Improve your English: ALL or WHOLE?

Hi again. Adam here. www.engvid.com. I have another lesson for you today. This is actually

سلام دوباره آدم اینجاست www.engvid.com. امروز یک درس دیگر برای شما دارم. این در واقع

a request by Feresque -- Feresser? I hope I'm saying it right. Sorry about that. It

یک درخواست فرسکه است -- فرسر؟ امیدوارم درست گفته باشم از این بابت متاسفم.

was in the comments section of www.engvid.com. Please leave questions and comments and requests

در قسمت نظرات www.engvid.com بود. لطفا سوالات و نظرات و درخواست ها را مطرح کنید

and we'll do our best to get them for you. So the request was: the difference between

و ما تمام تلاش خود را می کنیم تا آنها را برای شما دریافت کنیم. پس درخواست این بود: فرق بین

"all" and "whole". Now, the reason I also chose this lesson is because this is a very

«همه» و «کل». حالا دلیل اینکه من هم این درس را انتخاب کردم این است که این یک

common mistake that students make. They mix these two up all the time. They have very

اشتباه بسیار رایج است که دانش آموزان مرتکب می شوند. مدام این دو را با هم قاطی می کنند. آنها

specific roles in situations. We're going to look at them today.

نقش های بسیار مشخصی در موقعیت ها دارند. امروز می خواهیم به آنها نگاه کنیم.

The first and most important thing to remember about "all" versus "whole" is where to put

اولین و مهمترین چیزی که باید در مورد «همه» در مقابل «کل» به خاطر بسپارید این است که

the definite article "the". So it's always "all the" whatever you're talking about, "the

حرف تعریف «the» را کجا قرار دهید. بنابراین همیشه "همه" هر چیزی است که در مورد آن صحبت می کنید، "

whole" whatever you're talking about, so always "the" after "all", "the" before "whole". Now,

کل" هر چیزی که در مورد آن صحبت می کنید، بنابراین همیشه "همه" بعد از "همه"، "همه" قبل از "کل". اکنون،

they sound a little bit similar, "all", "whole", but not. Right? So be careful about pronunciation.

آنها کمی شبیه به نظر می رسند، "همه"، "کل"، اما نه. درست؟ پس مراقب تلفظ باشید.

Sometimes people might think you're mixing them up just because of pronunciation: "all",

گاهی اوقات ممکن است مردم فکر کنند که شما آنها را فقط به دلیل تلفظ: "همه"،

"whole". Make sure you get that "H" sound and that "O" sound together.

"کل" با هم مخلوط می کنید. مطمئن شوید که صدای "H" و "O" را با هم دریافت می کنید.

Now, what's the difference between "all" and "whole"? "All", you're talking about "everything".

حال، تفاوت بین "همه" و "کل" چیست؟ "همه"، شما در مورد "همه چیز" صحبت می کنید.

Whatever it is you're talking about, you're talking about all of it, basically: everything,

هر چیزی که در مورد آن صحبت می کنید، در مورد همه آن صحبت می کنید، اساساً: همه چیز،

one, etc. When you're talking about "whole", you're talking about a "complete" something:

یکی، و غیره. وقتی در مورد "کل" صحبت می کنید، در مورد یک چیز "کامل" صحبت می کنید:

a complete package, a complete group, a complete container of something, right? Whatever it

یک بسته کامل. ، یک گروه کامل، یک ظرف کامل از چیزی، درست است؟ هر چیزی

is you're talking about, it has to be complete, right? It has pieces inside, and then the

که در مورد آن صحبت می کنید، باید کامل باشد، درست است؟ در داخل آن قطعاتی وجود دارد، و سپس

whole is the complete collection of whatever it is you're talking about, whereas "all"

کل مجموعه کاملی از هر چیزی است که شما در مورد آن صحبت می کنید، در حالی که "همه

is just everything that's involved with that noun, etc. So I'm going to give you a very

" فقط هر چیزی است که با آن اسم مرتبط است و غیره. بنابراین من می خواهم یک مثال بسیار سریع برای شما ارائه کنم.

quick example: You're sitting -- your friend went on a trip out of town. He had to take

: شما نشسته اید -- دوست شما به یک سفر خارج از شهر رفته است. او مجبور شد

the bus for two hours to his friend's house in Montreal, let's say. He comes back. You

دو ساعتی با اتوبوس به خانه دوستش در مونترال برود. او برمی گردد.

ask him "How was the trip?", and he goes, "Oh, my God, there was a baby on the bus,

از او می‌پرسی «سفر چطور بود؟» و او می‌گوید: «اوه، خدای من، بچه‌ای در اتوبوس بود

and the baby cried all the time." But if he said, "The baby cried the whole time", do

و بچه مدام گریه می‌کرد». اما اگر گفت: «بچه تمام مدت گریه کرد» به

you think that it's a different meaning? Usually people will understand the same thing, but

نظر شما معنای دیگری دارد؟ معمولاً مردم همین موضوع را درک می کنند، اما از نظر

technically, "all the time" doesn't mean two hours crying. It means "cried, stopped, cried,

فنی، "همیشه" به معنای دو ساعت گریه کردن نیست. یعنی «گریه کرد، ایستاد، گریه کرد،

stopped, cried, stopped." It seemed like he was crying throughout the trip, okay? But

ایستاد، گریه کرد، ایستاد». به نظر می رسید او در طول سفر گریه می کرد، باشه؟ اما

if somebody said, "The baby cried the whole time", I understand "two hours, baby crying,

اگر کسی بگوید "بچه تمام مدت گریه کرد "، من می فهمم "دو ساعت، بچه گریه می کند،

wah, wah, wah, two hours." It could drive a person crazy. "All the time" -- he cried

وای، و، وای، دو ساعت." ممکن است یک نفر را دیوانه کند. "همیشه" -- او به

enough times that it seemed like a long time. "The whole time" means for two hours straight,

اندازه کافی گریه کرد که مدت زیادی به نظر می رسید. «تمام زمان» یعنی دو ساعت متوالی و

non-stop. Okay. So that's a big difference between "all" and "whole", okay? "The whole

بدون وقفه. باشه. پس این تفاوت بزرگی بین "همه" و "کل" است، خوب؟ "تمام

time", I'm talking about the specific duration, the complete journey, two hours. "All the

زمان"، من در مورد مدت زمان مشخص ، سفر کامل، دو ساعت صحبت می کنم. "

time" - always: always crying, stopping. Always crying, stopping, crying, stopping, crying,

همیشه" - همیشه: همیشه گریه می کند، متوقف می شود. همیشه گریه می کند، می ایستد، گریه می کند، می ایستد، گریه می کند،

stopping. Not very much fun. But, "I studied all day" -- I have a test tomorrow; I studied

متوقف می شود. زیاد سرگرم کننده نیست اما، " تمام روز مطالعه کردم" -- فردا امتحان دارم.

all day. "I studied the whole day." In this case, I would understand the exact same thing

تمام روز را مطالعه کردم. من تمام روز را مطالعه کردم. در این صورت من هم دقیقاً همین را می فهمم

as well. You can switch these two. But "all day" means, "I studied. I took a break. I

. شما می توانید این دو را تغییر دهید. اما "تمام روز" به این معنی است که "من مطالعه کردم. استراحت کردم

studied. I didn't do anything else -- only studied today." But "I studied the whole day"

. مطالعه کردم. من هیچ کار دیگری انجام ندادم - فقط امروز مطالعه کردم." اما «تمام روز مطالعه کردم»

means "I sat at my desk, and I studied; I didn't stop." So that's one of the big differences

یعنی «من پشت میزم نشستم و درس خواندم؛ توقف نکردم». بنابراین این یکی از تفاوت های بزرگ

between "all" and "whole". "Whole" we're talking about time, non-stop, continuous. "All" means

بین "همه" و "کل" است. "کل" ما در مورد زمان صحبت می کنیم، بی وقفه، پیوسته. "همه" یعنی

in that day, many times, and that's basically -- you did -- that's the one activity that

در آن روز، بارها، و این اساساً -- شما انجام دادید -- این تنها فعالیتی بود که

you did, okay? So this is one aspect of "all" and "whole". "The" and duration, like, "always"

انجام دادید، خوب؟ پس این یک جنبه از «همه» و «کل» است. "همیشه

and the "complete" time of whatever it is you're talking about. We're going to look

" و مدت زمان هر چیزی که شما در مورد آن صحبت می کنید. ما قصد داریم

at a couple of other differences that are very important that you need to keep in mind.

به چند تفاوت دیگر که بسیار مهم هستند و باید در نظر داشته باشید نگاهی بیندازیم.

Okay, so now we're going to look at a few other differences that are sometimes very

خوب، پس اکنون به چند تفاوت دیگر می پردازیم که گاهی بسیار

small but important. So let's look at the two examples here first: "All my friends came."

کوچک اما مهم هستند. پس بیایید ابتدا به دو مثال در اینجا نگاه کنیم: "همه دوستان من آمدند."

"My whole group of friends came." What do you notice first about the differences between

"کل گروه دوستان من آمدند." ابتدا در مورد تفاوت این دو متوجه چه چیزی می شوید

these two? One, the possessive adjective -- my, his, your, etc. -- with "all" comes after

؟ یکی، صفت ملکی -- من، او، تو، و غیره -- با "همه" پس از

"all" -- comes before "whole": "My whole group of friends came." So I can say "all my friends",

"همه" آمده است - قبل از "کل" آمده است: "کل گروه دوستانم آمدند." بنابراین من می توانم بگویم "همه دوستان من"،

all individual friends, right? But remember what I said about "whole". "Whole" means something

همه دوستان من، درست است؟ اما به یاد داشته باشید که من در مورد "کل" گفتم. «کل» یعنی چیزی

complete, a complete package of something. So I have "group of friends" came. The meaning

کامل، بسته کامل چیزی. بنابراین من "گروه دوستان" آمدند.

is more or less the same, okay? But here I talk about the group; here I talk about the

معنی کم و بیش یکسان است، خوب؟ اما در اینجا من در مورد گروه صحبت می کنم. در اینجا من در مورد افراد صحبت می کنم

individuals. Very important to remember. But most important -- possessive, after "all",

. بسیار مهم است که به یاد داشته باشید. اما مهم‌تر از همه - مالکیت، پس از «همه»،

before "whole", okay? That's one. Let's look at another thing. Sometimes you

قبل از «کل»، خوب؟ این یکی است. بیایید به یک چیز دیگر نگاه کنیم. گاهی اوقات می

can interchange the two words. The sentence looks exactly the same, but the meaning is

توانید این دو کلمه را با هم عوض کنید. جمله دقیقاً یکسان به نظر می رسد، اما معنی

very different, okay? "All cities were destroyed." So let's say for example there was an earthquake

بسیار متفاوت است، خوب؟ همه شهرها ویران شدند». پس بیایید بگوییم برای مثال یک زلزله

or a volcano eruption in Hawaii, okay? In Hawaii there's -- there are many cities. Volcano

یا فوران آتشفشان در هاوایی رخ داده است، خوب؟ در هاوایی وجود دارد -- شهرهای زیادی وجود دارد.

erupted; lava flowed; earth shook; etc. "All cities were destroyed." But if I say, "Whole

فوران آتشفشان؛ گدازه جاری شد زمین لرزید؛ و غیره "همه شهرها ویران شدند." اما اگر بگویم «کل

cities were destroyed", the meaning is very different. Here, "All cities were destroyed"

شهرها ویران شدند» معنا خیلی متفاوت است. در اینجا «همه شهرها ویران شدند»

means no more cities. Every city -- destroyed. But if I say "whole cities", it means some

یعنی دیگر شهری نیست. هر شهر -- ویران شده اما اگر بگویم "کل شهرها" یعنی برخی از

cities were completely destroyed, okay? I put marker on myself, sorry. "Whole cities

شهرها کاملاً ویران شده اند، خوب؟ من روی خودم نشانگر گذاشتم، ببخشید. "کل شهرها

destroyed" means "one city, completely destroyed, but there are other cities that are okay."

ویران شده" به معنای "یک شهر، کاملاً ویران شده است، اما شهرهای دیگری هستند که مشکلی ندارند."

This one -- no more cities; all flat, all covered in lava. Okay, so that's one other

این یکی -- دیگر شهری نیست. همه مسطح، همه پوشیده از گدازه. خوب، پس این یک

thing. With "all", when you're talking about non-countable

چیز دیگر است. با "همه"، وقتی در مورد اسامی غیرقابل شمارش صحبت می کنید

nouns -- money, water, air, sugar, milk, non-countable nouns -- you're usually going to use "all".

- پول، آب، هوا، شکر، شیر، اسامی غیرقابل شمارش - معمولاً از "همه" استفاده می کنید.

You're not going to say "whole the money" because it doesn't make any sense because

قرار نیست بگویید "کل پول" زیرا هیچ معنایی

it's not a complete thing. It's a singular, non-countable. "All the money was stolen.

ندارد زیرا یک چیز کامل نیست. این یک مفرد و غیرقابل شمارش است. "همه پول دزدیده شد.

All the water was drunk", or spilled or whatever the thing is. And you're not going -- and

تمام آب نوشیده شد" یا ریخته شد یا هر چیزی که هست. و شما نمی‌روید -- و

you're usually going to use "whole" with a singular, countable noun. You prefer to use

معمولاً از "کل" با یک اسم مفرد و قابل شمارش استفاده می‌کنید. شما ترجیح می دهید از

"whole" than "all" but it depends on the situation. Now, some people are going to ask me in the

«کل» به جای «همه» استفاده کنید، اما این بستگی به موقعیت دارد. حالا، برخی از افراد در بخش نظرات از من می پرسند

comments section -- but now they won't because I'll give you the answer right now -- why

- اما اکنون نمی توانند چون من پاسخ شما را همین

don't I say "all of my friends"? Why don't I say it? Because I don't need to, okay? This

الان می دهم - چرا نمی گویم "همه دوستانم"؟ چرا نمی گویم؟ چون نیازی ندارم، باشه؟

is an extra word. You don't need to use it. The only time you need to use "all of" is

این یک کلمه اضافی است. شما نیازی به استفاده از آن ندارید. تنها زمانی که باید از "all of" استفاده کنید

with an object pronoun -- all of them, all of it, all of us, all of whom -- with a clause,

با یک ضمیر مفعول است -- all of them, all of it, all of us, all of who -- با یک بند و

etc. Otherwise, you just don't need "of". It's a useless word. It doesn't help. It doesn't

غیره. در غیر این صورت، شما فقط نیازی به " ندارید. از". حرف بیهوده ای است این کمکی نمی کند. هیچ

do anything. If I say "the whole of", it's also the exact same. I don't need to use it.

کاری نمی کند. اگر بگویم «کل»، دقیقاً همینطور است. من نیازی به استفاده از آن ندارم.

It means "the complete package". So that's another difference.

به معنای "بسته کامل" است. پس این یک تفاوت دیگر است.

The last one, and this is very, very important especially for those of you who are going

مورد آخر، و این بسیار بسیار مهم است، مخصوصاً برای کسانی از شما که

to be taking tests and grammar is important: "All students need to come to class early

قرار است در آزمون شرکت کنند و گرامر مهم است: "همه دانش آموزان باید فردا زودتر سر کلاس بیایند

tomorrow." "The whole class needs to come early tomorrow." Can you see the difference?

." "کل کلاس باید فردا زودتر بیایند." تفاوتش را می بینی؟

Main thing to remember: with "all" and plural, you have the matching verb, students "need".

نکته اصلی که باید به خاطر بسپارید: با "همه" و جمع، شما فعل مطابق دارید، دانش آموزان "نیاز دارند".

Remember with "whole" you have a complete package, one package. The whole class "needs

به یاد داشته باشید که با "کل" یک بسته کامل دارید ، یک بسته. کل کلاس "نیاز

to", singular with the "S", plural without the "S", okay?

به"، مفرد با "S"، جمع بدون "S"، خوب است؟

So now you see all the differences between "all" and "whole", and I know that students

بنابراین اکنون شما تمام تفاوت‌های بین «همه» و «کل» را می‌بینید، و من می‌دانم که

are going to tell me, "I studied the whole time" or "I study all -- whole the time",

دانش‌آموزان به من می‌گویند، «تمام وقت مطالعه کردم» یا «تمام وقت مطالعه می‌کنم»،

that's what I hear often, "I study whole the time, but I don't improve." Now you will improve.

این چیزی است که می‌شنوم. اغلب، "من تمام مدت مطالعه می کنم ، اما پیشرفت نمی کنم." اکنون شما بهبود خواهید یافت.

I hope, anyway. Go to www.engvid.com. Take the quiz. Practice a little bit more. If you

به هر حال امیدوارم به www.engvid.com بروید. در مسابقه شرکت کنید. کمی بیشتر تمرین کنید.

have any questions or comments, write them in the comments. Also check out my video on

اگر سوال یا نظری دارید در نظرات بنویسید. همچنین ویدیوی من را در

www.youtube.com. Subscribe to my channel. It would be very nice of you, and I will see

www.youtube.com ببینید. عضو کانال من شوید از شما بسیار خوب است و من به

you again very soon. Thanks.

زودی دوباره شما را خواهم دید. با تشکر.