How scientists are creating real-life invisibility cloaks - Max G. Levy

Çeviri: Emel Çırakoğlu Gözden geçirme: Eren Gokce

A spy presses a button on their suit and blinks out of sight.

Bir casus takım elbisesinin üzerinde bir düğmeye basar ve gözden kaybolur.

A wizard wraps himself in a cloak and disappears limb by limb.

Bir sihirbaz kendini bir pelerinle sarar ve uzuv uzuv kaybolur.

A star pilot flicks a switch and their ship vanishes into space.

Bir uzay gemisi pilotu bir düğmeye basar ve gemileri uzayda kaybolur.

Invisibility is one of the most tantalizing powers in fiction,

Görünmezlik, her türlü hikâyeyi kapsayan kurgudaki

spanning all kinds of stories.

en cezbedici güçlerden biridir.

But could this fantasy ever become a reality?

Peki bu fantezi bir gün gerçeğe dönüşebilecek mi?

Well, invisibility is a relative term.

Görünmezlik göreceli bir terimdir.

Researchers and engineers working in stealth technology

Gizli teknolojide çalışan araştırmacılar ve mühendisler,

have developed planes nearly undetectable to radar,

radar tarafından neredeyse tespit edilemeyen uçaklar ve

and cloaks that conceal tanks from thermal cameras.

tankları termal kameralardan gizleyen pelerinler geliştirdiler.

But these innovations don't make things invisible to the human eye.

Ancak bu yenilikler, varlıkları insan gözüne görünmez kılmaz.

Our eyes see by taking in the visible light waves that reflect off objects.

Gözlerimiz, nesneleri yansıtan görünür ışık dalgalarını alarak görür.

So to make an object invisible without turning off the lights,

Bu nedenle ışıkları kapatmadan bir nesneyi görünmez yapmak için,

our eyes would need to see the light from behind that object,

gözlerimizin nesnenin kendisinden sıçrayan ışık yerine

rather than the light bouncing off the object itself.

o nesnenin arkasındaki ışığı görmesi gerekir.

And to do that, we need to be able to control these visible light waves.

Bunu yapmak için, bu görünür ışık dalgalarını

kontrol edebilmemiz gerekiyor.

One way to do this is through reflection.

Bunu yapmanın bir yolu yansımadır.

This method is predictable,

Bu yöntem tahmin edilebilir,

but it requires maintaining angles too precise for most moving targets.

ancak çoğu hareketli hedef için açıların çok hassas tutulmasını gerektirir.

Researchers can also absorb light with ultra-black surfaces

Araştırmacılar ayrıca ışığı yakalayan nanotüplerle kaplı

covered in light-capturing nanotubes,

ultra siyah yüzeylerle ışığı absorbe edebilirler,

but painting something black doesn’t exactly make it invisible.

ancak bir şeyi siyah boyamak onu tam olarak görünmez yapmaz.

So instead, many researchers are trying to reroute wavelengths around an object

Bunun yerine, birçok araştırmacı kırılma kullanarak

bir nesnenin etrafındaki dalga boylarını yeniden yönlendirmeye çalışıyor.

using refraction.

Refraction describes how light changes direction

Kırılma, ışığın farklı yoğunluktaki malzemeler arasında geçerken

when it passes between materials of differing density.

yönünü nasıl değiştirdiğini açıklar.

When light passes from a less dense medium into a denser one,

Işık daha az yoğun bir ortamdan daha yoğun bir ortama geçtiğinde,

its path gets slightly bent.

yolu hafifçe bükülür.

Consider how someone’s legs look when you sit at the edge of a pool.

Bir havuzun kenarında oturduğunuzda

birinin bacaklarının nasıl göründüğünü düşünün.

Since water is denser than air,

Su havadan daha yoğun olduğu için sudan

the light waves reflecting from the water to your eyes speed up and bend.

gözlerinize yansıyan ışık dalgaları hızlanır ve bükülür.

In nature, this effect has limits.

Doğada, bu etkinin sınırları vardır.

Even when passing through natural materials

En yüksek kırılma indeksine sahip doğal malzemelerden geçerken bile,

with the highest refractive indexes,

light can only bend so far.

ışık sadece belli bir miktarda bükülebilir.

But in the lab, we can shatter those limits.

Ama laboratuvarda, bu sınırları kırabiliriz.

In the 1990s, theoretical physicist John Pendry

1990′larda teorik fizikçi John Pendry,

was working with a defense lab to create a way to absorb radar signals.

radar sinyallerini absorbe etmenin bir yolunu oluşturmak için

bir savunma laboratuvarıyla çalışıyordu.

The result was a mesh of carbon fibers so thin and densely woven

Sonuç, normal karbondan tamamen farklı bir şekilde

that they interacted with light in an entirely different way

ışıkla etkileşime girecek kadar

ince ve yoğun dokunmuş bir karbon elyaf ağıydı.

from regular carbon.

This inspired Pendry to try similar tricks with other materials.

Bu, Pendry’e diğer malzemelerle benzer hileler denemesi için ilham verdi.

By altering them at the microscopic level,

Bunları mikroskobik düzeyde değiştirerek

Pendry could add tiny microstructures

Pendry, daha önce imkânsız olduğu düşünülen şekillerde

capable of capturing and bending light in ways previously thought impossible.

ışığı yakalayabilen ve bükebilen küçük mikro yapılar ekleyebildi.

He called this technology metamaterials and developed his most famous example:

Bu teknolojiyi ″Meta Malzemeler″ olarak adlandırdı ve en ünlü örneğini geliştirdi:

a split ring resonator—

Bölünmüş halka rezonatörü—

a metamaterial structure which allowed him to bend light past the theorized limit.

ışığı teorik sınırın ötesine geçmesine izin veren bir meta malzeme yapısı.

The discovery of negative refraction

Negatif kırılmanın keşfi,

kicked off the modern wave of invisibility research.

görünmezlik araştırmalarının modern dalgasını başlattı.

To date, labs have designed metamaterials that can completely steer away microwaves.

Bugüne kadar, laboratuvarlar mikrodalgaları tamamen uzaklaştırabilen

meta malzemeler tasarladı.

But a true invisibility cloak would need to bend all wavelengths of visible light

Ancak gerçek bir görünmezlik pelerininin görünür ışığın tüm dalga boylarını

simultaneously and without distortion,

aynı anda ve bozulma olmadan bükmesi gerekir ve

and refraction doesn’t treat all wavelengths equally.

kırılma tüm dalga boylarını eşit şekilde ele almaz.

Consider how refractive materials produce rainbows with varying colors.

Kırılma malzemelerinin değişen renklerdeki gökkuşaklarını nasıl ürettiğini düşünün.

Despite leading the field, metamaterials aren't the only route toward invisibility.

Sektörde lider olmasına rağmen, görünmezliğe giden tek yol

meta malzemeler değil.

One lab was able to create a controlled desert mirage using hot air

Bir laboratuvar, çarpıklıklar ve yanılsamalar yaratmak adına

etrafındaki soğuk havadan gelen ışığı kırmak için

just above the ground to refract light from the cooler air around it

yerin hemen üzerindeki sıcak havayı kullanarak

to create distortions and illusions.

kontrollü bir çöl serajı yaratmayı başardı.

Unfortunately, this model only operates at thousands of degrees.

Ne yazık ki, bu model sadece binlerce derecede çalışıyor.

Another lab created a unique configuration of glass lenses

Başka bir laboratuvar, mercekteki halka şeklindeki bir alan içindeki bir nesnenin

which can bend the light around an object within a ring-shaped area

etrafındaki ışığı bükebilen

benzersiz bir cam lens konfigürasyonu yarattı.

in the lens.

This lens could be made large enough to obscure an entire person,

Bu lens, tüm bir kişiyi gizleyecek kadar büyük yapılabilir,

but its effect only works when both the observer and the obscured

ancak etkisi yalnızca hem gözlemci hem de gizlenmiş

stand in the exact right positions.

doğru konumlarda olduğunda çalışır.

And attempts using cameras to record environments and project them over a cloak

Ortamları kaydetmek ve bunları bir pelerin üzerine yansıtmak için

kamera kullanma girişimleri

have been hindered by lag and color distortion.

gecikme ve renk bozulması nedeniyle engellendi.

These efforts, and many more,

Bu çabaların ve daha fazlasının

still have a ways to go towards bringing this magical technology to life.

hâlâ bu büyülü teknolojiyi hayata geçirmeye yönelik bir sürü yolu var.

But if one thing is true about science,

Ama bilim hakkında bir şey doğruysa,

it’s that the limitations we see today could simply disappear.

o da bugün gördüğümüz sınırlamaların basitçe ortadan kalkabileceğidir.