English storytelling, the past continuous and puppies!

Everyone likes listening to a good story, but can you tell a good story?

همه گوش دادن به یک داستان خوب را دوست دارند، اما آیا می توانید یک داستان خوب بگویید؟

Story telling is a really useful skill.

داستان گویی یک مهارت واقعا مفید است.

It gets you invited to lots of dinner parties.

این شما را به مهمانی های شام زیادی دعوت می کند.

And it’s useful at work too.

و در محل کار نیز مفید است.

Sometimes stories are a good way to explain why you want to do something.

گاهی اوقات داستان ها راه خوبی برای توضیح اینکه چرا می خواهید کاری را انجام دهید هستند.

So today we’re looking at a grammar structure that will help you tell a good story.The past

بنابراین امروز ما به ساختار دستور زبانی نگاه می کنیم که به شما کمک می کند داستان خوبی بگویید. گذشته

continuous.

استمراری.

Also known as the past progressive.

همچنین به عنوان گذشته مترقی شناخته می شود.

And we have some great stories for you as well.

و همچنین داستان های عالی برای شما داریم .

We have four special stories today.

امروز چهار داستان ویژه داریم.

They’re all about dogs and puppies, and they’re all set in Manila in the Philippines.

همه آنها در مورد سگ ها و توله سگ ها هستند، و همه آنها در مانیل در فیلیپین هستند.

And they’re all true stories.

و همه آنها داستان واقعی هستند.

And very heart warming.

و بسیار دلگرم کننده

Let’s jump straight in and hear the first one.

بیایید مستقیم بپریم و اولین مورد را بشنویم.

See if you can spot examples of the past continuous.

ببینید آیا می توانید نمونه هایی از گذشته استمراری را ببینید.

Meet June.

ژوئن را ملاقات کنید.

Today he’s a very happy dog, but his life used to be very different.

امروز او یک سگ بسیار خوشحال است، اما زندگی او قبلاً بسیار متفاوت بود.

Two years ago, when he was just a puppy, he was living on the streets of Manilla.

دو سال پیش، زمانی که او فقط یک توله سگ بود، در خیابان های مانیل زندگی می کرد.

He had wounds all over his body and he was drinking water from the ground.

تمام بدنش زخم شده بود و از زمین آب می خورد.

People scared him and he didn’t like it when a dog catcher picked him up.

مردم او را می ترسانند و وقتی سگ گیر او را بلند می کند، دوست نداشت.

But that was when his life turned around.

اما این زمانی بود که زندگی او تغییر کرد.

He spent a month at the vet’s getting better and then he went home with Hazel, his new

او یک ماه را در دامپزشکی گذراند که بهبود یافت و سپس با هازل، صاحب جدیدش به خانه رفت

owner.

.

Now he’s probably the most fashionable dog in Manila.

اکنون او احتمالا شیک ترین سگ در مانیل است.

Did you spot the past continuous?

آیا گذشته استمراری را تشخیص دادید؟

I was just looking at the dog.

من فقط به سگ نگاه می کردم.

He was so cute.

او خیلی ناز بود. می

I know it’s hard to think about grammar when you’re focused on a story, but let’s

دانم وقتی روی داستانی تمرکز می کنید فکر کردن به دستور زبان سخت است ، اما بیایید

see what happened.

ببینیم چه اتفاقی افتاده است.

Most of the time when we’re talking about things that happened in the past, we use the

بیشتر اوقات وقتی در مورد چیزهایی صحبت می کنیم که در گذشته اتفاق افتاده است، از

past simple.

گذشته ساده استفاده می کنیم.

It’s pretty straight forward.

این کاملاً مستقیم است.

You add -ed to the main verb, you form the negative with didn’t and irregular verbs

شما -ed را به فعل اصلی اضافه می کنید، منفی را با did not می سازید و افعال بی قاعده

have special forms.

دارای اشکال خاصی هستند.

But we heard another past tense form too: the past continuous.

اما ما شکل گذشته دیگری را نیز شنیدیم: گذشته استمراری. می‌توانیم از

We can use it to talk about actions that were in progress at a specific time in the past,

آن برای صحبت در مورد اقداماتی استفاده کنیم که در زمان خاصی در گذشته در حال انجام بوده‌اند،

so here it’s 2 years ago.

بنابراین این مربوط به 2 سال پیش است.

We form the past continuous with the past form of the verb be – so was or were - and

ماضی استمراری را با شکل گذشته فعل be – so was or were – و

then the -ing form of the main verb.

سپس شکل -ing فعل اصلی را تشکیل می دهیم.

I have a question for you.

یک سوال از شما دارم.

Why do we say had here and not was having?

چرا می گوییم اینجا بود و نداشت؟

It’s because the verb 'have' describes a state here, not an action.

این به این دلیل است که فعل 'have' یک حالت را در اینجا توصیف می کند، نه یک عمل.

State verbs don’t normally have continuous forms.

افعال حالت معمولاً اشکال پیوسته ندارند .

We’ve made another video about that if you’re interested.

اگر علاقه مند هستید، ویدیوی دیگری در مورد آن تهیه کرده ایم .

I have another question.

من سوال دیگری دارم.

Yeah?

آره؟

Why do we use the past continuous when we’re telling stories?

چرا هنگام گفتن داستان از گذشته استمراری استفاده می کنیم ؟

Why not use the past simple all the time?

چرا همیشه از گذشته ساده استفاده نمی کنید؟

Great question.

سوال عالی

The past simple works well when we want to list things that happened.

گذشته ساده زمانی که بخواهیم چیزهایی را که اتفاق افتاده فهرست کنیم به خوبی کار می کند.

But stories get more interesting when we use the past continuous too, so the past simple

اما داستان‌ها زمانی جالب‌تر می‌شوند که ما از گذشته استمراری نیز استفاده می‌کنیم، بنابراین گذشته ساده

AND continuous.

و پیوسته.

Why’s that?

چرا؟

The past continuous brings stories alive.

گذشته پیوسته داستان ها را زنده می کند.

It adds extra information and helps us paint pictures in our mind.

این اطلاعات اضافی را اضافه می کند و به ما کمک می کند تصاویر را در ذهن خود ترسیم کنیم.

Let’s hear some more examples.

بیایید چند مثال دیگر بشنویم.

It was a busy day in Manila.

روز شلوغی در مانیل بود.

The sun was shining and everyone was hurrying to work.

آفتاب می تابد و همه به سر کار می شتابند.

Michael decided to take a different route to college, and something caught his eye.

مایکل تصمیم گرفت مسیر دیگری را برای رسیدن به کالج انتخاب کند و چیزی توجه او را جلب کرد.

A young puppy was limping along the road.

توله سگ جوانی در کنار جاده لنگان لنگان می زند.

He looked very sick and he was starving.

خیلی مریض به نظر می رسید و گرسنه بود.

Michael found him some food and water, but he couldn’t afford to adopt him because

مایکل مقداری غذا و آب برای او پیدا کرد، اما او نمی‌توانست او را به فرزندخواندگی بپذیرد، زیرا

he was supporting both himself and his younger brother through school.

هم از طریق مدرسه از خود و هم برادر کوچکترش حمایت می‌کرد .

So he turned to his friends for help.

از این رو به دوستانش کمک گرفت.

He posted a message on Facebook with a map of the dog’s location and asked everyone

او در فیس بوک پیامی با نقشه موقعیت سگ ارسال کرد و از همه خواست

to share it.

آن را به اشتراک بگذارند.

The message made its way to the US where Geri picked it up.

این پیام راهی ایالات متحده شد، جایی که گری آن را دریافت کرد.

She contacted her friends in the Philippines and found someone to take Jay to the vet.

او با دوستانش در فیلیپین تماس گرفت و کسی را پیدا کرد که جی را به دامپزشکی ببرد.

Jay was suffering from mange, a skin disease that made him lose his fur.

جی از بیماری جرب رنج می‌برد، بیماری پوستی که باعث شد خز خود را از دست بدهد.

He was always scratching because his skin was itchy, but not any more.

او همیشه می‌خارانید، زیرا پوستش خارش داشت، اما دیگر نه.

Jay was adopted by Ninfa and just look at him now.

جی توسط نینفا به فرزندخواندگی گرفته شد و اکنون به او نگاه کنید .

What a bundle of lovely white fur and what a happy dog!

چه دسته خز سفید دوست داشتنی و چه سگ شادی!

Hey that dog has the same name as me!

هی اون سگ هم اسم منه

Yes, they called him Jay because apparently, in Chinese culture, the letter J is lucky.

بله، او را جی نامیدند زیرا ظاهراً در فرهنگ چینی حرف J خوش شانس است.

He was a very lucky dog.

او سگ بسیار خوش شانسی بود.

Indeed.

در واقع.

But let’s look at how the we used the two past forms.

اما بیایید ببینیم که چگونه از دو شکل گذشته استفاده کردیم.

Notice how the story started.

توجه کنید که داستان چگونه شروع شد.

The sun was shining, everyone was hurrying to work.

آفتاب می تابد، همه عجله داشتند سر کار.

We often use the past continuous like this at the start of stories to set the scene.

ما اغلب از گذشته استمراری مانند این در ابتدای داستان ها برای تنظیم صحنه استفاده می کنیم.

We use it to give the background and context for the story, and then when the action starts,

ما از آن برای ارائه پس‌زمینه و زمینه داستان استفاده می‌کنیم، و سپس وقتی اکشن شروع می‌شود،

we switch.

تغییر می‌دهیم.

For the events in the story we use the past simple.

برای رویدادهای داستان از گذشته ساده استفاده می کنیم.

But when we’re describing a scene, we use the past continuous, like this.

اما وقتی در حال توصیف صحنه ای هستیم، از گذشته استمراری مانند این استفاده می کنیم.

The past continuous paints a picture of what things were like, so it’s very effective

گذشته پیوسته تصویری از این که چیزها چگونه بودند را ترسیم می کند، بنابراین

at the start of stories.

در شروع داستان ها بسیار مؤثر است.

And another thing.

و یه چیز دیگه

Sometimes we want to give reasons and explain why something happened or didn’t happen.

گاهی اوقات می خواهیم دلیل بیاوریم و توضیح دهیم که چرا چیزی اتفاق افتاده یا نیفتاده است.

The past continuous is useful for that too.

گذشته استمراری برای آن نیز مفید است.

We use it to give context, so here we learn why Michael couldn’t adopt Jay.

ما از آن برای ارائه زمینه استفاده می کنیم، بنابراین در اینجا می آموزیم که چرا مایکل نتوانست جی را قبول کند.

He was he was supporting himself and his brother through school.

او از طریق مدرسه مخارج خود و برادرش را تامین می کرد .

Another example.

مثالی دیگر.

Why did Jay lose his fur?

چرا جی خزش را از دست داد؟ به این

It was because he was suffering from mange.

دلیل بود که او از جرب رنج می برد.

So ‘he lost his fur’ is an event but we use the past continuous to give the background

بنابراین «او خزش را از دست داد» یک رویداد است، اما ما از گذشته استمراری برای ارائه پس‌زمینه

and explain why.

و توضیح دلیل استفاده می‌کنیم.

So the past continuous sets the scene and gives context to a story.

بنابراین گذشته استمراری صحنه را می‌سازد و به یک داستان زمینه می‌دهد.

That’s a good way of thinking about it.

این یک راه خوب برای فکر کردن در مورد آن است.

Past simple for the events.

گذشته ساده برای رویدادها.

Past continuous for the context and background.

گذشته استمراری برای زمینه و زمینه.

And the past continuous can tell you about the timing of events.

و گذشته استمراری می تواند در مورد زمان وقوع رویدادها به شما بگوید.

What do you mean?

منظورت چیه؟

Well, let’s watch another example.

خوب بیایید نمونه دیگری را تماشا کنیم.

Erika was a stray dog that visited the parking lot outside Fernando’s office.

اریکا یک سگ ولگرد بود که از پارکینگ بیرون دفتر فرناندو بازدید کرد.

She was super friendly and loved to be petted.

او بسیار دوستانه بود و دوست داشت نوازش شود.

Every day, when Fernando was going into work, Erika was sitting outside, waiting to greet

هر روز وقتی فرناندو می رفت سر کار، اریکا بیرون نشسته بود و منتظر سلام و احوالپرسی بود

him.

.

And when he was leaving at night she was there again, waiting to follow him to his car and

و هنگامی که او شب را ترک کرد، او دوباره آنجا بود و منتظر بود تا او را به سمت ماشینش دنبال کند و

watch him drive away.

او را تماشا کند.

Then one day, Erika showed up with a friend, Chance.

سپس یک روز، اریکا با یکی از دوستانش، شانس، ظاهر شد.

Chance was very thin and he was suffering from mange.

شانس بسیار نازک بود و او از جرب رنج می برد .

Fernando was worried about how sick he was.

فرناندو نگران این بود که چقدر بیمار است.

He knew he wouldn’t survive long on the streets, so he decided to take them both to

او می‌دانست که مدت زیادی در خیابان زنده نمی‌ماند ، بنابراین تصمیم گرفت هر دوی آنها را نزد

the vet.

دامپزشک ببرد.

It was easy to persuade Erika to get into the car.

متقاعد کردن اریکا برای سوار شدن به ماشین آسان بود .

She trusted him, but Chance was frightened.

او به او اعتماد کرد، اما شانس ترسیده بود.

But by the end of the day, he’d relaxed.

اما در پایان روز، او آرام شد. انگار می

He seemed to know he was safe.

دانست که در امان است.

Fernando adopted both of them and today Chance is a very happy dog and a lot fatter.

فرناندو هر دوی آنها را به فرزندی پذیرفت و امروز شانس یک سگ بسیار شاد و بسیار چاق تر است.

Sadly Erika passed away last year, but Chance still lives with Fernando and some of other

متأسفانه اریکا سال گذشته درگذشت، اما شانس هنوز با فرناندو و برخی دیگر از

stray dogs that Fernando has rescued.

سگ های ولگردی که فرناندو نجات داده است زندگی می کند.

So Erica has died.

بنابراین اریکا مرده است.

Yeah.

آره

She had a special place in Fernando’s heart.

او جایگاه ویژه ای در قلب فرناندو داشت.

We know how he feels.

ما می دانیم که او چه احساسی دارد.

It’s tough when a dog dies.

وقتی یک سگ می میرد سخت است.

I still think of Carter all the time.

من هنوز همیشه به کارتر فکر می کنم.

Carter was a dog we had that died.

کارتر سگی بود که ما داشتیم که مرد.

Notice we have two actions happening at the same time here.

توجه داشته باشید که ما دو عمل داریم که همزمان در اینجا اتفاق می افتد.

We can use the past continuous for both actions and it shows they were happening simultaneously.

ما می‌توانیم از گذشته استمراری برای هر دو عمل استفاده کنیم و نشان می‌دهد که آنها به طور همزمان اتفاق می‌افتند.

That can be useful when you’re telling a story.

وقتی داستانی را تعریف می کنید، می تواند مفید باشد .

When we use the continuous form of a verb, it can express duration and repetition.

وقتی از شکل استمراری یک فعل استفاده می کنیم، می تواند مدت و تکرار را بیان کند.

So it indicates an action continued for a length of time, and possibly that it happened

بنابراین نشان می دهد که یک عمل برای مدت طولانی ادامه یافته است، و احتمالاً

again and again.

بارها و بارها اتفاق افتاده است.

And that’s what we’re seeing here.

و این چیزی است که ما در اینجا می بینیم.

Two actions happened simultaneously and also repeatedly.

دو عمل به طور همزمان و همچنین مکرر اتفاق افتاد .

Fernando kept going to work and leaving and Erika was always there.

فرناندو همچنان سر کار می رفت و می رفت و اریکا همیشه آنجا بود.

You could switch the word ‘when’ for ‘while’ in this sentence and it would mean the same

شما می توانید کلمه "when" را برای "while" در این جمله تغییر دهید و به همان معنی است

thing.

.

And you could also change the order of the two clauses and it would mean the same thing

و همچنین می توانید ترتیب دو بند را تغییر دهید و معنی آن

as well.

نیز یکسان باشد.

These are two long actions that were happening at the same time.

این دو اقدام طولانی است که در یک زمان اتفاق می افتاد.

So the past continuous adds information about timing.

بنابراین گذشته استمراری اطلاعاتی در مورد زمان بندی اضافه می کند .

It shows an action had length and duration.

این نشان می دهد که یک عمل دارای طول و مدت است.

We’ll often use the past continuous for long actions and the past simple for short

ما اغلب از گذشته استمراری برای اقدامات طولانی و از گذشته ساده برای

ones.

اقدامات کوتاه استفاده می کنیم.

And that can be very useful for telling stories.

و این می تواند برای داستان گویی بسیار مفید باشد.

How come?

چطور؟

Sometimes long actions get interrupted or stopped by short ones.

گاهی اوقات اقدامات طولانی با اقدامات کوتاه قطع یا متوقف می شوند. به

We need another example.

مثال دیگری نیاز داریم.

Let’s have our last story.

بیایید آخرین داستانمان را داشته باشیم.

Nobody knows what happened to Bella.

هیچ کس نمی داند چه اتفاقی برای بلا افتاده است.

She was probably hit by a car while she was crossing the street.

احتمالاً هنگام عبور از خیابان با ماشینی برخورد کرده است .

When Lance and Anzhelika found her she was lying at the side of the road and she couldn’t

وقتی لنس و آنژلیکا او را پیدا کردند، کنار جاده دراز کشیده بود و نمی توانست

move.

حرکت کند.

They took her to the vet but the news was bad.

او را به دامپزشکی بردند اما خبر بد بود.

Bella had a spine injury and the vet said she would never walk again.

بلا از ناحیه ستون فقرات آسیب دید و دامپزشک گفت که دیگر هرگز راه نخواهد رفت.

So Lance and Anzhelika found a solution.

بنابراین لنس و آنژلیکا راه حلی پیدا کردند.

Bella is mobile again and look at that smile!

بلا دوباره متحرک است و به آن لبخند نگاه کن!

What a great story!

چه داستان عالی!

She’s amazing.

او شگفت انگیز است

It started so badly but then it had a happy ending.

خیلی بد شروع شد اما بعدش پایان خوشی داشت .

And we had some great examples of the past continuous.

و ما چند نمونه عالی از گذشته استمراری داشتیم.

The long action here is ‘Bella was crossing the street’.

اکشن طولانی اینجا "بلا در حال عبور از خیابان بود".

And it was interrupted and stopped by a short action.

و با یک اقدام کوتاه قطع و متوقف شد .

She was hit by a car.

او با یک ماشین برخورد کرد.

Notice we use the past continuous for the long action and the past simple for the short

توجه داشته باشید که ما از گذشته استمراری برای عمل طولانی و از گذشته ساده برای کوتاه استفاده می کنیم

one.

.

This is another sentence where you could reverse the two clauses and the meaning would stay

این جمله دیگری است که در آن می توانید دو بند را معکوس کنید و معنی آن ثابت بماند

the same.

.

And also, you could change ‘while’ for ‘when’ here.

و همچنین، می‌توانید «while» را برای «when» در اینجا تغییر دهید.

But notice that you couldn’t say ‘while she was hit by a car’.

اما توجه کنید که نمی توانید بگویید "در حالی که او با یک ماشین برخورد می کند".

We can use ‘when’ with the short action or long action.

می‌توانیم از «when» با اکشن کوتاه یا طولانی استفاده کنیم.

But we only use ‘while’ with long actions.

اما ما فقط از "while" با اقدامات طولانی استفاده می کنیم.

Another example.

مثالی دیگر.

The long action here was ‘lying’.

اقدام طولانی در اینجا "دروغگویی" بود.

When they found Bella they picked her up and took her to the vet, so the long action was

وقتی بلا را پیدا کردند، او را برداشتند و نزد دامپزشک بردند، بنابراین اقدام طولانی مدت کوتاهی

interrupted or stopped by the short one.

قطع یا متوقف شد.

Past continuous – past simple.

گذشته استمراری - گذشته ساده.

I think we need a quick summary.

من فکر می کنم ما نیاز به یک جمع بندی سریع داریم. به

That sounds good.

نظر خوب می آید.

OK, to tell a good story you’re going to need the past simple AND the past continuous.

خوب، برای گفتن یک داستان خوب به گذشته ساده و گذشته استمراری نیاز دارید.

The past simple is great for telling the main events in a story but the past continuous

گذشته ساده برای بیان وقایع اصلی در یک داستان عالی است، اما گذشته پیوسته

adds extra information that can bring a story to life.

اطلاعات اضافی اضافه می کند که می تواند داستان را زنده کند.

It’s useful for setting the scene and describing the background.

برای تنظیم صحنه و توصیف پس زمینه مفید است.

So it’s great for giving reasons, and explaining why things happened.

بنابراین برای ارائه دلایل و توضیح اینکه چرا اتفاقات رخ داده است عالی است.

And it also describes the timing of events.

و همچنین زمان وقایع را توصیف می کند.

You can use it to describe when actions happened – so actions that were going on around a

می‌توانید از آن برای توصیف زمان وقوع اعمال استفاده کنید - بنابراین اقداماتی که در یک

point in time.

مقطع زمانی انجام می‌شدند.

And to describe things that were happening at the same time – simultaneous actions

و برای توصیف چیزهایی که همزمان اتفاق می‌افتند - اقدامات همزمان

And to describe actions that got interrupted – long actions that were stopped by another

و برای توصیف اقداماتی که قطع شده‌اند - اقدامات طولانی که با یک عمل کوتاه‌تر دیگر متوقف شده‌اند

shorter action In short, the past continuous makes stories

به طور خلاصه، گذشته استمراری داستان‌ها را

better!

بهتر می‌کند! می

We want to say thank you to all the lovely dog rescuers who have let us share their stories

خواهیم از همه نجات دهندگان سگ دوست داشتنی که به ما اجازه دادند داستان های خود را

in today’s videos.

در ویدیوهای امروز به اشتراک بگذاریم تشکر کنیم.

They were so inspiring.

آنها بسیار الهام بخش بودند.

If you’ve enjoyed them, please give this video thumbs up and share it with a friend.

اگر از آنها لذت بردید، لطفاً این ویدیو را به اشتراک بگذارید و آن را با یک دوست به اشتراک بگذارید.

And don’t forget to subscribe to our channel so you don’t miss our future videos.

و فراموش نکنید که عضو کانال ما شوید تا ویدیوهای بعدی ما را از دست ندهید.

Bye everyone.

خداحافظ همه

Bye-bye.

خداحافظ.