Learn Subject Pronoun Question Forms | Basic English Grammar Course

Hi, everybody.

سلام به همه.

In this video, I’m going to talk about how to make questions using subjective pronouns

در این ویدیو، من قصد دارم در مورد نحوه ایجاد سؤال با استفاده از ضمایر ذهنی

and ‘be’ verbs.

و افعال 'be' صحبت کنم.

Okay.

باشه.

So, let’s take a look at the board.

بنابراین، بیایید نگاهی به تابلو بیندازیم.

So, this example sentence says.

بنابراین، این جمله مثال می گوید.

“I’m a student”.

"من دانشجو هستم".

Okay.

باشه.

Remember, “I’m” is just a contraction for “I am”.

به یاد داشته باشید، "من" فقط یک انقباض برای "من هستم" است.

Okay.

So, “I’m a student”.

باشه.

بنابراین، "من یک دانش آموز هستم".

“I am a student”.

"من یک دانش آموز هستم".

They mean the same thing.

منظورشون همینه

Now when we want to make a question,

حالا وقتی می خواهیم سوالی مطرح کنیم،

we just have to make a simple change. It’s very easy.

فقط باید یک تغییر ساده ایجاد کنیم. خیلی راحته

All you have to do is put the ‘be’ verb in the front.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که فعل 'be' را در جلو قرار دهید.

Okay.

باشه.

So, “Am I a student?”.

بنابراین، "آیا من دانشجو هستم؟".

“Am I a student?”.

"آیا من دانشجو هستم؟"

The ‘be’ verb comes in the front.

فعل 'be' در جلو می آید.

Okay.

باشه.

I also want you to listen to my intonation.

من همچنین از شما می خواهم به لحن من گوش دهید.

When I say it in a sentence, “I’m a student”.

وقتی آن را در یک جمله می گویم: "من دانش آموز هستم".

“I’m a student”.

"من دانشجو هستم".

Okay, then when I say it in a question.

خوب، پس وقتی در یک سوال می گویم.

“Am I a student?”.

"آیا من دانشجو هستم؟"

“Am I a student?”.

"آیا من دانشجو هستم؟"

Notice my intonation goes up for the question.

توجه کنید لحن من برای سوال بالا می رود.

Okay, now there are two possible answers for this question.

خوب، اکنون دو پاسخ ممکن برای این سوال وجود دارد.

“Am I a student?”.

"آیا من دانشجو هستم؟"

The answers you can say are: “Yes, I am”.

پاسخ هایی که می توانید بگویید این است: "بله، هستم".

“Yes, I am”.

"بله من هستم".

Okay.

باشه.

And, “No, I’m not”.

و "نه، من نیستم".

“No, I’m not”.

"نه من نیستم".

Okay.

باشه.

We’re going to look at some more examples.

ما قصد داریم چند نمونه دیگر را بررسی کنیم.

Please make sure you repeat after each example.

لطفا بعد از هر مثال حتما تکرار کنید.

Let’s look at the first one.

بیایید به مورد اول نگاه کنیم.

“Am I…?”.

«آیا من…؟».

“Am I a girl?”.

"من دخترم؟"

“Yes, I am”.

"بله من هستم".

“Am I a boy?”.

"من پسرم؟"

“No, I’m not”.

"نه من نیستم".

“Am I a singer?”.

"آیا من یک خواننده هستم؟"

“Yes, I am”.

"بله من هستم".

“Am I a friend?”.

"آیا من دوست هستم؟"

“No, I’m not”.

"نه من نیستم".

Now, we’re going to talk about “he is” and “she is” and how to use them in questions.

اکنون، ما در مورد "او هست" و "او هست" و نحوه استفاده از آنها در سوالات صحبت می کنیم.

So let’s look at the sentence on the board.

پس بیایید به جمله روی تابلو نگاه کنیم.

“He’s a doctor”.

"او دکتر است".

Or…

“She’s a doctor”.

یا...

"او یک دکتر است".

Remember, “he’s” and “she’s” are contractions for “he is” and “she is”.

به یاد داشته باشید، "او" و "او" انقباضاتی برای "او هست" و "او هست".

The ‘be’ verb there is ‘is’.

فعل 'be' وجود دارد 'is'.

So, when we make a question, we have to move the ‘be’ verb to the front.

بنابراین، وقتی سوالی را مطرح می کنیم، باید فعل 'be' را به جلو منتقل کنیم.

Okay.

باشه.

So we put ‘is’ in the front.

بنابراین ما "is" را در جلو قرار می دهیم.

“Is he a doctor?”.

"آیا او پزشک است؟"

“Is she a doctor?”.

"آیا او پزشک است؟"

Okay.

باشه.

Very easy.

بسیار آسان.

Just put the ‘be’ verb in the front.

فقط فعل 'be' را در جلو قرار دهید.

Now I want you to listen to the intonation again.

حالا از شما می خواهم دوباره به لحن گوش دهید.

“He’s a doctor”.

"او دکتر است".

Okay.

باشه.

The intonation is going down.

لحن در حال پایین آمدن است.

“Is he a doctor?”.

"آیا او پزشک است؟"

In the question, again, the intonation goes up.

در سوال باز هم لحن بالا می رود.

Okay.

باشه.

Now when you answer, they are several possible answers you can give.

حالا وقتی پاسخ می دهید، آنها چندین پاسخ احتمالی هستند که می توانید بدهید.

So…

بنابراین ...

“Yes, he is”.

"بله، او است".

Or…

یا ...

“Yes, she is”.

"بله، او است".

Okay.

باشه.

That’s easy.

آسان است.

When you come to know, this is where it gets a little tricky, but you can do it.

وقتی متوجه شدید، اینجاست که کمی مشکل می شود، اما می توانید آن را انجام دهید.

“No, he isn’t”.

"نه، او نیست".

Okay, “isn’t” is a contraction for “is not”.

بسیار خوب، «نیست» یک انقباض برای «نیست» است.

Okay.

“No, he isn’t”.

باشه.

"نه، او نیست".

Or…

“No, she isn’t”.

یا...

"نه، او نیست".

Okay, so you can use “she isn’t”, “he isn’t”.

خوب، پس می توانید از "او نیست"، "او نیست" استفاده کنید.

Another answer you can give is “No, he’s not”.

پاسخ دیگری که می توانید بدهید این است که "نه، او نیست".

Or…

یا...

“No, she’s not”.

"نه، او نیست".

You already know this is a contraction for ‘he is’ and ‘she is’.

شما قبلاً می دانید که این یک انقباض برای «او هست» و «او هست» است.

So, “No, he’s not”.

بنابراین، "نه، او نیست".

“No, she’s not”.

"نه، او نیست".

Okay.

باشه.

So these are both common.

بنابراین این هر دو مشترک هستند.

And they’re both ok to use.

و هر دو برای استفاده مناسب هستند.

Okay.

باشه.

So, remember, we can give two different answers for ‘no’.

بنابراین، به یاد داشته باشید، ما می توانیم دو پاسخ متفاوت برای "نه" بدهیم.

Alright, now we’re going to look at some more examples.

بسیار خوب، اکنون می خواهیم به چند نمونه دیگر نگاه کنیم.

Please make sure you repeat after each example.

لطفا بعد از هر مثال حتما تکرار کنید.

“Is he…?”, “Is she…?”.

"آیا او...؟"، "آیا او...؟".

“Is he a man?”

"آیا او مرد است؟"

“Yes, he is”.

"بله، او است".

“Is he a cowboy?”.

"آیا او یک گاوچران است؟"

“No, he isn’t.”

"نه، او نیست."

“Is she a woman?”

"آیا او یک زن است؟"

“Yes, she is”.

"بله، او است".

“Is she a cowgirl?”.

"آیا او یک دختر گاوچران است؟"

“No, she’s not.

"نه، او نیست.

Now, we’re going to move on to ‘it is’.

اکنون به سراغ «آن هست» می رویم.

Okay.

And how to use that in a question.

باشه.

و نحوه استفاده از آن در یک سوال

So, let’s look at the board.

بنابراین، بیایید به تابلو نگاه کنیم.

“It’s a dog”.

"این یک سگ است".

Okay, we have the contraction “it’s”.

خوب، ما انقباض "آن را" داریم.

Remember, “it’s” is a contraction for “it is”.

به یاد داشته باشید، "it's" یک انقباض برای "آن است".

The ‘be’ verb is ‘is’.

فعل «بودن» «است» است.

When we make a question, remember, we have to put the ‘be’ verb in the front.

وقتی سوالی را مطرح می کنیم، به یاد داشته باشید، باید فعل 'be' را در جلو قرار دهیم.

“Is it a dog?”

"سگ است؟"

“Is it a dog?”

"سگ است؟"

Okay.

باشه.

The intonation goes up for the question.

لحن برای سوال بالا می رود.

“Is it a dog?”

"سگ است؟"

Okay.

باشه.

Now, there are several answers you can give.

اکنون، چندین پاسخ وجود دارد که می توانید ارائه دهید.

The first one is “Yes, it is”.

اولین مورد "بله، این است".

“Yes, it is”.

"بله، این است".

Okay.

باشه.

When you say “no”, you can give two answers.

وقتی «نه» می‌گویید، می‌توانید دو پاسخ بدهید.

“No, it isn’t”.

"نه، اینطور نیست".

“No, it isn’t”.

"نه، اینطور نیست".

Remember, “isn’t” is a contraction for “is not”.

به یاد داشته باشید، "نست" یک انقباض برای "نیست" است.

Okay.

باشه.

We can also say “No, it’s not”.

همچنین می توانیم بگوییم "نه، اینطور نیست".

“No, it’s not”.

"نه اینطور نیست".

“It’s” is a contraction for “it is”.

"این" یک انقباض برای "آن است" است.

Okay.

باشه.

So again, remember, we have these two answers for ‘no’, but they’re both common and

پس دوباره، به یاد داشته باشید، ما این دو پاسخ را برای "نه" داریم، اما هر دوی آنها رایج هستند و

they’re both ok to use when you say “no”.

استفاده از آنها در هنگام گفتن "نه" خوب است.

Okay.

باشه.

We’re going to look at some more examples.

ما قصد داریم چند نمونه دیگر را بررسی کنیم.

Please make sure you follow and repeat after each one.

لطفا حتما دنبال کنید و بعد از هر کدام تکرار کنید.

“Is it…?”.

«آیا…؟».

“Is it a book?”.

"آیا این یک کتاب است؟"

“Yes, it is”.

"بله، این است".

“Is it a chair?”.

"این یک صندلی است؟"

“No, it isn’t”.

"نه، اینطور نیست".

“Is it a shoe?”.

"این یک کفش است؟"

“Yes, it is”.

"بله، این است".

“Is it a car?”.

"ماشین است؟"

“No, it’s not”.

"نه اینطور نیست".

Now, we’re going to move on to “you are” and put that in a question.

اکنون، ما به سراغ "شما هستید" می رویم و آن را در یک سوال قرار می دهیم.

Okay.

On the board the sentence says.

باشه.

روی تخته جمله می گوید.

“You’re a boy”.

"تو پسر هستی".

Remember, “you’re” is a contraction for “you are”.

به یاد داشته باشید، "تو هستی" یک انقباض برای "تو هستی" است.

The ‘be’ verb is ‘are’.

فعل "be" "are" است.

So we have to put that in the front of the question.

بنابراین باید آن را در جلوی سوال قرار دهیم.

“Are you a boy?”

"تو پسری؟"

“Are you a boy?”

"تو پسری؟"

Okay.

باشه.

When we answer, it’s very simple.

وقتی جواب می دهیم، خیلی ساده است.

We can say, “Yes, I am” or “No, I’m not”.

می‌توانیم بگوییم «بله هستم» یا «نه، نیستم».

Okay.

باشه.

We’re going to look at some more examples.

ما قصد داریم چند نمونه دیگر را بررسی کنیم.

Please follow and repeat after each one.

لطفا دنبال کنید و بعد از هر کدام تکرار کنید.

“Are you…?”

"شما هستید…؟"

“Are you a Korean?”

"آیا شما یک کره ای هستید؟"

“Yes, I am.”

"بله من هستم."

“Are you a clown?”

"شما یک دلقک هستید؟"

“No, I’m not.”

"نه من نیستم."

“Are you a nurse?”

"آیا شما پرستار هستید؟"

“Yes, I am.”

"بله من هستم."

“Are you a dancer?”

"آیا شما یک رقصنده هستید؟"

“No, I’m not.”

"نه من نیستم."

Now, let’s talk about “we are” and how to use that in a question.

حالا بیایید در مورد "ما هستیم" و نحوه استفاده از آن در یک سوال صحبت کنیم.

Okay.

باشه.

So the sentence here says, “We’re teachers”.

بنابراین جمله اینجا می گوید: "ما معلم هستیم".

Okay.

باشه.

“We’re” is a contraction from “we are”.

"ما هستیم" انقباضی از "ما هستیم" است.

So the ‘be’ verb ‘are’ goes in the front.

بنابراین فعل "be" "are" در جلو می رود.

“Are we teachers?”

"آیا ما معلم هستیم؟"

“Are we teachers?”

"آیا ما معلم هستیم؟"

Okay.

باشه.

When we answer, we can say several things.

وقتی جواب می دهیم می توانیم چند نکته را بگوییم.

“Yes, we are.”

"بله ما هستیم."

“Yes, we are.”

"بله ما هستیم."

Or…

یا ...

“No, we aren’t.”

"نه، ما نیستیم."

Listen… “aren’t.”

گوش کن… "اینطور نیست."

“No, we aren’t.”

"نه، ما نیستیم."

“Aren’t” is a contraction for “are not”.

"آیا" یک انقباض برای "نیست" است.

Or we can say, “No, we’re not”.

یا می توانیم بگوییم، "نه، ما نیستیم".

“No, we’re not”.

"نه ما نیستیم".

And you know “We’re” is a contraction for “we are”.

و می دانید "ما هستیم" انقباضی برای "ما هستیم" است.

Okay.

We’re going to look at some more examples.

باشه.

ما قصد داریم چند نمونه دیگر را بررسی کنیم.

Please repeat after each one.

لطفا بعد از هر بار تکرار کنید.

“Are we…?”

"آیا ما...؟"

“Are we boys?”

"ما پسر هستیم؟"

“Yes, we are.”

"بله ما هستیم."

“Are we girls?”

"ما دختر هستیم؟"

“No, we aren’t.”

"نه، ما نیستیم."

“Are we friends?”

"آیا ما با هم دوست هستیم؟"

“Yes, we are.”

"بله ما هستیم."

“Are we pro-gamers?”

"آیا ما طرفدار بازی هستیم؟"

“No, we aren’t.”

"نه، ما نیستیم."

Now, we’re moving on to ‘they are’ in a question.

در حال حاضر، ما در حال حرکت به "آنها" در یک سوال.

The sentence on the board says, “They’re friends”.

جمله روی تخته می گوید: "آنها دوست هستند".

Remember, ‘They’re’ is a contraction for ‘they are’.

به یاد داشته باشید، "آنها هستند" یک انقباض برای "آنها هستند" است.

The ‘be’ verb ‘are’ goes in the front of the question.

فعل "be" "are" در جلوی سوال قرار می گیرد.

“Are they friends?”

"آیا آنها دوست هستند؟"

“Are they friends?”

"آیا آنها دوست هستند؟"

Okay.

باشه.

Now when we answer, we can say, “Yes, they are.”

حالا وقتی پاسخ می‌دهیم، می‌توانیم بگوییم، "بله، آنها هستند."

“Yes, they are.”

"بله، آنها هستند."

Or, we can say, “No, they aren’t.”

یا، می توانیم بگوییم، "نه، آنها نیستند."

“No, they aren’t.”

"نه، آنها نیستند."

‘Aren’t’ is a contraction for ‘are not’.

"آیا" یک انقباض برای "هستند" است.

The last thing we can say is “No, they’re not”.

آخرین چیزی که می توانیم بگوییم این است که "نه، آنها نیستند".

“No, they’re not.”

"نه، آنها نیستند."

‘They’re’ is a contraction for ‘they are’.

"آنها هستند" یک انقباض برای "آنها هستند" است.

These two answers for ‘no’ are both correct.

این دو پاسخ برای "نه" هر دو صحیح هستند.

And they’re both common.

و هر دو مشترک هستند.

So you can say either one.

بنابراین می توانید یکی را بگویید.

Okay.

باشه.

We’re going to look at some more examples now.

اکنون قصد داریم چند نمونه دیگر را بررسی کنیم.

Please repeat after each example.

لطفا بعد از هر مثال تکرار کنید.

“Are they…?”

"هستند آنها…؟"

“Are they tourists?”

"آیا آنها توریست هستند؟"

“Yes, they are.”

"بله، آنها هستند."

“Are they dogs?”

"آیا آنها سگ هستند؟"

“No, they aren’t.”

"نه، آنها نیستند."

“Are they computers?”

"آیا آنها کامپیوتر هستند؟"

“Yes, they are.”

"بله، آنها هستند."

“Are they birds?”

"آیا آنها پرنده هستند؟"

“No, they’re not.”

"نه، آنها نیستند."

Okay.

باشه.

In this lesson, we learned how to change a subjective pronoun and a ‘be’ verb into a question.

در این درس، یاد گرفتیم که چگونه یک ضمیر ذهنی و یک فعل 'be' را به سؤال تبدیل کنیم.

Remember, when you’re making a question, you have to put the ‘b’ verb in the beginning.

به یاد داشته باشید، وقتی سوالی را مطرح می کنید، باید فعل b را در ابتدا قرار دهید.

Okay.

باشه.

Alright, that’s the end of this video.

خوب، این پایان این ویدیو است.

Thanks for watching.

ممنون از ملاحظه تان.

Bye.

خدا حافظ.