Basic English Grammar Course | Past Perfect Tense | Learn and Practice

Hi, everybody.

سلام به همه.

I'm Esther.

من استر هستم.

In this video, I will introduce the past perfect tense.

در این ویدیو به معرفی زمان گذشته کامل می پردازم.

This tense is used to describe an action that took place at a specific time in the past.

این زمان برای توصیف عملی استفاده می شود

که در زمان خاصی در گذشته رخ داده است.

This tense can be a little tricky, but don't worry I will guide you through it.

این زمان ممکن است کمی مشکل باشد،

اما نگران نباشید من شما را از طریق آن راهنمایی خواهم کرد.

There's so much to learn and it's a very important tense.

چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد و زمان بسیار مهمی است.

So keep watching.

پس به تماشا کردن ادامه دهید.

بیایید نگاهی به اولین استفاده از زمان گذشته بیاندازیم.

Let's take a look at the first usage of the past perfect tense.

This tense can be used to describe an action in the past

این زمان می تواند برای توصیف یک عمل در گذشته

that happened before another action in the past.

که قبل از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است استفاده شود.

در اینجا چند نمونه آورده شده است.

Here are some examples.

‘I have visited China before I moved there.’

من قبل از نقل مکان به چین از چین دیدن کرده ام.

No matter what the subject you follow with ‘had’,

مهم نیست که چه موضوعی را با "داشت" دنبال می کنید،

So that's easy.

پس این کار آسان است.

‘I had’ ‘Steve had’

"من داشتم"

"استیو داشت"

‘The plane had’ and ‘We had’.

"هواپیما داشت"

و "ما داشتیم".

Then, we follow with the past participle of the verb.

سپس ماضی فعل را دنبال می کنیم.

In this case, it's ‘visited’.

در این مورد، "بازدید شده" است. من از چین بازدید کرده بودم.

‘I had visited China.’

اکنون متوجه خواهید شد که فعل دوم

Now you'll notice that the second verb is in the past simple tense.

در زمان گذشته ساده است.

‘I moved there.’

من به آنجا نقل مکان کردم.

And I'll talk about that a little bit more later on.

و بعداً کمی بیشتر در مورد آن صحبت خواهم کرد.

‘Steve had bought the book.’

استیو کتاب را خریده بود.

Again, ‘subject’, ‘had’ and ‘past participle’.

باز هم «موضوع»، «دارا» و «ماضی فعل».

In this case, the verb is ‘buy’.

در این مورد، فعل «خرید» است.

‘Steve had bought the book before he read it.’

استیو قبل از اینکه کتاب را بخواند خریده بود.

Again, we have the simple tense of ‘read’ which is ‘read’.

باز هم زمان ساده «خواندن» را داریم که «خوانده» است.

And finally, ‘The plane had left by the time I got to the airport.’

و در نهایت،

"هواپیما تا زمانی که من به فرودگاه رسیدم، حرکت کرده بود."

Again, the first part of this sentence is in the past perfect tense.

باز هم قسمت اول این جمله

در زمان گذشته کامل است.

‘The plane had left’.

"هواپیما رفته بود".

This is the past participle of ‘leave’.

این فعل ماضی «ترک» است.

فعل دوم می گوید: "به فرودگاه رسیدم."

The second verb says, ‘I got to the airport.’

‘got’ is the past tense of ‘get’.

"got" زمان گذشته "دریافت" است.

Now what these three sentences have in common is that you'll see, ‘before’.

اکنون وجه اشتراک این سه جمله

این است که «قبل» را خواهید دید. "قبل" یا "در زمان".

‘before’ or ‘by the time’.

They all mean the same thing.

همه آنها به یک معنا هستند.

The verb that is in the past perfect tense happened first.

فعل که در زمان گذشته کامل است ابتدا اتفاق افتاد.

The verb that's in the past simple tense happen after.

فعل که در زمان گذشته ساده اتفاق می افتد بعد.

So again, for the first example.

بنابراین دوباره، برای مثال اول.

‘before I move there’ That happened later.

"قبل از اینکه به آنجا نقل مکان کنم"

بعداً این اتفاق افتاد.

قبل از آن، "من قبلاً از چین بازدید کرده بودم."

Before that, ‘I had already visited China.’

Do you understand how that works?

آیا می دانید که چگونه کار می کند؟

Let's take a look at the last example.

بیایید به آخرین مثال نگاهی بیندازیم.

‘When they arrived, we had already started the game.’

وقتی آنها وارد شدند، ما بازی را شروع کرده بودیم.

So maybe they were late or something had happened.

پس شاید دیر کرده اند یا اتفاقی افتاده است.

But ‘When they arrived’, this is the past simple tense.

اما «وقتی رسیدند»، این زمان گذشته ساده است.

So this happened second.

پس این اتفاق دوم افتاد.

‘We had already started the game.’

ما از قبل بازی را شروع کرده بودیم.

This action had already started.

این اقدام از قبل شروع شده بود.

It started before this action.

قبل از این اقدام شروع شد.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Earlier I mentioned that the past perfect tense can be used to describe an action

قبلاً اشاره کردم که زمان گذشته کامل را

می توان برای توصیف عملی استفاده کرد که در گذشته

that happened in the past before another action in the past.

قبل از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است.

We can do the same thing but also emphasize the duration.

ما می‌توانیم همین کار را انجام دهیم

، اما روی مدت زمان نیز تأکید کنیم.

How long that first action happened.

چه مدت آن اقدام اول اتفاق افتاد.

We do this by using four and a duration.

ما این کار را با استفاده از چهار و یک مدت انجام می دهیم.

Let's take a look.

بیا یک نگاهی بیندازیم.

‘I had owned my computer for two months before it broke.’

من کامپیوترم را دو ماه قبل از خراب شدن در اختیار داشتم.

This is very similar to the first usage.

این بسیار شبیه به اولین استفاده است.

‘I had’ and the past participle of the verb.

«دارم» و ماضی فعل.

This part shows the action that happened earlier in the past.

این قسمت عملی را نشان می دهد که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است.

The second part, ‘it broke’.

قسمت دوم، "شکست".

The past simple tense verb shows the action in the past

فعل گذشته ساده عملی را در گذشته نشان می دهد

that happened later than the first action.

که دیرتر از عمل اول اتفاق افتاده است.

However, you'll notice that this sentence has a duration, ‘for two months’.

با این حال، متوجه خواهید شد که این حکم مدتی دارد،

«دو ماه».

‘I had owned my computer for two months before it broke.’

من کامپیوترم را دو ماه قبل از خراب شدن در اختیار داشتم.

All I'm doing here is showing how long the first action had been true.

تمام کاری که من در اینجا انجام می دهم این است که نشان دهم تا چه مدت

اقدام اول درست بوده است.

Let's take a look at the next example.

بیایید نگاهی به مثال بعدی بیاندازیم.

‘Jim had been lonely for a long time until he got a puppy.’

جیم برای مدت طولانی تنها بود تا اینکه یک توله سگ پیدا کرد.

Again, we have subject ‘had’, past participle.

باز هم فاعل «داشت» داریم، فعل ماضی.

و سپس ما گذشته ساده "او یک توله سگ داشت" را داریم.

And then we have the past simple ‘he got a puppy’.

تنها کاری که ما در اینجا انجام می‌دهیم این است که تاکید می‌کنیم

All we're doing here is emphasizing how long first action had been true.

که چقدر اقدام اول درست بوده است.

مدتها بود که تنها بود.

He had been lonely for a long time.

That is until the later action, ‘he got a puppy.’

این است که تا اقدام بعدی، او یک توله سگ.

And finally, ‘She and I had been friends for many years before she became my wife.’

و در نهایت، "من و او قبل از اینکه همسر من شود،

سال ها با هم دوست بودیم ."

The first part of the sentence is the past perfect.

قسمت اول جمله گذشته کامل است.

It happened before she became my wife.

قبل از اینکه او همسر من شود این اتفاق افتاد.

But I want to explain how long that had been true for many years.

اما من می خواهم توضیح بدهم که این چند سال است که درست بوده است.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I'll introduce how to form the negative in the past perfect tense.

حالا نحوه تشکیل نگاتیو را معرفی می کنم

در زمان گذشته کامل

Take a look at the board.

به تابلو نگاهی بیندازید.

The first sentence says, ‘I had not eaten at the restaurant before I went yesterday.’

جمله اول می گوید:

"من دیروز قبل از رفتن در رستوران غذا نخورده بودم."

Again, we have the past perfect tense here and the past simple tense here.

باز هم در اینجا زمان گذشته کامل

و در اینجا زمان گذشته ساده داریم .

This one is the action that happened earlier in the past

این یکی عملی است که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است

And this one over here is the action that happened later in the past.

و این یکی در اینجا عملی است که بعداً در گذشته اتفاق افتاده است.

However, because this is the negative, what I'm going to do is add a 'not' between

با این حال، چون این منفی است،

کاری که می‌خواهم انجام دهم این است که بین «داشت»

the ‘had’ and the past participle of the verb.

و فعل ماضی یک «نه» اضافه کنم.

بنابراین من می گویم "من نخورده ام".

So I say, ‘I have not eaten’.

Or I can use the contraction

یا می‌توانم از انقباض استفاده کنم و بگویم:

and say, ‘I hadn't eaten at the restaurant before I went yesterday.’

"قبل از اینکه دیروز رفتم در رستوران چیزی نخورده بودم."

The next sentence is very similar.’

جمله بعدی بسیار شبیه است.'

"او قبل از رفتن هفته گذشته

‘She had not been to the circus before she went last week.’

به سیرک نرفته بود ."

Here's the action that happened earlier in the past,

در اینجا اقدامی است که قبلاً در گذشته اتفاق افتاده است،

and here's the action that happened later in the past.

و در اینجا عملی است که بعداً در گذشته اتفاق افتاده است.

However, again, because it's negative,

با این حال، دوباره، چون منفی است،

I put a 'not' between ‘had’ and the past participle of the verb.

بین «داشت» و فعل ماضی یک «نه» قرار می‌دهم.

Also, I can use the contraction and say, ‘She hadn't been to the circus.’

همچنین، می توانم از انقباض استفاده کنم و بگویم:

"او به سیرک نرفته بود."

The next sentence says,

جمله بعدی می گوید:

‘The cat hadn't chased the bird for very long before it flew away.’

"گربه

مدت زیادی قبل از پرواز پرنده را تعقیب نکرده بود."

Remember, we can show duration,

به یاد داشته باشید، ما می توانیم مدت زمان

or how long the first action was true.

یا مدت زمانی که اولین اقدام درست بود را نشان دهیم.

by using 'for' and a duration.

با استفاده از "برای" و مدت زمان.

چون این شکل منفی است،

Because this is the negative form,

again, I use 'had not' after the subject and before the past participle of the verb

دوباره بعد از فاعل

و قبل از فعل ماضی از « had not » استفاده می کنم

In this case, the contraction ‘hadn't’ is already there for you.

در این مورد، انقباض «hadn't» قبلاً برای شما وجود دارد.

‘We hadn't known each other for three months before we married.’

ما سه ماه قبل از ازدواج

همدیگر را نمی شناختیم .

این مدت زمان بسیار کوتاهی است.

That's a pretty short time.

It shows the duration by saying ‘for’, How long?

مدت زمان را با گفتن "برای"، چه مدت نشان می دهد؟

‘three months’

"سه ماه"

بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Now, let's take a look at questions using ‘had’ in the past perfect tense.

حال، بیایید نگاهی به سؤالاتی بیندازیم

که از «had» در زمان گذشته کامل استفاده می‌کنند.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

It says, ‘She had eaten lunch by noon.’

می گوید: "او تا ظهر ناهار را خورده بود."

Now, to turn this into a question is quite easy.

اکنون، تبدیل این موضوع به یک سوال بسیار آسان است.

All you have to do is change the order of the first two words.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که ترتیب دو کلمه اول را تغییر دهید.

So instead of ‘she had’, we say ‘Had she’.

بنابراین به جای "او داشت"، می گوییم "او بود".

‘Had she eaten lunch by noon?’

آیا او تا ظهر ناهار خورده بود؟

You can say, ‘Yes, she had.’

می توانید بگویید، "بله، او داشت." یا "نه، او این کار را نکرده بود."

or ‘No, she hadn't.’

The next sentence says, ‘It had rained before they left.’

جمله بعدی می گوید:

"قبل از رفتن آنها باران باریده بود."

Again simply switched the order of the first two words.

دوباره به سادگی ترتیب دو کلمه اول را تغییر داد.

Instead of ‘It had’, say ‘Had it’ to make a question.

به جای «دارا بود»، برای طرح سؤال بگویید «دارا بود».

‘Had it rained before they left?’

"آیا قبل از رفتن آنها باران باریده بود؟"

To reply you can say, ‘Yes, it had.’

برای پاسخ می‌توانید بگویید، "بله، چنین بود." یا "نه، اینطور نبود."

or ‘No, it hadn't.’

Let's move on now.

بیایید ادامه دهیم.

اکنون، من به نحوه تشکیل سؤالات "WH"

I'll go into how to form ‘WH’ questions in the past perfect tense.

در زمان گذشته کامل می پردازم

Let's take a look.

. بیا یک نگاهی بیندازیم.

Here we see at the beginning of each question a 'WH' word.

در اینجا ما در ابتدای هر سوال کلمه "WH" را می بینیم.

‘where’, ‘who’, ‘what’, and ‘how’.

"کجا"، "چه کسی"، "چه" و "چگونه".

Let's take a look at the first question.

بیایید به سوال اول نگاهی بیندازیم.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

You'll notice that after each ‘WH’ word, we have ‘had’.

متوجه خواهید شد که بعد از هر کلمه "WH"، "داشت" داریم.

And then the subject and then the past participle of the verb.

و سپس فاعل و سپس ماضی فعل.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

The next question says, ‘Who had she talked to before?’

سوال بعدی می گوید: "او قبلا با چه کسی صحبت کرده بود؟"

این همان کلمه «WH» «had she» و سپس

This is the same thing the ‘WH’ word

‘had she’ and then the past participle.

فعل ماضی است.

You'll notice here that we have the word ‘before’, but we didn't write a specific point in time.

در اینجا متوجه خواهید شد که ما کلمه "قبل" را داریم،

اما نقطه خاصی در زمان ننوشتیم.

If you see that it simply means before now.

اگر می بینید که به سادگی به معنای قبل از الان است.

The next question says, ‘What had he eaten before lunch?’

سوال بعدی می گوید:

"او قبل از ناهار چه خورده بود؟"

ما دوباره از همان فرمول پیروی می کنیم،

Again we follow the same formula, however, here it says ‘lunch for you'.

اما در اینجا می گوید "ناهار برای شما".

The last one says,

آخرین می گوید:

‘How long had she known him before she dated him?’

"چقدر قبل از اینکه با او قرار بگذارد، او را می شناخت؟"

Again how long ‘had’ + ‘subject’ and then the past participle.

باز هم چه مدتی 'had' + 'موضوع' و سپس فعل ماضی.

بیایید نگاهی به نحوه پاسخ به این سوالات بیاندازیم.

Let's take a look at how to answer these questions.

‘Where had he traveled before?’

"او قبلا به کجا سفر کرده بود؟"

‘He had traveled to Europe.’

او به اروپا سفر کرده بود. یکی از پاسخ های ممکن است

is one possible answer.

‘Who had she talked to before?’

"او قبلا با چه کسی صحبت کرده بود؟"

Here I can say, ‘She had talked to her brother.’

در اینجا می توانم بگویم، "او با برادرش صحبت کرده بود."

‘What had he eaten before lunch?’

"او قبل از ناهار چه خورده بود؟"

‘He had eaten sushi before lunch.’

او قبل از ناهار سوشی خورده بود.

و در نهایت،

And finally, ‘How long had she known him before she dated him?’

"چقدر قبل از اینکه با او قرار بگذارد، او را می شناخت؟"

‘She had known him for three years.’

سه سال بود که او را می شناخت.

That is one possible answer.

این یکی از پاسخ های ممکن است.

بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Now let's take a look at some practice exercises for the basic usage of the past perfect tense.

حال بیایید نگاهی به چند تمرین تمرینی

برای استفاده اساسی از زمان گذشته بیاندازیم.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

‘I blank for six hours before I had a break.’

قبل از اینکه استراحت کنم، شش ساعت خالی هستم.

The verb here is ‘work’.

فعل در اینجا "کار" است. به یاد داشته باشید، باید بگوییم "من داشتم".

Remember, we need to say ‘I had’.

No matter what the subject is, say ‘had’.

مهم نیست موضوع چیست، بگویید "دارا".

و سپس، ماضی فعل را می گیرید.

And then, you take the past participle of the verb.

در این مورد، ما می گوییم "کار کرده".

In this case, we would say ‘worked’.

‘I had worked for six hours before I had a break.’

قبل از اینکه استراحت کنم، شش ساعت کار کرده بودم.

برای جمله بعدی از شما می خواهم که شکل منفی را امتحان کنید.

For the next sentence, I want you to try the negative form.

‘We blank TV before we listened to the radio.’

ما قبل از اینکه به رادیو گوش کنیم تلویزیون را خالی می کنیم.

Remember, for the negative form, we say ‘had not’

به یاد داشته باشید، برای شکل منفی، می گوییم «نبود»

or we use the contraction, ‘hadn't’.

یا از انقباض «تا به حال» استفاده می کنیم.

‘We hadn’t’.

"ما نداشتیم".

And then, we need the past participle.

و سپس، ما به فعل ماضی نیاز داریم.

‘We hadn't watched TV before we listened to the radio.’

ما قبل از گوش دادن به رادیو تلویزیون تماشا نکرده بودیم.

Now find the mistake in the next sentence.

حالا اشتباه جمله بعدی را پیدا کنید.

‘Reggie had it be to Mexico before he went to Peru.’

"رجی قبل از اینکه به پرو برود باید به مکزیک می رفت."

Well, we have the subject here and for the negative, ‘hadn't’ is correct.

خب، ما موضوع را اینجا داریم

و برای منفی، «نداشته بودم» درست است.

However, we need the past participle of the verb ‘be’.

با این حال، ما به فعل ماضی فعل 'be' نیاز داریم.

بنابراین پاسخ صحیح این است:

So the correct answer is,

‘Reggie hadn't been to Mexico before he went to Peru.’

"رجی قبل از رفتن به پرو به مکزیک نرفته بود."

و در نهایت،

And finally, ‘Sally and Jan or they had do their job.’

"سالی و جان یا آنها کار خود را انجام داده بودند."

Hmm.

Remember, we need the past participle.

هوم به یاد داشته باشید، ما به فعل ماضی نیاز داریم.

We don't say do.

ما نمی گوییم انجام دهید. ما می گوییم "انجام شد".

We say ‘done’.

‘Sally and Jan had done their job before they watched TV.’

سالی و جان قبل از تماشای تلویزیون کار خود را انجام داده بودند.

بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

در این بررسی، به چند

In this checkup, we'll take a look at some practice exercises

تمرین تمرینی برای زمان گذشته کامل

for the past perfect tense that describes how long.

که مدت زمان را توضیح می‌دهد،

Let's take a look at the first sentence.

نگاهی خواهیم انداخت .

‘You blank at the park for three hours before you came home.’

بیایید نگاهی به جمله اول بیندازیم. قبل از اینکه به خانه بیایید،

سه ساعت در پارک خالی هستید

Remember, we start with the subject and then ‘had’.

. به یاد داشته باشید، ما با موضوع شروع می کنیم و سپس "داشت".

بنابراین من می خواهم اضافه کنم که در اینجا،

So I'm going to add that here,

then we need the past participle of the verb ‘be’.

پس ما به فعل ماضی فعل 'be' نیاز داریم.

And that is ‘been’.

و این "بوده" است.

‘You had been at the park for three hours before you came home.’

قبل از اینکه به خانه بیای،

سه ساعت در پارک بودی .

The next sentence says,

جمله بعدی می گوید:

‘They blank for six hours before they took a break.’

"آنها قبل از اینکه استراحت کنند شش ساعت خالی می شوند."

Again, no matter what the subject, we have ‘had’ and then the past participle.

باز هم، صرف نظر از موضوع،

«داشتیم» و سپس فعل ماضی.

So the answer is,

بنابراین پاسخ این است:

‘They had studied for six hours before they took a break.’

"آنها قبل از اینکه استراحت کنند، شش ساعت مطالعه کرده بودند."

Now, find the mistake in the next sentence.

حالا اشتباه را در جمله بعدی پیدا کنید.

It's a little bit longer so it might take you a while.

کمی طولانی تر است، بنابراین ممکن است کمی طول بکشد.

‘They had been known each other for ten years before they had their first fight.’

آنها ده سال قبل از اولین دعوایشان

با هم آشنا بودند .

Can you find the mistake?

آیا می توانید اشتباه را پیدا کنید؟

Well, we have the subject and ‘had’, but check this out.

خوب، ما موضوع و "داشت" را داریم،

اما این را بررسی کنید.

There are two past participles here.

در اینجا دو فعل ماضی وجود دارد.

We need to get rid of one of them.

ما باید از شر یکی از آنها خلاص شویم.

We can take out this verb and say, ‘They had known each other for ten years

می‌توانیم این فعل را بیرون بیاوریم و بگوییم:

"آنها قبل از اولین دعوا

before they had their first fight.’

ده سال یکدیگر را می‌شناختند

The next sentence says, ‘I have played soccer for many years before I scored my first goal.’

." جمله بعدی می گوید:

"من سال ها

قبل از زدن اولین گلم فوتبال بازی کرده ام."

این جمله در ابتدا اشتباه به نظر نمی رسد.

This sentence doesn't look wrong at first.

But remember, in the past perfect tense, we need to say ‘had’.

اما به یاد داشته باشید، در زمان گذشته کامل،

باید بگوییم "داشت".

‘I had played soccer for many years before I scored my first goal.’

من سالها

قبل از زدن اولین گلم فوتبال بازی کرده بودم.

Good job, everybody.

کار خوبه همه بیایید ادامه دهیم.

Let's move on.

Great job, everyone.

کار عالی، همه

Now you have a better understanding of the past perfect tense.

اکنون درک بهتری

از زمان گذشته کامل دارید .

I know it can be a little difficult but keep studying,

می دانم که ممکن است کمی سخت باشد اما به مطالعه ادامه دهید

and keep practicing, and you will get better.

و به تمرین ادامه دهید و بهتر خواهید شد.

I know studying English is not easy but with time and effort,

می دانم که مطالعه زبان انگلیسی آسان نیست،

اما با صرف زمان و تلاش، می دانم که به آن مسلط خواهید شد.

I know you'll master it.

Thank you so much for watching and I'll see you in the next video.

از تماشای شما بسیار سپاسگزارم

و در ویدیوی بعدی شما را خواهم دید.