Real English - Ordering food on the phone

Hi. I'm Rebecca from engVid. In today's lesson, I'll show you how to order food on the phone.

سلام. من ربکا از engVid هستم. در درس امروز به شما نشان خواهم داد که چگونه از طریق تلفن غذا سفارش دهید.

Sometimes we learn how to do all kinds of other sophisticated things in a new language,

گاهی اوقات یاد می‌گیریم که چگونه انواع کارهای پیچیده دیگر را به زبانی جدید انجام دهیم،

but we still feel nervous when we need to do simple things. So, this is one of those

اما هنوز وقتی نیاز به انجام کارهای ساده داریم، عصبی می‌شویم. بنابراین، این یکی از آن

things. And hopefully after this lesson, you won't be nervous or shy to order food on the

چیزها است. و امیدوارم بعد از این درس، از سفارش تلفنی غذا عصبی یا خجالتی نباشید

phone. All right? Let's see how a typical dialogue might proceed. Okay?

. خیلی خوب؟ بیایید ببینیم یک دیالوگ معمولی چگونه ممکن است ادامه یابد. باشه؟

So, let's say you call, you know what you want. All right? And you say: "I'd like to

بنابراین، فرض کنید تماس می‌گیرید، می‌دانید چه می‌خواهید. خیلی خوب؟ و شما می گویید: "لطفاً می خواهم

order please." So, the person asks you: "Pick-up or delivery?" That means: do you want the

سفارش بدهم." بنابراین، فرد از شما می پرسد: "تحمل یا تحویل؟" یعنی: آیا می‌خواهید

food delivered to your home, or are you going to go there and pick up the food from the

غذا به خانه شما تحویل داده شود یا می‌خواهید به آنجا بروید و غذا را از

restaurant? Okay? So: -"I'd like to order please." -"Pick-up or delivery?" Let's say

رستوران تحویل بگیرید؟ باشه؟ بنابراین: -"من می خواهم سفارش بدهم لطفا." -" تحویل گرفتن یا تحویل؟" فرض

you want it delivered, so you say: "Delivery."

کنید می‌خواهید تحویل داده شود، بنابراین می‌گویید: «تحویل».

So, if you want it to be delivered, the person's going to ask you some more questions. For

بنابراین، اگر می‌خواهید آن را تحویل بگیرید، آن شخص از شما سؤالات بیشتری می‌پرسد. به

example: "What's your address?" So you say: -"66 Fleet Street, Apartment 4." -"What's

عنوان مثال: "آدرس شما چیست؟" بنابراین شما می گویید: -"خیابان فلیت 66، آپارتمان 4." -"

your phone number?" You give your phone number. -"647-2164." -"What's your buzzer code?" Okay?

شماره تلفنت چیه؟" شما شماره تلفن خود را بدهید. -"647-2164." -"کد زنگ شما چیست؟" باشه؟

Now, what's a buzzer code? In many North American buildings, as part of the security system,

حالا، کد زنگ چیست؟ در بسیاری از ساختمان‌های آمریکای شمالی ، به‌عنوان بخشی از سیستم امنیتی

you can't get into the building by just walking in. There's usually a security door which

، نمی‌توانید تنها با وارد شدن به داخل ساختمان وارد شوید. معمولاً یک درب امنیتی وجود دارد

can only be unlocked by the residents from upstairs. All right? And the buzzer code does

که فقط توسط ساکنان از طبقه بالا باز می‌شود. خیلی خوب؟ و کد زنگ

not... Is a separate number from the apartment number. This is an added layer of security

ندارد ... شماره جدا از شماره آپارتمان است . این یک لایه امنیتی اضافه شده است

so that nobody can know exactly how to get inside, and so on, and they won't know which

به طوری که هیچ کس نمی تواند دقیقاً بداند که چگونه وارد شود و غیره، و آنها نمی دانند در کدام

apartment you live in. So, a buzzer code is a number that is given to you so that you

آپارتمان زندگی می کنید. بنابراین، یک کد زنگ عددی است که به شما داده می شود تا شما

answer it in your apartment and you can let somebody inside to... Into the building when

در آپارتمان خود به آن پاسخ دهید و می توانید زمانی

they either press the button or they punch in the number. So this is like a code. So

که دکمه را فشار می دهند یا شماره را می کوبند، اجازه دهید کسی وارد ساختمان شود. بنابراین این مانند یک کد است. بنابراین

this is the buzzer code. -"What's your buzzer code?" Let's say: "612." Okay?

این کد زنگ هشدار است. -" کد زنگ شما چیست؟" بیایید بگوییم: "612." باشه؟

Then: "What would you like to order?" Now you give them your order. "1 Pad Thai and

سپس: "چه چیزی را می خواهید سفارش دهید؟" حالا شما سفارش خود را به آنها بدهید. "1 پد تای و

three veggie spring rolls." Okay? Let's say you called a Thai restaurant. All right. So,

سه اسپرینگ رول گیاهی." باشه؟ فرض کنید با یک رستوران تایلندی تماس گرفتید. خیلی خوب. بنابراین،

"veggie", you know, it's used, it's like short form, "vegetarian". Right? Next, so the person

"گیاهی"، می دانید، استفاده می شود، مانند شکل کوتاه، "گیاهی" است. درست؟ بعد، بنابراین شخص

says: -"Anything else?" -"Could you please send some chilli sauce?" Okay? Anything extra

می گوید: - "چیز دیگری؟" -"میشه لطفا کمی سس چیلی بفرستید؟" باشه؟ هر چیز اضافی

that you want or any special instructions you have about how the food should be cooked,

که می خواهید یا هر دستورالعمل خاصی که در مورد نحوه پخت غذا دارید،

that's the time to say it. All right?

وقت آن است که آن را بگویید. خیلی خوب؟

Next will come the question of money. So: "How are you paying?" So, you could just say:

بعد مسئله پول مطرح می شود. بنابراین: "چگونه پرداخت می کنید؟" بنابراین، شما فقط می توانید بگویید:

"Cash", or: "Mastercard", "Visa", "Debit". All right? You'll see that a lot of this conversation

"نقد"، یا: "مستر کارت"، "ویزا"، "دبیت". خیلی خوب؟ خواهید دید که بسیاری از این

is very short, to the point. Okay? It's not long sentences because nobody has time, also.

مکالمه بسیار کوتاه است. باشه؟ جملات طولانی نیست زیرا هیچ کس وقت ندارد.

They're usually very busy at these places. So they just ask you basic questions, so you

آنها معمولاً در این مکان ها بسیار شلوغ هستند. بنابراین آنها فقط از شما سؤالات اساسی می پرسند، بنابراین شما

give basic answers. You don't always need to use a full sentence.

پاسخ های اساسی می دهید. همیشه لازم نیست از یک جمله کامل استفاده کنید.

Okay, then maybe you want to ask them: "How much will..?" Some other questions, like:

خوب، پس شاید بخواهید از آنها بپرسید: " چقدر...؟" چند سوال دیگر، مانند:

"How much will that be?" Or: "How much is it?" Let's say the person says: -"$18.47."

"این چقدر خواهد بود؟" یا: "چقدر است ؟" فرض کنید شخص می گوید: -"18.47 دلار."

-"How long will it take?" -"About 45 minutes." -"Okay, thanks." -"Thanks. Bye." Okay? So,

-"چقد طول میکشه؟" -"حدود 45 دقیقه." -"باشه ممنون." -"ممنون خداحافظ." باشه؟ بنابراین،

you see that the conversation goes pretty fast, but at the same time, if you know what

می بینید که مکالمه بسیار سریع پیش می رود، اما در عین حال، اگر بدانید

to expect, it will be a lot easier for you to order the food.

چه انتظاری دارید، سفارش غذا برای شما بسیار آسان تر خواهد بود.

Let's run through it one last time, fast. -"I'd like to order please." -"Pick-up or

بیایید برای آخرین بار، سریع از آن عبور کنیم. -"میخوام سفارش بدم لطفا" -" تحویل گرفتن یا

delivery?" -"Delivery." -"What's your address?" -"66 Fleet Street, Apartment 4." -"Your phone

تحویل؟" -"تحویل." -"آدرست چیه؟" -"خیابان فلیت 66، آپارتمان 4." -"شماره تلفن شما

number?" -"612-9148." -"Your buzzer code?" -"317." -"What would you like to order?" -"One

؟" -"612-9148." -"کد زنگ شما؟" -"317." -"چه چیزی سفارش می دهید؟" -"لطفا یک

Pad Thai and three veggie spring rolls, please." -"Anything else?" -"Could you send some chilli

پد تای و سه اسپرینگ رول گیاهی." -"چیز دیگری مد نظر دارید؟" -"میشه لطفا کمی سس فلفل قرمز بفرستید

sauce, please?" -"Okay. How are you paying?" -"Cash. How much will that be?" -"$18.47."

؟" -باشه.چطور پول میدی؟ -"نقد. چقدر میشه؟" -"18.47 دلار."

-"And, how long will it take?" -"Oh, about half an hour." -"Okay, thanks." -"Thanks.

-"و، چقدر طول می کشد؟" -اوه، حدود نیم ساعت. -"باشه ممنون." -"ممنون

Bye." Okay? So, that's how you order food in English.

خداحافظ." باشه؟ بنابراین، به این ترتیب غذا را به زبان انگلیسی سفارش می دهید.

And if you'd like to do a quiz on this, please go to our website: www.engvid.com. Thanks

و اگر مایل به انجام یک مسابقه در این مورد هستید، لطفاً به وب سایت ما بروید: www.engvid.com. ممنون

for watching. Bye for now.

از ملاحظه تان. فعلا خداحافظ.