Subjunctive: What's a Mood in English Grammar?

Hi everyone. I'm Jennifer from English with  Jennifer. When we study a new language,  

سلام به همه. من جنیفر از انگلیسی با جنیفر هستم. وقتی زبان جدیدی را مطالعه می‌کنیم،

one challenge is acquiring vocabulary. We want  to learn new words, but we struggle to remember  

یکی از چالش‌ها کسب واژگان است. ما می‌خواهیم لغات جدید یاد بگیریم، اما برای به خاطر سپردن

old ones. English can seem crazy  at times because a single word  

کلمات قدیمی تلاش می‌کنیم. انگلیسی ممکن است گاهی دیوانه به نظر برسد زیرا یک کلمه

can have different meanings. Take "sweet," for  example. "Sweet" can refer to a sugary taste,  

می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. برای مثال «شیرین» را در نظر بگیرید . «شیرین» می‌تواند به طعم شیرین

like milk chocolate candy. "Sweet" can also  describe someone who is kind. They have a sweet,  

مانند شکلات شیری اشاره داشته باشد. «شیرین» همچنین می‌تواند فردی را توصیف کند که مهربان است. آنها

gentle nature. And in American English, "sweet"  can also mean, "Nice! That's good." Or "Wow!  

طبیعتی شیرین و ملایم دارند. و در انگلیسی آمریکایی، "شیرین" همچنین می‌تواند به معنای "خوب است! این خوب است." یا "وای!

That's impressive." This is an informal meaning.  It's something we'd use in casual conversation.  

" این یک معنای غیر رسمی است. این چیزی است که ما در مکالمه معمولی از آن استفاده می کنیم.

For example, if a friend got a new job, and  it pays well, she has lots of vacation time,  

به عنوان مثال، اگر دوستی شغل جدیدی پیدا کرده باشد، و پرداخت خوبی داشته باشد، زمان تعطیلات زیادی دارد،

and the company gives employees free tickets to  professional sports events, my response: "Sweet!"

و شرکت به کارمندان بلیت رایگان رویدادهای ورزشی حرفه‌ای می‌دهد، پاسخ من: "شیرین!"

Now think of the word "mood." We often use  this word to refer to how someone feels.  

حالا به کلمه "خلق" فکر کنید. ما اغلب از این کلمه برای اشاره به احساس شخصی استفاده می‌کنیم.

We can be in a good mood or a bad mood. If  someone's mood constantly changes, we can call  

ما می توانیم حال خوب یا بدی داشته باشیم. اگر خلق و خوی فردی دائماً تغییر می‌کند، می‌توانیم

them moody or say they have mood swings. Well, in  grammar "mood" refers to the speaker's attitude  

او را بدخلق بنامیم یا بگوییم نوسانات خلقی دارد. خوب، در دستور زبان، «حال» به نگرش گوینده

toward what is being said. Not all sources agree  on what the moods are, but generally speaking,  

نسبت به آنچه گفته می‌شود اشاره دارد. همه منابع درباره این که حال و هوا چیست اتفاق نظر ندارند، اما به طور کلی، می‌توانیم

we can ask what kinds of sentences do we  use? What's the purpose of our communication?

بپرسیم از چه نوع جملاتی استفاده می‌کنیم؟ هدف از ارتباط ما چیست؟

We speak to state facts or truths.  

ما با بیان حقایق یا حقایق صحبت می کنیم.

When we use the indicative mood, we're certain  about what we're saying. I make videos.

وقتی از حالت نشان‌دهنده استفاده می‌کنیم، درباره آنچه می‌گوییم مطمئن هستیم. ویدیو میسازم

We also ask questions. Both our sentence  structure and our intonation can change  

ما هم سوال میپرسیم. وقتی از حالت پرسشی استفاده می کنیم، هم ساختار جمله و هم لحن ما می توانند تغییر کنند

when we use the interrogative mood. What kind  of videos do you make? Are they educational?

. چه نوع ویدیوهایی می سازید؟ آیا آنها آموزشی هستند؟

We use questions to seek answers and confirmation,  

ما از سؤالات برای جستجوی پاسخ و تأیید استفاده می‌کنیم،

but we can also use questions to make requests,  as in, "Can you turn the volume down?"  

اما می‌توانیم از سؤالات برای درخواست‌ها نیز استفاده کنیم، مانند «آیا می‌توانید صدا را کم کنید؟»

An alternative is to issue a command. We do that  with the imperative mood. Turn the volume down.

یک جایگزین صدور فرمان است. ما این کار را با حالت امری انجام می دهیم. صدا را کم کنید.

Sometimes we express that one event  is dependent on another. That's when  

گاهی اوقات بیان می کنیم که یک رویداد به رویداد دیگری وابسته است. در آن زمان است که از

we use the conditional mood. If you join me on  Patreon, you'll get more interaction and support.

حالت شرطی استفاده می کنیم. اگر در Patreon به من بپیوندید ، تعامل و پشتیبانی بیشتری دریافت خواهید کرد.

And then there's the subjunctive  mood. Subjunctive verb forms  

و سپس حال و هوای فرعی وجود دارد. فرم‌های افعال به

let us express wishes and possibilities.  I wish you were all YouTube members.

ما اجازه می‌دهند آرزوها و احتمالات را بیان کنیم. ای کاش همه اعضای یوتیوب بودید.

The conditional mood can help us express  hypothetical outcomes, and we often use  

حالت شرطی می‌تواند به ما کمک کند نتایج فرضی را بیان کنیم، و ما اغلب از

the modal verbs "could" and "would." I could play  the piano better if I practiced more. I would play  

افعال «می‌توانم» و «ویلد» استفاده می‌کنیم. اگر بیشتر تمرین می کردم، می توانستم پیانو را بهتر بنوازم.

better with more practice. So, the second example  doesn't use "if," but it's an implied conditional.  

با تمرین بیشتر بهتر بازی خواهم کرد. بنابراین، مثال دوم از «اگر» استفاده نمی‌کند، اما یک شرط ضمنی است.

In my understanding, two moods can be present  together in the same sentence, for example,  

در درک من، دو حالت می توانند با هم در یک جمله وجود داشته باشند، برای مثال،

a complex sentence. If I were less busy, I  would play the piano for one or two hours a day.  

یک جمله پیچیده. اگر کمتر مشغول بودم، یک یا دو ساعت در روز پیانو می زدم.

So, we see the subjunctive in the first clause,  the "if" clause. I'm expressing a wish. And the  

بنابراین، در بند اول، جمله "اگر" را می بینیم. من یک آرزو را بیان می کنم. و

main clause has the conditional mood; the  outcome is dependent on some condition.  

بند اصلی حالت مشروط دارد. نتیجه به شرایطی بستگی دارد.

We may not use the subjunctive  in every conversation,  

ممکن است در هر مکالمه‌ای از فاعل استفاده نکنیم،

but it's important that everyone gain some  familiarity with subjunctive verb forms  

اما مهم است که همه با اشکال افعال ضمیمه آشنا شوند

because you will encounter them, so let's  start our lesson on the subjunctive.

زیرا با آنها روبرو می‌شوید، بنابراین بیایید درس خود را درباره فعل فاعل شروع کنیم.

You've likely used the subjunctive in  unreal conditionals about the present or  

شما احتمالاً از فاعل در شرط‌های غیر واقعی در مورد حال یا

future. We use the subjunctive  form "were" for all subjects.

آینده استفاده کرده‌اید. ما برای همه موضوعات از فرم فرعی «بودند» استفاده می‌کنیم.

If I were you, I'd stop worrying.

اگر من جای شما بودم دیگر نگران نبودم

If she were here, she'd be laughing.

اگر او اینجا بود، می خندید.

If he weren't so cautious, he'd take more risks.

اگر اینقدر محتاط نبود، ریسک بیشتری می کرد.

You can use my playlist on conditionals to  study these kinds of sentences with "if."

می‌توانید از فهرست پخش من به صورت شرطی برای مطالعه این نوع جملات با «اگر» استفاده کنید.

The subjunctive "were" is also used in wishes. I  wish you were here. If only it weren't raining.

فاعل «بودند» در آرزوها نیز به کار می رود. کاش اینجا بودی. اگر فقط باران نمی بارید.

When used this way, the past form of  "were" is sometimes called the past  

وقتی به این صورت استفاده می‌شود، گاهی اوقات شکل گذشته  «بودند» را گذشته  می‌نامند

subjunctive. But the subjunctive isn't used  consistently in American English. It tends  

. اما در انگلیسی آمریکایی به‌طور پیوسته از حرف فرعی استفاده نمی‌شود.

to be used more in formal English, so you'll hear  people use "was" even in hypothetical situations.  

بیشتر در انگلیسی رسمی استفاده می‌شود، بنابراین می‌شنوید که افراد حتی در موقعیت‌های فرضی از «بود» استفاده می‌کنند.

She talked to us as if she was the only  one who knew the truth, but we all knew.

او طوری با ما صحبت می کرد که انگار تنها او بود که حقیقت را می دانست، اما همه ما می دانستیم.

Here "as if" calls for the subjunctive because  this is counterfactual, but not all speakers  

در اینجا «مثل» برای فاعل فراخوانی می‌کند، زیرا این خلاف واقع است، اما همه گویندگان   از

will follow the pattern. They'll say "as  if she was" rather than "as if she were."

این الگو پیروی نمی‌کنند. آن‌ها به جای «انگار که بود» می‌گویند: «انگار که بود».

I have an exclusive video on Patreon, by the  way, that goes over the uses of "as if" and  

اتفاقاً من یک ویدیوی انحصاری در Patreon دارم که به کاربردهای "مثل" و

"as though." It's one of the many perks you  get when you join my membership program.  

"انگار" می‌پردازد. این یکی از مزایای بسیاری است که با پیوستن به برنامه عضویت من دریافت می‌کنید.

Let me ask you something about the kind of person  you are. Do you try to influence others? Do you  

اجازه دهید از شما چیزی در مورد نوع فردی که هستید بپرسم. آیا سعی می کنید بر دیگران تأثیر بگذارید؟ آیا

feel that you have some control over what others  do? Do you want to have that kind of influence?  

احساس می‌کنید که کنترلی روی کارهایی که دیگران انجام می‌دهند دارید؟ آیا می خواهید چنین تأثیری داشته باشید؟

Well, the subjunctive allows us to talk about our  wishes as they relate to other people's actions.

خوب، حرف فرعی به ما اجازه می‌دهد در مورد خواسته‌های خود همانطور که به اعمال دیگران مربوط می‌شوند صحبت کنیم.

First, we can use verbs that express some kind  of necessity. Maybe my desire is weak, so I'm  

ابتدا، می‌توانیم از افعالی استفاده کنیم که نوعی ضرورت را بیان می‌کنند . شاید تمایل من ضعیف باشد، بنابراین

only making a suggestion. Or maybe my desire for a  certain outcome is strong, so I'm making a demand.

فقط یک پیشنهاد می‌دهم. یا شاید میل من برای یک نتیجه خاص قوی است، بنابراین تقاضا دارم.

Compare these statements. I suggest that you  review real and unreal conditional sentences.

این اظهارات را مقایسه کنید. پیشنهاد می‌کنم جملات شرطی واقعی و غیر واقعی را مرور کنید.

I insist that you watch my playlist on  conditionals if you have any lingering doubts.

من اصرار دارم که اگر شک دارید، لیست پخش من را بصورت مشروط تماشا کنید.

"Suggest" and "insist" are the kinds of verbs that  express a desire to push others towards action.

«پیشنهاد» و «اصرار» انواعی از افعال هستند که تمایل به سوق دادن دیگران به سمت عمل را بیان می‌کنند.

The subjunctive follows in a  noun clause, a "that" clause.

فاعل در یک جمله اسمی، یک جمله «آن» دنبال می‌شود.

Look at the verb form in the noun clause.  

به شکل فعل در بند اسمی نگاه کنید. به

The so-called present subjunctive  is the base form of the verb.

اصطلاح فاعل فعلی شکل پایه فعل است.

In these structures, we use the base verb  for all subjects. I suggest that you review,  

در این ساختارها، ما از فعل پایه برای همه موضوعات استفاده می‌کنیم. پیشنهاد می‌کنم بررسی کنید،

that he review, that we review. I insist that  you watch, that she watch, that they watch.

او بررسی کند، ما بررسی کنیم. من اصرار دارم که شما تماشا کنید، او تماشا کند، آنها تماشا کنند.

The verbs in the main clause can change forms to  reflect a past, present, or future time period,  

افعال در بند اصلی می توانند شکل ها را تغییر دهند تا دوره زمانی گذشته، حال یا آینده را منعکس کنند،

but the subjunctive remains in the "that" clause.

اما فاعل در عبارت "that" باقی می ماند.

I suggested that she review. I'm  suggesting that everyone review.

من به او پیشنهاد کردم که بررسی کند. من به همه پیشنهاد می‌کنم مرور کنند.

I insisted that he continue.  I'll insist that he continue.

اصرار کردم که ادامه دهد. من اصرار می کنم که او ادامه دهد. آیا

Can you correct the mistakes in these sentences?

می توانید اشتباهات این جملات را اصلاح کنید؟

They recommended that we take a break. He's  demanding that everyone call him "sir."  

توصیه کردند که استراحت کنیم. او از همه می‌خواهد که او را «آقا» صدا کنند.

i'd like to propose that we hire outside help.

من می خواهم پیشنهاد کنم که کمک خارجی استخدام کنیم.

Note with some verbs, we have a choice  how to structure our sentence. "Suggest"  

توجه داشته باشید با برخی از افعال، ما یک انتخاب داریم که چگونه جمله خود را ساختار دهیم. «پیشنهاد»

and "recommend" can use the subjunctive in a  "that" clause or a gerund as the direct object.

و «پیشنهاد» می‌توانند از فاعل در یک عبارت «آن» یا یک جیروند به عنوان مفعول مستقیم استفاده کنند.

I suggest that you visit my website.  I suggest visiting my website.

پیشنهاد می کنم از وب سایت من دیدن کنید. پیشنهاد می کنم از وب سایت من بازدید کنید.

I recommend that you try my  member-only tasks on YouTube.  

توصیه می‌کنم کارهای مربوط به اعضای من را در YouTube امتحان کنید.

I recommend trying my  member-only tasks on YouTube.

توصیه می‌کنم کارهای مختص اعضا را در YouTube امتحان کنید.

A few verbs like "ask," "require,"  and "order" can use the subjunctive  

چند فعل مانند «پرسیدن»، «نیاز» و «سفارش» می‌توانند

or an infinitive after an object.

بعد از یک مفعول از فاعل یا مصدر استفاده کنند. از

I ask that you be patient.  I'm asking you to be patient.

شما می خواهم که صبور باشید. من از شما می خواهم که صبور باشید.

The company requires that  proof of vaccination be shown.  

شرکت باید مدرک واکسیناسیون نشان داده شود.

The company requires proof  of vaccination to be shown.

شرکت باید مدرک واکسیناسیون را نشان دهد.

That last sentence pair uses the passive voice.  

آن جفت جمله آخر از صدای منفعل استفاده می کند.

The subjunctive has a passive  form: be + the past participle.

فاعل حالت مفعولی دارد : be + فعل ماضی.

How would you make this sentence passive?

چگونه این جمله را غیرفعال می کنید؟

We insist that respect be shown to co-workers.

ما اصرار داریم که به همکاران احترام گذاشته شود.

The subjunctive can also have a  negative form: not + the base verb.

فاعل می تواند یک شکل منفی نیز داشته باشد: not + فعل پایه.

It's essential that you  not lose faith in yourself.

ضروری است که اعتماد خود را از دست ندهید.

Ah, what did I use? The subjunctive is still in  a "that" clause, but this noun clause follows  

آها من از چی استفاده کردم حرف فرعی هنوز در یک جمله "آن" است، اما این بند اسمی از

an adjective. It's essential that...  The pattern holds for similar adjectives  

صفت پیروی می کند. ضروری است که... این الگو برای صفت‌های مشابه

that express a wish for someone to behave  a certain way, to do a certain action.

که بیانگر آرزوی شخصی برای رفتار روشی خاص، انجام یک عمل خاص است، صادق است.

It is essential that, it is important that,  it is crucial that, it is desirable that...

ضروری است که، مهم است که، بسیار مهم است که، مطلوب است که...

These kinds of sentences sound formal.  It is important that we remain strong.  

این نوع جملات رسمی به نظر می رسند. مهم این است که ما قوی بمانیم.

In more relaxed conversation, we'll  find alternatives with infinitives.  

در مکالمه آرام‌تر، جایگزین‌هایی با مصدرها خواهیم یافت.

It's important to remain strong. It's  important for everyone to remain strong.

مهم این است که قوی بمانیم. برای همه مهم است که قوی بمانند.

Can you make these sentences less formal?

آیا می توانید این جملات را کمتر رسمی کنید؟

One. It's necessary to find a balance between  serving others and taking care of ourselves. Two.  

یکی لازم است بین خدمت به دیگران و مراقبت از خود تعادلی پیدا کنیم. دو

It's desirable to have enough material possessions  without accumulating more than we need.

داشتن دارایی مادی کافی بدون انباشت بیش از آنچه نیاز داریم، مطلوب است.

Three. It's crucial to gain enough  sleep and consume enough calories.  

سه. داشتن خواب کافی و مصرف کالری کافی بسیار مهم است.

Otherwise, your body won't function as it should.

در غیر این صورت، بدن شما آنطور که باید عمل نمی کند.

Here's a final challenge. Can you give at least  one piece of advice that leads to happiness or  

در اینجا یک چالش نهایی است. آیا می توانید حداقل یک نصیحت کنید که منجر به شادی یا

success? Use the subjunctive two different  ways. Here are my examples. It is essential  

موفقیت شود؟ از فاعل دو روش مختلف استفاده کنید . در اینجا نمونه های من است. ضروری است

that you pursue something with passion. I strongly  recommend that you pursue something with passion.

چیزی را با اشتیاق دنبال کنید. اکیداً توصیه می‌کنم کاری را با اشتیاق دنبال کنید.

It's important that your  life be filled with meaning.  

مهم است که زندگی شما پر از معنا باشد.

I suggest that you fill your life with meaning.

من به شما پیشنهاد می کنم که زندگی خود را پر از معنا کنید.

All right. We'll end here. Please like and  share the video if you found the lesson useful.  

خیلی خوب. ما اینجا تمام می کنیم. لطفاً اگر این درس را مفید یافتید، ویدیو را لایک کنید و به اشتراک بگذارید.

As always, thanks for watching and happy studies!

مثل همیشه، برای تماشا و مطالعات شاد متشکریم!

Follow me on Facebook, Twitter, and  Instagram. Why not join me on Patreon?  

من را در فیس بوک، توییتر و اینستاگرام دنبال کنید . چرا به من در Patreon ملحق نمی شوید؟

And don't forget to subscribe on YouTube.

و فراموش نکنید که در یوتیوب مشترک شوید.