Indirect questions (or embedded questions) - for when you need to be polite

Do you know where I am? Yes I know where you are.

میدونی کجا هستم؟ بله میدونم کجایی

Well, where am I? You are at 19th and Arch. No I'm not. No comment. I want to throw you

خب من کجام؟ شما در 19th و Arch هستید. نه من نیستم. بدون شرح. می خواهم تو را

in the river! OK. The nearest river is at 17th and Arch.

در رودخانه بیندازم! خوب. نزدیکترین رودخانه در 17 و طاق است.

No it's not!

نه اینطور نیست!

Where's the Regional Rail line? This lesson

خط ریلی منطقه ای کجاست؟ این درس

is about how to ask strangers for help. Polite questions you can ask when you need

در مورد چگونگی درخواست کمک از غریبه ها است. سوالات مودبانه ای که می توانید در صورت نیاز به

information. Where's the Regional Rail line? Excuse me,

اطلاعات بپرسید. خط ریلی منطقه ای کجاست؟ ببخشید

can you tell me where the Regional Rail line is?

میشه بگید خط ریلی منطقه کجاست ؟

Yeah, it's that way. Oh, thank you. You heard two different questions. Did you

آره همینطوره اوه، متشکرم. دو سوال متفاوت شنیدی آیا

catch them? Now, the first is straight forward. You've

آنها را گرفتید؟ اکنون، اولی مستقیم است. شما

got 'where' and then the verb 'be.' But look at the second one. The verb 'be'

"where" و سپس فعل "be" را دارید. اما به دومی نگاه کنید. فعل «بودن»

is at the end. Let's look at another one. Where is room 401? Excuse me, could you tell

در پایان است. بیایید به یکی دیگر نگاه کنیم. اتاق 401 کجاست؟ ببخشید میشه

me where room 401 is? Why certainly ma'am. Just walk this way. Thank you.

بگید اتاق 401 کجاست؟ چرا حتما خانم فقط از این راه برو متشکرم.

'Could you tell me...' That one's an embedded

«می‌توانی به من بگو...» این یک سؤال جاسازی شده است

question; a question inside another question. The ending has the same word order as a statement.

. یک سوال در داخل یک سوال دیگر پایان همان ترتیب کلمات یک عبارت است.

We often use these embedded questions with strangers when we're asking for information

ما اغلب از این سؤالات تعبیه شده برای افراد غریبه استفاده می کنیم، زمانی که در حال درخواست اطلاعات هستیم

and we want to be polite. Now, we've looked at questions with the verb 'be'.

و می خواهیم مودب باشیم. اکنون به سؤالاتی با فعل «be» نگاه کرده‌ایم.

But what about other verbs? Can you tell me when the next train to Boston

اما افعال دیگر چطور؟ آیا می توانید به من بگویید قطار بعدی به سمت بوستون چه زمانی حرکت می کند

leaves? 8:35 Could you tell me how much a one-way ticket

؟ 8:35 ممکن است به من بگویید هزینه بلیط یک طرفه

to Washington costs? 51 dollars. The word order changes in these questions too.

واشنگتن چقدر است؟ 51 دلار ترتیب کلمات در این سوالات نیز تغییر می کند.

"Can you tell me...?' forms the question.

"می تونی به من بگی...؟" سوال را تشکیل می دهد

And then after that, it's like a statement. The auxiliary verb disappears, and the third

و بعد از آن مانند یک عبارت است. فعل کمکی ناپدید می شود و "

person 's' returns. Can you tell me when the next train to Boston leaves?

s" سوم شخص برمی گردد. می توانید بگویید قطار بعدی به بوستون کی حرکت می کند؟

Could you tell me how much a one-way ticket

می توانید به من بگویید یک طرفه چقدر است بلیط

to Washington costs? Now, something else. Do you know if the train

واشنگتن هزینه دارد؟ حالا، چیز دیگری. آیا می دانید قطار

to New York is on time? Yeah, it is. If it's a question with a 'yes' or 'no' answer,

به نیویورک به موقع است؟

you the word 'if.' Do you know if there's a restaurant car on

آیا می‌دانید در این قطار واگن رستورانی وجود دارد یا خیر

this train? No, there isn't. You can use use the word 'whether' in the

؟ نه، وجود ندارد

same way as 'if.' Now, here's a mistake a lot of students make.

. حالا، این اشتباهی است که بسیاری از دانش‌آموزان مرتکب می‌شوند.

They'll form a normal question after a phrase like 'Can you tell me... " or "Do you know....'

آنها بعد از عبارتی مانند «می‌توانی به من بگو...» یا «آیا می‌دانی...» یک سؤال عادی تشکیل می‌دهند.

That's wrong. Don't do that.

این کار اشتباه است. این کار را نکنید. آیا می

Do you know if the train to New York is on time? Yeah, it is.

دانید قطار به نیویورک به موقع است؟

Do you know if there's a restaurant car on this train? No, there isn't.

And one last thing. We generally only use embedded questions at the start of a conversation.

شروع مکالمه.

Can you tell me when the next train to Boston leaves? 8:35

می توانید بگویید قطار بعدی به بوستون کی حرکت می کند؟ 8:35

And what time does it get there? Uh, excuse me. Could you tell me where room

و ساعت چند به آنجا می رسد؟ اوه، ببخشید. می توانید به من بگویید اتاق

401 is? Why certainly ma'am. Just walk this way.

401 کجاست؟ مطمئناً چرا خانم. فقط پیاده روی کنید بدین ترتیب.