Modal Verbs - How to Use Must, Have to and Should - English Grammar Lesson

Hi, I'm Kasia.

سلام من کاسیا هستم

Welcome to Oxford Online English.

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید.

In this lesson, you can learn about the modal verbs must, have to and should.

در این درس می توانید با افعال معین must, have to و should آشنا شوید.

Do you know the difference between 'must', 'have to' and 'should'?

آیا تفاوت بین "باید"، "باید" و "باید" را می دانید؟

English learners often mix up these three verbs.

زبان آموزان انگلیسی اغلب این سه فعل را با هم مخلوط می کنند .

In this lesson, you can learn how to use must, have to and should correctly in English.

در این درس می توانید نحوه استفاده صحیح از must, have to و must را در انگلیسی یاد بگیرید.

Must and have to are both used to talk about obligations: things you cannot choose not

باید و باید هر دو برای صحبت در مورد تعهدات استفاده می شوند: چیزهایی که نمی توانید انتخاب کنید که

to do.

انجام ندهید.

For example:

به عنوان مثال

We must talk to her before she leaves.

: قبل از رفتن باید با او صحبت کنیم.

I have to go into work early tomorrow.

فردا زود باید برم سر کار

If you say, We must talk to her before she leaves, you mean that you think this is very

اگر می گویید باید قبل از رفتن با او صحبت کنیم ، منظورتان این است که فکر می کنید این خیلی

important, and you need to do it.

مهم است و باید این کار را انجام دهید.

When you say, I have to go into work early tomorrow, you mean that you have no choice.

وقتی میگی فردا زود باید برم سر کار یعنی چاره ای نداری.

These are both obligations, but they’re slightly different.

این هر دو تعهد هستند، اما کمی متفاوت هستند.

Can you see how they’re different?

آیا می توانید ببینید که چگونه آنها متفاوت هستند؟

The first obligation is more personal, which is why you use must.

اولین تعهد شخصی تر است، به همین دلیل است که از must استفاده می کنید.

You feel that it’s necessary and important to talk to her before she leaves.

شما احساس می کنید که لازم و مهم است که قبل از رفتن با او صحبت کنید.

The obligation comes from you and your feelings.

تعهد از شما و احساسات شما ناشی می شود.

What about have to?

چه باید کرد؟

The second obligation is more situational, which is why you use have to.

تعهد دوم بیشتر موقعیتی است، به همین دلیل است که شما از باید استفاده کنید.

It’s necessary to go into work early tomorrow, maybe because you have to meet a client, or

لازم است فردا زود به سر کار بروید، شاید به این دلیل که باید با یک مشتری ملاقات کنید،

you have some important work to finish.

یا کار مهمی برای به پایان رساندن دارید.

The obligation comes from the situation, not from you.

تعهد از موقعیت ناشی می شود، نه از شما.

Let’s see some more examples:

بیایید چند نمونه دیگر را ببینیم

I must pay him back like I promised.

: باید همانطور که قول داده بودم به او پس بدهم.

--> You made a promise, and now it’s important to you personally to keep your promise and

--> شما قولی دادید و اکنون برای شما مهم است که به قول خود عمل کنید و

pay him back.

به او بازپرداخت کنید.

He has to do a lot of homework every week.

او باید هر هفته تکالیف زیادی را انجام دهد.

--> He needs to do a lot of homework because the school gives him a lot of homework.

--> او باید تکالیف زیادی انجام دهد زیرا مدرسه تکالیف زیادی به او می دهد.

It’s rare to use must to talk about obligations in spoken English.

استفاده از must برای صحبت در مورد تعهدات به زبان انگلیسی به ندرت اتفاق می افتد.

Native English speakers use have to much more in conversation.

انگلیسی زبانان بومی در مکالمه از آنها استفاده می کنند.

However, you can use must to talk about obligations in formal or written English.

با این حال، می توانید از must برای صحبت در مورد تعهدات به زبان انگلیسی رسمی یا نوشتاری استفاده کنید.

For example:

به عنوان مثال:

All passengers must have a valid ticket.

همه مسافران باید بلیط معتبر داشته باشند.

Candidates must arrive no later than five minutes before the scheduled start time.

داوطلبان باید حداکثر پنج دقیقه قبل از زمان تعیین شده در محل حاضر شوند.

Want an easy answer to this?

پاسخی آسان برای این می خواهید؟

Here’s an easy answer: use have to when you speak.

در اینجا یک پاسخ آسان وجود دارد: هنگام صحبت کردن از باید استفاده کنید.

Using must to talk about obligations can sound very formal and strange in spoken English.

استفاده از must برای صحبت در مورد تعهدات می تواند در انگلیسی گفتاری بسیار رسمی و عجیب به نظر برسد.

If you use have to when you speak, you’ll never be wrong!

اگر هنگام صحبت کردن از باید استفاده کنید، هرگز اشتباه نخواهید کرد! اگر چیزی رسمی تر می نویسید،

You can use must to talk about obligations in your written English if you’re writing

می توانید از must برای صحبت در مورد تعهدات به زبان انگلیسی نوشتاری خود استفاده

something more formal.

کنید.

This doesn’t mean that you won’t hear must in conversation; actually, you’ll hear

این بدان معنا نیست که شما در مکالمه الزامی را نخواهید شنید. در واقع، شما

it a lot.

آن را زیاد خواهید شنید.

Why is this?

چرا این هست؟

Didn’t we just tell you not to use must in spoken English?

آیا ما به شما نگفتیم که در زبان انگلیسی گفتاری از must استفاده نکنید؟

It’s because must has many other meanings, too.

به این دلیل که must معانی بسیار دیگری نیز دارد.

Using must to talk about obligations is rare in spoken English, but you can use it for

استفاده از must برای صحبت در مورد تعهدات در انگلیسی گفتاری نادر است، اما می توانید از آن برای

many other things.

بسیاری موارد دیگر استفاده کنید.

Okay, you’ve seen how must and have to are different.

بسیار خوب، شما متوجه شده اید که چگونه باید و باید متفاوت است.

What about mustn’t and don’t have to?

در مورد نبایدها و نبایدها چطور؟

Wait, what?

صبر کن چی؟

We just talked about must and have to.

ما فقط در مورد باید و باید صحبت کردیم.

Isn’t this the same?

آیا این یکسان نیست؟

Not at all.

اصلا.

Must and have to aren’t exactly the same, but they are quite similar.

باید و باید دقیقاً یکسان نیستند، اما کاملاً مشابه هستند.

However, the negatives—mustn’t and don’t have to—are completely different.

با این حال، نکات منفی - نباید و نباید - کاملاً متفاوت هستند.

Look at two sentences:

به دو جمله نگاه کنید:

Visitors must not touch the paintings.

بازدیدکنندگان نباید نقاشی ها را لمس کنند.

You don’t have to be here before ten.

لازم نیست قبل از ده اینجا باشید.

Can you tell the difference?

می توانید تفاوت را بگویید؟

Must not means that something is forbidden.

نباید به معنای حرام بودن چیزی است.

You are not allowed to do this.

شما مجاز به انجام این کار نیستید.

If you’re in a museum, and the sign says Visitors must not touch the paintings, then

اگر در موزه هستید، و تابلوی نشان می‌دهد که بازدیدکنندگان نباید نقاشی‌ها را لمس کنند، پس

don’t touch the paintings!

تابلوها را لمس نکنید!

Don’t have to means that something is not necessary.

لازم نیست یعنی چیزی ضروری نیست.

You can choose to do something or not.

شما می توانید انتخاب کنید که کاری را انجام دهید یا نه.

If we have plans, and I tell you, You don’t have to be here before ten, then you can be

اگر برنامه‌هایی داریم، و به شما می‌گویم، لازم نیست قبل از

here before ten if you want.

ده اینجا باشید، اگر بخواهید می‌توانید قبل از ده اینجا باشید.

You can come at nine, at eight, or whenever you want.

می توانید ساعت نه، ساعت هشت یا هر زمان که بخواهید بیایید.

It’s your choice.

این انتخاب تو است.

Let’s see some more examples:

بیایید چند نمونه دیگر را ببینیم:

Passengers must not talk to the driver while the bus is moving.

مسافران نباید در حین حرکت اتوبوس با راننده صحبت کنند .

--> It’s forbidden to talk to the driver while the bus is moving; you aren’t allowed

--> صحبت با راننده در حین حرکت اتوبوس ممنوع است. شما مجاز

to do this.

به انجام این کار نیستید

You don’t have to finish it today.

شما مجبور نیستید امروز آن را تمام کنید.

--> You can finish it today if you want to, but you can also leave it until later if you

--> اگر بخواهید می توانید آن را امروز تمام کنید، اما در صورت تمایل می توانید آن را به بعد واگذار

want.

کنید.

It’s your choice.

این انتخاب تو است.

Like must, must not is more common in formal or written English.

Like must، must not در انگلیسی رسمی یا نوشتاری رایج تر است.

In spoken English, it’s more common to use can’t.

در زبان انگلیسی گفتاری، استفاده از can't رایج تر است .

For example, you might see a sign saying:

برای مثال، ممکن است تابلویی را ببینید که می گوید:

Mobile phones must not be used while driving.

هنگام رانندگی نباید از تلفن همراه استفاده کرد.

But, if you were talking, you’d probably say:

اما، اگر صحبت می‌کردید، احتمالاً می‌گفتید:

You can’t use your phone while you’re driving.

در حین رانندگی نمی‌توانید از تلفن خود استفاده کنید .

On the other hand, don’t have to is common in both spoken and written English.

از سوی دیگر، don’t have to در هر دو زبان انگلیسی گفتاری و نوشتاری رایج است.

So now you’ve seen the difference between must and have to, but what about should?

بنابراین اکنون تفاوت بین باید و باید را دیدید، اما در مورد باید چطور؟

Remember that must and have to can be used to talk about obligations.

به یاد داشته باشید که باید و باید برای صحبت در مورد تعهدات استفاده شود.

Should is different.

باید متفاوت است.

You use should to give advice or express your opinion.

برای مشاوره یا بیان نظر خود از باید استفاده کنید .

For example:

به عنوان مثال:

You should go to bed earlier.

شما باید زودتر به رختخواب بروید.

Then you wouldn’t feel so tired all the time.

در آن صورت همیشه احساس خستگی نمی کنید.

--> This is my advice.

--> این توصیه من است.

I think it’s better for you to do this, but it isn’t necessary.

من فکر می کنم بهتر است این کار را انجام دهید، اما لازم نیست.

It’s not an obligation, so you still have a choice.

این یک تعهد نیست، بنابراین شما هنوز یک انتخاب دارید.

He should do more work if he wants to get promoted.

اگر می خواهد ترفیع بگیرد باید کار بیشتری انجام دهد .

--> This is my opinion.

--> این نظر من است.

I don’t think he needs to do it, and I don’t necessarily care if he does this or not.

فکر نمی‌کنم او نیازی به انجام این کار داشته باشد، و لزوماً برایم مهم نیست که او این کار را انجام دهد یا نه.

You can’t use should to talk about obligations or rules.

شما نمی توانید از باید برای صحبت در مورد تعهدات یا قوانین استفاده کنید.

When you say,

وقتی می گویید،

You should…

باید

You mean that the person has a choice.

... منظورتان این است که آن شخص حق انتخاب دارد.

You’re giving your opinion or some advice.

شما نظر یا نصیحت خود را می دهید.

However, must can also be used to give advice.

با این حال، باید برای مشاوره نیز استفاده شود.

For example:

به عنوان مثال:

You must try the fish.

شما باید ماهی را امتحان کنید.

It’s delicious!

خوشمزه است!

Actually, you can also use have to to give advice.

در واقع، شما همچنین می توانید از باید برای مشاوره استفاده کنید.

You could also say:

همچنین می توانید بگویید:

You have to try the fish.

باید ماهی را امتحان کنید.

It’s delicious!

خوشمزه است!

Can you tell the difference between using should to give advice, and using must or have

آیا می توانید تفاوت بین استفاده از باید برای مشاوره و استفاده از باید یا باید

to?

را تشخیص دهید؟

Giving advice with must or have to is stronger and more emphatic than giving advice with

نصیحت کردن با باید یا باید قوی‌تر و مؤکدتر از نصیحت کردن با

should.

باید است.

If you say:

اگر بگویید:

You should try the fish.

باید ماهی را امتحان کنید.

This sounds quite neutral, but if you say:

این کاملا خنثی به نظر می رسد، اما اگر بگویید:

You must try the fish!

باید ماهی را امتحان کنید!

Or, You have to try the fish!

یا، شما باید ماهی را امتحان کنید!

These sound much stronger.

این صداها بسیار قوی تر است.

You’re more excited about what you’re saying.

در مورد چیزی که می گویید هیجان زده تر هستید .

You really like that fish!

شما واقعا آن ماهی را دوست دارید!

So, you can use must, have to or should to give advice or express opinions.

بنابراین، می‌توانید از must، have to یا should برای مشاوره یا بیان نظرات استفاده کنید.

Using must or have to expresses stronger feelings than just using should.

استفاده از باید یا باید احساسات قوی تری نسبت به استفاده از باید بیان می کند.

However, if you want to give negative advice, only shouldn’t is possible.

با این حال، اگر می خواهید نصیحت منفی بدهید، فقط نباید امکان پذیر است.

For example:

به عنوان مثال:

You shouldn’t eat so much chocolate at once—you’ll make yourself sick!

شما نباید آنقدر شکلات به یکباره بخورید - خودتان را مریض خواهید کرد!

You shouldn’t take the job unless you’re sure it’s what you want.

شما نباید کار را بپذیرید مگر اینکه مطمئن باشید آن چیزی است که می خواهید.

In negative sentences, you can only use shouldn’t to give advice or express your opinion.

در جملات منفی، فقط می توانید از shouldn't برای نصیحت یا بیان نظر خود استفاده کنید.

You can’t use mustn’t or don’t have to with this meaning.

شما نمی توانید از mustn't یا don't have to با این معنی استفاده کنید.

At this point, you’ve seen how to use must, have to and should to talk about obligations

در این مرحله، نحوه استفاده از باید، باید و باید را برای صحبت در مورد تعهدات

or advice.

یا توصیه ها مشاهده کرده اید.

Let’s put everything together by comparing all three verbs.

بیایید با مقایسه هر سه فعل همه چیز را کنار هم بگذاریم .

Use must for:

از must برای موارد زیر استفاده کنید:

Obligations you feel strongly about: I must remember to send him a birthday card.

تعهداتی که شدیداً در مورد آنها احساس می کنید: باید به خاطر داشته باشم که برای او کارت تولد بفرستم.

Obligations in formal, written English: All employees must wash hands.

تعهدات به زبان انگلیسی رسمی و نوشتاری: همه کارمندان باید دستان خود را بشویند.

Strong advice: You must read it—it’s an amazing story!

توصیه قوی: باید آن را بخوانید - داستان شگفت انگیزی است!

Saying something is forbidden, if you use mustn’t: Children must not be left unattended.

گفتن چیزی ممنوع است، اگر از mustn’t استفاده می کنید : بچه ها نباید بدون مراقبت رها شوند.

Remember that mustn’t or must not are more formal, and in spoken English it’s more

به یاد داشته باشید که باید یا نباید رسمی تر است ، و در زبان انگلیسی گفتاری

common to say can’t.

رایج تر است که بگوییم نمی توانم.

Next, what about have to?

بعد، چه باید کرد؟

You use have to for:

شما باید برای موارد زیر استفاده کنید:

Obligations which depend on rules or circumstances: I have to wear glasses because I can’t see

تعهداتی که به قوانین یا شرایط بستگی دارد: من باید عینک بزنم زیرا نمی توانم

so clearly.

آنقدر واضح ببینم.

Most obligations in spoken English: Do you have to work tomorrow?

بیشترین تعهدات به زبان انگلیسی گفتاری: آیا فردا باید کار کنید؟

Saying something is not necessary: You don’t have to do this if you don’t want to.

گفتن چیزی ضروری نیست: اگر نمی خواهید مجبور نیستید این کار را انجام دهید.

Strong advice: You have to try this ice cream!

توصیه اکید: این بستنی را حتما امتحان کنید!

Using have to for strong advice sounds more conversational than using must.

استفاده از باید برای توصیه های قوی بیشتر محاوره ای به نظر می رسد تا استفاده از must.

Finally, should.

در نهایت، باید.

You can use should for:

شما می توانید از must برای موارد زیر استفاده کنید:

Giving advice: You should try once more—I’m sure you can get it.

مشاوره دادن: باید یک بار دیگر تلاش کنید— مطمئنم می توانید آن را دریافت کنید.

Giving negative advice: You shouldn’t work so hard.

توصیه منفی: شما نباید اینقدر سخت کار کنید.

Take a break sometimes!

گاهی اوقات استراحت کنید!

Giving your opinion: If they make us work overtime, they should pay us for it.

نظر شما: اگر ما را وادار به اضافه کاری کردند، باید هزینه آن را به ما بدهند.

One last point: these three verbs can also be used to talk about probability and certainty.

نکته آخر: از این سه فعل می توان در مورد احتمال و یقین نیز استفاده کرد.

In this video, we focused on talking about obligations and giving advice, but these verbs

در این ویدیو به صحبت در مورد تعهدات و نصیحت کردن پرداختیم، اما این افعال را

can also be used in other ways.

می توان در موارد دیگری نیز استفاده کرد.

So now you’ve seen how to use must, have to and should in different ways.

بنابراین اکنون نحوه استفاده از must, have to و should را به روش های مختلف مشاهده کرده اید.

Want more practice with this topic?

آیا می خواهید تمرین بیشتری با این موضوع داشته باشید؟

Check out the full lesson on our website: Oxford Online English.com.

درس کامل را در وب سایت ما بررسی کنید: Oxford Online English.com.

You can read the script and practice with a quiz.

می توانید فیلمنامه را بخوانید و با یک مسابقه تمرین کنید.

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!