Word Order with Prepositions - English Grammar with JenniferESL

Hi everyone. I'm Jennifer from English  with Jennifer. Do you like adventure?  

سلام به همه. من جنیفر از انگلیسی با جنیفر هستم. آیا شما ماجراجویی را دوست دارید؟ آیا

Have you had some adventures in your life? I'm  talking about the kinds of experiences that  

در زندگی خود ماجراجویی هایی داشته اید؟ من درباره انواع تجربه‌هایی صحبت می‌کنم که به

allow you to break from the usual  routine, place you in new environments,  

شما اجازه می‌دهند از روال معمول خارج شوید، شما را در محیط‌های جدید قرار دهید،

and introduce you to new challenges. Quick story.  After I graduated from college, I took another few  

و شما را با چالش‌های جدید آشنا کنید. داستان سریع پس از فارغ التحصیلی از کالج، چند ماه دیگر طول کشید

months to complete my teacher training. By then, I  was feeling a little burned out, so I took a break  

تا آموزش معلمانم را تکمیل کنم. در آن زمان، کمی احساس خستگی می‌کردم، بنابراین

from academia to figure out my next step, which  eventually would be graduate school. Between my  

از دانشگاه استراحت کردم تا قدم بعدی‌ام را که نهایتاً تحصیلات تکمیلی خواهد بود، بیابم. بین

undergraduate and graduate work, I had a couple  of adventures in the cruise line industry.

کار                                                                                                          لیسانس و هم در مقطع کارشناسی ارشد ، چند  ماجراجویی در صنعت خطوط کشتیرانی داشتم.

Let me tell you a bit more about the work I did,  

اجازه دهید کمی بیشتر در مورد کاری که انجام دادم به شما بگویم،

and I'll help you develop a stronger  sense of word order with prepositions.  

و به شما کمک می‌کنم که با حروف اضافه حس قوی‌تری از ترتیب کلمات ایجاد کنید.

We're going to complete a series of tasks  that will check and build your understanding.

ما یک سری کارها را تکمیل می‌کنیم که درک شما را بررسی و تقویت می‌کند.

Task A. Can you identify all the prepositions?

وظیفه الف. آیا می توانید همه حروف اضافه را شناسایی کنید؟

One. The first ship sailed to the Bahamas.

یکی اولین کشتی به باهاما رفت.

Two. I worked as a youth counselor.

دو من به عنوان مشاور جوانان کار کردم.

Three. We had a staff of a dozen counselors or so.

سه. ما یک دوجین مشاور یا بیشتر داشتیم.

Four. Long hours on my feet  were hard, but the work was fun.

چهار ساعات طولانی روی پای من سخت بود، اما کار سرگرم کننده بود.

Five. I was also a costume character, and I  silently greeted passengers behind my mask.

پنج. من همچنین یک شخصیت لباس بودم و در سکوت پشت نقابم به مسافران سلام می‌کردم.

Here are the prepositions.

در اینجا حروف اضافه هستند.

And here are their objects.

و در اینجا اشیاء آنها هستند.

Together they form prepositional phrases, and  they can function like adverbs or adjectives.  

آنها با هم عبارات اضافه را تشکیل می دهند و می توانند مانند قید یا صفت عمل کنند.

These prepositional phrases modify nouns.  They're descriptive like adjectives.

این عبارات اضافه اسامی را تغییر می دهند. آنها مانند صفت ها توصیفی هستند.

These prepositional phrases modify verbs,  

این عبارات اضافه افعال را اصلاح می‌کنند

and they give information such as  direction and manner, just like adverbs.

و اطلاعاتی مانند جهت و نحوه را درست مانند قیدها می‌دهند.

Very often you'll see a prepositional phrase  towards the end of a clause or a sentence.  

اغلب اوقات یک عبارت اضافه را در انتهای یک بند یا جمله می بینید. به این

That's because two very common sentence  patterns are subject + verb + adverbial

دلیل که دو الگوی جمله بسیار رایج عبارتند از فاعل + فعل + قید

and subject + verb + object + adverbial.

و فاعل + فعل + مفعول + قید.

But prepositional phrases can have other  positions. A sentence can start with an adverbial.

اما عبارات اضافه می‌توانند موقعیت‌های دیگری داشته باشند . یک جمله می تواند با یک قید شروع شود.

We might have a prepositional  phrase as part of the subject.

ممکن است یک عبارت اضافه به عنوان بخشی از موضوع داشته باشیم.

And prepositional phrases  can function as complements.

و عبارات اضافه می توانند به عنوان مکمل عمل کنند.

Task B. Where would you place  the prepositional phrases?

وظیفه ب. عبارات اضافه را در کجا قرار می دهید ؟

Place comes before time, so I can say, "I  got to relax on the beach in my free time.

مکان قبل از زمان می آید، بنابراین می توانم بگویم: "من باید در اوقات فراغم در ساحل استراحت کنم.

This prepositional phrase marks the time, and  I can place it in an initial or final position.  

این عبارت اضافه زمان را مشخص می کند، و می توانم آن را در موقعیت اولیه یا نهایی قرار دهم.

Within a couple of months, I got a nice dark tan.  I got a nice dark tan within a couple of months.

در عرض چند ماه، متوجه شدم. یک برنزه تیره خوب. در عرض چند ماه یک برنزه تیره خوب به دست آوردم.

If a place or time marker is important, I may  choose that initial position to emphasize it.

اگر مکان یا نشانگر زمانی مهم باشد، می‌توانم آن موقعیت اولیه را برای تأکید بر آن انتخاب کنم.

A general guideline is that a prepositional  phrase closely follows the word it modifies.  

یک دستورالعمل کلی این است که عبارت اضافه‌ای دقیقاً از کلمه‌ای که اصلاح می‌کند پیروی می‌کند. .

And remember not to separate a transitive verb  from the direct object. Place a prepositional  

و به یاد داشته باشید که یک فعل متعدی  را از مفعول مستقیم جدا نکنید. یک

phrase after the object. So I'll say, "I  made friends from different countries."

عبارت اضافه   بعد از مفعول قرار دهید. بنابراین می گویم: "من از کشورهای مختلف دوستان پیدا کردم."

Remember to keep prepositional phrases  close to the words they modify.

به یاد داشته باشید که عبارات اضافه را نزدیک به کلماتی که تغییر می دهند نگه دارید.

When did I leave? I left that job after several  months. Where did I go? I traveled to Russia.  

آیا من آن کار را ترک کردم؟ بعد از چند ماه آن کار را ترک کردم . کجا رفتم؟ من به روسیه سفر کردم.

Where did I volunteer? In an orphanage.

کجا داوطلب شدم؟ در یک پرورشگاه.

I left that job after several months because I  wanted to travel to Russia and volunteer in an  

من بعد از چند ماه آن کار را ترک کردم زیرا می خواستم به روسیه سفر کنم و در یک

orphanage. Or I can take the time marker and put  it in the initial position: After several months,  

پرورشگاه داوطلب شوم. یا می توانم نشانگر زمان را بگیرم و بگذارم آن را در موقعیت اولیه: پس از چند ماه،

I left that job because I wanted to travel  to Russia and volunteer in an orphanage.

آن کار را ترک کردم زیرا می‌خواستم به روسیه سفر کنم و در یک پرورشگاه داوطلب شوم.

I told you we usually state place before time.  We also tend to place manner before time.  

من به شما گفتم که ما معمولاً مکان را قبل از زمان اعلام می کنیم. ما همچنین تمایل داریم که روش را قبل از زمان قرار دهیم.

Manner, place, time or duration.

روش، مکان، زمان یا مدت.

O'll relive those memories  with a smile for many years.

او آن خاطرات را با لبخند برای سال‌های زیادی زنده خواهد کرد.

Remember we can have a few different  prepositional phrases in a sentence,  

به یاد داشته باشید که می‌توانیم چند عبارت اضافه مختلف در یک جمله داشته باشیم،

but especially when you're writing, look for  opportunities to be concise. Often a prepositional  

اما به‌ویژه وقتی در حال نوشتن هستید، به دنبال فرصت‌هایی باشید که مختصر باشند. اغلب

phrase can be replaced. For example: For many  years, I'll happily relive those memories.

می توان یک عبارت اضافه را جایگزین کرد. به عنوان مثال: برای چندین سال، من با خوشحالی آن خاطرات را زنده خواهم کرد.

Okay. Let's talk about a so-called  rule that often gets broken.  

باشه. بیایید در مورد یک قانون به اصطلاح صحبت کنیم که اغلب شکسته می‌شود.

We form a prepositional phrase with a preposition  and an object. Right? With passengers. On a ship.

ما یک عبارت اضافه با یک حرف اضافه و یک مفعول تشکیل می دهیم. درست؟ با مسافران. در یک کشتی

With whatever you want.

با هر چی بخوای

On it.

بر روی آن.

But there are times when we separate  the preposition from its object,  

اما مواقعی وجود دارد که حرف اضافه را از مفعول آن جدا می‌کنیم،

and it sounds completely natural. You  likely already do this in questions.  

و کاملاً طبیعی به نظر می‌رسد. احتمالاً قبلاً این کار را در سؤالات انجام داده‌اید.

Nobody asks, "To whom do you wish to  speak?" It's grammatically correct,  

هیچ کس نمی پرسد، "می خواهی با چه کسی صحبت کنی؟" از نظر گرامری درست است،

but it's very formal. In everyday English,  we ask, "Who do you want to talk to?"

اما بسیار رسمی است. در زبان انگلیسی روزمره، می‌پرسیم، "با چه کسی می‌خواهی صحبت کنی؟"

When we form a question in everyday English, we  start with a question word, and a preposition  

وقتی در انگلیسی روزمره سؤالی را تشکیل می‌دهیم، با یک کلمه سؤالی شروع می‌کنیم و یک حرف اضافه

will stick close to the verb. What are  you looking at? What do you need that for?

به فعل نزدیک می‌شود. به چی نگاه میکنی؟ برای چه چیزی به آن نیاز دارید؟

This is one reason why it's helpful to  learn collocations. Collocations are common  

این یکی از دلایلی است که باعث می‌شود یادگیری collocations مفید باشد. ترکیب‌ها

combinations of words, like "look at something." "Need something for something."

ترکیب‌های رایجی از کلمات هستند، مانند «به چیزی نگاه کن». "برای چیزی به چیزی نیاز دارم."

I go over many collocations in  my playlist on prepositions.

من در لیست پخش خود در مورد حروف اضافه به تعداد زیادی از ترکیب‌بندی‌ها می‌پردازم.

We also separate a preposition from  its object in an adjective clause.  

ما همچنین یک حرف اضافه را از مفعول آن در یک بند صفت جدا می کنیم.

It's grammatically correct to use a  preposition before a relative pronoun,  

استفاده از حرف اضافه قبل از ضمیر نسبی از نظر دستوری صحیح است،

but it's only done in formal  English, mainly in writing.

اما این کار فقط در انگلیسی رسمی و عمدتاً نوشتاری انجام می شود.

The ship on which I sailed catered  to families with young children.

کشتی‌ای که من در آن حرکت کردم، به خانواده‌هایی با بچه‌های خردسال خدمات می‌داد.

The ship I sailed on catered to  families with young children.

کشتی‌ای که من با آن حرکت کردم به خانواده‌هایی با بچه‌های خردسال خدمات می‌داد. آیا

Can you make this sentence sound  more like everyday English?  

می‌توانید این جمله را بیشتر شبیه انگلیسی روزمره کنید؟

The other crew members with whom I became friends  were from North America, Asia, and Europe.

دیگر خدمه ای که با آنها دوست شدم از آمریکای شمالی، آسیا و اروپا بودند.

The other crew members I became friends with were  from North America, Asia, and Europe. Notice how  

خدمه دیگری که با آنها دوست شدم از آمریکای شمالی، آسیا و اروپا بودند. توجه داشته باشید که چگونه

I also chose to omit the relative pronoun because  it's an object pronoun in an identifying clause.  

من همچنین ضمیر نسبی را حذف کردم زیرا ضمیر مفعولی در یک جمله شناسایی است. برای مرور نحوه استفاده از ضمیر نسبی،

You can see my playlist on adjective clauses  to review how to use a relative pronoun.

می‌توانید فهرست پخش من را روی بندهای صفت ببینید .

So, sometimes separating a  preposition from its object  

بنابراین، گاهی اوقات جدا کردن یک حرف اضافه از مفعول آن

is a matter of choice and a matter  of register: formal or informal.

یک امر انتخابی و یک موضوع ثبت است: رسمی یا غیر رسمی.

With passive verbs, this kind of separation  is simply the way we word a sentence.  

با افعال مفعول، این نوع جداسازی به سادگی روشی است که یک جمله را بیان می کنیم.

We start with the subject, and a  preposition will stick close to the verb.  

ما با فاعل شروع می کنیم و یک حرف اضافه به فعل نزدیک می شود. درباره

Some plans are only talked  about, but never realized.

برخی از برنامه ها فقط صحبت می شود ، اما هرگز محقق نمی شود.

What's the subject? Some plans.  And the verb? Are talked about.

موضوع چیست؟ چند طرح و فعل؟ صحبت می شود. با

Changing from active to passive,  we can make an object the subject.

تغییر از فعال به غیرفعال، می‌توانیم یک شی را سوژه کنیم.

But we can't lose the preposition.  The preposition will stick close to  

اما ما نمی توانیم حرف اضافه را از دست بدهیم. حرف اضافه به

the verb: are talked about. Another  collocation. Talk about something.

فعل: در مورد صحبت می شود نزدیک می شود. هم‌سازی دیگر. در مورد چیزی صحبت کنید.

The subject of the passive  sentence still receives the action,  

فاعل جمله مفعول همچنان عمل را دریافت می کند،

so the relationship with the  preposition is still clear.  

بنابراین رابطه با حرف اضافه هنوز روشن است.

If you need to review passive voice,  watch my lesson on active vs. passive.

اگر می‌خواهید صدای غیرفعال را مرور کنید، درس من در مورد فعال در مقابل غیرفعال را تماشا کنید.

Try this next short task.  Make the sentences passive.  

این کار کوتاه بعدی را امتحان کنید. جملات را منفعل کنید.

Change the verbs in bold from active to passive.

افعال پررنگ را از فعال به مفعول تغییر دهید. هزینه

The cruise was paid for before  the passengers came on board.

سفر دریایی قبل از سوار شدن مسافران پرداخت شد. درباره

The crystal blue waters of the  Bahamas are talked about quite a lot.

آب‌های آبی کریستالی باهاما بسیار صحبت می‌شود.

By the way, some sources have a name for  when the preposition is separated from  

به هر حال، برخی از منابع برای زمانی که حرف اضافه از

its object. I first learned the term "stranded  preposition." There's also "deferred preposition."  

مفعول آن جدا می شود، نامی دارند. من برای اولین بار اصطلاح "حرف اضافه رشته ای" را یاد گرفتم . "حرف اضافه معوق" نیز وجود دارد.

Recently, a viewer asked me about a "dangling  preposition." So there's a third name. So,  

اخیراً، بیننده‌ای از من درباره «حرف اضافه آویزان » پرسید. بنابراین یک نام سوم وجود دارد. بنابراین،

we can have stranded, deferred, and dangling  prepositions in questions, adjective clauses,  

ما می‌توانیم حروف اضافه، معوق و آویزان  را در سؤالات، بندهای صفت،

passive structures, and you'll also see the  separation in a couple of other situations.

ساختارهای غیرفعال داشته باشیم، و همچنین در چند موقعیت دیگر این جدایی را خواهید دید.

I can say, "It was too bright to look  at the white sand on a sunny day.  

می‌توانم بگویم، " در یک روز آفتابی برای نگاه کردن به شن‌های سفید خیلی روشن بود.

Or I can move "white sand"  to the front of the sentence  

یا می‌توانم "شن سفید" را به جلوی جمله منتقل کنم

and look what happens. The white sand  was too bright to look at on a sunny day.

و ببینم چه اتفاقی می‌افتد. روز آفتابی.

I used fronting to emphasize sand, and as a  result, I have a stranded preposition: at.

من از fronting برای تأکید بر sand استفاده کردم، و در نتیجه، یک حرف اضافه رشته‌ای دارم: at.

In that example, I'm also using an infinitive:  

در آن مثال، من از مصدر:

to look at. When we use infinitives and gerunds,  we may end up with a stranded preposition.  

برای نگاه کردن نیز استفاده می‌کنم. وقتی از مصدرها و حروف‌ها استفاده می‌کنیم، ممکن است به پایان برسیم. با حرف اضافه رشته‌ای.

Listen now. Listen for two more  examples of stranded prepositions.

اکنون گوش کنید. دو نمونه دیگر از حروف اضافه رشته‌ای را گوش کنید.

Once a passenger chatted with  me about my future. She was an  

یک بار مسافری با من درباره آینده من صحبت کرد. او یک

older woman who had more life experience,  and she wondered why I was sailing on a ship  

زن مسن‌تر بود که تجربه زندگی بیشتری داشت، و وقتی من در یک کشتی دریانوردی می‌کردم تعجب می‌کرد.

when I could be pursuing my original passion:  education. Her words were worth reflecting on.  

می تواند علاقه اصلی من را دنبال کنم: تحصیلات. حرف های او ارزش تامل را داشت.

She gave me something to think about. That's  when I decided to apply to graduate school.

او به من چیزی داد تا در مورد آن فکر کنم. آن زمان بود که تصمیم گرفتم برای تحصیلات تکمیلی درخواست بدهم.

Her words were worth reflecting on.

حرف های او ارزش تامل را داشت.

She gave me something to think about.

او به من چیزی برای فکر کردن داد.

Let's look at more examples to review all the  patterns. Quickly spot the stranded preposition.  

بیایید برای مرور همه الگوها به نمونه‌های بیشتری نگاه کنید او حرف اضافه را رشته کرد.

The second ship I worked on was much smaller.

کشتی دومی که روی آن کار کردم بسیار کوچکتر بود.

The job I was hired for was very different.

شغلی که من برای آن استخدام شدم بسیار متفاوت بود.

My work as a gift shop purser was  something I had never prepared for.

کار من به‌عنوان کیف‌فروشی در فروشگاه هدیه چیزی بود که هرگز برای آن آماده نشده بودم.

My free evenings were what I waited for all  day. I was allowed to dance in the ballroom.

شب‌های رایگان من چیزی بود که تمام روز منتظرش بودم. اجازه داشتم در سالن رقص بزنم.

The men I danced with were polite and charming.

مردانی که با آنها می رقصیدم مودب و جذاب بودند.

During the day, I went to the  upper deck of the steamboat.  

در طول روز، به عرشه بالایی قایق بخار رفتم.

Towns I had only heard of passed before my eyes  as we sailed up and down the Mississippi River.

وقتی در رودخانه می سی سی پی بالا و پایین می رفتیم، شهرهایی که فقط نامشان را شنیده بودم از جلوی چشمانم گذشتند.

What cities did we stop in? New Orleans,  Natchez, Vicksburg, Memphis, St. Louis.

در چه شهرهایی توقف کردیم؟ نیواورلئان، ناچز، ویکسبورگ، ممفیس، سنت لوئیس.

New Orleans is a city worth going back to.

نیواورلئان شهری است که ارزش بازگشت به آن را دارد.

Note in number eight "go back" is a phrasal  verb. Sometimes phrasal verbs combine with  

توجه داشته باشید در شماره هشت "برگشت" یک فعل عبارتی است . گاهی اوقات افعال عبارتی با

a prepositional phrase. "To" is a stranded  preposition. Go back where? To New Orleans.

یک عبارت اضافه ترکیب می شوند. «به» یک حرف اضافه رشته‌ای است . برگرد کجا؟ به نیواورلئان.

Adventure isn't something to long for. Seek it.

ماجراجویی چیزی نیست که آرزویش را داشته باشید. دنبالش باش

Name a goal you want to work towards.

هدفی را که می خواهید برای رسیدن به آن تلاش کنید نام ببرید. آیا

Has your understanding of word  order with prepositions grown?  

درک شما از ترتیب کلمات با حروف اضافه رشد کرده است؟

I hope so. One tip is to read. Reading  exposes you to grammatical structures,  

امیدوارم. یک نکته این است که بخوانید. خواندن، شما را در معرض ساختارهای گرامری قرار می‌دهد،

and seeing them written gives  you the chance to process them.  

و دیدن نوشته‌شده آن‌ها به شما فرصت پردازش آن‌ها را می‌دهد.

Fiction is a good choice because you get a mix  of literary language and everyday dialogue. We'll  

داستان انتخاب خوبی است زیرا ترکیبی از زبان ادبی و گفتگوهای روزمره را به دست می آورید.

end here. Please like the video if you found the  lesson useful. I hope you have some adventures,  

اینجا به پایان می‌رسیم. اگر این درس برای شما مفید بود، لطفاً ویدیو را لایک کنید . امیدوارم چند ماجراجویی داشته باشید،

and I look forward to having a few more of my own.  As always, thanks for watching and happy studies!

و من مشتاقانه منتظرم تا چند مورد دیگر از خودم داشته باشم. مثل همیشه، برای تماشا و مطالعات شاد متشکریم!

Follow me on Facebook, Twitter, and  Instagram. Why not join me on Patreon?  

من را در فیس بوک، توییتر و اینستاگرام دنبال کنید . چرا به من در Patreon ملحق نمی شوید؟

And don't forget to subscribe on YouTube!

و فراموش نکنید که در YouTube مشترک شوید!