How to write a PERSONAL STATEMENT for university or college

Hi, welcome to www.engvid.com , I'm Adam. In today's video, I'm going to talk to you

سلام، به www.engvid.com خوش آمدید، من آدام هستم. در ویدیوی امروز قصد دارم

about writing a personal statement. Now, a personal statement is one of the documents

در مورد نوشتن بیانیه شخصی با شما صحبت کنم. حال، بیانیه شخصی یکی از مدارکی است

that you will have to submit to a university when you're applying for admission there.

که باید در هنگام درخواست پذیرش به دانشگاه ارائه دهید .

Not all schools want it, but most schools do want some form of written document from

همه مدارس آن را نمی‌خواهند، اما بیشتر مدارس می‌خواهند نوعی مدرک مکتوب را از

you to apply with. Now, personal statement is just one type of document, but that's the

شما درخواست کنند. در حال حاضر، بیانیه شخصی فقط یک نوع سند است، اما این

type I'll talk about today. I'll mention the other types, but that will be a separate video

نوعی است که امروز در مورد آن صحبت خواهم کرد. من انواع دیگر را ذکر خواهم کرد ، اما این یک ویدیوی جداگانه

for them, because it's a different approach to each one. So, before you do - before you

برای آنها خواهد بود، زیرا رویکرد متفاوتی برای هر یک است. بنابراین، قبل از انجام - قبل از

do - before you start writing your personal statement, you have to be ready. Now, what

انجام - قبل از شروع نوشتن بیانیه شخصی خود ، باید آماده باشید. حالا

this means is you can't write a personal statement the night before. You can't write it a week

منظور این است که شب قبل نمی توانید بیانیه شخصی بنویسید . شما نمی توانید آن را یک هفته

before. Some people spend anywhere from six months to a year preparing their personal

قبل بنویسید. برخی از افراد از شش ماه تا یک سال برای تهیه بیانیه شخصی خود وقت می گذارند

statement. Now, personally, I don't think you need a year, you just need to work hard

. حالا، شخصاً، فکر نمی‌کنم به یک سال نیاز داشته باشید، فقط باید مدتی سخت کار کنید

for awhile, but you need more than a week, okay? There's a lot of work to do, I'm going

، اما به بیش از یک هفته زمان نیاز دارید، خوب؟ کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد، من

to show you some of the things you need to keep in mind, we're going to look at six different

برخی از چیزهایی را که باید در ذهن داشته باشید را به شما نشان می دهم ، ما به شش

things you need to understand about the personal statement, but this is such an important document,

چیز متفاوتی که باید در مورد بیانیه شخصی بفهمید نگاه می کنیم، اما این چنین است سند

such an important piece of paper, that you have to spend time on it. You have to know

مهم، آنقدر کاغذ مهم است که باید برای آن وقت بگذارید. شما باید بدانید

what's involved, okay? So, we're going to start with that.

که چه چیزی درگیر است، خوب؟ بنابراین، ما قصد داریم با آن شروع کنیم.

First of all, know the parameters. Now, what does this mean? I've seen lots of people;

اول از همه، پارامترها را بشناسید. حالا این یعنی چی؟ من افراد زیادی را دیده ام.

I've seen lots of examples of personal statements where the people did not get onto the school's

من نمونه‌های زیادی از اظهارات شخصی را دیده‌ام که در آن افراد وارد وب‌سایت مدرسه نشده‌اند و متوجه نشده‌اند

website and find out what they actually need to do. They didn't look at the instructions.

که واقعاً چه کاری باید انجام دهند. آنها به دستورالعمل ها نگاه نکردند.

They didn't look at the limits. They didn't look at anything. They just started writing

آنها به محدودیت ها نگاه نمی کردند. آنها به هیچ چیز نگاه نمی کردند. آنها تازه شروع به نوشتن

a personal statement, okay? What they didn't understand is what font size can you use?

یک بیانیه شخصی کردند، خوب؟ چیزی که آنها متوجه نشدند این است که از چه اندازه فونت می توانید استفاده کنید؟

Usually the school will tell you, they will give you some instructions about what you

معمولاً مدرسه به شما می گوید، آنها به شما دستورالعمل هایی در مورد اینکه چه کاری

can and can't do, okay? If you think, oh, I don't have enough to write, I'll use a 14

می توانید انجام دهید و چه کاری را نمی توانید انجام دهید، می دهند، باشه؟ اگر فکر می کنید، اوه، من به اندازه کافی برای نوشتن ندارم، از

font, a size 14 font, to fill up the pages, okay, they - the admissions committee, the

فونت 14، فونت سایز 14 برای پر کردن صفحات استفاده می کنم، بسیار خوب، آنها - کمیته پذیرش،

people who read this, they will see a 14 font - garbage, you're done, you're not getting

افرادی که این را می خوانند، آنها را انجام خواهند داد. یک فونت 14 را ببینید - زباله، کار شما تمام شده است، شما

into this school. They didn't even read one word yet. They saw you couldn't follow instructions,

وارد این مدرسه نمی شوید. هنوز حتی یک کلمه هم نخوانده بودند . آنها دیدند که شما نمی توانید دستورالعمل ها را دنبال کنید،

you obviously can't be a good student - goodbye, okay? Know the font. Know the spacing. Do

واضح است که نمی توانید دانش آموز خوبی باشید - خداحافظ، باشه؟ فونت را بشناسید فاصله را بدانید

they want double-spaced or single-spaced? Some of them don't care, they say you can

دو فاصله می خواهند یا تک فاصله؟ بعضیاشون اهمیتی نمیدن، میگن می

write double or single, but make sure you know. If they want double-spaced, send them

تونی دوبل یا تک بنویسی ولی مطمئن باش که بلدی. اگر آنها می خواهند دو فاصله داشته باشند، بیانیه شخصی دو فاصله را برای آنها ارسال کنید

double-spaced personal statement. If they want single, make it single. Some of them

. اگر مجرد می خواهند، آن را مجرد کنید. برخی از آنها

will tell you how - the margins, they want one inch each side. They want two inches on

به شما می گویند که چگونه - حاشیه، آنها یک اینچ از هر طرف می خواهند. آنها می خواهند دو اینچ

the top and bottom, one inch on each side. Make sure you format your personal statement

در بالا و پایین، یک اینچ در هر طرف. اطمینان حاصل کنید که بیانیه شخصی خود را

the way they want it. If you don't, it means you can't follow instructions, and this is

آنطور که آنها می خواهند قالب بندی می کنید. اگر این کار را نکنید، به این معنی است که نمی توانید دستورالعمل ها را دنبال کنید، و این

for a personal statement. How are you going to do when your teachers give you instructions,

برای بیانیه شخصی است. وقتی معلمان به شما دستور می دهند، چگونه می خواهید عمل کنید،

right? You can't follow these basic instructions? You won't follow your teachers' instructions,

درست است؟ شما نمی توانید این دستورالعمل های اساسی را دنبال کنید؟ شما دستورات معلمان خود را دنبال نمی کنید،

they don't want you at their school, you're done, they haven't even read your personal

آنها شما را در مدرسه خود نمی خواهند، شما تمام شده اید، آنها حتی بیانیه شخصی شما

statement yet.

را هنوز نخوانده اند.

Now, very, very important. Some of them will give you a word limit. Some of them will say

حالا خیلی خیلی مهمه برخی از آنها به شما محدودیت کلمه می دهند. برخی از آنها

no more than 1000 words. Some will say no more than 1250 words. Some of them will say

بیش از 1000 کلمه نمی گویند. برخی بیش از 1250 کلمه نمی گویند. برخی از آنها

900 words. Make sure you know what the limit of words is. Now, they might not give you

900 کلمه می گویند. مطمئن شوید که می دانید محدودیت کلمات چقدر است. حالا ممکن است محدودیتی برای شما قائل نباشند

a word limit. They might give you a character limit. Character means like, each letter and

. آنها ممکن است به شما محدودیت شخصیت بدهند . کاراکتر یعنی مانند، هر حرف

space and period and comma, each one of these is a character. A 900 character usually includes

و فاصله و نقطه و ویرگول، هر کدام یک کاراکتر است. یک نویسه 900 معمولاً شامل

spaces, so make sure when your final draft is ready, you do not have more than 900 characters.

فاصله است، بنابراین مطمئن شوید که وقتی پیش نویس نهایی شما آماده است، بیش از 900 کاراکتر ندارید.

Now, again, don't sit there counting each one. Make sure you do this on Word or some

حالا باز هم ننشینید و هر کدام را بشمارید . مطمئن شوید که این کار را روی Word یا

sort of word processor that can count for you, okay? And you can look at the top of

نوعی پردازشگر کلمه انجام می دهید که می تواند برای شما مفید باشد، خوب؟ و می توانید

the tabs in Word, for example, and there'll be a place that says word count. There will

به عنوان مثال در Word به بالای برگه ها نگاه کنید و جایی وجود دارد که تعداد کلمات را می گوید.

also show you character count. Make sure you don't go over your limit. Some of them will

همچنین تعداد کاراکترها را به شما نشان می دهد. مطمئن شوید که از حد خود فراتر نمی روید. برخی از آنها

just give you a page limit. No more than two double-spaced pages. Okay. No more than one

فقط به شما محدودیت صفحه می دهند. بیش از دو صفحه با فاصله دو طرفه نباشد. باشه. بیش از

single spaced page, it's almost the same thing, but again, know how much you need to write,

یک صفحه با فاصله نیست، تقریباً یکسان است، اما باز هم بدانید که چقدر باید بنویسید،

don't go beyond it. If they're giving you two pages, don't write half a page. If they're

از آن فراتر نروید. اگر دو صفحه به شما می دهند، نیم صفحه ننویسید. اگر

giving you one page, don't write a page and a half. Generally, I say anywhere between

یک صفحه به شما می دهند، یک صفحه و نیم ننویسید. به طور کلی، من می گویم بین

a page and a quarter to a page and a half should be enough. That's usually the standard,

یک صفحه و یک ربع تا یک صفحه و نیم کافی است. این معمولاً استاندارد است،

but again, every school will have their own instructions. Make sure you know what they

اما باز هم، هر مدرسه دستورالعمل های خاص خود را خواهد داشت . مطمئن شوید که می دانید آنها چه می

want. Make sure you give them what they want. Okay?

خواهند. مطمئن شوید که آنچه را که می خواهند به آنها می دهید. باشه؟

Now, some of them will just say "Write a personal statement", basically, why do you want to

حالا برخی از آنها فقط می گویند "یک بیانیه شخصی بنویس "، اساساً چرا می

come to this school, or why do you want to join this program. Others will give you a

خواهید به این مدرسه بیایید یا چرا می خواهید به این برنامه بپیوندید. دیگران یک

very specific question, okay? If they give you a question, make sure you answer that

سوال بسیار خاص از شما خواهند پرسید، خوب؟ اگر از شما سؤالی می‌پرسند، حتماً به آن

question. Make sure that you build your - you construct or organize your personal statement

سؤال پاسخ دهید. مطمئن شوید که خود را می سازید - بیانیه شخصی خود را حول آن سوال می سازید یا سازماندهی می کنید

around that question. If you ignore the question, you're - again, you're ending up in the rejection

. اگر سوال را نادیده بگیرید ، باز هم در پرونده رد شدن

file, you know, you aren't getting admitted. Now, keep in mind, the personal statement

هستید، می دانید که پذیرش نمی شوید. اکنون، به خاطر داشته باشید که بیانیه شخصی

is not the only thing they're looking at, but if you have very good grades, very good

تنها چیزی نیست که آنها به آن نگاه می کنند، اما اگر نمرات بسیار خوب،

extracurricular activities, very good volunteering but you still have a terrible personal statement,

فعالیت های فوق برنامه بسیار خوب، داوطلبانه بسیار خوب داشته باشید، اما هنوز یک بیانیه شخصی وحشتناک دارید،

all those things might not help you. On the other hand, if you have so-so grades and so-so

همه این موارد ممکن است نباشند. به شما کمک کند از طرف دیگر، اگر شما نمرات فلان و فلان

everything else but your personal statement is amazing, that could actually get you into

چیز دیگری غیر از اظهارات شخصی شما شگفت انگیز است، در واقع می تواند شما را وارد

university. Very important document, okay? And sometimes, you will have everything the

دانشگاه کند. سند خیلی مهمی، باشه؟ و گاهی اوقات، شما همه چیز را

same, they'll - let's say there's five seats in a class, in a particular course. There

یکسان خواهید داشت، آنها خواهند داشت - فرض کنید در یک کلاس، در یک دوره خاص، پنج صندلی وجود دارد.

are ten people, each of them have basically the same grades, the same experience, the

ده نفر هستند، هر یک از آنها اساساً نمرات یکسان، تجربه

same volunteer experience, etc. What's going to make the difference between who gets in

یکسان، تجربه داوطلبانه مشابه و غیره

and who doesn't? The personal statement, okay? Don't underestimate the value of this document.

دارند. بیانیه شخصی، باشه؟ ارزش این سند را دست کم نگیرید.

Now, the next thing, and this where a lot of people make a mistake. Do they actually

حالا، مورد بعدی، و این که بسیاری از مردم اشتباه می کنند. آیا آنها

want a personal statement, okay? Or, do they want a statement of intent, or a statement

واقعاً یک بیانیه شخصی می خواهند، خوب؟ یا اینکه آنها بیانیه قصد می خواهند یا

of purpose? Call it both ways. Do they want an essay? Do they want a personal statement

بیانیه هدف؟ به هر دو صورت آن را صدا کنید. آیا آنها انشا می خواهند؟ آیا آنها بیانیه

of intent? Make sure you understand what it is they're asking for. A personal statement

شخصی قصد دارند؟ مطمئن شوید که متوجه شده اید که آنها چه چیزی را می خواهند. بیانیه شخصی

and a statement of intent are not the same thing, okay? This - the way you write this

و بیانیه قصد یکسان نیستند ، خوب؟ این - روشی که شما این را می نویسید

and the way you write this are different, okay, and that's why I said I'll make a different

و روشی که شما این را می نویسید متفاوت است، خوب است، و به همین دلیل است که من گفتم یک

video for the statement of intent because, right now, we're just concentrating on the

ویدیوی متفاوت برای بیانیه قصد خواهم ساخت، زیرا در حال حاضر، ما فقط روی بیانیه شخصی تمرکز می

personal statement. So, let's take this question and go to the next step.

کنیم. بنابراین، اجازه دهید این سوال را بپذیریم و به مرحله بعدی برویم.

So, we're taking about a personal statement. What is the first thing you have to notice

بنابراین، ما در مورد یک بیانیه شخصی هستیم. اولین چیزی که باید

about personal statement? First thing you have to notice is that they want a person.

در مورد بیانیه شخصی توجه کنید چیست؟ اولین چیزی که باید به آن توجه کنید این است که آنها یک شخص را می خواهند.

It's personal, okay? What they don't want to know is they don't want to know what are

این شخصی است، خوب؟ چیزی که آنها نمی خواهند بدانند این است که نمی خواهند بدانند تو چیست

you, they want to know who are you. They want to see the person. They want to see the personality,

، آنها می خواهند بدانند که تو کیستی. آنها می خواهند شخص را ببینند. آنها می خواهند شخصیت را ببینند،

okay? They want to see the person that's going to be coming into their classrooms and interacting

خوب؟ آن‌ها می‌خواهند فردی را ببینند که به کلاس‌هایشان می‌آید و

with other students, interacting with faculty, interacting with school staff, somebody who

با دانش‌آموزان دیگر تعامل می‌کند، با اساتید تعامل می‌کند، با کارکنان مدرسه تعامل می‌کند، کسی که

can lead, somebody who can work hard and succeed and go on to give the school a good reputation

می‌تواند رهبری کند، کسی که می‌تواند سخت کار کند و موفق شود و به مدرسه کمک کند.

once they enter the working world. So, they want to see a person.

پس از ورود به دنیای کار، شهرت پیدا می کنند. بنابراین، آنها می خواهند یک نفر را ببینند.

Now, what does this mean? They want to know your personality. They want to know, what

حالا این یعنی چی؟ آنها می خواهند شخصیت شما را بشناسند. آنها می خواهند بدانند که

have you done or - that shows who you are. They don't want to know what's on your transcripts.

شما چه کرده اید یا - این نشان می دهد که شما کی هستید. آنها نمی خواهند بدانند در رونوشت های شما چه چیزی وجود دارد.

They see your transcripts. They know what's on your transcripts. Don't tell them that

آنها رونوشت های شما را می بینند. آنها می دانند که در رونوشت های شما چه چیزی وجود دارد. این را

in the personal statement. Again, you can take out highlights. I was in the top 3% of

در بیانیه شخصی به آنها نگویید. باز هم می توانید نکات برجسته را حذف کنید. مطمئناً من جزو 3 درصد

my class in whatever, sure. That's not on your transcript, necessarily. But don't tell

برتر کلاسم بودم. این لزوماً در رونوشت شما نیست. اما به آنها نگویید که

them I took this, this, and that course and I got A's in everything. Yeah, they know,

من این، این و آن دوره را گذراندم و در همه چیز نمره A گرفتم. بله، آنها می دانند،

they can see your transcript. Don't tell them that here. They don't want to see a student.

آنها می توانند متن شما را ببینند. اینو اینجا بهشون نگو آنها نمی خواهند دانش آموز را ببینند.

They want to see a person. Okay? And I'll say that many times. If you have to submit

آنها می خواهند یک نفر را ببینند. باشه؟ و این را بارها خواهم گفت. اگر مجبور به

a CV or a resume, don't tell them what you've done in terms of work or volunteer experience.

ارسال رزومه یا رزومه هستید، به آنها نگویید که چه کاری از نظر کار یا تجربه داوطلبانه انجام داده اید.

They can see it in the resume. They can see it in the CV. Show them the person, don't

آنها می توانند آن را در رزومه ببینند. آنها می توانند آن را در CV ببینند. شخص را به

show them the worker. Show them the person, don't show them the student, okay? All of

آنها نشان دهید، کارگر را به آنها نشان ندهید. شخص را به آنها نشان دهید، دانش آموز را به آنها نشان ندهید، باشه؟ برای همه

that, they have other documents for. Again, all they want to see is the person.

اینها مدارک دیگری هم دارند. باز هم، تنها چیزی که آنها می خواهند ببینند، شخص است.

Now, you're asking, okay, yeah, I understand, you've said it enough times, but I could tell

حالا، شما می‌پرسید، خوب، بله، می‌فهمم، شما به اندازه کافی آن را گفتید، اما می‌توانم به

you that - I've said it to people ten times, and they still didn't do it. Very, very important

شما بگویم که - من آن را ده بار به مردم گفته‌ام، و آنها هنوز این کار را نکردند. خیلی خیلی مهم

to make sure they see a person, okay? They want to see uniqueness. They want to see some

است که مطمئن شویم یک نفر را می بینند، خوب؟ آنها می خواهند منحصر به فرد بودن را ببینند. آنها می خواهند

sort of imagination, okay, they want to see creativity. If you go online, if you do a

نوعی تخیل را ببینند، خوب، آنها می خواهند خلاقیت را ببینند. اگر آنلاین می‌شوید، اگر در

Google search, or Bing or Yahoo or whatever search engine you use and you put "personal

گوگل جستجو می‌کنید، یا بینگ یا یاهو یا هر موتور جستجویی که استفاده می‌کنید و «نمونه‌های بیانیه‌های شخصی» را قرار می‌دهید

statement samples", the internet's full of them. Read some of these. You will read examples

، اینترنت پر از آن‌ها است. برخی از این موارد را بخوانید. نمونه هایی

of what not to do and you will read examples of what to do. I once read a sample of a girl

از کارهایی که نباید انجام دهید را خواهید خواند و نمونه هایی از کارهایی که باید انجام دهید را خواهید خواند. من یک بار نمونه دختری را خواندم

who got into all the ivy league schools. How did she organize her personal statement? She

که وارد تمام مدارس لیگ پیچک شده بود. او چگونه بیانیه شخصی خود را سازماندهی کرد؟ او

basically put all of her information into a story about going to Costco. For those of

اساساً تمام اطلاعات خود را در داستانی در مورد رفتن به Costco قرار داد. برای کسانی از

you who don't know, Costco is a huge supermarket in the States and Canada and everywhere. She

شما که نمی دانند، Costco یک سوپرمارکت بزرگ در ایالات و کانادا و همه جا است.

compared her life and she compared her academic career and her work experience to a shopping

او زندگی خود را مقایسه کرد و حرفه دانشگاهی و تجربه کاری خود را با یک

trip to Costco. Now, you're thinking, well, that's a little bit strange. Yeah, it is a

سفر خرید به Costco مقایسه کرد. حالا، شما فکر می کنید، خوب، این کمی عجیب است. بله،

little bit strange, but it worked, and what did it show the most? That she was thinking

کمی عجیب است، اما کار کرد، و چه چیزی را بیشتر نشان داد؟ اینکه او

outside the box. So, this is very important. Think outside the box, be creative, be original,

بیرون از جعبه فکر می کرد. بنابراین، این بسیار مهم است. خارج از چارچوب فکر کنید، خلاق باشید، اصیل باشید،

be fresh. The people who are going to be reading your statement, they're going to be sitting

تازه باشید. افرادی که قرار است بیانیه شما را بخوانند

in a room, they're going to have a stack of statements, okay? It's extremely boring work,

، آنها در یک اتاق می نشینند، آنها مجموعه ای از بیانیه ها را خواهند داشت، خوب؟ این کار بسیار خسته کننده است،

but they have to do it, and the more boring your personal statement, the more average

اما آنها باید این کار را انجام دهند، و هر چه بیانیه شخصی شما خسته کننده تر باشد ، متوسط

it is, the more bland it is, the more unoriginal it is, the more tired you're making them and

تر باشد، بی مزه تر، غیراصیل تر، خسته تر از آنها ساخته می شود

a little bit more angry you're making them. Don't make them angry, give them something

و کمی هم بیشتر عصبانی میشی آنها را عصبانی نکنید، چیز تازه ای به آنها بدهید

fresh, wake them up. As soon as you've woken them up, you already have an advantage in

، آنها را بیدار کنید. به محض اینکه آنها را از خواب بیدار کردید، در

your admissions process, okay? Very, very important. Be a person. Don't be a student.

روند پذیرش خود مزیتی دارید، خوب؟ خیلی خیلی مهمه آدم باش دانشجو نباش

Don't be a worker.

کارگر نباش

Now, I'm going to talk a bit more about how you should do this, especially the introduction

اکنون، من قصد دارم کمی بیشتر در مورد نحوه انجام این کار صحبت کنم، به خصوص

paragraph is super important. We're going to talk about that soon enough.

پاراگراف مقدمه بسیار مهم است. ما به زودی در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

Okay, so now, as I mentioned, time, right? So, your next step is to plan. Now, you have

خوب، پس اکنون، همانطور که اشاره کردم، زمان، درست است؟ بنابراین، قدم بعدی شما برنامه ریزی است. اکنون،

to plan your - you have to plan your overall approach to the personal statement. So, what

شما باید خود را برنامه ریزی کنید - باید رویکرد کلی خود را به بیانیه شخصی برنامه ریزی کنید. بنابراین، کاری

you have to do is you have to find your theme or your arc. This is an arc, basically, right?

که باید انجام دهید این است که باید موضوع یا قوس خود را پیدا کنید. این یک قوس است، اساسا، درست است؟

So, this is what is holding your whole personal statement together and then all the information's

بنابراین، این همان چیزی است که کل بیانیه شخصی شما را در کنار هم نگه می‌دارد و سپس همه

going to come under this, under the arc, and it's all connecting to one central idea, and

اطلاعات در زیر این قوس قرار می‌گیرند، و همه به یک ایده مرکزی متصل می‌شوند، و

that's why I also call it a theme. Like, if you're into sports, that could be your theme.

به همین دلیل است که من آن را یک موضوع نیز می‌نامم. مثلاً اگر اهل ورزش هستید، این موضوع می تواند موضوع شما باشد.

If you're a refugee from somewhere and you're looking for a better life and you're looking

اگر از جایی پناهنده هستید و به دنبال زندگی بهتری هستید و به

for a second chance, that's your theme. Or, another way to look at it is your "in". The

دنبال فرصتی دوباره هستید، موضوع شما همین است. یا راه دیگری برای نگاه کردن به آن «در» شماست.

one thing that lets you into the story and then you build your story from there, right?

تنها چیزی که به شما اجازه می دهد وارد داستان شوید و سپس داستان خود را از آنجا بسازید، درست است؟

Very, very important to have this theme. You're not going to just list down random information.

داشتن این موضوع بسیار بسیار مهم است. قرار نیست فقط اطلاعات تصادفی را فهرست کنید.

You're going to tell a story, okay, and that's what you're looking for. You're looking for

شما قرار است داستانی تعریف کنید، خوب، و این همان چیزی است که به دنبال آن هستید. شما به

the plot of the story of who you are and you're going to present that to the admissions committee,

دنبال طرح داستان خود هستید و می خواهید آن را به کمیته پذیرش

the people who are reading it. Again, I can't stress this enough, take time to do it. And

، افرادی که آن را می خوانند، ارائه دهید. باز هم نمی توانم به اندازه کافی روی این موضوع تاکید کنم، برای انجام آن زمان بگذارید. و

you'll be surprised, I've helped lots of students write personal statements, okay, and it's

تعجب خواهید کرد، من به بسیاری از دانش آموزان کمک کرده ام که بیانیه های شخصی بنویسند، بسیار خوب، و این

amazing to me. Like, they always send me their first draft and I always - almost always send

برای من شگفت انگیز است. مثلاً، آنها همیشه اولین پیش نویس خود را برای من ارسال می کنند و من همیشه - تقریباً همیشه

them back an email and I say, "Yeah, we're going to have to start from the beginning,

یک ایمیل برای آنها ارسال می کنم و من می گویم: "بله، ما باید از ابتدا شروع کنیم،

because you're not doing what a personal statement is. You're not telling me a story, you're

زیرا شما آن چیزی که بیانیه شخصی است را انجام نمی دهید . شما به من داستان نمی‌گویید، شما

giving me facts, a lot of the facts which I can get from your other documents, okay,

حقایق را به من می‌دهید، بسیاری از حقایق را که من می‌توانم از اسناد دیگر شما به دست بیاورم، بسیار خوب،

so we're going to start from scratch." And what I do is I create a list of questions

بنابراین ما از صفر شروع می‌کنیم.» و کاری که من انجام می‌دهم این است که فهرستی از سؤالات را

for them, and what you can do is create a list of questions for yourself. But be very

برای آنها ایجاد می‌کنم، و کاری که شما می‌توانید انجام دهید این است که فهرستی از سؤالات را برای خود ایجاد کنید. اما

broad with your questions, okay? Make sure you ask all the who, what, when, where, how,

سوالات خود را بسیار گسترده کنید، خوب؟ مطمئن شوید که از همه چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، چگونه،

which, etc., why, why do you want to come to this school? Why do you want to study this?

کدام و غیره می‌پرسید، چرا، چرا می‌خواهید به این مدرسه بیایید؟ چرا می خواهید این را مطالعه کنید؟

When did you know you wanted to study this? So, you're applying, for example, to medical

از چه زمانی فهمیدید که می خواهید این را مطالعه کنید؟ بنابراین، شما برای مثال برای دانشکده پزشکی درخواست می دهید

school, okay? Why are you applying to medical school? Why do you want to be a doctor? Did

، خوب؟ چرا برای دانشکده پزشکی اقدام می کنید ؟ چرا میخوای دکتر بشی؟ آیا

somebody push you to be a doctor? Did you ever have an experience at a doctor's office

کسی به شما فشار آورده که پزشک شوید؟ آیا تا به حال تجربه ای در مطب دکتر

where you came out and you said "You know what? This is what I want to be, this is what

داشتید که بیرون آمدید و گفتید "می دانی چیست؟ این چیزی است که می خواهم باشم، این همان کاری است که

I want to do with my life." What is that point in your life, that light bulb switched on

می خواهم با زندگی خود انجام دهم." آن نقطه از زندگی شما چیست، آن لامپ روشن شد

and you realized this what you want to study? If you're going into business, why? Why do

و متوجه شدید که می خواهید چه چیزی را مطالعه کنید؟ اگر به تجارت می روید، چرا؟ چرا

you want to go into business? Do you want to be rich? Okay, good. You're not going to

می خواهید وارد تجارت شوید؟ آیا می خواهید ثروتمند شوید؟ باشه خوبه شما قرار نیست

say that on your personal statement. What you can say is why do you want to be rich?

این را در بیانیه شخصی خود بگویید. چیزی که می توانید بگویید این است که چرا می خواهید ثروتمند شوید؟

Do you want to make lots of money so that you can help poor people? Do you want to make

آیا می خواهید پول زیادی به دست آورید تا بتوانید به مردم فقیر کمک کنید؟ آیا می خواهید

lots of money so that you can control the world? Do you want to be president? Always

پول زیادی به دست آورید تا بتوانید دنیا را کنترل کنید ؟ آیا می خواهید رئیس جمهور شوید؟ همیشه

ask one more question. Whatever your answer is, go a little bit more. Again, very important,

یک سوال دیگر بپرسید. پاسخ شما هر چه باشد، کمی بیشتر بروید. باز هم، بسیار مهم است،

I want you to dig deep into yourself. Don't be afraid of asking yourself these questions,

من از شما می خواهم که عمیقاً در خود کاوش کنید. از پرسیدن این سوالات از خود نترسید،

okay? Now, when I help students write a personal statement, I send them minimum fifteen questions,

باشه؟ حالا، وقتی به دانش‌آموزان کمک می‌کنم تا یک بیانیه شخصی بنویسند ، حداقل پانزده سؤال، گاهی سی سؤال برای آنها می‌فرستم

sometimes thirty questions, and I'm not going to use all the answers in the personal statement,

، و قرار نیست از همه پاسخ‌ها در بیانیه شخصی استفاده

I'm not going to ask them to do that, but I want them to think. I want them to find

کنم، از آنها بخواهم که این کار را انجام دهند. اما من می خواهم آنها فکر کنند. می‌خواهم

that little piece of information, that little piece of their history to build a story around,

آن اطلاعات کوچک، آن قطعه کوچک از تاریخ خود را پیدا کنند تا داستانی در اطراف بسازند،

okay? I want them to find their theme, okay?

خوب؟ من می خواهم آنها موضوع خود را پیدا کنند، خوب؟

Ask non-typical questions. Don't say "Why do you want to be doctor?" Okay, obviously,

سوالات غیر معمولی بپرسید. نگویید " چرا می خواهید دکتر شوید؟" خوب، بدیهی است

that's a question you need to think about, but I want you to think, "Why do you want

که این سوالی است که باید به آن فکر کنید، اما من از شما می‌خواهم که فکر کنید، "چرا می‌خواهید

to help people? Why does seeing somebody sick become unsick make you feel good? How does

به مردم کمک کنید؟ چرا دیدن یک فرد بیمار حال شما را خوب می‌کند؟ چگونه

it make you feel good? What situation - what example, what experience in your life has

احساس خوبی به شما می‌دهد؟ موقعیت - چه مثالی، چه تجربه ای در زندگی

helped you understand that feeling about yourself?" Okay? Lots of questions. Give non-typical

شما به شما کمک کرده است که احساس خود را درک کنید؟" باشه؟ سوالات زیادی.

answers to typical questions. Even if you're - in your list of questions, you have very

به سوالات معمولی پاسخ های غیر معمول بدهید. حتی اگر - در لیست سؤالات خود، سؤالات بسیار

typical questions, "Why do you want to go to this school?", look for non-typical answers.

معمولی دارید، "چرا می خواهید به این مدرسه بروید؟"، به دنبال پاسخ های غیر معمول باشید.

Why do you want to go to MIT? Well yeah, it's the best technical school in the world, but

چرا می خواهید به MIT بروید؟ خوب بله، این بهترین مدرسه فنی در جهان است، اما

why MIT? Why this particular school? There are lots of good technical schools. Well,

چرا MIT؟ چرا این مدرسه خاص؟ تعداد زیادی آموزشگاه فنی خوب وجود دارد. خب

MIT has, on-campus they have this particular building where you can do this, that, and

، MIT در محوطه دانشگاه این ساختمان خاص را دارد که می توانید این کار، آن و

that. Be very, very specific with your answers. Now, all the details you're going to collect

آن را انجام دهید. با پاسخ های خود بسیار بسیار دقیق باشید. اکنون، تمام جزئیاتی که می‌خواهید

are going to help you come up with your theme, with your arc, the one thread that goes through

جمع‌آوری کنید به شما کمک می‌کنند تا موضوع خود را پیدا کنید، با قوس خود، رشته‌ای که از

all this information and connects it all together, the one thing that helps you create a story,

تمام این اطلاعات عبور می‌کند و همه آن‌ها را به هم متصل می‌کند ، چیزی که به شما کمک می‌کند داستانی بسازید. ،

okay? Because, again, they have your transcript, they have your CV, they want to know who you

باشه؟ چون، دوباره، آنها رونوشت شما را دارند، آنها CV شما را دارند، آنها می خواهند بدانند شما

are as a person, okay?

به عنوان یک شخص کی هستید، خوب؟

Think of it like this: when you get to university, you're going to meet lots of new people and

به این فکر کنید: وقتی به دانشگاه می‌رسی ، با افراد جدید زیادی آشنا می‌شوی و

you're going to meet new classmates, new teachers, new people who are not your classmates but

با همکلاسی‌های جدید، معلم‌های جدید، افراد جدیدی که همکلاسی تو نیستند، اما به مدرسه‌ات

go to your school, in your dormitory, you'll meet them at the cafeteria, whatever. You're

می‌روند. خوابگاه، شما آنها را در کافه تریا ملاقات خواهید کرد. شما

going to start interacting with people. People are going to want to know, who are you? Do

شروع به تعامل با مردم خواهید کرد. مردم می خواهند بدانند که شما کی هستید؟ آیا

I want to be friends with you? Why do I want to be friends with you? Well, tell them here.

من می خواهم با شما دوست باشم؟ چرا من می خواهم با شما دوست باشم؟ خب اینجا بهشون بگو

Tell them in the personal statement. Make the admissions committee, people, want to

در بیانیه شخصی به آنها بگویید. کاری کنید که کمیته پذیرش، مردم، بخواهند

be friends with you, because you're a special person, okay? And don't think - sorry, one

با شما دوست شوند، زیرا شما فرد خاصی هستید ، خوب؟ و فکر نکنید - متاسفم،

last point before I go on - everybody thinks they're special, which is fine. Everybody

آخرین نکته قبل از اینکه ادامه دهم - همه فکر می کنند خاص هستند، که خوب است.

is special, but if everybody is special, nobody is special. Right? So, don't assume that everybody

همه خاص هستند، اما اگر همه خاص باشند، هیچ کس خاص نیست. درست؟ بنابراین، فرض نکنید که همه افراد

is basically different and you're the one special one, okay?

اساساً متفاوت هستند و شما فردی خاص هستید، خوب؟

Another thing that a lot of people forget, and I forgot to mention this before too, you're

یکی دیگر از مواردی که بسیاری از مردم فراموش می کنند، و من قبلاً فراموش کردم به آن اشاره کنم، شما

not the only one applying. The admissions committee is reading a lot of these things.

تنها کسی نیستید که درخواست می کنید. کمیته پذیرش تعداد زیادی از این موارد را می خواند.

What makes you stand out? Okay? What makes you different from the other people? So, I

چه چیزی شما را متمایز می کند؟ باشه؟ چه چیزی شما را از بقیه افراد متمایز می کند؟ بنابراین،

had one student. She was applying to a program that, on average, every year, they had 700

من یک دانش آموز داشتم. او برای برنامه‌ای درخواست می‌کرد که به‌طور میانگین هر سال، 700

people applying, 700 applicants, for 25 seats in the program. So, one of the questions I

نفر، 700 متقاضی، برای 25 کرسی در برنامه درخواست می‌دادند. بنابراین، یکی از سوالاتی که

asked her, "What makes you better, or what makes you more qualified, or what makes you

از او پرسیدم، "چه چیزی شما را بهتر می کند، یا چه چیزی شما را واجد شرایط تر می کند، یا چه چیزی شما

a better candidate than 675 other people?", okay? That's what she had to think about and

را کاندیدای بهتری نسبت به 675 نفر دیگر می کند؟"، خوب؟ این چیزی است که او باید در مورد آن فکر می کرد

come up with an answer the beset she could and then we worked through it and got her

و به بهترین شکل ممکن پاسخی می داد و سپس ما آن را بررسی کردیم و موضوع او را دریافت کردیم

theme, okay?

، خوب؟

Now, you have your plan, you have your theme, you're ready to go. Are you going to start

اکنون، شما برنامه خود را دارید، موضوع خود را دارید، شما آماده رفتن هستید. آیا قصد دارید در

researching the school? Not yet, you can start thinking about your introduction. All of the

مورد مدرسه تحقیق کنید؟ هنوز نه، می توانید در مورد معرفی خود فکر کنید. همه

other details will come later, because I want you to establish your theme, I want you to

جزئیات دیگر بعداً ارائه می شود، زیرا می خواهم موضوع خود را تعیین کنید، می خواهم

establish your story, that's happening in the introduction, okay? The introduction is

داستان خود را مشخص کنید، این در مقدمه اتفاق می افتد ، خوب؟ مقدمه

what is going to make or break your personal statement. This is where you catch the reader's

چیزی است که قرار است بیانیه شخصی شما را ایجاد یا شکست دهد . اینجاست که توجه خواننده را

attention, you hold it, and make them want to go on to read the other important information.

جلب می‌کنید، آن را نگه می‌دارید و او را وادار می‌کنید که به خواندن اطلاعات مهم دیگر ادامه دهد.

So, you need a hook. You need that first sentence to just grab the reader's attention and hold

بنابراین، شما به یک قلاب نیاز دارید. شما به اولین جمله نیاز دارید تا توجه خواننده را جلب کنید و

it, and that comes in the first sentence. Now, I've seen lots of personal statements

آن را نگه دارید، و این در جمله اول آمده است. اکنون، من اظهارات شخصی زیادی را دیده ام

where somebody says, "My name is Bill Smith and I really want to go to your school." No.

که در آن شخصی می گوید: "اسم من بیل اسمیت است و من واقعاً می خواهم به مدرسه شما بروم." نه

Terrible sentence. Why? A: They have your whole application package, they know your

جمله وحشتناک چرا؟ A: آنها کل بسته درخواست شما را دارند، نام شما را می دانند

name. They know you want to apply to this school because you sent an application. They

. آنها می دانند که شما می خواهید برای این مدرسه درخواست دهید زیرا شما یک درخواست ارسال کرده اید. آنها

know you want to go here. Don't tell them the obvious. You're writing a story, grab

می دانند که شما می خواهید به اینجا بروید. بدیهیات را به آنها نگویید . شما در حال نوشتن یک داستان هستید، توجه

their attention. Give them something unique, okay? I had one - I helped one person write

آنها را جلب کنید. چیزی منحصر به فرد به آنها بدهید، خوب؟ من یکی داشتم - به یک نفر کمک کردم تا

a statement. I found out she liked sports. That was her hook. We started straight with

یک بیانیه بنویسد. متوجه شدم که او ورزش را دوست دارد. این قلاب او بود. ما مستقیماً

the sports analogy. What makes successful people successful? In sports, it's their ability

با قیاس ورزشی شروع کردیم. چه چیزی باعث موفقیت افراد موفق می شود؟ در ورزش، این توانایی

to win, it's their ability to play in a team and to strategize, to have a target and work

آنها برنده شدن است، توانایی آنها در بازی در یک تیم و استراتژی، داشتن یک هدف و

hard to reach it. Again, I'm obviously paraphrasing here, but that's the key point. We used sports

تلاش برای رسیدن به آن است. باز هم، واضح است که من اینجا را بازنویسی می کنم، اما این نکته کلیدی است. ما از ورزش

as her theme. Sports is a very good theme, by the way, if you're into sports. But, again,

به عنوان موضوع او استفاده کردیم. به هر حال، اگر به ورزش علاقه دارید، ورزش موضوع بسیار خوبی است. اما، دوباره،

if you're going to use sports, make sure that your CV has a lot of sports stuff on it. She

اگر می‌خواهید از ورزش استفاده کنید، مطمئن شوید که CV شما دارای موارد ورزشی زیادی است.

was on two university teams, so it was very good. I think she was captain of one and won

او در دو تیم دانشگاهی بود، بنابراین خیلی خوب بود. فکر می کنم او کاپیتان یکی بود و

a championship with another.

با دیگری قهرمان شد.

Now, what should you not do? So again, don't state your name. Don't state your hometown,

حالا چه کاری را نباید انجام دهید؟ پس باز هم نام خود را بیان نکنید. زادگاه خود را بیان نکنید،

don't state your area of study. My name is Bill Smith, I'm from Florida, and I study

منطقه تحصیلی خود را اعلام نکنید. نام من بیل اسمیت است، من اهل فلوریدا هستم و در رشته اقتصاد تحصیل می کنم

Economics. They know all that! Don't waste words and time on your personal statement.

. همه اینها را می دانند! کلمات و زمان خود را برای بیانیه شخصی خود هدر ندهید.

Now, if any of this information is part of your story. Let's say your name is - you have

حال، اگر هر یک از این اطلاعات بخشی از داستان شما باشد. بیایید بگوییم نام شما این است - شما

some strange name, and from your country. Let's say you're not an English speaker. Your

یک نام عجیب و غریب دارید، و از کشور خود. فرض کنید شما انگلیسی زبان نیستید.

name in your country is a regular, everyday name, but when you come to America, your name

نام شما در کشور شما یک نام معمولی و روزمره است، اما وقتی به آمریکا می آیید، نام شما

is very strange, okay, or has a different meaning. So that name is part of what shapes

بسیار عجیب است، خوب یا معنای دیگری دارد . بنابراین این نام بخشی از چیزی است که

your personality, it's part of what you experience as a person. Then, yes, talk about your name.

شخصیت شما را شکل می دهد، بخشی از آنچه شما به عنوان یک شخص تجربه می کنید. سپس، بله، در مورد نام خود صحبت کنید.

But, again, don't say "My name is...". Make sure that that name has a link to your overall

اما باز هم نگویید "اسم من است...". مطمئن شوید که آن نام به شخصیت کلی

personality and your overall goals. Same with hometown. If you're from a county like, if

و اهداف کلی شما پیوند دارد. زادگاهش هم همینطور. اگر اهل یک شهرستان هستید،

you're a refugee from a country, then yeah, you can say "I'm from this place and I had

اگر از یک کشور پناهنده هستید، بله، می توانید بگویید "من اهل این مکان هستم و مجبور شدم

to run away from there to start a new life here, and this is why I'm applying...", etc.

از آنجا فرار کنم تا زندگی جدیدی در اینجا شروع کنم، و این چرا درخواست می کنم...»، و غیره.

If this information is relevant to the story of who you are, use it. If it's not, leave

اگر این اطلاعات مربوط به داستان شماست، از آن استفاده کنید. اگر اینطور نیست،

it out. If it's just plain information, they don't need it. They already have it, okay?

آن را کنار بگذارید. اگر فقط اطلاعات ساده باشد، آنها به آن نیاز ندارند. آنها قبلا آن را دارند، خوب؟

And even if it is a part of your story, try to incorporate it a little bit later in the

و حتی اگر بخشی از داستان شما است، سعی کنید آن را کمی بعد در

essay, in the body, or if it's central, then yeah, use it in the introduction as well.

مقاله، در بدنه، یا اگر مرکزی است، بگنجانید، پس بله، در مقدمه نیز از آن استفاده کنید.

Don't state your interest in the school. Again, you applied. They know, okay? Now, I - I shouldn't

علاقه خود را به مدرسه اعلام نکنید. باز هم درخواست دادی آنها می دانند، باشه؟ حالا، من - نباید

have to say this, but I do have to say it. Don't flatter them. "I'm applying to your

این را بگویم، اما باید بگویم. آنها را تملق نکن "من برای

school because you're the best in the world and you have the best teachers and the best

مدرسه شما درخواست می دهم زیرا شما بهترین در جهان هستید و بهترین معلمان و بهترین

graduates and I want to be a part of that." They don't need to know that. They know. They

فارغ التحصیلان را دارید و من می خواهم بخشی از آن باشم." آنها نیازی به دانستن این موضوع ندارند. آنها می دانند. آنها

know how good they are. Yes, you can mention rankings, you can mention how good the state

می دانند که چقدر خوب هستند. بله، می توانید رتبه ها را ذکر کنید، می توانید ذکر کنید که وضعیت

of the art equipment and reputation in the body. Don't do it in the introduction. Don't

تجهیزات هنری و شهرت در بدن چقدر خوب است. این کار را در مقدمه انجام ندهید.

flatter them, don't fawn. Don't, ah, I so much want to go to MIT, it's such a great

آنها را چاپلوسی نکنید، حنایی نکنید. نکن، آه، من خیلی می خواهم به MIT بروم، این یک

school. I love you guys, you're the best! No, they don't need to know any of that. They

مدرسه عالی است. من شما را دوست دارم، شما بهترین هستید! نه، آنها نیازی به دانستن هیچ یک از اینها ندارند. آنها

know they're the best, that's why you're applying there. Do not beg. I really, really need to

می دانند که بهترین هستند، به همین دلیل شما در آنجا درخواست می دهید. التماس نکن. من واقعاً باید

come to your school because if I don't, my parents will kill me. They don't care, and

به مدرسه شما بیایم زیرا اگر این کار را نکنم، پدر و مادرم مرا خواهند کشت. آنها اهمیتی نمی دهند، و

you're not getting into this school because if that's your main reason for coming here,

شما وارد این مدرسه نمی شوید، زیرا اگر این دلیل اصلی شما برای آمدن به اینجا باشد،

you're not going to be a good student. You're coming here because you have something to

دانش آموز خوبی نخواهید بود. شما به اینجا می آیید زیرا چیزی برای

offer them. Don't make it like they have something to give you. It's always about you helping

ارائه به آنها دارید. کاری نکنید که انگار چیزی برای دادن به شما دارند. همیشه در مورد کمک شما به

the school, not the other way around, okay? The school needs to want you to come there,

مدرسه است، نه برعکس، باشه؟ مدرسه باید از شما بخواهد که به آنجا بیایید،

because why? Because you have something to offer. You're a leader, you're going to make

چرا؟ چون چیزی برای ارائه دارید. شما یک رهبر هستید، می

your classmates work harder. You have fresh ideas. You're going to help everybody be better.

خواهید همکلاسی های خود را سخت تر کار کنید. شما ایده های تازه ای دارید. شما به همه کمک خواهید کرد تا بهتر شوند.

If you're saying, "I want to come there, I want to improve my English, I want to get

اگر می گویید "من می خواهم به آنجا بیایم، می خواهم انگلیسی خود را بهبود بخشم، می

the best degree in the world, I want to make lots of money.", you're not getting into this

خواهم بهترین مدرک دنیا را بگیرم، می خواهم پول زیادی به دست بیاورم ."، وارد این برنامه نمی شوید

program. Okay?

. باشه؟

Don't plead, which basically means the same as beg, please, please, please. Don't explain

التماس نکن، که در اصل به معنای التماس، لطفا، لطفا، لطفا. هیچی توضیح نده

anything. If you had a bad score in one of your grades, don't explain it in the introduction.

اگر در یکی از نمرات خود نمره بدی داشتید، در مقدمه توضیح ندهید.

You can bring it up later as part of the story. It could be like, "I had somebody in my family

می توانید آن را بعداً به عنوان بخشی از داستان مطرح کنید. ممکن است اینگونه باشد که "یک نفر در خانواده ام

passed away", or "Somebody in my family became really sick and I had to take care of them,

فوت کرد" یا "یکی از اعضای خانواده من واقعاً بیمار شد و من مجبور شدم از آنها مراقبت کنم،

which is why this particular class, I did badly in, because I didn't have time to study,

به همین دلیل است که در این کلاس خاص بد عمل کردم، زیرا من برای مطالعه وقت ندارم،

but after everything was resolved, you'll notice that my marks went straight back up

اما بعد از اینکه همه چیز حل شد، متوجه خواهید شد که نمرات من مستقیماً

to A's, so it was a difficult time, but it made me stronger." Again, take the bad, make

به A است، بنابراین زمان سختی بود، اما من را قوی‌تر کرد." باز هم بد را بگیرید،

it into good, but don't give an excuse. Nobody wants excuses, they want results, okay? Don't

آن را به خوبی تبدیل کنید، اما بهانه نیاورید. هیچ کس بهانه نمی خواهد، او نتیجه می خواهد، باشه؟

justify anything. Don't say that, oh, my school isn't the best in the country, but my school

هیچی رو توجیه نکن اینطوری نگو آه، مدرسه من بهترین مدرسه کشور نیست، اما مدرسه من

doesn't have the best reputation, but I promise you that I'm a very good and hard worker.

بهترین شهرت را ندارد، اما من به شما قول می دهم که من بسیار خوب و سخت کوش هستم.

Don't tell them that. Show them that, and we'll talk about show, don't tell. Again,

اینو بهشون نگو این را به آنها نشان دهید، و ما در مورد نمایش صحبت خواهیم کرد، نگو. باز هم

don't give excuses, any of that stuff.

، هیچ یک از این چیزها را بهانه نیاورید.

And I'm just going to mention very quickly. Whatever your theme is and whatever your introduction

و من فقط خیلی سریع اشاره می کنم. موضوع شما هر چه باشد و هر چه مقدمه شما

is, make it in such a way that whenever you get to your last paragraph, your conclusion

باشد، آن را به گونه ای بسازید که هر وقت به آخرین پاراگراف، پاراگراف نتیجه گیری خود

paragraph, you can somehow tie it all together and make like, a nice, tight circle and you

رسیدید، بتوانید به نحوی همه آن را به هم گره بزنید و دایره ای زیبا و تنگ بسازید و یک دایره

have a nice package, a full, complete story. Okay?

خوب داشته باشید. بسته، یک داستان کامل و کامل. باشه؟

So, we know what a POS is, we know what our instructions are, we know how to plan, we

بنابراین، ما می‌دانیم POS چیست، می‌دانیم دستورالعمل‌هایمان چیست، می‌دانیم چگونه برنامه‌ریزی

have our introduction more or less lined out, we have our theme. What's next?

کنیم، مقدمه خود را کم و بیش مشخص کرده‌ایم، موضوع خود را داریم. بعدش چی؟

Okay, so now we're going to look at the next couple of points. Now, before I go on, the

بسیار خوب، حالا ما به چند نکته بعدی نگاه می کنیم . حالا، قبل از اینکه ادامه بدهم،

thing about the introduction. Once you've more or less written it, you have your idea,

موضوع مقدمه است. هنگامی که کم و بیش آن را نوشتید، ایده

your theme, you've put it in - into a way you can start your essay, your personal statement,

، موضوع خود را دارید، آن را وارد کرده اید - به گونه ای که می توانید مقاله خود، بیانیه شخصی خود را شروع کنید،

you're not done with it. This is not the final draft. This is just to get you an idea so

با آن تمام نشده اید. این پیش نویس نهایی نیست. این فقط برای این است که شما یک ایده بگیرید تا

that then you can go onto the next part. You're going to do research, and this is very, very

بتوانید به قسمت بعدی بروید. شما قرار است تحقیق کنید و این بسیار بسیار

important. I mean, every step is very important, but this is super important, because the school

مهم است. منظورم این است که هر مرحله بسیار مهم است، اما این بسیار مهم است، زیرا مدرسه

needs to know that you know why you're applying to this school. I hope this makes sense. They

باید بداند که شما می دانید چرا برای این مدرسه درخواست می دهید. امیدوارم این معنی داشته باشد. آنها

don't want you to apply because you're applying to every program and every school in the country

نمی خواهند شما درخواست بدهید زیرا شما برای هر برنامه و هر مدرسه ای در کشوری

that offers it. You're applying to this program for a reason. Now, how are they going to understand

که آن را ارائه می دهد درخواست می دهید. شما به دلیلی برای این برنامه درخواست می دهید . حالا چطور می‌خواهند بفهمند

that you really want to come to this program? Because you will now what you're talking about

که شما واقعاً می‌خواهید به این برنامه بیایید؟ زیرا اکنون هنگام درخواست، آنچه را که در مورد آن صحبت می کنید، خواهید فهمید

when you're applying. You will do the research. You will read everything on the website about

. شما تحقیق خواهید کرد. شما همه چیز را در مورد مدرسه و برنامه در وب سایت خواهید خواند

the school and about the program. You're not going to read the pages of the other faculties

. شما قرار نیست صفحات دانشکده های دیگر را بخوانید

because it's not important, but about the school in general, about the students, about

چون مهم نیست، اما در مورد مدرسه به طور کلی، در مورد دانش آموزان، در

the general place itself, the campus life, where it is, why it's famous, what's good

مورد خود مکان عمومی، زندگی دانشگاه، کجاست، چرا معروف است، چه چیزی خوب است.

about it, what's bad about it, and of course, everything about your area of study, you're

این، چه بدی در آن است، و البته، همه چیز در مورد رشته تحصیلی شما، در مورد

going to read about. And you're going to read other things. You're going to read the rankings,

آن خواهید خواند. و چیزهای دیگر را هم خواهید خواند . قراره رتبه بندی رو بخونی،

okay? Where does this school rank in the world, or in the country, for this particular program?

باشه؟ رتبه این مدرسه در جهان یا کشور برای این برنامه خاص کجاست؟

You're going to read reviews, like, what do ex-students say? What do other people say

شما قرار است نظرات را بخوانید، مثلاً دانش‌آموزان سابق چه می‌گویند؟ دیگران

about this school, about this program? You're going to read whatever news you can find about

در مورد این مدرسه، در مورد این برنامه چه می گویند؟ شما قرار است هر خبری که در مورد

this school and this program, okay? Throughout your research, you're going to collect key

این مدرسه و این برنامه پیدا کنید بخوانید، خوب؟ در طول تحقیق خود، کلمات کلیدی را جمع آوری خواهید کرد

words. Now, you have to pay attention. What words keep coming up when - in this particular

. حالا شما باید توجه کنید. در این مدرسه خاص، چه کلماتی مدام مطرح می شوند

school? What words do you see regularly on the website? What words do you see regularly

؟ چه کلماتی را به طور مرتب در وب سایت می بینید؟

when this program is discussed, right? Make a collection of these. You're going to try

وقتی درباره این برنامه صحبت می شود، به طور مرتب چه کلماتی می بینید، درست است؟ مجموعه ای از اینها بسازید. شما سعی خواهید

to use some of these words in your personal statement. That's how they know that you know

کرد از برخی از این کلمات در بیانیه شخصی خود استفاده کنید . به این ترتیب آنها می دانند که شما می دانید

what you're talking about. That's how they know that you've done the research. You can

در مورد چه چیزی صحبت می کنید. به این ترتیب آنها می دانند که شما تحقیق کرده اید. شما می توانید

say, and a lot of people say this, "I really want to go to your school because you have

بگویید، و بسیاری از مردم این را می گویند: "من واقعاً می خواهم به مدرسه شما بروم زیرا شما

state of the art equipment and you're world-famous." Really? How do you know that? You can say

تجهیزات پیشرفته ای دارید و شهرت جهانی دارید." واقعا؟ شما از کجا می دانید که؟ شما می توانید

that about most schools these days, right? Don't tell me, show me.

این را در مورد اکثر مدارس این روزها بگویید، درست است؟ به من نگو، نشانم بده

So, this is a very key idea in writing. Don't tell me anything, show me. Show me that you

بنابراین، این یک ایده بسیار کلیدی در نوشتن است. به من چیزی نگو، به من نشان بده. بهم نشون بده که

understand. Show me that you know something about the school. Don't say "Oh yeah, I know

میفهمی به من نشان دهید که چیزی در مورد مدرسه می دانید. نگویید "اوه بله، من

about your school." Okay, anybody could say that, not anybody could show that they know

در مورد مدرسه شما می دانم." خوب، هر کسی می تواند این را بگوید، هیچ کس نمی تواند نشان دهد که چیزی می داند

something. Get those key words, make sure you use them. If you're going to talk about

. آن کلمات کلیدی را دریافت کنید، مطمئن شوید که از آنها استفاده می کنید. اگر می خواهید در مورد

state of the art equipment or state of the art laboratories, show me that you have a

تجهیزات پیشرفته یا آزمایشگاه های پیشرفته صحبت کنید، به من نشان دهید که یک

real concrete example. Like, this particular school has the new whatever system. Put that

نمونه واقعی واقعی دارید. مانند، این مدرسه خاص دارای هر سیستم جدید است. آن

into your personal statement so they know that you have done some research, okay?

را در بیانیه شخصی خود قرار دهید تا بدانند شما تحقیقی انجام داده اید، خوب؟

What is their pride and joy, okay? When this school promotes itself, what's the thing they

غرور و شادی آنها چیست، خوب؟ وقتی این مدرسه خودش را تبلیغ می کند، بیشتر روی چه چیزی

concentrate on the most? What makes them the most proud of themselves? What makes them

تمرکز می کنند؟ چه چیزی آنها را بیشتر به خود افتخار می کند؟ چه چیزی آنها را

very happy to talk about themselves? Find that out, make sure that you incorporate that

بسیار خوشحال می کند که در مورد خودشان صحبت کنند؟ آن را پیدا کنید، مطمئن شوید که آن

into your writing, okay? Again, all you're doing is you're showing them that you have

را در نوشته خود وارد کرده اید، خوب؟ باز هم، تمام کاری که انجام می دهید این است که به آنها نشان می دهید که

done the research and you have a real reason to apply there. It's not just because you're

تحقیق را انجام داده اید و دلیل واقعی برای درخواست در آنجا دارید. این فقط به این دلیل نیست که شما

applying to every school, hoping to get into one, okay? And never mention that that's what

برای هر مدرسه ای درخواست می دهید، به امید اینکه وارد یکی شوید، خوب؟ و هرگز ذکر نکنید که این کاری است که

you're doing, if that's what you're doing.

شما انجام می دهید، اگر این همان کاری است که شما انجام می دهید.

Incorporate all of this into your theme. Now, you're not going to just randomly throw all

همه اینها را در موضوع خود بگنجانید. اکنون، قرار نیست

of this information into your personal statement. You're going to connect it to the part of

همه این اطلاعات را به صورت تصادفی در بیانیه شخصی خود قرار دهید. شما می خواهید آن را به بخشی

the story that is you, okay? How do these ideas, how do these key words connect to your

از داستان که خودتان هستید وصل کنید، باشه؟ چگونه این ایده ها، این کلمات کلیدی چگونه به داستان شخصی شما متصل می شوند

personal story? And, again, never forget, even once you're past the introduction, never

؟ و باز هم هرگز فراموش نکنید، حتی زمانی که مقدمه را پشت سر گذاشتید، هرگز

forget that this is still a personal statement. This is still a story of who you are, and

فراموش نکنید که این هنوز یک بیانیه شخصی است. این هنوز داستانی است که شما چه کسی هستید و

you're connecting yourself to the school. You're showing how your story and the school's

دارید خود را به مدرسه وصل می کنید. شما نشان می دهید که چگونه داستان شما و داستان مدرسه با

story are compatible, okay, that's what you're trying to show them. Your story makes you

هم سازگار است، خوب، این چیزی است که می خواهید به آنها نشان دهید. داستان شما شما

a good fit for this school. That's why you have something to offer them, and, of course,

را برای این مدرسه مناسب می کند. به همین دلیل است که شما چیزی برای ارائه به آنها دارید و البته

they have something to offer you. Make sure that relationship is clear. Make sure that

آنها نیز چیزی برای ارائه به شما دارند. مطمئن شوید که این رابطه واضح است. مطمئن شوید که

compatibility is clear, okay? Then, once you have all this, go back to your introduction,

سازگاری واضح است، خوب؟ سپس، هنگامی که همه اینها را در اختیار داشتید، به مقدمه خود بازگردید، آن را

re-write it in a way that's going to set up the rest of the information that's going to

دوباره بنویسید به نحوی که بقیه اطلاعاتی را که قرار

come in the body of the personal statement. Make sure your introduction is brief. Don't

است در متن بیانیه شخصی آورده شود تنظیم کنید. مطمئن شوید که معرفی شما مختصر است.

make it too long, don't give too many details, brief. Establish the hook, establish the story,

زیاد طولانی نکنید، جزییات زیادی ندهید، مختصر. قلاب را ایجاد کنید، داستان را تثبیت کنید،

make it impressive, and then get into the details.

آن را چشمگیر کنید و سپس وارد جزئیات شوید.

Now, one thing you can do, once you have your theme in the introduction and you know all

حالا، یک کاری که می‌توانید انجام دهید، زمانی که موضوع خود را در مقدمه قرار دادید و

the things you want to mention in your body, then create a sort of storyline that you can

همه چیزهایی را که می‌خواهید در بدن خود ذکر کنید را می‌دانید، سپس نوعی خط داستانی ایجاد کنید که بتوانید

connect each paragraph has a different point. So, this is your main theme, and then there's

هر پاراگراف را به هم متصل کنید، نقطه متفاوتی دارد. بنابراین، این موضوع اصلی شما است، و سپس

a subtheme, subtheme, subtheme, subtheme, sorry, and then you're going to connect all

یک موضوع فرعی، موضوع فرعی، موضوع فرعی، متاسفم وجود دارد، و سپس می‌خواهید

of the information that you learned about the school and all the information about yourself

همه اطلاعاتی را که در مورد مدرسه آموخته‌اید و همه اطلاعات مربوط به خودتان را

into that subtheme, into those subthemes and the story.

به آن موضوع فرعی متصل کنید. به آن موضوعات فرعی و داستان.

Once you've done all this, and again, I'm making it much more simple than it is. You

وقتی همه این کارها را انجام دادید، و دوباره، من آن را بسیار ساده تر از آنچه هست می کنم.

need to see a lot of sample statements to know how to write them well. I'm not going

برای اینکه بدانید چگونه آنها را به خوبی بنویسید باید تعداد زیادی از عبارات نمونه را ببینید.

to talk to you about grammar, I'm not going to talk to you about sentence structures,

من قرار نیست در مورد دستور زبان با شما صحبت کنم، من در مورد ساختار جمله،

about vocabulary. Again, remember, this is not an English test, this is a test to see

در مورد واژگان با شما صحبت نمی کنم. باز هم، به یاد داشته باشید، این یک آزمون انگلیسی نیست، این آزمونی است برای دیدن

your ability to express yourself, but again, it's more about showing who you are.

توانایی شما در بیان خود، اما باز هم ، بیشتر برای نشان دادن اینکه چه کسی هستید است.

But, having said that, when you finish writing it, okay, that is your first draft. You will

اما، با گفتن این حرف، وقتی نوشتن آن را تمام کردید، خوب، این اولین پیش نویس شماست.

have many drafts. You shouldn't submit anything until you've gone at least four, five, six

پیش نویس های زیادی خواهید داشت. تا زمانی که حداقل چهار، پنج، شش

drafts deep, okay? You're going to re-write, you're going to edit, and then you're going

پیش نویس را بررسی نکرده باشید، نباید چیزی ارسال کنید، خوب؟ دوباره می نویسید، می خواهید ویرایش کنید، و سپس

to edit some more, and then you're going to edit some more. And then, you're going to

مقداری دیگر را ویرایش می کنید، و سپس مقداری دیگر را ویرایش می کنید. و سپس،

give it to a friend that you trust, or to a professional, somebody who you know can

آن را به دوستی که به او اعتماد دارید، یا به یک فرد حرفه‌ای که می‌شناسید، می‌دهید، می‌توانید

look at it and see all the things that you missed and give you feedback and then you're

به آن نگاه کند و همه چیزهایی را که از دست داده‌اید ببیند و به شما بازخورد بدهد و سپس

going to re-write and then you're going to edit some more, okay?

دوباره بنویس و بعد میخوای یه مقدار دیگه ویرایش کنی، باشه؟

Now, you're going to have many drafts. By the end, you should have zero spelling mistakes,

اکنون، پیش نویس های زیادی خواهید داشت. در پایان، شما باید صفر اشتباه املایی،

zero grammar mistakes, zero punctuation, capitalization, word usage, zero mistakes anywhere, because

صفر اشتباه گرامری، صفر نقطه گذاری، حروف بزرگ، استفاده از کلمات، صفر اشتباه در هر کجا داشته باشید، زیرا

any mistake shows carelessness, and you don't want to be careless. You want to be meticulous;

هر اشتباهی نشان دهنده بی دقتی است و شما نمی خواهید بی دقت باشید. شما می خواهید دقیق باشید؛

you want to be perfect so that they know that you took this very seriously and you're going

شما می خواهید کامل باشید تا آنها بدانند که شما این موضوع را بسیار جدی گرفته اید و

to put the same effort into your studies. At the end of the day, schools want to admit

همین تلاش را برای تحصیلات خود انجام خواهید داد. در پایان، مدارس می خواهند

students who will succeed, because when a student succeeds, the school succeeds. When

دانش آموزانی را بپذیرند که موفق می شوند، زیرا وقتی دانش آموزی موفق می شود، مدرسه موفق می شود. وقتی

you graduate from this school and you go get a good job and you start making connections

از این مدرسه فارغ التحصیل می شوید و می روید شغل خوبی پیدا می کنید و شروع به ایجاد ارتباط

and networking all over the place and people ask you, "Oh, where did you go to school?"

و شبکه سازی در همه جا می کنید و مردم از شما می پرسند: "اوه، کجا مدرسه رفتی؟"

and you say "Oh, I went to this school", this school looks good, okay? That's what they

و شما می گویید "اوه، من به این مدرسه رفتم"، این مدرسه خوب به نظر می رسد، باشه؟ این چیزی است که آنها

want. They want you to be successful and then go promote them, because they made you successful,

می خواهند. آنها می خواهند که شما موفق باشید و سپس آنها را تبلیغ کنید، زیرا آنها باعث موفقیت شما شدند،

okay? Show them that you're not careless, have zero mistakes in it.

خوب؟ به آنها نشان دهید که بی دقت نیستید، هیچ اشتباهی در آن وجود ندارد.

And, again, make every single word work for you. Every word should have a purpose. Every

و دوباره، تک تک کلمات را برای شما کارساز کنید. هر کلمه ای باید هدفی داشته باشد. هر

sentence should be saying something, so be moving the story along. It should be creating

جمله باید چیزی را بگوید، بنابراین داستان را پیش ببرید. باید

a full picture of who you are, what you can offer the school, why you think the school

تصویری کامل از اینکه چه کسی هستید، چه چیزی می توانید به مدرسه ارائه دهید، چرا فکر می کنید مدرسه

can offer you something in return, and the relationship you're going to have. And, ideally,

می تواند در ازای آن چیزی به شما ارائه دهد و رابطه ای که قرار است داشته باشید ایجاد کنید. و در حالت ایده‌آل،

find someone you trust, someone who is good with the language, who is good at writing,

فردی را پیدا کنید که به آن اعتماد دارید ، کسی که زبانش را خوب می‌داند، در نوشتن مهارت دارد،

good with English, get them to put fresh eyes on this thing. You will read this thing 100

انگلیسی را خوب می‌داند، او را وادار کنید تا نگاه تازه‌تری به این موضوع داشته باشد. این مطلب را 100

times, 200 times. Mistakes, you're not going to see them because you've read it so many

بار، 200 بار خواهید خواند. اشتباهات، شما آنها را نخواهید دید زیرا بارها آن را خوانده اید، در ذهن

times, you know in your head what should be there. If it's not there, you're not going

خود می دانید چه چیزی باید وجود داشته باشد. اگر آنجا نباشد،

to see it anymore. Get somebody with fresh eyes to read it for you, give you feedback,

دیگر آن را نخواهید دید. از کسی با چشمان تازه بخواهید که آن را برای شما بخواند، به شما بازخورد بدهد

make corrections, etc. And again, re-write, edit, edit, edit. Don't be afraid to hire

، تصحیح کند، و غیره. و دوباره، بازنویسی، ویرایش، ویرایش، ویرایش. از استخدام

a professional editor, okay? There are people, there are agencies that do only this. Again,

یک ویرایشگر حرفه ای نترسید، باشه؟ افرادی هستند، آژانس هایی هستند که فقط این کار را انجام می دهند. باز هم،

it might not be very cheap, but it's worth it because this is basically the story of

ممکن است خیلی ارزان نباشد، اما ارزشش را دارد زیرا این اساسا داستان

you. This is what the admissions committee is going to decide your future on, this piece

شماست. این همان چیزی است که کمیته پذیرش در مورد آینده شما تصمیم می گیرد، این

of paper, okay, or this statement. Make sure it's perfect, make sure it's telling a story,

تکه کاغذ، خوب، یا این بیانیه. مطمئن شوید که کامل است، مطمئن شوید که داستانی را روایت می کند،

make sure it's impressive.

مطمئن شوید که تاثیرگذار است.

Now, I'll give you an example. I helped a young woman apply to medical school, okay?

حالا من برای شما مثال می زنم. من به یک زن جوان کمک کردم که برای دانشکده پزشکی درخواست دهد، خوب؟

So, she sent me her first draft, and I, again, I told her no, we have to start from scratch,

بنابراین، او اولین پیش نویس خود را برای من فرستاد، و من، دوباره، به او گفتم نه، باید از صفر شروع کنیم،

here's a list of questions, answer me. From all the answers that she sent me, I wrote

این لیست سؤالات است، به من پاسخ دهید. از بین تمام پاسخ هایی که او برایم فرستاد، من

her - I helped her write, sorry, a completely new personal statement, because there was

برایش نوشتم - به او کمک کردم، متأسفم، یک بیانیه شخصی کاملاً جدید بنویسد، زیرا

information in there that was super valuable that she didn't even think to include. She

اطلاعات بسیار ارزشمندی در آنجا وجود داشت که او حتی فکرش را هم نمی کرد گنجانده شود. او

didn't think to include the sports that she participated in. Her grandmother was the first

فکر نمی کرد ورزش هایی را که در آن شرکت می کرد شامل شود . مادربزرگش اولین

woman to graduate from a medical school in her original country. That is very important.

زنی بود که از دانشکده پزشکی در کشور اصلی خود فارغ التحصیل شد. این خیلی مهم است.

Why? Because it shows that you have a legacy to live up to. It shows that you come from

چرا؟ زیرا نشان می دهد که شما میراثی دارید که باید به آن عمل کنید. این نشان می دهد که شما

a family where education is very important. It shows that you are determined; you want

از خانواده ای آمده اید که تحصیل در آن بسیار مهم است. این نشان می دهد که شما مصمم هستید. شما می خواهید

to live up to your grandmother's reputation. You want to be the next in the line of family

به اعتبار مادربزرگ خود ادامه دهید. شما می خواهید نفر بعدی در صف اعضای خانواده باشید

members who accomplished something. It shows determination. The school - the admissions

که کاری را انجام داده اند. عزم را نشان می دهد . مدرسه - کمیته پذیرش

committee, they want to see that you're determined, that you're motivated, that you're going to

، آنها می خواهند ببینند که شما مصمم هستید، که انگیزه دارید، که

succeed. This story helps them see that, because you have a reason to do it, right? She didn't

موفق خواهید شد. این داستان به آن‌ها کمک می‌کند این را ببینند، زیرا شما دلیلی برای انجام آن دارید، درست است؟ او

even think to include this, originally. I helped her include that in her story. So,

حتی فکر نمی کرد که این را در ابتدا لحاظ کند. من به او کمک کردم که آن را در داستانش بگنجاند. بنابراین،

get somebody to give you feedback. It's very, very important, okay?

از کسی بخواهید که به شما بازخورد بدهد. خیلی خیلی مهمه، باشه؟

Now, if you go to www.engvid.com , there's a quiz there, although it's not really a quiz,

حالا، اگر به www.engvid.com بروید، یک مسابقه در آنجا وجود دارد، اگرچه واقعاً یک مسابقه نیست

it's more of a review of the main steps that you have to keep in mind. Go there, think

، بیشتر مروری بر مراحل اصلی است که باید در نظر داشته باشید. به آنجا بروید

of it as a checklist of what you need to do when you're preparing your personal statement.

، آن را به عنوان یک چک لیست از کارهایی که باید هنگام تهیه بیانیه شخصی خود انجام دهید، در نظر بگیرید.

Now, a lot of you who are watching this video are not applying to university, you're not

اکنون، بسیاری از شما که این ویدیو را تماشا می‌کنید، برای دانشگاه درخواست نمی‌کنید، قصد ندارید

going to apply to university, but keep in mind that all the points made here can and

برای دانشگاه درخواست دهید، اما به خاطر داشته باشید که تمام نکاتی که در اینجا ذکر شده است می‌تواند

do apply to you. If you're applying to a job and you have to send a CV or a resume and

در مورد شما صدق کند. اگر برای شغلی درخواست می دهید و باید رزومه یا رزومه و

a cover letter, the cover letter is the same idea. You have to sell yourself. You're not

نامه پوششی ارسال کنید، کاور لتر هم همین ایده است. باید خودت را بفروشی شما

selling the resume, they will look at your resume, they will get all the details of your

رزومه را نمی فروشید، آنها به رزومه شما نگاه می کنند، تمام جزئیات

experience. The cover letter is where you show them a person, okay? Treat the same way

تجربه شما را دریافت خواهند کرد. نامه پوششی جایی است که شما یک نفر را به آنها نشان می دهید، خوب؟

as the personal statement. Show them a person, show them why they want you, okay, why they

مانند بیانیه شخصی رفتار کنید. یک نفر را به آنها نشان دهید، به آنها نشان دهید که چرا شما را می خواهند، خوب، چرا

need to hire you, why they would be losing if they didn't hire you. What can you offer

باید شما را استخدام کنند، چرا اگر شما را استخدام نمی کردند، ضرر می کردند. چه چیزی می‌توانید به آنها پیشنهاد دهید

them, and what can they offer you, make sure that relationship is clear, and that's why

، و آنها چه چیزی می‌توانند به شما پیشنهاد دهند، مطمئن شوید که این رابطه واضح است، و به همین دلیل است که

all of these notes apply to lots of people out there, okay?

همه این یادداشت‌ها برای افراد زیادی در آنجا اعمال می‌شود، خوب؟

If you have any questions, please go to www.engvid.com again, there's a comment section. You can

اگر سؤالی دارید، لطفاً دوباره به www.engvid.com بروید ، بخش نظرات وجود دارد.

also visit my website, www.editorproof.com , you can find out more information about

همچنین می‌توانید از وب‌سایت من، www.editorproof.com دیدن کنید ، می‌توانید اطلاعات بیشتری در مورد

what you need to do with a personal statement or if you need some help with that. If you

کارهایی که باید با بیانیه شخصی انجام دهید یا اگر در این مورد به کمک نیاز دارید، بیابید. اگر

like the video, please subscribe to my channel on YouTube and come again soon for more good

از ویدیو خوشتان آمد لطفا کانال من در یوتیوب را سابسکرایب کنید و به زودی دوباره برای ویدیوهای خوب بیشتر بیایید

videos. I'll see you then.

. اونوقت میبینمت