم.

So, for example, the word "probably". Pro-bab-ly, pro-bab-ly-.

بنابراین، برای مثال، کلمه "احتمالا". طرفدار باب لی، طرفدار باب لی-.

I have three syllables in this word,

من در این کلمه سه هجا دارم،

but when I'm speaking in natural speed, I say: "Probly".

اما وقتی با سرعت طبیعی صحبت می کنم ، می گویم: "احتمالا".

-"Are you coming to the party tomorrow night?" -"Yeah, probly."

-فردا شب میای مهمونی؟ -"آره، احتمالا."

Now you're watching me on a TV or you're watching me

حالا تو داری منو از تلویزیون نگاه میکنی یا

in a movie, and you're thinking: -"What?" -"Probly." -"What?" -"Probly." Okay? All I'm

تو یه فیلم نگاهم میکنی و فکر میکنی: -چی؟ -"احتمالا." -"چی؟" -"احتمالا." باشه؟ تمام چیزی که

saying is "probably", but what I'm doing, because I have "b, b, l", I have a little

می‌گویم «احتمالاً» است، اما کاری که می‌کنم، چون «ب، ب، ل» دارم، یک

cluster of consonant sounds, I'll just drop this one; I don't need it. You'll understand

خوشه کوچک از صداهای همخوان دارم، فقط این یکی را رها می‌کنم. من به آن نیازی ندارم. شما

me without it, right? I think with another native speaker. "Probly". "Good bye", even

بدون آن مرا درک خواهید کرد، درست است؟ فکر می کنم با یک زبان مادری دیگر. "احتمالا". "خداحافظ"، حتی

two consonants, ah, too much. "Gobye. Gobye". I barely even say the o's, I just say like:

دو صامت، آه، خیلی زیاد. "گوبی. گوبای". من حتی به سختی او را می گویم، فقط می گویم:

"Gobye". Okay?

"Gbye". باشه؟

"Old friend". Now, in the other video, I told you if the letters... The very last letter

"دوست قدیمی". حالا تو ویدیوی دیگه بهت گفتم اگه حروف... حرف آخر

and the first letter are the same, you can drop one, but we do it anyway, even if they're

و حرف اول یکی هستن میتونی یکی بذاری ولی به هر حال انجامش میدیم حتی

not the same.

اگه یکی نباشن.

"I have an ol' friend. Ol' friend who I met for dinner last night.

"من یک دوست قدیمی دارم. دوست اول که دیشب برای شام ملاقات کردم.

Oh, I met an ol' friend from high school."

اوه، من با یک دوست قدیمی از دبیرستان آشنا شدم."

Okay? We just drop 'em. Why? Because we can, because

باشه؟ ما فقط آنها را رها می کنیم. چرا؟ زیرا ما می توانیم، زیرا

we know that we will be understood. "L, d, f, r" - too many. Too many consonants. I don't

می دانیم که درک خواهیم شد. "L، D، F، R" - خیلی زیاد است. صامت های بسیار زیاد. من به این همه

need so many. Drop at least one. Right? Get it out of the way. It makes it quicker.

نیاز ندارم حداقل یکی را رها کنید. درست؟ آن را از سر راه بردارید. این کار را سریعتر می کند.

The word "What". Now, if you're listening to native speakers, hardly anybody actually

کلمه "چه". اکنون، اگر به زبان مادری گوش می دهید، به ندرت کسی واقعاً

pronounces the "t". "Wha did you do last night? Wha did. Wha did. Whasup? Whasup?"

«t» را تلفظ می کند. " دیشب چه کار کردی؟ چه کردی. چه کردی. واساپ؟

You've seen movies, like: "Sup?" Sometimes they don't even say the "Wha"; they just say: "Sup? Sup?"

شما فیلم هایی مانند: "Sup?" گاهی اوقات حتی "وا" را هم نمی گویند. آنها فقط می گویند: "سوپ؟ سوپ؟"

So we always drop the "t" because we just don't need it. Okay? You'll hear a lot of

بنابراین ما همیشه "t" را رها می کنیم زیرا فقط به آن نیاز نداریم. باشه؟ از

these examples in movies, in TV shows, etc.

این نمونه‌ها در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و غیره زیاد خواهید شنید.

So, I come up to my boss and I said:

بنابراین، به رئیسم رسیدم و گفتم:

"I made a mistake with the report. I sent it to the wrong place."

"گزارش را اشتباه کردم، آن را به جای اشتباه فرستادم."

He goes: "Oh, you shunda done that. Shunda done that. Shun-da done that."

او می گوید: "اوه، تو این کار را کردی . شوندا این کار را کرد.

What does that mean? Now, before I actually tell you... Before I open it up and show you

معنی آن چیست؟ حالا، قبل از اینکه واقعاً به شما بگویم... قبل از اینکه آن را باز کنم و به شما نشان دهم

what this means, can you guess what it means? "You shunda done that." Think about the context.

این به چه معناست، می توانید حدس بزنید معنی آن چیست؟ "شوندا این کار را کردی." به زمینه فکر کنید.

I made a mistake. I sent the report to the wrong place. So my boss is very angry, and he goes:

من اشتباه کردم من گزارش را به جای اشتباه فرستادم . بنابراین رئیس من خیلی عصبانی است و می گوید:

"Oh, very bad. You should not have done... Oh, you should not have done that."

"اوه، خیلی بد. تو نباید این کار را می کردی... اوه، نباید این کار را می کردی."

I will feel like a little child, he will be even more angry because he had to say more syllables.

احساس می کنم کودک کوچکی هستم، او حتی بیشتر عصبانی می شود زیرا مجبور بود هجاهای بیشتری بگوید.

"You shunda done that. No, you shunda done that."

"شوندا این کار را کردی. نه، تو این کار را کردی."

Okay? But I will understand

باشه؟ اما من این را درک خواهم

this. You also need to understand it. But again, it's the context. He's angry. I did

کرد. شما همچنین باید آن را درک کنید. اما دوباره، این زمینه است. او عصبانی است. من کار

something bad that I should not have done. Okay? Now, that's not enough. That's not all.

بدی کردم که نباید انجام می دادم. باشه؟ حالا این کافی نیست. این همش نیست.

Context is not all. You have the "shun" and "done that", these are clear enough, you should

زمینه همه چیز نیست. شما «اجتناب» و «آن را انجام دادید» دارید، اینها به اندازه کافی واضح هستند، شما

be able to just fill in the rest because the context: "You should not have done that."

باید بتوانید بقیه را پر کنید زیرا زمینه: «تو نباید این کار را می کردی».

Now, "Doesn't do", "doesn't give", "doesn't have". "Doen't do. Oh, he doen't do that."

حالا «نکند»، «نمی‌دهد»، « نمی‌دارد». "نکن. اوه، او این کار را نمی کند."

We don't bother with the "s". Woop, sorry, wrong place. We just don't bother with the

ما با "ها" کار نمی کنیم. وای، ببخشید، جای اشتباه است. ما فقط با

"s". It's an extra step, an extra syllable that we just don't need. "S, n, t" - too much.

"ها" کار نمی کنیم. این یک مرحله اضافی است، یک هجای اضافی که ما فقط به آن نیاز نداریم. "S، n، t" - بیش از حد.

"Doen't do", "Doen't give". Now, here, we also drop the "h": "doen't ave". Don't have.

"نکن"، "نبخش". اکنون، در اینجا، "h" را نیز رها می کنیم: "doen't ave". ندارد.

That's why Americans say: "Oh, he don't got." Even though it's bad grammar, they just got

به همین دلیل است که آمریکایی ها می گویند: "اوه، او متوجه نشد." با وجود اینکه گرامر بد است، اما

so used to dropping things that they just use bad grammar all the time naturally. Not

آنقدر به حذف چیزها عادت کرده اند که به طور طبیعی همیشه از گرامر بد استفاده می کنند. نه

all Americans. I apologize if I offend anyone, but it does happen. "I ain't got nothing."

همه آمریکایی ها. اگر کسی را ناراحت کردم عذرخواهی می کنم، اما این اتفاق می افتد. "من چیزی ندارم."

That's bad English, but it happens.

این انگلیسی بد است، اما این اتفاق می افتد.

"H's" are quite often dropped, because "h" is a very soft sound; it gets lost in the

"H" اغلب حذف می شود، زیرا "h " صدای بسیار ملایمی است. در جریان گفتار گم می شود

flow of the speech. If you ever listen to French people, they don't really pronounce

. اگر به زبان فرانسوی ها گوش کنید، آنها واقعا

the "h", because it's a very soft sound. So in English, it's actually quite... Quite often dropped.

"h" را تلفظ نمی کنند، زیرا صدای بسیار ملایمی است. بنابراین در انگلیسی، در واقع کاملاً ... اغلب حذف می شود.

"What's his name? Watsis name? Watser name? Watser: What is her?" We keep the "ts"

"اسم او چیست؟ نام واتسیس؟ نام واتسر؟ واتسر: او چیست؟" «تس» را نگه می داریم

and make it "ts", we drop the h and we put it all together. "Watsis name? Watser name?"

و آن را «تس» می کنیم، h را رها می کنیم و همه را کنار هم می گذاریم. "اسم واتسیس؟ نام واتسر؟"

Okay? "H's", you will very often miss an "h" when you're listening to native English speakers

باشه؟ "H's"، زمانی که به زبان مادری انگلیسی گوش می دهید، اغلب یک "h" را

because it's a soft sound that gets lost in the flow.

از دست می دهید زیرا صدای ملایمی است که در جریان گم می شود.

I think a lot of you are aware that the "g" in an "ing" word is quite often dropped.

من فکر می کنم بسیاری از شما می دانید که "g" در کلمه "ing" اغلب حذف می شود.

Not many people will say: "I love singing. Singing." They'll say: "Oh, I love singin'. I love dancin'.

بسیاری از مردم نمی گویند: "من عاشق آواز خواندن هستم. آواز خواندن." آنها می گویند: "اوه، من عاشق آواز خواندن هستم. من عاشق رقص هستم.

What's happenin'?" We always drop the "g". And sometimes: "What's hapnin'?" We sometimes...

چه اتفاقی می افتد؟" ما همیشه "g" را رها می کنیم. و گاهی اوقات: "چه خبر؟" ما گاهی اوقات...

We even drop the vowels in between because it's just too busy; we don't need it. You

ما حتی حروف صدادار را در میان می‌اندازیم زیرا خیلی شلوغ است. ما به آن نیاز نداریم

understand what I'm saying, that's what's important. Okay?

میفهمی چی میگم، این مهمه. باشه؟

Sometimes we even drop the initial vowel. So, here:

گاهی حتی مصوت اولیه را هم می اندازیم. بنابراین، اینجا:

"'Scuse me? 'Scuse me, can I ask you a question? 'Scuse me?"

" مرا معذرت خواهی کن؟"

I should say: "Excuse me?" but I have a "k", an "s", a "k"

باید بگویم: ببخشید؟ اما من یک "k"، "s"، یک "k" دارم

- too many. Too many consonants, there. I'll just drop this one. And I figure, well you

- خیلی زیاد است. صامت های زیادی وجود دارد. من فقط این یکی را می گذارم. و من فکر می کنم، خوب

know I'm not going to go from "e" to "s", I already dropped the "k", I may as well just

می دانید که من از "e" به "s" نمی روم، من قبلا "k" را حذف کرده ام، ممکن است فقط

drop the "e", too. "'Scuse me? 'Scuse me?" Okay? Very common way to say "excuse".

"e" را نیز رها کنم. "مرا معذرت می خواهی؟" باشه؟ روش بسیار رایج برای گفتن "بهانه".

-"Do you need some help?" -"No, it's okay. Ah, 'tsokay. It's okay." I don't need this "i".

-"به کمک نیاز داری؟" -"نه، اشکالی نداره. آه، "تسکای. اشکالی نداره." من به این "من" نیازی ندارم.

It's troublesome. "'Tsokay is enough." You understand it, or another native speaker will

دردسر ساز است. "تسوکای کافی است." شما آن را درک می کنید، وگرنه یک زبان مادری دیگر

understand it.

آن را درک خواهد کرد.

Now, what is the moral of this story? What am I trying to tell you? To practice this?

حالا اخلاق این داستان چیست؟ من می خواهم به شما چه بگویم؟ برای تمرین این؟

No. I don't want you to practice this. This is basically everyday street language.

نه. من نمی خواهم این را تمرین کنید. این اساساً زبان خیابانی روزمره است.

Even native speakers are aware that they shouldn't do this in certain con-... In certain contexts,

حتی زبان‌های بومی نیز می‌دانند که نباید در شرایط خاص این کار را در شرایط خاص،

in certain situations. If you're going to a job interview, don't speak like this. A

در موقعیت‌های خاص انجام دهند. اگر قصد مصاحبه شغلی دارید، اینگونه صحبت نکنید. یک

native speaker will not speak like this in a job interview. He or she will enunciate.

زبان مادری در مصاحبه شغلی اینگونه صحبت نمی کند . او اعلام خواهد کرد.

This is actually... You don't need to know this word, but I'll write it anyway.

این در واقع... شما نیازی به دانستن این کلمه ندارید، اما به هر حال آن را خواهم نوشت.

"Enunciate" means stress every... Enunciate. Stress every syllable. Okay? En-un-ci-ate. So, it's okay.

"Enunciate" یعنی استرس هر ... Enunciate. بر هر هجا تاکید کنید. باشه؟ En-un-ci-ate. بنابراین، اشکالی ندارد.

Thank you. Okay. I'm not going to say: "Good bye", I'm going to say: "Gobye".

متشکرم. باشه. قرار نیست بگویم: «خداحافظ»، می‌خواهم بگویم: «خداحافظ».

I'm going to say each consonant, I'm going to say each vowel because that is more formal, that is

من هر صامت را می گویم، هر مصوت را می گویم زیرا رسمی تر است،

more correct English. With my friends, very informal situation, I'll speak like this.

انگلیسی صحیح تر است. با دوستانم، وضعیت بسیار غیر رسمی، من اینگونه صحبت خواهم کرد.

With colleagues, with bosses, with parents, etc., I will speak good, clean, strong English,

با همکاران، با رئیس، با والدین و غیره، من انگلیسی خوب، تمیز و قوی،

just as you should.

همانطور که شما باید صحبت کنم.

So, now, what is the point of this? Am I telling you to just ignore it? No. You can't ignore

خوب، حالا، هدف از این چیست؟ آیا من به شما می گویم که آن را نادیده بگیرید؟ نه. شما نمی توانید

it. You want to watch Hollywood movies, you want to watch TV shows. Well, that's where

آن را نادیده بگیرید. شما می خواهید فیلم های هالیوود تماشا کنید، می خواهید برنامه های تلویزیونی را تماشا کنید. خوب، اینجا

you're going to learn, that's where you're going to practice these sounds by watching

جایی است که قرار است یاد بگیرید، اینجاست که با تماشای این فیلم‌ها این صداها را تمرین خواهید کرد

these movies and hopefully, if you can find transcripts, you can find out exactly what

و امیدوارم، اگر متن‌های متنی را پیدا کنید ، می‌توانید دقیقاً بفهمید که

they're saying, and then listen again to how they're saying it. Or, again, use the context,

آنها چه می‌گویند و سپس دوباره به آن‌ها گوش دهید. چگونه آن را می گویند یا، دوباره، از زمینه

use the situation. What should they be saying in this situation? That is probably what they

استفاده کنید، از موقعیت استفاده کنید. در این شرایط چه باید بگویند؟ این احتمالاً همان چیزی است که آنها

are saying, but they squeezed it. You have to open it up.

می گویند، اما آنها آن را فشار دادند. باید بازش کنی

Now, another very good way to practice these is listen to English songs, as long as you

حال، یکی دیگر از راه های بسیار خوب برای تمرین اینها، گوش دادن به آهنگ های انگلیسی است، به شرطی که

can follow the lyrics. Because English songs cut sounds all the time. Why? Because it fits

می توانید متن آن را دنبال کنید. زیرا آهنگ های انگلیسی همیشه صداها را قطع می کنند. چرا؟ چون با

the melody, it fits the rhyme. Sometimes one... One word doesn't rhyme with the other word

ملودی جور در می آید، با قافیه هم می آید. گاهی یکی... یک کلمه به خاطر یک حرف اضافی با کلمه دیگر هم قافیه نمی شود

because of one extra letter: "Ah, I'll just drop it." You don't need it. As long as it

: "اوه، من فقط آن را می اندازم." شما به آن نیاز ندارید. تا زمانی که

rhymes. Songs are a very good way to listen for this sort of stuff. Listen to TV shows

قافیه باشد. آهنگ ها راه بسیار خوبی برای گوش دادن به این نوع مطالب هستند. به برنامه‌ها

and movies with transcripts or subtitles or captions, or whatever you need. Do dictation.

و فیلم‌های تلویزیونی با رونوشت یا زیرنویس یا زیرنویس یا هر چیزی که نیاز دارید گوش دهید. دیکته کنید

Okay? Write things down, and try to figure out. Look at a situation, what is going on.

باشه؟ چیزها را یادداشت کنید و سعی کنید بفهمید. به یک موقعیت نگاه کنید، چه خبر است.

What is the person meaning? What does he want to say? What does she intend to say?

منظور شخص چیست؟ او چه می خواهد بگوید؟ او چه قصدی دارد بگوید؟

And figure it all out.

و همه چیز را دریابید.

Now, I wish I could give you a quiz on this, but you actually have to hear this stuff,

حالا، ای کاش می‌توانستم یک مسابقه در این مورد به شما بدهم، اما شما در واقع باید این چیزها را بشنوید،

and we don't really do sound quizzes, so there's no quiz for this video. But feel free to

و ما واقعاً آزمون‌های صوتی انجام نمی‌دهیم، بنابراین آزمونی برای این ویدیو وجود ندارد. اما در صورت تمایل

ask me questions in the comment box under the video on www.engvid.com.

سوالات خود را در کادر نظرات زیر ویدیو در www.engvid.com بپرسید.

And if you have any specific...

و اگر چیز خاصی دارید...

Any specific things you heard that you want me to maybe explain to you,

هر چیز خاصی که شنیدید و می خواهید برایتان توضیح دهم

by all means, ask me; I'll be more than happy to.

، حتماً از من بپرسید. من بیشتر از این خوشحال خواهم شد.

Also, don't forget to subscribe to my YouTube channel,

همچنین فراموش نکنید که در کانال یوتیوب من مشترک شوید

and come back again, and we'll see you soon. Bye.

و دوباره برگردید و به زودی شما را خواهیم دید. خدا حافظ.