Learn English Grammar: How to use the auxiliary verb 'WOULD'

Hello. I'm Gill at engVid, and today's lesson is about the verb: "would" and how to use

سلام. من Gill در engVid هستم، و درس امروز درباره فعل: "would" و نحوه استفاده از

it. So, it's an auxiliary modal verb, okay? This lesson also links with two other lessons;

آن است. بنابراین، این یک فعل مدال کمکی است، خوب؟ این درس با دو درس دیگر نیز پیوند دارد.

one on "could" and the other on "should". So, if you haven't already seen those, do

یکی روی «می‌تواند» و دیگری روی «باید». بنابراین، اگر قبلاً آنها را ندیده اید،

look out for them.

به دنبال آنها باشید.

So, what we have, we have eight different examples of how the word "would" is used in

بنابراین، آنچه که داریم، هشت مثال مختلف از نحوه استفاده از کلمه "would" در

different kinds of sentences. So, we have the first four here, and then we'll have another

انواع مختلف جملات داریم. بنابراین، ما چهار مورد اول را در اینجا داریم، و سپس چهار مورد دیگر را خواهیم داشت

four, and then at the end of the lesson there'll be a little test for you to do yourselves-okay-as

، و سپس در پایان درس، یک تست کوچک برای شما وجود دارد که خودتان آن را انجام دهید - خوب -

well as the quiz on the website.

و همچنین مسابقه در وب سایت.

Okay, so let's have a look: Use of "would". So, first of all, you can use it in a question.

خوب، پس بیایید نگاهی بیندازیم: استفاده از "wild". بنابراین، اول از همه، شما می توانید آن را در یک سوال استفاده کنید.

If you're just offering somebody something: "Would you like...?" So: "Would you like"

اگر فقط به کسی چیزی پیشنهاد می کنید: "دوست داری...؟" بنابراین: "Woud you like"

is a useful set of words, construction: "Would you like a cup of tea?" So it's... If you

مجموعه ای از کلمات مفید است، ساخت: "Wel you like a tea?" پس اینطور است... اگر

have a guest in your... In your home, something like that, or if you're out in a caf� or

در خانه تان مهمان دارید... در خانه، چیزی شبیه به آن، یا اگر در یک کافه بیرون هستید یا

you're in the street and there is a caf�: "Would you like a cup of tea? Shall we go

در خیابان هستید و یک کافه وجود دارد: "آیا می خواهید مثل یک فنجان چای؟

in here?" So, it's a good way of asking a question in a polite way. Okay? So, that's

بریم اینجا؟" بنابراین، این روش خوبی برای پرسیدن یک سوال به روشی مودبانه است. باشه؟ بنابراین،

that one; nice and simple.

آن یکی است. زیبا و ساده

And then another one, which is quite simple and straightforward as well as a polite request...

و سپس یکی دیگر، که کاملاً ساده و سرراست و همچنین یک درخواست مؤدبانه است...

If maybe someone asks you: "What would you like? What would you like?" if they're offering

اگر شاید کسی از شما بپرسد: "چه چیزی را دوست داری؟ چه چیزی را دوست داری؟" اگر به

you some food, so you can reply: "I would like some salad, please", or whatever it is.

شما غذا پیشنهاد می دهند، می توانید پاسخ دهید: " لطفاً کمی سالاد می خواهم" یا هر چیز دیگری که باشد.

If someone is serving some food: "I would like some salad, please." So they're very

اگر کسی در حال سرو غذا است: " لطفاً کمی سالاد می خواهم." بنابراین آنها بسیار

similar, using "like" with "would". Right, okay.

شبیه هستند و از "like" با "wild" استفاده می کنند. درسته، باشه

So, the next two examples are called conditionals, so they're a little bit more complicated but

بنابراین، دو مثال بعدی شرطی نامیده می شوند، بنابراین آنها کمی پیچیده تر هستند، اما

we do have some lessons on conditionals as well. So, if you're not sure about conditionals,

ما در مورد شرطی ها نیز درس هایی داریم. بنابراین، اگر در مورد شرطی‌ها مطمئن نیستید،

do have a look at those. So the first one, it's a kind of... If you're imagining something,

به آن‌ها نگاهی بیندازید. پس اولی، نوعی... اگر چیزی را تصور می کنید،

a future situation, it's imaginary... "Hypothetical" is another word for that. Okay? You're imagining:

موقعیتی در آینده، خیالی است... «فرضی » کلمه دیگری برای آن است. باشه؟ دارید تصور می کنید:

"Oh, if I won... If I won a lot of money, what would I do?" So: "I would..." What would

"اوه، اگر برنده می شدم ... اگر پول زیادی می بردم، چه کار می کردم؟" بنابراین: "من ..."

you do if you won a lot of money? "I would maybe give some of it to charity", for example.

اگر پول زیادی به دست می آورید چه می کنید؟ مثلاً « شاید مقداری از آن را به خیریه بدهم».

So, that's just imagining a possible future thing. If you're very lucky and win a lot

بنابراین، این فقط تصور یک چیز احتمالی در آینده است. اگر خیلی خوش شانس باشید و پول زیادی برنده شوید

of money: "I would", but you wouldn't say: "I will" because it's not definite. "I would"

: "من می خواهم"، اما نمی گویید: "من خواهم کرد" زیرا قطعی نیست. "من می خواهم" به

is because it's not certain or definite that you would win a lot of money; this is just

این دلیل است که مطمئن یا قطعی نیست که شما پول زیادی کسب خواهید کرد. این فقط

imaginary or hypothetical. Okay.

خیالی یا فرضی است. باشه.

And then there's another conditional which is in the past, so it's actually too late

و سپس یک شرط دیگر وجود دارد که در گذشته است، بنابراین اکنون

to do anything about it now, but you're saying you would have done something if... If you

برای انجام کاری در مورد آن خیلی دیر است، اما شما می گویید که اگر ... اگر

had known about it, or whatever. So: "If I had known that your car had broken down"...

در مورد آن می دانستید یا هر چیز دیگری، کاری انجام می دادید. پس: «اگر می دانستم ماشینت خراب شده است»...

If the car breaks down, it's not working, the person can't drive. "If I had known that

اگر ماشین خراب شد، کار نمی کند، شخص نمی تواند رانندگی کند. "اگر می دانستم

your car had broken down, I would have given you a lift in my car." To give someone a lift,

ماشینت خراب شده، تو را با ماشینم بالابر می دادم." برای بالا بردن یک نفر،

in this context is if you have your car and your neighbour, their car has broken down,

در این زمینه این است که اگر ماشین خود و همسایه تان را دارید، ماشین آنها خراب شده است

you might say: "Oh, well, I'm going in that direction. I'll give you a lift." Meaning:

، ممکن است بگویید: "اوه، خوب، من به آن سمت می روم. من به شما یک آسانسور می دهم. " معنی:

You can get in my car as a passenger, I will drive it, and I will drive you to that place,

شما می توانید به عنوان مسافر سوار ماشین من شوید، من سوار آن می شوم و شما را به آنجا می برم،

as your car isn't working. So that's giving a lift. So: "If I had known that your car

زیرا ماشین شما کار نمی کند. پس این باعث می‌شود. پس: «اگر می دانستم ماشینت

had broken down, I would have given", so three verbs there, but have a look at another lesson

خراب شده، می دادم»، پس سه فعل آنجاست، اما

for that construction on conditionals. "I would have given you a lift", but the reason

برای آن ساختن مشروط به درس دیگری نگاهی بینداز. " من به تو می دادم"، اما دلیل

that it's too late, this is one... The conditional... Conditional number three, when it's too late

اینکه خیلی دیر شد، این یکی است... مشروط ... شرطی شماره سه، وقتی خیلی دیر شده است

to do anything about it because you didn't know, so you couldn't offer a lift. So...

که کاری در مورد آن انجام دهی چون نمی دانستی، پس شما نمی توانید یک آسانسور ارائه دهید. بنابراین ...

But that's... You would use "would" in that situation. "I would have, but I didn't know,

اما این ... شما در آن موقعیت از "wild" استفاده می کنید . "می خواستم، اما نمی دانستم،

so I didn't." Okay, so that's the first four examples. So let's move on and have a look

بنابراین نمی دانستم." خوب، پس این چهار مثال اول است . پس بیایید ادامه دهیم و نگاهی

at the next four.

به چهار مورد بعدی بیاندازیم.

Okay, so let's have a look at the next four. So, number five: "would" is used after all

خوب، پس بیایید نگاهی به چهار مورد بعدی بیندازیم. بنابراین، شماره پنج: "would" بعد از

of these question words. So, you probably know all the question words: "Who", "what",

همه این کلمات سوالی استفاده می شود. بنابراین، احتمالاً همه کلمات سؤالی را می دانید: "چه کسی"، "چه چیزی"،

"when", "where", "why", and "how"; so you can use "would" following each of those words

"چه زمانی"، "کجا"، "چرا" و "چگونه"؛ بنابراین می توانید از "wild" به دنبال هر یک از آن کلمات

to ask a question. So: "Who would be the best person for this job?" If there's a job vacancy,

برای پرسیدن یک سوال استفاده کنید. بنابراین: "بهترین فرد برای این کار چه کسی خواهد بود؟" اگر یک فرصت شغلی خالی وجود داشته باشد،

people are trying to decide from within the company, perhaps, promote somebody: "Who would

مردم سعی می کنند از درون شرکت تصمیم بگیرند ، شاید به ارتقای شخصی بپردازند: "

be the best person for this job?" Or maybe they're interviewing people for the job and

بهترین فرد برای این شغل چه کسی خواهد بود؟" یا شاید آنها برای این شغل با افراد مصاحبه می کنند و

they've interviewed a few people, and then they're sitting, trying to decide: "Who would

با چند نفر مصاحبه کرده اند و سپس می نشینند و سعی می کنند تصمیم بگیرند: "

be the best person for this job?" Okay?

بهترین فرد برای این کار چه کسی خواهد بود؟" باشه؟

And then for all sorts of questions: "What would you do if...?" If... "What would you

و سپس برای انواع سؤالات: " اگر... چه کار می کنی؟" اگر... "

do if you saw a ghost?", "What would you do if you won a lot of money?" Any possibility:

اگر یک روح می دیدی چه کار می کردی؟"، "اگر پول زیادی برنده می شدی چه کار می کردی ؟" هر احتمالی:

"What would you do if...?" Okay.

"اگر... چه کار می کنی؟" باشه.

Then with "when": "When would you like to travel?" So a travel agent might ask this

سپس با "وقتی": "کی دوست داری سفر کنی؟" بنابراین ممکن است یک آژانس مسافرتی این را بپرسد

because they want to book some tickets for you. "When would you like to travel?" So,

زیرا می‌خواهد چند بلیط برای شما رزرو کند. "چه زمانی میخواهید به سفر بروید؟" بنابراین،

"like" is coming up again. "Would you like...? When would you like to travel?"

"لایک" دوباره ظاهر می شود. "دوست داری ...؟ کی دوست داری سفر کنی؟"

Then "where": "Where would you like to go today?" If you're making plans for the day:

سپس "where": "دوست داری امروز کجا بروی؟" اگر برای روز برنامه ریزی می کنید:

"Where would you like to go today?"

" دوست داری امروز کجا بروی؟"

And then "why": "Why would she leave her car there?" Maybe she has parked her car in an

و سپس "چرا": "چرا او ماشین خود را آنجا رها می کند ؟" شاید او ماشینش را در مکانی غیرعادی پارک کرده است

unusual place, so: "Why? Why would she park her car there? That's a funny place to put

، بنابراین: "چرا؟ چرا باید ماشینش را آنجا پارک کند؟ جای خنده‌داری

it. She doesn't usually park it there. Why would she park it there?" Okay.

است. او معمولاً آن را پارک نمی‌کند. چرا باید آن را پارک کند؟" باشه.

And then finally "how": "How would he react?" If you told somebody some exciting news or

و سپس در نهایت "چگونه": "او چه واکنشی نشان خواهد داد؟" اگر به کسی یک خبر هیجان انگیز یا

some bad news, even: "How would he react?" Okay? So that's all with the question words

یک خبر بد بگویید، حتی: "او چه واکنشی نشان می دهد؟" باشه؟ پس این همه با کلمات سوالی

followed by "would".

و پس از آن "wild" است.

The next one is a bit different; it's about regular past action. It's about something

مورد بعدی کمی متفاوت است. این در مورد اقدامات گذشته منظم است. این در مورد چیزی است

that used to happen regularly in the past. Okay? So, for example: "My neighbour's dog

که در گذشته به طور منظم اتفاق می افتاد. باشه؟ مثلاً: «سگ همسایه

would howl"... This word "howl" I think I may have mentioned it in another lesson, but

من زوزه می‌کشید»... این کلمه «زوزه» فکر می‌کنم شاید در درس دیگری به آن اشاره کرده باشم، اما

it's the sound a dog makes when it's not happy and it sort of... The word "howl" suggests

این صدایی است که سگ وقتی خوشحال نیست تولید می‌کند و به نوعی... کلمه "زوزه"

the sound the dog makes: "Howl, howl", and it's a kind of crying sound. So, this is actually

صدایی را که سگ تولید می کند نشان می دهد: "زوزه، زوزه" و این نوعی صدای گریه است. بنابراین، این در واقع

true; a neighbour had a dog and the neighbour went out to work every day for the whole day,

درست است. همسایه ای سگ داشت و همسایه تمام روز هر روز سر کار بیرون می رفت

and by the afternoon the dog was getting very lonely and upset, and it would howl every

و تا بعد از ظهر سگ بسیار تنها و ناراحت می شد و هر

afternoon when my neighbour was out at work. So, I would be in my flat hearing a dog howling

روز بعد از ظهر وقتی همسایه من سر کار بیرون می آمد زوزه می کشید. بنابراین، در خانه‌ام می‌شنوم که سگی در

downstairs, and not being able to do anything about it. So, this is something that happened

طبقه پایین زوزه می‌کشد، و نمی‌توانم کاری در مورد آن انجام دهم. بنابراین، این چیزی است که

nearly every day, so it was regular past action. "My neighbour's dog would howl", it's something

تقریبا هر روز اتفاق می‌افتد، بنابراین یک اقدام منظم گذشته بود. "سگ همسایه من زوزه می کشید"، این کاری است

the dog did regularly. "...would howl every afternoon". So that's a bit different from

که سگ مرتباً انجام می داد. "...هر بعدازظهر زوزه میکشید ". بنابراین با

some of these other uses. Okay.

برخی از این کاربردهای دیگر کمی متفاوت است. باشه.

The next one is to do with preference; preferring one thing rather than another. So, with preference:

مورد بعدی مربوط به اولویت است. ترجیح دادن یک چیز به جای دیگری بنابراین، با ترجیح:

"I prefer tea, not coffee", that sort of thing. "I prefer chocolate, not strawberries". Or

"من چای را ترجیح می دهم، نه قهوه"، این نوع چیزها. "من شکلات را ترجیح می دهم، نه توت فرنگی". یا

I like both, really, but anyway. Preference, if you prefer something. And this one, with

من هر دو را دوست دارم، واقعا، اما به هر حال. اگر چیزی را ترجیح می دهید ترجیح دهید. و این یکی با

"would", you have to use either the word: "rather" or "sooner", either of these, but

"wild" باید یا از کلمه "بهتر" یا "زودتر" استفاده کنید، یکی از این دو، اما

"rather" is used a bit more, I think, than "sooner". So you use either: "rather" or "sooner"

"به نظرم" کمی بیشتر از "زودتر" استفاده می شود. بنابراین شما از هر یک از: "به جای" یا "زودتر"

with "would", plus this word: "than". So, in the example here: "I would rather drink

با "wild" استفاده می کنید، به اضافه این کلمه: "از". بنابراین، در مثال اینجا: "من ترجیح می دهم

tea than coffee in the afternoon." Okay? So, we've got: "rather" and "than". "I would rather

بعد از ظهر چای بنوشم تا قهوه." باشه؟ بنابراین، ما داریم: "به جای" و "از". من ترجیح می دهم

drink tea than coffee in the afternoon." You could just as easily say "sooner": "I would

بعد از ظهر چای بنوشم تا قهوه. به همین راحتی می توانید بگویید "زودتر": "من

sooner drink tea than coffee in the afternoon." Just the same, but "rather" is the more usual

بعد از ظهر زودتر چای مینوشم تا قهوه." دقیقاً یکسان است، اما "در عوض" کلمه معمولی

word that people use. Okay? So that means I prefer... I prefer to drink tea rather than

است که مردم استفاده می کنند. باشه؟ پس یعنی ترجیح می دهم... من ترجیح می دهم

coffee in the afternoon. "I would rather drink", okay.

بعد از ظهر چای بنوشم تا قهوه. " ترجیح می دهم بنوشم"، باشه.

And then, finally, the idea of somebody's intention; somebody who intends. They have

و سپس، در نهایت، ایده نیت کسی . کسی که قصد دارد

a plan to do something, or they have agreed or promised to do something, and you can say:

آنها برنامه ای برای انجام کاری دارند، یا توافق کرده اند یا قول داده اند که کاری انجام دهند و می توانید بگویید:

"He said he would clean the kitchen." Okay? So, if somebody says they will do something,

"گفت آشپزخانه را تمیز می کند." باشه؟ بنابراین، اگر کسی بگوید کاری را انجام خواهد داد،

whether you believe them or not depends on the sort of person they are and whether you

این که آیا شما او را باور می‌کنید یا نه، بستگی به نوع آدمی دارد و اینکه آیا

can trust them to do what they say. So, someone who says he will clean the kitchen and you

می‌توانید به او در انجام آنچه می‌گوید اعتماد کنید. بنابراین، کسی که می‌گوید آشپزخانه را تمیز می‌کند و شما

say: "Oh, wow, thank you. That would be so helpful, because I hate cleaning the kitchen

می‌گویید: "اوه، وای، متشکرم. این خیلی مفید خواهد بود ، زیرا من از تمیز کردن آشپزخانه

myself, so if you would clean the kitchen that would be great."

خودم متنفرم، بنابراین اگر آشپزخانه را تمیز کنید ، عالی خواهد بود."

But you can also say this... If you have it with an exclamation mark at the end, you might

اما می تونی اینو هم بگی... اگه آخرش با علامت تعجب داشته باشی، شاید بگی

be saying... You walk into the kitchen and you see a mess, and: "Oh! He said he would

... وارد آشپزخونه میشی و می بینی که بهم ریخته، و: "اوه! اون گفت می

clean the kitchen! You know? What happened?" You're shocked that the kitchen is still dirty

تونم تمیز کنم. آشپزخونه! میدونی؟ چی شده؟" شما شوکه شده اید که آشپزخانه هنوز

and in a mess; it's not clean and tidy at all. So, it depends. If you use an exclamation

کثیف و درهم است. اصلا تمیز و مرتب نیست بنابراین، بستگی دارد. اگر در پایان از علامت تعجب استفاده

mark at the end, it sort of suggests that the person who promised to do something hasn't

کنید، به نوعی نشان می دهد که فردی که قول انجام کاری را

done it. At least they haven't yet done it; perhaps they will do it, perhaps not. But

داده است، آن را انجام نداده است. حداقل آنها هنوز این کار را نکرده اند. شاید آنها این کار را انجام دهند، شاید نه. اما

it's to do with intention. Somebody says they will do something, but we all know that people

این مربوط به نیت است. کسی می گوید که کاری را انجام خواهد داد، اما همه ما می دانیم که مردم

don't always do what they say they will do. So, there you are. Okay, so now we'll move

همیشه کاری را که می گویند انجام نمی دهند. بنابراین، شما اینجا هستید. بسیار خوب، پس اکنون

on to a little bit more about using "would" with "have", because there are different forms

به کمی بیشتر در مورد استفاده از "wild" با "have" می پردازیم، زیرا اشکال مختلفی

with abbreviations, and then we'll have a little test to finish with.

با اختصارات وجود دارد، و سپس یک تست کوچک برای پایان دادن خواهیم داشت.

Okay, so let's first of all have a look at the abbreviations or contractions for: "would

خوب، پس بیایید اول از همه نگاهی به اختصارات یا انقباضات: "would

have", so "would have" written in full is like that. "Would've", apostrophe "ve". People

have" بیندازیم، بنابراین "would have" به طور کامل نوشته شده است. "Would've"، آپاستروف "ve". مردم

say: "would've". "I would've come to your party. I would've, but I didn't know you were

می گویند: "باید". "من به مهمانی شما می‌آمدم. می‌رفتم، اما نمی‌دانستم که شما مهمانی

having one, so I didn't." So: "would've" is like "would have" but it's more in... An abbreviation

می‌گیرید، بنابراین نگرفتم." بنابراین: "would've" مانند "would have" است اما بیشتر در ... مخفف

in speaking, in informal speech. So, the apostrophe shows that there is one or more letters missing;

در صحبت کردن، در گفتار غیر رسمی. بنابراین، آپستروف نشان می دهد که یک یا چند حرف گم شده است.

"ha" is missing, so: "would've", "would've", okay?

"ha" گم شده است، بنابراین: "would've"، "would've"، خوب؟

Some people don't pronounce the "v" in "would've", they just say: "woulda", "I woulda". So you

برخی از مردم "v" را در "would've" تلفظ نمی کنند، فقط می گویند: "woulda"، "I woulda". بنابراین شما

sometimes see it written that way. If somebody's writing down what somebody's said, they might

گاهی اوقات می بینید که به این شکل نوشته شده است. اگر کسی آنچه را که کسی گفته است بنویسد، ممکن است

spell it like this, all in one word: "woulda" because that's what it sounds like. Okay.

آن را به این صورت بنویسد، همه در یک کلمه: "woulda" زیرا این همان چیزی است که به نظر می رسد. باشه.

So it's not correct, but it shows how the person pronounced it.

بنابراین درست نیست، اما نشان می دهد که شخص چگونه آن را تلفظ کرده است.

And then, finally, we have something that's not correct at all and I would advise you

و سپس، در نهایت، ما چیزی داریم که اصلاً صحیح نیست و من به شما توصیه می

to avoid it, just as we had... Similarly in: "could", "could of", "should of", and here

کنم از آن اجتناب کنید، همانطور که ما داشتیم... به همین ترتیب در: "می توانست"، "می توانست"، "باید" و در اینجا

we have: "would of". People have misunderstood that "ve" here. People misunderstand and think

داریم : «می‌خواهد». مردم اینجا «ve» را اشتباه متوجه شده اند. مردم اشتباه می‌فهمند و فکر

that's the word "of", but it's not. Okay? So I'm crossing that out with a big red pen

می‌کنند این کلمه «از» است، اما اینطور نیست. باشه؟ بنابراین من آن را با یک خودکار قرمز بزرگ خط می زنم

because it's wrong. But not only do you see it written that way, you also hear people

زیرا اشتباه است. اما نه تنها آن را به این صورت می‌بینید، بلکه می‌شنوید که مردم

saying it now as if they're saying "of": "I would of done that" because they've misunderstood,

اکنون آن را می‌گویند، انگار می‌گویند "از": "من این کار را انجام می‌دادم" زیرا آنها اشتباه

and gradually over the years, instead of: "I would've done that", they've seen it written

فهمیده‌اند، و به تدریج در طول سال‌ها، به جای اینکه: « من این کار را می‌کردم»، آن‌ها نوشته‌اند

"of", they've heard people say it that way, and they say it "would of", but it's completely

«از»، شنیده‌اند که مردم آن‌طور می‌گویند، و می‌گویند «باید»، اما کاملاً

wrong, so please try to avoid that one. And if you're speaking, you could say: "would

اشتباه است، پس لطفاً سعی کنید از آن یکی اجتناب کنید. . و اگر صحبت می‌کنید، می‌توانید بگویید: «

have" in a more formal situation, like in a job interview; you can say: "would've",

باید» در موقعیت رسمی‌تری، مانند مصاحبه شغلی. می‌توانید

"I would've" in a more informal conversation; "woulda", maybe if other people are saying

در یک مکالمه غیررسمی‌تر بگویید: «می‌خواهم»، «می‌خواهم». "دوست دارم"، شاید اگر دیگران آن را می گویند

it, it's okay just to join in; but please avoid "would of" if you possibly can, even

، فقط برای پیوستن به آن اشکالی ندارد. اما لطفاً اگر ممکن است از "would of" اجتناب کنید، حتی

if you see it written down - it's wrong. Okay.

اگر آن را یادداشت کنید - اشتباه است. باشه.

Right, so let's move on, then, to the little test that I have for you here. So, the first

درست است، پس بیایید به آزمون کوچکی که در اینجا برای شما دارم، ادامه دهیم. بنابراین، اولین

one here, you're offering somebody a drink, maybe in your home, and you're asking them:

نفر اینجا، شما به کسی نوشیدنی می دهید، شاید در خانه خود، و از آنها می پرسید:

"Tea or coffee?" But you wouldn't normally just say: "Tea or coffee?" You'd say it a

"چای یا قهوه؟" اما شما معمولاً فقط نمی گویید: "چای یا قهوه؟"

bit more politely than that. So, how would you ask them that question using "would"?

کمی مودبانه تر از این حرف را می زنید. بنابراین، چگونه با استفاده از "wild" این سوال را از آنها بپرسید؟

Can you remember from earlier in the lesson? Can you say: "_______ _______ _______ tea

آیا می توانید مطالب قبلی در درس را به خاطر بیاورید؟ آیا می توانید بگویید: "_______ _______ _______ چای

or coffee? _______ _______ _______ tea or coffee?" Okay? So, you start with the word

یا قهوه؟ _______ _______ _______ چای یا قهوه؟" باشه؟ بنابراین، شما با کلمه

"would": "Would... Would you... Would you like", okay? So that... That phrase: "Would

"would" شروع می کنید: "Would... Will you... Will you like"، باشه؟ به طوری که ... آن عبارت: "Would

you like" is very useful. "Would you like tea or coffee, or something else? Fruit juice?

you like" بسیار مفید است. "آیا چای یا قهوه یا چیز دیگری می‌خواهی؟ آب میوه؟

Water?" Anything. So: "Would you like", okay?

آب؟" هر چیزی. بنابراین: "دوست داری"، باشه؟

Next one, I've put here: "Same place for holidays", which is just to remind me: If a family go

مورد بعدی را اینجا گذاشته ام: "همان مکان برای تعطیلات"، که فقط برای یادآوری است: اگر خانواده ای

to the same place every summer for their holidays, it's a regular, repeated action, so there's

هر تابستان برای تعطیلات خود به یک مکان بروند، این یک عمل منظم و تکراری است، بنابراین

a way of saying that, using "would" when it's in the past. So, if you're thinking back maybe

یک راه برای گفتن وجود دارد. که با استفاده از "wild" زمانی که در گذشته است. بنابراین، اگر

to your childhood, and if you went to the same place for your holidays with your family

به دوران کودکی‌تان فکر می‌کنید، و شاید هر سال برای تعطیلات خود با خانواده‌تان به همان مکان می‌رفتید

perhaps every year, but maybe you don't go there now, you can say: "Every year we..."

، اما شاید هم اکنون به آنجا نمی‌روید، می‌توانید بگویید: «هر سال ما. .."

Okay? So, can you think of a few words to add using "would"? "Every year we _______

باشه؟ بنابراین، آیا می توانید چند کلمه برای اضافه کردن با استفاده از "would" فکر کنید؟ "هر سال ما _______

_______ _______". So: "Every year we would go to", and then wherever the place is. France?

_______ _______". پس: «هر سال می رفتیم» و بعد هر جا که باشد. فرانسه؟

The south of France perhaps. "Every year we would go to the south of France for our holidays",

جنوب فرانسه شاید. "هر سال برای تعطیلات خود به جنوب فرانسه می رفتیم"،

for holidays. Okay. So that was a regular, every year event. "We would go to France".

برای تعطیلات. باشه. بنابراین این یک رویداد عادی، هر سال بود. "ما به فرانسه می رفتیم".

Right.

درست.

Next one, your friend promised to phone you and you're waiting for her phone call. So,

بعد دوستت قول داده بهت زنگ بزنه و تو منتظر تماس تلفنیش هستی. بنابراین،

you tell someone else: "My friend said _______ _______ _______". How do you say that using

شما به دیگری بگویید: "دوست من گفت _______ _______ _______". چگونه می گویید که با استفاده از

"would"? "She promised to phone" or "He promised to phone". "My friend said _______ _______

"would"؟ "او قول داد تلفن کند" یا "او قول داد تلفن کند". "دوستم گفت _______ _______

_______". So: "My friend said he or she would phone." Okay, and maybe a time or before a

_______". بنابراین: "دوست من گفت که تلفن می کند." خوب، و شاید یک زمان یا قبل از یک

time. "...said he or she would phone before 6 o'clock", something like that. So: "My friend

زمان. "...گفت که قبل از ساعت 6 تلفن می کند "، چیزی شبیه به آن. بنابراین: "دوست من

said he or she would phone", so I'm waiting for their call. Okay.

گفت که او تلفن می کند"، بنابراین من منتظر تماس آنها هستم. باشه.

Right. So, here, this one, you may be in a restaurant or something, or a shop and you're

درست. بنابراین، اینجا، این یکی، شما ممکن است در یک رستوران یا چیزی، یا یک مغازه باشید و می خواهید

wanting to buy something or to... The waiter to bring you something, and you want a bottle

چیزی بخرید یا ... پیشخدمت چیزی برای شما بیاورد، و شما یک بطری آب می خواهید

of water. Okay? So let's say you're in a restaurant and you'd like a bottle of water. So, you

. باشه؟ بنابراین فرض کنید در یک رستوران هستید و یک بطری آب می خواهید. بنابراین، شما

ask the waiter politely, or you tell the waiter what you want, but you don't say: "I want"

مؤدبانه از گارسون می‌پرسید، یا به گارسون می‌گویید که چه می‌خواهید، اما نمی‌گویید: «می‌خواهم»

because "I want" is not very polite. So, asking for a bottle of water: "I _______ _______",

زیرا «من می‌خواهم» خیلی مؤدبانه نیست. بنابراین، درخواست یک بطری آب: "من _______ _______"،

okay. So: "I would", what goes with "would"? "I would like", whoops. "I would like a bottle

باشه. بنابراین: «من می‌خواهم»، با «بخواهم» چه می‌آید؟ "من می خواهم"، اوه. "من یک بطری آب می خواهم

of water, please". It's always a good idea to include "please". "I would like a bottle

، لطفا". این ایده خوبی است که همیشه عبارت "لطفا" را درج کنید. "من یک بطری آب می خواهم

of water, please." Okay. Right.

، لطفا." باشه. درست.

So, next one, money again. It's difficult to avoid mentioning money. "If I won the lottery..."

بنابراین، بعدی، دوباره پول. اجتناب از ذکر پول دشوار است. "اگر من در لاتاری برنده شدم...

The lottery, a lot of countries have a lottery where you buy a lottery ticket and it has

" قرعه کشی، بسیاری از کشورها قرعه کشی دارند که در آن شما یک بلیط بخت آزمایی می خرید و اعداد روی آن وجود دارد

numbers on; and then every week, or once a month or something, a number is taken at random

. و سپس هر هفته، یا یک بار در ماه یا چیزی مشابه، یک عدد به طور تصادفی

from a machine or something like that, and somebody wins a lot of money. So that's the

از یک دستگاه یا چیزی شبیه به آن گرفته می‌شود و کسی پول زیادی برنده می‌شود. پس

lottery. So: "If I won the lottery"-meaning if I won some money-"I..." So you could answer

قرعه کشی همین است. بنابراین: "اگر در لاتاری برنده شدم" - یعنی اگر مقداری پول برنده شدم - "من..." پس می توانید

this for yourself. If you won a lot of money... "If I won the lottery I _______ _______ _______".

این را خودتان پاسخ دهید. اگر پول زیادی بردی... "اگر در لاتاری برنده شدم _______ _______ _______".

"...I would", and then whatever it is that you would do with the money. "I would buy

«... می‌کردم»، و بعد هر کاری که می‌کردی با پول انجام می‌دادی.

a car, a house. I would go on a cruise. Give some money to charity", all sorts of things;

«ماشین می‌خریدم، خانه می‌خریدم. به سفر دریایی می‌رفتم. مقداری پول به خیریه بدهید»، همه‌جور چیز.

lots of possibilities. So: "I would do something with the money", or: "I would invest it. I

بسیاری از امکانات پس: «با پول کاری انجام می دادم » یا: «آن را سرمایه گذاری می کردم

would put it in the bank and keep it safe." Hopefully safe. Okay. Right.

، در بانک می گذاشتم و محفوظ می ماندم». به امید سلامتی باشه. درست.

And then the final example, it's a rather complicated situation, but I'll try to explain

و سپس مثال آخر، وضعیت نسبتاً پیچیده ای است، اما من سعی می کنم

it. So you have a neighbour and she has lost her keys to her house, and it's late at night.

آن را توضیح دهم. بنابراین شما یک همسایه دارید و او کلید خانه اش را گم کرده است و شب است.

Okay? So she can't get into her house at midnight to go to bed. So, she doesn't knock on your

باشه؟ بنابراین او نمی تواند نیمه شب وارد خانه اش شود تا به رختخواب برود. بنابراین، او در

door or anything like that. She has her car there, so she gets into her car and she sleeps

خانه شما را نمی زند یا چیزی شبیه به این. او ماشینش را آنجا دارد، بنابراین سوار ماشینش می شود و

all night in her car. Okay. And then the next morning maybe she finds her keys again. She

تمام شب را در ماشینش می خوابد. باشه. و بعد صبح روز بعد شاید دوباره کلیدهایش را پیدا کند. او

was looking in the wrong place, so she had her keys after all. She finds her keys again,

به جای اشتباهی نگاه می کرد، بنابراین کلیدهایش را داشت. او دوباره کلیدهایش را پیدا می کند،

she goes back into her house, and then she might tell you about it later that day. If

به خانه اش برمی گردد و بعداً ممکن است آن روز به شما بگوید. اگر

she sees you, she might say what a terrible experience she had. She thought she had lost

او شما را ببیند، ممکن است بگوید چه تجربه وحشتناکی داشته است. او فکر کرد که

her keys; she slept in her car.

کلیدهایش را گم کرده است. او در ماشینش خوابید

And you... You actually have a spare room in your house or apartment where she could

و شما... شما در واقع یک اتاق اضافی در خانه یا آپارتمان خود دارید که او می

have slept there. You would happily have let her come and sleep in your spare room. Okay.

توانست آنجا بخوابد. با خوشحالی به او اجازه می دادید بیاید و در اتاق اضافی شما بخوابد. باشه.

But it's too late now because it's the next day; she's found her keys again - there's

اما الان خیلی دیر است چون روز بعد است . او دوباره کلیدهای خود را پیدا کرده است -

no problem anymore. So, that's the situation. So, it's in the past; it's too late for you

دیگر مشکلی وجود ندارد. بنابراین، این وضعیت است. بنابراین، در گذشته است. الان خیلی دیر است که

to offer now, but: "If I had known that you had lost your keys, I..." So: "I would...

شما پیشنهاد دهید، اما: "اگر می دانستم کلیدهایت را گم کرده ای، من..." بنابراین: "من ...

I would have..." So what would you say? "I would have offered you my spare room", or:

می خواهم ..." پس چه می گویید؟ « اتاق یدکم را به تو پیشنهاد می‌دادم»، یا:

"I would have let you sleep in my spare room", anything like that, but the main thing is:

«به تو اجازه می‌دادم در اتاقم بخوابی»، هر چیزی شبیه این، اما نکته اصلی این است:

"I would have... If I had known, I would have tried to help." So that's the main thing:

«می‌داشتم... اگر می‌دانستم، می‌دانستم. سعی کرده اند کمک کنند." بنابراین این نکته اصلی است:

"I would have". Okay. Right.

"من می خواهم". باشه. درست.

So that's all the different uses of the word "would", and with some little bits of information

بنابراین این همه کاربردهای مختلف کلمه "would" است و با کمی اطلاعات

about contractions and incorrect versions, and so on. And I hope you found the test useful.

در مورد انقباضات و نسخه های نادرست و غیره. و امیدوارم که این تست برای شما مفید بوده باشد.

As I mentioned, we do also have lessons on the use of: "could" and "should" in a similar

همانطور که اشاره کردم، ما همچنین درس هایی در مورد استفاده از: "می تواند" و "باید" در قالبی مشابه داریم

format, so please have a look at those. And there's also a quiz on the website at www.engvid.com,

، بنابراین لطفاً به آنها نگاهی بیندازید. و همچنین یک مسابقه در وب سایت www.engvid.com وجود دارد،

so please go and test your knowledge on there. And thanks for watching; see you again soon.

بنابراین لطفاً بروید و دانش خود را در آنجا آزمایش کنید. و ممنون از تماشای شما به زودی میبینمت.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.