English Poetry: Learn about THE SONNET

Hello, I'm Gill from www.engvid.com and today, we're going to be looking at a poem.

سلام، من گیل هستم از www.engvid.com و امروز قرار است شعری را تماشا کنیم.

So, when I did a previous poem, "The Owl and the Pussycat", people liked it and said oh,

بنابراین، وقتی شعر قبلی «جغد و گربه را» سرودم، مردم آن را پسندیدند و گفتند اوه،

we would like more poems.

ما شعرهای بیشتری دوست داریم.

So, this is in response to that.

بنابراین، این در پاسخ به آن است.

And also, you may have seen my lesson on Shakespeare and Shakespearian phrases used in everyday

و همچنین، ممکن است درس من در مورد شکسپیر و عبارات شکسپیر که در زبان روزمره استفاده می شود را دیده باشید

language that come from Shakespeare's plays.

که از نمایشنامه های شکسپیر آمده است.

So, this links to that as well, because we're looking at a sonnet, which is a 14-line poem

بنابراین، این نیز به آن پیوند دارد، زیرا ما به یک غزل نگاه می کنیم، که شعری 14 بیتی

by Shakespeare today, okay?

از شکسپیر امروزی است، خوب است؟

So, just to give a little bit of the history of the sonnet, which traditionally is 14 lines

بنابراین، فقط برای ارائه کمی از تاریخچه غزل، که به طور سنتی 14 سطر

long and it's quite a strict - there are a lot of strict rules about the rhythm of it

طول دارد و کاملاً سخت است - قوانین سختگیرانه زیادی در مورد ریتم آن

and the rhyming at the ends of the lines.

و قافیه در انتهای سطرها وجود دارد.

So, it's quite a hard thing for a poet to do.

بنابراین، انجام این کار برای یک شاعر بسیار سخت است.

They have to work within some rules, but it can produce some very interesting poems because

آنها باید در چارچوب قوانینی کار کنند، اما به همین دلیل می تواند شعرهای بسیار جالبی

of that.

تولید کند.

So, the sonnet started in Italy in the 13th Century.

بنابراین، غزل در قرن سیزدهم در ایتالیا آغاز شد .

So, the first sonnets were in Italian.

بنابراین، اولین غزل به زبان ایتالیایی بود.

And eventually, they filtered through to England and sonnets in English started appearing in

و در نهایت، آنها به انگلستان رفتند و غزل به زبان انگلیسی در

the 16th Century, okay?

قرن شانزدهم ظاهر شدند، خوب؟

And one of the sonnet writers was Shakespeare, who published a book of sonnets, over 150

و یکی از غزل نویسان شکسپیر بود که در سال 1609 کتابی از غزل منتشر کرد، بیش از 150

sonnets, in 1609.

غزل.

So, he wrote - he published 154 sonnets, all in one book.

بنابراین، او نوشت - او 154 غزل را منتشر کرد، همه در یک کتاب.

So, that was quite a lot.

بنابراین، این بسیار زیاد بود.

So, we're going to look at one of his sonnets today, which - it's a sort of situation in

بنابراین، امروز قصد داریم به یکی از غزلیات او نگاه کنیم که - این یک نوع موقعیت در

this poem that you might recognize.

این شعر است که ممکن است تشخیص دهید.

It's a very human situation, and we're going to go line by line so that you don't get distracted

این یک موقعیت کاملاً انسانی است و ما خط به خط پیش می رویم تا حواس شما

by a lot of lines below.

به خط های زیر پرت نشود.

Just one line at a time, and I'll explain it as we go along.

فقط یک خط در یک زمان، و من آن را در حالی که پیش می رویم توضیح خواهم داد.

Okay.

باشه.

So, here's the first line: Weary with toil, I haste me to my bed.

بنابراین، این خط اول است: خسته از زحمت، من را به رختخوابم می رسانم.

Okay?

باشه؟

So, "weary" means tired.

پس «خسته» به معنای خسته است.

This is somebody who has been working all day and they're physically very tired.

این کسی است که تمام روز کار می کند و از نظر فیزیکی بسیار خسته است.

"Toil" is another word for work, working.

«زحمت» واژه دیگری برای کار، کار کردن است.

It's an older word for working.

این یک کلمه قدیمی برای کار کردن است.

So, tired with work, "I haste" - means I hurry, get to bed quickly.

بنابراین، خسته از کار، "عجله دارم" - یعنی عجله می کنم، سریع به رختخواب می روم.

I'm so tired, I just want to get to bed is the sort of main meaning of this line.

من خیلی خسته هستم، فقط می خواهم به رختخواب بروم، معنای اصلی این خط است.

So, "I haste me" I haste myself, I hurry to my bed.

پس «من عجله می کنم» به خود عجله می کنم، با عجله به بالین خود می روم .

Okay?

باشه؟

So, that's the first line.

بنابراین، این خط اول است.

Quite a recognizable situation.

وضعیت کاملاً قابل تشخیص.

So, okay.

پس باشه

So, here comes the next line.

بنابراین، خط بعدی می آید.

Okay, so this line is: The dear repose for limbs with travel tired.

خوب، پس این خط این است: آرامش عزیز برای اندام با سفر خسته.

So, this is about the bed, the bed is lovely.

بنابراین، این در مورد تخت است، تخت دوست داشتنی است.

Oh, you can just lie down and sleep.

اوه، شما فقط می توانید دراز بکشید و بخوابید.

"Repose" means to lie down and rest, sleep.

«آرامش» یعنی دراز کشیدن و استراحت کردن، خوابیدن.

So, you know what it's like when you're really tired, you just want to get to bed.

بنابراین، می دانید وقتی واقعا خسته هستید چه حالی دارد ، فقط می خواهید به رختخواب بروید.

And when you lie down - oh, wonderful!

و وقتی دراز می کشید - اوه، فوق العاده است!

It's great.

عالیه.

So, "the dear repose", he's just lying down in bed, resting.

پس "آرامش عزیز" او فقط در رختخواب دراز کشیده و استراحت می کند.

"For limbs", limbs are your arms and legs.

«برای اندام»، اندام دست و پای شماست.

So, he's been physically working.

بنابراین، او از نظر فیزیکی کار کرده است.

He's tired with working and with travelling.

او از کار و مسافرت خسته شده است.

So, "limbs with travel tired".

پس « اندام با سفر خسته ».

His arms and legs are tired from travelling.

دست و پاهایش از مسافرت خسته شده اند.

He's probably been walking and maybe carrying heavy things as well.

او احتمالاً راه می‌رفته و شاید وسایل سنگینی هم حمل می‌کرد.

So, he's just physically exhausted and wants to go to bed, okay?

بنابراین، او فقط از نظر جسمی خسته است و می خواهد به رختخواب برود، باشه؟

Right.

درست.

Here comes the next line.

در اینجا خط بعدی می آید.

Okay, then there's a "but".

خوب، پس یک "اما" وجود دارد.

He's lying down, he wants to sleep, "But then begins" another kind of journey, "a journey

او دراز کشیده است، می خواهد بخوابد، "اما بعد شروع می شود" نوع دیگری از سفر، "سفر

in my head."

در سر من".

So, he's tired with travel.

بنابراین، او از سفر خسته شده است.

He's had one kind of journey today, but then he gets to bed and another journey starts

او امروز یک نوع سفر داشته است، اما بعد به رختخواب می‌رود و سفر

off in his head.

دیگری در ذهنش آغاز می‌شود.

So, you know what it's like sometimes.

بنابراین، می دانید که گاهی اوقات چگونه است.

You're really, really tired.

واقعا خیلی خسته شدی

You go to bed, but your mind is still working.

شما به رختخواب می روید، اما ذهن شما هنوز کار می کند.

You can't stop thinking about things.

شما نمی توانید از فکر کردن به چیزها دست بردارید.

So, this is a very recognizable situation.

بنابراین، این وضعیت بسیار قابل تشخیص است.

"But then begins a journey in my head", okay.

"اما سپس سفری در سر من آغاز می شود"، خوب.

Here comes the next line.

در اینجا خط بعدی می آید.

Okay, so "Then begins a journey in my head/To work my mind when body's work's expired".

بسیار خوب، پس "سپس سفری در سرم آغاز می شود/تا زمانی که کار بدن منقضی شده است ذهنم را به کار بیاورم".

So, this means the journey is in his head to keep his mind busy, to work my mind, keep

بنابراین، این بدان معناست که سفر در سر او است تا ذهنش را مشغول کند، ذهن

my mind working, when my body's work has finished.

من را مشغول کند، ذهن من را به کار نگه دارد، وقتی کار بدن من تمام شد.

So, the work of his body, all the travelling and carrying, has finished for the day.

پس کار بدنش، همه سفر و حمل، تمام شد.

But he's gone to bed, he's resting his body, but he can't rest his mind.

اما او به رختخواب رفته است، به بدنش استراحت می دهد، اما نمی تواند به ذهنش آرامش دهد.

He's thinking.

داره فکر میکنه

He can't stop thinking.

او نمی تواند از فکر کردن دست بردارد.

Okay.

باشه.

Next line.

خط بعدی

Okay, so - so, what is he thinking about?

خوب، پس - خب، او به چه چیزی فکر می کند؟

So, he's saying "For then", when that happens, "my thoughts, from far where I abide".

بنابراین، او می‌گوید "برای آن زمان"، وقتی این اتفاق می‌افتد، "افکار من، از جایی که هستم".

So, he's thinking of something that's a long way away.

بنابراین، او به چیزی فکر می کند که خیلی دور است.

"Where I abide", where I am, here, where I am.

«جایی که می‌مانم»، کجا هستم، اینجا، کجا هستم.

He's thinking of something or someone far away.

او به چیزی یا کسی دور فکر می کند.

So, "For then my thoughts, from far where I abide", where I am.

بنابراین، "پس اندیشه های من، از جایی که می مانم"، جایی که من هستم.

Somebody a long way away, okay.

کسی خیلی دور است، باشه

Here's the next line.

اینم خط بعدی

So, "For then my thoughts, from far where I abide/Intend a zealous pilgrimage to thee".

پس «پس اندیشه‌ام، از دور که می‌مانم/ قصد زیارت تو را دارم».

So, he's talking to somebody whose "thee".

بنابراین، او با کسی صحبت می کند که "تو" اوست.

This is the old word for "you".

این کلمه قدیمی برای "تو" است.

This is an old-fashioned word meaning "you".

این یک کلمه قدیمی به معنای "شما" است.

He's thinking of somebody a long way away.

او به کسی فکر می کند که خیلی دور است.

Again, a recognizable situation, okay.

باز هم، یک موقعیت قابل تشخیص، خوب.

So, "My thoughts intend", meaning they sort of take me, they take me on a - this is another

بنابراین، «افکار من قصد دارند»، یعنی یک‌جوری مرا

type of journey, a pilgrimage, usually a religious journey.

می‌برند، به یک سفر می‌برند - این یک نوع سفر است، یک سفر زیارتی، معمولاً یک سفر مذهبی.

And "zealous" also is a word to do with religious - very strong belief, a zealous pilgrimage.

و "غیور" نیز کلمه ای است مربوط به دین - اعتقاد بسیار قوی، یک زیارت غیرتمندانه.

So, he has strong feelings about this person that he's thinking about.

بنابراین، او احساسات شدیدی نسبت به این شخص دارد که به او فکر می کند.

They're almost like religious feelings for the person.

آنها تقریباً مانند احساسات مذهبی برای شخص هستند.

So, that might - "For then, my thoughts from far where I abide/Intend a zealous pilgrimage

بنابراین، ممکن است - "پس فکر من از آنجا که می مانم / قصد زیارت

to thee".

با غیرت دارم".

So, his thoughts have gone on a journey, like a religious journey to somebody who he can't

بنابراین، افکار او به یک سفر رفته است، مانند یک سفر مذهبی به کسی که نمی تواند

stop thinking about, okay?

از فکر کردن به او دست بردارد، باشه؟

So, next line.

بنابراین، خط بعدی.

So, while he's thinking, his thoughts take him to somewhere else where there is somebody

بنابراین، در حالی که او فکر می کند، افکارش او را به جای دیگری می برد که در آن شخص دیگری وجود دارد

else who is on his mind.

که در ذهن اوست.

And instead of falling asleep, "And keep my drooping eyelids open wide".

و به جای خوابیدن، «و پلکهای افتاده ام را باز نگه دار ».

So, he can't even close his eyes, his eyelids that cover the eye.

بنابراین، او حتی نمی تواند چشمانش را ببندد، پلک هایش که چشم را می پوشاند.

They may be drooping, his eyelids are going like this, almost closing, that's to droop,

ممکن است افتادگی داشته باشند، پلک‌هایش این‌طوری می‌رود، تقریباً بسته می‌شود، یعنی افتادن، آن‌طور

like that.

.

But, instead, his eyes are open wide like this, with the eyelids up, because he's still

اما، در عوض، چشمانش به این صورت کاملاً باز است، با پلک های بالا، زیرا او هنوز

thinking.

فکر می کند.

He can't stop thinking about this person.

او نمی تواند از فکر کردن به این شخص دست بردارد.

So, he wants to sleep.

بنابراین، او می خواهد بخوابد.

He's really tired physically, but his mind won't let him sleep, and he's just got his

او واقعاً از نظر جسمی خسته است، اما ذهنش به او اجازه نمی دهد بخوابد، و فقط

eyes open in the darkness, thinking about this person.

چشمانش را در تاریکی باز کرده و به این شخص فکر می کند.

You can't get to sleep doing that, okay?

با این کار نمی توانید بخوابید، باشه؟

So, right.

پس درسته.

Next line, okay.

خط بعدی، باشه

So, next line.

بنابراین، خط بعدی.

His eyes are wide open.

چشمانش کاملا باز است.

"Looking on darkness", the room is dark, his eyes are open, but he can only see darkness.

"نگاه بر تاریکی"، اتاق تاریک است، چشمانش باز است، اما او فقط تاریکی را می بیند.

"Looking on darkness which the blind do see".

«نگاه به تاریکی که نابینایان می بینند».

So, people who are blind, who can't see, their eyes, you know, they have that - the disability

بنابراین، افرادی که نابینا هستند، نمی توانند ببینند، چشمانشان، می دانید، آنها این را دارند - ناتوانی نادیدن

of not being able to see.

.

He feels he's like a blind person.

او احساس می کند مانند یک نابینا است.

He's lying there in the dark, but with his eyes open, not seeing anything.

او آنجا در تاریکی دراز کشیده است، اما با چشمان باز، چیزی نمی بیند.

Well, it's the same for everybody if you're lying in the dark, you can't see anything.

خوب، برای همه یکسان است، اگر در تاریکی دراز بکشید، نمی توانید چیزی ببینید.

So, it's like being blind.

بنابراین، مثل نابینایی است.

So, that's a strange thing to say, but this is a poem.

بنابراین، این یک چیز عجیب است، اما این یک شعر است.

So, the idea of blindness has something - a deeper meaning, perhaps, in the poem, okay.

بنابراین، ایده نابینایی چیزی دارد - یک معنای عمیق تر، شاید در شعر، خوب.

Right, so that's the first eight lines, but we've filled the board.

درست است، بنابراین این هشت خط اول است، اما ما صفحه را پر کرده ایم.

Before we move onto the final six lines, I just want to point out something else about

قبل از اینکه به شش سطر پایانی برویم، فقط می‌خواهم به نکته دیگری در

the sonnet, which is the way you get rhyming at the ends of the lines.

مورد غزل اشاره کنم، یعنی روشی که در انتهای سطرها قافیه می‌شود.

Okay.

باشه.

So, if you look at the end of each line without worrying about "What does it mean?", you might

بنابراین، اگر به انتهای هر سطر بدون نگرانی درباره «معنی چیست؟» نگاه کنید، ممکن است

notice a pattern of repeated rhyming.

متوجه الگوی قافیه‌های مکرر شوید.

So, we've got "bed", "tired", "head", "expired", "abide", "thee", "wide", "see".

بنابراین، ما "تخت"، "خسته"، "سر"، "منقضی شده"، "باید"، "تو"، "عریض"، "ببین" داریم.

So, I hope you can hear.

بنابراین، امیدوارم بتوانید بشنوید.

They're sort of alternating.

آنها به نوعی متناوب هستند.

"Bed, head".

"تخت، سر".

"Tired", "expired".

"خسته"، "منقضی شده".

"Abide", "wide".

"بمان"، "عریض".

"Thee", "see".

"تو"، "ببین".

So, sonnets do this in different patterns.

بنابراین، غزل این کار را در الگوهای مختلف انجام می دهد.

They're not always exactly like this.

آنها همیشه دقیقاً اینگونه نیستند.

It depends on what the poet wants to do with it.

بستگی دارد که شاعر بخواهد با آن چه کند.

But we have a way of showing the rhyme scheme just by using letters.

اما ما راهی برای نشان دادن طرح قافیه فقط با استفاده از حروف داریم.

A, B, C. So, I'll just show you how that's done, because then you can talk about the

A، B، C. بنابراین، من فقط به شما نشان می دهم که چگونه این کار انجام می شود، زیرا در این صورت می توانید در مورد

rhyme scheme with the letters.

طرح قافیه با حروف صحبت کنید.

So, if you call the first word A, "bed", then "tired" doesn't rhyme with "bed", so you call

بنابراین، اگر کلمه اول A را "تخت" بنامید، پس "خسته" با "تخت" قافیه نمی شود، بنابراین شما

that B. "Head" does rhyme with "bed", so that's A again.

آن را B می نامید. "سر" با "تخت" قافیه می شود، پس دوباره A است.

"Expired" rhymes with "tired", so that's B again.

"منقضی شده" با "خسته" قافیه می شود، بنابراین دوباره B است .

"Abide", that doesn't rhyme with anything that's gone before.

"بمان"، که با هیچ چیز قبلی همخوانی ندارد .

So, we have to use a new letter - C. "Thee" hasn't come before either, so we need another

بنابراین، ما باید از یک حرف جدید استفاده کنیم - C. "Thee" نیز قبلاً نیامده است، بنابراین ما به حرف جدید دیگری نیاز داریم

new letter - D. "Wide" rhymes with "abide", so we use the C again.

- D. "Wide" با "abide" قافیه می شود، بنابراین ما دوباره از C استفاده می کنیم.

And then "see" rhymes with "thee", so we use the D again.

و سپس "see" با "thee" قافیه می شود، بنابراین ما دوباره از D استفاده می کنیم .

Okay?

باشه؟

So, this far in the sonnet, you can say the rhyme scheme is ABAB, CDCD.

بنابراین، تا اینجا در غزل، می توان گفت که طرح قافیه ABAB، CDCD است.

Okay?

باشه؟

So, I'll just write that up here so we have a note of it for when we look at the rest

بنابراین، من فقط آن را در اینجا می نویسم تا زمانی که به بقیه غزل نگاه می کنیم، یادداشتی از آن داشته باشیم

of the sonnet.

.

So, ABAB, and you can also put a comma just to show, because that is a way of - it sort

بنابراین، ABAB، و شما همچنین می توانید یک کاما را فقط برای نشان دادن قرار دهید، زیرا این روشی است - به

of creates a structure for the poem.

نوعی ساختاری برای شعر ایجاد می کند.

It holds certain lines together.

خطوط خاصی را با هم نگه می دارد.

So, that's the effect of the rhyme scheme.

بنابراین، این اثر طرح قافیه است.

So, ABAB, CDCD, and then there will be more to come.

بنابراین، ABAB، CDCD، و سپس موارد بیشتری در راه است.

Okay.

باشه.

So, I'm going to have to rub all of this off so that we can have the rest of the sonnet.

بنابراین، من باید همه اینها را پاک کنم تا بتوانیم بقیه غزل را داشته باشیم.

Okay, so we just left the poem where the person is lying in bed with his eyes wide open, looking

بسیار خوب، پس ما فقط شعر را جایی گذاشتیم که آن شخص با چشمان کاملا باز در رختخواب دراز کشیده است و

on the darkness, which the blind do see.

به تاریکی نگاه می کند که نابینایان می بینند.

Okay.

باشه.

So, then it goes on: Save that my soul's imaginary sight.

پس، ادامه می‌یابد: آن منظره خیالی روحم را حفظ کن .

So, "save that" means except that.

پس «ذخیره کن» یعنی جز آن.

So, he's saying he's like a blind person, because he can only see darkness.

بنابراین، او می گوید که او مانند یک فرد نابینا است، زیرا او فقط می تواند تاریکی را ببیند.

But he's saying except but my soul can see something.

اما او می گوید جز اما روح من چیزی را می بیند .

His soul or his heart has a picture in his - puts a picture in his head.

روح یا قلبش عکسی در او دارد - عکسی در سرش می گذارد.

So, he's looking on darkness.

بنابراین، او به تاریکی نگاه می کند.

He's like a blind person, but his soul is showing him something.

او مثل یک نابینا است، اما روحش چیزی به او نشان می دهد.

A picture of something.

عکس چیزی

Okay?

باشه؟

Right.

درست.

Next line coming up.

خط بعدی در راه است

Okay, so, "Save that my soul's imaginary sight/Presents thy shadow" meaning your shadow, the person

بسیار خوب، پس، "محافظت که دید خیالی روحم/ سایه تو را ارائه می کند" به معنای سایه شما، شخصی

he's thinking of who is a long way away, it's like a shadow, like a ghost or something.

که او به او فکر می کند که خیلی دور است، مانند یک سایه است، مانند یک روح یا چیز دیگری.

"Presents", shows your shadow, a sort of an outline of this person.

"ارائه می دهد"، سایه شما را نشان می دهد، نوعی طرح کلی از این شخص.

He can picture them in his head.

او می تواند آنها را در سر خود به تصویر بکشد.

"Presents thy shadow to my sightless view".

"سایه تو را به منظره بی بینای من تقدیم می کند".

So, he's looking.

بنابراین، او دارد نگاه می کند.

He can't see anything.

او نمی تواند چیزی را ببیند.

His view, his looking, his eyes are sightless, meaning no sight.

نگاهش، نگاهش، چشمانش بی بیناست، یعنی بدون دید.

He can't see anything.

او نمی تواند چیزی را ببیند.

But his soul is putting a picture into his head of this person's shadow, their sort of

اما روح او در سرش تصویری از سایه این شخص می گذارد،

outline, what sort of person they are.

طرح کلی آنها، چه جور آدمی هستند.

Trying to remember what they look like, something like that.

سعی می کنم به یاد بیاورم که آنها چه شکلی هستند، چیزی شبیه به آن.

So, his mind is working.

بنابراین، ذهن او کار می کند.

He's looking into the darkness, but there's a picture in his head that comes from his

او به تاریکی نگاه می کند، اما تصویری در سرش وجود دارد که از روحش بیرون می آید

soul, which is reminding him of somebody and what they look like.

، که او را به یاد کسی می اندازد که چه شکلی هستند.

Okay.

باشه.

Here comes the next line.

در اینجا خط بعدی می آید.

Okay, so "Presents thy shadow", your shadow, "to my sightless view/Which", meaning the

بسیار خوب، پس "سایه تو را ارائه می دهد"، سایه تو، "به دید بی دید من/که"، به معنای

shadow, the shadow "which like a jewel", like - something like a diamond or a precious stone,

سایه، سایه "که مانند یک جواهر"، مانند - چیزی شبیه الماس یا سنگ قیمتی،

a rich jewel, "like a jewel hung", hanging, "in ghastly night".

یک جواهر غنی، " مثل جواهر آویزان، آویزان، «در شب هولناک».

So, the night is dark.

پس شب تاریک است.

"Ghastly" makes it sound like a horror film.

"Ghastly" آن را شبیه یک فیلم ترسناک می کند.

A ghastly - it could mean ghostly, like a ghost, which fits with the shadow.

وحشتناک - می تواند به معنای شبح مانند یک روح باشد که با سایه مطابقت دارد.

But there's darkness here, but there's also something bright, like a jewel.

اما اینجا تاریکی وجود دارد، اما چیزی روشن نیز وجود دارد ، مانند یک جواهر.

So, he's lying in the dark, but the person he's thinking of is sort of shining brightly,

بنابراین، او در تاریکی دراز کشیده است، اما شخصی که او به او فکر می کند، به نوعی درخشان است،

like a jewel.

مانند یک جواهر.

Like a diamond, and the fact that they're like a jewel makes them sound very important

مانند یک الماس، و این واقعیت که آنها مانند یک جواهر هستند، آنها را بسیار مهم

and valuable, if you like.

و ارزشمند می کند، اگر دوست دارید.

A precious - somebody precious, who is very important to him.

یک گرانبها - شخصی گرانبها، که برای او بسیار مهم است.

Okay, so it's just like a jewel there in the darkness, hanging - hanging in the air.

خوب، پس درست مثل جواهری است در تاریکی، آویزان - آویزان در هوا.

"Hung", hanging in the night, okay?

"آویزان"، آویزان در شب، باشه؟

The shadow, which is like a jewel, which is a bit of a contradiction, but anyway.

سایه که مثل جواهر است که کمی تناقض دارد اما به هر حال.

The jewel hanging there, "Makes" the "black night beauteous", is like "beautiful".

جواهری که در آنجا آویزان است «شب سیاه را زیبا می کند» مانند «زیبا» است.

It's an older word meaning "beautiful".

این یک کلمه قدیمی به معنای "زیبا" است.

So, the jewel hanging there in the darkness makes the black night beautiful.

پس جواهر آویزان در تاریکی شب سیاه را زیبا می کند.

And "her old face new".

و "چهره قدیمی او جدید".

Now, this is a difficult part.

حالا این بخش سختی است.

It's difficult to understand.

درک آن سخت است.

Who is she?

اون کیه؟

"Black night" is a "her"?

"شب سیاه" یک "او" است؟

Is like a woman?

مثل یک زن است؟

You can have a kind of a symbolic idea that the black night is a woman with a black cloak

شما می توانید نوعی تصور نمادین داشته باشید که شب سیاه زنی است با شنل سیاه

or something.

یا چیزی شبیه به آن.

"Her old face", some people think that's like the moon.

"چهره پیر او"، برخی فکر می کنند که مانند ماه است.

The moon up in the sky has a face on it.

ماه در آسمان چهره ای روی آن دارد.

It's quite difficult to really understand this part.

درک این بخش واقعاً دشوار است .

But the jewel makes the night beautiful, and it's a kind of refreshing - bringing some

اما این جواهر شب را زیبا می کند و نوعی طراوت است -

light and something new.

نور و چیز جدیدی را به ارمغان می آورد.

Making something that was old young again.

ساختن چیزی که دوباره جوان بود.

A refreshing kind of thing.

یک نوع چیز با طراوت.

So, even though he can't sleep, he can see something positive in this.

بنابراین، حتی اگر نمی تواند بخوابد، می تواند چیز مثبتی را در این ببیند.

Okay?

باشه؟

Okay, so we're nearly at the end of the poem.

خوب، پس تقریباً در پایان شعر هستیم.

This is the next to last line, and usually with Shakespeare, it's indented a little bit,

این آخرین سطر است و معمولاً با شکسپیر کمی تورفتگی دارد،

because the last two lines usually rhyme together.

زیرا دو سطر آخر معمولاً با هم قافیه هستند.

So, they're - it's like what you might call a punchline or two punchlines which completes

بنابراین، آنها - مانند چیزی است که شما ممکن است آن را یک خط پانچ یا دو خط منگنه بنامید که

the poem.

شعر را کامل می کند.

So, that's why it's indented a little bit.

بنابراین، به همین دلیل است که کمی تورفتگی دارد.

So, this is a final comment that he's making on his situation, lying in bed tired, but

بنابراین، این آخرین اظهار نظری است که او درباره وضعیت خود می کند، در حالی که خسته در رختخواب دراز کشیده است، اما

unable to sleep.

نمی تواند بخوابد.

He saying, "Lo", meaning "here you are".

گفت: «لو» یعنی «اینجا هستی».

This is an old-fashioned way of saying, "this way", or "like this" "in this situation".

این یک روش قدیمی برای گفتن " اینگونه" یا "اینگونه" "در این شرایط" است.

"Thus", like this, in this way, "by day my limbs", so in the daytime, my arms and legs.

«هذا» این گونه، به این ترتیب، « لَیْمَا عَلَیْکُمْ» پس در روز دست و پایم.

"By night, my mind", so in the daytime, he's - his limbs are working and getting tired.

"با شب، ذهن من"، پس در روز، او - اندام هایش کار می کنند و خسته می شوند.

At night, his mind is working and getting tired.

شب ها ذهنش کار می کند و خسته می شود.

Poor man.

مرد بیچاره.

Okay.

باشه.

Let's find out what the last line's going to be.

بیایید دریابیم که آخرین خط چه خواهد بود.

Right, so, "Lo, thus by day my limbs, by night my mind/For thee," you, "and for myself, no

درست است، پس، "بنابراین، در روز اندام من، در شب ذهن من / برای تو"، شما، "و برای خودم، هیچ

quiet find."

آرامی یافت نمی شود."

So, he just can't rest ever.

بنابراین، او هرگز نمی تواند استراحت کند.

Working in the daytime physically.

کار فیزیکی در روز

His mind working at night.

ذهنش شب ها کار می کند.

He can't get any rest.

او نمی تواند استراحت کند.

No quiet, meaning peace and calm and rest and sleep.

نه ساکت، یعنی آرامش و آرامش و استراحت و خواب.

So, because of the person he's thinking of, "thee", the person he's talking to, you.

بنابراین، به خاطر شخصی که او به او فکر می کند، "تو"، شخصی که با او صحبت می کند، شما.

"And for myself", and they're a long way apart, he can't find any rest.

"و برای خودم"، و آنها خیلی از هم فاصله دارند، او نمی تواند استراحتی پیدا کند.

So, hardly gets any sleep.

بنابراین، به سختی می خوابد.

So, there we are.

بنابراین، ما اینجا هستیم.

So, that's probably a recognizable situation.

بنابراین، این احتمالاً یک وضعیت قابل تشخیص است.

It may have been written in 16 - or published in 1609, but it's a sort of universal situation

ممکن است در سال 16 نوشته شده باشد - یا در سال 1609 منتشر شده باشد، اما این یک نوع موقعیت جهانی است

that everybody probably experiences at some time or other.

که احتمالاً هرکسی در زمانی یا زمانی آن را تجربه می کند.

So, let's just continue, first of all, to finish the rhyme scheme.

بنابراین، اول از همه، اجازه دهید تا طرح قافیه را به پایان برسانیم.

So, we started it off on the previous board, ABAB, CDCD.

بنابراین، ما آن را در هیئت مدیره قبلی، ABAB، CDCD شروع کردیم.

"Sight" doesn't rhyme with anything that's gone before.

"دید" با هیچ چیز قبلی هم قافیه نیست.

I've just checked, so we've got to use a new letter here.

من به تازگی بررسی کردم، بنابراین باید از یک نامه جدید در اینجا استفاده کنیم.

So, after D comes E, so we need to give that an E there.

بنابراین، پس از D، E می آید، بنابراین باید به آن یک E بدهیم.

And "view" doesn't rhyme with anything that's gone before, so that's F. Then we have "night",

و "مشاهده" با چیزی که قبلاً رفته است قافیه نمی شود، بنابراین F است. سپس "شب" را داریم

which rhymes with "sight".

که با "دید" قافیه می شود.

So, E again.

بنابراین، دوباره E.

And then we have "new", which rhymes with "view".

و سپس "جدید" داریم که با "نما" هم قافیه است.

So, that's another F. And then, we have the final two lines, which as I said, they both

بنابراین، این یک F دیگر است. و سپس، ما دو خط پایانی را داریم، که همانطور که گفتم، هر دو

rhyme together, okay.

با هم قافیه هستند، بسیار خوب.

And that's called a rhyming couplet, when two lines appear next to each other and they

و به آن دوبیتی قافیه می گویند که دو سطر در کنار هم ظاهر می شوند و

rhyme.

قافیه می شوند.

So, "mind" doesn't rhyme with anything that's gone before, so that's got to be G. "Find"

بنابراین، «ذهن» با چیزی که قبلاً رفته است قافیه نمی‌شود، پس باید G باشد. «پیدا کردن»

rhymes with "mind", so that's another G.

با «ذهن» قافیه می‌شود، پس این یک G دیگر است.

So, we've got ABAB, CDCD, EFEF, GG.

بنابراین، ما ABAB، CDCD، EFEF، GG را داریم.

So, you could say that is the rhyme scheme of this poem, of this sonnet.

بنابراین، می توان گفت که طرح قافیه این شعر، این غزل است.

It's a nice quick way of saying how it rhymes.

این یک روش سریع و خوب برای گفتن قافیه است.

And that's fairly typical of Shakespeare's sonnets, to rhyme in that kind of pattern.

و این نسبتاً برای غزلیات شکسپیر، قافیه کردن در این نوع الگو است.

Okay, so I hope you found that interesting.

خوب، پس امیدوارم که برای شما جالب بوده باشد.

And we will now - I will read through the poem without stopping to explain so that you

و اکنون خواهیم کرد - شعر را بدون توقف توضیح خواهم خواند تا

can hear it all in one piece.

بتوانید همه آن را یکپارچه بشنوید.

Okay, so hopefully that has introduced you to some new vocabulary as well as to the poem

بسیار خوب، امیدوارم که شما را با واژگان جدید و همچنین شعر

and the sonnet form, if you haven't come across that before.

و فرم غزل آشنا کرده باشد، اگر قبلاً با آن برخورد نکرده اید.

So now, I'll read the poem through without explanations so that can hear what it sounds

بنابراین اکنون، من شعر را بدون توضیح کامل می خوانم تا بتوانم صدای آن

like as one piece, okay.

را به عنوان یک قطعه بشنوم، بسیار خوب.

So, here we go.

پس بزن که بریم.

So:

پس:

Weary with toil, I haste me to my bed.

خسته از زحمت، مرا به بالین خود می رسانم.

The dear repose for limbs with travel tired;

آرامش عزیز برای اعضای خسته سفر;

But then begins a journey in my head

اما پس از آن سفری در سرم آغاز می شود

To work my mind when body's work's expired:

تا وقتی کار بدن تمام شد، ذهنم را به کار اندازم:

For then my thoughts, from far where I abide,

زیرا در آن صورت افکارم، از جایی که می مانم،

Intend a zealous pilgrimage to thee,

قصد زیارت با غیرت تو را دارند،

And keep my drooping eyelids open wide,

و پلک های افتاده ام را باز نگاه دارند،

Looking on darkness which the blind do see:

به تاریکی می نگرند که نابینایان انجام می دهند. ببين: جز

Save that my soul's imaginary sight

آن

Presents thy shadow to my sightless view

منظره خيالي روحم سايه تو را به ديد بي بيني من تقديم ميكند كه

Which like a jewel hung in ghastly night

چون جواهري آويخته در شب هولناک

Makes black night beauteous and her old face new

شب سياه را زيبا ميسازد و چهره قديمي اش را نو

Lo, thus by day my limbs, by night my mind

ميسازد، روزها اعضاي من، شبها ذهنم را

For thee, and for myself, no quiet find.

براي تو و براي خودم. ، هیچ یافت آرامی وجود ندارد.

Okay, so there we are.

خوب، پس ما هستیم.

There's a Shakespeare sonnet for you.

یک غزل شکسپیر برای شما وجود دارد.

And if you'd like to explore Shakespeare a little more, if you haven't already seen my

و اگر می‌خواهید کمی بیشتر شکسپیر را بررسی کنید ، اگر قبلاً درس من را

lesson on Shakespeare's words in everyday language, have a look out for that one.

در مورد کلمات شکسپیر در زبان روزمره ندیده‌اید ، به دنبال آن باشید.

And we have some other poetry.

و شعر دیگری هم داریم.

We have a haiku lesson coming up, and possibly some other poetry and there's already a lesson

ما یک درس هایکو در پیش داریم، و احتمالاً شعرهای دیگر و قبلاً درسی

on a sort of comic poem by Edward Lear called "The Owl and the Pussycat".

در مورد نوعی شعر کمیک از ادوارد لیر به نام "جغد و گربه گربه" وجود دارد.

So, if you haven't already seen that one, do have a look, okay.

بنابراین، اگر قبلاً آن را ندیده‌اید، نگاهی بیندازید، بسیار خوب.

And I'm sure there'll be a quiz, so have a look for that on www.engvid.com and see you

و من مطمئن هستم که یک مسابقه برگزار خواهد شد، بنابراین آن را در www.engvid.com جستجو کنید و به زودی دوباره شما را خواهیم دید

again soon.

.

Bye for now.

فعلا خداحافظ.