Unvoiced vs. Voiced: American English Pronunciation

Voiced and unvoiced consonants.

صامت های با صدا و بی صدا.

Many consonants in English are paired together because one is the unvoiced version of the other.

بسیاری از صامت‌ها در انگلیسی با هم جفت می‌شوند، زیرا یکی نسخه بدون صدا دیگری است.

They take the same mouth position, and the same tongue position.

آنها همان موقعیت دهان و همان موقعیت زبان را می گیرند.

But in one of them, you just go 'hhh,' passing air.

اما در یکی از آنها، شما فقط "ههه" می روید و هوا را رد می کنید.

In the other one, you actually make a sound: uh, uh. For example: ch, ch.

در یکی دیگر، شما در واقع یک صدا تولید می کنید: اوه، اوه. به عنوان مثال: ch, ch.

Only air is coming through my teeth. Jj, jj: I'm making an 'uh, uh' sound here.

فقط هوا از دندانم می گذرد. جی جی، جی جی: من اینجا صدای "اوه، اوه" می دهم.

Within the pairs, the unvoiced sounds are: tt, ff, pp, kk, th, ss, sh, ch.

در داخل جفت، صداهای بی صدا عبارتند از: tt، ff، pp، kk، th، ss، sh، ch.

The voiced sounds of those are: dd, vv, bb, gg, th, zz, dj, jj.

صداهای صوتی آن ها عبارتند از: dd، vv، bb، gg، th، zz، dj، jj.

And in the consonants that have no pair, there is only one that is unvoiced.

و در صامت هایی که جفت ندارند فقط یکی بی صدا است.

And that is the hh as in 'hi.' The others are all voiced. mm, nn, ng, ll, rr, yy, ww.

و این همان hh در "سلام" است. بقیه همه صدا دارن mm، nn، ng، ll، rr، yy، ww.