REALIZE, NOTICE and the phrasal verb FIND OUT

Oh, I didn’t notice you were there.

اوه، من متوجه حضور شما نشدم.

Do you know the meanings of these verbs?

آیا معنی این افعال را می دانید؟

Maybe you don’t ‘realize’ they mean different things?

شاید شما «متوجه» نیستید که معنی آنها چیزهای متفاوتی است؟

You’re going to need these verbs.

شما به این افعال نیاز خواهید داشت.

Don’t worry.

نگران نباش

In this video you’re going to ‘find out’ how we use them.

در این ویدیو می خواهید "پیدا کنید" که چگونه از آنها استفاده می کنیم.

Realize means to understand or become aware of a particular fact or situation.

تحقق یعنی درک یا آگاهی از یک واقعیت یا موقعیت خاص.

If you realize something, you know about it.

اگر چیزی را متوجه شوید، در مورد آن می دانید.

So sales have fallen by ten percent.

بنابراین فروش ده درصد کاهش یافته است.

Are you listening?

گوش می کنی؟

Yeah.

آره

You do realize this is a serious problem.

شما متوجه می شوید که این یک مشکل جدی است.

Yep.

بله

I don’t think you realise how serious this is.

فکر نمی کنم متوجه شدید این موضوع چقدر جدی است.

So if we don’t realize something, we’re not aware of it.

بنابراین اگر چیزی را متوجه نمی شویم، از آن آگاه نیستیم.

We don’t know about it.

ما در مورد آن نمی دانیم.

Realizing means to know and understand something in your mind.

تحقق یعنی دانستن و درک چیزی در ذهن.

It's a cognitive event – something that happens in your brain.

این یک رویداد شناختی است - چیزی که در مغز شما اتفاق می افتد.

Oh. I’ve fixed your computer.

اوه من کامپیوتر شما را تعمیر کردم

I deleted a lot files.

فایل های زیادی پاک کردم

It's running much faster now.

الان خیلی سریعتر کار میکنه

I don’t understand.

من نمی فهمم

There's nothing wrong with this computer.

هیچ مشکلی با این کامپیوتر وجود ندارد.

It’s that one that has the problem.

این یکی است که مشکل دارد.

Oh, I didn’t realise.

اوه من متوجه نشدم

What files did you delete?

چه فایل هایی رو پاک کردی؟

When we realize something it usually happens fast.

وقتی چیزی را متوجه می شویم معمولاً سریع اتفاق می افتد .

So we don’t usually use ‘realize’ with progressive tenses.

بنابراین ما معمولاً از «تحقق» در زمان‌های پیشرونده استفاده نمی‌کنیم.

We don't use continuous forms of the verb because happens fast.

ما از فرم های استمراری فعل استفاده نمی کنیم زیرا به سرعت اتفاق می افتد.

OK, so realizing happens in your mind, in your brain.

خوب، پس فهمیدن در ذهن شما، در مغز شما اتفاق می افتد.

But what about noticing?

اما در مورد توجه چیست؟

Well that’s more like a physical event.

خب این بیشتر شبیه یک رویداد فیزیکی است.

It means you see, hear or feel something.

یعنی چیزی را می بینید، می شنوید یا احساس می کنید.

It's more physical.

بیشتر فیزیکی است.

Where’s Kathy?

کتی کجاست؟

Oh, I don’t know.

اوه، من نمی دانم.

Has she left?

آیا او رفته است؟

I didn’t notice her leaving.

من متوجه رفتنش نشدم

Oh look she in the other office.

اوه او را در دفتر دیگر نگاه کنید.

So noticing is about seeing, hearing or feeling and becoming aware in a physical way.

بنابراین توجه کردن در مورد دیدن، شنیدن یا احساس کردن و آگاه شدن از راه فیزیکی است.

You might notice a smell.

ممکن است متوجه بو شوید.

Or notice that something looks different.

یا توجه کنید که چیزی متفاوت به نظر می رسد.

We often notice changes.

ما اغلب متوجه تغییرات می شویم.

Hey, you got your hair done, Vicki Yes

هی، موهایت را درست کردی، ویکی بله

It looks great, doesn’t it Jay?

عالی به نظر می رسد، اینطور نیست جی؟

Oh, yeah.

اوه، آره

He never notices.

او هرگز متوجه نمی شود. می

You know I noticed my hair is turning gray this morning

دانید که امروز صبح متوجه شدم موهایم خاکستری می شود خب

Well yes.

بله.

It’s been turning grey for a long time.

مدت زیادی است که خاکستری شده است.

Really.

واقعا

I hadn’t noticed before.

قبلا توجه نکرده بودم

Notice is a verb AND it’s also a noun - a thing.

Notice یک فعل است و همچنین یک اسم است - یک چیز.

A notice can be a sign that you see like ‘Don’t walk on the grass’, or ‘No parking’.

یک اعلان می‌تواند نشانه‌ای باشد که می‌بینید مانند « روی چمن راه نرو» یا «پارکینگ ممنوع».

I just got a ticket for parking out front.

من فقط یک بلیط برای پارک جلویی گرفتم.

But there’s a big sign that says no parking.

اما یک تابلوی بزرگ وجود دارد که می گوید پارک نیست.

I didn’t notice it.

من متوجه آن نشدم

They put it up yesterday.

دیروز گذاشتند.

They why didn’t you tell me?

آنها چرا به من نگفتی؟

I knew you’d find out.

میدونستم متوجه میشی

So what about ‘find out’?

پس «دریابیم» چطور؟

What does it mean?

چه مفهومی داره؟

Find out is a phrasal verb and it means to get information.

Find out یک فعل عبارتی است و به معنای کسب اطلاعات است.

What time does the meeting start?

جلسه در چه زمانی شروع میشود؟

I don't know.

من نمی دانم.

Well can you find out?

خوب می توانید بفهمید؟

Yes, I’ll send them an email.

بله، برایشان ایمیل می فرستم.

We often find out information after we’ve tried to discover it.

ما اغلب پس از تلاش برای کشف اطلاعات، متوجه می شویم.

So if you want to know the meaning of a word, you can ‘find out’ by looking in a dictionary.

بنابراین اگر می‌خواهید معنی یک کلمه را بدانید، می‌توانید با نگاه کردن به یک فرهنگ لغت «پیدا کنید».

If you want to know more about the videos we make, you can ‘find out’ by subscribing

اگر می‌خواهید درباره ویدیوهایی که می‌سازیم بیشتر بدانید ، می‌توانید با عضویت

to our channel.

در کانال ما، «پیدا کنید».

In fact that’s a great idea.

در واقع این یک ایده عالی است.

Why don’t you subscribe now and then we can meet again next week.

چرا اکنون مشترک نمی‌شوید و بعد می‌توانیم هفته آینده دوباره ملاقات کنیم.

Until then, happy studying!

تا آن زمان، از تحصیل مبارک!