Learn English: THOU, THEE, THY, THINE

"Shall I compare thee to a summer's day? Thou art more

"آیا تو را با یک روز تابستان مقایسه کنم؟ تو

lovely and more temperate."

دوست داشتنی تر و معتدل تر هستی."

So, you may have heard that before somewhere; it may sound

بنابراین، ممکن است قبلاً در جایی شنیده باشید . ممکن است

rather familiar. So, you may know that it's by Shakespeare,

نسبتاً آشنا به نظر برسد. بنابراین، ممکن است بدانید که این اثر اثر شکسپیر

the English poet and playwright. So, today, we have a lesson on

، شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی است. بنابراین، امروز، ما یک درس در مورد

some slightly old-fashioned English language, but I've had a

برخی از زبان انگلیسی کمی قدیمی داریم ، اما من

few requests to cover this topic, so I'm responding to

چند درخواست برای پوشش این موضوع داشته ام، بنابراین به

those requests. And this is for native English speakers, as well

آن درخواست ها پاسخ می دهم. و این برای انگلیسی زبانان بومی و

as for people who are learning English, people who usually

همچنین برای افرادی است که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند، افرادی که معمولا

watch my channel to learn English or improve their

کانال من را برای یادگیری انگلیسی یا بهبود

English. But I think native speakers of English will also

انگلیسی خود تماشا می کنند. اما فکر می‌کنم اگر به شعر و سبک‌های قدیمی‌تر زبان و ادبیات انگلیسی علاقه‌مند باشید، افراد بومی انگلیسی

find this useful if you're interested in, for example,

نیز این را مفید خواهند یافت

poetry and older styles of English language and literature.

.

So... So, today's lesson, then, is about what I call the archaic

پس... بنابراین، درس امروز در مورد چیزی است که من آن را

second-person singular form, which is: "thee", "thou", "thy",

شکل دوم شخص مفرد باستانی می نامم، که عبارت است از: «تو»، «تو»، «تو»

and "thine", and "thyself" is another form of it. So, these

و «تو» و «خودت» دیگری است. شکل آن بنابراین، این

words tend to appear in poetry. Okay. So, I'm just going to show

کلمات تمایل دارند در شعر ظاهر شوند. باشه. بنابراین، من فقط قصد دارم

you some text here.

چند متن را در اینجا به شما نشان دهم.

Okay, so here we have the words, we've got: "thou", "thee",

خوب، پس در اینجا ما کلمات را داریم، ما داریم: "تو"، "تو"،

"thy", "thine", and "thyself. And you can see that the modern

"تو"، "تو"، و "خودت".

equivalent is just: "you", "you", "your", "your" or

تو، «تو»، «تو» یا

"yours", and "yourself". So, it depends whether it's the subject

«مال تو» و «خودت» پس بستگی دارد

of the sentence, or the object, or the possessive, or the

فاعل جمله باشد یا مفعول یا مفعول یا

reflexive. So, I'll explain that as we go along.

بازتابی.پس توضیح می دهم.

So, with "thou", like in the quotation I began with: "Thou

بنابراین، با «تو»، مانند نقل قولی که با آن شروع کردم: «

art more lovely and more temperate", it means: "You are

تو دوست داشتنی‌تر و معتدل‌تری»، یعنی: «

more lovely." So, "you", "thou" - they are the subject of that

تو دوست‌داشتنی‌تری.» پس «تو»، «تو» - آنها موضوع آن

statement. "You are", "thou art". Okay.

جمله هستند "تو هستی"، "تو هستی" باشه.

So, also to say that these words, oh, a few 100 years ago,

پس، همچنین بگویم که این کلمات، آه، چند 100 سال پیش،

at the time of Shakespeare and before a bit before Shakespeare

در زمان شکسپیر و قبل از کمی قبل از شکسپیر

as well, and after Shakespeare, writers and speakers, also

به عنوان خوب، و بعد از شکسپیر، نویسندگان و سخنرانان،

people were using these words in conversation, too. It was just

مردم نیز از این کلمات در مکالمه استفاده می کردند. این فقط

the usual form. I'll explain a bit more about that on... In the

شکل معمولی بود. من در مورد آن کمی بیشتر توضیح خواهم داد... در

next section. So, that's "thou" is the subject. Thou art more

بخش بعدی. بنابراین، این " تو " موضوع است. تو

lovely. You are more lovely."

دوست داشتنی تری. تو دوست داشتنی تری."

And then when it's the object, it changes to "thee", so: "Shall

و سپس وقتی آن مفعول است، به "تو" تغییر می کند، بنابراین: "آیا

I compare thee to a summer's day?" means: "Shall I compare

تو را به یک روز تابستانی تشبیه کنم؟" یعنی: "آیا

you to a summer's day?" So, that's the object. Okay.

شما را با یک روز تابستان مقایسه کنم؟" بنابراین، این موضوع است. باشه.

And then "thy" is the possessive; so that means your,

و سپس «تو» مالک است; پس این بدان معنی است که شما،

what belongs to you. Okay. You could say: "Thy... Thy face, thy

آنچه به شما تعلق دارد. باشه. می توانید بگویید: «تو... صورت تو، صورت زیبای تو

beautiful face", something like that. "Your face, your beautiful

»، چیزی شبیه به آن. "صورت تو، صورت زیبای تو

face", that kind of thing. Okay.

"، از این جور چیزها. باشه.

And then "thine" is an alternative. It depends

و سپس "مال تو" یک جایگزین است. گاهی اوقات بستگی دارد

sometimes. If the next word begins with a vowel: "Thine

. اگر کلمه بعدی با مصوت شروع می شود: "

eyes", for example, you wouldn't say: "Thy eyes". "Thy eyes", it

چشم های تو"، برای مثال، نمی گویید: "چشم های تو". "چشمانت"،

sounds a bit ugly because there's a break between "thy

کمی زشت به نظر می رسد، زیرا بین "

eyes". So: "Thine eyes", it sort of flows better. "Thine eyes are

چشمانت" فاصله است. بنابراین: "چشم های تو"، به نوعی بهتر جریان می یابد. «چشمانت می

shining" or whatever; meaning: "Your eyes". So, that's the

درخشد» یا هر چیز دیگری; یعنی: "چشمانت". بنابراین، این

possessive; belonging to you.

مالکیت است. متعلق به شما

And then the reflexive: "thyself" meaning "yourself".

و سپس انعکاس: «خودت» به معنای «خودت».

You could say... If you look in a mirror, you see yourself, so

می‌توان گفت... اگر در آینه نگاه کنی، خودت را می‌بینی، پس

in this older form, you might say: "Thou seest thyself in the

در این شکل قدیمی‌تر، ممکن است بگوییم: «خودت را در

mirror", something like that. "You see yourself in the

آینه می‌بینی»، چیزی شبیه به آن. "خودت را در

mirror." Okay. So, that's the general overview of these words.

آینه می بینی." باشه. بنابراین، این نمای کلی این کلمات است.

So, if we just carry on, just to explain a little bit more about

بنابراین، اگر فقط ادامه دهیم، فقط برای توضیح کمی بیشتر در مورد

them. So, these are all the second-person singular, archaic

آنها. بنابراین، اینها همه به صورت دوم شخص مفرد و باستانی

form; the old-fashioned style of English from around the time of

هستند. همانطور که گفتم سبک قدیمی انگلیسی مربوط به دوران

Shakespeare, as I said. And it's often found in poetry and also

شکسپیر. و اغلب در شعر و همچنین

in Shakespeare's plays, and older writings in general; old

در نمایشنامه های شکسپیر و به طور کلی نوشته های قدیمی تر یافت می شود.

editions of the Bible, for example. And it's the old sort

به عنوان مثال، نسخه های قدیمی کتاب مقدس . و این نوع

of informal, familiar form.

قدیمی فرم غیر رسمی و آشناست.

Whereas when in the past when people said: "You" that was sort

در حالی که در گذشته وقتی مردم می گفتند: "شما" به نوعی

of more formal and respectful, which is still the case in a lot

رسمی تر و محترمانه تر بود، که هنوز در بسیاری

of other languages all over the world, but I'm just using here

از زبان های دیگر در سراسر جهان وجود دارد، اما من در اینجا فقط از

examples from French and German. In French, "tu" is the familiar

نمونه هایی از فرانسه و آلمانی استفاده می کنم. در زبان فرانسه، "tu" شکل آشنای

form of "you". And "du" in German is the familiar form of

"شما" است. و "du" در آلمانی شکل آشنای

"you".

So, this familiar form, although it's not used in English

"شما" است.

بنابراین، این شکل آشنا، اگرچه دیگر در انگلیسی

anymore, or only in poetry or for particular purposes, it's

یا فقط در شعر یا برای اهداف خاص استفاده نمی شود، اما

still used in a lot of other languages; French and German,

هنوز در بسیاری از زبان های دیگر استفاده می شود.

for example. And it's to do with how well you know somebody. If

به عنوان مثال فرانسوی و آلمانی. و این به این بستگی دارد که شما چقدر کسی را می شناسید. اگر

you want to be... You know. If it's a friend or a family

می خواهی باشی... می دانی. اگر دوست یا یکی از اعضای خانواده است

member, you might use "tu" or "du". If it's somebody you want

، ممکن است از "tu" یا "du" استفاده کنید. اگر کسی است که می خواهید

to show more respect and you don't know them so well, you're

احترام بیشتری نشان دهید و او را به خوبی نمی

being more formal, you would use a different form in that

شناسید، رسمی تر رفتار می کنید، از شکل دیگری در آن

language. So, there we are.

زبان استفاده می کنید. بنابراین، ما اینجا هستیم.

So, just to move on from there. Here we are with some quotations

بنابراین، فقط برای حرکت از آنجا. در اینجا چند نقل قول

so that you can see how these words are used in particular

آورده ایم تا بتوانید نحوه استفاده از این کلمات در نقل قول های خاص را مشاهده کنید

quotations. So, here we have: "Thou art as wise as thou art

. بنابراین، در اینجا داریم: "تو به اندازه زیبایی که هستی عاقل هستی

beautiful." This is from Shakespeare. If you want to find

." این از شکسپیر است. اگر می‌خواهید

out where exactly it's from, rather than me telling you, I

بدانید دقیقاً از کجاست، به جای اینکه من به شما بگویم،

think you might find it quite a nice bit of research you can do.

فکر می‌کنم ممکن است آن را یک تحقیق خوب بیابید که می‌توانید انجام دهید.

If you just Google this quotation, I'm sure you will

اگر فقط این نقل قول را در گوگل جستجو کنید ، مطمئن

find where it comes from. And it might be quite fun to do that

هستم که آن را از کجا آمده است. و ممکن است انجام این کار برای شما بسیار سرگرم کننده باشد

for you, rather than me just tell you where it comes from.

، نه اینکه من فقط به شما بگویم از کجا آمده است.

You know it's from Shakespeare, but where? Is it from a play? Is

می دانی از شکسپیر است، اما کجا؟ از نمایشنامه است؟

it from a poem? Well, I think Google will help you to find

از شعر است؟ خوب، من فکر می کنم گوگل به شما کمک می کند تا متوجه شوید

out. So: "Thou art".

. پس: "تو هستی".

You can see also the verb. We... In modern English, we would say:

شما همچنین می توانید فعل را ببینید. ما... در انگلیسی مدرن، ما می‌گوییم:

"You are as wise as you are beautiful", but the verb also

"شما به همان اندازه که زیبا هستید، عاقل هستید "، اما فعل نیز

usually changes that goes with "thou" and I'll explain a little

معمولاً با "تو" تغییر می‌کند و من

bit more about that later on in the video. Okay.

در ادامه در مورد آن کمی بیشتر توضیح خواهم داد. ویدئو باشه.

And then here's another Shakespeare quotation: "I pray

و سپس نقل قول دیگری از شکسپیر وجود دارد: "از تو دعا می

thee, gentle mortal, sing again." So: "I pray you, or I

کنم ای فانی مهربان، دوباره بخوان." بنابراین: "من از شما دعا می کنم، یا

beg you, I ask you: Please sing again. Because I like your

از شما خواهش می کنم، از شما می خواهم: لطفاً دوباره بخوانید. چون آواز شما را دوست دارم

singing, so please; I pray you. I pray thee, sing again. That

، پس لطفاً؛ من از شما دعا می کنم

sounded nice, so please sing again." So... Okay.

. پس... باشه.

And then this: This sounds very similar to what I was quoting at

و سپس این: این به نظر بسیار شبیه چیزی است که در ابتدا نقل کردم

the beginning; I wonder if it comes from the same poem,

. نمی دانم شاید از همان شعر آمده

perhaps. Summer is mentioned again. "Shall I compare thee to

باشد؟ تابستان دوباره ذکر شده است . "آیا تو را با

a summers day?" So, this line says: "But thy, eternal summer,

یک روز تابستانی مقایسه کنم؟" بنابراین، این خط می گوید: "اما تابستان ابدی تو،

shall not fade." So, this is the possessive now, but: "Your

محو نخواهد شد." بنابراین، این اکنون مالکیت است، اما: "

eternal summer shall not fade." Okay? So: "Thy eternal summer."

تابستان ابدی تو محو نخواهد شد." باشه؟ پس: «تابستان ابدی تو».

I just wonder why it's not: "Thine eternal summer", because

من فقط تعجب می کنم که چرا اینطور نیست: "تابستان ابدی تو"، زیرا

it doesn't fit the rule I've mentioned earlier, but then

با قاعده ای که قبلاً ذکر کردم جور در نمی آید ، اما بعد

Shakespeare did what he felt like, so it sounds okay to me.

شکسپیر آنچه را که احساس می کرد انجام داد ، بنابراین برای من خوب به نظر می رسد.

"Thy eternal summer."

"تابستان ابدی تو."

Okay. And then we have another poet here, John Donne. And in

باشه. و سپس ما اینجا شاعر دیگری داریم، جان دان. و در

something he wrote, which again, you can find if you Google it:

چیزی نوشته است که باز هم اگر در گوگل سرچ کنید می توانید آن را پیدا کنید:

"My face in thine eye; thine in mine appears." So, this does

«صورت من در چشم تو، مال تو در من ظاهر می شود». بنابراین، این

follow that rule. He's saying: "Thine eye", not "Thy eye". "Thy

از آن قانون پیروی می کند. او می گوید: "چشم تو" نه "چشم تو". "

eye" sounds a bit odd. So, what he's saying is: "These two

چشم تو" کمی عجیب به نظر می رسد. بنابراین، آنچه او می گوید این است: "این دو

people who are looking at each other, they can see their own

نفر که به یکدیگر نگاه می کنند، می توانند انعکاس خود را

reflection in the other person's eye, like in a mirror." So, he

در چشم طرف مقابل ببینند ، مانند یک آینه." پس

says: "My face in thine eye, and your... Your... My face in your

می گوید: «صورت من در چشم تو و تو... تو... صورت من در

eye, and your face in my eye. We can see each other in...

چشم تو و صورت تو در چشم من.

Reflected in each other's eyes, like in a mirror." That's what

در آینه." این چیزی است

he's saying, in that poem. "My face in thine eye; thine in mine

که او در آن شعر می گوید. « چهره من در چشم تو، صورت تو در چشم من

appears." Okay.

ظاهر می شود». باشه.

Then we have a Greek philosopher, Plato. So, this is

سپس یک فیلسوف یونانی به نام افلاطون داریم. بنابراین، این

obviously a quote, a translation into English. So: "Do thine own

آشکارا یک نقل قول است، ترجمه ای به انگلیسی. پس: «

work and know thyself." So: "Do your own work and know

کار خودت را بکن و خودت را بشناس». پس: « کار خودت را بکن و

yourself." So, I suppose that means just: "Do. Do your own

خودت را بشناس». بنابراین، فکر می‌کنم این فقط به این معنی است: "انجام بده. کار خودت را

thing, and understand yourself through what you do. It's part

انجام بده و خودت را از طریق کاری که انجام می‌دهی درک کن. این بخشی

of your identity." So, again, we've got that rule: "thine own

از هویت شماست." بنابراین، دوباره، ما این قانون را داریم: "

work", not "thy own work". Whoever translated it chose to

کار خودت"، نه "کار خودت". هر کس آن را ترجمه کرد،

use that form: "thine own". Okay?

از آن شکل استفاده کرد: «مال خودت». باشه؟

Then we have some Shakespeare again: "Hamlet". Well, that

بعد دوباره شکسپیر داریم : "هملت". خوب

gives you a big clue as where it comes from, if you've heard of a

، اگر در مورد نمایشنامه ای به نام هملت شنیده اید، این سرنخ بزرگی به شما می دهد که از کجا آمده است

play called Hamlet. So: "Hamlet, thou hast thy father much

. بنابراین: "هملت، تو پدرت را بسیار

offended. Hamlet, you have your father much offended." Meaning:

آزرده خاطر کرده ای. هملت، تو پدرت را بسیار آزرده خاطر کرده ای." یعنی:

"Hamlet, you have offended your father very much." The word

"هملت، تو خیلی به پدرت توهین کردی ." ترتیب کلمه

order is a bit strange, because it's poetic. But "thou hast" you

کمی عجیب است، چون شاعرانه است. اما "تو داری"

can see again. "Hast" - the verb ending changes. It's not "have",

دوباره می توانی ببینی. "Hast" - پایان فعل تغییر می کند. این

"you have", "thou hast". So, as I say, we'll... I'll explain

"داشتن"، "تو داری"، "تو داری" نیست. بنابراین، همانطور که گفتم، ما ... بعداً توضیح خواهم

that later on. Okay, so Hamlet has offended his father. Or

داد. خوب، پس هملت پدرش را آزرده خاطر کرده است. یا

rather, I think, not his real father, but his stepfather or

بهتر بگویم، فکر می‌کنم نه پدر واقعی‌اش ، بلکه ناپدری یا

his uncle. He's both, really, for various complicated reasons,

عمویش. او هر دو، در واقع، به دلایل مختلف پیچیده است،

which I won't go into.

که من وارد آن نمی شوم.

So, here's our quotation that we started with: "Shall I compare

بنابراین، این نقل قول ما است که با آن شروع کردیم: "آیا

thee to a summer's day? Thou art more lovely and more temperate."

تو را با یک روز تابستانی مقایسه کنم؟ تو دوست داشتنی تر و معتدل تر هستی."

So, "thee" and "you are", "thou art." We've got the different

پس «تو» و «تو هستی»، «تو هستی». ما

verb ending again.

دوباره پایان فعل متفاوت را داریم.

Okay, and then we have Shelley who was quite a bit later than

خوب، و سپس ما شلی را داریم که کمی دیرتر از

Shakespeare, sort of early 19th century, but then poets did tend

شکسپیر، به نوعی در اوایل قرن نوزدهم بود، اما پس از آن شاعران تمایل

to keep using "thee" and "thou" a lot more because it kind of

داشتند از «تو» و «تو » خیلی بیشتر استفاده کنند، زیرا به

goes with the poetic style. So, in poetry, you might find it a

نوعی با سبک شعری مطابقت دارد. بنابراین، در شعر، ممکن است آن را

lot, you know, coming more up to date in time, because it's a

زیاد بیابید، می دانید که به موقع به روزتر می شود، زیرا به نوعی

poetic tradition in a way. So, let's see what we have here.

یک سنت شاعرانه است. بنابراین، بیایید ببینیم چه چیزی در اینجا داریم.

Now, this is Shelley writing or speaking to a bird, a skylark.

حالا این شلی است که با یک پرنده، یک آسمان‌خراش می‌نویسد یا صحبت می‌کند.

So, it's a bird high up in the sky, singing, making an amazing

بنابراین، پرنده ای است در بالای آسمان، آواز می خواند، صدای شگفت انگیزی

sound, and he's writing a poem to the bird. So, he says: "Hail

می دهد و برای پرنده شعر می نویسد . پس می فرماید: سلام

to thee, blithe spirit." So: "Hail to you." Or, you know:

بر تو ای روح پاک. پس : سلام بر تو. یا می دانید:

"Hello." He's saying: "Hello, hello. Hello, you up there. Hail

"سلام". او می گوید: "سلام، سلام. سلام، تو اون بالا. درود

to thee, blithe spirit". "Blithe" means "happy". Happy

بر تو ای روح". "Blithe" به معنای "خوشحال" است.

spirit, because the bird is flying around, singing, sounding

روح شاد، زیرا پرنده در حال پرواز است، آواز می خواند، صدای

very happy.

بسیار شادی دارد.

"Bird, thou never wert. Bird, you never were." So, here we've

"پرنده، تو هرگز نبودی. پرنده، تو هرگز نبودی ." بنابراین، در اینجا

got the past tense of the ver "to be", which is usually "wa

ما زمان گذشته ورد "to be" را داریم که معمولا "wa

" or "were". But here, with "th u", it changes again. "Thou wer

"Bird thou never wert, That from Heaven, or near it, Pourest thy

" یا "were" است. اما در اینجا، با "th u"، دوباره تغییر می کند. "تو بودی

"پرنده تو هرگز نبودی، که از بهشت ​​یا نزدیک آن، تو را بریز

" or "Thou never wert". So, the e's another verb ending that cha

" یا "تو هرگز نبودی

full heart." So, he's saying "This bird is pouring its hear

ges. Okay? So, he's saying: "Yo were never really a bird." He

". بنابراین، او می‌گوید "این پرنده صداهایش را می‌ریزد

. خوب؟ بنابراین، او می‌گوید: "تو واقعاً هیچ‌وقت یک پرنده

hinks this bird is so spe ial; it's very different fro

نبودی

other birds.

out." So: "Pourest thy ful heart - you pour your ful

." پس: «قلبت را بریز - دلت را پر کن

heart." So, you can see, again "to pour" is to pour ou

». بنابراین، می بینید، دوباره "ریختن" یعنی ریختن

something from your heart or t pour... In a literal sense, "t

چیزی از دل خود یا ریختن... به معنای واقعی کلمه، "

pour a liquid" like pouring cup of tea from a tea pot, tha

ریختن مایع" مانند ریختن فنجان چای از یک قابلمه چای،

sort of thing, or pouring wate from a jug. So: "pour" an

آن چیزهایی است. ، یا ریختن آب از کوزه. پس: «ریختن» یک

"pourest". "Thou pourest th heart, thy full heart in profus

«ریختن». " تو قلبت را، دل پرت را در هنرهای بی‌نظیر

strains of unpremeditated art. So, meaning the sounds, th

می‌ریزی. بنابراین، به معنای صداها، نوازش‌ها

strains, the music from th bird. "Unpremeditated" meanin

، موسیقی از پرنده.

sort of unplanned; it's jus spontaneous. The bird is jus

singing spontaneously an pouring out its heart in a ver

happy mood, apparently. Okay, s we have several examples, we'v

ظاهراً با حالتی بسیار شاد ، قلبش را بیرون می‌ریزد. خوب، ما چندین مثال داریم،

got "thee", and "thou", an "thy". So, that's a good exampl

«تو» و «تو» یک «تو» داریم، بنابراین، این مثال خوبی است

using three of the forms

با استفاده از سه شکل

Okay, so now just to explain a little bit about the verb

Okay ، بنابراین اکنون فقط برای توضیح کمی در مورد

endings, and I've just given a few different verbs here to show

پایان افعال، و من فقط چند فعل مختلف را در اینجا برای نشان دادن

how the form works. So, the verb "to know": "I know, you know, he

نحوه کارکرد فرم آورده ام.

knows, she knows". For "thou", it's "thou knowest" or "thou

برای "تو" ، "تو می دانی" یا "تو می

know'st". Offered you get this apostrophe to show there's a

دانی" است. به شما پیشنهاد شد که این آپستروف را دریافت کنید تا نشان دهد

missing letter: "know'st". And, in poetry, that's quite

حرفی از دست رفته است: "دانست". و در شعر، این بسیار

important because the rhythm of the poetry matters; the number

مهم است زیرا ضرباهنگ شعر مهم است،

of syllables in a line. And sometimes the poet just wants

تعداد هجاها در یک سطر. و گاهی شاعر فقط

one syllable, rather than two, so they can choose between "thou

یک هجا می خواهد، نه دو تا، تا بتواند بین «تو می

knowest" and "thou know'st". So, two syllables with "knowest" and

دانی» و «تو» یکی را انتخاب کند. تو می دانی". پس دو هجا با «دانستن» و

one syllable with "know'st". And that choice is often made

یک هجا با «دانست». و این انتخاب اغلب به

because of the rhythm or the meter of the line to make sure

دلیل ریتم یا متر خط انجام می شود تا مطمئن

it's not one beat too much or one beat too few. Okay.

شویم که یک ضرب زیاد یا یک ضرب خیلی کم نیست. باشه.

So, then the verb "to go": "They'll goest". So, often, it's

بنابراین، سپس فعل "رفتن": "آنها می روند". بنابراین، اغلب،

an "s-t", that goes on the end of the verb. So, then: "to

یک "s-t" است که در انتهای فعل می رود. پس، پس: «

make": "thou makest". Or "thou mak'st" if you just want one

ساختن»: «تو می سازی». یا «تو مکست» اگر فقط یک

syllable, "mak'st", like that. And then the verb "to be": "thou

هجا می‌خواهی، «مکست» مثل آن. و بعد فعل «بودن»: «تو

art" because it's an irregular verb. "I am, you are, he is, she

هستی» چون فعل بی قاعده است. "من هستم، تو هستی، او هست، او

is," but "thou art". So... Or it could be: "Thou beest, thou

هست" اما "تو هستی". پس... یا می تواند این باشد: «تو حیف، تو

beest". It's not... It's not meaning: "You're a beast." It's

حیف». این نیست... این به این معنا نیست: "تو یک جانور هستی."

not the same spelling, anyway. "Thou beest, thou beest, beest".

به هر حال املا یکسان نیست. "تو هيجان، تو هيئت، حيوان".

And then the past tense, also: "I was, you were, he was, she

و سپس فعل ماضی، همچنین: «من بودم، تو بودی، او بود، او

was, thou wast" in the past. Or another alternative: "Thou

بود، تو بودی» در گذشته. یا جایگزین دیگر: «تو

wert", which is closer to "were". "You were, thou wert".

بودی» که به «بود» نزدیکتر است. "تو بودی، تو بودی".

And "thou wast" is closer to "I was, I was, thou wast". So, it's

و «تو بودی» به «من بودم، بودم، تو بودی» نزدیکتر است. بنابراین، به آن

closer to that. Okay?

نزدیک تر است. باشه؟

And then "to have": "thou hast". "Thou"... And then the past:

و سپس «داشتن»: «تو داری». «تو»... و بعد گذشته:

"Thou hadst". A bit difficult to pronounce. So, "had". "I had in

«تو داشتی». تلفظ کمی سخت است . بنابراین، "داشت". "من

the past. You had, we had, they had, thou hadst", so the "s-t"

در گذشته داشتم. تو داشتی، ما داشتیم، آنها داشتند، تو داشتی"، بنابراین "s-t"

does come up a lot. Okay.

زیاد مطرح می شود. باشه.

"To do": "I do, you do. He does. She does. Thou dost" or "Thou

«به انجام دادن»: ​​«من می کنم، تو انجام می دهی. او انجام می دهد. او انجام می دهد. تو انجام می دهی» یا «تو انجام می

doest. Doest". And then in the past: "I did, you did, he did."

دهی. انجام می دهی». و سپس در گذشته: "من کردم، تو کردی، او انجام داد."

It's all "did", but: "Thou didst, didst". Okay.

این همه "کرد" است، اما: "تو انجام دادی، انجام دادی". باشه.

And then "can": "Thou canst". "Could": "Thou couldst". "May":

و سپس «می توانی»: «تو می توانی». «می توانست»: «تو می توانستی». "می":

"Thou mayest" or "Thou mayst" if you want just one syllable

"شما ممکن است" یا "شما ممکن است" اگر به جای دو هجا فقط یک هجا می خواهید

instead of two. "Should": "Thou shouldst". "Would": "Thou

. «باید»: « باید». «وَلْدَ»: «

wouldst". "Shall": "Thou shalt". Okay. And "will": "Thou wilt".

می‌خواهی». « شَل » : « تو ». باشه. و «اراده»: «تو خواهی».

And "must": "Thou must". And there, there's no change at all.

و «باید»: «باید». و در آنجا، هیچ تغییری وجود ندارد.

No change to the verb. Okay? There's always one exception at

بدون تغییر در فعل باشه؟ همیشه حداقل یک استثنا وجود دارد

least. Right. So, I hope that's all clear.

. درست. بنابراین، امیدوارم همه چیز روشن باشد.

And then we have a bit of information about how this form

و سپس ما کمی اطلاعات در مورد نحوه استفاده از این

is still used even in a very modern way. In films, for

فرم حتی به روش بسیار مدرن داریم. مثلا در فیلم ها

example. So, in Star Wars in The Empire Strikes Back, Darth Vader

. بنابراین، در جنگ ستارگان در امپراتوری ضربه

says: "What is thy bidding, my master?" So: "What is your

می زند، دارث ویدر می گوید: "فرمانت چیست، استاد من؟" بنابراین: "منظور شما

bidding?" Meaning: "What do you want me to do? What are my

چیست؟" یعنی: "چه می خواهی انجام دهم؟ امروز چه

orders for today?" That sort of thing. "What is thy bidding, my

دستوراتی دارم؟" اون جور چیزها. "فرضت چیست،

master? What? What must I do? What do you want me to do?"

سرورم؟ چه کنم؟ چه کار باید بکنم؟ می خواهی چه کار کنم؟"

Okay? So, if you're a Star Wars fan, that's probably a very

باشه؟ بنابراین، اگر از طرفداران جنگ ستارگان هستید ، احتمالاً این یک

familiar line.

خط بسیار آشنا است.

And then also in some regional dialects in the UK, Lancashire,

و سپس در برخی از لهجه‌های منطقه‌ای در بریتانیا، لنکاوی

and Yorkshire, up in the north, and also in the west, more

و یورکشایر، در شمال، و همچنین در غرب،

further south. But in the west these are used still. So, some

بیشتر در جنوب. اما در غرب هنوز از اینها استفاده می شود. پس

people might say: "Sit thee down", meaning: "Sit yourself

ممکن است عده ای بگویند: «بنشین » یعنی: «خودت بنشین

down. Sit..." Or: "Sit you down." I've heard people say:

، بنشین...» یا: « بنشین». من شنیده ام که مردم می گویند:

"Sit you down, sit you down, sit thee down. I'll get thee a cup

"بشین، بنشین، بنشین، من برایت یک

of tea", something like that. "Sit thee down."

فنجان چای بیاورم"، چیزی شبیه به این. "بشین تو."

And then people also say: "Thou knows, thou knows", which is...

و سپس مردم نیز می گویند: «تو می دانی، تو می دانی» که ...

Means: "You know", or "Thou knowest" as we had earlier with

یعنی: «می دانی» یا «تو می دانی» که قبلاً

the verb ending: "Thou knowest". Some people, mostly in the

با فعل ختم می شد: «تو می دانی». بعضی ها، اکثراً در

north, I think: "Thou knows, thou knows". Or they might

شمال، فکر می کنم: "تو می دانی، تو می دانی". یا ممکن است

pronounce it: "Thou knows, thou knows" because they have some

آن را تلفظ کنند: "تو می‌دانی، تو می‌دانی" زیرا

different vowel sounds.

صداهای صدادار متفاوتی دارند.

So, I hope that's been a useful explanation, whether you're a

بنابراین، امیدوارم که توضیح مفیدی بوده باشد ، چه شما یک

native English speaker, who's perhaps never quite been sure of

انگلیسی زبان بومی باشید، که شاید هرگز مطمئن نبوده اید که

homw these words work. Sometimes you get people using them, but

این کلمات چگونه کار می کنند. گاهی اوقات افراد را وادار می‌کنید که از آنها استفاده کنند، اما

they use the wrong form or they don't put the right ending on

آنها از فرم اشتباه استفاده می‌کنند یا پایان درستی

the verb because they're not really clear on how it works

روی فعل نمی‌گذارند، زیرا آنها واقعاً در مورد نحوه کار دستوری آن کاملاً واضح نیستند

grammatically. So, I hope this helps to see, if you're... If

. بنابراین، امیدوارم این به شما کمک کند که ببینید آیا شما...

you're actually writing poetry yourself, you might want to use

اگر واقعاً خودتان شعر می نویسید، ممکن است بخواهید از

it in the correct way. Okay.

آن به روش صحیح استفاده کنید. باشه.

So, that's... That's the... That's the lesson. And there is

بنابراین، این است... این همان... درس است. و

a quiz. If you'd like to do the quiz just to test your knowledge

یک مسابقه وجود دارد. اگر می‌خواهید مسابقه را فقط برای آزمایش دانش خود

on this, do go to www.engvid.com for the quiz. And you might also

در این مورد انجام دهید، برای مسابقه به www.engvid.com بروید . و همچنین ممکن است

like to look out for my several videos I've already made on

دوست داشته باشید به چندین ویدیوی من که قبلاً در مورد شعر ساخته ام

poetry, sometimes looking at a particular poem, and analyzing

نگاه کنید، گاهی اوقات به یک شعر خاص نگاه می کنم و آن را تجزیه و تحلیل می

it. So, do look out for my other poetry videos. And so that's it,

کنم. بنابراین، منتظر ویدیوهای شعر دیگر من باشید . و

really. So, I will see thee again soon I hope and take care.

واقعاً همین است. بنابراین، به زودی دوباره شما را خواهم دید، امیدوارم و مراقب باشم.

And all the best with the quiz. Bye for now, then. Bye.

و بهترین ها با مسابقه. پس فعلا خداحافظ خدا حافظ.