The Counterintuitive Psychology of Insurance | Orit Tykocinski | TED

Transcriber:

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

Hello, everyone.

အားလုံး မင်္ဂလာပါ။

My name is Orit, yes.

ကျွန်မ နာမည်က Orit ပါ၊ ဟုတ်ပါတယ်၊

And I study insurance.

ကျွန်မ အာမခံကို လေ့လာတယ်။

Telling people that you study insurance is not a good way to start a conversation.

အာမခံကို လေ့လာတယ်လို့ လူတွေကို ပြောပြတာက စကားဝိုင်းစဖို့ နည်းလမ်းကောင်း မဟုတ်ဘူး။

In fact, if ever you need to end the conversation,

တကယ်တော့၊ စကားဝိုင်းကို အဆုံးသတ်ချင်ရင်၊

try it, tell people you study insurance.

စမ်းကြည့်ပါ၊ ကိုယ်က အာမခံကို လေ့လာတယ်လို့ လူတွေကို ပြောလိုက်ပါ။

People don't want to talk about insurance.

လူတွေက အာမခံအကြောင်း မပြောချင်ဘူး။

They don't think it's all that exciting.

ဒါအားလုံးက စိတ်လှုပ်ရှားစရာလို့ မထင်ကြဘူး။

But I disagree.

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မ သဘောမတူဘူး။

I find insurance fascinating; in fact, I find it magical.

အာမခံက စိတ်ဝင်စားစရာလို့ ကျွန်မထင်တယ်၊ တကယ်တော့ မှော်ဆန်တယ်လို့မြင်တယ်။

And today, I'd like to show you why.

ဒီနေ့တော့ ဘာ့ကြောင့်လဲဆိုတာ ပြချင်ပါတယ်။

Now, the famous author Franz Kafka

ကဲ၊ နာမည်ကျော်စာရေးဆရာ Franz Kafka က

used to work for an insurance company in Prague.

ပရာ့ဂ်မြို့က အာမခံ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ဖူးတယ်။

And this is what Kafka had to say about insurance.

ပြီးတော့ ဒါက အာမခံနဲ့ ပတ်သက်ပြီး Kafka ပြောခဲ့တာပါ။

He said, "Insurance is like a religion.

အာမခံက ဘာသာရေးတစ်ခုလိုပါ။

Insurance is like a primitive religion.

အာမခံက ရှေးဦး ဘာသာရေးတစ်ခုလိုပါ။

It's the religion of people who believe that by having insurance,

အာမခံ ရှိတာက မကောင်းမှုကနေ တားဆီးနိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်သူတွေရဲ့

they can ward off evil."

ဘာသာရေးတစ်ခုပါ။

So according to Kafka,

ဒါကြောင့် Kafka ရဲ့ အဆိုအရ၊

what leads us to buy insurance is not rational thinking,

အာမခံ ဝယ်ဖို့ သွေးဆောင်တာက ဆင်ခြင်တုံတရားရှိတဲ့ တွေးခေါ်မှု မဟုတ်ဘဲ၊

but magical thinking.

ပယောဂဆန်တဲ့ တွေးခေါ်မှုပါ။

It's the belief that if I have insurance,

ဒါက ငါ့မှာ အာမခံ ရှိရင်၊ တစ်နည်းနည်းနဲ့၊ အံ့ဖွယ်နည်းလမ်းနဲ့၊

somehow, magically, those negative events that I fear in the future,

အနာဂတ်မှာ ငါ ကြောက်တဲ့ အပျက်သဘော အဖြစ်အပျက်တွေ

they're not going to happen.

ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့ ယုံကြည်ချက်ပါ။

Of course, this is totally irrational.

ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါက လုံးဝ ယုတ္တိမရှိပါဘူး။

It's like believing that if you have an umbrella,

ဒါက ကိုယ့်မှာ ထီးရှိရင်၊

it's not going to rain.

မိုးမရွာဘူးလို့ ယုံကြည်နေတာမျိုးပါ။

If your car gets stolen, yes,

သင့်ရဲ့ကား အခိုးခံရရင်၊

the insurance company will cushion the blow.

အာမခံကုမ္ပဏီက နစ်နာမှုကို နည်းအောင်လုပ်ပေးမယ်။

With the compensation money,

လျော်ကြေးငွေနဲ့ဆိုရင်၊

you could probably afford a new car.

သင်ဟာ ကားအသစ်တစ်စီး ဝယ်နိုင်လောက်တယ်။

But the fact that you have insurance

ဒါပေမဲ့၊ သင့်မှာ အာမခံရှိတာက

does not make your car less likely to be stolen.

သင့်ကား အခိုးခံရနိုင်ခြေ ပိုနည်းစေမှာ မဟုတ်ဘူး။

The risk is the same whether you are insured or not.

အာမခံထားထား၊ မထားထား အန္တရာယ်က အတူတူပဲ။

So are people this naive?

ဒါဆို ဒီလူတွေက ဒီလောက်ရိုးအနေတာလား။

Do they really believe that if they have insurance,

သူတို့မှာ အာမခံ ရှိရင်၊ အန္တရာယ် ပိုနည်းတယ်လို့

they are less at risk?

တကယ် ယုံကြည်ကြတာလား။

Yes.

ဟုတ်ပါတယ်။

Perhaps not consciously, but they do.

သိစိတ်နဲ့ မဟုတ်ပေမဲ့၊ သူတို့ ယုံကြည်ကြတယ်။

Let me show you.

နမူနာ ပြသပါရစေ။

ကျွန်မရဲ့ လေ့လာမှုတစ်ခုမှာ၊

In one of my studies,

I asked people to predict what is the likelihood

ခွဲစိတ်ကုသမှု၊ ဗဟိဒ္ဓကုထုံး ဒါမှမဟုတ် ပြုစုစောင့်ရှောက်မှု လိုအပ်မယ့်

that in the future they will suffer all kinds of medical misfortunes,

ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ကံဆိုးမှုမျိုး အနာဂါတ်မှာ သူတို့ ခံစားရမယ့်

yhat they will need an operation, physiotherapy or nursing care.

ဖြစ်နိုင်ခြေကို လူတွေကို ခန့်မှန်းခိုင်းခဲ့တယ်။

အခြားအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို အလားတူ ခန့်မှန်းမှုတွေကို လုပ်ခိုင်းခဲ့ပေမဲ့၊

Another group was asked to make the same predictions,

but we first asked them,

“သင့် မှာ ကျန်းမာရေး အာမခံရှိလား” လို့

"Do you have health insurance?"

အရင်ဆုံး မေးခဲ့တယ်။

And of course they do.

သူတို့မှာ ရှိပါတယ်။

Israel has universal coverage.

အစ္စရေးမှာ လူတိုင်းအကျုံးဝင်တယ်။

Reminding people that they have health insurance

သူတို့မှာ ကျန်းမာရေး အာမခံ ရှိတယ်လို့ လူတွေကို သတိပေးတာက  

had a fascinating effect.

စိတ်ဝင်စားစရာ သက်ရောက်မှုတစ်ခု ရှိတယ်။

It made them feel less at risk.

ဒါက အန္တရာယ်ပိုနည်းစေတယ်လို့ သူတို့ကို ခံစားရစေတယ်။

Surprisingly, the effect was not limited to medical problems.

အံ့သြစရာက သက်ရောက်မှုက ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ပြဿနာတွေအတွက်ပဲ ကန့်သတ်တာမဟုတ်ဘူး။

It also made them believe that they are less likely to lose money,

သူတို့ကို ငွေဆုံးရှုံးနိုင်ခြေ ပိုနည်းတယ်လို့လည်း ယုံကြည်စေပြီး

and my personal favorite,

ကျွန်မ  ကိုယ်တိုင် အကြိုက်ဆုံးက

asking people in Tel Aviv if they have health insurance

တဲလ်အဗစ်က လူတွေကို ကျန်းမာရေး အာမခံရှိလားလို့ မေးတာက ဥရောပမှာ

made the prospect of a war in Europe seem less likely.

စစ်ပွဲဖြစ်မယ့် အလားအလာ ပိုနည်းပုံ ရတယ်လို့ သူတို့ကို ယုံကြည်စေတာပါ။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

And that's magic.

ဒါက မှော်ဆန်မှုပါ။

Kafka was right.

Kafka ပြောတာ မှန်ပါတယ်။

There is an interesting paradox here.

ဒီနေရာမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ဝိရောဓိတစ်ခုရှိတယ်။

We buy insurance against those events that we fear the most.

ကျွန်မတို့ဟာ ကျွန်မတို့အကြောက်ဆုံး အဖြစ်တွေကို ကာကွယ်ဖို့ အာမခံ ဝယ်ကြတယ်။

But once we are armed with this protection measure,

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မတို့ဟာ ဒီအကာအကွယ် အစီအမံ လက်ဝယ်ရှိတာနဲ့၊

we feel that we are no longer at risk somehow, magically.

တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းနဲ့ အန္တရာယ်မရှိတော့ဘူးလို့ ခံစားရတယ်။

And this protection effect is not unique to insurance policies.

ဒါ့အပြင်၊ ဒီအကာအကွယ် သက်ရောက်မှုက အာမခံ မူဝါဒတွေအတွက် ထူးခြားတာတော့မဟုတ်ဘူး။

We see it with other protection measures as well.

ဒါကို တခြား ကာကွယ်မှု အစီအမံတွေနဲ့လည်း ကျွန်မတို့ တွဲမြင်တယ်။

Let me show you.

နမူနာ ပြပါရစေ။

In 2012, the citizens of Israel

၂၀၁၂ ခုနှစ်တုန်းက အစ္စရေးနိုင်ငံသားတွေဟာ

were very worried about a possible military attack by Iran.

အီရန်ရဲ့ စစ်ရေးအရ တိုက်ခိုက်နိုင်ခြေကို အလွန်စိုးရိမ်ခဲ့ကြတယ်။

And the government was distributing gas masks to all the citizens.

အစိုးရက နိုင်ငံသားအားလုံးကို ဓာတ်ငွေ့ မျက်နှာဖုံးတွေ ဝေငှပေးနေတယ်။

At the time, we called people and asked them to predict

အဲဒီအချိန်မှာ၊ ကျွန်မတို့က လူတွေကို ခေါ်ပြီး၊

what are the chances that Iran would attack Israel

အီရန်က အစ္စရေးကို အစုလိုက် ဖျက်ဆီးတဲ့ လက်နက်တွေနဲ့

with weapons of mass destruction?

 တိုက်ခိုက်နိုင်ခြေတွေကို ခန့်မှန်းခိုင်းခဲ့တယ်။

အဆင့်သတ်မှတ်ချက်တွေက တော်တော်မြင့်တယ်။

The ratings were quite high.

People were worried.

လူတွေက စိုးရိမ်ခဲ့ကြတယ်။

But if we first asked them, "Do you have a gas mask?"

ဒါပေမဲ့၊  ကျွန်မတို့က “သင့်မှာ ဓာတ်ငွေ့ မျက်နှာဖုံး ရှိလား” လို့  အရင် မေးရင်၊

then the ratings dropped dramatically.

အဆင့်သတ်မှတ်ချက်တွေက သိသိသာသာ ကျဆင်းသွားတယ်။

And that's magic.

ဒါက မှော်ဆန်မှုပါ။

Apart from the fact that gas masks are largely useless

ဓာတ်ငွေ့ မျက်နှာဖုံးတွေက အစုလိုက် ဖျက်ဆီးတဲ့ လက်နက်တွေကို ကာကွယ်ရာမှာ

against weapons of mass destruction,

အတော့ကို အသုံးမဝင်တဲ့အပြင်၊

the fact that you have a gas mask is unlikely to affect the strategic

ဓာတ်ငွေ့ မျက်နှာဖုံးရှိတယ်ဆိုတာက နိုင်ငံခြား အင်အားကြီးနိုင်ငံတစ်ခုရဲ့

or the tactical decision of a foreign power.

မဟာဗျူဟာ ဒါမဟုတ် နည်းဗျူဟာဆိုင်ရာ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မသက်ရောက်နိုင်လောက်ဘူး။

We have to remember,

ကျွန်မတို့ သတိရဖို့လိုတာက၊

insurance is an antidote, it's not a vaccine.

အာမခံက ဖြေဆေးမဟုတ်ဘူး၊ ကာကွယ်ဆေးမဟုတ်ဘူး၊

It doesn’t ward off evil;

ဒါက မကောင်းမှုကို မကာကွယ်ဘူး၊

it doesn't eliminate the risks that we face.

ဒါက ကြုံတွေ့ရတဲ့ အန္တရာယ်တွေကို ဖယ်ရှားမပေးဘူးဆိုတာပါ။

However, when it comes to insurance,

ဒါပေမဲ့၊ အာမခံနဲ့ပတ်သက်လာတဲ့အခါ၊

the distinction between an antidote and a vaccine

ဖြေဆေးနဲ့ ကာကွယ်ဆေးကြားက ခြားနားချက်က

somehow gets blurred in our minds.

စိတ်ထဲမှာ တစ်နည်းနည်းနဲ့ ဝေဝါးလာတယ်။

Why does it happen?

ဒါက ဘာကြောင့်ဖြစ်တာလဲ။

It happens because people are not that good

လူတွေက အန္တရာယ်တွေကို ယုတ္တိရှိရှိ အကဲဖြတ်ရာမှာ မတော်တာကြောင့်

at assessing risks rationally.

ဒါ ဖြစ်လာတာပါ။

Let me give you an example.

ဥပမာတစ်ခု ပေးပါရစေ။

When I arranged my flight to come here,

ဒီကိုလာဖို့ ကျွန်မရဲ့ ခရီးစဉ်ကို စီစဉ်တဲ့အခါ၊

I had to decide if I wanted to buy travel insurance.

ခရီးသွား အာမခံ ဝယ်ချင်လား ဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ခဲ့ရတယ်။

Rationally, I should have based this decision on several considerations:

ဆင်ခြင်တုံတရားအရ၊ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကို   စဉ်းစားစရာများစွာအပေါ် အခြေခံသင့်တယ်၊

the price of the policy, of course,

မူဝါဒ စျေးနှုန်း၊ ဟုတ်ပါတယ်၊

the value of my luggage,

ခရီးဆောင်အိတ်ရဲ့ တန်ဖိုး၊

the aggravation that I'm likely to experience

ခရီးဆောင်အိတ် ဆုံးရှုံးသွားရင်၊ ခံစားရနိုင်ခြေရှိတဲ့

if my luggage gets lost.

စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှူ။

And of course, the likelihood of such an event, right?

တကယ်တော့၊ ဒီလိုအဖြစ်မျိုး ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသလားပေါ့။

But most of the time, we're just too busy to make such rational calculations.

ဒါပေမဲ့၊ ဒီလိုယုတ္တိတန်တဲ့ တွက်ချက်မှုတွေ မလုပ်နိုင်လောက်အောင် အလုပ်ရှုပ်လေ့ရှိတယ်။

And anyway,

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊

I doubt that Lufthansa are very keen to share their damage statistics with me.

Lufthansa က ပျက်စီးစာရင်းတွေကို ကျွန်မနဲ့ မျှဝေဖို့ စိတ်ပါတာကို သံသယဖြစ်တယ်။

So what do we do instead?

ဒါဆို ဒီအစား၊ ကျွန်မတို့ ဘာလုပ်ကြလဲ။

We rely on our intuition.

ကျွန်မတို့ဟာ ပင်ကိုအသိကို အားကိုးကြတယ်။

So how do we evaluate risks intuitively?

အန္တရာယ်တွေကို ပင်ကိုအသိအရ အကဲဖြတ်ဖို့ ဘယ်လို လုပ်ကြလဲ။

We start by imagining the outcomes that we fear.

ကျွန်ုမတို့ ကြောက်တဲ့ ရလဒ်တွေကို စိတ်ကူးကြည့်တာနဲ့ စတင်ကြတယ်။

So here I am,

ဒီတော့ ကျွန်မက ဒီမှာ၊

it's late at night, I'm sitting at this airport,

 ညက နက်နေပြီ၊ ဒီလေဆိပ်မှာ ထိုင်နေတယ်၊ ​​

all the other passengers already collected their luggage and left.

တခြားခရီးသည်အားလုံးက ခရီးဆောင်အိတ်တွေ ကောက်ပြီး ထွက်သွားကုန်ကြပြီ။

I realize that my own suitcase is now probably heading to the North Pole.

ကျွန်မရဲ့ခရီးဆောင်အိတ်က မြောက်ဝင်ရိုးစွန်း ဆီ ဦးတည်နေလောက်ပြီလို့ သိလိုက်တယ်။

Thinking about this scenario creates anxiety,

ဒီစိတ်မှန်းဖြစ်နိုင်ခြေကို တွေးနေတာက ပူပန်မှုကို ဖြစ်စေပြီး

and then we use the level of anxiety that we feel

ဖြစ်နိုင်ခြေကို အကဲဖြတ်ဖို့ ကျွန်မတို့ ခံစားရတဲ့

in order to assess the probability.

စိုးရိမ်မှု အဆင့်ကို အသုံးပြုတယ်။

So if I'm feeling terrified,

ဒါကြောင့် ကျွန်မ ထိတ်လန့်နေရင်၊

I will infer that the risk of such an event is quite high.

ဒီလိုအဖြစ်မျိုး ဖြစ်နိုင်ခြေက တော်တော်မြင့်တယ်လို့ ကောက်ချက်ချမယ်။

But you see, this is an intuitive risk estimate.

ဒါပေမဲ့၊ ဒါက အလိုလိုသိတဲ့ အန္တရာယ် ခန့်မှန်းချက်တစ်ခုပါ။

It is entirely psychological and emotion-based,

ဒါက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ စိတ်ခံစားမှုကို လုံးလုံး အခြေခံထားတာကြောင့်၊

which is why it is also highly susceptible to the magic of insurance.

အာမခံရဲ့ မှော်ဆန်မှုကိုလည်း အလွန်အမင်း ယုံလွယ်စေတယ်။

Insurance reduces our anxiety.

အာမခံက ကျွန်မတို့ရဲ့ ပူပန်မှုကို လျော့ပါးစေတယ်။

First, because the outcomes that we imagine are suddenly less grim.

ပထမက၊ ကျွန်မတို့ စိတ်ကူးထားတဲ့ ရလဒ်တွေက ရုတ်တရက် မနှစ်မြို့စရာ ပိုနည်းလာလို့ပါ။

Yes, I'm sitting at the airport, yes, it's late at night,

ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်မက လေဆိပ်မှာ ထိုင်နေတယ်၊ ညက နက်နေပြီ၊

all the other passengers had left,

တခြားခရီးသည်အားလုံးက ထွက်သွားပြီ။

but there will be this guy there, they would give me a voucher,

ဒါပေမဲ့၊ အဲဒီမှာ လူတစ်ယောက်ရှိတယ်၊ သူက ကျွန်မကို ဘောက်ချာတစ်စောင်ပေးတယ်၊

eventually, I will get compensated, it's OK.

နောက်ဆုံး၊ ကျွန်မ လျော်ကြေးရမယ်ပေါ့၊ ဒါက အဆင်ပြေတယ်လေ။

Also, because we are conditioned to associate insurance with safety,

ဒါ့အပြင် ကျွန်မတို့ဟာ ဘေးကင်း၊စိတ်ချရမှု၊ အေးချမ်းမှုနဲ့ စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုတွေနဲ့

security, tranquility and peace of mind.

ဆက်စပ်ဖို့ ပုံသွင်းခံထားရတာကြောင့်ပါ။

And if I'm feeling less anxious,

ကျွန်မ စိုးရိမ်မှု ပိုနည်းနေရင်၊

I would infer that the risk is not that high.

အန္တရာယ်က ဒီလောက်မများဘူးလို့ ကောက်ချက်ချမယ်။

So there you have it.

ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်းပေါ့။

I have insurance, and the risk is gone.

ကျွန်မမှာ အာမခံ ရှိတယ်၊ အန္တရာယ် ကင်းသွားပြီပေါ့။

But why do we associate insurance with peace of mind?

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မတို့ဟာ အာမခံကို ဘာကြောင့် စိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုနဲ့ ဆက်စပ်ကြတာလဲ။

Well, first, in many languages,

ကောင်းပြီ၊ ပထမက၊ ဘာသာစကားများစွာမှာ၊

this is exactly what the word "insurance" means.

ဒါက “အာမခံ” လို့ ဆိုလိုတဲ့ စကားလုံး အတိအကျပါ။

It comes from the word "sure," which means lack of doubts,

ဒါက “သေချာတယ်” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကနေ ဆင်းသက်လာပြီး သံသယ ကင်းတယ်၊

no unknowns that would sneak up and bite you in the future, right?

အနာဂတ်မှာ ဘာမသိမှုကမှ သင့်ကို တိတ်တဆိတ် ဝင်ကိုက်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ဆိုလိုတာမဟုတ်လား။

But also because traditionally,

ဒါပေမဲ့၊ အစဉ်အလာအရလည်း

this is how insurance was promoted.

အာမခံကို ထောက်ခံအားပေးခဲ့တာကြောင့်ပါ။

Let me show you an example.

ဥပမာတစ်ခု ပြပါရစေ။

This is a lovely advertising toy

ဒါက ၁၉၂၄ ခုနှစ်တုန်းက ဗြိတိသျှ ပြပွဲမှာ  

that was distributed to visitors at the British exhibition in 1924.

လာရောက်ကြည့်ရှုသူတွေကို ဖြန့်ဝေခဲ့တဲ့ ချစ်စရာ ကြော်ငြာအရုပ်တစ်ရုပ်ပါ။

So you see this guy and he looks terrified.

 ဒီတော့ ဒီလူကို မြင်ရတာ ကြောက်လန့်နေပုံရတယ်။  

He is barraged by the bricks of doom,

သူ့ဟာ ပျက်စီးကိန်း၊ မီး၊ မတော်တဆမှုရဲ အုတ်ခဲတွေ

fire, accident, falling on his head.

ခေါင်းပေါ် တရစပ်ပြုတ်ကျတာ ကြုံနေရတယ်။

And the tag on the bottom,

ပြီးတော့ အောက်ခြေက စာတန်းမှာ

it reads "anxiety," which perfectly describes the guy's expression.

ဒီလူရဲ့မျက်နှာအမူအရာကို အပြည့်အဝ ဖော်ပြတဲ့ “စိုးရိမ်မှု” လို့ ရေးထားတယ်။

But if you pull on that tag,

ဒါပေမဲ့ ဒီစာတန်းကို ဆွဲလိုထက်ရင်၊

something slides inside, and the guy transforms.

အတွင်းဘက်ကို တစ်ခုခု လျှောကျသွားပြီး ဒီလူက အသွင်ပြောင်းသွားတယ်။

First, he now has the protection of the Prudential insurance helmet,

ပထမ၊ အခု သူ့မှာ  Prudential အာမခံ သံခမောက်ရဲ့ အကာအကွယ် ရထားပြီး

and his expression is changed into a smile.

သူ့မျက်နှာအမူအရာက အပြုံးတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းသွားတယ်။

You know why?

ဘာကြောင့်လဲ သိကြလား။

Because Prudential insurance dispels anxiety.

ဘာလို့လဲဆိုတော့ Prudential အာမခံက စိုးရိမ်မှုကို ပပျောက်စေတာကြောင့်ပါ။

Modern images of insurance convey the same message.

ခေတ်သစ် အာမခံ ပုံရိပ်တွေက အလားတူ သတင်းစကားကို ပေးတယ်။

Insurance logos often incorporate supporting hand below,

အာမခံ တံဆိပ်တွေမှာ မကြာခဏဆိုသလို အောက်ဘက်က လက်နဲ့ အပေါ်က ထီးတွေ၊

and umbrellas above, ultimate protection.

အဆုံးစွန် အကာအကွယ်တွေ ထည့်သွင်းထားတယ်။

And then travel insurance ads.

နောက်တော့ ခရီးသွား အာမခံ ကြော်ငြာတွေပါ။

They could easily be mistaken for vacation brochures, right?

ဒါတွေက အားလပ်ရက် လက်ကမ်းစာစောင်တွေလို့ အလွယ် အထင်မှားသွားနိုင်တယ်၊မဟုတ်လား။

Romantic couples, exotic islands, palm trees.

ကြည်နူးဖွယ်ရာ စုံတွဲတွေ၊ ဆန်းပြားတဲ့ ကျွန်းတွေ၊ အုန်းပင်တွေနဲ့လေ။

And if for some reason you need images of smiling,

အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် အဖြူရောင် ဝတ်ထားတဲ့

happy people wearing white,

ပြုံး၊ပျော်နေသူတွေရဲ့ ပုံရိပ်တွေကို သင် လိုအပ်ရင်၊

do an image Google search with the words "pension plans"

“ပင်စင်စား အစီအစဉ်တွေ” ဒါမှမဟုတ် “ကျန်းမာရေး အာမခံ” ဆိုတဲ့

or "health insurance."

စကားလုံးတွေနဲ့ Google မှာ ရှာလိုက်ပါ။

Insurance ads rarely show you sick people, smashed cars, torn suitcase.

အာမခံကြော်ငြာတွေက ဖျားနာသူတွေ၊တိုက်ထားတဲ့ ကားတွေ၊ စုတ်နေတဲ့ လက်ဆွဲအိတ်တွေ ပြခဲတယ်။

The message is loud and clear:

သတင်းစကားက ကျယ်လောင်ပြီး ရှင်းလင်းတယ်-

You have insurance,

သင့်မှာ အာမခံ ရှိတယ်၊

all is well in the world.

ကမ္ဘာပေါ်မှာ အားလုံး အဆင်ပြေတယ်ဆိုတာပါ။ 

However, to get us to buy insurance,

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မတို့ အာမခံ ဝယ်ဖို့၊

the promoters must also work our fears.

အရောင်းမြှင့်တင်သူများကလည်း ကျွန်မတို့ကို ကြောက်အောင် လုပ်ကြမှာပါ။

Which is why, right after you paid a lot of money

ဒါကြောင့် အကောင်းစား ရေခဲသေတ္တာတစ်လုံးအတွက်

for a top of the line refrigerator,

ပိုက်ဆံအများကြီး ပေးပြီးတာနဲ့၊

the same seller who, just moments ago,

မကြာခင်ကပဲ ဒီထုတ်ကုန်က ဘယ်လောက်

were explaining how reliable this product is,

စိတ်ချရတယ်လို့ ရှင်းပြနေတဲ့ အရောင်းသမားက၊

is now telling you that it may break down at any moment,

အခုတော့ ဒါက အချိန်မရွေး ပျက်စီးသွားနိုင်တယ်၊ ဒါကြောင့်၊ သင်ဟာ

which is why you should buy the extended warranty.

သက်တမ်းတိုးထားတဲ့ အာမခံကို ဝယ်သင့်တယ်လို့ ပြောနေတယ်။

And with some credit cards, you could get free travel insurance.

သင်ဟာ ကြွေးဝယ်ကတ်တချို့နဲ့ အခမဲ့ ခရီးသွားအာမခံကို ရနိုင်တယ်။

All you need to do is to call the agent.

သင် လုပ်ဖို့လိုတာကတော့ အေးဂျင့်ကို ဖုန်းခေါ်ဖို့ပါ။

But when you make this call,

ဒါပေမဲ့၊ သင် ဖုန်းခေါ်တဲ့အခါ၊

you are told, yeah, but the free deal is only for the basic plan.

ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့၊ ဒီအခမဲ့ သဘောတူညီမှုက အခြေခံ အစီအစဉ်အတွက်ပဲလို့ ပြောမှာပါ ။

Basic plan doesn't sound good already, right?

အခြေခံ အစီအစဥ်ကကို ကောင်းနေပြီမဟုတ်ဘူးလား။

And then you get to hear a list of things that you are not covered against,

ဒီနောက်တော့၊ မီးဘေး၊ နှလုံး အစားထိုးကုသမှုနဲ့ ရေကြီးတာ

like fires and heart transplant and floods, etc.

အစရှိတဲ့ သင် အာမခံမထားတာတွေရဲ့ စာရင်းကို  ကြားလာရတယ်။

But if you pay one more dollar a day, right?

ဒါပေမဲ့၊ တစ်နေ့ကို တစ်ဒေါ်လာ ထပ်ပေးရင်ပေါ့၊ ဟုတ်လား။

And your active imagination does the rest,

တက်ကြွတဲ့ စိတ်ကူးက စာရင်းထဲက တစ်ခုစီနဲ့အတူ၊

with each item on the list, your anxiety is mounting,

ကျန်တာတွေကို လုပ်တယ်၊ သင့်ရဲ့ စိုးရိမ်စိတ်က တိုးလာတယ်၊

and you don't ask yourself, "Hey, I'm going to Paris,

“ဟေး ပါရီကို သွားမယ်၊ ဆူနာမီကို ဘာလို့ ဂရုစိုက်ရမှာလဲ” လို့

why would I care about a tsunami?"

ကိုယ့်ကိုယ်ကို မမေးဘူး။

You pay the dollar, and all is well in the world again.

သင်က ဒေါ်လာနဲ့ ပေးချေပြီး ကမ္ဘာမှာ အားလုံးက အဆင်ပြေသွားပြန်ရော။

In fact,

အမှန်တော့၊

just realizing that we are not covered against something

ကျွန်မတို့ဟာ တစ်ခုကို အာမခံမထားတာကို သိတာကိုက

is enough to distort our perception of risk.

ကျွန်မတို့ရဲ့ အန္တရာယ်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမြင်ကို ကမောက်ကမ ဖြစ်နိုင်လောက်တာပါ။

I once asked people to imagine, in one of my studies,

တစ်ခါက ကျွန်မရဲ့ လေ့လာမှုတစ်ခုမှာ လူတွေကို သူတို့ သွားမယ့် ခရီးမှာ

that they're going to go on a trip

လေဆိပ်မှာ ခရီးသွား အာမခံ ဝယ်ဖို့

and they plan to buy travel insurance at the airport.

စီစဉ်တာကို စိတ်ကူးကြည့်ခိုင်းခဲ့တယ်။

But by the time they reach the counter,

ဒါပေမဲ့၊ သူတို့ ကောင်တာရောက်တာနဲ့

boarding had already started,

လေယာဉ်ပေါ် တက်တာက စတင်နေပြီဆိုတော့၊

and they have to board that airplane painfully aware that they are not covered.

သူတို့ အာမခံမထားတဲ့ လေယာဉ်ကို စိတ်မချမ်းမသာနဲ့ လိုက်ပါစီးနင်းရမှာပါ။

And then I asked them to assess all kinds of travel-related risks.

ပြီးတော့ သူတို့ကို ခရီးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အန္တရာယ်မျိုးစုံကို အကဲဖြတ်ခိုင်းခဲ့တယ်။

And these were dramatically inflated,

အာမခံ ရှိသူတွေရဲ့ အဆင့်သတ်မှတ်ချက်တွေနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ရင်၊

compared to the ratings of people who did have insurance.

ဒါတွေက သိသိသာသာ ဖောင်းပွနေတယ်။

For example, lost luggage,

ဥပမာ၊ ခရီးဆောင်အိတ် ပျောက်ဆုံးမှု၊

the risk of lost luggage, almost 50 percent.

ခရီးဆောင်အိတ် ပျောက်ဆုံးနိုင်ခြေက ၅၀% နီးပါး ရှိတယ်။

What are the chances that you will need hospitalization?

ဆေးရုံတက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေကကော။

Almost 45 percent, well, 45 percent.

၄၅ % နီးပါး၊ ဟုတ်တယ်၊ ၄၅ % ပါ ။

And how about, you will need to be rescued?

သင် လိုအပ်မယ့် ကယ်ဆယ်ရေးကကော။

Thirty-one percent.

၃၁ % ပါ။

I remember the first time I saw this data, I was speechless.

ဒီဒေတာကို ပထမဆုံး မြင်ခဲ့တာကို မှတ်မိသေးတယ်၊ မှင်တက်မိသွားတယ်။

I was thinking,

ကျွန်မ တွေးနေမိတာက၊

"Guys, if this is what you believe, why would you ever leave home"

“ကိုယ့်လူတို့၊ ဒါက သင်တို့ ယုံကြည်တာဆို၊ ဘာလို့ အိမ်က ထွက်သွားဦးမှာလဲ“ပေါ့။

you know?

သိတယ်နော်။

(Laughter)

(ရယ်သံများ)

Yeah.

ဟုတ်တယ်လေ။

Boarding an airplane with no insurance is tempting fate.

အာမခံ မရှိတဲ့ လေယာဉ်ပေါ် တက်တာက ကံကြမ္မာကို ဆွဲဆောင်နေတာလေ။

It's like realizing that your insurance policy had just expired

သင့်ရဲ့ အာမခံ မူဝါဒက သက်တမ်းကုန်ဆုံးပြီး ဒါကို သက်တမ်းတိုးမထားတာကို

and not renewing it?

သိနေတဲ့အတိုင်းလား။

Grave danger, indeed.

တကယ်တော့ စိုးရိမ်ရတဲ့ အန္တရာယ်ပါ။

Your appliances, they know, you know.

သင့်ရဲ့ အသုံးအဆောင်တွေကို သူတို့ သိတယ်။

So we buy insurance and restore our peace of mind.

ဒီတော့ ကျွန်မတို့က အာမခံကို ဝယ်ပြီး စိတ်အေးချမ်းမှုကို ပြန်ရယူတယ်။

And now you're probably asking yourself,

အခု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မေးနေလောက်တာက

"But peace of mind is good.

“စိတ်အေးချမ်းတာက ကောင်းတယ်၊

What's wrong with peace of mind," right?

စိတ်အေးချမ်းတာက ဘာဖြစ်သွားတာလဲ၊

"What's the problem?"

ပြဿနာက ဘာလဲ။” လို့ပေါ့။

The problem is that we are highly likely to be over-insured.

ပြဿနာက ကျွန်မတို့ဟာ အလွန်အကျွံ အာမခံထားဖို့ အလားအလာ အလွန်များတာပါ။

What does it mean?

ဒါက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။

Well, first,

ကောင်းပြီ၊ ပထမက၊

we may be protecting ourselves against really unlikely events

ကျွန်မတို့ဟာ ပါရီက ဆူနာမီလို မဖြစ်နိုင်တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကနေ

like a tsunami in Paris.

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်နေနိုင်လောက်တာပါ။

Or we may be paying a lot to prevent a trivial loss.

ဒါပေမဲ့၊ အသေးအဖွဲ ဆုံးရှုံးမှုကို ကာကွယ်ဖို့ အများကြီး ပေးနေရလောက်တယ်။

Does it really make sense to extend the warranty on an old washing machine?

အဝတ်လျှော်စက်ဟောင်းတစ်လုံးကို အာမခံ သက်တမ်းတိုးတာက တကယ် အဓိပ္ပာယ်ရှိလား။

And if you will examine your own policies back at home,

အိမ်မှာရှိတဲ့ သင့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် မူဝါဒတွေကို ပြန်စစ်ဆေးကြည့်ရင်၊

many of you will find that you have redundant coverage.

သင့်မှာ ပိုလျှံနေတဲ့ အာမခံ ရှိနေတာကို တွေ့ရမှာပါ။

You are paying several policies on the same event.

သင်ဟာ  အလားတူ ဖြစ်ရပ်အတွက် မူဝါဒအများကြီးကို ပေးနေရတာပါ။

Many of you do that.

သင်တို့ တော်တော်များများက ဒါကို လုပ်ကြတယ်။

Me included, and I should know better.

ကျွန်မ အပါဝင်ဖြစ်ပြီး ကျွန်မက ပိုသိသင့်တယ်။

So ...

ဒီတော့ ...

This kind of behavior can get people in debt,

ဒီလိုအပြုအမူမျိုးက လူတွေကို အကြွေးတင်စေနိုင်တယ်၊

and even if they don't,

ဒါတွေ မရှိရင်တောင်၊

this is money that we could spend in far more pleasurable ways, right?

ဒီငွေက ပိုပျော်စရာကောင်းတဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ သုံးလို့ရတာပဲ၊မဟုတ်လား။

At least I can.

အနည်းဆုံး ကျွန်မ သုံးနိုင်တယ်။

But selling peace of mind is a problem for the insurance companies as well.

ဒါပေမဲ့ အာမခံကုမ္ပဏီတွေအတွက်လည်း စိတ်အေးချမ်းမှုကို ရောင်းတာက ပြဿနာတစ်ခုပါ။

Why?

ဘာကြောင့်လဲ။

The insurance companies are well aware of the problem called “moral hazard”.

အာမခံ ကုမ္ပဏီတွေက “ကျင့်ဝတ် အန္တရာယ်”လို့ ခေါ်တဲ့ ပြဿနာကို ကောင်းကောင်း သတိထားမိတယ်။

You see, when people are insured,

လူတွေက အာမခံထားတဲ့အခါ၊

they become negligent.

ပေါ့ဆလာကြတယ်။

They start leaving their valuables out in the open.

သူတို့ရဲ့ အဖိုးတန်ပစ္စည်းတွေကို ဟင်းလင်းပွင့်ထဲမှာ ပစ်ထားလာတယ်။

They don't check their fire alarms, they drive faster.

မီး အချက်ပေးသံတွေကို မစစ်ဆေးဘဲ၊  ပိုမြန်မြန် မောင်းကြတယ်။

In short, they act in ways which put them at greater risk.

အတိုချုပ်ရရင်၊ ဒါတွေကို ပိုအန္တရာယ် ဖြစ်စေတဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ လုပ်ဆောင်ကြတယ်။

Now, the insurance companies,

ကဲ၊ အာမခံကုမ္ပဏီတွေက၊

they believe that we behave like that

တစ်ခုခု ဖြစ်လာရင်၊ တခြားတစ်ယောက်ယောက်က

because we know that if something happens,

ပေးဆောင်ရမယ်ဆိုတာ သိလို့၊

someone else will pay.

ကျွန်မတို့ ဒီလို ပြုမူတယ်လို့ ယုံကြည်ကြတယ်။

Which is why many policies include deductibles.

ဒါကြောင့် မူဝါဒများစွာမှာ ထုတ်နုတ်ယူနိုင်တာတွေ ထည့်သွင်းထားတယ်။

That's the money that comes out of your pocket, right?

ဒါက သင့်ရဲ့ အိတ်ကပ်ထဲက ထွက်လာတဲ့ ပိုက်ဆံပဲ၊မဟုတ်လား။

So the deductibles are there to make sure

ဒါကြောင့် တချို့အန္တရာယ်တွေက ဖောက်သည်ဆီမှာ

that some of the risk will stay with the client.

ဆက်ရှိနေမှာကို သေချာစေဖို့ ထုတ်နုတ်ယူနိုင်တာတွေ ရှိနေတာပါ။

But based on the research that I just shared with you,

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မ အခုပဲ အသိပေးလိုက်တဲ့ သုတေသနကို အခြေခံပြီး

it is entirely possible

ကိုယ့်ပေါ့လျော့မှုကို  တစ်စုံတစ်ယောက်က

that the reason that we are careless

ပေးဆောင်မယ်လို့ ထင်ရုံမကဘဲ၊

is not just that we think that someone else will pay,

ငါ့မှာ အာမခံ ရှိရင်၊  မိုးရွာမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတဲ့

but it's also the magical belief that if I have insurance,

မှော်ဆန်တဲ့ ယုံကြည်ချက်ကလည်း

it's not going to rain.

အကြောင်းပြချက်က လုံးဝ ဖြစ်နိုင်တယ်။

The damage is not going to happen,

ပျက်စီးမှု ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာနဲ့

and magical thinking is not susceptible to deductibles.

မှော်ဆန်တဲ့ တွေးခေါ်မှုဆိုတာက ထုတ်နုတ်ယူနိင်တာတွေကို မခံရတာမဟုတ်ဘူး။

What are the lessons to be learned?

သင်ယူရမယ့် သင်ခန်းစာတွေက ဘာတွေလဲ။

For us, for you?

ကျွန်မတို့အတွက်လား၊ သင်တို့အတွက်လား။

Next time you consider buying insurance,

နောက်တစ်ခါ အာမခံဝယ်ဖို့ စဉ်းစားတဲ့အခါ၊

remember Kafka.

Kafka ကို သတိရပါ။

Ask yourself:

သင့်ကိုယ်သင် မေးပါ၊

Am I buying insurance for the right reasons?

ငါက မှန်ကန်တဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေနဲ့ အာမခံကို ဝယ်ယူနေတာလား။

Am I making a sound economic decision

ငါက ခိုင်လုံတဲ့ စီးပွားရေး ဆုံးဖြတ်ချက် ချနေတာလား၊

or merely trying to please my psyche?

ဒါမှမဟုတ် စိတ် ကျေနပ်စေရုံ သက်သက် ကြိုးစားတာလား။

As for the insurance companies,

အာမခံ ကုမ္ပဏီတွေအတွက်တော့၊

I hope they will consider changing their message.

သူတို့ရဲ့ သတင်းစကားကို ပြောင်းဖို့ စဉ်းစားမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

Don't sell magical happiness.

ပယောဂဆန်တဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို မရောင်းပါနဲ့။

Encourage us to buy insurance when it is economically rational

စီးပွားရေးအရ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ပြီး တာဝန်ယူတာကို လုပ်စရာရှိတဲ့အခါ၊

and the responsible thing to do.

အာမခံ ဝယ်ယူဖို့ ကျွန်မတို့ကို တိုက်တွန်းပါ။

And finally,

နောက်ဆုံးတော့၊

guys, I hope that next time someone says "I study insurance,"

ကိုယ့်လူတို့၊ နောက်တစ်ခါ တစ်ယောက်ယောက်က “ငါ အာမခံကို လေ့လာတယ်” လို့ ပြောတဲ့အခါ၊

you would say, "Wonderful.

“အံ့ဩစရာပဲ။ ငါ့ကို ထပ်ပြောပါဦး”

Please tell me more."

ပြောကြမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)