Stop using the glottal stop!

Hello. I'm Gill at engVid, and today we have a lesson on pronunciation, and this is to

سلام. من Gill در engVid هستم، و امروز ما یک درس در مورد تلفظ داریم، و این مربوط

do with something that I notice quite a lot nowadays when there is a "t" at the end of

به چیزی است که امروزه بسیار متوجه آن می شوم، وقتی که یک "t" در انتهای

one word, followed by the next word beginning with a vowel sound. So, for example, with

یک کلمه وجود دارد، و بعد از آن شروع کلمه بعدی وجود دارد. با صدای مصوت مثلاً با

"that is", I notice a lot of people pronounce it "that is", "that is", and they kind of

«یعنی» متوجه می‌شوم که خیلی‌ها آن را «یعنی»، «این است» تلفظ می‌کنند و

break it up, and it's a kind of in the throat, "that is". And you don't actually hear the

یک‌جوری آن را می‌شکنند و یک‌جوری در گلو می‌شود، «یعنی». . و شما در واقع

"t" sound at the end of "that", and a nice, easy way of making the "t" sound clear is

صدای "t" را در انتهای "that" نمی شنوید، و یک راه خوب و آسان برای شفاف سازی صدای "t"

just to join it up with the next word. So, "that is", "that is", and it's a nice, smooth

فقط پیوستن آن به کلمه بعدی است. بنابراین، "این است"، "این است"، و این یک روش خوب و

way of speaking rather than just breaking everything up all the time. "That is", "that

روان برای صحبت است به جای اینکه همه چیز را همیشه به هم بزند. "یعنی"، "

is", it sort of catches in your throat. So, it's a choice. I mean, a lot of people do

یعنی"، یک جورایی در گلویت گیر می کند. بنابراین، این یک انتخاب است. منظورم این است که بسیاری از مردم

the missing "t" now. A lot of people miss out the "t" sound altogether. But then, if

اکنون "t" گمشده را انجام می دهند. بسیاری از مردم صدای "t" را به طور کلی از دست می دهند. اما پس از آن، اگر

your first language isn't English, you may find that difficult to understand what someone

زبان اول شما انگلیسی نیست، ممکن است برای شما دشوار باشد که بفهمید کسی چه

is saying. If you... You know the word "that" ends with a "t", but then you don't hear it

می گوید. اگر شما... می دانید که کلمه "that" با "t" به پایان می رسد، اما بعد آن را نمی شنوید

- "that is", and you think, "Oh, are they saying 'that'?" because you don't hear the "t". So,

- "that is" و فکر می کنید، "اوه، آیا آنها می گویند "آن"؟ زیرا شما "t" را نمی شنوید. بنابراین،

this is just a choice for native speakers as well as for people learning English as

این فقط یک انتخاب برای افراد بومی و همچنین افرادی است که انگلیسی را به عنوان

a foreign language. I think maybe people, if they're with their friends and they're

یک زبان خارجی یاد می گیرند. من فکر می کنم شاید مردم، اگر با دوستان خود هستند و

being very relaxed, they may use this kind of sound. "That is", "that is", it's a bit

خیلی آرام هستند، ممکن است از این نوع صدا استفاده کنند. "یعنی"، "یعنی"، کمی

more casual. People do it, I think, to fit in with their friends, so they all sound the

معمولی تر است. من فکر می‌کنم مردم این کار را انجام می‌دهند تا با دوستان خود هماهنگ شوند، بنابراین همه

same in the way they're pronouncing things. But maybe if you were going to an interview,

آنها در نحوه تلفظ چیزها یکسان به نظر می‌رسند. اما شاید اگر قرار بود به مصاحبه بروید،

for example, whether you're native English or English isn't your first language, if you're

برای مثال، اینکه آیا بومی انگلیسی هستید یا انگلیسی زبان اول شما نیست، اگر

going to an interview, a more formal situation, you might want to think about making the "t"

به مصاحبه می روید، یک موقعیت رسمی تر ، ممکن است بخواهید در مورد ساختن آن فکر کنید. "t" به

sounds because it sounds... To my ears, anyway, it's just my opinion, it sounds nicer and

نظر می رسد چون به نظر می رسد ... به هر حال به گوش من ، این فقط نظر من است،

smoother to hear the "t". So, if I just go through the list here to illustrate what I

شنیدن "t" زیباتر و روان تر به نظر می رسد. بنابراین، اگر من فقط فهرستی را در اینجا مرور کنم تا منظورم را توضیح دهم

mean. "What I mean", that's an example as well. So, we have "that is", "it is", "part

. "منظورم" این هم یک مثال است. بنابراین، "این است"، "آن است"، "بخشی

of", "what if", "eat up", "lot of", "write up". Okay. So, each time the "t", and it's

از"، "چه می شود"، "خوردن"، "بسیار"، " نوشتن" داریم. باشه. بنابراین، هر بار "t"، و

followed by a word beginning with a vowel sound. So, it's nice just to do it smoothly

پس از آن کلمه ای است که با صدای مصوت شروع می شود . بنابراین، خوب است که آن را به آرامی انجام دهید

and run the two words together. If I now do this list with the "t" missing, you may be

و دو کلمه را با هم اجرا کنید. اگر اکنون این لیست را با «t» از دست رفته انجام دهم، ممکن است

able to hear how much more broken up and maybe less pleasant it can sound without the "t".

بتوانید بشنوید که بدون «t» چقدر بیشتر و شاید کمتر دلپذیرتر به نظر برسد.

So, "that is", "it is", "part of", "what if", "eat up", "lot of", "write up". So, to me,

بنابراین، "یعنی"، "این است"، "بخشی از"، "چه می شود اگر"، "خوردن"، "بسیار"، "نوشتن". بنابراین، برای من،

I have to really make an effort to do that because I don't usually speak that way, but

من باید واقعاً تلاش کنم تا این کار را انجام دهم، زیرا معمولاً اینطور صحبت نمی کنم، اما

that's just to demonstrate how broken up it can... It... It can sound... It can sound...

این فقط برای نشان دادن این است که چقدر می تواند از هم پاشیده شود ... این ... می تواند به نظر برسد ... می تواند صدا...

I mean, I do it myself sometimes, but that was "it can". The next word began with a consonant,

یعنی من خودم گاهی این کار را انجام می دهم، اما این "می تواند" بود. کلمه بعدی با یک صامت

"c", "c". So, there are differences depending on the word that follows, but here these all

"ج"، "ج" شروع شد. بنابراین، بسته به کلمه ای که در ادامه می آید تفاوت هایی وجود دارد، اما در اینجا همه اینها

definitely follow with a vowel sound. So, "that is", "it is", "part of", "what if", "eat

قطعاً با صدای مصوت دنبال می شوند. بنابراین، "یعنی"، "این است"، "بخشی از"، "چه می شود اگر"، "

up", "lot of", "write up". I think it sounds much smoother and it's clearer, too, because

خوردن"، "بسیار"، "نوشتن". من فکر می کنم خیلی نرم تر به نظر می رسد و همچنین واضح تر است، زیرا

you can hear the "t". You know what the word is if English isn't your first language.

شما می توانید "t" را بشنوید. اگر انگلیسی زبان اول شما نباشد، می دانید کلمه چیست.

Okay, and then we have some other examples where it's one word, but the "t" is in the

خوب، و سپس چند مثال دیگر داریم که در آن یک کلمه است، اما "t" در

middle, and again, the "t" is followed by a vowel sound. In this list it's all the verb...

وسط است، و دوباره، "t" با صدای مصوت همراه می شود. در این فهرست همه فعل است...

Verbal words ending "ing", the usually present participle. So, we have "cutting", not "cutting".

کلمات فعل که به "ing" ختم می شوند، فعل معمولا حال. پس ما «برش» داریم نه «برش».

"Cutting", I hear people say "cutting". And, you know, if you don't know English very well,

"برش"، من می شنوم که مردم می گویند "برش". و، می دانید، اگر انگلیسی را خیلی خوب نمی دانید،

you might think "Oh, what word was that?" "Cut", "cutting". So, "getting", not "getting", "getting",

ممکن است فکر کنید "اوه، این چه کلمه ای بود؟" "برش"، "برش". پس «گرفتن»، نه «گرفتن»، «گرفتن»،

but "getting". "Letting", not "letting", "letting", but "letting". Okay. "Meeting", "meeting".

بلکه «گرفتن». "اجازه دادن"، نه "اجازه دادن"، "اجازه دادن"، بلکه "اجازه دادن". باشه. "جلسه"، "ملاقات".

"Putting", "sitting", "waiting". I think it's actually a lot easier to make the "t" sound

"قرار دادن"، "نشستن"، "انتظار". من فکر می کنم که در واقع ساختن صدای "t" بسیار ساده تر است

because it just flows nicely and smoothly. So... Okay, so then the third column here,

زیرا به خوبی و روان جریان دارد. بنابراین... بسیار خوب، پس ستون سوم اینجا،

again, it's one word, and these are the verbs ending "ed", which is usually the past form

دوباره، یک کلمه است، و اینها افعالی هستند که به "ed" ختم می شوند، که معمولاً شکل گذشته

of the verb. So, we have "doubted", not "doubted", "doubted", "doubted". It sounds strange. "Doubted",

فعل است. پس ما «شک» کرده ایم، نه «شک»، «شک»، «شک». عجیب به نظر می رسد. «مشکوک»،

and "hated", "noted", "seated", "weighted". So, you may hear people missing the "t" and

و «منفور»، «توجه شده»، «نشسته»، «وزن». بنابراین، ممکن است بشنوید که افراد "t" را از دست داده اند

you might think "Oh, I hear this so much now. That must be the right way to do it", and

و ممکن است فکر کنید "اوه، من اکنون این را خیلی می شنوم. این باید راه درستی برای انجام آن باشد"

you may start copying. But my advice is, you know, think about it, and maybe especially

و ممکن است شروع به کپی کنید. اما توصیه من این است که، می دانید، به آن فکر کنید، و شاید به خصوص

if you're going for an interview, it's best to try to sound, you know, sound good when

اگر برای مصاحبه می روید، بهتر است سعی کنید هنگام صحبت کردن، صدای خوبی

you're speaking, and I do personally think it sounds better to hear the "t" sound and

داشته باشید، و من شخصاً فکر می کنم که بهتر به نظر می رسد. برای شنیدن صدای "t" و

much clearer and smoother. So... But we now have the second part of the lesson where we

بسیار واضح تر و روان تر. بنابراین... اما ما اکنون قسمت دوم درس را داریم که در آن

will have a few sentences which contain the "t".

چند جمله حاوی "t" خواهیم داشت.

Okay, so here we are with the second part of the lesson and some sentences. So, if I

خوب، پس در اینجا به قسمت دوم درس و چند جمله می پردازیم. بنابراین، اگر من

read each sentence first and you might like to repeat it after me. Okay. So, first of

ابتدا هر جمله را بخوانم و ممکن است دوست داشته باشید آن را بعد از من تکرار کنید. باشه. بنابراین، اول از

all, I need to write up my report. Okay? So, can you see where the "t", what I call "t

همه، باید گزارش خود را بنویسم. باشه؟ بنابراین، می توانید ببینید که در کجا "t"، چیزی که من "t

run-on", sometimes you can call it "t run-on". So, "write up" is where it comes. Okay? So,

run-on" می نامم، گاهی اوقات می توانید آن را "t run-on" بنامید. بنابراین، "نوشتن" جایی است که می آید. باشه؟ بنابراین،

I need to write up my report. Not "I need to write up", not "write up", but "write up".

من باید گزارش خود را بنویسم. نه "من باید بنویسم"، نه "نوشتن"، بلکه "نوشتن".

Okay? So, I'll say it once more. I need to write up my report. So, would you like to

باشه؟ بنابراین، من آن را یک بار دیگر می گویم. باید گزارشم را بنویسم بنابراین، آیا می خواهید

repeat it? Okay. Right, so next one. "I'm sorry he's not in." So, can you see where

آن را تکرار کنید؟ باشه. درست است، پس مورد بعدی. " متأسفم که او داخل نیست." بنابراین، آیا می توانید ببینید

the "t" runs on? "I'm sorry he's not in." There, "not in", "not in". So, it's not "I'm

که "t" در کجا اجرا می شود؟ "متأسفم که او داخل نیست." در آنجا، "نه در"، "نه در". بنابراین، "

sorry he's not in", but "I'm sorry he's not in". So, would you like to say it? Okay. Good.

متاسفم که او داخل نیست" نیست، بلکه "متاسفم که او در نیست " است. بنابراین، دوست دارید آن را بگویید؟ باشه. خوب

Next one. "Yes, it is a lot of work." So, we have two examples in one sentence, there.

بعدی. "بله، کار زیاد است." بنابراین، ما دو مثال در یک جمله، در آنجا داریم.

Can you see both of them? "Yes, it is a lot of work." So, there's one there, and one there.

آیا می توانید هر دوی آنها را ببینید؟ "بله، کار زیاد است." بنابراین، یکی وجود دارد، و یکی آنجا.

Okay. So, would you like to say it after me? "Yes, it is a lot of work." Okay. Good. And

باشه. پس دوست داری بعد از من بگی؟ "بله، کار زیاد است." باشه. خوب و

then a short one. "That is true. That is true." So... And once more. "That is true." Okay.

سپس یک مورد کوتاه. این درست است. بنابراین ... و یک بار دیگر. "این درست است." باشه.

And then finally, "When are they going to visit us?" Can you see where the "t" runs

و در نهایت، "چه زمانی قرار است به ما سر بزنند؟" آیا می توانید ببینید که "t"

on? "When are they going to visit us?" Okay, there, if you'd like to say it. Right, so

در کجا اجرا می شود؟ کی قراره به ما سر بزنن؟ باشه ، اگه دوست داری بگو درست است، بنابراین

I'll just go through one more time each sentence, finally, so that you can hear it again to

من فقط یک بار دیگر هر جمله را مرور می کنم ، تا بتوانید دوباره آن را بشنوید

end the lesson. So, "I need to write up my report." "I'm sorry he's not in." "Yes, it

تا درس تمام شود. بنابراین، "من باید گزارش خود را بنویسم ." "متأسفم که او داخل نیست." "بله،

is a lot of work." "That is true." "When are they going to visit us?" Okay, so I hope that's

کار زیادی است." "این درست است." کی قراره به ما سر بزنن؟ بسیار خوب، پس امیدوارم

been helpful, and to help you to speak English nice and clearly, and to be also aware of

مفید بوده باشد، و به شما کمک کند انگلیسی را خوب و واضح صحبت کنید، و همچنین آگاه باشید

how other people might be speaking and not pronouncing the "t", just because everybody

که دیگران چگونه صحبت می کنند و "t" را تلفظ نمی کنند، فقط به این دلیل که

has a choice, so I'm not trying to make any rules about pronunciation. I'm just pointing

همه یک انتخاب دارند، بنابراین من. سعی نمی کنم هیچ قاعده ای در مورد تلفظ وضع کنم. من فقط به این نکته اشاره

out that there is a difference in the way different people speak, so... And you can choose

می کنم که در نحوه صحبت افراد مختلف تفاوت وجود دارد، بنابراین ... و شما می توانید انتخاب کنید

which way to do it. In some situations, when it's an informal group of people, you might

که کدام روش را انجام دهید. در برخی موقعیت‌ها، زمانی که این گروه غیررسمی از افراد است، ممکن

be more casual about it, but in an interview or something more formal, a meeting with clients,

است نسبت به آن غیررسمی‌تر رفتار کنید، اما در یک مصاحبه یا چیزی رسمی‌تر، ملاقات با مشتریان،

you might want to maybe change it a little bit. So... Okay, so that's the end of the

شاید بخواهید کمی آن را تغییر دهید . بنابراین... بسیار خوب، پس این پایان

lesson for today. So, see you again soon. Bye for now.

درس برای امروز است. پس به زودی دوباره می بینمت فعلا خداحافظ.