‘Shall’ in English: Everything you need to know

Hello. I'm Gill at engVid, and today we have a lesson on the word "shall". We've had a

سلام. من گیل در engVid هستم و امروز یک درس در مورد کلمه "شال" داریم. ما

few requests to explain when do you use "shall" rather than "will", or do you use it at all?

چند درخواست داشتیم که توضیح دهیم چه زمانی از "باید" به جای "اراده" استفاده می کنید یا اصلاً از آن استفاده می کنید؟

It doesn't seem to be used very much nowadays, so this lesson is just to give you a few examples

به نظر می رسد امروزه زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد، بنابراین این درس فقط برای ارائه چند مثال به شما

and to explain a bit about it. And even if you don't use it yourself in speaking, it's

و توضیح کمی در مورد آن است. و حتی اگر خودتان از آن در صحبت کردن استفاده نکنید،

useful at least to understand the meaning of it and how it might be used. You might

حداقل برای درک معنای آن و نحوه استفاده از آن مفید است. شما ممکن

see it more in writing than in spoken... Hearing it in spoken English. Okay. So, let's just

است آن را بیشتر به صورت نوشتاری ببینید تا گفتاری... شنیدن آن به زبان انگلیسی گفتاری. باشه. بنابراین،

explain first of all. "Shall", it's usually only used with the first person, singular

اول از همه توضیح می دهیم. "باید"، معمولا فقط با اول شخص، مفرد

or plural. So, "I shall" and "we shall". Nowadays it doesn't always sound very natural. It can

یا جمع استفاده می شود. بنابراین، "من باید" و "ما باید". امروزه همیشه خیلی طبیعی به نظر نمی رسد. ممکن

sound a little bit too formal, a bit strange. So, if I said to a friend, "I shall see you

است کمی بیش از حد رسمی به نظر برسد، کمی عجیب. بنابراین، اگر به یکی از دوستانم بگویم، "فردا تو را خواهم دید

tomorrow", my friend might, oh, be a bit surprised because it sounds rather formal and a bit

"، دوستم ممکن است کمی تعجب کند، زیرا به نظر رسمی و کمی

old-fashioned. "I shall see you tomorrow." Because in speaking anyway, you would tend

قدیمی می رسد. "فردا می بینمت." زیرا به هر حال در صحبت کردن، شما تمایل دارید

to say "I'll", "I", apostrophe, double "l". "I'll see you tomorrow. I'll see you tomorrow

که بگویید «من»، «من»، آپاستروف، «ل» مضاعف. "فردا میبینمت. فردا

when you're speaking." And even if you're writing an email to them, you'd probably put

که داری صحبت میکنی میبینمت." و حتی اگر در حال نوشتن ایمیل برای آنها هستید، احتمالاً

"I'll". And then "I'll", it could be "I will". The double "l", apostrophe, double "l", it

"I'll" را قرار دهید. و سپس "من"، می تواند "من خواهم شد". مضاعف «ل»، آپستروف، مضاعف «ل»، می تواند «ل»

could be "shall" or it could be "will". So, you don't really know when it's contracted

باشد یا «اراده» باشد. بنابراین، شما واقعاً نمی‌دانید که چه زمانی منقبض می‌شود

or abbreviated, whether it's "will" or "shall", but it's probably... It's the informal "will"

یا به اختصار، آیا "اراده" است یا "باید"، اما احتمالاً ... این "اراده" غیررسمی

more likely. "I'll see you tomorrow." You might even just say, "See you tomorrow" in

است. "فردا می بینمت." حتی ممکن است در صحبت کردن فقط بگویید "فردا می بینمت"

speaking, so you don't even use a verb. So, that's what I mean about "shall". It's very

، بنابراین حتی از یک فعل هم استفاده نمی کنید. بنابراین ، منظور من در مورد "باید" همین است.

difficult to think of natural examples that people would actually say in day-to-day life.

فکر کردن به نمونه های طبیعی که مردم واقعاً در زندگی روزمره می گویند بسیار دشوار است.

It's not used a lot. So, that's hopefully reassuring that you don't have to worry about

زیاد استفاده نشده بنابراین، امیدواریم این اطمینان را ایجاد کند که لازم نیست نگران این باشید که

"Oh, should I be using'shall'? I never seem to use this word'shall'. I ought to find

"اوه، آیا باید از "shall" استفاده کنم؟ به نظر می رسد هرگز از این کلمه "shall" استفاده نمی کنم. باید

a way of using it because it's not actually used very much, except in just a few examples.

راهی برای استفاده از آن پیدا کنم زیرا در واقع از آن استفاده نمی شود. خیلی زیاد، به جز در چند مثال.

Okay. So... So, "shall" is rather formal and a little bit unnatural these days. We're much

خوب. پس... بنابراین، این روزها "باید" رسمی و کمی غیرطبیعی است. ما به

more likely to speak in an informal way with "I'll", which could be either "will" or "shall".

احتمال زیاد به شکل غیررسمی با "Ill" صحبت می کنیم. ، که می تواند "اراده" یا "باید" باشد.

But then if you are using it, you need to know how to form the negative, so "shall not"

اما اگر از آن استفاده می کنید، باید بدانید که چگونه منفی را تشکیل دهید، بنابراین "نباید"

and just like "will not", but then the abbreviated form is "shan't". So, "ah", it's a longer

و درست مانند "نخواهد شد"، اما پس از آن شکل اختصاری آن است. "شَنَت" پس

"ah" sound. "Ah" in "shall" becomes "ah" in "shan't". And of course, "will not", it's

"آه" صدای "آه" بلندتری است، "آه" در "باید" به "آه" در "شَنَت" تبدیل می شود و البته "نخواهد شد"

even stranger, it becomes "won't", so the "i" changes to an "o". "Will not", "shall

عجیب تر است. ، تبدیل به "نخواهد شد"، بنابراین "i" به "o" تغییر می کند.

not", "won't", "shan't". Okay. So, it would be "I shan't". "I shan't be seeing you." That

"نباید". "نباید تو را ببینم." این

sounds quite natural. If you... A friend is going on holiday, you might say, "Oh, I shan't

کاملاً طبیعی به نظر می رسد. اگر شما... دوستی به تعطیلات می رود، ممکن است بگویید: "اوه، من

be seeing you for a while, then." Or "We", "We shan't be seeing you for a while." That

برای مدتی تو را نخواهم دید. در حالی که، پس.» یا «ما "، "برای مدتی شما را نخواهیم دید." این به

sounds sort of natural, but you can also say, "Oh, I won't be seeing you, then, for a while."

نظر طبیعی می رسد، اما می توانید بگویید: "اوه، پس برای مدتی شما را نخواهم دید."

Or "We won't be seeing you for a couple of weeks." So, it's sort of almost natural in

یا "ما خواهیم دید" چند هفته است که شما را می بینم .» بنابراین، در آن مثال تقریباً طبیعی است

that example. So, you could say if there's an election and the results in the UK anyway

. بنابراین، می‌توان گفت اگر انتخاباتی برگزار شود و نتایج در بریتانیا به هر حال

tend to come through the following day, some people stay up all night waiting for the results

در روز بعد به پایان برسد، برخی از مردم تمام شب را بیدار می‌مانند تا نتایج بیدار

to come, but people decide they're not going to stay up all night, they're going to bed,

شوند، اما مردم تصمیم می‌گیرند که تمام شب را بیدار نمانند. ، آنها به رختخواب می روند،

they'll wake up the next morning and hear the results. So, you might say, "We shan't

صبح روز بعد از خواب بیدار می شوند و نتیجه را می شنوند. بنابراین، ممکن است بگویید: "

hear the results of the election until tomorrow." So, that's quite a natural way of using it.

تا فردا نتایج انتخابات را نخواهیم شنید." بنابراین، این یک روش کاملا طبیعی برای استفاده از آن است.

We shan't hear the results until tomorrow. We won't hear... We won't hear the results.

تا فردا نتایج را نخواهیم شنید. ما نخواهیم شنید... نتایج را نخواهیم شنید.

That's slightly less formal and normal, natural, the natural way of saying it. We won't hear

این کمی کمتر رسمی و معمولی، طبیعی، روش طبیعی بیان آن است.

the results until tomorrow. But some people might say, "We shan't. We shan't hear." Okay.

تا فردا نتایج را نخواهیم شنید. اما برخی از مردم ممکن است بگویند: "نمی‌توانیم، نخواهیم شنید." باشه.

I think the most usual way that it's used is when someone makes a suggestion or they

من فکر می‌کنم معمول‌ترین روشی که از آن استفاده می‌شود زمانی است که کسی پیشنهادی می‌دهد یا

ask a question about... Well, it's a question that's also a suggestion quite often, or it's

سؤالی درباره آن می‌پرسد... خب، این سؤالی است که اغلب اوقات یک پیشنهاد است یا

asking for a suggestion. Like, "Shall I... Shall I book the tickets? We want to go to

پیشنهادی می‌پرسد. مثل " آیا... بلیط ها را رزرو کنم؟ می خواهیم

the theatre, so shall I book the tickets for next Wednesday? Shall I?" So, you wouldn't

به تئاتر برویم، پس بلیط های چهارشنبه آینده را رزرو کنم؟" بنابراین، شما نمی

say, "Will I?" So, this is a very particular way, probably the most usual way nowadays

گویید، "آیا من؟" بنابراین، این یک راه بسیار خاص است، احتمالاً رایج ترین روشی است

that you would use "shall" in this sort of question/suggestion. You wouldn't say, "Will

که امروزه در این نوع سؤال/پیشنهاد از «باید» استفاده می کنید . شما نمی گویید "

I book the tickets?" That's not quite so natural. And then "shall", "shall we". "Shall we...

بلیت ها را رزرو می کنم؟" این خیلی طبیعی نیست. و سپس "باید"، "آیا ما". "میای...

We're having a party. Shall we invite the neighbours?" That's the natural way of saying

داریم مهمونی داریم. همسایه ها رو دعوت کنیم ؟" این روش طبیعی بیان

it. So, you're asking a question, but you're also suggesting, "Shall we invite the neighbours?"

آن است. بنابراین، شما یک سوال می‌پرسید، اما همچنین پیشنهاد می‌کنید، "آیا همسایه‌ها را دعوت کنیم؟"

Okay. And then, "What shall we have for dinner?" Not, "What will we have for dinner?" That's

باشه. و بعد "شام چی بخوریم؟" نه، "شام چی خواهیم داشت؟" این

not quite so natural. "What shall we have"-okay?-"for dinner?" So, this is really the main way it

خیلی طبیعی نیست. "چه بخوریم" - باشه؟ - "برای شام؟" بنابراین، این واقعاً راه اصلی استفاده از آن

would be used now. And then there's a very formal way that it's used on usually written

در حال حاضر است. و سپس یک روش بسیار رسمی وجود دارد که از آن در اعلامیه های معمولاً نوشته شده استفاده می

notices which is like a command, really. You know, like "Do not" or "You must", that sort

شود که واقعاً مانند یک دستور است. شما می دانید، مانند "نباید" یا "شما باید"، این

of thing. So, if there's a fire escape in a building which has to be, you know, mustn't

نوع چیزها. بنابراین، اگر در ساختمانی راه فراری از آتش

be blocked, there mustn't be anything in the way of the fire escape. If there is a fire,

وجود داشته باشد که باید مسدود شود، نباید مانعی برای فرار از آتش باشد. در صورت وقوع آتش سوزی،

people need to get out quickly. So, you'd say, "This fire escape shall be kept clear

مردم باید سریعاً خارج شوند. بنابراین، شما می گویید، "این فرار آتش باید همیشه روشن نگه

at all times." Meaning don't put piles of stuff in front of the, you know, the doors

داشته شود." به این معنی که انبوهی از وسایل را جلوی درهایی

which are a fire escape. "This fire escape shall be kept clear", meaning you must keep

که محل فرار از آتش هستند قرار ندهید. «این فرار آتش باید روشن بماند»، یعنی باید

it clear. It's like a command, really, and the "shall" is causing... Creating a sort

آن را روشن نگه دارید. واقعاً مانند یک فرمان است و «باید» باعث ... ایجاد

of command. "You must", "You must not" sort of idea. An authority, an authoritarian statement.

نوعی فرمان می شود. "شما باید"، "نباید" نوعی ایده. یک اقتدار، یک بیانیه استبدادی.

"This fire escape shall be kept clear at all times."

"این فرار آتش باید همیشه روشن نگه داشته شود."

Okay, so I hope that helps to clarify so that at least if you hear it spoken or you see

بسیار خوب، پس امیدوارم به روشن شدن کمک کند تا حداقل اگر گفتار آن را می شنوید یا

it written, you'll understand the meaning and whether it's a strong command or whether

نوشته شده آن را می بینید، معنی و اینکه آیا این یک دستور قوی است

it's a suggestion or whether it's maybe a little bit old-fashioned and formal. It might

یا یک پیشنهاد یا شاید کمی قدیمی است، متوجه شوید. مد شده و رسمی این ممکن

be an older person who's saying it, or it may be something that was written 100 years

است یک فرد مسن تر باشد که آن را می گوید، یا ممکن است چیزی باشد که 100 سال

ago or 200 years ago where the language was a slightly different style. So, all sorts

پیش یا 200 سال پیش نوشته شده است که در آن زبان سبک کمی متفاوت است. بنابراین، همه

of things. But the main thing is not to worry about it because it's not used all that much.

جور چیز. اما نکته اصلی این است که نگران آن نباشید زیرا آنقدرها استفاده نشده است.

And this one with the suggestions is the most usual one nowadays. Okay, so I hope that's

و این یکی با پیشنهادات امروزی رایج ترین است. خوب، پس امیدوارم

helpful. Thank you for watching, and I hope to see you again soon. Bye for now.

مفید باشد. از تماشای شما متشکرم و امیدوارم به زودی دوباره شما را ببینم. فعلا خداحافظ.