The Best Present Ever┃Learn American English Pronunciation On the Go

Rachel: Welcome to the Rachel's English Podcast. I am Rachel and this podcast is made especially for  

راشل: به پادکست انگلیسی راشل خوش آمدید. من ریچل هستم و این پادکست مخصوصاً برای

non-native speakers, to help you learn the phrases and idioms that Americans use while speaking  

غیر بومی‌ها ساخته شده است تا به شما کمک کند عبارات و اصطلاحاتی را که آمریکایی‌ها هنگام صحبت کردن به

natural American English. If you would like a free copy of the transcript of this episode,  

انگلیسی طبیعی آمریکایی استفاده می‌کنند، یاد بگیرید. اگر می‌خواهید یک کپی رایگان از متن این قسمت داشته باشید،

just go to rachelsenglish.com/podcast and search for this episode. As we're in the holiday season  

کافی است به rachelsenglish.com/podcast بروید و این قسمت را جستجو کنید. از آنجایی که ما در فصل تعطیلات

here in the US, many people celebrate Christmas. It's become a commercialized holiday here in the  

اینجا در ایالات متحده هستیم، بسیاری از مردم کریسمس را جشن می گیرند.  اینجا در ایالات متحده به یک تعطیلات تجاری تبدیل شده است

US and even people who don't go to church regularly or don't identify as Christians  

و حتی افرادی که به طور منظم به کلیسا نمی روند یا خود را مسیحی نمی دانند

do often exchange Christmas gifts. So,  at the end of the year here, we're going  

اغلب هدایای کریسمس را رد و بدل می کنند. بنابراین، در پایان سال اینجا،  در مورد

to be discussing gifts. And we're going to be talking about the best gifts we've ever gotten.

هدایا بحث خواهیم کرد. و در مورد بهترین هدایایی که تا به حال گرفته ایم صحبت خواهیم کرد.

As we go along, if, uh, interesting vocabulary word, or idiom, or phrasal verb comes up,  

همانطور که پیش می رویم، اگر، لغت، اصطلاح، یا فعل عبارتی واژگان جالبی به میان آمد،

we'll stop and discuss it to try to make  sure that everyone understands how we use  

ما متوقف می شویم و درباره آن بحث می کنیم تا مطمئن شویم که همه متوجه شده اند که چگونه از

this in American English. All right, I'm going to sit down here with my husband, David. Let's  

این واژه در انگلیسی آمریکایی استفاده می کنیم. بسیار خوب، من با شوهرم، دیوید، اینجا می‌نشینم. بیایید

get started. David, do you have any gifts from childhood that are very memorable for you?

شروع کنیم. دیوید، آیا از دوران کودکی هدیه ای دارید که برای شما بسیار به یاد ماندنی باشد؟

David: Yes, I have one time in particular. I  was maybe eight or nine years old, hmm, maybe  

دیوید: بله، به طور خاص یک بار دارم. من شاید هشت یا نه ساله بودم، هوم، شاید

six or seven. And there were two things that I really, really wanted. One was the Atari 2600.

شش یا هفت. و دو چیز بود که من واقعاً، واقعاً می‌خواستم. یکی آتاری 2600 بود.

Rachel: And that's a game console?

راشل: و این یک کنسول بازی است؟

David: That was a game console. That is one of the originals. Rachel: Is that something that plugged  

دیوید: این یک کنسول بازی بود. این یکی از اصل هاست. راشل: آیا این چیزی است که

into your TV or was it a ... ? David: Right. Rachel: Okay.

به تلویزیون شما وصل شده است یا ...؟ دیوید: درست است. راشل: باشه.

David: Yup, plugged into the TV. And I didn't think that I was going to get that. And the  

دیوید: بله، به تلویزیون وصل شد. و من فکر نمی‌کردم که به آن برسم. و

other one was this, I forget what it was  called. It was like a speak and spell,  

یکی دیگر این بود، فراموش کردم اسمش چی بود. شاید مثل حرف زدن و طلسم بود

maybe. It had a little keyboard. It was this  self-contained electronic toy that taught you  

. یه کیبورد کوچیک داشت این اسباب‌بازی الکترونیکی مستقل بود که به شما

about spelling and punctuation that I thought was really cool. Maybe a friend had that. And I,  

املا و علائم نگارشی را آموزش داد که به نظرم خیلی جالب بود. شاید یکی از دوستان آن را داشته باشد. و من،

I didn't really think that I would get either  of those. They were both stretch gifts and-

واقعاً فکر نمی‌کردم که به یکی از آنها دست پیدا کنم. آنها هر دو هدایای کششی بودند و

Rachel: Stretch gifts?

راشل: هدایای کششی؟

David: (Laughs)

Rachel: That means something you  don't think you're going to get,  

دیوید: (می خندد)

ریچل: این یعنی چیزی که فکر نمی کنید به دست بیاورید،

but you're going to ask for it anyway?

اما به هر حال می خواهید آن را بخواهید؟

David: Yeah, maybe reach is better. We would use that like if you're applying to college.  

دیوید: بله، شاید رسیدن بهتر باشد. اگر برای کالج درخواست می‌دهید، از آن مانند استفاده می‌کنیم.

You have a reach school and a school that  you think you might actually get into.

شما یک مدرسه و مدرسه ای دارید که فکر می کنید ممکن است واقعاً وارد آن شوید.

Rachel: And I think you could also say, if you  set goals for yourself like you could have a, an  

راشل: و فکر می‌کنم شما همچنین می‌توانید بگویید، اگر برای خود اهدافی تعیین کنید که می‌توانید یک

easy goal, a challenge goal, and maybe a stretch goal. And a stretch goal would be something you  

هدف آسان، یک هدف چالشی، و شاید هم یک هدف طولانی داشته باشید. و یک هدف کششی چیزی است که

don't think you're actually going to be able to achieve, but you set it just to motivate yourself?

فکر نمی‌کنید واقعاً بتوانید به آن برسید، اما آن را فقط برای ایجاد انگیزه در خود تعیین می‌کنید؟

David: Yeah.

دیوید: آره.

Rachel: Like my goal this month,  let's say is to lose 2-pounds,  

راشل: مانند هدف من در این ماه، فرض کنید 2 پوند از دست دادن وزن است،

that's my easy goal. My challenge goal is 6-pounds and my stretch goal would be 10-pounds maybe.

این هدف آسان من است. هدف چالش من 6 پوند است و هدف کششی من شاید 10 پوند باشد.

David: Yeah, right.

دیوید: آره، درسته.

Rachel: Okay, so this was, a stretch ask. David: Both of these things individually were  

راشل: خوب، این یک سوال طولانی بود. دیوید: هر دوی این چیزها به تنهایی

things that I did not think that  my parents would get for me. Um,  

چیزهایی بودند که فکر نمی‌کردم والدینم برای من به دست آورند. اوم،

and so we got to Christmas morning and I  opened the speak and spell thing and I just,  

و به این ترتیب به صبح کریسمس رسیدیم و من قسمت صحبت کردن و املا را باز کردم و فقط، ،

I was freaking out. I could not believe that  I had gotten it. I started playing with it.

داشتم عصبانی بودم. نمی‌توانستم باور کنم که آن را به دست آورده‌ام. شروع کردم به بازی باهاش

Rachel: What does freaking out look like?

راشل: عصبانی شدن چه شکلی است؟

David: Just like my jaw dropped  to the ground. I was just shocked,  

دیوید: درست مثل فک من روی زمین افتاد. من فقط شوکه شدم،

so surprised. I could not believe it.

خیلی تعجب کردم. باورم نمی شد.

Rachel: Did you get kind of hyper  about it, do you think? David: I  

راشل: فکر می‌کنی، در مورد آن به نوعی بیش از حد دچار شدی ؟ دیوید:

think I probably got hyper, yeah. Rachel: Mm-hmm (affirmative).

فکر می‌کنم احتمالاً دچار هیپرتیسم شدم، بله. راشل: ممممم (تأیید کننده).

David: I got really happy, I'm sure.

دیوید: من واقعا خوشحال شدم، مطمئنم.

Rachel: Very energized.

راشل: بسیار پرانرژی.

David: Energized, smiling, laughing.

دیوید: پرانرژی، خندان، می خندد.

Rachel: Maybe there was a lot of, "Oh my God!"

راشل: شاید زیاد بود، "اوه خدای من!"

David: Yeah, stuff like that. So, my Christmas was already going to be the greatest Christmas ever,  

دیوید: آره، اینجور چیزا. بنابراین، کریسمس من از قبل قرار بود بهترین کریسمس تاریخ باشد،

because I had gotten this thing. And  then there were couple more presents  

زیرا من این چیز را دریافت کرده بودم. و سپس چند هدیه دیگر

under the tree still. And I opened  it up and the Atari was in there too,  

زیر درخت هنوز وجود داشت. و آن را باز کردم و آتاری هم آنجا بود،

and (laughs) I almost imploded from  happiness. Like I could not believe my eyes.

و (می‌خندد) تقریباً از خوشحالی منفجر شدم. مثل اینکه نمی توانستم چشمانم را باور کنم.

Rachel: What's the difference between implode and explode? So explode is the thing that  

راشل: تفاوت بین انفجار و انفجار چیست؟ بنابراین انفجار چیزی است که

happens outward, right? And implode  is the thing that happens inward?

در بیرون اتفاق می افتد، درست است؟ و منفجر آیا چیزی است که در درون اتفاق می افتد؟

David: (Laughs)

Rachel: Like a building would implode  when it like falls down upon itself. It  

دیوید: (می خندد)

ریچل: مانند ساختمانی که وقتی روی خودش بیفتد منفجر می شود.

would explode when it gets blown into  bits and pieces that go everywhere?

وقتی به قطعات و تکه‌هایی که همه جا می‌روند منفجر می‌شود؟

David: I guess so.

Rachel: Ah-huh.

دیوید: حدس می‌زنم همینطور باشد.

راشل: آها.

David: That's a quick physics aside.

دیوید: این یک فیزیک سریع است به کنار.

Rachel: Okay.

راشل: باشه.

David: Uh, anyway, that was incredibly memorable,  

دیوید: اوه، به هر حال، این فوق‌العاده خاطره‌انگیز بود،

because the two things that I really,  really wanted, I didn't think I would get  

زیرا دو چیزی که واقعاً، واقعاً می‌خواستم، فکر نمی‌کردم به آن‌ها

either. I got both and I was super happy. Rachel: Yeah that's, that's pretty amazing  

هم برسم. من هر دو را گرفتم و فوق العاده خوشحال بودم. راشل: بله، این بسیار شگفت‌انگیز است

when you get your "oh my God" gift and then there is an even bigger "oh my God" gift coming.

وقتی هدیه «اوه خدای من» را دریافت می‌کنید و سپس هدیه بزرگ‌تر «اوه خدای من» در راه است.

David: Yeah.

دیوید: آره.

Rachel: Yeah.

راشل: آره.

David: That was nuts.

دیوید: دیوانه بود.

Rachel: This ... That's reminding me of,  um, one year, we had all gotten all of  

راشل: این ... این مرا به یاد یک سال می‌اندازد، ما همه

our gifts and you know, it was like uh,  a good hall. (Laughs) You know we ... My  

هدایای خود را گرفته بودیم و می‌دانی، مثل یک سالن خوب بود. (می خندد) می دانید که ما ...

parents always got us a, a pretty good amount of gifts. We would between friends and family,  

والدین من همیشه مقدار زیادی هدیه برای ما می گرفتند. ما بین دوستان و خانواده این کار را انجام می‌دهیم،

we would probably each be opening like  eight gifts each year. So we are pretty  

احتمالاً هر کدام مانند هشت هدیه در سال افتتاح می‌کنیم. بنابراین ما

excited about what we've got, and then there was one more gift that got pulled out. I was  

نسبت به چیزی که داریم بسیار هیجان‌زده هستیم، و سپس یک هدیه دیگر از آن خارج شد. من

ten years old and it was a family gift that  my dad bought and it was a video camera.

ده ساله بودم و این یک هدیه خانوادگی بود که پدرم خرید و یک دوربین فیلمبرداری بود.

David: Oh, yeah.

دیوید: اوه، آره.

Rachel: It was one of those big ones that goes on  

راشل: این یکی از آن بزرگ‌ها بود که روی

a shoulder, you know? David: Yeah. Rachel: It's like those full VHS  

شانه می‌رود، می‌دانی؟ دیوید: آره. راشل: مثل این است که آن نوارهای VHS کامل

tapes would go in. And, uh, we immediately both became film makers, my brother and I.

وارد می‌شوند. و اوه، ما بلافاصله هر دو فیلم‌ساز شدیم، من و برادرم.

David: (Laughs)

Rachel: Actually, I was more of an  actress, he was more of the director,  

دیوید: (می‌خندد)

ریچل: در واقع، من بیشتر یک بازیگر بودم، او بیشتر کارگردان بود،

but we had a lot of fun making like  fictional movies. My dad bought  

اما ما خیلی از ساختن فیلم‌های تخیلی لذت می‌بردیم. پدرم

it for home movies of course for making  memories of trips and this kind of thing.

آن را برای فیلم‌های خانگی خرید، البته برای خاطره‌سازی از سفرها و این‌جور چیزها.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: But my brother and I really used it  for dramatic purposes. I remember one time,  

دیوید: ام-هوم (تأیید کننده)

ریچل: اما من و برادرم واقعاً از آن برای اهداف نمایشی استفاده کردیم. به یاد دارم یک بار،

we were at my cousin's house and we were  making a scary movie that involved a lot  

ما در خانه پسر عمویم بودیم و داشتیم یک فیلم ترسناک می ساختیم که شامل تعداد زیادی

of fishing line tied to objects to make  them move. (Laughter) And then also, we,  

نخ ماهیگیری بود که به اشیا بسته شده بود تا آنها حرکت کنند. (خنده) و سپس، ما،

we put together an outfit and like stuffed it  with other clothes or something. I don't know,  

یک لباس جمع می‌کنیم و می‌خواهیم آن را با لباس‌های دیگر یا چیزی پر کنیم. نمی‌دانم،

we made a dummy that we threw off a balcony.

ما یک آدمک درست کردیم که آن را از بالکن پرت کردیم.

David: Oh my God.

دیوید: اوه خدای من.

Rachel: Yeah. And the, the worst part of  it is, that movie got erased. David: No.  

راشل: آره. و بدترین قسمت آن این است که آن فیلم پاک شد. دیوید: نه.

Rachel: Yes. My aunt accidentally videotaped something over it. The movie was called,  

راشل: بله. عمه من به طور تصادفی از چیزی روی آن فیلم گرفت. نام فیلم،

"Boo- too." It was a sequel to when my brother and I had done called, "Boo." (Laughter) And  

«بو- هم» بود. این دنباله زمانی بود که من و برادرم «بو» را صدا کردیم. (خنده) و

it's lost forever. Oh my gosh. We can  still remember some of the lines from it.

برای همیشه گم شده است. اوه خدای من ما هنوز می‌توانیم برخی از خطوط آن را به خاطر بسپاریم.

David: You guys should rerecord it.

دیوید: شما بچه ها باید آن را دوباره ضبط کنید.

Rachel: Like we sometimes, Nikki and I will go,  

ریچل: مثل ما گاهی، من و نیکی می‌رویم،

"The piece is moving," because there was a  scene where we were playing the game "Sorry."

«قطعه در حال حرکت است»، زیرا صحنه‌ای بود که در آن بازی «متاسفم» را بازی می‌کردیم.

David: Yeah.

Rachel: And the pieces started moving  around on the board. David: Oh, wow. 

دیوید: آره.

راشل: و قطعات شروع به حرکت روی تخته کردند. دیوید: اوه، وای.

Rachel: Yeah.

David: Oh my God.

راشل: آره.

دیوید: اوه خدای من.

Rachel: Yeah. I mean,  

راشل: آره. منظورم این است،

this was an intense film. David: Wow. Rachel: So that was a really memorable gift. And  

این یک فیلم شدید بود. دیوید: وای. راشل: پس این یک هدیه واقعا به یاد ماندنی بود. و   در

actually, the other, I remember another gift that was memorable so much because of the packaging.

واقع، دیگری، هدیه دیگری را به یاد می‌آورم که به خاطر بسته‌بندی بسیار خاطره‌انگیز بود.

David: Hmm.

Rachel: It was given to me by a  friend of the family, Barbara Beynon,  

دیوید: هوم.

ریچل: یکی از دوستان خانواده، باربارا بینون، آن را به من داد

and she always gave really good gifts.  And this year, she had given me a gift  

و او همیشه هدایای بسیار خوبی می داد. و امسال، او به من هدیه ای داده بود

that was so small, that I just was so  excited about what could be this small?

که آنقدر کوچک بود، که من خیلی هیجان زده بودم که این کوچکی چیست؟

David: (Laughs)

Rachel: And it turned out to be a  teeny little Christmas ornaments  

دیوید: (می خندد)

ریچل: و معلوم شد که یک زیور آلات کوچک برای کریسمس است

that was really cute that we still  have and we still hang on our tree.

که واقعاً زیبا بود که ما هنوز داریم و هنوز هم به درختمان آویزان می کنیم.

David: Hmm.

Rachel: But the thing that just really got me  was how interesting that size was. And that  

دیوید: هوم.

راشل: اما چیزی که واقعاً مرا جذب کرد این بود که چقدر آن اندازه جالب بود. و این

makes me want to, um, think about that when I'm giving gifts to kids in the future, how can we  

باعث می‌شود، اوم، به این فکر کنم که وقتی در آینده به بچه‌ها هدیه می‌دهم، چگونه می‌توانیم

make it extra enticing and interesting by the size or something about the way it's wrapped.

آن را با اندازه یا چیز دیگری در مورد نحوه بسته‌بندی آن جذاب و جذاب کنیم.

David: So it was a tiny little  package, but it was wrapped?

دیوید: پس یک بسته کوچک کوچک بود ، اما بسته بندی شده بود؟

Rachel: Yeah, it was just ... It was like  an inch by an inch by a half-inch maybe.  

راشل: آره، فقط... شاید یک اینچ در یک اینچ در نیم اینچ بود.

David: And wrapped in the traditional  way with the flaps on the side of them?

دیوید: و به روش سنتی با بال‌های کناری آنها پیچیده شده‌اند؟

Rachel: Yeah. And it was yeah, wrapped  in Christmas paper. Uh, I don't think  

راشل: آره. و بله، در کاغذ کریسمس پیچیده شد. اوه، فکر نمی‌کنم

it had a bow on it, but it might have had a tag.

روی آن کمان باشد، اما ممکن است یک برچسب داشته باشد.

David: Hmm.

دیوید: هوم.

Rachel: But I was just taken by that.

راشل: اما من از این موضوع غافلگیر شدم.

David: That's fun. You know, your gift, the  family gift that your dad got you guys then  

دیوید: جالب است. می‌دانید، هدیه‌تان، هدیه‌ای که پدرتان به شما داده است، پس از آن

recently he's digitized some of those movies and he just gave his siblings a gift of that footage.

اخیراً برخی از آن فیلم‌ها را دیجیتالی کرده است و او همین فیلم را به خواهر و برادرش هدیه داده است.

Rachel: Yeah, he gave them-

راشل: آره، به آنها داد-

David: That's pretty cool.

Rachel: ... a flash drive and it had on it an  interview that they did with my grandparents  

دیوید: خیلی باحال است.

ریچل: ... یک درایو فلش و روی آن مصاحبه‌ای بود که با پدربزرگ و مادربزرگ من انجام دادند،

when my grandparents were in their late 80s, early 90s, just talking about their lives.

زمانی که پدربزرگ و مادربزرگ من در اواخر دهه 80، اوایل دهه 90 زندگی‌شان صحبت می‌کردند.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: My aunts sat down with them and  interviewed them and my dad taped it. And  

دیوید: مم-هوم (تأیید کننده)

راشل: خاله هایم با آنها نشستند و با آنها مصاحبه کردند و پدرم آن را ضبط کرد. و

that's really awesome. That's something that I want to do with some of my audio and video  

این واقعاً عالی است. این کاری است که می‌خواهم با برخی از تجهیزات صوتی و تصویری‌ام انجام دهم،

equipment is get some of the stories  that the family passes around on tape,  

این است که برخی از داستان‌هایی را که خانواده در نوار پخش می‌کنند، دریافت کنم،

because I don't want to have  to try to remember them all.

زیرا نمی‌خواهم سعی کنم همه آنها را به خاطر بسپارم.

David: Yeah.

دیوید: آره.

Rachel: It's funny that we still use the  term "on tape" when everything is digital  

راشل: خنده‌دار است که ما هنوز از اصطلاح «روی نوار» استفاده می‌کنیم، وقتی همه چیز دیجیتالی است

now. David: Yeah, I was thinking of that too. Rachel: Yeah, on my hard drive.

. دیوید: آره، من هم به این فکر می کردم. راشل: آره، روی هارد دیسک من.

David: There you go.

دیوید: برو.

Rachel: Backed up. You know I think, when we think about gifts, we often think about childhood. What  

راشل: پشتیبان گرفته شد. می‌دانید، فکر می‌کنم، وقتی به هدیه‌ها فکر می‌کنیم، اغلب به دوران کودکی فکر می‌کنیم.

about any gifts that you've received as an  adult that have been exceptional or memorable?

درباره هدایایی که در بزرگسالی دریافت کرده‌اید و استثنایی یا به یاد ماندنی بوده‌اید، چطور؟

David: Yeah, I was thinking about that too.  Childhood comes to mind. I think the ... those  

دیوید: آره، من هم به این فکر می کردم. دوران کودکی به ذهن می رسد. فکر می‌کنم آن

presents under the tree, that was just you know, they stood out so much in, in our memory. But  

هدیه‌های زیر درخت، فقط می‌دانید، آن‌ها در حافظه ما بسیار برجسته بودند. اما

another great birthday that I had was when  I turned 40. And you know, we invited all of  

تولد عالی دیگری که داشتم، زمانی بود که 40 ساله شدم. و می دانید، ما همه

my family and ton of friends to our house. And the gift was not an actual gift, but having all  

خانواده و تعداد زیادی از دوستانم را به خانه خود دعوت کردیم. و هدیه یک هدیه واقعی نبود، اما حضور همه

those people in the room at the same time was so much fun. And you know we had good food, and just  

آن افراد در اتاق به طور همزمان بسیار خیلی سرگرم کننده بود. و شما می دانید که ما غذای خوبی داشتیم، و فقط

people hanging out and being around. That's, uh, that's one of my birthday highlights for sure.  

مردمی که دور هم بودند و دور هم بودند. مطمئناً این یکی از نکات برجسته تولد من است.

Rachel: Yeah, that was a really fun, a really fun evening and day. And I remember feeling really  

راشل: آره، این یک شب و روز واقعاً سرگرم کننده بود. و به یاد می‌آورم که واقعاً

happy that it worked out like that, because I was seven months pregnant and I was not up to  

خوشحال بودم که چنین نتیجه‌ای حاصل شد، زیرا من هفت ماهه باردار بودم و نمی‌توانستم

coming up with an amazing gift idea. And it's the 40th birthday. That's a big deal. So I was  

یک ایده شگفت‌انگیز برای هدیه ارائه کنم. و چهلمین سالگرد تولد است. این یک معامله بزرگ است. بنابراین من

really glad that we had that idea and that you kind of also took on some of the planning that  

واقعاً خوشحال شدم که این ایده را داشتیم و شما نیز برخی از برنامه‌ریزی‌هایی را انجام دادید که

maybe I normally would have done if I had  more energy and was feeling more up to it.

شاید اگر انرژی بیشتری داشتم و بیشتر به آن فکر می‌کردم، معمولاً انجام می‌دادم.

David: So, what, what do you mean  40 is a big deal? Rachel: You mean  

دیوید: خب، چی، منظورت چیه که 40 خیلی مهمه؟ راشل: منظورت این است که

what does big deal mean? David: Mm-hmm (affirmative)

معامله بزرگ یعنی چه؟ دیوید: مم-هم (تأیید کننده)

Rachel: It means, uh, out of the  ordinary and important. It's like  

ریچل: به معنای غیرعادی و مهم است. مثل

39th birthday, not a big deal. You know, I also use the phrase,  

تولد ۳۹ سالگی است، چیز مهمی نیست. می‌دانید ، من از این عبارت استفاده می‌کنم،

"Up to it. I didn't feel up to it. I  didn't feel up to throwing you a big party,  

"تا آن حد. من احساس نمی‌کردم. حوصله‌ای نداشتم که یک مهمانی بزرگ برای شما برپا کنم،

because I was really physically drained by  being pregnant." So if you're feeling up to it,  

چون از باردار بودن واقعاً از نظر جسمی خسته شده بودم ." بنابراین، اگر به آن علاقه دارید،   به

that means, okay you have the energy  and the time to put forth the effort  

این معنی است که، بسیار خوب، شما انرژی و زمان لازم برای تلاش

to do something. If you're not feeling up to  it, then it means you don't. So for example,  

برای انجام کاری را دارید. اگر به آن علاقه ندارید، به این معنی است که ندارید. به عنوان مثال،   می‌توانم

I could say, "You know David, I know we  are planning on going out to eat tonight,  

بگویم، "می‌دانی دیوید، می‌دانم که ما قصد داریم امشب برای غذا خوردن بیرون برویم،

but I'm just not up to it. I'm feeling tired. Can we eat in instead?" We could use it like that.

اما من نمی‌توانم این کار را انجام دهم. احساس خستگی می‌کنم. آیا می‌توانیم در عوض غذا بخوریم؟" ما می توانستیم از آن استفاده کنیم.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: It can be something major. "I'm  not up to switching jobs right now. I'm  

دیوید: مم-هم (تأیید کننده)

ریچل: می تواند چیز مهمی باشد. "من در حال حاضر نمی‌خواهم شغل خود را عوض کنم. من

just going to stay here even though I'm not that happy." Or you can use it for something minor,  

فقط می‌خواهم اینجا بمانم حتی اگر آنقدرها هم خوشحال نیستم." یا می‌توانید از آن برای چیزهای جزئی استفاده کنید،

"Hey, are you up to dinner out  tonight?" "Sure, that sounds great."

"هی، امشب بیرون شام حاضری ؟" "مطمئنا، عالی به نظر می رسد."

David: Yup.

دیوید: بله.

Rachel: For me, I had a great birthday gift  also when I was pregnant. So David and I have  

راشل: برای من یک هدیه تولد عالی همچنین زمانی که باردار بودم داشتم. بنابراین من و دیوید

birthdays that are only 25 days apart, both in November. I'm the 5th, and he's the 30th. And so,  

تولدهایی داریم که فقط ۲۵ روز از هم فاصله دارند، هر دو در نوامبر. من پنجمین هستم و او سی ام است. و بنابراین،

Stoney was due at the end of December, so that one year where David turned 40, I was also  

استونی در پایان دسامبر موعد مقرر بود، به طوری که یک سالی که دیوید 40 ساله شد، من نیز

very pregnant on my own birthday and was not sure you know, what I was feeling up to. Uh,  

در روز تولد خودم بسیار باردار بودم و مطمئن نبودم که می‌دانی چه احساسی داشتم. اوه،

and then also knowing that this was going to be my last birthday without being a mom. And David did  

و همچنین دانستن اینکه این آخرین تولد من است بدون اینکه مادر باشم. و دیوید

something really special. We had been in New York, was it just the weekend before visiting Renee?

کاری واقعاً خاص انجام داد. ما در نیویورک بودیم، آیا فقط آخر هفته قبل از بازدید از رنه بود؟

David: Well, I don't remember that.

دیوید: خوب، من آن را به خاطر نمی آورم.

Rachel: We had been in New York  I think the weekend before and  

راشل: فکر می‌کنم آخر هفته قبل در نیویورک بودیم و

David had brought a wad of cash, that  he’d passed off to my friend Renee,  

دیوید یک دسته پول نقد آورده بود، که به دوستم رنی داده بود،

a wad being, uh, like a big  ball, a chunk, a wad of cash.

یک موجود ادمی، اوه، مثل یک توپ بزرگ، یک تکه، یک دسته پول نقد.

David: Mm-hmm (affirmative) Rachel: He gave it to my friend Renee,  

دیوید: ام-هوم (تأیید کننده) ریچل: او آن را به دوستم رنی داد

so that she would have it. And then he and  Renee over the course of the week or the  

تا او آن را داشته باشد. و سپس او و رنه در طول هفته یا

couple weeks before had been looking at cultural events. David knows I'm big into the performing  

چند هفته قبل به تماشای رویدادهای فرهنگی بودند. دیوید می داند که من به هنرهای نمایشی علاقه دارم

arts. And so they had chosen a symphony  and had emailed a bunch of my girlfriends  

. و بنابراین آنها یک سمفونی را انتخاب کرده بودند و به تعدادی از دوست دخترانم

in New York and got everyone who was free to come to the symphony. Um, but before that,  

در نیویورک ایمیل زده بودند و از همه کسانی که آزاد بودند خواستند به سمفونی بیایند. اوم، اما قبل از آن،

we were going to do dinner. Not everyone  could go to the symphony. And before that,  

قرار بود شام بخوریم. همه نمی توانند به سمفونی بروند. و قبل از آن،

we were meeting at this chocolate  shop, but I didn't know any of this.

ما در این مغازه شکلات فروشی با هم ملاقات داشتیم ، اما من هیچ یک از اینها را نمی دانستم.

So, the day of my birthday, my friend Krista  here in Philly, has asked me to go to lunch,  

بنابراین، روز تولدم، دوستم کریستا اینجا در فیلی، از من خواسته است که به ناهار بروم،

which is part of the rouse, which is, what  does that word mean? Um, the set-up, the ...

که بخشی از رُوز است، یعنی این کلمه به چه معناست؟ ام، تنظیم، ...

David: The conspiring.

دیوید: توطئه.

Rachel: Yeah, the conspiracy to get me to New York  

راشل: آره، توطئه برای بردن من به نیویورک

without me knowing it. David: rouse or rouse? Rachel: You know, that's a really good question.  

بدون اینکه من بدانم. دیوید: بیدار یا بیدار؟ راشل: می دانید، این سؤال واقعاً خوبی است.

David: I'm going to go rouse. Let's check. Rachel: Okay, it's pronounced  

دیوید: من می روم بیدار شوم. بیایید بررسی کنیم. راشل: باشه، تلفظ می‌شود

rouse. David: Nailed it. Rachel: No, I said it with an S.

. دیوید: میخکوب شد. راشل: نه، من آن را با S.

David: What?

دیوید گفتم: چی؟

Rachel: I said rouse.

راشل: گفتم بیدار شو.

David: I nailed it.

دیوید: من آن را میخکوب کردم.

Rachel: Yeah, you nailed it.

راشل: آره، تو آن را میخکوب کردی.

David: One in every hundred times I get one right and you get it wrong. Rachel: This  

دیوید: از هر صد بار یک مورد من درست می‌گویم و شما اشتباه می‌کنید. راشل: این

brings up an interesting point.  First of all, nailed it means got  

نکته جالبی را مطرح می‌کند. اول از همه، میخ به این معنی است که

it. David: (Laughs) Rachel: Did it.

آن را دریافت کردم. دیوید: (می خندد) راشل: این کار را کرد.

David: I was right.

دیوید: حق با من بود.

Rachel: Did it well. Um, and then the other  thing is this word is spelled R-O-U-S-E. So,  

راشل: خوب انجام داد. اوم، و سپس چیز دیگر این است که این کلمه R-O-U-S-E نوشته شده است. بنابراین،

a word ending in S-E can go either way, mouse is an S, but rose is a Z. So, you don't always know  

کلمه‌ای که به S-E ختم می‌شود می‌تواند در هر دو طرف باشد، ماوس یک S است، اما رز یک Z است. بنابراین، شما همیشه نمی‌دانید که

how something is pronounced. Now, I should have known this, so I feel like I've heard  

یک چیزی چگونه تلفظ می‌شود. اکنون، باید این را می‌دانستم، بنابراین احساس می‌کنم

this a number of times. I just, I guess  I wasn't paying close enough attention,  

چندین بار این را شنیده‌ام. فقط، حدس می‌زنم  به اندازه کافی دقت نکرده‌ام،

but the thing that I find interesting is that  you can know a word well by having read it,  

اما چیزی که به نظرم جالب است این است که با خواندن یک کلمه می‌توانید آن را به خوبی بشناسید،

but it might be a word that's used more  in writing than an actual conversation.

اما ممکن است کلمه‌ای باشد که بیشتر در نوشتن استفاده می‌شود تا یک مکالمه واقعی.

David: Hmm.

Rachel: And so you're not really sure how  it's pronounced. And this is something that  

دیوید: هوم.

راشل: و بنابراین شما واقعاً مطمئن نیستید که چگونه تلفظ می‌شود. و این چیزی است که

even Americans, even someone like me  who focuses so much on pronunciation  

حتی آمریکایی‌ها، حتی شخصی مثل من که خیلی روی تلفظ تمرکز می‌کند، در

will run into problems where  we are mispronouncing words.

مواردی که کلمات را اشتباه تلفظ می‌کنیم، با مشکل مواجه می‌شوند.

David: Right.

دیوید: درست است.

Rachel: Actually, just this past Thanksgiving, we were with my dad's side of the family,  

راشل: در واقع، درست همین روز شکرگزاری، با خانواده پدرم بودیم،

and my cousin brought a game called, "Taboo."  And they were calling it, "Taboo." So they are  

و پسر عمویم یک بازی به نام «تابو» آورد. و آنها به آن می گفتند "تابو". بنابراین آنها

putting a schwa in the first syllable to, and I was putting the ah vowel, ta. We were both doing  

یک schwa را در هجای اول می‌گذارند، و من واکه ah، ta را می‌گذارم. هر دوی ما

the same stress and I was kind of making fun of them for calling it taboo and they're like,  

استرس یکسانی داشتیم و من به نوعی آنها را مسخره می‌کردم که آن را تابو می‌خوانند و آنها می‌گویند:

"That's how the word is pronounced." And I  said, "No, it's taboo." So I looked it up  

«کلمه اینطور تلفظ می‌شود». و من گفتم، "نه، تابو است." بنابراین من آن را جستجو کردم

and both pronunciations are acceptable, but actually the schwa is more common. And I was  

و هر دو تلفظ قابل قبول هستند، اما در واقع schwa رایج‌تر است. و من

surprised because I felt like I had not heard  it that way, but you know, again, I mean it's,  

تعجب کردم، زیرا احساس می‌کردم که آن را به این شکل نشنیده‌ام، اما می‌دانید، باز هم منظورم این است،

it's not uncommon for me to be looking up a word. It happens every so often where I'm not sure about  

غیرمعمول نیست که یک کلمه را جستجو کنم.  هر چند وقت یک‌بار این اتفاق می‌افتد که من در مورد

the pronunciation or someone else and thinks it's different and we have to look it up to see.

تلفظ یا شخص دیگری مطمئن نیستم و فکر می‌کنم فرق دارد و باید آن را جستجو کنیم تا ببینیم.

David: Yeah, and I think it's also ... You know,  

دیوید: بله، و فکر می‌کنم همینطور است... می‌دانید،

what we just did there was kind of had fun  with it. Like let's each place our bets.

کاری که ما در آنجا انجام دادیم به نوعی با آن سرگرم شدیم. بیایید هر کدام شرط های خود را بگذاریم.

Rachel: Mm-hmm (affirmative)

David: And take our guesses on which way  it's pronounced. That makes it kind of fun.

راشل: ام-هوم (تأییدکننده)

دیوید: و حدس‌های ما را در نظر بگیرید که در کدام راه تلفظ می‌شود. که آن را به نوعی سرگرم کننده می کند.

Rachel: Yeah, but then someone is right and someone is wrong, and you were right and now  

راشل: آره، اما یکی درست می‌گوید و یک نفر اشتباه می‌کند، و تو درست می‌گفتی و حالا

I feel bad. (Laughs) Okay anyway, back to the, the whole point. So Krista invited me out for lunch.

احساس بدی دارم. (می خندد) به هر حال خوب، به اصل مطلب برگردیم. بنابراین کریستا من را برای ناهار بیرون دعوت کرد.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: And at this lunch, I got a  phone call from David. And David said,  

دیوید: مممم (تأیید کننده)

ریچل: و در این ناهار، یک تماس تلفنی از دیوید دریافت کردم. و دیوید گفت:

"Krista has something for you." So  Krista pulls out this train ticket.

"کریستا چیزی برای تو دارد." بنابراین کریستا این بلیط قطار را بیرون می‌آورد.

David: Mm-hmm (affirmative)

دیوید: مممم (تأیید کننده)

Rachel: And he says, "Go home. Pack up real quick. Krista's going to take you to the train station. 

ریچل: و او می‌گوید: "به خانه برو. سریع وسایلت را جمع کن. کریستا تو را به ایستگاه قطار می‌برد.

You're going to New York." So  I was like, this is amazing,  

داری به نیویورک می‌روی." بنابراین ، این شگفت‌انگیز است،

because New York is my favorite place on earth.

زیرا نیویورک مکان مورد علاقه من روی زمین است.

David: (Laughs) Rachel: We live in  

Philadelphia, so it's not a big ... It's  not a long train ride. Krista took me home. 

دیوید: (می‌خندد) ریچل: ما در فیلادلفیا زندگی می‌کنیم

، بنابراین خیلی زیاد نیست... قطار طولانی نیست. کریستا مرا به خانه برد.

I packed up a quick overnight bag. He said I was staying with my friend Renee and we headed,  

من یک کیسه سریع یک شبه بسته بندی کردم. او گفت من با دوستم رنه می‌مانم و راه افتادیم،

she took me to the train station. And on  the way up. So David said, "You're to be  

او مرا به ایستگاه قطار برد. و در راه صعود. بنابراین دیوید گفت: "شما باید

at LA Burdick," which was one of my favorite places in New York. It's not there anymore,  

در LA Burdick باشید" که یکی از مکان‌های مورد علاقه من در نیویورک بود. اینجا دیگر آنجا نیست،

but it's a chocolate shop. He said, "Go to LA Burdick at 5:00." And so I knew I was going to  

اما یک مغازه شکلات فروشی است. او گفت: "ساعت 5:00 به لس آنجلس بوردیک بروید." و بنابراین می‌دانستم که

have some extra time. So on the way on the train, I booked a massage that was heaven.

وقت بیشتری خواهم داشت. بنابراین در راه قطار، ماساژی رزرو کردم که بهشت ​​بود.

David: (Laughs)

Rachel: And then, I walked to  LA Burdick and as I'm walking,  

دیوید: (می خندد)

ریچل: و بعد، به لس آنجلس بوردیک رفتم و همینطور که دارم راه می روم،

I'm like two blocks away. Maybe I'm even on the block, and I turned a corner and I'm walking and  

مثل دو بلوک دورتر هستم. شاید حتی روی بلوک باشم، و به گوشه‌ای پیچیدم و راه می‌روم و

up behind me walks one of my best friends in the whole world, "Beads." And she was like,  

پشت سرم یکی از بهترین دوستانم در کل دنیا، «مجوبه‌ها» راه می‌رود. و او مانند

"Hey, Beads." Beads is the nickname she calls me and I call her. Her actual name is Lynn.  

"هی، مهره ها" بود. Beads نام مستعاری است که او من را صدا می کند و من او را صدا می کنم. نام واقعی او لین است.

And I was like, "Oh my God, Beads, hi." And  so we walked to LA Burdick together where-

و من مثل "اوه خدای من، منجوق، سلام." و بنابراین با هم به لس آنجلس بوردیک رفتیم، جایی که-

David: (Laughs) Did she tell you  at that point? Rachel: I mean,  

دیوید: (می خندد) آیا او در آن لحظه به شما گفت؟ راشل: یعنی

I knew what was going on. David: Yeah.

می‌دانستم چه خبر است. دیوید: آره.

Rachel: I assumed I was going to be meeting some  

راشل: فکر می‌کردم قرار است با چند

people there. David: Right, okay. Rachel: And, um, Renee was there,  

نفر آنجا ملاقات کنم. دیوید: درسته، باشه. راشل: و، ام، رنی آنجا بود،

HaQuyen shows up, Hill comes, Lori comes, and just over the course of the next half hour like it was  

هاکوین ظاهر شد، هیل می‌آید، لوری می‌آید، و درست در طول نیم ساعت بعد، مثل اینکه

so exciting seeing who was going to walk in the  door next. And I didn't know who had been invited.

دیدن اینکه چه کسی از درب بعدی می‌رود بسیار هیجان‌انگیز بود. و من نمی دانستم چه کسی دعوت شده است.

David: Right.

Rachel: And I ... But I mean, uh, I  obviously, I had a pretty good guess,  

دیوید: درست است.

راشل: و من... اما منظورم این است که، اوه، واضح است که حدس خوبی داشتم،

but it was just excitement every time a  new friend walked in the door. And we-

اما هر بار که یک دوست جدید از در وارد می شد، فقط هیجان داشت. و ما-

David: You just used "walk in the door" twice,  

دیوید: شما فقط دو بار از «راه رفتن در در» استفاده کردید،

which is funny. Rachel: Why? David: Because that's ... It's  

که خنده‌دار است. راشل: چرا؟ دیوید: چون این

not a doorway. That would make sense,  but walk in the door? Rachel: Yeah. 

یک در نیست. منطقی است، اما وارد در شوید؟ راشل: آره.

David: It was like, why  would you walk into a door?

دیوید: مثل این بود که چرا وارد یک در می‌شوی؟

Rachel: Right. Well, it's not into. It's not  through, but you're right. She walked in the  

راشل: درسته خوب، آن را به. تمام نشده است ، اما حق با شماست. او وارد در

door. That is a phrase we use for "entered the room." So we had our chocolate. Then we went and  

خانه شد. این عبارتی است که ما برای «ورود به اتاق» استفاده می‌کنیم. بنابراین ما شکلات خود را داشتیم. سپس رفتیم و

grabbed some tacos, ate them in the park,  and then we went to the symphony. And I  

مقداری تاکو برداشتیم، آنها را در پارک خوردیم، و سپس به سمفونی رفتیم. و من

stayed the night with Renee, came home the next morning, and it was just so much fun.

شب را با رنه ماندم، صبح روز بعد به خانه آمدم، و خیلی سرگرم کننده بود.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: That was a great birthday gift,  David. David: (Laughs) That was fun to plan. 

دیوید: ام-هوم (تأیید کننده)

ریچل: این یک هدیه تولد عالی بود، دیوید. دیوید: (می خندد) این برنامه ریزی جالب بود.

Rachel: You know, experiences really rank  high in birthday gifts for me. David: Yeah. 

راشل: می‌دانی، تجربیات واقعاً در هدایای تولد برای من رتبه بالایی دارند. دیوید: آره.

Rachel: Well, actually, I, um, a couple times  recently, I've been with people and I have asked  

راشل: خوب، در واقع، من، اوم، اخیراً چند بار با مردم بوده‌ام و از

them about a memorable gift. So let's listen to what a couple other people have to say. This  

آنها درباره یک هدیه به یاد ماندنی پرسیده‌ام. پس بیایید به صحبت‌های چند نفر دیگر گوش کنیم. این

first one is Eliot Friesen who was on a recent podcast. He's an IELTS test expert at Magoosh.  

اولین نفر الیوت فریسن است که اخیراً در یک پادکست حضور داشت. او کارشناس آزمون آیلتس در Magoosh است.

And because I had him miked up already for that podcast, I went ahead and asked him this question,  

و چون قبلاً او را برای آن پادکست مایک کرده بودم، ادامه دادم و این سوال را از او پرسیدم،

because I knew I wanted to do a podcast  on this topic at the end of the year.

زیرا می‌دانستم که می‌خواهم پادکست در این مورد در پایان سال بسازم.

Eliot: Well, I'm not sure if this is the best gift I've ever gotten, but a gift that was memoral-,  

الیوت: خوب، مطمئن نیستم که این بهترین هدیه‌ای است که تا به حال گرفته‌ام، اما هدیه‌ای است که

memorable for me recently. Uh, so my wife and I have two small kids and I recently got, uh,  

اخیراً برای من به یاد ماندنی بود. اوه، پس من و همسرم دو بچه کوچک داریم و اخیراً

a weekend to hangout with some college friends as sort of a gift of time that I got. And you know,  

یک آخر هفته برای پاتوق با چند دوست دانشگاهی به عنوان هدیه ای که گرفتم، گرفتم. و می‌دانید،

as I found that, the further I get away from  college, the harder and harder it has been to  

همانطور که متوجه شدم، هر چه از دانشگاه دورتر می‌شوم،

get to, together with those old friends and  to find time to do those kinds of things.  

رسیدن به آن، همراه با آن دوستان قدیمی و یافتن زمان برای انجام این نوع کارها سخت‌تر و سخت‌تر شده است.

And so that was ... That's one of the, the,  really the best gifts I've gotten recently  

و این شد... این یکی از، بهترین هدایایی است که اخیراً دریافت کرده‌ام،

was just the opportunity to sort of take a  weekend away, uh, from family obligations or  

فقط فرصتی بود تا آخر هفته را از تعهدات خانوادگی یا

other things we were doing and reconnect  with some people I hadn't seen before.

کارهای دیگری که انجام می‌دادیم دوری کنم و دوباره با افرادی که قبلاً ندیده بودم ارتباط برقرار کنم.

So, that, that, that stands  out as something recently that,  

بنابراین، آن، آن، به عنوان چیزی که اخیراً،

that my wife has sort of taken on, because  she of course had to stay at home and,  

همسرم به نوعی آن را به عهده گرفته است، متمایز می شود، زیرا او البته مجبور بود در خانه بماند

and spend a long weekend with the  kids and everything. So, (laughs).

و یک آخر هفته طولانی را با بچه ها و همه چیز بگذراند. بنابراین، (می خندد).

Rachel: So David, Eliot just said  the wo-, the phrase, "Stand out."  

ریچل: پس دیوید، الیوت فقط به این جمله گفت: «متفاوت باش».

It really stands out ... David: Hmm. Rachel: ... as an amazing gift. So,  

واقعاً متمایز است... دیوید: هوم. راشل: ... به عنوان یک هدیه شگفت انگیز. بنابراین،

when something stands out, this is a phrasal verb and we use it to mean is very memorable  

وقتی چیزی برجسته می‌شود، این یک فعل عبارتی است و ما از آن به معنای بسیار به یاد ماندنی

or as more noticeable. It's usually a positive thing. So if something stands out as being  

یا قابل توجه‌تر استفاده می‌کنیم. معمولاً یک چیز مثبت است. بنابراین، اگر چیزی

better than something else, although I guess you could also use it negatively if you're talking  

بهتر از چیز دیگری به نظر می‌رسد، اگر چه فکر می‌کنم اگر درباره چیزی که خوب نیست صحبت می‌کنید، می‌توانید از آن به صورت منفی استفاده کنید.

about something that's not good. Well, this  one really stands out as one we don't want.

خوب، این یکی واقعاً به عنوان یکی از مواردی است که ما نمی خواهیم.

David: Yeah, I think you ... I think  it can go positive or negative, yeah.  

دیوید: آره، فکر می کنم تو... فکر می کنم می تواند مثبت یا منفی باشد، بله.

Rachel: So it just means, um, makes itself known for being more of something, more attractive. 

راشل: پس این فقط به این معنی است که، اوم، خودش را به خاطر چیزی بیشتر، جذاب‌تر می‌شناسد.

Oh, this one really stands out. This is a  really attractive offer. More attractive,  

اوه، این یکی واقعا برجسته است. این یک پیشنهاد واقعاً جذاب است. جذاب تر،

worse, better, whatever, you name the  adjective. Whatever you're talking about  

بدتر، بهتر، هر چه باشد، این صفت را نام ببرید . هر چیزی که در مورد آن صحبت می کنید

if there's one that is more than the others  and you can say, "This one really stands out."

اگر یکی بیشتر از دیگران باشد و می توانید بگویید: "این یکی واقعاً متمایز است."

David: Mm-hmm (affirmative)

دیوید: مم-هوم (تأیید کننده)

Rachel: If you say someone  stands out from a crowd,  

ریچل: اگر می گویید فردی از میان جمعیت متمایز است،

that's a positive. David: Mm-hmm (affirmative) Rachel: They're more noticeable, maybe more  

این یک نکته مثبت است. دیوید: مممم (تأیید کننده) ریچل: آنها قابل توجه تر هستند، شاید

attractive, more beautiful, better dressed,  whatever. Also, when my cousin Brooke was recently  

جذاب تر، زیباتر، بهتر لباس پوشند، هر چه باشد. همچنین، وقتی پسر عمویم بروک اخیراً

with us, I asked her about a gift. And she also talked about the idea of experiences. You know,  

با ما بود، از او در مورد یک هدیه پرسیدم. و او همچنین درباره ایده تجربیات صحبت کرد. می دانید،

we're talking about experience gifts. Eliot just talked about an experience gift, a gift of time.  

ما در مورد هدایای تجربه صحبت می کنیم. الیوت فقط درباره یک هدیه تجربه، هدیه زمان صحبت کرد.

And Brooke also talked about an experience gift. So I really think there is a theme here,  

و بروک همچنین درباره یک هدیه تجربه صحبت کرد. بنابراین من واقعاً فکر می‌کنم در اینجا موضوعی وجود دارد،

especially for adults when opening something, like the excitement of opening something isn't  

مخصوصاً برای بزرگسالان هنگام باز کردن چیزی، مثل اینکه هیجان باز کردن چیزی وجود ندارد

quite there. I think experience gifts become even more meaningful. Let's listen to Brooke's answer.

. من فکر می‌کنم هدایای تجربه حتی معنادارتر می‌شوند. بیایید به پاسخ بروک گوش کنیم.

Brooke: Um, well I think, uh, in the most  recent years, my parents have begun to give our  

بروک: اوم، خوب، فکر می‌کنم، اوه، در سال‌های اخیر، والدینم شروع کردند به هدیه دادن

family experiences as gifts as opposed to like physical items. And last Christmas, they, um,  

تجربیات خانوادگی‌مان به جای وسایل فیزیکی مانند. و کریسمس گذشته، اوم، به

told us that they were going to take us on  a weekend ski trip close by our house. And  

ما گفتند که قرار است ما را به یک سفر اسکی آخر هفته نزدیک خانه‌مان ببرند. و

so that was memorable and it was, um, very significant to us, because we got to spend  

به یاد ماندنی بود و برای ما بسیار مهم بود، زیرا باید

time with my parents. We got to spend time with one another having fun. We were outdoors. Um,  

با والدینم وقت بگذرانیم. باید زمانی را با هم به تفریح ​​بگذرانیم. ما در فضای باز بودیم. اوم،

and then it was also something that I didn't  have to keep track of like a present and, um,  

و بعد هم این چیزی بود که من مجبور نبودم مثل یک هدیه آن را پیگیری کنم و، اوم،  می

you know, feel guilty if we weren't using it. It was an experience we all enjoyed and appreciated.

دانید، اگر از آن استفاده نمی کردیم احساس گناه می کردم. این تجربه‌ای بود که همه از آن لذت بردیم و از آن قدردانی کردیم.

Rachel: I like that. I read somewhere  recently that when they do research on  

راشل: من این را دوست دارم. اخیراً در جایی خواندم که وقتی آنها در مورد

like happiness and spending and stuff,  that people tend to have more happiness  

مثل شادی، خرج کردن و چیزهای دیگر تحقیق می‌کنند، این افراد تمایل دارند که شادی بیشتری

associated with spending on experiences  rather than actual physical objects.

با خرج کردن برای تجربیات به جای اشیاء فیزیکی واقعی داشته باشند.

Brooke: I think that makes good  sense. I mean, the more, um,  

بروک: فکر می‌کنم منطقی است. منظورم این است که هر چه بیشتر باشد،

there's probably a threshold of physical items that help you feel comfortable in your home or  

احتمالاً آستانه ای از اقلام فیزیکی وجود دارد که به شما کمک می کند در خانه یا

wherever you live. But then I think beyond  that, really more stuff in your house and  

هر کجا که زندگی می کنید احساس راحتی کنید. اما پس از آن، فراتر از این فکر می‌کنم، واقعاً چیزهای بیشتری در خانه‌تان و

more gifts that your given sometimes it feels like it's just weighing you down that you can't  

هدایای بیشتری که گاهی به شما می‌دهید، احساس می‌کنم که فقط شما را سنگین می‌کند که نمی‌توانید

do what you want to in your life, because  you're so worried about all your stuff.

کاری را که می‌خواهید در زندگی‌تان انجام دهید، زیرا خیلی نگران همه چیزهایتان هستید.

And so experiences, that makes good  sense to me that you experience it,  

و بنابراین تجربیات، که برای من حس خوبی دارد که آن را تجربه می‌کنی،

you live it, you have the memories, and  then it lives kind of in your heart,  

زندگی می‌کنی، خاطراتش را داری، و سپس به نوعی در قلبت زندگی می‌کند،

in your memory as opposed to  sitting in a corner in your house.

در حافظه‌ات نه نشستن در گوشه‌ای در خانه‌ات.

Rachel: Right. That memory lives with you forever  

راشل: درسته آن خاطره برای همیشه با شما زنده می ماند

whereas the thing you probably get  rid off at some point or it breaks.

در حالی که چیزی که احتمالاً در یک نقطه از آن خلاص می شوید یا می شکند.

Brooke: Yup. Rachel: I think one thing about my cousin Brooke  

بروک: بله. راشل: فکر می‌کنم یک چیز در مورد پسر عموی من بروک   این

is she has three kids, so I can see how reducing the amount of physical gifts and things that are  

است که او سه بچه دارد، بنابراین می‌توانم ببینم که کاهش هدایای فیزیکی و چیزهایی که

brought into the house really matters, because you know, her kids are all making stuff at school,  

به خانه آورده می‌شود واقعاً اهمیت دارد، زیرا می‌دانی، بچه‌های او همه در مدرسه وسایل درست می‌کنند،

buying stuff for this activity, these toys, these books. And when you multiply that by three kids,  

وسایلی برای این فعالیت می‌خرند، این اسباب‌بازی‌ها، این کتاب‌ها. و وقتی آن را در سه بچه ضرب می‌کنید،

I think that probably really adds up. When  something adds up, that means it might become  

فکر می‌کنم احتمالاً واقعاً جمع می‌شود. وقتی چیزی اضافه می‌شود، به این معنی است که ممکن است

more than you expect. For example, you could say, "Well, I have one coffee every day," and  

بیشتر از چیزی باشد که انتظار دارید. به عنوان مثال، می‌توانید بگویید، «خب، من هر روز یک قهوه می‌خورم» و

it doesn't ... It's not a lot of money, but  over a, a whole year, that really adds up.

این نمی‌شود... این پول زیادی نیست، اما در طول یک سال، واقعاً زیاد می‌شود.

David: Mm-hmm (affirmative)

Rachel: All right, well that wraps up this  episode of the Rachel's English Podcast. David,  

دیوید: مم-هوم (تأیید کننده)

ریچل: بسیار خوب، این قسمت پادکست انگلیسی راشل را به پایان می رساند. دیوید،

thanks for sitting down with me and  discussing some memorable gifts.

از اینکه با من نشستی و درباره هدایای به یاد ماندنی صحبت کردی متشکرم.

David: You're welcome.

Rachel: Once again, if you would like a  copy of the transcript for this podcast,  

دیوید: خوش اومدی.

راشل: بار دیگر، اگر می‌خواهید نسخه‌ای از رونوشت این پادکست را داشته باشید،

you can get it at rachelsenglish.com/podcast.  Just search for this episode. It's absolutely  

می‌توانید آن را در rachelsenglish.com/podcast دریافت کنید. فقط این قسمت را جستجو کنید.

free to download. And as we close out 2017, I'm wishing everyone a really happy holiday  

دانلود کاملاً رایگان است. و همانطور که سال 2017 را به پایان می‌رسانیم، فصل تعطیلات را برای همه آرزو می‌کنم

season and I hope you get the gift of your  dreams this year. If you have some time,  

و امیدوارم امسال هدیه رویاهایتان را دریافت کنید . اگر کمی وقت دارید،

please head over to the iTunes store to rate and review this podcast. I do read all the reviews and  

لطفاً برای رتبه‌بندی و مرور این پادکست به فروشگاه iTunes بروید. من همه نظرات را می خوانم و

I love hearing what people think of the podcast. And even better, it would be a great gift to me  

دوست دارم نظر مردم را درباره پادکست بشنوم.  و حتی بهتر از آن،

if you would share an episode of the podcast with your friends, family, on social media,  

اگر قسمتی از پادکست را با دوستان، خانواده‌تان، در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید،

say why you like it and hopefully we can  get even more people enjoying this podcast.

بگویید چرا آن را دوست دارید و امیدواریم بتوانیم افراد بیشتری از این پادکست لذت ببرند، هدیه خوبی برای من خواهد بود.

That's it guys. Until next week.

همین بچه ها. تا هفته آینده.