English Spelling Rules - Learn Spelling Rules and Common Mistakes

Hi, I’m Maria.

سلام من ماریا هستم

Welcome to Oxford Online English!

به آکسفورد آنلاین انگلیسی خوش آمدید!

In this lesson, you can learn about English spelling rules, and see some of the most common

در این درس می توانید با قوانین املایی انگلیسی آشنا شوید و برخی از رایج ترین

spelling mistakes that English learners make.

اشتباهات املایی را که زبان آموزان انگلیسی مرتکب می شوند، مشاهده کنید.

English spelling is famously illogical.

املای انگلیسی معروف غیرمنطقی است.

Even native speakers commonly misspell words.

حتی گویشوران بومی معمولا کلمات را اشتباه می نویسند.

Interestingly, ‘misspell’ is a word which is often misspelled!

جالب اینجاست که "اشتباه املایی" کلمه ای است که اغلب اشتباه املایی می شود!

In this lesson, you’ll see four of the most useful rules that can help you to improve

در این درس، چهار مورد از مفیدترین قوانین را مشاهده خواهید کرد که می توانند به شما در بهبود

your English spelling and avoid spelling mistakes.

املای انگلیسی خود و جلوگیری از اشتباهات املایی کمک کنند.

You’ll also get to test your spelling skills on several of the most common spelling mistakes

همچنین می‌توانید مهارت‌های املایی خود را روی چند تا از رایج‌ترین اشتباهات املایی

in English.

در زبان انگلیسی آزمایش کنید.

Let’s start with our first rule.

بیایید با اولین قانون خود شروع کنیم.

Look at five words.

به پنج کلمه نگاه کنید.

Which are spelled correctly, and which have mistakes?

کدام یک به درستی نوشته شده و کدام یک اشتباه دارد؟

There are two mistakes.

دو اشتباه وجود دارد.

Beginner should have two n's

مبتدی باید دو n

and offering should have one r.

و پیشنهاد باید یک r داشته باشد.

Here’s a question: why do you need to double the n in planning or beginning, but not the r

در اینجا یک سوال وجود دارد: چرا باید n را در برنامه ریزی یا شروع دو برابر کنید، اما r را

in offering?

در ارائه نه؟

Why does sitting have a double t, but deciding just has one d?

چرا نشستن یک t مضاعف دارد، اما تصمیم گیری فقط یک d دارد؟

Spelling mistakes with double consonants are common, but you can avoid them if you remember

اشتباهات املایی با صامت های دوتایی رایج است، اما اگر این قانون را به خاطر داشته باشید می توانید از آنها اجتناب کنید

the rule.

.

Here it is:

در اینجا این است:

If a word ends with a short vowel sound plus a consonant, and the stress is on the last

اگر یک کلمه با صدای مصوت کوتاه به اضافه یک صامت به پایان می رسد ، و تاکید بر

syllable, then the final consonant is doubled if you add an ending which starts with a vowel.

هجای آخر باشد، اگر پایانی را اضافه کنید که با یک مصوت شروع می شود، حرف آخر دو برابر می شود.

That sounds complicated, although it’s simpler than it looks.

این پیچیده به نظر می رسد، اگرچه ساده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

Let’s do some examples to make it clearer.

بیایید چند مثال بزنیم تا واضح تر شود.

First of all, this rule applies to all one-syllable words which end with a short vowel plus a

اول از همه، این قانون برای همه کلمات تک هجایی که با یک مصوت کوتاه به اضافه یک

consonant.

صامت ختم می شوند، صدق می کند.

For example,

برای مثال

hot -> hotter jar -> jarring

hot -> hotter jar -> jarring

sad -> saddest cut -> cutting

sad -> saddest cut -> cutting

win -> winner

win -> winner به

Because of the way English spelling connects to English pronunciation, you can think of

دلیل نحوه اتصال املای انگلیسی به تلفظ انگلیسی، می توانید به این شکل

it like this: if a word has one syllable, and it ends with one vowel and one consonant,

فکر کنید: اگر کلمه ای یک هجا داشته باشد، و با یک مصوت و یک صامت به پایان می رسد،

then you need to double the final consonant.

سپس باید صامت نهایی را دو برابر کنید.

But, this depends on sounds, not spelling.

اما، این به صداها بستگی دارد، نه املایی.

So, if the final consonant is w or y, don’t double it:

بنابراین، اگر صامت نهایی w یا y است، آن را دو برابر نکنید:

draw -> drawing grey -> greyer

draw -> drawing gray -> grayer

Can you work out why this is?

آیا می توانید بفهمید چرا این اتفاق می افتد؟

It’s because the words are written with a consonant, but the sound isn’t pronounced

به این دلیل است که کلمات با یک صامت نوشته می شوند ، اما صدا

as a consonant.

به صورت صامت تلفظ نمی شود.

If a word ends with two consonants, or with a consonant plus vowel, then don’t double

اگر کلمه ای با دو صامت یا با یک صامت به اضافه مصوت به پایان می رسد، پس هیچ صامتی را دو برابر نکنید

any consonants:

:

think -> thinking write -> writer

فکر کنید -> فکر کنید بنویسید -> نویسنده

If a word has two or more syllables, then you also need to think about the stress.

اگر کلمه ای دو یا چند هجا دارد، پس باید به استرس هم فکر کنید.

If the stress is on the last syllable, and the word ends with a short vowel plus a consonant,

اگر تاکید روی آخرین هجا باشد و کلمه با یک مصوت کوتاه به اضافه یک صامت به پایان می رسد

then you need to double the final consonant; for example:

، باید صامت نهایی را دو برابر کنید. به عنوان مثال:

occur -> occurring commit -> committee

رخ می دهد -> رخ می دهد commit -> کمیته

forget -> forgetting

فراموش می کند -> فراموش می کند

However, if the stress is not on the last syllable, you don’t double the final consonant;

با این حال، اگر تاکید روی هجای آخر نباشد، صامت آخر را دو برابر نمی کنید.

for example:

به عنوان مثال:

happen -> happening discover -> discoverer

اتفاق -> اتفاق کشف ->

water -> watery

آب کاشف -> آبکی

Remember that for all these words, the rule only applies if the word ends in a short vowel

به یاد داشته باشید که برای همه این کلمات، این قانون فقط در صورتی اعمال می شود که کلمه به یک مصوت کوتاه

plus one consonant.

به اضافه یک صامت ختم شود.

This is true if you’re talking about words with one, two, three or however many syllables.

اگر در مورد کلماتی با یک، دو، سه یا هر چند هجا صحبت می کنید، این درست است.

Let’s do a quick test.

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم.

You’re going to hear a sentence.

قرار است یک جمله بشنوی

Pause the video and write down the sentence.

ویدیو را مکث کنید و جمله را یادداشت کنید.

You’ll hear it twice.

آن را دوبار خواهید شنید

Ready?

آماده؟

The cooking committee happened to notice that his soup was tastier than last year, but also

کمیته آشپزی به طور اتفاقی متوجه شد که سوپ او نسبت به سال گذشته خوشمزه تر است، اما همچنین

more watery.

آبکی تر است.

Listen once more: the cooking committee happened to notice that his soup was tastier than last

یک بار دیگر گوش کنید: کمیته آشپزی به طور اتفاقی متوجه شد که سوپ او نسبت به سال گذشته خوشمزه تر است

year, but also more watery.

، اما همچنین آبکی تر است.

Could you write down the sentence?

میشه جمله رو بنویسی

Let’s check: Did you get everything right?

بیایید بررسی کنیم: آیا همه چیز را درست انجام دادید؟

No spelling mistakes?

غلط املایی نداره؟

If so, that’s great!

اگر چنین است، عالی است!

Let’s move on to our next rule.

بیایید به قانون بعدی خود برویم.

You're going to see four spelling mistakes.

چهار غلط املایی خواهید دید.

Can you correct them?

آیا می توانید آنها را اصلاح کنید؟

The mistakes are all connected with i-e versus e-i

همه اشتباهات با i-e در مقابل e-i مرتبط هستند

There’s a well-known rule here: “i before e except after c.”

در اینجا یک قانون معروف وجود دارد: "i قبل از e به جز بعد از c."

That means that in most cases, i goes before e:

این بدان معناست که در بیشتر موارد، i قبل از e می رود : فیلد

piece field

قطعه

achieve

بدست می آید

After the letter c, put e before i:

بعد از حرف c، e را قبل از i قرار می دهیم: سقف

receipt ceiling

دریافت

conceive

تصور می شود

But, there are exceptions.

اما استثناهایی وجود دارد.

One of the exceptions has its own rule: e goes before i to make an /eɪ/ sound.

یکی از استثناها قانون خاص خود را دارد: e قبل از i می رود تا صدای /eɪ/ بسازد.

For example:

به عنوان مثال:

neighbour weigh

همسایه وزن

eight

هشت است

Other exceptions are true exceptions; they don’t follow any rule and you need to remember

استثناهای دیگر استثناهای واقعی هستند. آنها از هیچ قانونی پیروی نمی کنند و شما باید

them.

آنها را به خاطر بسپارید.

Here are some of the most common exceptions to this rule:

در اینجا برخی از رایج ترین استثناها برای این قانون آورده شده است:

height leisure

تفریحات قد گونه های

weird caffeine

عجیب و غریب کافئین

species ancient

باستانی

Let’s test your skills!

بیایید مهارت های خود را آزمایش کنیم!

You’re going to hear another sentence.

یک جمله دیگر خواهید شنید.

Again, try to write the sentence down.

باز هم سعی کنید جمله را یادداشت کنید.

You’ll hear it twice.

آن را دوبار خواهید شنید

Ready?

آماده؟

Her weird neighbour weighed out eight pieces of ancient caffeine.

همسایه عجیب او هشت تکه کافئین قدیمی را وزن کرد.

Her weird neighbour weighed out eight pieces of ancient caffeine.

همسایه عجیب او هشت تکه کافئین قدیمی را وزن کرد.

Here’s the answer:

پاسخ این است:

Her weird neighbour weighed out eight pieces of ancient caffeine.

همسایه عجیب و غریب او هشت تکه کافئین قدیمی را وزن کرد.

Did you get everything right?

آیا همه چیز را درست انجام دادید؟

No spelling mistakes?

غلط املایی نداره؟

If so, well done!

اگر چنین است، آفرین!

If you made some mistakes, you can easily go back and review this section, and then

اگر اشتباهاتی مرتکب شدید، می توانید به راحتی به عقب برگردید و این بخش را مرور کنید و سپس

try again.

دوباره امتحان کنید.

Let’s look at our next rule

بیایید به قانون بعدی خود نگاه کنیم

Here are five nouns.

در اینجا پنج اسم وجود دارد.

What are the plurals, and how would you spell them?

جمع چیست و چگونه آنها را املا می کنید؟

Do you know?

میدونی؟

Here are the answers.

در اینجا پاسخ ها آمده است.

You can see that sometimes, you need to write plurals with es.

می بینید که گاهی اوقات باید با es جمع بنویسید.

But, when do you add -es to make a plural, instead of just -s?

اما، چه زمانی به جای فقط -ها -es را برای جمع اضافه می کنید ؟

It depends on the last letter of the word.

بستگی به حرف آخر کلمه دارد.

If a word ends in -s, -ss, -z, -ch, -sh, or -x, then you make the plural by adding -es.

اگر یک کلمه به -s، -ss، -z، -ch، -sh، یا -x ختم شود، با اضافه کردن -es، جمع را ایجاد می‌کنید.

For example:

به عنوان مثال: اتوبوس

glasses buses

شیشه ای

quizzes beaches

آزمون سواحل جعبه

dishes boxes

ظروف

Okay, but what about tomatoes?

خوب، اما در مورد گوجه فرنگی چطور؟

That has a plural with -es, but it doesn’t fit the rule you just saw.

این یک جمع با -es دارد، اما با قاعده‌ای که هم‌اکنون دیدید مطابقت ندارد .

There’s one more rule: if a word ends in a consonant plus -o, then the plural is written

یک قانون دیگر هم وجود دارد: اگر کلمه ای به صامت به اضافه -o

with -es.

ختم شود، جمع با -es نوشته می شود.

For example:

به عنوان مثال:

potatoes heroes

potatoes heroes

mosquitoes

mosquitoes

However, if a word ends with a vowel plus -o, then the plural is written only with -s,

با این حال، اگر کلمه ای با مصوت به اضافه -o به پایان می رسد ، جمع فقط با -s نوشته می شود،

like this:

مانند این:

videos radios

ویدئوهای رادیو

All of these rules also apply when you add -s to a verb.

همه این قوانین زمانی که -s را به یک فعل اضافه می کنید نیز اعمال می شود .

As usual, there are some exceptions, although most of them are uncommon words.

طبق معمول، برخی استثناها وجود دارد، اگرچه اکثر آنها کلمات غیر معمول هستند.

The most common exceptions to this rule are logos and pianos.

رایج ترین استثناهای این قانون لوگوها و پیانوها هستند.

Let’s do a quick test!

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم!

Here are five words.

در اینجا پنج کلمه وجود دارد.

How do you spell the plural?

جمع را چگونه می نویسید؟

Pause the video and write down your answers.

ویدیو را مکث کنید و پاسخ های خود را یادداشت کنید.

Ready?

آماده؟

Here are the answers.

در اینجا پاسخ ها آمده است.

Next, let’s look at one more useful rule to improve your English spelling.

در مرحله بعد، بیایید به یک قانون مفید دیگر برای بهبود املای انگلیسی خود نگاه کنیم.

Listen to five words, and try to write them down.

به پنج کلمه گوش دهید و سعی کنید آنها را یادداشت کنید.

Ready?

آماده؟

Truly, changeable, surprising, measurable, advancing.

به راستی، قابل تغییر، شگفت‌انگیز، قابل اندازه‌گیری، پیش‌رونده.

Listen one more time: truly, changeable, surprising, measurable, advancing.

یک بار دیگر گوش کنید: واقعاً، قابل تغییر، شگفت‌انگیز، قابل اندازه‌گیری، در حال پیشرفت.

Here are the words; did you spell them all correctly?

این کلمات است؛ آیا همه آنها را درست نوشتید؟

This rule is about adding a suffix to a root word which ends with -e.

این قانون در مورد افزودن پسوند به یک کلمه ریشه است که با -e ختم می شود.

For example, true ends with -e.

برای مثال true با -e ختم می شود.

When you add the suffix -ly, the -e disappears.

وقتی پسوند -ly را اضافه می کنید، -e ناپدید می شود.

Change also ends with -e, but when you add the suffix -able¬, the -e doesn’t disappear.

تغییر نیز با -e به پایان می رسد، اما وقتی پسوند -able¬ را اضافه می کنید، -e ناپدید نمی شود.

Do you know why this is?

می دونی چرا اینجوریه؟

Whether the -e disappears or not depends on two things: the spelling of the root word,

ناپدید شدن یا نشدن -e به دو چیز بستگی دارد: املای ریشه کلمه

and the suffix you are adding.

و پسوندی که اضافه می کنید.

Firstly, the -e can only disappear if you add a suffix which starts with a vowel, like

اولاً، -e تنها در صورتی ناپدید می شود که پسوندی را اضافه کنید که با یک مصوت شروع می شود، مانند

-able, -ible, -ing, -ity or -ed.

-able، -ible، -ing، -ity یا -ed.

For example:

به عنوان مثال: فعالیت گرفتن

achievable taking

قابل دستیابی با

activity

However, if a word ends with -ue, then you can sometimes drop the -e, even if the suffix

این حال، اگر کلمه ای به -ue ختم شود، گاهی اوقات می توانید -e را حذف کنید، حتی اگر پسوند

begins with a consonant.

با یک حرف صامت شروع شود.

For example:

برای مثال:

truly argument

true argument

Even when you’re using a suffix which starts with a vowel, you don’t always drop the

حتی وقتی از پسوندی استفاده می‌کنید که با یک مصوت شروع می‌شود، همیشه -e را رها نمی‌کنید

-e.

.

If the word ends -ce and the ending has an /s/ sound, or if a word ends -ge and the ending

اگر کلمه به -ce ختم می‌شود و پایان آن صدای /s/ دارد، یا اگر کلمه‌ای به -ge ختم می‌شود و انتهای

has a /dʒ/ sound, then you might need to keep the -e in order to keep the pronunciation

آن صدای /dʒ/ دارد، ممکن است لازم باشد -e را نگه دارید تا تلفظ یکسان بماند.

the same.

.

For example:

به عنوان مثال: تشویق

manageable encouragement

قابل مدیریت

graceful unpronounceable

برازنده غیرقابل تلفظ

As always, these rules have exceptions.

مثل همیشه، این قوانین استثناهایی دارند.

Even if a word ends -ce or -ge, you still drop the -e when you add an -ing suffix.

حتی اگر یک کلمه به -ce یا -ge ختم شود، باز هم با اضافه کردن پسوند -ing، -e را حذف می کنید.

One important exception is the word ageing, which can be spelled both ways: with an -e

یکی از استثناهای مهم کلمه پیری است که می تواند به دو صورت املا شود: با -e

(in British English) or without (in American English).

(در انگلیسی بریتانیایی) یا بدون (در انگلیسی آمریکایی).

Also, you don’t drop the -e if this would change the pronunciation.

همچنین، اگر این باعث تغییر تلفظ شود، -e را رها نکنید .

For example, the word agree needs to keep two -e’s in order to keep its pronunciation:

به عنوان مثال، کلمه موافقت باید دو -e را حفظ کند تا تلفظ خود را حفظ کند:

agreeing agreement

موافقت با توافق

agreeable

موافق است

Let’s do a quick test to see how well you can use these rules!

بیایید یک آزمایش سریع انجام دهیم تا ببینیم چقدر می توانید از این قوانین استفاده کنید!

Listen to five more words.

به پنج کلمه دیگر گوش دهید.

Write them down carefully.

آنها را با دقت یادداشت کنید.

You’ll hear the words twice.

کلمات را دو بار خواهید شنید.

Valuable, interchangeable, faking, seeing, activity.

ارزشمند، قابل تعویض، جعل کردن، دیدن، فعالیت.

Valuable, interchangeable, faking, seeing, activity.

ارزشمند، قابل تعویض، جعل کردن، دیدن، فعالیت.

Here are the answers.

در اینجا پاسخ ها آمده است.

How did you do?

چطور انجامش دادی؟

Finally let’s look at some words which are very commonly misspelled, even by native English

در نهایت اجازه دهید به برخی از کلماتی که حتی توسط انگلیسی زبانان بومی آنها اشتباه املایی می‌شوند نگاهی بیندازیم

speakers.

.

Look at four words.

به چهار کلمه نگاه کنید.

They all have spelling mistakes; can you correct them?

همه آنها اشتباهات املایی دارند. می توانید آنها را اصلاح کنید؟

Here are the four words; did you get them all right?

این چهار کلمه است؛ آیا همه آنها را درست فهمیدید؟

What makes these words difficult to spell?

چه چیزی املای این کلمات را دشوار می کند؟

In words like accommodation, it’s difficult to know where to put double letters.

در کلماتی مانند محل اقامت، دشوار است بدانید که حروف دوتایی را کجا قرار دهید.

What other words are like this?

چه کلمات دیگری شبیه این هستند؟

How about committee.

کمیته چطور.

How many -m’s?

چند -m؟

How many -t’s?

چند - t؟

What about embarrassed, millennium, possession, correspondence, or harassment?

در مورد خجالت، هزاره، تملک، نامه نگاری یا آزار و اذیت چطور؟

These are difficult because they aren’t very consistent.

اینها دشوار هستند زیرا خیلی سازگار نیستند.

Why does embarrass have two -r’s, but harass only has one?

چرا embarrass دو -r دارد، اما harass فقط یکی دارد؟

It’s not logical; you have to remember them.

منطقی نیست؛ شما باید آنها را به خاطر بسپارید

In words like conscious or guarantee, the relationship between the spelling and the

در کلماتی مانند conscious یا تضمینی، رابطه بین املا و

pronunciation is strange, even by English standards.

تلفظ حتی با استانداردهای انگلیسی عجیب است.

It’s rare that the letters ‘sci’ make a /ʃ/ sound.

به ندرت پیش می آید که حروف "sci" صدای /ʃ/ را ایجاد کنند.

There are many words with the letters ‘sci’, but normally, these letters make a /saɪ/

کلمات زیادی با حروف "sci" وجود دارد، اما به طور معمول، این حروف صدای /saɪ/

sound—like science—or a /sɪ/ sound—like discipline.

-مانند علم- یا صدای /sɪ/- مانند رشته می دهند.

It’s similar with guarantee.

با گارانتی مشابه است

Normally, the /g/ sound is produced by the letters ‘ge’ or ‘gi’.

به طور معمول، صدای /g/ با حروف 'ge' یا 'gi' تولید می شود.

There’s only one other word family where ‘gua’ makes a /g/ sound.

فقط یک خانواده کلمه دیگر وجود دارد که در آن "gua" صدای /g/ را تولید می کند.

Do you know which?

میدونی کدوم

The word guard, and words made from it, like guardian, are the only other words which behave

کلمه نگهبان و کلماتی که از آن ساخته شده است، مانند قیم، تنها کلمات دیگری هستند که این گونه رفتار

like this.

می کنند.

Again, these spellings are not consistent, and you need to remember them as exceptions.

باز هم، این املاها سازگار نیستند، و شما باید آنها را به عنوان استثنا به خاطر بسپارید.

Finally, what’s the problem with independent?

بالاخره مشکل استقلال چیست؟

This is difficult because there are two endings which have the same pronunciation: A-N-C-E

این دشوار است زیرا دو پایان وجود دارد که تلفظ یکسانی دارند: A-N-C-E

and E-N-C-E.

و E-N-C-E.

So, you have audience with an ‘e’, but ambulance with an ‘a’; competence with

بنابراین، شما مخاطبی با «e» دارید، اما آمبولانسی با «a» دارید. صلاحیت با

‘e’, but clearance with ‘a’, interference with ‘e’, but importance with ‘a’.

«ه»، اما پاکسازی با «الف»، تداخل با «ه»، اما اهمیت با «الف».

You can’t hear the difference between these two endings.

شما نمی توانید تفاوت بین این دو پایان را بشنوید.

Again, you have to remember the spellings.

باز هم باید املاها را به خاطر بسپارید.

However, it’s not all bad news: there is some logic here.

با این حال، این همه خبر بد نیست: منطقی در اینجا وجود دارد.

Important is written with an ‘a’, so the noun importance keeps the same spelling.

مهم با "a" نوشته می شود، بنابراین اسم اهمیت املای یکسانی را حفظ می کند.

Interfere ends with an ‘e’, so again the noun keeps the same spelling.

Interfere با "e" به پایان می رسد، بنابراین دوباره اسم همان املا را حفظ می کند.

Now, we want to ask you something: which words in English do you find most difficult to spell?

اکنون می خواهیم از شما چیزی بپرسیم: املای کدام کلمات در انگلیسی برای شما سخت تر است؟

Let us know in the comments!

در نظرات به ما اطلاع دهید!

Check out our website for more free English lessons: Oxford Online English dot com.

برای دروس رایگان بیشتر انگلیسی، وب سایت ما را بررسی کنید : Oxford Online English dot com.

Thanks for watching!

ممنون از ملاحظه تان!

See you next time!

بعدا می بینمت!