Let's Learn English! Topic: Things That Are Obsolete! 📟⏰📠 (Lesson Only)

Well, hello and welcome to this English

خوب، سلام و به این

lesson about things that are obsolete.

درس انگلیسی در مورد چیزهایی که منسوخ شده اند خوش آمدید.

I'm not sure if you're familiar with the word obsolete.

مطمئن نیستم که با کلمه منسوخ آشنا هستید یا نه.

When something is obsolete, it means that

وقتی چیزی منسوخ می شود، به این معنی است که دیگر

we don't really use it anymore.

واقعاً از آن استفاده نمی کنیم. یعنی

It means that it's something that was invented a long time

چیزی است که خیلی وقت

ago, something that was used for a period of time and

پیش اختراع شده است، چیزی است که برای مدتی مورد استفاده قرار می گرفته و

now isn't used anymore or has make very little use.

اکنون دیگر استفاده نمی شود یا استفاده بسیار کمی داشته است.

Some of the things that I'll be talking about

برخی از چیزهایی که در مورد آنها صحبت خواهم کرد،

some people still use, but most people don't.

برخی افراد هنوز استفاده می کنند، اما بیشتر مردم این کار را نمی کنند.

So welcome to this English lesson

بنابراین به این درس انگلیسی

about things that are obsolete.

در مورد چیزهایی که منسوخ شده اند خوش آمدید.

Things like these two things here.

چیزهایی شبیه این دو چیز در اینجا.

If you know what these are, you can try and guess.

اگر می دانید اینها چیست، می توانید امتحان کنید و حدس بزنید.

I'll explain what each of those are later.

بعداً توضیح خواهم داد که هر کدام از آنها چیست.

The one thing here I used a lot as a kid.

تنها چیزی که من در کودکی از آن استفاده می کردم.

I really enjoyed using the thing that allowed

من واقعاً از استفاده از چیزی که به من اجازه می داد

me to record my voice and music.

صدا و موسیقی خود را ضبط کنم، لذت بردم.

So anyways, once again, welcome to this

بنابراین به هر حال، یک بار دیگر، به این

English lesson about things that are obsolete.

درس انگلیسی در مورد چیزهایی که منسوخ شده اند خوش آمدید.

These are cassette tapes or these were called

اینها نوار کاست هستند یا به آنها نوار

cassette tapes and they were something that you

کاست می گفتند و چیزی بود که شما

used in a cassette recorder, or we sometimes

در ضبط کاست استفاده می کردید یا ما گاهی اوقات

just called it a tape recorder.

فقط به آن ضبط صوت می گفتیم.

When I was a kid, around eleven or twelve, I bought

وقتی بچه بودم، حدود یازده یا دوازده،

my first radio that had a cassette recorder in it.

اولین رادیویم را خریدم که یک ضبط کاست در آن بود.

So I could put a cassette tape in, close it,

بنابراین می‌توانستم نوار کاست بگذارم، آن را ببندم،

I could press record and I could record my voice.

ضبط را فشار دهم و صدایم را ضبط کنم.

I don't know where those tapes are, but they would be

نمی‌دانم آن نوارها کجا هستند، اما آنها

early recordings of Bob the Canadian as a young child.

اولین ضبط‌های باب کانادایی در کودکی بودند.

So cassette tapes, no one really uses these anymore.

بنابراین، دیگر هیچ کس از نوارهای کاست استفاده نمی کند.

They are definitely obsolete.

قطعا منسوخ شده اند.

We had something else when I

وقتی من جوان بودم چیز دیگری داشتیم

was young called a mixtape.

به نام میکس.

A mixtape was when you took a cassette tape and you

میکس زمانی بود که یک نوار کاست را گرفتید و

recorded all of the songs that you liked on it.

تمام آهنگ هایی را که دوست داشتید روی آن ضبط کردید.

Sometimes you recorded them from the radio, sometimes

گاهی اوقات شما آنها را از رادیو ضبط می کردید، گاهی اوقات

you could record a tape from another tape,

می توانستید یک نوار را از نوار دیگری ضبط کنید،

but we would create something called a mixtape.

اما ما چیزی به نام میکس تیپ ایجاد می کردیم.

If you ever watched Guardians of the Galaxy, that

اگر تا به حال آن فیلم Guardians of the Galaxy را تماشا کرده باشید،

movie, the main character has a mixtape of songs

شخصیت اصلی ترکیبی از آهنگ هایی دارد

that I think his mum used to play.

که فکر می کنم مادرش آن را پخش می کرد.

So cassette tapes kind of obsolete.

بنابراین نوارهای کاست به نوعی منسوخ شده اند.

Vinyl records now.

رکوردهای وینیل اکنون

These are obsolete in the sense that

اینها منسوخ شده اند به این معنا که

most people don't use vinyl records anymore.

بیشتر مردم دیگر از صفحات وینیل استفاده نمی کنند.

We would buy albums or records.

آلبوم یا آلبوم می خریدیم.

We used two names in Canada and it would

ما در کانادا از دو نام استفاده می‌کردیم و

have all songs from an artist or band and

همه آهنگ‌های یک هنرمند یا گروه را داشت و

you would play it on a record player.

شما آن را روی یک دستگاه پخش پخش می‌کردید.

So we called them vinyl records.

بنابراین ما آنها را صفحه های وینیل نامیدیم.

You would play them on a record player.

آنها را روی یک دستگاه پخش پخش می کنید.

By the way, they had really nice.

اتفاقاً آنها واقعاً خوب بودند.

I liked album covers and I liked

من جلد آلبوم را دوست داشتم و دوست داشتم

reading the front and back of albums.

جلو و پشت آلبوم ها را بخوانم.

These, though, have made a bit of a comeback.

با این حال، اینها کمی بازگشت کرده اند.

So they're generally obsolete.

بنابراین آنها به طور کلی منسوخ هستند.

Most people have music on their phones now.

اکثر مردم در حال حاضر موسیقی را در تلفن های خود دارند.

That would be the primary place.

آن مکان اصلی خواهد بود.

But these have made a bit of a comeback.

اما اینها کمی بازگشت کرده اند.

Some people do still like to buy records.

برخی از مردم هنوز هم دوست دارند رکورد بخرند.

They like to buy vinyl records.

آنها دوست دارند صفحات وینیل بخرند.

And some artists and bands will even put their

و برخی از هنرمندان و گروه‌ها

music out on vinyl records, still compact discs.

موسیقی خود را بر روی صفحه‌های وینیل، هنوز هم دیسک‌های فشرده، قرار می‌دهند.

So the compact disc was pretty cool.

بنابراین دیسک فشرده بسیار جالب بود.

This came out when I was in university, around

این زمانی که من در دانشگاه بودم، در

that era, right when I was finishing high school

همان دوران، درست زمانی که دبیرستان را تمام می‌کردم

and starting university, this was the primary way that

و دانشگاه را شروع می‌کردم، ظاهر شد، این اولین راه

I purchased music as a young person.

خرید موسیقی در جوانی بود.

I bought compact discs.

من دیسک های فشرده خریدم. من

I didn't buy a lot of cassettes or vinyl records.

کاست یا صفحه وینیل زیادی نخریدم.

That was a little bit the end of my era.

این کمی پایان دوران من بود.

But I did buy compact discs.

اما من دیسک فشرده خریدم.

We just called them cds.

ما فقط آنها را سی دی نامیدیم.

I had a large CD collection. I still do.

من یک مجموعه سی دی بزرگ داشتم. من همچنان انجام میدهم.

It's probably in the basement.

احتمالاً در زیرزمین است.

I don't use it anymore.

من دیگه ازش استفاده نمیکنم

All of the music now I get basically

همه موسیقی‌ها را در حال حاضر اساساً

from streaming services like Spotify or Google Music.

از سرویس‌های استریم مانند Spotify یا Google Music دریافت می‌کنم.

But a compact disc or CD was

اما یک لوح فشرده یا سی دی

just a collection of recordings of music,

فقط مجموعه ای از ضبط های موسیقی،

songs, comedy sketches, et cetera, et cetera.

آهنگ ها، طرح های کمدی، و غیره بود.

And you would put it in a CD player, that's what

و شما آن را در یک سی دی پلیر قرار می دهید، این همان چیزی است که

we called it, and you would hit play movie rentals.

ما به آن می گوییم، و اجاره فیلم های پخش را می زنید.

So I lived in the era where there

بنابراین من در دوره ای زندگی می کردم که

was no Netflix, there were no streaming services.

نتفلیکس وجود نداشت، هیچ سرویس پخش جریانی وجود نداشت.

If you wanted to watch a movie, you either had

اگر می‌خواهید فیلمی را تماشا کنید، باید

to wait till it was on tv at a certain

منتظر بمانید تا در یک ساعت مشخص در تلویزیون پخش شود

time or you went to a movie rental store.

یا به یک فروشگاه کرایه فیلم بروید.

So blockbuster video was the biggest place.

بنابراین ویدیوی پرفروش بزرگترین مکان بود. جمعه

We used to go and rent one or two movies on a

می رفتیم یکی دو تا فیلم کرایه می کردیم

Friday, and then we would return the movies on a Saturday.

و شنبه فیلم ها را برمی گرداندیم.

Initially, we rented VHS tapes.

در ابتدا نوارهای VHS را اجاره کردیم.

I'll talk about those in a little bit.

من کمی در مورد آنها صحبت خواهم کرد.

But eventually we also were able to rent dvds,

اما در نهایت توانستیم دی‌وی‌دی‌ها را نیز اجاره کنیم،

and then we didn't really rent Blu rays.

و سپس واقعاً بلوری را اجاره نکردیم.

I think by the time dvds were starting to fade out,

فکر می‌کنم زمانی که دی‌وی‌دی‌ها شروع به محو شدن کردند،

we just had a lot of stuff online at that point.

ما در آن زمان چیزهای زیادی آنلاین داشتیم.

But movie rental stores, movie rental shops

اما فروشگاه های کرایه فیلم، مغازه های اجاره فیلم

definitely don't really exist anymore in Canada.

قطعاً دیگر در کانادا وجود ندارند.

Definitely obsolete film cameras.

دوربین های فیلمبرداری قطعا منسوخ شده اند.

So these are cameras where you have to put film in.

بنابراین اینها دوربین هایی هستند که باید فیلم را در آنها قرار دهید

You can see this person purchased, I think we

would say speed 400 speed film or iso.

.

And you would put film in the

و فیلم را داخل

camera, close the back door, don't open

دوربین می‌گذارید، در پشتی را می‌بندید،

the door until you're done taking pictures.

تا زمانی که عکس‌برداری تمام نشده‌اید در را باز نکنید.

You would take a picture, and then you

شما یک عکس می‌گیرید، و سپس روی

would either click it to advance the film,

آن کلیک می‌کنید تا فیلم پیش برود،

or it would do it automatically.

یا این کار را به‌طور خودکار انجام می‌دهد.

I had a camera when I

من در جوانی دوربینی داشتم

was young that did it automatically.

که به طور خودکار این کار را انجام می داد.

And then when you were done, you needed

و بعد که کارتان تمام شد، باید

to take the film to a development place,

فیلم را به محل توسعه ببرید،

a developer and most stores did this.

یک توسعه دهنده و اکثر فروشگاه ها این کار را انجام دادند.

And you would drop off the film, and then

و فیلم را رها می کردی و

you would pick it up the next day.

روز بعد آن را برمی داشتی.

Or eventually they had 1 hour photo where you could drop

یا در نهایت آنها یک عکس 1 ساعته داشتند که می توانید

your film off and do some shopping, come back an hour

فیلم خود را رها کنید و کمی خرید کنید، یک ساعت

later and pick it up and it would be all done.

بعد برگردید و آن را بردارید و همه چیز تمام می شود.

But film cameras are obsolete.

اما دوربین های فیلم منسوخ شده اند.

But also, I should be careful here.

اما اینجا هم باید مراقب باشم.

Some things are completely obsolete.

بعضی چیزها کاملا منسوخ شده اند.

But some things are mostly obsolete.

اما برخی چیزها عمدتاً منسوخ شده اند.

Film cameras are still used by some people.

دوربین های فیلمبرداری هنوز توسط برخی افراد استفاده می شود.

One of my kids has a film camera.

یکی از بچه های من دوربین فیلمبرداری دارد.

I think it's similar to vinyl records.

من فکر می کنم شبیه به صفحات وینیل است.

Some people like the sound of a vinyl record,

بعضی ها صدای یک صفحه وینیل را دوست دارند

and some people like to take photos with film.

و بعضی ها دوست دارند با فیلم عکس بگیرند.

But the vast majority of the

اما اکثریت قریب به اتفاق

world uses a digital camera now.

جهان در حال حاضر از دوربین دیجیتال استفاده می کنند.

Language labs.

آزمایشگاه های زبان

So I don't even know how to describe these.

بنابراین من حتی نمی دانم چگونه اینها را توصیف کنم.

If you aren't as old as me, if you were at

اگر شما به اندازه من نیستید، اگر در

school or university, they might have had a language lab.

مدرسه یا دانشگاه بودید، ممکن بود آزمایشگاه زبان داشته باشند.

When I went to university, there was a language

وقتی من به دانشگاه می رفتم آزمایشگاه زبان بود

lab, and the professor would assign listening, and you

و استاد لیسنینگ را تعیین می کرد و شما می

would go to the language lab, and you would

رفتید آزمایشگاه زبان و می

sit, and then you would put on headphones, and

نشستید و بعد هدفون می گذاشتید و

then they would play a french lesson or a

بعد یک درس فرانسوی پخش می کردند یا یک

spanish lesson or whatever language you were learning.

درس اسپانیایی یا هر زبانی که یاد می گرفتید.

And then you could also push a button

و سپس می‌توانید دکمه‌ای را فشار دهید

to record yourself talking in that language, and

تا صحبت خود را به آن زبان ضبط کنید، و

the professor could look at it later.

استاد می‌تواند بعداً به آن نگاه کند.

I don't think schools use these anymore.

فکر نمی کنم مدارس دیگر از اینها استفاده کنند.

They just use laptops and computers, and some people

آنها فقط از لپ تاپ و رایانه استفاده می کنند و برخی افراد

just use their phone with an app in order

فقط از تلفن خود با یک برنامه استفاده می کنند

to do their listening and speaking practice.

تا تمرین شنیداری و گفتاری خود را انجام دهند.

But a long time ago, there were

اما مدت‌ها پیش،

language labs, and maybe there still are.

آزمایشگاه‌های زبان وجود داشت و شاید هنوز هم وجود داشته باشد.

Let me know if you know that. There still are.

اگر می دانید به من اطلاع دهید. هنوز وجود دارد.

But in my world, I haven't seen

اما در دنیای من،

a language lab for a long time.

مدت زیادی است که آزمایشگاه زبان ندیده ام.

A fax machine.

یک دستگاه فکس

This one is mostly obsolete.

این یکی بیشتر منسوخ شده است.

We still have a fax machine at work.

ما هنوز یک دستگاه فکس در کار داریم.

There are, I think, two companies where if we order

من فکر می کنم دو شرکت وجود دارد که اگر چیزی را سفارش دهیم

something, we still need to fax it to them.

، باز هم باید آن را به آنها فکس کنیم.

But that is rare.

اما این نادر است.

A fax machine, of course, you put a piece

یک دستگاه فکس، البته، شما یک تکه کاغذ می گذارید

of paper in, it scans the paper, and sends

، کاغذ را اسکن می کند و

the information over the phone line, and at the

اطلاعات را از طریق خط تلفن ارسال می کند و در

receiving end, another fax machine recreates the document.

انتهای گیرنده، یک دستگاه فکس دیگر سند را دوباره ایجاد می کند.

It's similar to a photocopier, except

شبیه دستگاه فتوکپی است، با این تفاوت که

the copy comes out somewhere else.

کپی در جای دیگری بیرون می آید.

Does that make sense?

فرقی میکنه؟

You put paper in, it scans it, and it comes out.

کاغذ را می گذارید، آن را اسکن می کند و بیرون می آید.

I could send my friend a fax.

می توانم برای دوستم فکس بفرستم.

So if I had a piece of paper

بنابراین اگر من یک تکه کاغذ

here, I could put it in my.

در اینجا داشتم، می توانستم آن را در من بگذارم.

I can still fax with my computer, I think,

فکر می کنم هنوز هم می توانم با کامپیوترم فکس کنم،

but I don't have a phone line hooked up.

اما خط تلفن وصل نیستم.

But it would take an image.

اما یک تصویر می گیرد.

It would scan an image, send it,

یک تصویر را اسکن می‌کند، می‌فرستد

and the other person would have it.

و شخص دیگر آن را می‌گیرد.

The word fax, by the way, comes from

به هر حال، کلمه فکس از

the English word facsimile, and a facsimile is

کلمه انگلیسی facsimile گرفته شده است و فکس

something that looks the same as the original.

چیزی است که شبیه نسخه اصلی است.

So it is basically the same word as a copy.

بنابراین اساساً همان کلمه کپی است.

Floppy disks.

فلاپی دیسک ها

So my computer does not have a floppy disk drive.

بنابراین کامپیوتر من درایو فلاپی دیسک ندارد.

You would put a floppy disk in a floppy disk drive.

شما یک فلاپی دیسک را در درایو فلاپی دیسک قرار می دهید.

A long time ago, computers didn't have a

مدت‌ها پیش، رایانه‌ها یک

hard drive inside of them, and so you

هارد دیسک در داخل خود نداشتند، بنابراین

needed a floppy disk to use the computer.

برای استفاده از رایانه به یک فلاپی دیسک نیاز داشتید.

The floppy disk would maybe have the operating

فلاپی دیسک ممکن است دارای

system or another piece of software on it.

سیستم عامل یا نرم افزار دیگری باشد.

You would use one first to boot the computer up.

ابتدا از یکی برای بوت کردن کامپیوتر استفاده می کنید.

You would use the other one to load the

شما از یکی دیگر برای بارگذاری

piece of software that you want to use.

نرم افزاری که می خواهید استفاده کنید استفاده کنید.

My nose is very.

دماغم خیلی

So that in the winter, the sun is low

به طوری که در زمستان، خورشید

on the horizon, and the sun's coming all the

در افق پایین است و خورشید

way from my kitchen window and hitting me.

از پنجره آشپزخانه من می آید و به من می خورد.

That will end soon, but I just think it's funny.

این به زودی تمام می شود، اما به نظر من خنده دار است.

Whenever I lean forward, my nose gets very bright.

هر وقت به جلو خم می شوم، بینی ام بسیار روشن می شود.

Anyways, I'm off topic.

به هر حال من خارج از موضوع هستم.

Floppy disks.

فلاپی دیسک ها

These discs weren't actually floppy.

این دیسک ها در واقع فلاپی نبودند.

And what I mean by that

و منظور من از آن این

is this business card is Floppy.

است که این کارت ویزیت فلاپی است.

Originally, floppy disks were big, and

در اصل، فلاپی دیسک ها بزرگ بودند و

they weren't rigid like these.

مانند این ها سفت و سخت نبودند.

Floppy disks, like these, are kind of hard and rigid.

فلاپی دیسک ها، مانند این ها، به نوعی سخت و سفت هستند.

You can't bend them.

شما نمی توانید آنها را خم کنید.

But originally, floppy disks, you could

اما در اصل، فلاپی دیسک‌ها، می‌توانستند

bend, but the name stuck.

خم شوند، اما نام آن باقی مانده است.

So we just called these floppy disks, even

بنابراین ما فقط این فلاپی دیسک ها را نامیدیم،

though they weren't very floppy at all.

اگرچه آنها اصلاً فلاپی نبودند.

So you would have stacks of floppy disks

بنابراین شما باید پشته هایی از فلاپی دیسک ها را داشته باشید

that you could use with your computer.

که می توانید با رایانه خود استفاده کنید.

Eventually, you didn't need them to initially use

در نهایت، در ابتدا برای استفاده از کامپیوتر به آنها نیازی نداشتید

the computer, but you would keep all of

، اما تمام

your files on a Floppy disk.

فایل های خود را روی فلاپی دیسک نگه می داشتید.

Typewriters.

ماشین تحریر.

So I learned to type initially on a typewriter.

بنابراین در ابتدا تایپ کردن را با ماشین تحریر یاد گرفتم.

I had typing class at school, by the way, a

من در مدرسه کلاس تایپ داشتم، اتفاقا ماشین

typewriter is a machine with a keyboard, and when you

تحریر یک ماشین با صفحه کلید است و وقتی

hit the letter, it would strike the paper, and that

حرف را می زدی به کاغذ می خورد و آن

letter would show up on the paper.

حرف روی کاغذ ظاهر می شد.

When I was in grade nine,

وقتی کلاس نهم بودم،

I took typing class at school.

در مدرسه کلاس تایپ کردن رفتم.

I was in a room with about

من در اتاقی بودم که حدود

2025 students and 20 or 25 typewriters.

2025 دانش آموز و 20 یا 25 ماشین تحریر داشت.

And I do remember one thing about typing class.

و من یک چیز را در مورد کلاس تایپ به یاد دارم.

It was really loud.

واقعا بلند بود

Whenever the teacher did a drill or when we were

هر وقت معلم تمرینی انجام می داد یا زمانی که ما

practicing, it was a very loud class because of all

تمرین می کردیم، کلاس بسیار پر سر و صدا بود، زیرا همه

the typewriters making lots and lots of noise.

ماشین های تحریر سر و صدای زیادی ایجاد می کردند.

But a typewriter is definitely obsolete.

اما ماشین تحریر قطعا منسوخ شده است.

It was something you would use

این چیزی بود که شما از آن

in order to create documents.

برای ایجاد اسناد استفاده می کنید.

Instead of writing by hand, which is also not

به جای نوشتن با دست، که

used very much, you would use a typewriter to

خیلی هم استفاده نمی شود، از ماشین تحریر برای

type a document, to create a document.

تایپ یک سند، برای ایجاد یک سند استفاده می کنید.

Pagers.

پیجرها

So a pager was an interesting device.

بنابراین یک پیجر وسیله جالبی بود.

It was something that people used

این چیزی بود که مردم

before mobile phones, cell phones, smartphones.

قبل از تلفن های همراه، تلفن های همراه و تلفن های هوشمند از آن استفاده می کردند.

What it allowed you to do is

کاری که به شما اجازه می دهد این است که

you could send a message to someone.

می توانید برای کسی پیام ارسال کنید.

Initially, a pager just beeped.

در ابتدا یک پیجر فقط بوق زد.

And if your pager beeped, you knew

و اگر پیجر شما بوق می زد، می دانستید که

you had to call a certain number.

باید با شماره خاصی تماس بگیرید.

And then eventually, when your pager went off,

و در نهایت، وقتی پیجر شما خاموش شد،

it would show you a phone number, and

یک شماره تلفن به شما نشان می‌دهد و

you would know who to call.

شما می‌دانید که با چه کسی تماس بگیرید.

And then eventually, your pager

و سپس در نهایت، پیجر شما

could show you a message.

می تواند پیامی را به شما نشان دهد.

Like this one says, major gas leak at unit 101.

همانطور که یکی می گوید، نشت گاز عمده در واحد 101.

So this is probably some pager

بنابراین این احتمالاً پیجری است

that a firefighter would use.

که یک آتش نشان از آن استفاده می کند.

But a pager was a way to

اما پیجر راهی برای

notify someone that they were needed.

اطلاع دادن به کسی بود که به آنها نیاز است.

And before this, we didn't have

و قبل از این، ما

any other way to do this.

هیچ راه دیگری برای انجام این کار نداشتیم.

There were no cell phones.

تلفن همراه نبود.

There was no way to do it.

هیچ راهی برای انجام آن وجود نداشت.

You basically had to find the person

if you needed to contact them.

اگر لازم بود با او تماس بگیرید، اساساً باید آن شخص را پیدا می کردید.

So pagers were pretty cool.

بنابراین پیجرها خیلی باحال بودند.

What they allowed you to do is in English,

کاری که آنها به شما اجازه دادند به زبان انگلیسی است،

we would say to get a hold of someone

می‌گوییم

if you needed to get a hold of them.

اگر نیاز داشتید کسی را بگیرید.

A long time ago, I had a pager, and it would

خیلی وقت پیش، من یک پیجر داشتم، و

simply let me know if someone had left a phone message.

اگر کسی پیام تلفنی گذاشته بود، به سادگی به من اطلاع می داد.

That's how I set it up.

اینطوری تنظیمش کردم.

And then I knew to check my messages.

و سپس می دانستم که پیام هایم را بررسی کنم. وقتی کوچکتر بودم،

I ran a little tech company with

یک شرکت فناوری کوچک را با برادرم اداره می کردم

my brother when I was younger.

.

Overhead projectors.

پروژکتورهای سقفی

So an overhead projector is, if you were ever in school in

بنابراین، یک پروژکتور سقفی این است که اگر در دهه

the 80s or ninety s, you might even see one today.

80 یا 90 در مدرسه بودید، حتی ممکن است امروز آن را ببینید.

It allows you to put a

این به شما امکان می دهد یک

transparent, we call it a transparency.

شفاف قرار دهید، ما آن را شفافیت می نامیم.

It's kind of like a plastic piece of.

یه جورایی شبیه یه تکه پلاستیکی

It's not paper, but you know what I mean.

کاغذی نیست، اما منظورم را می دانید.

Something you could write on

چیزی که بتوانید روی آن بنویسید

and it's see through, right? You could see through it.

و قابل مشاهده باشد، درست است؟ شما می توانید از طریق آن ببینید.

And when you put it on the overhead

و وقتی آن را روی پروژکتور بالای سر قرار می دهید،

projector, it would project it onto the wall.

آن را روی دیوار پخش می کند.

When Jen taught math classes, by the way, did you

به هر حال، وقتی جن در کلاس های ریاضی تدریس می کرد، آیا می

know Jen used to be a teacher as well?

دانستید که جن قبلاً معلم بوده است؟

I don't know if I mentioned that very often.

نمی‌دانم اغلب به آن اشاره کردم یا نه.

A long time ago, she would use an overhead projector

مدت‌ها پیش،

when her and the students were taking up the work.

زمانی که او و دانش‌آموزان مشغول انجام کار بودند، از پروژکتور بالای سر استفاده می‌کرد.

In English, when you take up work, it

در زبان انگلیسی، وقتی کار را شروع می کنید، به این

means the teacher shows you how to do

معنی است که معلم نحوه انجام کار را به شما نشان می دهد

the work and shows you the answers.

و پاسخ ها را به شما نشان می دهد.

So we would use an overhead projector.

بنابراین ما از یک پروژکتور سقفی استفاده می کنیم.

I used them in French a little bit, too.

من از آنها به زبان فرانسه نیز کمی استفاده کردم.

Answering machine now, again,

منشی تلفنی اکنون، دوباره،

this isn't completely obsolete.

این کاملاً منسوخ نیست.

Most people don't have an answering machine anymore.

بیشتر مردم دیگر منشی تلفنی ندارند.

People call and leave me a message,

مردم زنگ می زنند و برای من پیام می گذارند،

but it's not on my phone.

اما در تلفن من نیست.

It's in the cloud somewhere, probably.

احتمالاً جایی در ابر است.

So answering machines were machines.

پس منشی های تلفنی ماشین بودند.

You could connect to your phone.

میتونی به گوشیت وصل بشی

Actually, you would connect it to the

در واقع، شما آن را به دیوار وصل می کنید

wall and connect your phone to it.

و گوشی خود را به آن وصل می کنید.

And then if someone called, they could leave a message.

و سپس اگر کسی تماس گرفت، می تواند یک پیام بگذارد.

My mom actually still has an answering machine.

مامان من واقعاً هنوز یک منشی تلفنی دارد.

She finds it simpler because she can just

او این کار را ساده‌تر می‌بیند، زیرا فقط می‌تواند

push a button to hear her messages.

یک دکمه را فشار دهد تا پیام‌هایش را بشنود.

She also has an old fashioned phone,

او همچنین یک تلفن قدیمی

like a landline, but answering machines.

مانند تلفن ثابت، اما منشی تلفنی دارد.

I haven't had an answering

من

machine for probably 2025 years.

احتمالاً 2025 سال است که منشی تلفنی ندارم.

It's been a very long time.

خیلی وقت است.

But yeah, people can call.

اما بله، مردم می توانند تماس بگیرند.

You can record a greeting.

شما می توانید یک تبریک ضبط کنید.

So it's like, hey, bob the Canadian here.

پس مثل این است که، هی، باب کانادایی اینجاست. من

I'm not home right now.

Please leave a message.

الان خونه نیستم

لطفا پیام بگذارید

And then if you phoned, you would hear that.

و سپس اگر تلفن می کردید، آن را می شنوید.

And then when I came home, I would see on

و سپس وقتی به خانه می آمدم،

the display the number of messages that I had.

تعداد پیام هایی را که داشتم روی صفحه نمایش می دیدم.

Encyclopedias.

دایره المعارف ها.

When I was a kid, a man came

وقتی بچه بودم مردی

to our house and he was selling encyclopedias.

به خانه ما آمد و دایره المعارف می فروخت.

And I still remember my parents bought, like,

و هنوز به یاد دارم که پدر و مادرم، مثلاً

the first six or seven, and then they

شش یا هفت مورد اول را خریدند، و بعد

didn't have enough money to buy the rest.

پول کافی برای خرید بقیه نداشتند.

So when I was a kid, the encyclopedia set

بنابراین زمانی که من بچه بودم، مجموعه دایره المعارف

only went up to, like, l or m.

فقط به l یا m بالا می رفت.

So if you had to do a project

بنابراین اگر مجبور بودید در مدرسه پروژه ای انجام دهید

at school, you tried to pick something that

، سعی می کنید چیزی را انتخاب کنید که

was in the first part of the Alphabet.

در قسمت اول الفبا باشد.

Encyclopedias are, of course, they're

البته دایره المعارف ها

more detailed than dictionaries.

جزئی تر از فرهنگ لغت ها هستند.

Is that a good way to put it?

آیا این روش خوبی برای قرار دادن آن است؟

So if you wanted to look up anything and get

بنابراین اگر می‌خواهید چیزی را جستجو کنید و

more information, you could look it up in encyclopedia.

اطلاعات بیشتری کسب کنید، می‌توانید آن را در دایره‌المعارف جستجو کنید.

If you wanted to know something about England,

اگر می‌خواهید چیزی در مورد انگلستان بدانید،

you could look up England in the encyclopedia.

می‌توانید انگلستان را در دایره‌المعارف جستجو کنید.

If you wanted to know something about donuts, you could

اگر می‌خواهید چیزی در مورد دونات بدانید، می‌توانید

look that up in the encyclopedia, and then every volume

آن را در دایره‌المعارف جستجو کنید، و سپس هر جلد

would have a letter on the know a through z.

یک حرف در مورد know a تا z داشته باشد.

But this was replaced, of course,

اما این البته

with things like Microsoft and Carta.

با چیزهایی مانند مایکروسافت و کارتا جایگزین شد.

They would put encyclopedias on CD roms.

دایره المعارف ها را روی سی دی رام می گذاشتند.

So, by the way, cds, we also called

خب، اتفاقاً سی‌دی‌ها،

them cdroms if they went in a computer.

اگر وارد کامپیوتر می‌شدند، به آنها سی‌دروم هم می‌گفتیم.

And then, of course, Wikipedia is probably the main

و البته، ویکی پدیا احتمالاً

dictionary or encyclopedia in the world right now.

فرهنگ لغت یا دایره المعارف اصلی در جهان در حال حاضر است.

Wikipedia encyclopedia.

دانشنامه ویکی پدیا

You can see where its name came from.

می توانید ببینید که نام آن از کجا آمده است.

Payphones.

تلفن های همراه

So our school used to have a payphone.

بنابراین مدرسه ما قبلاً تلفن داشت.

Public places used to have payphones, and for

مکان‌های عمومی قبلاً تلفن‌های عمومی داشتند و

the most part, in Canada, they're gone.

اکثراً در کانادا از بین رفته‌اند.

If you go to the mall, I don't

اگر به مرکز خرید بروید، من نمی

know if there's a payphone there anymore.

دانم که آیا تلفن عمومی آنجا دیگر وجود دارد یا خیر.

I know there are still payphones in some countries, but in

من می دانم که هنوز در برخی از کشورها تلفن های عمومی وجود دارد، اما در

my part of the world, there used to be a phone

قسمت من از جهان، قبلاً یک

booth in my local town with a payphone in it.

باجه تلفن در شهر محلی من وجود داشت که یک تلفن عمومی در آن بود.

That's not there anymore.

اون دیگه اونجا نیست

There used to be one in our school.

قبلا یکی در مدرسه ما بود.

We actually used to have one at

ما در واقع قبلاً یکی در

the front and back of our school.

جلو و پشت مدرسه خود داشتیم.

So when students needed to call their parents, they could

بنابراین وقتی دانش‌آموزان نیاز داشتند با والدین خود تماس بگیرند، می‌توانند

just put a quarter in and use the payphone.

فقط یک ربع بگذارند و از تلفن عمومی استفاده کنند.

So again, a payphone was a phone that you paid

بنابراین، باز هم، تلفن عمومی تلفنی بود که

to use, but pretty much everyone has their own phone

برای استفاده از آن پول پرداخت می‌کردید، اما تقریباً هر کسی

right now, so there's no need for payphones anymore.

در حال حاضر تلفن خود را دارد، بنابراین دیگر نیازی به تلفن‌های عمومی نیست.

These are definitely few and far between,

اینها قطعا تعداد کمی هستند و

is how I would describe it.

من آن را اینگونه توصیف می کنم.

And then there's something called landline.

و سپس چیزی به نام تلفن ثابت وجود دارد.

Landlines are definitely rare at this point in time.

تلفن ثابت قطعا در این مقطع زمانی نادر است.

A landline is an old type of phone

تلفن ثابت نوعی تلفن قدیمی است

that is not a cell phone or smartphone.

که تلفن همراه یا تلفن هوشمند نیست.

We still have a landline, but it actually isn't

ما هنوز تلفن ثابت داریم، اما

a landline, if you know what I mean.

اگر منظور من را بدانید، در واقع تلفن ثابت نیست.

It's connected to the Internet

instead of the phone line.

به جای خط تلفن به اینترنت متصل است.

So let me get back up a bit.

پس اجازه دهید کمی بلند شوم.

There used to be or there still is a wire buried

قبلاً یک سیم

from the road to our house that had a telephone connected

از جاده خانه ما مدفون بود یا هنوز وجود دارد که یک تلفن

to it that got disconnected a few years ago.

به آن وصل شده بود که چند سال پیش قطع شد.

But that would be a landline.

اما این یک تلفن ثابت خواهد بود.

If you live in an apartment,

اگر در آپارتمان زندگی می کنید،

you might still have a landline.

ممکن است همچنان تلفن ثابت داشته باشید.

It might just come with the apartment.

ممکن است فقط با آپارتمان همراه باشد.

But for me, right now, my mom, I guess, has a landline.

اما برای من، در حال حاضر، مامانم، حدس می زنم، تلفن ثابت دارد.

None of my brothers or sisters have landlines.

هیچ یک از برادران و خواهران من تلفن ثابت ندارند.

I just phone them directly on their cell phone.

من فقط مستقیماً با تلفن همراه آنها تماس می‌گیرم.

Vcrs.

Vcrs.

So vcrs, you would put a VHS tape into a VCR?

بنابراین، شما یک نوار VHS را در یک VCR قرار می دهید؟

VCR stands for.

VCR مخفف.

Stands for video cassette recorder.

پایه ضبط ویدئو کاست.

When I was a kid, these were just starting to come

وقتی بچه بودم،

out when I was about 13 or 14, I think.

فکر می‌کنم این‌ها در حدود 13 یا 14 سالگی تازه شروع به بیرون آمدن می‌کردند.

I'm trying to think.

دارم سعی میکنم فکر کنم

When my parents bought our first VCR, and

وقتی پدر و مادرم اولین VCR ما را خریدند، و

mostly my dad used it to record television

بیشتر پدرم از آن برای ضبط

shows so he could watch them later.

برنامه های تلویزیونی استفاده می کرد تا بتواند بعداً آنها را تماشا کند.

And then we didn't rent a lot of movies because that wasn't

و بعد ما فیلم‌های زیادی را کرایه نکردیم، زیرا

really a thing right away until I was 15 or 16.

تا زمانی که من 15 یا 16 ساله بودم، واقعاً چیزی نبود.

But a VCR is something.

اما یک VCR چیزی است.

A cassette player plays cassette tapes

یک دستگاه پخش نوار نوارهای کاست را پخش می کند

so you can hear things.

تا بتوانید چیزهایی را بشنوید.

A VCR plays VHS tapes so you can

یک VCR نوارهای VHS را پخش می کند تا بتوانید

watch things on a tv or record them.

چیزها را در تلویزیون تماشا کنید یا آنها را ضبط کنید.

Alarm clocks.

ساعت های زنگ دار

I still have an alarm clock,

من هنوز یک ساعت زنگ دار دارم،

so this isn't totally obsolete.

بنابراین این کاملاً منسوخ نیست.

I think a lot of people use

من فکر می کنم بسیاری از مردم از

their phone as their alarm clock.

تلفن خود به عنوان ساعت زنگ دار استفاده می کنند.

By the way, a lot of things on this

به هر حال، بسیاری از چیزهای موجود در این

list have been replaced with your phone right now.

لیست در حال حاضر با گوشی شما جایگزین شده اند.

But an alarm clock is a clock.

اما یک ساعت زنگ دار یک ساعت است.

So if you need to know what time

بنابراین اگر می خواهید بدانید ساعت چند

it is, you can look at it.

است، می توانید به آن نگاه کنید.

But you could also set an alarm.

اما شما همچنین می توانید زنگ هشدار تنظیم کنید.

So beside your bed on your night table,

بنابراین در کنار تخت خود روی میز شب خود،

you could set your alarm, and then your

می توانید زنگ ساعت خود را تنظیم کنید و سپس

alarm would go off in the morning.

زنگ ساعت شما در صبح به صدا در می آید.

It's very handy to have an alarm clock.

داشتن ساعت زنگ دار بسیار مفید است.

I did have an alarm clock like this when

من زمانی که جوانتر بودم یک ساعت زنگ دار مثل این داشتم

I was younger, but the one I have now

، اما ساعتی که الان دارم

is a little more modern and a little smaller.

کمی مدرن تر و کمی کوچکتر است.

I leave my phone charging by my computer at night.

شب ها گوشیم را کنار کامپیوترم شارژ می کنم.

I don't have it on my night table,

من آن را روی میز شب خود ندارم،

so I just use an alarm clock. A Rolodex.

بنابراین فقط از یک ساعت زنگ دار استفاده می کنم. یک رولودکس

I don't know if you remember this.

نمی دانم این را به خاطر دارید یا نه

This one closest to me isn't actually a Rolodex.

این نزدیکترین به من در واقع رولودکس نیست.

I think we would call it an address book.

فکر کنم اسمش را بگذاریم دفترچه آدرس.

But the far one, the one at the far end,

اما دور، آن که در انتهای دور قرار دارد،

where it looks like it flips, is a rolodex.

جایی که به نظر می رسد ورق می خورد، یک رولودکس است.

This was a way to store people's contact information.

این روشی برای ذخیره اطلاعات تماس افراد بود.

So my parents, when I was a kid, used this closest one.

بنابراین والدینم، زمانی که من بچه بودم، از این نزدیک‌ترین مورد استفاده می‌کردند.

You would choose the letter.

شما نامه را انتخاب می کنید.

Like if you needed to call the plumber and you knew

مثلاً اگر لازم بود با لوله کش تماس بگیرید و می دانستید

his last name was Smith, you would go to s, and

نام خانوادگی او اسمیت است، به s می رفتید و

then you would push a button, and it would open.

سپس دکمه ای را فشار می دادید و باز می شد.

And all the people whose last name started with

و همه افرادی که نام خانوادگی آنها با s شروع می شود

s would be listed there with their phone number.

با شماره تلفن خود در آنجا لیست می شوند.

The Rolodex allowed you to just kind of have a

Rolodex به شما این امکان را می داد که فقط یک

card for each person and you could flip it.

کارت برای هر نفر داشته باشید و می توانید آن را ورق بزنید.

We don't use these anymore either.

ما هم دیگر از اینها استفاده نمی کنیم.

I think I have all my

فکر می‌کنم همه

contacts in a Google sheet somewhere.

مخاطبینم را در یک صفحه Google در جایی دارم.

I do not have a Rolodex.

من رولودکس ندارم.

We also just have a list of phone numbers somewhere.

ما همچنین فقط یک لیست از شماره تلفن در جایی داریم.

But most of it's just in my phone, right?

اما بیشتر آن فقط در گوشی من است، درست است؟

Like, if I want to call my

مثلا اگه بخوام به

sister, it's just in my phone.

خواهرم زنگ بزنم فقط تو گوشیم هست.

If I need to call her, I just punch

اگر لازم باشد به او زنگ بزنم، فقط

the name of my sister and it dies.

اسم خواهرم را می زنم و می میرد.

Dials her. It doesn't die. It dials.

او را شماره گیری می کند. نمی میرد. شماره گیری می کند.

So this is not obsolete, but this

بنابراین این منسوخ نیست، اما

is definitely not used as much.

قطعاً آنقدر استفاده نمی شود.

By the way, snail mail is

به هر حال، نامه حلزونی

a funny term for regular mail.

یک اصطلاح خنده دار برای نامه های معمولی است.

I don't often send letters.

من اغلب نامه نمی فرستم.

In fact, I never send letters in the mail.

در واقع، من هرگز نامه ای از طریق پست نمی فرستم.

I do receive birthday cards, sometimes in

من کارت های تولد را گاهی از طریق

the mail from relatives, and I do

پست از اقوام دریافت می کنم، و

receive postcards from some of you.

از برخی از شما کارت پستال دریافت می کنم.

My po box is below.

صندوق پست من در زیر است.

Do you know what a snail is?

آیا می دانید حلزون چیست؟

A snail is a little creature that moves very slowly.

حلزون موجود کوچکی است که بسیار آهسته حرکت می کند.

So when we started using email, which is

بنابراین زمانی که ما شروع به استفاده از ایمیل کردیم، که

very fast, some people thought it would be

بسیار سریع است، برخی از مردم فکر کردند که

funny to call regular mail snail mail.

نامیدن ایمیل های معمولی به نامه حلزونی خنده دار است.

It rhymes, and it kind of means

قافیه می شود و به نوعی به معنای

the slowest way to send mail.

کندترین راه برای ارسال نامه است.

So, of course, snail mail would be, by

بنابراین، البته، نامه حلزونی، به

the way, this isn't the official term.

هر حال، این اصطلاح رسمی نیست.

It's a funny term.

اصطلاح خنده داری است.

I think we would call it regular

من فکر می کنم ما آن را

mail to send something by regular mail.

پست معمولی برای ارسال چیزی از طریق پست معمولی می نامیم.

But, yeah, you would write a letter, put it in an envelope,

اما، بله، شما نامه ای می نوشتید، آن را در یک پاکت می گذاشتید،

put a stamp on it, and put it in a mailbox.

روی آن مهر می گذاشتید و در صندوق پستی می گذاشتید.

That's how you would send it.

اینطوری میفرستی

And then phone books.

و سپس دفترچه تلفن.

So the phone book, we still do get a small phone

بنابراین دفترچه تلفن، ما هنوز یک دفترچه تلفن کوچک می گیریم

book, but I don't use the phone book at all.

، اما من اصلا از دفترچه تلفن استفاده نمی کنم. اگر لازم باشد با کسی تماس بگیرم،

I just look things up online

فقط به صورت آنلاین همه چیز را جستجو می کنم

if I need to phone someone.

.

When I was a kid, we would get a phone book.

وقتی بچه بودم دفترچه تلفن می گرفتیم.

We would actually get two different phone books, one for

ما در واقع دو دفترچه تلفن مختلف می گیریم، یکی برای

this area and one for the area beside us.

این منطقه و دیگری برای منطقه کنار ما.

And it was this big book where you could look up

و این کتاب بزرگی بود که در آن می‌توانستید

anyone's name so you could figure out their phone number.

نام هر کسی را جستجو کنید تا بتوانید شماره تلفن او را پیدا کنید.

So phone books, definitely not used very much anymore.

بنابراین دفترچه تلفن، قطعاً دیگر زیاد استفاده نمی شود.

Maybe used a little bit. Maps.

شاید کمی استفاده شده باشد. نقشه ها.

So I used to have a whole bunch of

بنابراین من قبلاً یک دسته کامل

maps in my vehicle behind the driver's seat.

نقشه در وسیله نقلیه خود پشت صندلی راننده داشتم.

There's like this little spot

مانند این نقطه کوچک وجود دارد

where you could store things.

که می توانید وسایل را در آن ذخیره کنید.

And Jen and I would have all our maps there.

و من و جن همه نقشه‌هایمان را آنجا خواهیم داشت.

Sometimes you would call them road maps.

گاهی اوقات آنها را نقشه راه می نامید.

We had a book that we called a

ما کتابی داشتیم که اسمش را

road atlas, but we don't use these anymore.

اطلس جاده گذاشتیم، اما دیگر از اینها استفاده نمی کنیم.

In fact, in a week and a

در واقع، یک هفته و

half, we're going to Jen's parents.

نیم دیگر، ما به پدر و مادر جن می رویم.

Yeah, I forget the date.

آره تاریخ رو فراموش کردم

But even though we know how to get there, we

اما با وجود اینکه می دانیم چگونه به آنجا برویم،

still use gps on our phone because it tells us

همچنان از GPS در تلفن خود استفاده می کنیم زیرا به ما می گوید که

if a road's closed or if there's an accident.

آیا جاده ای بسته است یا تصادفی رخ داده است.

So, yes, some people still like to use maps,

بنابراین، بله، برخی از مردم هنوز هم دوست دارند از نقشه‌ها،

roadmaps, et cetera, et cetera, but definitely something that

نقشه‌های راه و غیره استفاده کنند، اما قطعاً چیزی که

I do not use anymore at all.

من دیگر اصلاً از آن استفاده نمی‌کنم.

MP3 players.

پخش کننده های MP3.

So you used to have devices where you

بنابراین قبلاً دستگاه‌هایی داشتید که

could put a whole bunch of music on.

می‌توانستید یک دسته کامل موسیقی را روی آن قرار دهید.

Maybe you had an iPod that was a kind of MP3 player.

شاید شما یک آی پاد داشتید که نوعی پخش کننده MP3 بود.

That's what it was called, right?

اسمش همین بود، درسته؟

An iPod.

یک آی پاد.

It's been so long since I've used one.

خیلی وقت است که از یکی استفاده نکرده ام.

I never had an ipod, though.

هر چند من هرگز آی پاد نداشتم.

I had an MP3 player, but, yeah, it was

من یک پخش کننده MP3 داشتم، اما، بله، این

something that replaced the CD player or the cassette.

چیزی بود که جایگزین سی دی پلیر یا کاست شد.

Walkman was the other device.

واکمن دستگاه دیگر بود.

So you could put a ton of music on

بنابراین می توانید یک تن موسیقی روی

it and then you could listen to it.

آن قرار دهید و سپس می توانید به آن گوش دهید.

Catalogs this time of year, when I was a

کاتالوگ ها در این زمان از سال، زمانی که من

kid, actually about a month earlier than this, catalogs

بچه بودم، در واقع حدود یک ماه زودتر از این، کاتالوگ ها

would come in the mail for Christmas.

برای کریسمس از طریق پست ارسال می شدند.

I loved the Christmas catalogs.

من عاشق کاتالوگ های کریسمس بودم.

A catalog was from a store, and it was like

یک کاتالوگ از یک فروشگاه بود، و مانند

a booklet or magazine type thing where you could look

یک کتابچه یا مجله بود که می‌توانستید

at all the toys that that store sold and how

به تمام اسباب‌بازی‌هایی که آن فروشگاه فروخته و

much they cost, and then you could tell your parents,

قیمت آن‌ها چقدر است نگاه کنید، و سپس می‌توانید به پدر و مادرتان بگویید،

oh, I want that truck, or something like that.

اوه، من آن کامیون را می‌خواهم. یا چیزی شبیه به آن.

There was one from a store

یکی از فروشگاهی

called Sears called the Christmas Wishbook.

به نام سیرز بود به نام کتاب آرزوهای کریسمس.

That was probably my favorite catalog.

این احتمالا کاتالوگ مورد علاقه من بود.

When I was eight or nine years old.

وقتی هشت یا نه ساله بودم.

I would look through every page of

من هر صفحه از

the toy section of the catalog.

بخش اسباب بازی کاتالوگ را نگاه می کنم.

But catalogs mostly you just go online, you

اما کاتالوگ ها بیشتر شما فقط آنلاین می شوید،

find a website, and you use the website

یک وب سایت پیدا می کنید و از وب سایت

to find what you want to buy.

برای پیدا کردن آنچه می خواهید بخرید استفاده می کنید.

Business cards.

کارت بازرگانی.

Some people still use these, but most people, the last

برخی از مردم هنوز از اینها استفاده می کنند، اما اکثر مردم، آخرین

event I went to, you quite often just exchange phones

رویدادی که من به آن رفتم، اغلب فقط تلفن های خود را رد و بدل می کنید

and you put your information into their address book.

و اطلاعات خود را در دفترچه آدرس آنها قرار می دهید.

I was at a YouTube event a month

من یک ماه پیش در یک رویداد YouTube بودم

ago, and that's what we would do.

و این کاری بود که انجام می‌دادیم.

You would just exchange phones, like I would hand my.

شما فقط تلفن را رد و بدل می کردید، مثل من که تلفنم را تحویل می دادم.

And you would just put your number

و شما فقط شماره خود را وارد می کردید

in and then give the phone back.

و سپس تلفن را پس می دادید.

A business card is something some people still use.

کارت ویزیت چیزی است که برخی افراد هنوز از آن استفاده می کنند.

It's a card with your name, the name of

این کارتی است با نام شما، نام

your business, if it's for a business, and your

کسب و کار شما، اگر برای کسب و کار باشد، و

phone number and email address, et cetera, et cetera,

شماره تلفن و آدرس ایمیل شما، و غیره،

but not used as much anymore.

اما دیگر استفاده نمی شود.

Chalkboards.

تخته سیاه

So again, we use whiteboards at

بنابراین، ما در مدرسه بیشتر از تخته سفید استفاده می کنیم تا

school more than we use chalkboards.

تخته سیاه.

We still do have some classrooms with chalkboards.

ما هنوز چند کلاس درس با تخته سیاه داریم.

But a whiteboard, you use a whiteboard

اما یک تخته سفید، شما از نشانگر تخته سفید استفاده می کنید

marker, and it's just a little tidier.

، و فقط کمی مرتب تر است.

You don't get chalk dust on your hands.

گرد و غبار گچ روی دستتان نمی آید.

When I was a young teacher, I would have chalk

وقتی معلم جوانی بودم، گچ می خوردم،

because I would put my hands in my pockets sometimes.

زیرا گاهی اوقات دست هایم را در جیبم می کردم.

So the top of my pockets would have chalk.

بنابراین بالای جیب من گچ خواهد بود.

It was not very nice.

خیلی قشنگ نبود

And so we have gotten rid of

و بنابراین ما از شر

most of our chalkboards or blackboards.

اکثر تخته های سیاه یا تخته سیاه خلاص شده ایم.

The nice thing also about whiteboards is

نکته جالب در مورد وایت برد این است که

you can use a variety of colors.

می توانید از رنگ های متنوع استفاده کنید.

You can do that with chalk as well,

شما می توانید این کار را با گچ نیز انجام دهید،

but with whiteboard markers, it's a little nicer.

اما با نشانگرهای تخته سفید، کمی زیباتر است.

Checks.

چک ها

And there still is a way to give someone

و

money if you don't actually have dollar bills or

اگر واقعاً اسکناس دلار یا

cash, and that was to write them a check.

پول نقد ندارید، هنوز راهی برای دادن پول به کسی وجود دارد و آن این بود که برای او چک بنویسید.

So you would write on there, Bob, the Canadian $100

بنابراین شما می‌نویسید، باب،

name and address, and then you would give me the

نام و آدرس 100 دلاری کانادا، و سپس چک را به من می‌دادید

check, and I could go and deposit it.

، و من می‌توانم بروم و آن را واریز کنم.

We still use checks, but not nearly

ما هنوز از چک استفاده می کنیم، اما نه به اندازه گذشته

as much as we used to.

.

So a long time ago, everyone

بنابراین خیلی وقت پیش همه

used checks to pay each other.

برای پرداخت به یکدیگر از چک استفاده می کردند.

Now we use what's called an electronic transfer.

اکنون ما از آنچه انتقال الکترونیکی نامیده می شود استفاده می کنیم.

So I don't get a paycheck at work.

بنابراین من در محل کار حقوق نمی گیرم.

The money just shows up in my bank account.

پول فقط در حساب بانکی من ظاهر می شود.

But if the school, like, I bought food for my

اما اگر مدرسه، مثلاً

french class the other day, and then I give the

روز دیگر برای کلاس فرانسوی خود غذا خریدم، و سپس

school the receipt, and then the school does still give

رسید آن را به مدرسه دادم، و سپس مدرسه همچنان

me a check to reimburse me for that expense.

یک چک به من می دهد تا آن هزینه را به من بازپرداخت کند.

Handwriting, not exactly obsolete.

دست خط، دقیقاً منسوخ نیست.

Definitely not used as much as it used to be.

قطعاً به اندازه گذشته استفاده نشده است.

Most people use a computer or their phone

اکثر مردم اکنون از رایانه یا تلفن خود

to send messages now, which is kind of

برای ارسال پیام استفاده می کنند، که تا حدی

sad because everyone has their own unique handwriting.

ناراحت کننده است زیرا هرکسی دستخط منحصر به فرد خود را دارد.

So as a teacher, it is

بنابراین، به عنوان یک معلم،

nice to see students handwriting still.

دیدن دست‌نویس دانش‌آموزان بسیار خوب است. به

I find it very creative the way students write.

نظر من نحوه نوشتن دانش آموزان بسیار خلاقانه است.

But mostly in the world, we don't use this.

اما بیشتر در دنیا، ما از این استفاده نمی کنیم.

And there's two forms of handwriting. There's cursive.

و دو شکل دست خط وجود دارد. خط شکسته وجود دارد.

This is cursive writing.

این خط شکسته است.

And then there's printing, where you make block letters

و سپس چاپ وجود دارد، جایی که شما حروف بلوک

similar to what a computer would make, an hourglass.

مشابه آنچه که یک کامپیوتر می سازد، یک ساعت شنی می سازید.

So an hourglass.

پس یک ساعت شنی

We do still use hourglasses for some board games.

ما هنوز برای برخی از بازی های رومیزی از ساعت شنی استفاده می کنیم.

We have some games where there's a little tiny

ما برخی از بازی‌ها را داریم که

hourglass when you play the game with other people.

وقتی با افراد دیگر بازی می‌کنید، یک ساعت شنی کوچک وجود دارد.

But for the most part, we use watches, we use our

اما در بیشتر موارد، ما از ساعت استفاده می کنیم، از تلفن خود استفاده می کنیم

phones, we use clocks on the wall to tell time.

، از ساعت های روی دیوار برای تشخیص زمان استفاده می کنیم.

The hourglass, by the way, I'm assuming, used to the sand,

اتفاقاً، من فرض می‌کنم ساعت شنی عادت کرده بود، از

would go through the hourglass, and it would take 1 hour,

ساعت شنی عبور می‌کرد و 1 ساعت طول می‌کشید،

and then you would flip it, and that's how you would

و بعد آن را می‌چرخانید، و اینگونه است که

basically be able to keep time for something.

اساساً می‌توانید برای چیزی وقت بگذارید. .

The incandescent light bulb.

لامپ رشته ای.

So most of the light bulbs in my

بنابراین اکثر لامپ های

house are now either fluorescent or led.

خانه من اکنون یا فلورسنت هستند یا led.

Those are the two newer types of light bulb.

این دو نوع جدیدتر لامپ هستند.

In Canada.

در کانادا.

It's hard to find an old style light bulb.

پیدا کردن یک لامپ سبک قدیمی سخت است.

An old style light bulb has a filament.

یک لامپ سبک قدیمی دارای یک رشته است.

I think it's made from tungsten.

من فکر می کنم از تنگستن ساخته شده است.

And then when the electricity goes

و سپس وقتی برق از فیلامنت عبور می کند

through the filament, it lights up.

، روشن می شود.

It's actually a very inefficient way to create light.

این در واقع یک راه بسیار ناکارآمد برای ایجاد نور است.

A fluorescent light bulb or an led light

یک لامپ فلورسنت یا یک

bulb uses far less electricity in order to

لامپ LED برای تولید همان مقدار نور، برق بسیار کمتری مصرف می کند

make the same amount of light.

.

So kind of you save money when

بنابراین وقتی از

you use those types of lights.

این نوع چراغ ها استفاده می کنید، پول پس انداز می کنید.

Although I did hear the world's actually

اگرچه من شنیدم که دنیا

brighter at night now because it's cheaper.

در شب روشن تر است زیرا ارزان تر است.

People just have more lights at night.

مردم فقط در شب چراغ های بیشتری دارند.

So interesting.

بسیار جالب.

Like, our house has outside lights, but a new

مانند، خانه ما دارای چراغ های بیرونی است، اما یک

house would have ten times as many outside lights

خانه جدید ده برابر بیشتر چراغ های بیرونی

in Canada because led lights are cheaper.

در کانادا خواهد داشت، زیرا چراغ های LED ارزان تر هستند.

Dial up.

شماره گیری کنید.

When I use the Internet now, it just always works.

وقتی الان از اینترنت استفاده می کنم، همیشه کار می کند.

But there was a time, a long time ago, when

اما خیلی وقت پیش بود که

you connected your computer through something called a modem to

کامپیوتر خود را از طریق چیزی به نام مودم به

the telephone line, and when you needed the Internet, it

خط تلفن وصل می کردید و زمانی که به اینترنت نیاز داشتید

would dial, and we called it dial up Internet.

شماره گیری می کرد و ما آن را Dial up Internet نامیدیم.

So in Canada, you can have dial up Internet.

بنابراین در کانادا می توانید اینترنت دایل آپ داشته باشید.

Well, you can't anymore, but you used to have dial

خب دیگه نمیتونی ولی قبلا دایال آپ داشتی

up Internet or cable Internet or what's called DSL or

یا اینترنت کابلی یا به اسم DSL یا

I have wireless Internet, but a long time ago, it

من اینترنت وایرلس دارم ولی خیلی وقت پیش

was very slow, and it would go beep, beep, beep.

سرعتش خیلی کم بود و بیپ، بیپ، بیپ میرفت.

I can't make the noise, but it

من نمی توانم صدا ایجاد کنم، اما

would connect to the Internet that way.

به این ترتیب به اینترنت وصل می شود.

Definitely a very slow way to connect to the Internet.

قطعا یک راه بسیار کند برای اتصال به اینترنت است.

By the way, that says, I think 2400.

به هر حال، این می گوید، من فکر می کنم 2400.

It might be bits per second.

ممکن است بیت در ثانیه باشد.

I don't even think it's bytes per second.

حتی فکر نمی کنم بایت در ثانیه باشد.

That's very slow.

این خیلی کند است.

I wouldn't be able to live stream using that modem.

من نمی‌توانم با استفاده از آن مودم پخش زنده داشته باشم.

This is an abacus.

این چرتکه است.

I had one as a child.

من از بچگی یکی داشتم.

I didn't use it for counting or adding or subtracting.

من از آن برای شمارش یا جمع یا تفریق استفاده نکردم.

But for a long time in history, this was a calculator.

اما برای مدت طولانی در تاریخ، این یک ماشین حساب بود.

This is how you did mathematic equations.

معادلات ریاضی را اینگونه انجام دادید.

So abacus is the way you say it.

پس چرتکه این طوری است که شما می گویید.

You might still see one in an old movie

ممکن است هنوز یکی را در یک فیلم قدیمی

or a tv show about an ancient time, but

یا یک برنامه تلویزیونی درباره دوران باستان ببینید، اما

definitely, I don't even know how to use one.

قطعاً، من حتی نمی دانم چگونه از آن استفاده کنم.

I should learn how to use one. That'd be kind of fun.

من باید یاد بگیرم که چگونه از یکی استفاده کنم. این می تواند نوعی سرگرم کننده باشد.

I'll watch a video on it this week.

من این هفته یک ویدیو در مورد آن تماشا خواهم کرد.

And then there's something called an airship.

و سپس چیزی به نام کشتی هوایی وجود دارد.

We also call this a blimp.

ما همچنین به این می گوییم blimp.

Airships.

کشتی های هوایی

I don't know if they've been replaced with drones now.

نمی دانم الان با پهپادها جایگزین شده اند یا نه.

Definitely passenger airships haven't been used for

قطعاً کشتی های هوایی مسافربری برای مدت طولانی مورد استفاده قرار نگرفته اند

a very long time, but we did

، اما ما

still use airships for sporting events.

همچنان از کشتی های هوایی برای رویدادهای ورزشی استفاده می کردیم.

This is the goodyear blimp, and

این بالون برقی Goodyear است، و

I'm wondering if they still do.

من نمی‌پرسم که آیا آنها هنوز هم این کار را می‌کنند.

They probably do so that they can get an aerial

آنها احتمالاً این کار را انجام می دهند تا بتوانند

view of the game or if they just use a

دید هوایی از بازی دریافت کنند یا اگر اکنون فقط از یک

drone now, because we do have drones that can fly

پهپاد استفاده می کنند، زیرا ما پهپادهایی داریم که می توانند

very high and stay in one spot as well.

بسیار بالا پرواز کنند و همچنین در یک نقطه بمانند.