5 Pronunciation mistakes Korean speakers make | 한국인한테는 영어 발음 배우기 어려운 5가지가 있는 문제 점

Hey, it's Hadar.

Thank you so much for joining me.

هی، هادر است.

از اینکه به من پیوستید بسیار سپاسگزارم

Today we're going to talk about the 5 most common pronunciation

امروز قصد داریم در مورد 5 چالش رایج تلفظی که

challenges Korean speakers face.

سخنرانان کره ای با آن روبرو هستند صحبت کنیم.

This videos for you, of course, if you're a Korean speaker and you want

البته اگر کره ای صحبت می کنید و می خواهید

to understand why it is so hard to pronounce certain words and how to

بفهمید چرا تلفظ برخی کلمات اینقدر سخت است و چگونه بر

overcome these pronunciation challenges.

این چالش های تلفظی غلبه کنید، این ویدیوها برای شما مناسب است.

But this video is also for you if you're not a Korean speaker and you

اما اگر کره‌ای زبان نیستید و می‌خواهید

want to learn more about how to compare different languages to understand what

درباره نحوه مقایسه زبان‌های مختلف برای درک آنچه

you need to do in order to improve your clarity and confidence in English.

باید انجام دهید تا وضوح و اعتماد به نفس خود را در زبان انگلیسی بهتر کنید، بیشتر بدانید، این ویدیو برای شما مناسب است.

Also, many of the challenges that we're going to talk about

همچنین، بسیاری از چالش هایی که در مورد آنها صحبت خواهیم کرد

exist in many other languages.

در بسیاری از زبان های دیگر وجود دارد.

So it's important for you to learn how to do that and get the tools to improve.

بنابراین برای شما مهم است که یاد بگیرید چگونه این کار را انجام دهید و ابزارهایی برای بهبود آن به دست آورید.

If you're new to my channel, then welcome.

اگر تازه وارد کانال من هستید، خوش آمدید.

This is the place for you if you want to speak English with clarity,

اگر می خواهید انگلیسی را با وضوح،

and confidence, and freedom.

اعتماد به نفس و آزادی صحبت کنید، این مکان مناسب شماست.

So be sure to subscribe and click the bell to get notifications so you don't

بنابراین حتماً مشترک شوید و برای دریافت اعلان‌ها روی زنگ کلیک کنید تا

miss out on any video lesson that I share.

هیچ درس ویدیویی را که من به اشتراک می‌گذارم از دست ندهید.

Let's get started with Korean.

بیایید با کره ای شروع کنیم.

Now, before we go into some of these challenges, it is important to clarify

اکنون، قبل از اینکه به برخی از این چالش ها بپردازیم، مهم است که توضیح دهیم

that some of the things that I'm going to talk about are not going

که برخی از مواردی که قرار است در مورد آنها صحبت کنم،

to be relevant for all speakers.

برای همه سخنرانان مرتبط نیست.

So if this is relevant to you, awesome, use it and use the

بنابراین اگر این به شما مربوط است، عالی است، از آن استفاده کنید و از

tools that I share with you.

ابزارهایی که با شما به اشتراک می گذارم استفاده کنید.

But if it's not, then skip over to the next challenge.

اما اگر اینطور نیست، به چالش بعدی بروید.

Now, I also created for you a free American accent guide for Korean speakers

اکنون، من همچنین برای شما یک راهنمای لهجه آمریکایی رایگان برای سخنرانان کره‌ای ایجاد کردم

that outlines 10 of the most common pronunciation challenges, including

که 10 مورد از رایج‌ترین چالش‌های تلفظ را شرح می‌دهد، از جمله

exercises for you to start practicing today to be able to see the improvement.

تمرین‌هایی برای شما برای شروع تمرین از امروز تا بتوانید پیشرفت را ببینید.

Because you got to take action it's not enough to know what the challenge

از آنجایی که باید اقدام کنید، دانستن اینکه چالش چیست کافی نیست،

is, you got to do something about it.

باید کاری در مورد آن انجام دهید.

And the workbook is going to help you maintain it and do it

و کتاب کار به شما کمک می کند آن را حفظ کنید و آن را

on a regular basis until you see results, and it's completely free.

به طور منظم انجام دهید تا زمانی که نتایج را مشاهده کنید ، و کاملا رایگان است.

So click on the link to download it now.

پس برای دانلود هم اکنون روی لینک کلیک کنید.

The first challenge is confusing R's and L's.

اولین چالش، اشتباه گرفتن R و L است.

Here's the thing.

موضوع اینجاست.

Korean speakers don't really confuse R's and L's in American English, but

سخنرانان کره ای واقعاً R و L را در انگلیسی آمریکایی اشتباه نمی گیرند، اما

it actually goes a little deeper.

در واقع کمی عمیق تر می شود.

And I'm going to explain why that happens so you have a better

و من می خواهم توضیح دهم که چرا این اتفاق می افتد تا درک بهتری داشته باشید

understanding and you're more in control when trying to change it.

و هنگام تلاش برای تغییر آن کنترل بیشتری داشته باشید.

Unlike English, Korean doesn't have two sounds that are 'r' and 'l', like English does.

برخلاف انگلیسی، کره ای مانند انگلیسی دو صدای "r" و "l" ندارد.

So in English, we have 'r' as in "right" and 'l' as in "light".

بنابراین در انگلیسی، "r" را در "راست" و "l" را در "نور" داریم.

These are two different sounds that exist in the language.

این دو صدای متفاوتی هستند که در زبان وجود دارند.

But in Korean, there is only one sound and that is 'l'.

اما در زبان کره ای فقط یک صدا وجود دارد و آن "l" است.

But sometimes, and this is where it gets confusing, so stick with me,

اما گاهی اوقات، و اینجاست که گیج می شود، پس با من همراه باشید،

the 'l' sound is pronounced as an L -'l', as in "light", but sometimes

صدای 'l' به صورت L -'l' تلفظ می شود، مانند "light"، اما گاهی اوقات

it is pronounced as a light tap, /ɾ/.

به صورت یک ضربه سبک تلفظ می شود، /ɾ/ .

And that sound sounds to people like an R sound.

و این صدا برای مردم مانند صدای R به نظر می رسد.

Where in fact, for Korean speakers, it is just another manifestation of the L sound.

در واقع، برای بلندگوهای کره ای، این تنها جلوه دیگری از صدای L است.

So the L for them sounds either like 'l' or /ɾ/.

بنابراین حرف L برای آنها یا مانند 'l' یا /ɾ/ به نظر می رسد.

Now, for other speakers who are not Korean speakers, the 'l' sound is

اکنون، برای سایر سخنرانانی که زبان کره ای نیستند، صدای 'l'

clear, it sounds like an L, but the /ɾ/ sound takes them into analyzing

واضح است، مانند L به نظر می رسد، اما صدای /ɾ/ آن ها را

it as an R because the /ɾ/ exists in many other languages as an R.

به عنوان یک R تجزیه و تحلیل می کند، زیرا /ɾ/ در بسیاری از زبان های دیگر وجود دارد. یک R.

For example, in Spanish, as in the word "pero".

به عنوان مثال، در اسپانیایی، مانند کلمه "pero".

/ɾ/, /ɾ/.

/ɾ/، /ɾ/.

So people associate it as an R, where in fact, Korean speakers think of it as an L.

بنابراین مردم آن را به عنوان یک R مرتبط می کنند، در واقع، کره ای ها آن را به عنوان یک L در نظر می گیرند.

And hence, the confusion.

و از این رو، سردرگمی.

Because it seems like Korean speakers confuse R's and L's.

زیرا به نظر می رسد که سخنرانان کره ای R و L را با هم اشتباه می گیرند.

Now, the /ɾ/ sound does resemble the 'r' sound in English.

حالا صدای /ɾ/ شبیه صدای r در انگلیسی است.

So when Korean speakers hear 'r', they associate it as 'l'.

بنابراین وقتی سخنرانان کره ای "r" را می شنوند، آن را با "l" مرتبط می کنند.

Because they don't have 'r' in their language.

چون در زبانشان "r" وجود ندارد.

So when Korean speakers hear English, whenever they hear an R

بنابراین وقتی کره ای زبانان انگلیسی می شنوند ، هر زمان که یک R

or an L, it is categorized as an L.

یا L می شنوند، آن را به عنوان L طبقه بندی می کنند.

And that is why they tend to confuse it because their brain doesn't

و به همین دلیل است که آنها تمایل دارند آن را اشتباه بگیرند، زیرا مغز آنها

distinguish between the two clearly, unless they listen to it closely,

به وضوح بین این دو تمایز قائل نمی شود، مگر اینکه از نزدیک به آن گوش دهند. ،

which is what we need to do.

کاری است که ما باید انجام دهیم.

So, and this is why words like "rivalry" or "literally" or a "reality"

بنابراین، و به همین دلیل است که کلماتی مانند "رقابت" یا "به معنای واقعی کلمه" یا "واقعیت"

might be extremely confusing, and the R's and L's might be replaced.

ممکن است بسیار گیج کننده باشند و R و L جایگزین شوند.

To overcome this challenge, first of all, we need to understand that

برای غلبه بر این چالش، اول از همه، باید درک کنیم که

this is something that is happening.

این چیزی است که در حال رخ دادن است.

Second, we need to learn how to pronounce the two sounds in English clearly.

دوم، ما باید یاد بگیریم که چگونه این دو صدا را در انگلیسی به وضوح تلفظ کنیم.

For the L sound you want to keep on doing what you're doing: keeping contact

برای صدای L که می‌خواهید به انجام کاری که انجام می‌دهید ادامه دهید: تماس

between the tip of the tongue and the upper palate, and make sure there

بین نوک زبان و کام بالایی را حفظ کنید و مطمئن شوید که

is always clear, continuous contact.

همیشه تماس واضح و مداوم وجود دارد.

"light", "allow", "belly", and "well".

«نور»، «اجازه دادن»، «شکم» و «خوب».

When the L is at the end, there's that extra dark sound for the dark

وقتی L در انتهای آن است، آن صدای تیره اضافی برای

L, but for now only concentrate on keeping contact between the tip of

L تیره وجود دارد، اما در حال حاضر فقط روی حفظ تماس بین نوک

the tongue and the upper palate.

زبان و کام بالایی تمرکز کنید.

When there is an R you actually want to go against your habit, and instead of

هنگامی که یک R وجود دارد، در واقع می خواهید برخلاف عادت خود حرکت کنید، و به جای

reaching for contact between the upper palate and the tongue - ɾ, ɾ, "right",

تماس بین کام بالایی و زبان - ɾ، ɾ، "راست"،

you want to pull the tongue in and create that dark deep sound of the R - r-r-right.

می خواهید زبان را به داخل بکشید و آن صدای عمیق تیره را ایجاد کنید. R - r-r-راست.

You want to be able to hold it out and don't forget to round your lips.

شما می خواهید بتوانید آن را بیرون نگه دارید و فراموش نکنید که لب های خود را گرد کنید.

So pull the tongue in, round your lips: right, red, around.

بنابراین زبان را به داخل بکشید، لب های خود را گرد کنید: سمت راست، قرمز، اطراف.

Again, if you want to practice more, download the workbook that I've

باز هم اگر می خواهید بیشتر تمرین کنید، کتاب کار را که

prepared for you because you have minimal pairs with recordings, so

برای شما آماده کرده ام دانلود کنید زیرا حداقل جفت با ضبط دارید تا

you can listen to it and practice.

بتوانید آن را گوش کنید و تمرین کنید.

Because the secret is to familiarize yourself with those two sounds

زیرا راز این است که خود را با آن دو صدا آشنا کنید

and start training your tongue to do what you want it to do and not

و شروع به آموزش زبان خود کنید تا آنچه را که می خواهید انجام دهد و نه

what your brain wants it to do.

آنچه مغز شما می خواهد انجام دهد.

Which is kind of confusing, but still, it works.

که به نوعی گیج کننده است، اما با این حال، کار می کند.

Another challenge is that Korean doesn't have V and F.

چالش دیگر این است که کره ای V و F ندارد. به

These are called fricatives, where the air passes in a continuous manner and that is

این اصطکاکی ها می گویند، جایی که هوا به صورت پیوسته عبور می کند و این

the sound that is created: 'v' and 'f'.

صدایی است که ایجاد می شود: 'v' و 'f'.

When certain consonants don't exist in a certain language, the speakers might

وقتی صامت‌های خاصی در زبان خاصی وجود ندارند، گویندگان ممکن است از

use the closest possible consonants that do exist in that language.

نزدیک‌ترین صامت‌های ممکن که در آن زبان وجود دارد استفاده کنند.

In Korean, a /v/ sound would end up sounding like /b/, which is a stop

در زبان کره ای، صدای /v/ در نهایت مانند /b/ می شود، که صدای توقفی است

sound that is created in the lips - /b/.

که در لب ایجاد می شود - /b/.

So "very" might sound like "berry", and the /f/ sound

بنابراین "بسیار" ممکن است مانند "توت" به نظر برسد، و صدای /f/

might sound like a /p/ sound.

ممکن است شبیه صدای /p/ باشد.

That's the substitution.

این تعویض است.

So instead of saying "fine", speakers might say "pine".

بنابراین به جای گفتن "خوب"، گویندگان ممکن است بگویند "کاج".

"pine" and "berry" instead of "fine" and "very".

"کاج" و "توت" به جای "خوب" و "خیلی".

The secret here is to understand what happens in the mouth for the F and V, and

راز اینجا این است که بفهمیم در دهان F و V چه اتفاقی می‌افتد، و

it's pretty consistent with a spelling.

کاملاً با املا سازگار است.

The bottom lip touches the top teeth, and air passes.

لب پایین دندان های بالایی را لمس می کند و هوا عبور می کند.

So you want to feel the air coming out as you pronounce it.

بنابراین شما می خواهید هوا را هنگام تلفظ آن احساس کنید.

Make sure that the bottom lip is really soft.

مطمئن شوید که لب پایین واقعا نرم است.

"fairy", "fine", 'after".

"پری"، "خوب"، "بعد"

And the same thing goes for the /v/ sound.

و همین موضوع در مورد صدای /v/ نیز صدق می کند.

The bottom lip touches the top teeth.

لب پایین دندان های بالایی را لمس می کند،

It's the same sound, only for the /v/ sound you activate your vocal chords.

همان صدا است، فقط برای صدای /v/ آکوردهای صوتی خود را فعال می کنید.

"very", "vine", "every".

"بسیار"، "vine"، "every".

/v/ - /f/.

/v/ - /f/.

And sometimes you just want to go back and forth between /f/-/v/ /f/-/v/ to

و گاهی اوقات شما فقط می خواهید بین /f/-/v/ /f/-/v/ عقب و جلو بروید تا

get used to pronouncing the sound.

به تلفظ عادت کنید. صدا.

Again, I have created a list of words for you and minimal pairs, so

باز هم من یک لیست از کلمات را برای شما و مینیمال جفت ایجاد کرده ام، بنابراین

you can practice it with the audio.

می توانید آن را با صدا تمرین کنید.

So, don't forget to download the workbook, it's absolutely free.

پس فراموش نکنید که کتاب کار را دانلود کنید، این کاملا رایگان است.

'fffree'.

'fffree'.

Challenge number 3 is all about the syllable structure

چالش شماره 3 است همه چیز در مورد ساختار هجا

in Korean versus English.

در کره ای در مقابل انگلیسی

The syllable structure in Korean and American English are very, very different.

ساختار هجا در زبان کره ای و انگلیسی آمریکایی بسیار بسیار متفاوت است.

While in American English, a syllable, which is the smallest unit in the

word: like 'par-di', two syllables, or 'kree-EY-sh'n', three syllables.

، یا 'kree-EY-sh'n'، سه هجا.

If we break down a word into the smallest unit in English, you can have up to

اگر یک کلمه را در انگلیسی به کوچکترین واحد تقسیم کنیم ، می توانید تا

three consonants at the beginning, like in the word "scream" - 'skreem'.

سه صامت در ابتدا داشته باشید، مانند کلمه "scream" - 'skreem'

And at the end you can have up to four consonants, like in "texts".

و در پایان می توانید تا چهار صامت، مانند "متن".

In Korean, this is absolutely impossible.

در کره ای، این کاملا غیرممکن است.

In Korean, you can only have up to two consonants at the beginning, and only if

در زبان کره ای، شما فقط می توانید تا دو صامت در ابتدا داشته باشید، و تنها در صورتی که

the second continent is either a /j/ sound or a /w/ sound, like in "cute" or "queer".

قاره دوم یا صدای /j/ یا صدای /w/ باشد، مانند "cute" یا "queer".

Now, at the end of the syllable, you can only have up to one consonant, and

اکنون، در انتهای هجا، شما فقط می توانید تا یک صامت داشته باشید، و

even that, it cannot be every possible consonant that exists upon the planet.

حتی آن، نمی تواند همه صامت های ممکنی باشد که روی سیاره وجود دارد.

But no, it can only be one of the following: a nasal consonant - /m/, /n/, /ŋ/,

اما نه، فقط می تواند یکی از موارد زیر باشد: همخوان بینی - /m/، /n/، /ŋ/،

the /l/ - and we already talked about that - or voiceless

/l/ - و قبلاً در مورد آن صحبت کردیم - یا

stop sounds: /p/, /k/, /t/.

صداهای توقف بی صدا: /p/، / k/، /t/.

That's it.

خودشه.

Anything that deviates from that, any syllable that ends with another sound,

هر چیزی که از آن انحراف داشته باشد، هر هجایی که با صدای دیگری

or with more than one consonant, is bound to change when Korean speakers

یا با بیش از یک صامت پایان می‌یابد، با

say that word, because they will try to fit it into the syllable

گفتن آن کلمه قطعاً تغییر می‌کند، زیرا آنها سعی می‌کنند آن را در

structure that is permitted in Korean.

ساختار هجایی که در کره‌ای مجاز است جا دهند.

For example, if we take the word "bag", the word ends with a /g/ consonant.

به عنوان مثال، اگر کلمه "کیسه" را در نظر بگیریم، کلمه با یک حرف صامت /g/ تمام می شود.

As we said, words don't usually add with a voiced sound in Korean - 'bag'.

همانطور که گفتیم، کلمات معمولاً با صدایی به زبان کره ای اضافه نمی شوند - "کیف".

So Korean speakers are likely to add a vowel at the end - 'ba-gu', 'ba-gu',

بنابراین، سخنرانان کره ای احتمالاً یک واکه در پایان اضافه می کنند - 'ba-gu'، 'ba-gu'،

usually an /u/ sound, but it could be any other neutral vowel sound.

معمولاً صدای /u/، اما می تواند هر صدای مصوت خنثی دیگری باشد.

'ba-gu', 'gu', 'gu'.

'ba-gu'، 'gu'، 'gu'.

So they're actually adding another syllable, turning a word with one

بنابراین آنها در واقع یک هجای دیگر را اضافه می کنند ، یک کلمه با یک

syllable into a word with two syllables.

هجا را به یک کلمه با دو هجا تبدیل می کنند.

Instead of "bag" - 'ba-gu'.

به جای "کیف" - 'ba-gu'.

This might create confusion because then listeners won't understand

این ممکن است باعث سردرگمی شود زیرا در این صورت شنوندگان متوجه نمی شوند که

what word you're trying to say.

شما چه کلمه ای را می خواهید بگویید.

And it's important to understand that such things happen subconsciously

و درک این نکته مهم است که چنین چیزهایی به طور ناخودآگاه اتفاق می‌افتند

without you even noticing because the brain plays tricks on you.

بدون اینکه شما حتی متوجه شوید زیرا مغز شما را فریب می‌دهد.

So, this also happens when we have clusters at the beginning.

بنابراین، این نیز زمانی اتفاق می‌افتد که در ابتدا خوشه‌هایی داشته باشیم.

So if we look at the word "christmas", it might be pronounced

بنابراین اگر به کلمه «کریسمس» نگاه کنیم، ممکن است

as 'ku-ri-su-ma-su' 'ku-ri-su-ma-su'.

به صورت «ku-ri-su-ma-su» «ku-ri-su-ma-su» تلفظ شود.

Instead of saying 'kris', a vowel might be inserted - 'ku-ri'.

به جای گفتن "kris"، ممکن است یک مصوت - "ku-ri" درج شود.

Instead of saying 'sməs', we hear 'su-ma' and then 'su', we add a

به جای گفتن «sməs»، «su-ma» و سپس «su» را می شنویم، یک

vowel at the end because words don't end with a /s/ sound in Korean.

مصوت در آخر اضافه می کنیم زیرا کلمات در کره ای با صدای /s/ ختم نمی شوند.

So, an /u/ is added to help it fit the structure of Korean.

بنابراین، یک /u/ اضافه می شود تا به آن کمک کند تا با ساختار کره ای مطابقت داشته باشد.

Confusing?

گیج کننده؟

I think so.

من هم اینچنین فکر میکنم.

You don't have to remember all of these rules.

لازم نیست همه این قوانین را به خاطر بسپارید.

I'm just trying to show you the process that occurs in the

من فقط سعی می‌کنم روندی را که در

brains of Korean speakers and why this might be challenging.

مغز سخنرانان کره‌ای رخ می‌دهد و اینکه چرا این ممکن است چالش‌برانگیز باشد را به شما نشان دهم.

Now, if you want to overcome adding sounds, the best way would be to

حال، اگر می‌خواهید بر اضافه کردن صداها غلبه کنید، بهترین راه این است که

say the word really slowly and to transition from one sound to another.

کلمه را واقعاً آهسته بگویید و از یک صدا به صدا دیگر منتقل شوید.

For example, /k/-/r/: instead of saying 'ku-ris', try to connect

به عنوان مثال، /k/-/r/: به جای گفتن 'ku-ris'، سعی کنید

the two sounds together - 'kris'.

این دو صدا را به هم متصل کنید - 'kris'.

And say it again and again and again.

و بارها و بارها و بارها بگویید.

'FRend'.

"فرند".

Or when you want to end a word with a consonant that doesn't exist, again, you

یا وقتی می‌خواهید کلمه‌ای را با صامتی که وجود ندارد به پایان برسانید، دوباره می‌خواهید

want to say it slowly - "bag", and hold it before you add the vowel at the end.

آن را به آرامی بگویید - "کیسه" و قبل از اضافه کردن مصوت در پایان آن را نگه دارید.

And do it again and again and again, until you train your tongue to avoid

و این کار را بارها و بارها و بارها انجام دهید، تا زمانی که زبان خود را آموزش دهید تا از

adding those extra vowel sounds.

اضافه کردن آن صداهای اضافی اجتناب کنید.

Again, awareness is key here.

باز هم، آگاهی در اینجا کلیدی است.

So becoming aware is a huge part of the solution, but train your tongue to

بنابراین آگاه شدن بخش بزرگی از راه حل است، اما زبان خود را طوری آموزش دهید که کاری را که

do what you want it to do we'll help you really resolve that challenge.

می خواهید انجام دهد، ما به شما کمک می کنیم واقعاً آن چالش را حل کنید.

Now, one more thing that might happen if one of those consonants

حالا، یک چیز دیگر که ممکن است اتفاق بیفتد اگر یکی از آن صامت‌هایی

that is not permitted in Korean happens to be at the end of a word.

که در کره‌ای مجاز نیستند، در انتهای یک کلمه باشد.

Sometimes, Korean speakers might just devoice it.

گاهی اوقات، سخنرانان کره ای ممکن است فقط آن را به کار گیرند.

So for example, in the word "lab", that ends with a voiced /b/ sound - "lab",

به عنوان مثال، در کلمه "lab"، که با صدای /b/ صدادار ختم می شود - "lab"،

that ends with a voiced /b/ sound, "lab",

که با صدای /b/ صدادار ختم می شود، "lab"،

instead of adding a vowel, they might just devoice it and turn it into "lap"

به جای اضافه کردن یک مصوت، ممکن است فقط آن را استفاده کنند. و آن را به "لپ" تبدیل کنید

because P is okay at the end of words.

زیرا P در آخر کلمات مشکلی ندارد.

Okay?

So that small change makes it possible for them to pronounce it.

باشه؟

به طوری که آن تغییر کوچک امکان تلفظ آن را برای آنها فراهم می کند.

So sometimes they can solve it by devoicing it - "lap" instead of "lab".

بنابراین گاهی اوقات آنها می توانند آن را با تلف کردن آن حل کنند - "لپ" به جای "آزمایشگاه".

And sometimes they might add a vowel - 'bagu' instead of "bag".

و گاهی اوقات ممکن است به جای "کیسه" یک مصوت - 'bagu' اضافه کنند.

Again, the behavior might be different.

باز هم، رفتار ممکن است متفاوت باشد.

So I want you to understand that it's not that Korean speakers add

بنابراین می‌خواهم بفهمید که سخنرانان کره‌ای

vowels or they devoice sounds.

حروف صدادار اضافه نمی‌کنند یا صداها را صدا می‌کنند.

You have to understand that the root of the problem is the

باید درک کنید که ریشه مشکل

different syllable structure.

ساختار هجای متفاوت است.

And once you understand that that is the challenge, you'll learn how

و هنگامی که متوجه شدید که این چالش است، یاد خواهید گرفت که چگونه از

to use it and how to pronounce it.

آن استفاده کنید و چگونه آن را تلفظ کنید.

Again, we have outlined everything in the workbook and included exercises for you.

باز هم، ما همه چیز را در کتاب کار مشخص کرده ایم و تمرین هایی را برای شما گنجانده ایم.

So work with it as you're trying to change these patterns.

بنابراین در حالی که سعی در تغییر این الگوها دارید، با آن کار کنید.

Another challenge that we might see is misplacing the primary stress.

چالش دیگری که ممکن است شاهد آن باشیم، قرار دادن اشتباه استرس اولیه است.

In American English, the primary stress of a word plays a significant role.

در انگلیسی آمریکایی، تاکید اولیه یک کلمه نقش مهمی ایفا می کند.

And there is a very distinct way to identify the stressed syllable

و یک راه بسیار متمایز برای تشخیص هجای تاکید شده

from all the other syllables.

از تمام هجاهای دیگر وجود دارد. یعنی

That means that if we want to stress a syllable, we want to stretch that

اگر بخواهیم روی یک هجا تاکید کنیم، می‌خواهیم آن

syllable, and say it a little higher in pitch, and sometimes a little louder.

هجا را کشیده و آن را کمی بلندتر و گاهی کمی بلندتر بگوییم.

"CONflict", "contraDICtion", "PREsent" versus "preSENT".

"تعارض"، "تضاد"، "PREsent" در مقابل "preSENT".

In Korean, there isn't a clear distinction between the syllables in a word.

در کره ای، تمایز واضحی بین هجاها در یک کلمه وجود ندارد.

So, Korean speakers might not distinguish the primary stress, and

بنابراین، سخنرانان کره ای ممکن است استرس اصلی را تشخیص ندهند، و

all syllables might sound the same: "present", "conflict", "contradiction".

همه هجاها ممکن است یکسان به نظر برسند: "حال"، "تضاد"، "تضاد".

That makes it a little harder for native speakers and other speakers to

این امر درک این کلمه را برای گویشوران بومی و دیگر سخنرانان کمی سخت‌تر می‌کند،

understand what the word is because the primary stress is essential

زیرا استرس اصلی

for speakers to retrieve the word, right, from their vocabulary closet.

برای سخنرانان ضروری است تا کلمه را درست از گنجه واژگان خود بازیابی کنند.

And this is especially important that when we have two different words that the

و این به ویژه مهم است که وقتی دو کلمه متفاوت داریم که

only difference is the primary stress, like "PREsent" and "preSENT" or "REcord"

تنها تفاوت آنها استرس اولیه است، مانند "PREsent" و "preSENT" یا "Record"

and "reCORD", if speakers pronounce those two words the same, it is not going to be

و "ReCORD"، اگر گویندگان این دو کلمه را یکسان تلفظ کنند، اینطور نیست.

clear what word they're actually using.

مشخص می شود که آنها واقعاً از چه کلمه ای استفاده می کنند.

"present, present, present", or "record, record, record".

«حال، حال، حال» یا «ثبت، ثبت، ثبت».

So on and so forth.

به همین ترتیب و غیره.

So if Korean speakers don't distinguish between those two syllables and

بنابراین اگر کره ای زبانان بین این دو هجا تمایز قائل نشوند و

don't distinguish one of them, it's going to be really hard to understand

یکی از آنها را تشخیص ندهند، درک

what word they're actually saying.

کلمه ای که واقعاً می گویند بسیار سخت خواهد بود.

So distinguishing the primary stress in certain words, and in multisyllabic

بنابراین تشخیص تاکید اولیه در کلمات خاص و در کلمات چند هجایی

words, is extremely important for clarity.

برای وضوح بسیار مهم است.

So when you're trying to overcome this challenge, make sure that you

بنابراین، وقتی می‌خواهید بر این چالش غلبه کنید، مطمئن شوید که می‌دانید

know how to distinguish the primary stress, again, by stretching it and

چگونه استرس اولیه را با کشش و

raising the pitch a little more: 'PREsent', and practice it again and

کمی بلندتر کردن زمین تشخیص دهید: «ارائه»، و بارها و بارها آن را تمرین کنید

again, and see how your voice changes.

، و ببینید که چگونه صدای شما تغییر می کند

And then use dictionaries, use resources to understand what is

و سپس از فرهنگ لغت استفاده کنید، از منابع برای درک اینکه

the primary stress in a word.

استرس اصلی در یک کلمه چیست استفاده کنید.

And I also have additional videos that can help you do that, I'm going

و همچنین ویدیوهای دیگری دارم که می تواند به شما در انجام این کار کمک کند،

to link to them in the description.

در توضیحات به آنها پیوند می دهم.

So you can use that to learn what words you actually need to stress.

بنابراین می‌توانید از آن برای یادگیری کلماتی که واقعاً نیاز به تأکید دارید استفاده کنید.

The last challenge we're going to talk about is when S and SH are confused.

آخرین چالشی که در مورد آن صحبت خواهیم کرد، زمانی است که S و SH اشتباه گرفته می شوند.

Now, first of all, I'm going to talk about the solution and how to

حالا اول از همه در مورد راه حل و نحوه

overcome it, and then I'm going to talk about the reason, cause it's really

غلبه بر آن صحبت می کنم و سپس در مورد دلیل آن صحبت می کنم، زیرا واقعاً

interesting, but it's a little complex.

جالب است اما کمی پیچیده است.

So if you don't want to go into it, don't go into it, but it might be

بنابراین اگر نمی‌خواهید وارد آن شوید، وارد آن نشوید، اما شاید

interesting to understand why Korean speakers tend to substitute S and SH.

جالب باشد که بدانید چرا سخنرانان کره‌ای تمایل دارند S و SH را جایگزین کنند.

Now, the /s/ sound is created where the tip of the tongue goes

حالا صدای /s/ در جایی ایجاد می شود که نوک زبان بالا می رود

up and almost touches the upper palate, and you release air - /s/.

و تقریباً کام بالایی را لمس می کند و هوا - /s/ را آزاد می کنید.

The /sh/ sound is created as the tongue goes back a bit and

صدای /sh/ هنگامی ایجاد می شود که زبان کمی عقب می رود و

the lips push forward - /sh/.

لب ها به جلو فشار می آورند - /sh/.

/s/, as a snake /sss/, and /sh/ as when someone is really loud and

/s/، به عنوان یک مار /sss/، و /sh/ مانند زمانی که صدای کسی واقعاً بلند است و

you want them to be quiet , /sh/.

شما می خواهید او ساکت باشد، /sh/.

So first of all, just try to compare the two sounds: /s/ - /sh/, and

بنابراین اول از همه، فقط سعی کنید دو صدا را با هم مقایسه کنید: /s/ - /sh/، و

let's try a few words, like "shy" or "she", or "share" for the /sh/ sound.

بیایید چند کلمه مانند "shy" یا "she" یا "share" برای صدای /sh/ امتحان کنیم.

And /s/ -"see", "sun", and "sounds".

و /s/ -"see"، "sun"، و "sounds".

Now let me explain why the SH and S are confused.

حالا اجازه دهید توضیح دهم که چرا SH و S اشتباه گرفته شده اند.

In Korean, there aren't two separate sounds - /s/ and

در کره ای، دو صدای مجزا وجود ندارد - /s/ و

/sh/, like we have in English.

/sh/، مانند ما در انگلیسی.

In English, we have "she" and "see", and these two words are completely different.

در زبان انگلیسی «she» و «see» داریم و این دو کلمه کاملاً متفاوت هستند.

And the only difference is that one sound that has changed.

و تنها تفاوت این است که یک صدا تغییر کرده است.

In Korean, there is only one sound - /s/.

در زبان کره ای فقط یک صدا وجود دارد - /s/.

And that one sound is manifested as /s/ in most cases, but sometimes as /sh/.

و آن یک صدا در اکثر موارد به صورت /s/ تجلی می یابد اما گاهی اوقات به صورت /sh/.

So it is pronounced as /sh/ in certain positions, even though Korean

بنابراین در موقعیت‌های خاصی به صورت /sh/ تلفظ می‌شود ، حتی اگر

speakers perceive it as a /s/ sound.

گویندگان کره‌ای آن را به عنوان صدای /s/ درک کنند.

So only when the /s/ appears before a high vowel, like "see", Korean speakers tend

بنابراین تنها زمانی که /s/ قبل از یک مصوت بالا ظاهر می شود، مانند "see"، سخنرانان کره ای تمایل دارند

to manipulate it and turn it into /sh/.

آن را دستکاری کنند و به /sh/ تبدیل کنند.

It happens because the tongue pulls back towards the 'ee' sound and as a result,

این اتفاق می افتد زیرا زبان به سمت صدای 'ee' عقب می رود و در نتیجه

that /s/ changes a little bit to /sh/.

/s/ کمی به /sh/ تغییر می کند.

The problem is that in English, that's a different sound.

مشکل این است که در انگلیسی، این صدای متفاوتی است.

So if Korean speakers may want to say "see", and change that /s/ into

بنابراین اگر سخنرانان کره ای ممکن است بخواهند بگویند "see" و آن /s/ را به

/sh/, for them, it doesn't matter, it's kinda like the same sound.

/sh/ تغییر دهند، برای آنها مهم نیست، به نوعی شبیه به همان صدا است.

In English, it changes the meaning of the word - "see" changes to "she".

در انگلیسی، معنی کلمه را تغییر می دهد - "see" به "she" تغییر می کند.

And that causes a problem with understanding what they're trying to say.

و این باعث ایجاد مشکل در درک آنچه آنها می خواهند بگویند.

So, while every time Korean speakers may say a word with /s/, there'll be fine,

بنابراین، در حالی که هر بار که سخنرانان کره ای ممکن است کلمه ای را با /s/ بگویند، خوب است،

but when it appears before a high E, they might turn it into a /sh/ sound.

اما وقتی قبل از E بالا ظاهر می شود، ممکن است آن را به صدای /sh/ تبدیل کنند.

Another problem happens when we have /sh/ in English.

مشکل دیگر زمانی رخ می دهد که در انگلیسی /sh/ داشته باشیم.

Because Korean doesn't have /sh/, technically, I mean, they

چون زبان کره ای /sh/ را ندارد، از نظر فنی، منظورم این است که

do pronounce it, but they don't perceive it as a sound, as a phoneme.

آن را تلفظ می کنند، اما آن را به عنوان یک صدا، به عنوان واج درک نمی کنند.

And as a result, every time there is a /sh/ sound, like in the word

و در نتیجه، هر بار که صدای /sh/ مانند کلمه

"shine", Korean speakers might just turn it into a sound that is easier

"درخشش" وجود دارد، گویندگان کره ای ممکن است آن را به صدایی تبدیل کنند که

for them to pronounce and that exists in Korean, and that is the /s/ sound.

تلفظ آن برای آنها راحت تر است و در زبان کره ای وجود دارد، و آن / s/صدا.

So "shine" we'll end up sounding like "sign", and "shoes"

بنابراین "درخشش" ما در نهایت مانند "نشانه" صدا خواهیم کرد و "کفش"

will sound like "Sue's".

مانند "سو" خواهد بود.

However, when we need an S, like "see", it will be pronounced as "she".

با این حال، هنگامی که به S نیاز داریم، مانند "see"، به صورت "she" تلفظ می شود.

If it's confusing, then simply go and drill the words with S and SH,

اگر گیج کننده است، به سادگی بروید و کلمات را با S و SH دریل کنید

and make sure that your tongue is in the right position for each sound.

و مطمئن شوید که زبان شما در موقعیت مناسب برای هر صدا قرار دارد.

Okay, that's it.

باشه همین.

I know this might've been confusing cause we really dug deep into understanding

من می دانم که این ممکن است گیج کننده باشد زیرا ما واقعاً در درک تفاوت های

the phonological and phonetic differences between Korean and English.

آوایی و آوایی بین کره ای و انگلیسی عمیقاً کاوش کردیم.

I personally love doing that when trying to understand pronunciation challenges.

من شخصاً عاشق انجام این کار در هنگام تلاش برای درک چالش های تلفظ هستم.

And for you, I think it is also important to understand as speakers

و

or as English teachers, if you're trying to help your students, who are

اگر می‌خواهید به دانش‌آموزان خود که کره‌ای زبان هستند کمک کنید تا بر

Korean speakers, master the sounds and clear pronunciation of English.

صداها و تلفظ واضح زبان انگلیسی مسلط شوند، فکر می‌کنم برای شما نیز مهم است که به عنوان سخنران یا معلم انگلیسی درک کنید.

Okay, that's it.

باشه همین.

Let me know in the comments below, which of the five challenges was

در نظرات زیر به من اطلاع دهید که کدام یک از پنج چالش

the most confusing one for you.

برای شما گیج کننده ترین بود.

And be sure to like and share it with your friends.

و حتما لایک کنید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

If you want to learn with me more, come on over to my website and subscribe to my

اگر می‌خواهید با من بیشتر بیاموزید، به وب‌سایت من بیایید و در

weekly newsletter, where you get updates about my podcast episodes, my weekly

خبرنامه هفتگی من مشترک شوید، جایی که به‌روزرسانی‌های مربوط به قسمت‌های پادکست، ویدیوهای هفتگی من

videos, and my Live English Show, all directly to your inbox every single week.

، و نمایش زنده انگلیسی من را دریافت می‌کنید، همه این‌ها مستقیماً هر هفته به صندوق ورودی خود می‌رسند.

Thank you so much for watching and don't forget, speak up because

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم و فراموش نکنید، صحبت کنید زیرا

mistakes is the only way to learn.

اشتباهات تنها راه یادگیری است.

Have a beautiful, beautiful week.

هفته ای زیبا و زیبا داشته باشید.

And I will see you next week in the next video.

و هفته آینده در ویدیوی بعدی شما را می بینم.