Active Voice and Passive Voice - Learn English Grammar

Wanna speak real English from your first lesson?

آیا می خواهید از اولین درس خود انگلیسی واقعی صحبت کنید؟

Sign up for your free lifetime account at EnglishClass101.com.

برای حساب مادام العمر رایگان خود در EnglishClass101.com ثبت نام کنید .

Hi everybody, my name is Alisha. Welcome back to EnglishClass101.com's YouTube channel.

سلام به همگی اسم من علیشا هست به کانال YouTube EnglishClass101.com خوش آمدید.

Today I'm going to talk about the difference between active voice and passive voice.

امروز قصد دارم در مورد تفاوت صدای فعال و غیرفعال صحبت کنم.

In this lesson, I want to explain a few ways that I think can help you decide how to choose

در این درس، می‌خواهم چند راه را توضیح دهم که فکر می‌کنم می‌تواند به شما در تصمیم‌گیری در انتخاب

between active voice or passive voice, this will be hopefully useful for your speaking

بین صدای فعال یا صدای غیرفعال کمک کند، این برای صحبت کردن

and for your writing skills.

و مهارت‌های نوشتاری شما مفید خواهد بود.

So, let's get started!

بنابراین، بیایید شروع کنیم!

Okay, the first thing I want to talk about is the active voice.

بسیار خوب، اولین چیزی که می خواهم در مورد آن صحبت کنم صدای فعال است.

English uses a lot of sentences in the active voice, we like to use active voice a lot in

انگلیسی از جملات زیادی در صدای فعال استفاده می کند، ما دوست داریم از صدای فعال در

speech and in writing.

گفتار و نوشتار زیاد استفاده کنیم.

So we use active voice when we want to place emphasis on the subject, like the person or

بنابراین زمانی که می‌خواهیم بر روی موضوع تأکید کنیم، از صدای فعال استفاده می‌کنیم ، مانند شخص

the thing that is doing an action or causing an action, so the emphasis here is on the

یا چیزی که عملی را انجام می‌دهد یا باعث یک عمل می‌شود، بنابراین تأکید در اینجا روی

subject.

موضوع است.

We know the subject of the sentence in the case of the active voice and we want to emphasize

ما موضوع جمله را در مورد صدای فعال می دانیم و می خواهیم تأکید

that the person who is doing an action, for example, you want to emphasize that you know

کنیم که فردی که عملی را انجام می دهد ، مثلاً شما می خواهید تأکید کنید که می دانید چه

who is doing the action, use the active voice.

کسی آن عمل را انجام می دهد، از صدای فعال استفاده کنید.

So an example could be, a thief stole my bag; in this situation, we know a thief stole my

بنابراین یک مثال می تواند این باشد که یک دزد کیف من را دزدید. در این شرایط می دانیم که یک دزد کیف من را دزدیده است

bag, here, the simple past tense is used and we have “my bag” as the object here, so

، در اینجا از زمان گذشته ساده استفاده شده است و ما در اینجا مفعول "کیف من" را داریم، بنابراین

everything is clear, everything is known in this sentence.

همه چیز روشن است، همه چیز در این جمله مشخص است.

I'm going to talk about a different style, a different way to explain this sentence in

من قصد دارم در مورد یک سبک متفاوت صحبت کنم ، روشی متفاوت برای توضیح این جمله

just a moment, but we can use the active voice to explain a situation like this.

فقط در یک لحظه، اما می توانیم از صدای فعال برای توضیح چنین موقعیتی استفاده کنیم.

Another example, my coworker deleted an important file; so here's another situation we know

مثال دیگر، همکار من یک فایل مهم را حذف کرد . بنابراین در اینجا موقعیت دیگری است که ما می دانیم

who did the action, my coworker, in this case.

چه کسی این عمل را انجام داده است، همکار من، در این مورد.

Simple past tense “deleted” here shows the action that happened, the action that

زمان گذشته ساده "حذف شده" در اینجا عملی را که اتفاق افتاده، عملی که

occurred and what was deleted, an important file, here.

رخ داده است و آنچه حذف شده است، یک فایل مهم را در اینجا نشان می دهد.

So again, I'm going to talk about a different way to explain this sentence in just a moment,

بنابراین دوباره، من قصد دارم در یک لحظه در مورد روشی متفاوت برای توضیح این جمله صحبت کنم،

but these are a couple ways we can use active tense or active voice rather when all the

اما اینها چند راه هستند که می‌توانیم از زمان فعال یا صدای فعال استفاده کنیم، در صورتی که همه

information is known.

اطلاعات شناخته شده باشند.

Some more simple sentences, I ate dinner; again, the subject, the verb, and what was

چند جمله ساده تر، شام خوردم. باز هم فاعل، فعل و آنچه

being eaten here, in this case.

در اینجا خورده می شد، در این مورد.

I ate dinner; very simple sentence here.

من شام خوردم؛ جمله خیلی ساده اینجا

He took me to a movie; so we know the subject, the action, who is receiving the, in this

او مرا به یک فیلم برد. بنابراین ما می دانیم موضوع ، عمل، چه کسی دریافت کننده است، در این

case, it's me, here.

مورد، این من هستم، اینجا.

She made dinner; again, very very simple sentences.

او شام درست کرد؛ باز هم جملات بسیار ساده

We can make simple sentences in just three words, for example, with the active voice,

ما می توانیم فقط در سه کلمه جملات ساده بسازیم ، به عنوان مثال، با صدای فعال

it's very very easy to use active voice, we just need to know the subject, what they did,

، استفاده از صدای فعال بسیار آسان است، فقط باید بدانیم موضوع، چه کاری انجام داده اند

and who received the effect or who that action occurred to.

و چه کسی اثر را دریافت کرده است یا آن عمل برای چه کسی اتفاق افتاده است. .

To put it in a strange way so we can use active voice to explain a lot of things in a very

به عبارت عجیب و غریب، بنابراین ما می توانیم از صدای فعال برای توضیح بسیاری از چیزها به صورت

very short way, but sometimes active voice is maybe not the best choice, so let's take

بسیار کوتاه استفاده کنیم، اما گاهی اوقات صدای فعال شاید بهترین انتخاب نباشد، پس بیایید

a look at passive voice and see if we can compare a few things here when we talk in

نگاهی به صدای غیرفعال بیندازیم و ببینیم آیا می توانیم وقتی با صدای منفعل صحبت می کنیم یا وقتی با صدای منفعل می نویسیم چند چیز را اینجا مقایسه کنید

the passive voice or when we write in the passive voice.

.

We do it because we want to place emphasis on the object of an action, something which

ما این کار را به این دلیل انجام می‌دهیم که می‌خواهیم روی هدف یک عمل، چیزی که

is receiving the action; we want to place the emphasis on that or we use it when the

در حال دریافت کنش است، تأکید کنیم. می خواهیم روی آن تاکید کنیم یا زمانی که

subject is unknown or unimportant.

موضوع ناشناخته یا بی اهمیت است از آن استفاده می کنیم.

So to give a few examples, let's look here, my bag was stolen; here “my bag,” this

بنابراین برای آوردن چند مثال، بیایید اینجا را نگاه کنیم، کیف من دزدیده شد. در اینجا "کیف من"،

is the thing that an action has occurred to, so, and you can think of it like the bag is

این همان چیزی است که یک عمل رخ داده است، بنابراین، و شما می توانید به آن فکر کنید که کیف همان

the one or is the object that is receiving the action here.

چیزی است یا همان شی است که در اینجا عمل را دریافت می کند.

My bag was stolen, my bag was stolen.

کیفم را دزدیدند، کیفم را دزدیدند.

So we have to use a different grammar to explain in passive voice, so the difference here,

بنابراین ما باید از دستور زبان دیگری برای توضیح با صدای غیرفعال استفاده کنیم، بنابراین تفاوت در اینجا،

“my bag was stolen,” the difference between this sentence and “a thief stole my bag,”

"کیف من دزدیده شد"، تفاوت بین این جمله و "یک دزد کیف من را دزدید"

is that we don't have a clear doer of the action, we're not talking about specifically

این است که ما فاعل مشخصی نداریم. در مورد این اقدام، ما به طور خاص در مورد اینکه چه

who stole my bag but rather the important point here is that my bag was stolen, it doesn't

کسی کیف مرا دزدیده صحبت نمی کنیم، بلکه نکته مهم اینجاست که کیف من دزدیده شده است، مهم نیست

matter who or we don't know who stole the bag, but I want to emphasize this situation.

چه کسی یا ما نمی دانیم چه کسی کیف را دزدیده است ، اما می خواهم تأکید کنم. این موقعیت.

In this case, passive voice is much much better than active voice because I don't know the

در این مورد، صدای غیرفعال خیلی بهتر از صدای فعال است زیرا من موضوع را نمی دانم

subject, perhaps.

، شاید.

Let's look at one more example, an important file got deleted; so here, you'll see “got,”

بیایید به یک مثال دیگر نگاه کنیم، یک فایل مهم حذف شد. بنابراین در اینجا، "got" را خواهید دید،

we use “got” a lot, this past tense “got,” to a rather past participle “got,” in

ما از "got" زیاد استفاده می کنیم، این زمان گذشته "got" به یک فعل ماضی "got"، در

passive voice a lot, it gives kind of more of a nuance of something negative occurring,

صدای غیرفعال بسیار، به نوعی تفاوت های ظریف بیشتری را نشان می دهد. اتفاق منفی رخ می دهد،

it gives sort of the feeling that a negative outcome has happened as a result of the situation.

به نوعی این احساس را ایجاد می کند که نتیجه منفی در نتیجه آن موقعیت اتفاق افتاده است.

So you might see “got deleted,” or “got + the verb” in this case.

بنابراین ممکن است در این مورد «حذف شدم» یا «گفتم + فعل» را ببینید.

So here I've used “got deleted,” I'll show you one more in just a just a second.

بنابراین در اینجا من از "حذف شد" استفاده کرده ام، فقط در یک ثانیه یکی دیگر را به شما نشان خواهم داد.

So here, an important file got deleted, let's compare this to the active voice, my coworker

بنابراین اینجا، یک فایل مهم حذف شد، بیایید آن را با صدای فعال مقایسه کنیم، همکار من

deleted an important file; in the active voice, I know who deleted the file, my coworker deleted

یک فایل مهم را حذف کرد. در صدای فعال، من می دانم چه کسی فایل را حذف کرده است، همکارم

the file, in the passive voice, however, I don't mention my coworker so maybe I don't

فایل را حذف کرده، در صدای غیرفعال، با این حال، همکارم را ذکر نمی کنم، بنابراین شاید نمی

know who deleted the file, I don't know who completed the action, who did the action,

دانم چه کسی فایل را حذف کرده است، نمی دانم چه کسی عمل را کامل کرد، چه کسی این عمل را انجام داد،

so I can drop that name, I can drop “my co-worker,” I can drop the name of the person

بنابراین من می‌توانم آن نام را حذف کنم ، می‌توانم «همکارم» را حذف کنم، می‌توانم نام شخصی

who did the action.

که این عمل را انجام داده است را حذف کنم.

I want to emphasize the situation, the file, the important file got deleted, that's what

من می خواهم روی وضعیت تأکید کنم، فایل، فایل مهم حذف شده است، این چیزی است که

I want to emphasize in this case, I should use the passive voice, this sounds much much

در این مورد می خواهم تأکید کنم، باید از صدای غیرفعال استفاده کنم،

better if I want to emphasize “the important file.”

اگر بخواهم روی "فایل مهم" تأکید کنم، این خیلی بهتر به نظر می رسد .

If however I want to emphasize “my coworker,” for example, I'm angry with my coworker, I

اگر بخواهم روی «همکارم» تأکید کنم، مثلاً از دست همکارم عصبانی هستم،

could say my coworker deleted an important file, in this case, the emphasis is “my

می‌توانم بگویم همکارم یک فایل مهم را حذف کرده است، در این مورد، تأکید بر «

coworker.”

همکار من» است.

In this sentence, the important file is the emphasis, so this is a really key point between

در این جمله، فایل مهم تاکید است، بنابراین این یک نکته واقعا کلیدی

the difference between active and passive forms.

بین تفاوت بین فرم های فعال و غیرفعال است.

Okay, let's look at a few more examples, so next one, your lunch got eaten; so again,

خوب، اجازه دهید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم، بنابراین در مورد بعدی، ناهار شما خورده شد. بنابراین دوباره،

I've used this “got” here, yeah, I've used “got + eat in the past participle form

من از این "got" در اینجا استفاده کرده‌ام، بله، من از "got + eat" در شکل فعل ماضی استفاده کرده‌ام

of the verb.”

.

So as I talked about in this sentence “got deleted,” we use “got” to show kind

بنابراین همانطور که در این جمله "حذف شدم" درباره آن صحبت کردم، از "گفت" برای نشان

of a negative outcome, something we didn't want to happen necessarily, this is very common

دادن یک نتیجه منفی استفاده می کنیم، چیزی که نمی خواستیم لزوما اتفاق بیفتد، این

in passive voice.

در صدای غیرفعال بسیار رایج است.

So your lunch got eaten by whom, we don't know, somebody ate this person's lunch but

بنابراین ناهار شما توسط چه کسی خورده شده است، ما نمی دانیم، کسی ناهار این شخص را خورده است، اما

we don't know who did the action so we can omit that person and we can simply emphasize

ما نمی دانیم چه کسی این عمل را انجام داده است تا بتوانیم آن شخص را حذف کنیم و به سادگی می توانیم بر

your lunch, your lunch, here, this is the focus of the sentence, your lunch got eaten.

ناهار شما، ناهار شما تاکید کنیم، اینجا، این تمرکز جمله، ناهار شما خورده شد.

Okay, let's take a look at one more sentence, their window was broken.

باشه، یه جمله دیگه نگاه کنیم ، پنجره هاشون شکسته بود.

Their window was broken.

پنجره آنها شکسته بود.

We don't know how the window was broken, maybe it was a person, maybe it was a burglar, maybe

ما نمی دانیم چگونه شیشه شکسته است، شاید یک نفر بود، شاید یک سارق بود،

it was bad weather, maybe just a strange accident, we don't know how or who broke the window

شاید هوای بد بود، شاید فقط یک تصادف عجیب، ما نمی دانیم چگونه یا چه کسی شیشه را شکست

so we can omit, we can remove any identifying information about who or what completed the

تا بتوانیم حذف کنیم. ، می توانیم هر گونه اطلاعات شناسایی در مورد اینکه چه کسی یا چه چیزی این

action; instead, we focus on the window, their window was broken, this is the focus of this

اقدام را انجام داده است را حذف کنیم. در عوض، ما روی پنجره تمرکز می کنیم، پنجره آنها شکسته شده است، تمرکز این

sentence.

جمله است.

Finally, let's look at one more.

در نهایت، اجازه دهید به یکی دیگر نگاه کنیم.

Flowers were delivered to the office; in this sentence, we don't know where the flowers

گل به دفتر تحویل داده شد. در این جمله، نمی دانیم گل

came from, who ordered the flowers, we don't know any information about the situation,

ها از کجا آمده اند، چه کسی گل ها را سفارش داده است، ما هیچ اطلاعاتی در مورد وضعیت نمی دانیم،

but we simply want to report something we saw at the office, for example.

اما فقط می خواهیم چیزی را که مثلاً در دفتر دیده ایم، گزارش کنیم.

We can use the passive tense to do that, the flowers were delivered to the office.

برای این کار می توانیم از زمان مفعول استفاده کنیم، گل ها به دفتر تحویل داده شدند.

So in each of these sentences, we don't know or it's not important who did the action or

بنابراین در هر یک از این جملات، ما نمی دانیم یا مهم نیست که چه کسی عمل را انجام داده یا

what did the action, but we want to emphasize the object of the action, we want to emphasize

چه چیزی را انجام داده است، بلکه می خواهیم بر موضوع عمل تأکید کنیم، می خواهیم

the person or the item receiving the action, in this case.

بر شخص یا مورد دریافت کننده عمل تأکید کنیم. در این مورد.

In active voice, however, we want to emphasize the person doing the action, or the thing

با این حال، در صدای فعال، ما می‌خواهیم روی شخصی که این عمل را انجام می‌دهد یا کاری

doing the action, so please keep this in mind when you're trying to choose between active

که این عمل را انجام می‌دهد تاکید کنیم، بنابراین لطفاً وقتی می‌خواهید بین

voice and passive voice.

صدای فعال و صدای غیرفعال یکی را انتخاب کنید، این را در نظر داشته باشید.

If it's a known subject or if you want to emphasize that subject more strongly than

اگر موضوع شناخته شده ای است یا اگر می خواهید روی آن موضوع با شدت بیشتری

the item receiving that action, use the active voice.

نسبت به موردی که آن عمل را دریافت می کند تأکید کنید، از صدای فعال استفاده کنید .

If you don't know the subject or if you want to emphasize the object of the action, use

اگر موضوع را نمی‌دانید یا می‌خواهید بر موضوع عمل تأکید کنید، از

the passive voice.

صدای غیرفعال استفاده کنید.

I hope that those were a few good points, I hope that those are a few helpful ways to

امیدوارم این چند نکته خوب بوده باشد، امیدوارم این چند راه مفید باشد که

help you remember how to use active voice and passive voice.

به شما کمک کند نحوه استفاده از صدای فعال و صدای غیرفعال را به خاطر بسپارید.

But if you have any questions or comments, let us know in the comment section,

اما اگر سوال یا نظری دارید در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید

or try to make a few sentences, if you like.

یا اگر دوست داشتید سعی کنید چند جمله بسازید.

If you like this video, please make sure to give it a thumbs up,

اگر از این ویدیو خوشتان آمد، لطفاً حتماً آن را تأیید کنید

and subscribe to our channel, too, if you haven't already.

و در کانال ما نیز عضو شوید، اگر قبلاً این کار را نکرده اید.

Check us out at EnglishClass101.com for more good stuff as well.

ما را در EnglishClass101.com برای چیزهای خوب بیشتر نیز بررسی کنید.

Thanks very much for watching this episode and we'll see you again soon. Bye!

از تماشای این قسمت بسیار متشکریم و به زودی دوباره شما را خواهیم دید. خدا حافظ!