Who is Rachel of Rachel's English?┃Learn American English Pronunciation On the Go

Rachel: You're listening to the Rachel’s English  podcast, made especially for non-native  

راشل: شما در حال گوش دادن به پادکست انگلیسی راشل هستید که مخصوصاً برای سخنرانان غیربومی ساخته شده است

speakers, where we study the way Americans  really speak. My goal is for you to listen  

، جایی که ما نحوه صحبت واقعی آمریکایی‌ها را مطالعه می‌کنیم. هدف من این است که شما

to this podcast every week and sound  more natural when speaking English,  

هر هفته به این پادکست گوش دهید و هنگام صحبت کردن به زبان انگلیسی طبیعی‌تر به نظر برسد

and improve your listening comprehension. Today’s  episode will be a little different. This is the  

و درک شنیداری خود را بهبود ببخشید. قسمت امروز کمی متفاوت خواهد بود. این

first ever Rachel’s English podcast. In this first  episode, my husband David is going to interview me  

اولین پادکست انگلیسی ریچل است. در این قسمت اول، شوهرم دیوید قرار است با من مصاحبه کند

so that you can learn a little bit about, who  is Rachel and what is Rachel’s English? We're  

تا بتوانید کمی در مورد اینکه ریچل کیست و انگلیسی ریچل چیست؟ ما

getting pretty conversational here. So,  if you have a hard time keeping up with  

در اینجا با هم گفتگوی خوبی داریم. بنابراین، اگر در ادامه

the conversation or understanding all  the words, you will be able to download  

مکالمه یا درک همه کلمات مشکل دارید، می‌توانید

a free transcript of this podcast. Just visit  Rachelsenglish.com/podcast. Let's get started.

متن رایگان این پادکست را دانلود کنید. کافی است به Rachelsenglish.com/podcast مراجعه کنید . بیایید شروع کنیم.

David:

دیوید:

Okay. So, why are you starting a podcast?

باشه. بنابراین، چرا یک پادکست راه اندازی می کنید؟

Rachel:

راشل:

Well, I've never been a huge podcast listener, and  recently some friends started podcasts, and as I  

خوب، من هرگز شنونده بزرگ پادکست نبودم، و اخیراً برخی از دوستان پادکست‌ها را راه‌اندازی کرده‌اند، و وقتی

started listening to them to see what they were  about, I realized, this is a really fun format.  

شروع به گوش دادن به آنها کردم تا ببینم درباره چه چیزی هستند ، متوجه شدم که این قالب واقعاً سرگرم‌کننده است.

It's a really fun way to talk about things. I feel  like in my YouTube videos, there, it's sort of a  

این یک روش واقعا سرگرم کننده برای صحبت در مورد چیزها است. احساس می‌کنم مانند ویدیوهای YouTube من، در آنجا، این یک

formal feel. You know, I'm teaching something.  Let's be serious and teach. And the podcast feels  

حس رسمی است. میدونی من دارم یه چیزی یاد میدم جدی باشیم و آموزش بدهیم. و پادکست به نظر می‌رسد که

like it has room to be a lot more conversational,  and that sounds really fun to me. And, and after  

فضای بیشتری برای گفتگو دارد، و این برای من واقعاً سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد. و بعد از

all, the people who are following Rachel’s English  want to know a lot about conversational English.  

همه، افرادی که انگلیسی راشل را دنبال می‌کنند می‌خواهند درباره مکالمه انگلیسی اطلاعات زیادی داشته باشند.

And so, since I'm going to have a transcript  available for each podcast, I feel like we can  

و بنابراین، از آنجایی که من برای هر پادکست رونوشت در دسترس خواهم داشت، احساس می‌کنم که

really speak at a normal conversational pace. And  for people who are having a hard time catching  

واقعاً می‌توانیم با سرعت عادی مکالمه صحبت کنیم. و برای افرادی که به سختی می‌توانند

all the words, they'll have that as an option,  that transcript to go back and look it up. So,  

همه کلمات را دریافت کنند، آن را به عنوان یک گزینه خواهند داشت، آن رونوشت را برای بازگشت و جستجوی آن. بنابراین،

I guess it's that. It just feels like a really  fun way, a new way, to talk about these topics.

حدس می‌زنم همین باشد. صحبت کردن در مورد این موضوعات فقط یک روش واقعاً سرگرم کننده است، یک روش جدید.

David:

دیوید:

Cool. So, uh, I wanted to know more  about why do you think it's going to  

باحال. بنابراین، اوه، می‌خواستم درباره اینکه چرا فکر می‌کنید این کار

be fun? What about pod—what about  a podcast is going to be fun?

سرگرم‌کننده خواهد بود بیشتر بدانم؟ در مورد پاد چطور ؟

Rachel:

ریچل:

Well, it took me a while to decide what my  different episodes were going to be like,  

خوب، مدتی طول کشید تا تصمیم بگیرم اپیزودهای مختلف من چگونه باشد،

and I don't know if you know this,  but I settled on the idea on that,  

و نمی‌دانم این را می‌دانی یا نه، اما من به این فکر کردم،   در

actually you were going to be  in almost every podcast.

واقع تو تقریباً در هر قسمتی قرار بودی پادکست

David:

Oh, interesting. That sounds great.

دیوید:

اوه، جالب است. عالی به نظر می رسد.

Rachel:

Well, because it's a lot more fun to  have two people involved, because,  

راشل:

خوب، چون درگیر شدن دو نفر بسیار سرگرم‌کننده‌تر است، زیرا

hence, the conversation happens. It's  hard to have a conversation by yourself,  

از این رو، گفتگو اتفاق می‌افتد. سخت است که خودتان یک مکالمه داشته باشید،

and that's just another way to make  it a little different from my videos,  

و این فقط راه دیگری است برای اینکه آن را کمی متفاوت از ویدیوهای من کنید،

which are generally just me teaching something.  Here, it's you and I discussing something,  

که معمولاً فقط من چیزی را آموزش می دهم. اینجا، این من و شما هستیم که درباره چیزی بحث می کنیم،

and I'm for—let's just go ahead and say it.  I'm the expert here. You're, you're not.

و من موافقم—بیایید ادامه دهیم و آن را بگوییم. من کارشناس اینجا هستم هستی، نیستی.

David:

دیوید:

No.

Rachel:

But, so, that's interesting. You can add a  different perspective to what I'm saying.  

نه.

ریچل:

اما، خب، این جالب است. می‌توانید دیدگاه متفاوتی به آنچه می‌گویم اضافه کنید.

You may stop me and ask me questions  that I didn't think about. Um, and I,  

ممکن است من را متوقف کنید و از من سؤالاتی بپرسید که به آنها فکر نمی کردم. اوم، و من،

I just think that because you, my husband, will be  in on these podcasts, that, you know, potentially,  

فکر می‌کنم چون شما، شوهرم، در این پادکست‌ها شرکت خواهید کرد، می‌دانید که به طور بالقوه،

it will just be a more friendly, open kind of  conversation. Maybe little anecdotes from our  

این یک مکالمه دوستانه‌تر و بازتر خواهد بود . شاید حکایت های کوچکی از

lives will come up. And I'm looking forward  to sharing that kind of thing more.

زندگی ما مطرح شود. و من مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن این نوع چیزها هستم.

David:

Yeah. Cool. Yeah, and I think, um, you definitely  are the expert, but one of the things that's been  

دیوید:

آره. باحال بله، و من فکر می‌کنم، اوم، شما قطعاً متخصص هستید، اما یکی از چیزهایی که

interesting over the years that we've been  together is, I've become an expert in how much  

در طول سال‌هایی که با هم بودیم جالب بوده این است که من در این که چقدر

I'm not an expert. I mean, it's been really fun to  sort of learn from you about all the intricacies  

متخصص نیستم، متخصص شده‌ام. منظورم این است که یاد گرفتن از شما در مورد همه پیچیدگی‌ها

and, and nuances of language that I had no  idea about. And even as a native speaker, I,  

و و ظرایف زبانی که نمی‌دانستم واقعاً سرگرم‌کننده بود . و حتی به عنوان یک زبان مادری، من،   می

you know, I see the English language and hear the  English language in a really different way. Uh,  

دانید، زبان انگلیسی را می بینم و زبان انگلیسی را به روشی واقعاً متفاوت می شنوم. اوه،

so it’ll be fun to talk with people a  little bit about that along the way, too.

پس صحبت کردن با مردم در طول مسیر نیز سرگرم کننده خواهد بود.

Rachel:

راشل:

Yeah, definitely.

David:

بله، قطعا.

دیوید:

All right. So, let's get into some of this.  Um, and I know that this is a question that,  

خیلی خب. بنابراین، اجازه دهید به برخی از این وارد شویم. اوم، و من می‌دانم که این سؤالی است که،

um, for you, you get asked often whether we're  at a party or you're meeting someone for the  

برای شما، اغلب از شما می‌پرسند که آیا ما در یک مهمانی هستیم یا برای

first time, and because you don’t have a quick  and tidy answer, it's been sort of annoying  

اولین بار با کسی ملاقات می‌کنید، و چون سریع و مرتب نمی‌شوید. پاسخ دهید، تقریباً گاهی اوقات به نوعی آزاردهنده بوده است،

almost at times, but here you go, um, in the  moment, on the podcast. So, what do you do?

اما شما می‌روید، اوم، در لحظه، در پادکست. بنابراین، چه کار می کنید؟

Rachel:

راشل:

I do hate this question. It's such an  American thing to ask it right off the  

من از این سوال متنفرم. این یک امر آمریکایی است که بلافاصله آن را بپرسیم

bat. But I have a couple different things I've  been trying out lately. Sometimes, I just say,  

. اما من چند چیز متفاوت دارم که اخیراً امتحان کرده‌ام. گاهی اوقات، فقط می‌گویم،

I make YouTube videos. And then, people have  no idea what to say in response to that,  

ویدیوهای YouTube می‌سازم. و سپس، مردم نمی‌دانند در پاسخ به آن چه باید بگویند،

because I can tell they want to say, no,  I meant, what do you do for work? They,  

زیرا می‌توانم بگویم که می‌خواهند بگویند، نه، منظورم این بود که شما برای کار چه می‌کنید؟ آنها،

they're just not quite sure what I mean if I'm  saying, I make YouTube videos for work. Um,  

اگر من می‌گویم، کاملاً مطمئن نیستند که منظور من چیست ، من ویدیوهای YouTube را برای کار می‌سازم. اوم،

lately, I've also been saying, I run an online  school. I think that makes more sense. It's more  

اخیراً، من هم می‌گفتم، من یک مدرسه آنلاین را اداره می‌کنم . من فکر می کنم که منطقی تر است.

direct, and it's only been the past six  months that I've been able to say that,  

مستقیم‌تر است، و تنها شش ماه گذشته است که می‌توانم آن را بگویم،

because I just launched six months ago. So,  that's what I would say. I run an online school  

زیرا من شش ماه پیش راه‌اندازی کردم. بنابراین، این چیزی است که من می گویم. من یک مدرسه آنلاین   اداره می‌کنم

where I teach English as a second language to  intermediate to advanced language learners.

که در آن انگلیسی را به‌عنوان زبان دوم تا زبان‌آموزان متوسط ​​تا پیشرفته تدریس می‌کنم.

David:

دیوید:

Yeah. I think that sounds good.

آره. من فکر می کنم که صدا خوب است.

Rachel: Yeah.

David: It's got a nice ring to it.

راشل: آره.

دیوید: انگشتر خوبی دارد.

Rachel: So, that's what I do.

راشل: بنابراین، این کاری است که من انجام می دهم.

David:

Okay. And then, I want to hear you describe for  everybody a little bit about how did Rachel’s  

دیوید:

باشه. و سپس، می‌خواهم بشنوم که برای همه کمی توضیح دهید که چگونه

English come into existence? Give us  a little bit of the story. I mean,  

انگلیسی راشل به وجود آمد؟ کمی از داستان را به ما بگویید. منظورم این است،

how—you know, where did this thing come from?

چگونه—می دانید، این چیز از کجا آمده است؟

Rachel:

راشل:

Yeah. Well, it started back in 2008, and YouTube,  I think, started in 2006. Might have been 2005,  

آره. خوب، از سال 2008 شروع شد، و YouTube، فکر می‌کنم، در سال 2006 شروع شد. شاید سال 2005 بود،

but at any rate, it hadn’t been around that long.  I was living in Europe, and I was studying German  

اما به هر حال، آنقدرها هم نبود. من در اروپا زندگی می کردم و

at the Goethe-Institut in Göttingen. And, uh, as  a part of that, I was hanging out with a bunch  

در انستیتو گوته در گوتینگن آلمانی می خواندم. و اوه، به عنوان بخشی از آن، من با یک دسته

of people from all over the world. You know, I,  when I thought, when I was thinking about going  

از مردم از سراسر جهان معاشرت می کردم. می‌دانید، من وقتی فکر می‌کردم که

to Germany to study German, I thought I would be  speaking German all the time with German people.  

برای تحصیل آلمانی به آلمان بروم، فکر می‌کردم همیشه با آلمانی‌ها آلمانی صحبت خواهم کرد.

I thought I'd be hanging out with Germans. But  really, I was in school a lot of the day. And so,  

فکر می کردم با آلمانی ها معاشرت کنم. اما واقعاً، من روزها را در مدرسه بودم. و بنابراین،

I was not hanging out with Germans. I was hanging  out with other people studying German.

من با آلمانی ها معاشرت نداشتم. من با افراد دیگری که آلمانی می‌خواندند معاشرت می‌کردم.

And one guy in particular, a guy from Turkey,  we ended up having, I think, six months of class  

و مخصوصاً یک پسر، پسری از ترکیه، به نظر من، ما در نهایت شش ماه کلاس

together in a row. And uh, so, we became  pretty good friends, and he was interested  

پشت سر هم با هم داشتیم. و اوه، بنابراین، ما دوستان بسیار خوبی شدیم، و او

in American English and movies, American movies,  and wanting to sound more American. And so,  

به انگلیسی آمریکایی و فیلم‌ها، فیلم‌های آمریکایی علاقه داشت و می‌خواست بیشتر آمریکایی به نظر برسد. و بنابراین،

he was having me coach him a little bit. He'd say  a couple things. I would tell him what to change  

او از من می‌خواست که کمی او را مربیگری کنم. او چند چیز می‌گفت. به او می‌گفتم چه چیزی را تغییر دهد

to make it sound better, and I remember describing  the ah vowel to him. He was not making it. And so,  

تا صدای بهتری داشته باشد، و یادم می‌آید که واکه ah را برای او توصیف کردم. او آن را نمی ساخت. و بنابراین،

I said, well, you're missing a vowel.  Let me show you what it's like. And I  

گفتم، خب، شما یک مصوت را از دست داده‌اید. بگذارید به شما نشان دهم که چگونه است. و من

was describing what the tongue should look like,  and then he said, you're really good at that.  

داشتم توصیف می‌کردم که زبان چگونه باید باشد، و سپس او گفت، تو واقعاً در این کار خوب هستی.

And I thought, oh. Hmm. Well. Maybe I'll  start making YouTube videos about it.

و من فکر کردم، اوه هوم خوب شاید شروع به ساختن ویدیوهای YouTube در مورد آن کنم.

David: Mm-hmm.

Rachel:

I mean, I had never posted a  YouTube video before. You know,  

دیوید: مممم.

راشل:

منظورم این است که من قبلاً یک ویدیوی YouTube پست نکرده بودم . می‌دانید،

I think some people post random videos  and then they kind of end up figuring  

من فکر می‌کنم برخی از افراد ویدیوهای تصادفی پست می‌کنند و سپس به نوعی متوجه می‌شوند که می‌خواهند

out what they want to do, and they  start sharpening that skill. But,  

چه کار کنند، و شروع به تقویت این مهارت می‌کنند. اما،

I had the idea right from the beginning that  I was going to be teaching on YouTube.

من از همان ابتدا این ایده را داشتم که قرار است در YouTube تدریس کنم.

David:

دیوید:

Mm-hmm. Rachel:

So, I posted my first video,  and I posted off and on,  

مممم. راشل:

بنابراین، من اولین ویدیوی خود را پست کردم، و به طور مداوم پست کردم،

not super consistently, for like  a year. And then I started getting  

نه به طور مداوم، به مدت یک سال. و سپس شروع کردم به

more consistent. And I think I would  have to go back and look at my stats,  

سازگاری بیشتر. و فکر می‌کنم باید برگردم و به آمارم نگاه کنم،

but I would say it took like two years before even  a handful of people were watching the videos.

اما می‌توانم بگویم که دو سال طول کشید تا حتی تعداد انگشت شماری از مردم ویدیوها را تماشا کنند.

David:

Mm-hmm. Yeah. Yeah, that sounds  about right. And, but I think, um,  

دیوید:

مممم. آره بله، درست به نظر می رسد . و، اما من فکر می کنم، اوم،

another thing that's interesting is that you were  a student at the time that you decided to teach,  

چیز دیگری که جالب است این است که شما در زمانی که تصمیم به تدریس گرفتید، دانشجو بودید،

and I think, uh, I think you've said to me before  that you were in Germany trying to learn German,  

و فکر می کنم، اوه، فکر می کنم قبلاً به من گفته بودید که در آلمان بودید و سعی می کردید یاد بگیرید. آلمانی،

and you knew at points that you didn't  quite sound like a native German speaker,  

و در مواردی می‌دانستید که کاملاً شبیه یک آلمانی زبان مادری به نظر نمی‌رسید،

and you sort of had a desire for  something—for something to exist  

و به نوعی میل به چیزی دارید—برای وجود چیزی

to help you sound more like a native German  speaker. Like, that would have been nice.

تا به شما کمک کند بیشتر شبیه یک آلمانی زبان مادری به نظر برسید . مثل اینکه خوب بود

Rachel:

راشل:

That would have definitely been nice. Um, I  remember one class where they taught us a few  

قطعاً خوب بود. اوم، یک کلاس را به یاد می‌آورم که در آن چند ترفند به ما یاد دادند،

tricks about, Germans don’t actually pronounce  this, this way. They pronounce it this way. So,  

آلمانی‌ها در واقع این را این‌طور تلفظ نمی‌کنند. اینطور تلفظ می کنند. بنابراین،

I had one class where I learned how it,  the language was really being used by  

یک کلاس داشتم که در آنجا یاد گرفتم که چگونه آن را، این زبان واقعاً توسط

actual Germans in actual conversation. But, um,  only one out of like six months of class. And I  

آلمانی‌های واقعی در مکالمه واقعی استفاده می‌شد. اما، اوم، از شش ماه کلاس فقط یکی. و من

think Americans tend to play with language  a lot, a lot, a lot. Maybe other languages  

فکر می‌کنم آمریکایی‌ها تمایل دارند خیلی، زیاد، زیاد با زبان بازی کنند. شاید زبان های دیگر

do as well. I don't know other languages  as well, obviously, but I do think that,  

نیز همین کار را انجام دهند. بدیهی است که من زبان های دیگر را هم نمی دانم ، اما فکر می کنم،

you know, the way we use idioms and slangs  and reductions, that there's just so much  

شما می دانید، روشی که ما از اصطلاحات و اصطلاحات عامیانه و کوچک کردن ها استفاده می کنیم، چیزهای زیادی وجود دارد که

to try to understand outside of what you might  learn in school about the English language.

سعی کنید خارج از آنچه ممکن است در مدرسه در مورد زبان انگلیسی.

David: Yeah.

Rachel:

And the more I started teaching it, the more  I found there was so much to teach. But you're  

دیوید: آره.

راشل:

و هر چه بیشتر شروع به تدریس آن کردم، متوجه شدم که چیزهای زیادی برای آموزش وجود دارد. اما

right. You know, I was living abroad. I was  trying to fit in and get really good in a  

حق با شماست. میدونی من خارج از کشور زندگی میکردم من سعی می‌کردم در همان زمان با زبانی سازگار باشم و واقعاً خوب باشم

language at the same time that I had the idea to  start making this resource for people studying  

که این ایده را داشتم که شروع به ساختن این منبع برای افرادی که در حال مطالعه

English. And the reason why I was in Germany  is because I was studying opera, and I was  

انگلیسی هستند، کنم. و دلیل اینکه من در آلمان بودم این است که اپرا می خواندم و

singing opera. So, I was singing in foreign  languages, and it was really important that  

اپرا می خواندم. بنابراین، من به زبان‌های خارجی آواز می‌خواندم ، و این واقعاً مهم بود که

I sounded native when I was singing. And so,  I was really wishing to find resources that  

وقتی می‌خواندم، به نظرم بومی می‌آمد. و بنابراین، من واقعاً آرزو داشتم منابعی را پیدا کنم که

focused more on pronunciation of those languages.  Most people, when they're studying a language,  

بیشتر بر تلفظ آن زبان‌ها تمرکز داشته باشد. اکثر مردم، زمانی که در حال مطالعه یک زبان هستند،

they're studying grammar and  this kind of thing. And for me,  

در حال مطالعه گرامر و این نوع چیزها هستند. و برای من،

my priority was pronunciation. But it's hard to  find resources that prioritize pronunciation.

اولویت من تلفظ بود. اما یافتن منابعی که تلفظ را در اولویت قرار می‌دهند دشوار است.

David:

Yeah. Yeah. I want to ask you some more  about opera in a second, but I think,  

دیوید:

آره. آره من می‌خواهم در یک ثانیه بیشتر درباره اپرا از شما بپرسم، اما فکر می‌کنم،

um, yeah. The way you described it is  part of what I've always thought about,  

اوم، بله. روشی که شما آن را توصیف کردید، بخشی از چیزی است که من همیشه به آن فکر می‌کردم،

is that your grounding as a teacher comes  out of being a student. And I think it helps,  

این است که پایه و اساس شما به عنوان یک معلم، از دانش‌آموز بودن ناشی می‌شود. و فکر می کنم کمک می کند،   می

you know, it helps you relate to your  students. You know the experience of,  

دانید، به شما کمک می کند با دانش آموزان خود ارتباط برقرار کنید . شما تجربه

um, trying to exist and live in a culture  that's not your first, in a language that's  

تلاش برای وجود و زندگی در فرهنگی را دارید که اولین فرهنگ شما نیست، در زبانی که

not your first. Um, I think that's, you  know, that's unique. You've had a couple  

اولین شما نیست. اوم، من فکر می‌کنم این منحصربه‌فرد است. شما چند

of, uh, experiences living abroad. And I think  that that comes into the way that you teach.

تجربه از زندگی در خارج از کشور داشته اید. و من فکر می‌کنم که این به روشی که شما آموزش می‌دهید وارد می‌شود.

Rachel:

Yeah. I think you're right. I mean, because  when you're living somewhere, you just,  

راشل:

آره. فکر می کنم حق با شماست. منظورم این است که وقتی در جایی زندگی می‌کنید،

you need language in a totally different  way than when you're studying it.

به زبانی کاملاً متفاوت از زمانی که در حال مطالعه آن هستید، نیاز دارید.

David:

دیوید:

Yeah. Okay, so, you mentioned opera,  and I think that's something that, um,  

آره. خوب، پس، شما به اپرا اشاره کردید، و فکر می‌کنم این چیزی است که، اوم،

that, uh, I want to hear a little bit more about.  And, and sort of walk us through how you, uh,  

، اوه، می‌خواهم کمی بیشتر در مورد آن بشنوم. و، و به نوعی ما را در مورد اینکه چطور، اوه،

you know, how you ended up pursuing a Master’s in  opera performance. And then, also, how, you know,  

می‌دانید، چگونه به دنبال استادی در اجرای اپرا شدید. و سپس، می دانید، چگونه به

sort of like, help people follow your career  along and how it led to, to becoming a teacher.

مردم کمک کنید تا حرفه شما را دنبال کنند و چگونه به معلم شدن منجر شد.

Rachel:

راشل:

Sure. Well, it's a good question. How did  I end up going to opera school? I would  

حتما. خب سوال خوبیه چگونه در نهایت به مدرسه اپرا رفتم؟ من

be really interested in someone asking my  parents that and seeing what they say. Um,  

واقعاً علاقه مند هستم که کسی این را از والدینم بپرسد و ببیند آنها چه می گویند. اوم،

I was not—it wasn't clear that that's what  I would do in college. I studied lots of  

من نبودم—معلوم نبود که این کاری است که در دانشگاه انجام خواهم داد. من خیلی

different things. I went to a liberal arts  college, which is awesome, because you can  

چیزهای مختلف را مطالعه کردم. من به یک کالج هنرهای لیبرال رفتم ، که بسیار عالی است، زیرا شما می‌توانید

study lots of different things. So, I started out  in taking biology and chemistry. Wait. I think  

چیزهای مختلفی را مطالعه کنید. بنابراین، شروع به تحصیل در زیست شناسی و شیمی کردم. صبر کن من فکر می کنم

that's a lie. I did not take biology. Loved  chemistry and physics and math. I actually,  

این یک دروغ است. زیست شناسی نگرفتم. عاشق شیمی و فیزیک و ریاضی بود. من در واقع،

when I was 18 in high school, looking at colleges,  I was looking to be a physics major. Loved physics  

وقتی 18 ساله بودم در دبیرستان، به کالج‌ها نگاه می‌کردم، به دنبال این بودم که یک رشته فیزیک باشم. فیزیک را

in high school. I won this statewide competition  with a group. We were like the physics all-stars.  

در دبیرستان دوست داشتم. من با یک گروه برنده این رقابت سراسری شدم . ما مثل ستاره های فیزیک بودیم.

And then I also won a schoolwide competition  where we had to build a car out of specific  

و سپس در یک مسابقه سراسری مدرسه برنده شدم که در آن مجبور شدیم یک ماشین از مواد خاص بسازیم

materials. My car won out of like, I don't  know, 50 cars. That's felt pretty cool.

. ماشین من از 50 ماشین برنده شد. این احساس بسیار جالب است.

David: Wait, what?

Rachel:

دیوید: صبر کن، چی؟

راشل:

Yeah. It was like, ah. I'm, I'm,  I'm kind of good at this.

آره. مثل این بود که آه من هستم، هستم، من در این کار خوب هستم.

David: Wait. What do you mean, you built a car?

دیوید: صبر کن یعنی چی ماشین ساختی؟

Rachel:

راشل:

Well, you were given a sheet that was like,  

خوب، یک ورق به شما داده شد که

you can use rubber, four rubber  bands. You know, I don't know.

می‌توانید از لاستیک، چهار نوار لاستیکی استفاده کنید . شما می دانید، من نمی دانم.

David:

دیوید:

Oh.

Rachel:

It was like random materials that you  might find in your house. And then,  

اوه

راشل:

مثل مواد تصادفی بود که ممکن بود در خانه‌تان پیدا کنید. و سپس،

you built a car. Whatever car design you  could come up with, with those materials.

یک ماشین ساختید. هر طرح ماشینی که می‌توانید بسازید، با آن مواد.

David:

دیوید:

Wow. Rachel:

And then we raced them against each other. And  I remember, I had these amazing rubber bands,  

وای. راشل:

و سپس ما آنها را با یکدیگر مسابقه دادیم. و به یاد می‌آورم، من این نوارهای لاستیکی شگفت‌انگیز را داشتم،

and they were better than just like,  your around-the-house rubber bands,  

و آنها بهتر از نوارهای لاستیکی اطراف خانه‌تان بودند،

but the materials sheet didn't say anything  about what kind of rubber band. So,  

اما ورق مواد چیزی درباره نوع نوار لاستیکی نمی‌گفت. بنابراین،

we used these maximum strength  boss-level rubber bands.

ما از این نوارهای لاستیکی با حداکثر استحکام استفاده کردیم .

David: Awesome.

دیوید: عالیه

Rachel:

And I remember someone saying to me, you  only won because of those rubber bands.  

راشل:

و من به یاد دارم که شخصی به من گفت، تو فقط به خاطر آن نوارهای لاستیکی برنده شدی.

And I was like, boom. I picked the best  materials. Like, why does that matter?

و من مثل بوم بودم. من بهترین مواد را انتخاب کردم . مثلاً چرا این مهم است؟

David: Right.

Rachel:

I mean, materials and design.  Those are both important. I did  

دیوید: درست است.

راشل:

منظورم مواد و طراحی است. این هر دو مهم هستند. من

win because I chose the best  rubber bands. Good for me.

برنده شدم زیرا بهترین نوارهای لاستیکی را انتخاب کردم. برای من خوبه

David:

دیوید:

That's right.

درست است.

Rachel:

Um, but yeah. Okay, so, that's—I'm getting  sidetracked. I loved physics and math growing  

راشل:

اوم، اما آره. خوب، پس، همین است—من در حال منحرف شدن هستم. من عاشق فیزیک و ریاضی بودم که

up. And so, I thought that's what I wanted to do.  I got to college, and I immediately was enrolled  

بزرگ شدم. و بنابراین، فکر کردم این همان کاری است که می‌خواهم انجام دهم. من به کالج رسیدم و بلافاصله

in a 300-level physics class my first year because  I had tested out of the general physics. And I was  

در یک کلاس فیزیک 300 سطحی در سال اول ثبت نام کردم زیرا فیزیک عمومی را امتحان کرده بودم. و من

like, whoa. What is this? It was so theoretical.  I couldn't stand it. I'm not a theory person at  

مثل این بودم، اوه. این چیه؟ خیلی تئوری بود نتونستم تحمل کنم من اصلاً اهل تئوری نیستم

all. So, then I was like, what do I want to do?  I started dabbling. And then, I kind of landed  

. بنابراین، پس از آن، من می خواستم چه کار کنم؟ شروع کردم به دکلمه کردن و سپس، به نوعی

on math, which wasn't a surprise, because I had  always loved it. And as part of that math major,  

به ریاضیات رسیدم، که جای تعجب نداشت، زیرا همیشه آن را دوست داشتم. و به عنوان بخشی از آن رشته ریاضی،

I had to take a computer science class, and  this was a long time ago. Computer science  

مجبور شدم در کلاس علوم رایانه شرکت کنم، و این مدت‌ها پیش بود. علم کامپیوتر

was barely a thing. Okay, that's not totally  true, but it was not what it is today.

به سختی یک چیز بود. بسیار خوب، این کاملاً درست نیست، اما آن چیزی که امروز هست نبود.

David:

Mm-hmm. Rachel:

دیوید:

مممم. راشل:

And, uh, I had, I hadn’t even owned  a computer up to this point.

و اوه، داشتم، تا این لحظه حتی یک کامپیوتر هم نداشتم.

David:

دیوید:

Wait. Okay, so, what year was this?

صبر کن خوب، پس این چه سالی بود؟

Rachel:

I'm not saying. I'm not going  to age myself on my podcast.

راشل:

من نمی گویم. قرار نیست در پادکست خودم را پیر کنم.

David:

دیوید:

2013. Okay, right.

2013. خوب، درست است.

Rachel:

The point is, I went to college and I had never  had a computer before. That was normal. Of course,  

راشل:

نکته اینجاست که من به کالج رفتم و قبلاً کامپیوتر نداشتم. این طبیعی بود. البته،

I've worked on them before, like  in the school computer lab and  

من قبلاً روی آنها کار کرده ام، مانند در آزمایشگاه رایانه مدرسه و

this kind of thing. But it wasn't the  ubiquitous thing that it is now.

این نوع چیزها. اما این چیزی نبود که اکنون در همه جا حاضر است.

David:

دیوید:

Right.

Rachel:

So, I was intimidated by this class. Took  it, loved it. Realized that the way that  

درست است.

راشل:

بنابراین، من از این کلاس ترسیده بودم. آن را گرفت، دوستش داشت. متوجه شدم که نحوه

you write a computer program and the kind of  logic and sequential stuff you have to do for  

نوشتن یک برنامه کامپیوتری و نوع منطق و چیزهای متوالی که باید برای آن انجام دهید

that is exactly what my mind does. That's how  I think and deal with the world. So, I fell in  

دقیقاً همان کاری است که ذهن من انجام می دهد. من اینگونه فکر می کنم و با دنیا رفتار می کنم. بنابراین، من

love with it. Immediately switched my major to  computer science. It was programming focused,  

عاشق آن شدم. بلافاصله رشته ام را به علوم کامپیوتر تغییر دادم. این برنامه متمرکز بود،

and life got really good after that. It's so  nice when you find what you want to study. So,  

و بعد از آن زندگی واقعاً خوب شد. وقتی چیزی را که می‌خواهید مطالعه کنید پیدا می‌کنید خیلی خوب است. بنابراین،

how does that relate to music? Well, all, all the  while, I was taking some music coursework as well.  

چه ارتباطی با موسیقی دارد؟ خب، در تمام مدت، در حال گذراندن دوره های موسیقی نیز بودم.

I had taken voice lessons when I was 17 and 18. I  don’t really know why. I just decided that I was,  

زمانی که 17 و 18 ساله بودم، درس صدا خوانده بودم. واقعاً نمی‌دانم چرا. من همین الان تصمیم گرفتم که هستم،

I liked to sing, so I might as well figure out  how to be good at it. So, my dad got me some voice  

دوست داشتم آواز بخوانم، بنابراین شاید هم بفهمم که چگونه در آن خوب باشم. بنابراین، پدرم

lessons with this woman in his choir. My cousin,  who was going to the same college at the same time  

با این زن در گروه کرش چند درس صدا به من داد. پسر عموی من، که همزمان به همان کالج می رفت،

was applying for a music scholarship and said,  you should apply, too. I said, well, what do I  

برای بورسیه موسیقی درخواست داد و گفت، شما هم باید درخواست بدهید. گفتم خب، من

have to do? She said, just record one of your,  just make a video at one of your lessons.

باید چه کار کنم؟ او گفت، فقط یکی از درس‌هایتان را ضبط کنید، فقط در یکی از درس‌هایتان ویدیو بسازید.

So, I did. I sent in the videotape, and I was  given a little scholarship. So, in order to keep  

بنابراین، من انجام دادم. من نوار ویدئویی را فرستادم و کمی بورسیه تحصیلی به من دادند. بنابراین، برای حفظ

that scholarship, I had to be a music minor.  I had no intention of being a music minor,  

آن بورس تحصیلی، باید یک خردسال موسیقی بودم. من قصد نداشتم یک خردسال موسیقی باشم،

but I wanted to make it look like it for a couple  years so I could keep that little scholarship. So,  

اما می‌خواستم آن را برای چند سال شبیه آن کنم تا بتوانم آن بورس تحصیلی کوچک را حفظ کنم. بنابراین،

I took music theory and I was like, whoa.  Hello. This is actually very mathematical.  

من تئوری موسیقی را قبول کردم و به این نتیجه رسیدم که اوه. سلام. این در واقع بسیار ریاضی است.

This is actually very pattern-oriented. I  really liked music theory. And at that point,  

این در واقع بسیار الگو محور است. تئوری موسیقی را خیلی دوست داشتم. و در آن مرحله،

I just had enough awesome professors that I  started to get more and more into music. So,  

به اندازه کافی استاد عالی داشتم که شروع کردم به ورود بیشتر و بیشتر به موسیقی. بنابراین،

I think it was the summer before my senior year.  I was a applied math and computer science double  

فکر می‌کنم تابستان قبل از سال آخر من بود. من دو رشته ریاضی کاربردی و علوم کامپیوتر

major and a music minor. And I said to my dad, you  know, I think I want to add music as a major as  

و رشته موسیقی بودم. و من به پدرم گفتم، می‌دانی ، فکر می‌کنم می‌خواهم موسیقی را به عنوان یک رشته اصلی اضافه کنم،

well, because I just felt like there was a lot  there to understand that I didn't understand,  

زیرا فقط احساس می‌کردم چیزهای زیادی وجود دارد که بفهمم که نمی‌فهمم،

and I wanted to. And I remember he said, well,  why? And I said, because it's interesting. Like,  

و می‌خواستم. و یادم می‌آید که گفت، خوب، چرا؟ و من گفتم، چون جالب است. مثلاً،

when else am I going to have the  chance to learn this? Never.

کی دیگر فرصتی برای یادگیری این موضوع داشته باشم؟ هرگز.

And so, he just kind of shook his head and  said, okay. So, I added the third major,  

و بنابراین، او به نوعی سرش را تکان داد و گفت: باشه. بنابراین، من رشته سوم را اضافه کردم،

and when graduation happened, it was time to  figure out what was next. I remember thinking,  

و وقتی فارغ التحصیلی اتفاق افتاد، وقت آن بود که بفهمم بعدی چیست. یادم می‌آید که فکر می‌کردم،

if I don’t study more music now, I'm never going  to. I was not expecting to be a career musician. I  

اگر الان بیشتر موسیقی مطالعه نکنم، هرگز نخواهم خواند. انتظار نداشتم یک نوازنده حرفه ای باشم.

was expecting more likely to be a career computer  programmer. You're not going to stop your career  

انتظار داشتم برنامه نویس حرفه ای کامپیوتر باشم . شما نمی‌خواهید کار خود را

in computer programming to go get a music degree.  And so, I felt like, if there's more I want to  

در برنامه‌نویسی رایانه متوقف کنید تا مدرک موسیقی بگیرید. و بنابراین، احساس کردم، اگر چیزهای بیشتری وجود دارد که می‌خواهم

learn here and more I want to pursue, now’s the  time to do it. I can always become a computer  

در اینجا بیاموزم و می‌خواهم بیشتر دنبال کنم، اکنون زمان انجام آن است. من همیشه می توانم یک

programmer. But I have to build on this vocal  momentum. So, I went to grad school, not intending  

برنامه نویس رایانه شوم. اما من باید بر روی این شتاب صوتی بنا کنم . بنابراین، من به دبیرستان رفتم و قصد نداشتم

to be an opera singer. But I ended up going to  a conservatory, and in that kind of atmosphere,  

خواننده اپرا باشم. اما من در نهایت به یک هنرستان رفتم، و در چنین فضایی،

it's just, you know, you're constantly hearing  the phrase, when you're singing professionally,  

فقط، می دانید، شما دائماً این عبارت را می شنوید، زمانی که به طور حرفه ای آواز می خوانید،

when you're out auditioning, and all of this,  and I just sort of—I don't know. I just sort  

زمانی که بیرون از تست زنی هستید، و همه اینها، من فقط به نوعی - نمی دانم. من به نوعی

of started taking that on in my head as what  I was going to do, and I started doing it.

شروع کردم به این موضوع در ذهنم به عنوان کاری که قرار بود انجام دهم، و شروع به انجام آن کردم.

David:

دیوید:

Wait. You went—what do you mean? You  went to the conservatory just thinking  

صبر کن رفتی-منظورت چیه؟ فقط به این فکر کردی که می‌خواهی تئوری

you were going to study music  theory and not performance?

موسیقی بخوانی و نه اجرا، به هنرستان رفتی؟

Rachel:

No. I knew I was going to study performance  and all of the repertoire and all of that.  

راشل:

نه. می‌دانستم که می‌خواهم اجرا و همه کارنامه و همه آن‌ها را مطالعه کنم.

But I went not intending to try to do it  professionally. I went intending to know more,  

اما من قصد نداشتم این کار را به صورت حرفه ای انجام دهم. من قصد داشتم بیشتر بدانم،

learn more, and then get on  with the rest of my life.

بیشتر بیاموزم، و سپس با بقیه زندگی‌ام ادامه دهم.

David:

Okay. That fits your personality.  I didn't know that. I, I assumed  

دیوید:

باشه. که با شخصیت شما مطابقت دارد. من این را نمی دانستم. من، فرض کردم

that you had some notion of, uh, I'll  perform for a while at the beginning.

شما تصوری از این دارید که من برای مدتی در ابتدا اجرا خواهم کرد.

Rachel:

No, I really didn't. I really didn't. And  actually, one of my best friends, Laura,  

راشل:

نه، واقعا این کار را نکردم. من واقعا این کار را نکردم. و در واقع، یکی از بهترین دوستانم، لورا،

who I went to college with, I would check in  with her periodically in like the 10 years  

که با او به کالج رفتم، مثل 10 سال بعد از کالج به طور دوره‌ای با او ارتباط برقرار می‌کردم

post-college and be like, you know what?  I'm still doing this opera singing thing,  

و می‌دانید که چطور؟ من هنوز در حال انجام این کار آواز اپرا هستم،

and I never even really intended to. Like,  how did I get here? It's just like kind of  

و هرگز واقعاً قصد انجام این کار را نداشتم. مثلاً، چگونه به اینجا رسیدم؟ درست مثل این است که

once I started down the path, I, I don't know.  I never quite knew when to stop, really.

وقتی مسیر را شروع کردم، نمی‌دانم. من هرگز نمی دانستم چه زمانی باید متوقف شوم، واقعاً.

David:

دیوید:

Mm-hmm. Yeah.

مممم. آره

Rachel:

And so, yeah. I ended up going to  grad school, getting a scholarship  

راشل:

و بنابراین، بله. من در نهایت به مدرسه عالی رفتم و

to study German in Germany. Sang  really a lot for several years.

برای تحصیل آلمانی در آلمان بورس تحصیلی گرفتم. برای چندین سال واقعاً خیلی آواز خواند.

David:

Mm-hmm.

دیوید:

مممم.

Rachel:

Um, like, really kept pursuing it.  Moved to New York to do that.

راشل:

اوم، واقعاً به دنبال آن بود. برای انجام این کار به نیویورک نقل مکان کرد.

David:

Yeah, and then, you mentioned it a little  bit earlier, but I, uh, I think it would be  

دیوید:

بله، و پس از آن، شما کمی پیشتر به آن اشاره کردید ، اما من، اوه، فکر می‌کنم

interesting to hear you talk more about, how  has the experience of being trained to sing  

جالب خواهد بود که بیشتر درباره شما صحبت کنید، اینکه چگونه تجربه آموزش خواندن

in other languages affected the way that  you've been teaching all these years?

به زبان‌های دیگر بر روی شما تأثیر گذاشته است. در تمام این سال ها تدریس کرده اید؟

Rachel:

راشل:

Yeah. I really got sidetracked there talking about  myself, didn't I? I'm going to bring it back to  

آره. من واقعاً از صحبت کردن درباره خودم منحرف شدم ، اینطور نیست؟ من آن را به

the main point. I guess I think that it's, um,  a mix of that really structured way of thinking,  

اصل مطلب بازمی‌گردانم. حدس می‌زنم، اوم، ترکیبی از آن طرز تفکر واقعاً ساختاریافته است،

which I developed studying math and computer  science, along with the body experience of singing  

که من با مطالعه ریاضیات و علوم رایانه، همراه با تجربه بدنی از آواز خواندن

and the voice that I developed during my Master’s  degree. It's those two things coming together,  

و صدایی که در دوره کارشناسی ارشد توسعه دادم، توسعه دادم . فکر می‌کنم این دو چیز است که در کنار هم قرار می‌گیرند،

I think, that have formed the foundation of  Rachel’s English, of what I'm doing now.

فکر می‌کنم، شالوده انگلیسی راشل، کاری را که اکنون انجام می‌دهم، تشکیل داده است.

David:

But when you say body experience,  say more about that.

دیوید:

اما وقتی می گویید تجربه بدنی، درباره آن بیشتر بگویید.

Rachel:

Yeah. Um, well, so, when you're singing, you're,  you, I had a vocal coach and a vocal teacher.  

راشل:

آره. اوم، خوب، پس، وقتی می خوانی، تو، تو، من یک مربی آواز و یک معلم آواز داشتم.

Met with each of them once a week. So, your  vocal teacher works with you on your, um,  

هفته ای یک بار با هر یک از آنها ملاقات می کرد. بنابراین، معلم آواز شما روی تکنیک شما با شما کار می کند

your technique. And your vocal coach will work  with you on things like your language skills,  

. و مربی آواز شما روی مواردی مانند مهارت‌های زبانی،

your interpretation, this kind of thing. So, I  spent one hour a week with a pretty intimidating  

تفسیر شما، و این‌گونه چیزها با شما کار خواهد کرد. بنابراین، هفته‌ای یک ساعت را با یک

opera singer teacher, making all of these little  adjustments to how I was breathing, how I was  

معلم خواننده اپرا ترسناک می‌گذراندم، و همه این تنظیمات کوچک را در نحوه نفس کشیدنم، نحوه

standing, how I was thinking about the voice,  where my voice was resonating, which is placement.  

ایستادنم، نحوه فکر کردن به صدا، جایی که صدایم طنین انداز می‌شود، انجام می‌دادم، یعنی قرار دادن. .

Um, and the other thing that's—you know, I was  working on this with her, but the way you work  

اوم، و چیز دیگری که - می دانید، من روی این موضوع با او کار می کردم، اما روشی که شما

with somebody on that is really non-linear and  is not black and white. And it relies a lot on  

با کسی روی آن کار می کنید واقعاً غیرخطی است و سیاه و سفید نیست. و برای به وقوع پیوستن آن‌ها، بسیار به

imagery and on thinking things in order to make  them happen. Um, and so, through all of that,  

تصویرسازی و فکر کردن به چیزها متکی است . اوم، و بنابراین، با همه اینها،

you know, you really have to just experience  your body and experience the voice in your  

شما می دانید، شما واقعاً باید فقط بدن خود را تجربه کنید و صدا را در بدن خود تجربه کنید

body and try to tweak this and tweak that, and go  for this sound and this kind of thing. And so—

و سعی کنید این و آن را تغییر دهید و به سراغ این صدا و این نوع چیزها بروید. و بنابراین —

David:

Wouldn't, wouldn't you also say  that you learned a lot about how,  

دیوید:

نمی‌خواهید، آیا نمی‌خواهید بگویید که چیزهای زیادی در مورد اینکه چگونه،

what's happening in your body in terms of  placement comes out just in sound? Like,  

آنچه در بدن شما اتفاق می‌افتد از نظر قرارگیری، فقط از نظر صدا بیرون می‌آید، یاد گرفته‌اید؟ مثلاً،

there's this—I've heard you talk  a lot about, you know, um, hear it  

این وجود دارد - شنیده‌ام درباره آن زیاد صحبت می‌کنید، می‌دانید، اوم، آن را می‌شنوید

and repeat it and imitation and the power of the  connection from your, your ear to your brain.

و تکرارش می‌کنید و تقلید و قدرت اتصال از گوش شما به مغزتان.

Rachel: Mm-hmm.

David:

So, weren't—you were learning a lot about  the bodily experience of sound. Like,  

راشل: ممممم.

دیوید:

بنابراین، اینطور نبود - شما در مورد تجربه بدنی صدا چیزهای زیادی یاد می گرفتید . مانند،

I don't know. Something about the fact that you  can talk about placement and bodily experience  

نمی‌دانم. چیزی در مورد این واقعیت که شما می‌توانید در مورد قرارگیری صحبت کنید و احساسات را تجربه کنید و

sensations as well as strictly auditory. Like,  it's all wrapped up in one thing for you,  

همچنین کاملاً شنوایی را تجربه کنید. مثلاً، همه چیز برای شما در یک چیز خلاصه می‌شود،

and you got—you, you improved your  instrument. I've learned from you to  

و شما به آن رسیدید—شما، ساز خود را بهبود بخشیدید . من از شما یاد گرفته ام که

say your instrument. You, you, you fine-tuned  your instrument via your, your listening.

سازتان را بگویید. شما، شما، ساز خود را از طریق گوش دادن خود تنظیم کردید.

Rachel:

Yeah. And I developed all of this  just by doing, and not by studying  

راشل:

آره. و من همه اینها را فقط با انجام دادن، و نه با مطالعه

how to do it. I might read a book that gives me a  tip or hear something from my teacher that gives  

نحوه انجام آن، توسعه دادم. ممکن است کتابی را بخوانم که به من نکته ای بدهد یا چیزی از معلمم بشنوم که

me a new idea, but it's always working with it  in the body to see what is working and what's  

ایده جدیدی به من بدهد، اما همیشه با آن در بدن کار می کنم تا ببینم چه چیزی کار می کند و چه

feeling right and getting feedback from the  outside world, my teacher, my fellow students,  

احساسی درست است و بازخوردی از دنیای بیرون دریافت می کنم. معلم، دانش‌آموزان من،

on what's working. And it's this constant  feedback loop, discovering it within yourself,  

در مورد اینکه چه چیزی کار می‌کند. و این حلقه بازخورد ثابت، کشف آن در درون خود،

trying it out, that kind of thing. So, this  is actually something that I've been thinking  

امتحان کردن آن، چنین چیزهایی است. بنابراین، این چیزی است که

about a lot lately, because in my online school,  I've been—I just did a live class on placement,  

اخیراً خیلی به آن فکر می‌کنم، زیرا در مدرسه آنلاین خود، این کار را انجام داده‌ام—فقط یک کلاس زنده در مورد مکان‌یابی برگزار کردم،

and I feel like placement is so hard to teach  and understand, because it does require all of  

و احساس می‌کنم آموزش و درک مکان‌یابی بسیار سخت است . زیرا به همه

this self-exploration. And I'm still learning  as a teacher how to guide this self-exploration  

این کاوش در خود نیاز دارد. و من هنوز به‌عنوان یک معلم یاد می‌گیرم که چگونه این خودکاوی را

that needs to happen in order to understand  placement as it relates to languages.

که باید اتفاق بیفتد، به منظور درک مکان‌یابی که به زبان‌ها مرتبط است، هدایت کنم.

David:

دیوید:

I was downstairs during the live class, when  you online with your students. And I heard all  

در طول کلاس زنده، وقتی با دانش‌آموزانتان آنلاین بودید، در طبقه پایین بودم. و من تمام

these weird noises coming out of the third floor,  out of your studio, and I was like, oh. Rachel’s  

این صداهای عجیب و غریب را شنیدم که از طبقه سوم، از استودیوی شما بیرون می آمدند، و فکر می کردم، اوه.

taking about placement, I guess, because there's  some more weird noises happening upstairs.

حدس می‌زنم راشل در حال قرار گرفتن است، زیرا صداهای عجیب‌تری در طبقه بالا به گوش می‌رسد.

Rachel:

Yeah, I know. I—one of the ways that  I've tried to teach placement is to  

راشل:

بله، می دانم. I—یکی از روش‌هایی که برای آموزش مکان‌یابی امتحان کرده‌ام این است که

have people find all sorts of different  places where their voice can vibrate.  

مردم انواع مکان‌های مختلف را پیدا کنند که صدایشان می‌تواند در آن لرزش داشته باشد.

Like, [high-pitched noise] really high up  in the nose. And so, yeah. I like people  

مانند، [صدای با صدای بلند] در بالای بینی. و بنابراین، بله. من دوست دارم مردم

to play. Play with different sounds,  experiences, that kind of thing.

بازی کنند. با صداهای مختلف، تجربیات، از این قبیل چیزها بازی کنید.

David:

دیوید:

Yeah. Yeah. Um, okay, so you've talked about,  about opera, and I'm curious. What other things  

آره. آره اوم، باشه، پس شما درباره اپرا صحبت کردید ، و من کنجکاو هستم. فکر می‌کنید چه چیزهای دیگری  ،

do you think, life experiences, whatever,  what has influenced or shaped, you know,  

تجربیات زندگی، هر چه، چه چیزی بر

this method that has evolved? What are the, what  are the influences on, on the way you teach?

این روش که تکامل یافته است، تأثیر گذاشته یا شکل داده است؟ بر روی نحوه تدریس شما چه تأثیراتی دارد؟

Rachel:

راشل:

Well, my personality is a doer. I often don’t  sit down and plan a whole lot before I just  

خب، شخصیت من یک عمل کننده است. من اغلب قبل از

start doing something, um, which is why I've had  a million sewing projects go awry. But it's like,  

شروع به انجام کاری زیاد نمی‌نشینم و برنامه‌ریزی نمی‌کنم، به همین دلیل است که میلیون‌ها پروژه خیاطی خراب شده‌اند. اما مثل این است که

I don’t get what I need to know until I've done  it. So, a lot of what I do is doing things twice.  

تا زمانی که آن را انجام ندهم، آنچه را که باید بدانم نمی‌فهمم . بنابراین، بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهم این است که کارها را دوبار انجام می‌دهم.

Doing it once poorly to understand it, and then  doing it once well. This is what I do rather than  

یک بار آن را بد انجام دهید تا آن را درک کنید، و سپس یک بار آن را به خوبی انجام دهید. این کاری است که من انجام می‌دهم به جای اینکه در بار اول

researching and learning how to do it well,  and trying to do it well the first time. So,  

تحقیق کنم و یاد بگیرم که چگونه آن را به خوبی انجام دهم . بنابراین،

I think my approach to talking about the English  language comes so much from my own personal  

فکر می‌کنم رویکرد من برای صحبت کردن در مورد زبان انگلیسی، بیشتر از تجربه شخصی  من

experience of understanding the English language  in my own body, and trying to figure out how to  

از درک زبان انگلیسی در بدن خودم، و تلاش برای کشف اینکه چگونه به

tell other people about that experience, rather  than knowing theory about how to teach English.  

دیگران درباره آن تجربه بگویم، به جای دانستن تئوری در مورد چگونگی آن، ناشی می‌شود. برای آموزش زبان انگلیسی

I've done essentially no research on that. All  of the research that I've done in this has been  

من اساساً هیچ تحقیقی در مورد آن انجام نداده ام. تمام تحقیقاتی که در این زمینه انجام داده‌ام،

studying my own body and then working directly  with students and seeing what works for them.

مطالعه بدن خودم و سپس کار مستقیم با دانش‌آموزان و دیدن اینکه چه چیزی برای آنها مفید است، بوده است.

David: Mm-hmm.

Rachel:

Yeah, and I think that both approaches,  both my approach of doing and then the  

دیوید: مممم.

راشل:

بله، و من فکر می‌کنم که هر دو رویکرد، هر دو رویکرد من در انجام کار و سپس

approach of like studying and academia, have  value. I'm not trying to write that off.

رویکردی مانند مطالعه و دانشگاه، دارای ارزش هستند. من سعی نمی کنم آن را بنویسم.

David: Yeah, yeah.

Rachel:

I just know that there's a lot  of people out there doing that,  

دیوید: آره، آره.

راشل:

من فقط می‌دانم که افراد زیادی آنجا هستند که این کار را انجام می‌دهند،

and, um, that's not my background.  So, why would I try to do that?

و، اوم، این پیشینه من نیست. بنابراین، چرا سعی کنم این کار را انجام دهم؟

David:

دیوید:

Yeah. Yeah, that makes sense. Okay. So,  let me, let me shift gears a little bit,  

آره. آره، این منطقی است. باشه بنابراین، اجازه دهید، کمی دنده را عوض کنم،

and here's another, uh, standard question  from when you're out at a party. So,  

و در اینجا یک سوال استاندارد دیگر از زمانی که در یک مهمانی هستید وجود دارد. بنابراین،

one of the things, um, people might get  asked are, so, where are you from?

یکی از چیزهایی که ممکن است از مردم پرسیده شود این است که، شما اهل کجا هستید؟

Rachel:

راشل:

Oh, are we—what are we doing here?

اوه، ما اینجا چیکار می کنیم؟

David:

I want you to tell people where you're from.

دیوید:

می خواهم به مردم بگویید اهل کجا هستید.

Rachel:

Oh, okay. We're back in the  party. I've just met you.

راشل:

اوه، باشه. ما به مهمانی برگشتیم . من تازه با شما آشنا شدم

David:

دیوید:

Yeah. Rachel:

And what do I say?

آره. راشل:

و من چی بگم؟

David:

دیوید:

Exactly.

Rachel:

Okay. Now, now I'm on the right  page. I say, well—yeah.

دقیقا.

راشل:

باشه. اکنون، اکنون در صفحه سمت راست هستم . من می گویم، خوب - بله.

David:

دیوید:

All right.

خیلی خب.

Rachel:

راشل:

So, I'm sorry I didn't understand your question.  It was well said. The fault is completely mine.  

پس، متاسفم که متوجه سوال شما نشدم. خوب گفته شد تقصیر کاملاً از من است.

Um, I'm from Florida. Born and raised in north  Florida, and people often do ask this, because,  

اوم، من اهل فلوریدا هستم. در شمال فلوریدا متولد و بزرگ شده‌ام ، و مردم اغلب این را می‌پرسند، زیرا،

uh, my students often ask this, because they want  to know what kind of accent are they getting with  

آه، دانش‌آموزان من اغلب این را می‌پرسند، زیرا می‌خواهند بدانند چه نوع لهجه‌ای با

me? I definitely do my absolute best to teach  the standard American accent, which is also  

من دارند؟ من قطعاً تمام تلاشم را می‌کنم تا لهجه استاندارد آمریکایی را آموزش دهم، که

sometimes called newscaster accent, which is  also sometimes called the Midwestern accent.

گاهی به آن لهجه گوینده خبر نیز می‌گویند، که گاهی اوقات لهجه غرب میانه نیز نامیده می‌شود.

David:

دیوید:

Mm-hmm.

Rachel:

مممم.

راشل:

Um, my parents were born  and raised in the Midwest,  

اوم، پدر و مادر من در غرب میانه به دنیا آمدند و بزرگ شدند،

and that's where all my family has  come from for a few generations. So,  

و این جایی است که تمام خانواده من برای چند نسل از آنجا آمده اند. بنابراین،

I believe that's what I speak with, even  though I grew up in the South. Um, yeah.

من معتقدم که این چیزی است که با آن صحبت می کنم، حتی اگر در جنوب بزرگ شده ام. اوم، آره

David:

Okay. Rachel:

And I've also lived in Boston and New York. So,  

دیوید:

باشه. راشل:

و من همچنین در بوستون و نیویورک زندگی کرده ام. بنابراین،

I, I don’t—and Philly, which  is where I currently live.

من، نمی‌کنم—و فیلی، جایی که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنم.

David: Mm-hmm.

Rachel:

I don’t have the Boston accent, but, um, I had  some exposure to it, which was really fun.

دیوید: مممم.

ریچل:

من لهجه بوستون را ندارم، اما، اوم، کمی با آن آشنا شدم، که واقعا سرگرم کننده بود.

David: Yeah. All right. So, you're from Florida.

دیوید: آره. بسیار خوب. بنابراین، شما اهل فلوریدا هستید.

Rachel:

I'm from Florida.

راشل:

من اهل فلوریدا هستم.

David: You would say?

Rachel:

I mean, I guess it depends. If I was  hanging out with somebody in Philly  

دیوید: شما می گویید؟

راشل:

یعنی حدس می‌زنم بستگی دارد. اگر با کسی در فیلی معاشرت می کردم

and they knew I lived here, then  I would say, oh, I'm from Florida,  

و آنها می دانستند که من اینجا زندگی می کنم، می گفتم، اوه، من اهل فلوریدا هستم،

because I would think they meant,  you know, where did you originate?

زیرا فکر می کردم منظورشان این بوده است، می دانید، منشأ شما کجاست؟

David:

Yeah. Rachel:

دیوید:

آره. راشل:

But if I was at a conference or something and  someone says, hey, where are you from? Then I  

اما اگر من در یک کنفرانس یا چیزی بودم و یکی می‌گوید، هی، اهل کجا هستید؟ سپس

assume they mean, where do I live right now? And  then I would say, the City of Brotherly Love.

فرض می‌کنم منظورشان این است که من در حال حاضر کجا زندگی می‌کنم؟ و سپس می‌گویم، شهر عشق برادرانه.

David: Hmm. Good point. Yeah. Good point.

دیوید: هوم. نکته خوبیه آره نکته خوبیه

Rachel:

راشل:

Philadelphia. David:

Good point. All right. So, you've been  doing this for almost 10 years, right?

فیلادلفیا. دیوید:

نکته خوبی است. بسیار خوب. بنابراین، شما تقریباً 10 سال است که این کار را انجام می‌دهید، درست است؟

Rachel: Yeah.

David: When did you post your first YouTube video?

راشل: آره.

دیوید: اولین ویدیوی یوتیوب خود را چه زمانی ارسال کردید؟

Rachel: I posted my first video—

راشل: من اولین ویدیوی خود را پست کردم-

David:

دیوید:

2008?

Rachel:

2008؟

راشل:

I think it was October of  2008, and I, but I, you know,  

فکر می‌کنم اکتبر ۲۰۰۸ بود، و من، اما می‌دانید، قبل از آن در

I was brainstorming and laying  some foundation before that.

حال طوفان فکری و پایه‌گذاری بودم.

David:

Yeah. So, you've been doing it  for 10 years, you could say.

دیوید:

آره. بنابراین، می‌توان گفت، شما ۱۰ سال است که این کار را انجام می‌دهید .

Rachel: Yeah. Almost 10 years.

راشل: آره. تقریبا 10 سال.

David:

So, how come you're still doing  it? What keeps you going?

دیوید:

خب، چطور شد که هنوز این کار را انجام می‌دهی؟ چه چیزی شما را نگه می دارد؟

Rachel:

راشل:

Well, there are a couple  things. Number one—I mean,  

خب، چند چیز وجود دارد . شماره یک — منظورم این است که

this is exactly what took me to opera  school for—opera for graduate school,  

این دقیقاً همان چیزی است که من را به مدرسه اپرا برد —اپرا برای تحصیلات تکمیلی،

is that there's still—I still have stuff to  learn here. I think as long as I feel that,  

این است که هنوز وجود دارد—من هنوز چیزهایی برای یادگیری در اینجا دارم. فکر می کنم تا زمانی که این احساس را داشته باشم،

I'm going to be interested in it. I'm pursuing  it because I'm still discovering things.

به آن علاقه مند خواهم بود. من آن را دنبال می‌کنم زیرا هنوز در حال کشف چیزهایی هستم.

David: Well, what's an example?

دیوید: خوب، یک مثال چیست؟

Rachel:

راشل:

I mean, I'm still discovering, what's  the right thing to say to somebody to  

منظورم این است که من هنوز در حال کشف هستم، چه چیز درستی است که به کسی بگویم تا به

help them understand placement? I'm still  discovering, you know, I've been teaching  

او کمک کند مکان را بفهمد؟ من هنوز در حال کشف هستم، می‌دانید، من

linking vowel to vowel this way for years, and I  just posted to my online school some new lessons,  

سال‌هاست که به این روش پیوند واکه به مصوت را آموزش می‌دهم، و همین الان چند درس جدید را در مدرسه آنلاین خود پست کردم،

and I got two people asking questions, and  I said, oh, okay. I'm still learning the  

و دو نفر سؤال پرسیدند، و گفتم، اوه، باشه . من هنوز در حال یادگیری

right way to teach this. Based on the questions  I'm getting, I see where I've not been clear,  

روش صحیح آموزش این هستم. بر اساس سؤالاتی که می‌گیرم، می‌بینم که کجاها واضح نبوده‌ام،

and I'm making that better. I'm still, I'm still  learning how to be an effective teacher. Um, so,  

و دارم آن را بهتر می‌کنم. هنوز هستم، هنوز یاد می‌گیرم که چگونه معلمی مؤثر باشم. اوم، بنابراین،   به

that's why I'm still doing that, I'm still doing  it, because all of that is very interesting to me,  

همین دلیل است که من هنوز آن کار را انجام می‌دهم، هنوز هم این کار را انجام می‌دهم، زیرا همه اینها برای من بسیار جالب است،

understanding how to do something better. I  think if I ever felt like I had come up with  

درک اینکه چگونه کاری را بهتر انجام دهم. فکر می‌کنم اگر روزی احساس می‌کردم

the best possible way to teach English, I would  probably feel done. And I'd be looking for the  

بهترین راه ممکن برای آموزش زبان انگلیسی را پیدا کرده‌ام، احتمالاً احساس می‌کردم که تمام شده است. و من به دنبال

next interesting thing, but the good thing is,  I don’t think I'm ever going to feel that way,  

چیز جالب بعدی هستم، اما خوبی این است که فکر نمی‌کنم هرگز چنین احساسی داشته باشم،

because there's so many different language  backgrounds that are learning English. And,  

زیرا پیش‌زمینه‌های زبانی بسیار مختلفی وجود دارد که در حال یادگیری انگلیسی هستند. و،

you know, the language is constantly  changing. I'm working on some slang videos,  

می دانید، زبان دائماً در حال تغییر است. من روی چند ویدیوی عامیانه کار می کنم،

and slang is constantly evolving. And, yeah.  You'll just, I will never run out of material.

و زبان عامیانه دائماً در حال پیشرفت است. و آره شما فقط، من هرگز مواد را تمام نمی کنم.

David:

دیوید:

Right. Rachel:

And another reason why I'm  still doing it is because,  

درست است. راشل:

و دلیل دیگری که چرا هنوز آن را انجام می‌دهم این است که،

let's face it. Being self-employed  suits my personality very well.

بیایید با آن روبرو شویم. خوداشتغالی با شخصیت من بسیار سازگار است.

David:

Yeah. Well, that leads into my next  question, actually, is, you know,  

دیوید:

آره. خوب، این به سؤال بعدی من منتهی می‌شود ، در واقع، می‌دانید،

you get to be self-employed and sort create your  own schedule and your, you get to constantly be a  

شما می‌توانید خوداشتغال شوید و برنامه‌ریزی خود را ایجاد کنید و دائماً

student of how to teach. But what, what about the  opposite side? What's hard about what you do?

شاگرد نحوه تدریس باشید. اما چه، طرف مقابل چطور؟ چه کاری در کاری که انجام می دهید سخت است؟

Rachel:

راشل:

Well, can I first say what I love about it?  Then, I'll say what's hard. I love deciding  

خوب، می‌توانم ابتدا بگویم چه چیزی در آن دوست دارم؟ بعد، می گویم چه سخت است. من دوست دارم تصمیم بگیرم که

what I'm going to do each day, which of  course, is dictating to commitments I've  

هر روز چه کاری انجام دهم، که البته به تعهداتی که

made like posting one video a week on YouTube  and this kind of thing. But I love, um, I love  

انجام داده‌ام مانند پست کردن یک ویدیو در هفته در YouTube و این قبیل چیزها را دیکته می‌کند. اما من دوست دارم، اوم، دوست دارم به

being self-sufficient, self-guiding in that way.  When I'm not sure if I fully understand something,  

خودکفایی و خودراهنمایی در آن راه باشم. وقتی مطمئن نیستم که چیزی را کاملاً درک می‌کنم،

I love researching it to make sure that I do.  And I just, I love that no one’s looking over  

دوست دارم درباره آن تحقیق کنم تا مطمئن شوم که می‌دانم. و من فقط دوست دارم کسی از بالای

my shoulder. I love that I'm not on the hook to  produce something for someone else. It's all for,  

شانه من نگاه کند. من دوست دارم که نمی‌خواهم چیزی برای شخص دیگری تولید کنم. همه چیز برای

for me and for my community, and that's what I  love. Okay. What do I hate about it? There are  

من و جامعه من است، و این چیزی است که من دوست دارم. باشه از چی متنفرم؟

not very many things that I hate about it,  but it is hard living without a salary.

چیزهای زیادی وجود ندارد که از آن متنفرم، اما زندگی بدون حقوق سخت است.

David: Mm-hmm.

Rachel:

And of course, I make money, but it's not  predictable. And, um, I, yeah. I always have to  

دیوید: مممم.

راشل:

و البته، من پول در می‌آورم، اما قابل پیش‌بینی نیست. و، اوم، من، آره. من همیشه باید

have that in the back of my mind. What is the, you  know, financial payoff versus time investment of  

این را در پس ذهنم داشته باشم. می دانید، بازده مالی در مقابل سرمایه گذاری زمانی

doing this? Uh, so, that's, you know, that—I don’t  love. I don’t love living, living by that. And I  

انجام این کار چیست؟ اوه، پس، می دانید، آن را دوست ندارم. من زندگی کردن را دوست ندارم، با آن زندگی کنم. و

try not to set too much store in money, but I do  need to live. I do need to support my family. So,  

سعی می‌کنم پول زیادی ایجاد نکنم، اما باید زندگی کنم. من باید از خانواده ام حمایت کنم بنابراین،

that's, that's probably the crappiest part about  it, is the, the need to make money to live.

این احتمالاً مزخرف‌ترین بخش در مورد آن است، نیاز به کسب درآمد برای زندگی است.

David:

Yeah. Yeah, absolutely. Okay.  And then, um, a little bit ago,  

دیوید:

آره. بله، قطعا. باشه و سپس، اوم، کمی پیش،

we talked about some common questions that  you get at the party. So, I'm going to,  

درباره سؤالات رایجی که در مهمانی می‌پرسید، صحبت کردیم. بنابراین، می‌خواهم،

I'm going to change one of those questions to  something that I wish people said more when  

یکی از آن سؤال‌ها را به چیزی تغییر دهم که آرزو می‌کردم وقتی برای

you first met them, because I think the world  would be a more interesting place. So, ready?

اولین بار با آنها آشنا شدید، مردم بیشتر می‌گفتند، زیرا فکر می‌کنم دنیا مکان جالب‌تری خواهد بود. بنابراین، آماده است؟

Rachel: Mm-hmm.

David:

This—what we're doing is  pretending we're at a party.

راشل: ممممم.

دیوید:

این - کاری که ما انجام می‌دهیم این است که وانمود کنیم در یک مهمانی هستیم.

Rachel: Okay.

David: Okay, ready?

Rachel:

Let me get in that mindset.  Okay. I'm at a party.

راشل: باشه.

دیوید: باشه، آماده ای؟

راشل:

اجازه دهید من به این طرز فکر وارد شوم. باشه من در یک مهمانی هستم.

David:

دیوید:

Take as long as you need. Okay.  So, describe a moment from the  

تا زمانی که نیاز دارید مصرف کنید. باشه بنابراین، لحظه‌ای از

past week of your professional life  in which you felt passionate.

هفته گذشته زندگی حرفه‌ای‌تان را توصیف کنید که در آن احساس اشتیاق داشتید.

Rachel:

راشل:

Wow. Okay. Well, actually, I made a video where  I brought my camera to a park with a friend,  

وای. باشه خب، در واقع، من یک ویدیو ساختم که در آن دوربینم را با یکی از دوستانم به پارک آوردم،

and we sat down and I recorded about five  minutes of conversation. And I got home,  

و نشستیم و من حدود پنج دقیقه مکالمه را ضبط کردم. و به خانه رسیدم،

and I looked at it, and I was just so pleased with  how fun it was to make a lesson from that. How,  

و به آن نگاه کردم، و از اینکه چقدر لذت بخش است از آن درس بگیرم، بسیار خوشحال بودم. چگونه،

when you capture any everyday moment,  there are interesting vocabulary words  

وقتی لحظه‌های روزمره را ثبت می‌کنید، کلمات واژگان جالبی در

that are happening. There are interesting  pronunciations that are happening. And  

حال رخ دادن هستند. تلفظ‌های جالبی در حال وقوع هستند. و

that was, that was invigorating to me.  You know, it's sometimes a struggle to  

این برای من نیروبخش بود.  می‌دانید، گاهی اوقات برای

get good quality audio or video when I'm out  and about, and that kind of thing, but the,  

دریافت صدا یا ویدیوی با کیفیت خوب وقتی بیرون هستم و این چیزها سخت است، اما

the content, what's there, is always good.  It's always gold. English is so rich.

محتوا، چیزی که وجود دارد، همیشه خوب است. همیشه طلاست انگلیسی خیلی غنی است

David:

Mm-hmm. Yeah. Yeah. Cool. Okay. And  then, um, I have one more question.

دیوید:

مممم. آره آره باحال باشه و سپس، اوم، من یک سوال دیگر دارم.

Rachel: Okay. Am I still at a party?

راشل: باشه. آیا من هنوز در یک مهمانی هستم؟

David:

دیوید:

Uh, no.

Rachel: Okay.

David: You can leave the party.

اوه، نه.

راشل: باشه.

دیوید: شما می توانید مهمانی را ترک کنید.

Rachel:

راشل:

Okay.

David:

باشه.

دیوید:

Um, the, the question is, and this  is not so much teaching method or  

اوم، سوال اینجاست، و این روش آموزشی یا

influences in that sense, but from what  or from whom do you draw inspiration?

تأثیرات زیادی به این معنا نیست، اما شما از چه یا از چه کسی الهام می‌گیرید؟

Rachel:

راشل:

Hmm. Well, this is actually pretty easy. I draw  inspiration from my students. When they post  

هوم. خوب، این در واقع بسیار آسان است. من از دانش‌آموزانم الهام می‌گیرم. وقتی آنها

videos for me in my, um, Facebook group, which  I have for the people who are in my school,  

برای من در گروه فیس‌بوک من، که برای افرادی که در مدرسه من هستند،

my students, there's a wide range. And I think  even that range is inspirational. You have people  

دانش‌آموزانم، ویدیوهایی پست می‌کنند، طیف وسیعی وجود دارد. و من فکر می‌کنم حتی آن محدوده الهام‌بخش است. شما افرادی را دارید

who have come up with all of these different  ways to teach themselves English to get better  

که همه این روش‌های مختلف را برای آموزش زبان انگلیسی به خود ابداع کرده‌اند تا خودشان بهتر شوند

on their own. They hustle for it. They work for  it, and it shows. They're getting great. Then,  

. برای آن عجله می کنند. آنها برای آن کار می کنند ، و این نشان می دهد. آنها دارند عالی می شوند. سپس،

you have people who are not at that  level yet, and they're in some cases,  

شما افرادی را دارید که هنوز در آن سطح نیستند، و در برخی موارد،

really intimidated by using their English. Um, but  they're still there. They're still doing it.

واقعاً با استفاده از انگلیسی خود مرعوب می‌شوند. اوم، اما آنها هنوز آنجا هستند. آنها هنوز این کار را انجام می دهند.

And I just think about when I hear the stories  of my students and the kinds of things they're  

و من فکر می‌کنم وقتی داستان‌های دانش‌آموزانم و انواع کارهایی را که

doing with English, I think, my God. The, the  amount of effort that takes to be able to do  

با زبان انگلیسی انجام می‌دهند، می‌شنوم، خدای من، فکر می‌کنم. مقدار تلاشی که برای اینکه بتوانید

that in a foreign language, and to face all of the  prejudices that you may face when you're speaking  

این کار را به زبان خارجی انجام دهید و با تمام پیش داوری هایی که ممکن است هنگام صحبت کردن

in a foreign language, like when you can't cut  into a conversation quickly enough to share your  

به یک زبان خارجی با آن مواجه شوید، مانند زمانی که نمی توانید مکالمه را قطع کنید، لازم است. آنقدر سریع که فکر خود را به اشتراک بگذارید

thought. And then, people end up thinking you  have nothing to say, which completely isn't true,  

. و سپس، مردم در نهایت فکر می کنند که شما چیزی برای گفتن ندارید، که کاملاً درست نیست،

but it's a language issue. Um, yeah. Those, my  students really inspire me. I mean, wow. Talk  

اما این یک مشکل زبانی است. اوم، آره آن‌ها، دانش‌آموزان من واقعاً به من الهام می‌دهند. یعنی وای

about hard workers. Talk about, um, do anything  to reach their goals, following their passions.

درباره کارگران سخت کوش صحبت کنید. صحبت کنید، اوم، هر کاری را انجام دهید تا به اهدافشان برسند، دنبال علایقشان.

David:

Mm-hmm. Mm-hmm. Yeah. All right. So, thanks,  Rach. I, I always love hearing you go back  

دیوید:

مممم. مممم آره بسیار خوب. بنابراین، متشکرم، راچ. من، همیشه دوست دارم بشنوم که

through your story. That's, um, you know,  over the years, I've gotten to hear you  

به داستانت برمی گردی. این، اوم، می‌دانی، طی سال‌ها، شنیده‌ام که

talk with a lot of different people in a lot of  different situations about some of these pieces,  

با افراد مختلف در موقعیت‌های مختلف درباره برخی از این قطعات صحبت می‌کنی،

but I learned some new stuff today, too.  So, I appreciate you, uh, talking to me.

اما امروز نیز چیزهای جدیدی یاد گرفتم. بنابراین، من از شما قدردانی می کنم که با من صحبت می کنید.

Rachel:

Well, thanks for asking the questions. I kind  of think I've shared this story a lot before,  

راشل:

خوب، ممنون که سؤالات را پرسیدی. من فکر می‌کنم قبلاً این داستان را زیاد به اشتراک گذاشته‌ام،

and yet, every time—you're right. Something  new gets told. Some new part of it. Um,  

و با این حال، هر بار - حق با شماست. چیز جدیدی گفته می شود. یه قسمت جدیدش اوم،

and to everyone who’s still listening to this  podcast, I want to just do a little quick  

و برای همه کسانی که هنوز به این  پادکست گوش می‌کنند ، می‌خواهم یک

introduction of David. David’s my husband.  We've been married for like three years?

مقدمه کوچک   از دیوید انجام دهم. دیوید شوهر منه ما سه ساله ازدواج کردیم؟

David:

دیوید:

Mm-hmm. Rachel:

Something like that. And he is going to be one  of the main people doing this podcast. Almost  

مممم. راشل: یه

همچین چیزی. و او یکی از اصلی ترین افرادی است که این پادکست را انجام می دهد. تقریباً

every episode is going to be Rachel and David  talking about the language and seeing what we  

هر اپیزود این است که راشل و دیوید درباره زبان صحبت می‌کنند و آنچه را که

can discover together. So, I'm really excited  to embark on this new project with you.

می‌توانیم با هم کشف کنیم، ببینند. بنابراین، من برای شروع این پروژه جدید با شما بسیار هیجان‌زده هستم.

David: Mm-hmm.

Rachel:

Thank you for your willingness to do that, and  to be thoughtful about the English language,  

دیوید: مممم.

راشل:

از تمایل شما برای انجام این کار، و اندیشیدن در مورد زبان انگلیسی سپاسگزارم،

even though you probably don’t have to be.

حتی اگر احتمالاً مجبور نباشید.

David:

دیوید:

No, you're right. I'm really  looking forward to it, too.

نه، حق با شماست. من هم واقعاً مشتاقانه منتظر آن هستم.

Rachel:

راشل:

Okay, guys. I hope this was interesting for  you. Maybe you've learned something new about  

باشه بچه ها. امیدوارم برای شما جالب بوده باشد . شاید چیز جدیدی در مورد من یاد گرفته باشید

me. I hope that you'll stick around. There are  going to be new episodes every week on Wednesday,  

. امیدوارم که بمانید قرار است هر هفته در چهارشنبه قسمت‌های جدیدی پخش شود

and we're going to talk about a variety of topics  in English conversation, English pronunciation,  

و ما در مورد موضوعات مختلفی در مکالمه انگلیسی، تلفظ انگلیسی،   صحبت خواهیم کرد

and I'm going to be answering a lot of questions  from you, the audience. If you have a question  

و من به بسیاری از سؤالات شما، مخاطبان پاسخ خواهم داد. اگر سؤالی دارید   که

you'd like to submit for the podcast,  please send it to [email protected],  

می‌خواهید برای پادکست ارسال کنید، لطفاً آن را به [email protected] ارسال کنید،

and put Podcast Question in the subject. And  don’t forget, for a free copy of the transcript,  

و سؤال پادکست را در موضوع قرار دهید. و فراموش نکنید، برای یک نسخه رایگان از رونوشت،

visit Rachelsenglish.com/podcast. To see  the show notes and links to related topics,  

به Rachelsenglish.com/podcast مراجعه کنید. برای دیدن یادداشت‌های نمایش و پیوندها به موضوعات مرتبط،

please visit the podcast section of my website,  Rachelsenglish.com. New podcasts are released  

لطفاً از بخش پادکست وب‌سایت من، Rachelsenglish.com دیدن کنید . پادکست‌های جدید

every Wednesday. Be sure to go to the iTunes  store and subscribe. Also, please consider  

هر چهارشنبه منتشر می‌شوند. حتماً به فروشگاه iTunes بروید و مشترک شوید. همچنین، لطفاً

leaving a review in the iTunes store. I'd  love to hear what you think of the podcast.

نظر خود را در فروشگاه iTunes بگذارید. دوست دارم نظر شما را درباره پادکست بدانم.