Lesson 117 👩‍🏫 Basic English with Jennifer - Indefinite Pronouns

Hi everyone. I'm Jennifer from English with Jennifer.

سلام به همه. من جنیفر از انگلیسی با جنیفر هستم.

Do you want to know something about me?

آیا می خواهید چیزی در مورد من بدانید؟

I enjoy games. Sometimes I play games with students to help them learn English. Would you like to try?

من از بازی ها لذت می برم. گاهی اوقات برای کمک به یادگیری زبان انگلیسی با دانش آموزان بازی می کنم. دوست داری امتحان کنی؟

You can study with my students, Flavia and Andreia.

شما می توانید با دانش آموزان من، فلاویا و آندریا مطالعه کنید.

How are you today? Good. And you? Not bad. How are you? Good. Yeah?

امروز چطوری؟ خوب و شما؟ بد نیست. چطور هستید؟ خوب آره؟

I brought something: a tissue box. Tissue? Tissue box. A tissue box. Mm-hmm.

چیزی آوردم: یک جعبه دستمال کاغذی. بافت؟ جعبه دستمال کاغذی. یک جعبه دستمال کاغذی مممم

And when I bought the box, it was full of tissues. It was full.

و وقتی جعبه را خریدم پر از دستمال کاغذی بود. پر بود

Now there are no tissues. It's...empty. Empty. Full and empty.

در حال حاضر هیچ دستمال کاغذی وجود ندارد. اینجا خالی است. خالی. پر و خالی.

Okay. There are no tissues. Do you think anything is in the box? Is anything in the box?

باشه. هیچ بافتی وجود ندارد. به نظر شما چیزی داخل جعبه هست؟ چیزی داخل جعبه هست؟

I don't know. Maybe. Maybe. How can we find out?

من نمی دانم. شاید. شاید. ما چگونه می توانیم سر در بیاوریم؟

Ah! Something is in the box.

آه! چیزی در جعبه است.

Something. Something. So I asked, "Is anything in the box?"

یه چیزی یه چیزی بنابراین پرسیدم: "آیا چیزی در جعبه وجود دارد؟"

Say, "I don't know."

بگو: "نمی دانم."

Something is in the box.

چیزی در جعبه است.

Don't look. Put your hand in. Take one thing and guess.

نگاه نکن یک چیز را بردارید و حدس بزنید. به

What do you think it is?

نظر شما چیست؟

Don't look. Did you find something? Yes. Okay.

نگاه نکن چیزی پیدا کردی؟ آره. باشه.

Oh! No, you can show us.

اوه! نه، شما می توانید به ما نشان دهید.

Uh. Do you know what that is? I don't know.

اوه میدانی آن چیست؟ من نمی دانم.

Where do you find it? In the ocean?

از کجا می توانید آن را پیدا کنید؟ در اقیانوس؟

In the ocean or...? Beach. At the beach.

در اقیانوس یا...؟ ساحل دریا. در ساحل. می

You can say, "At the beach." Actually, on the beach. Right? You look and you see it on the sand. Mm-hm.

توانید بگویید "در ساحل". در واقع، در ساحل. درست؟ نگاه می کنی و آن را روی شن ها می بینی. مم-هم.

On the sand, on the beach. And...it's a seashell. Seashell. Yeah. It's a seashell.

روی شن، روی ساحل. و ... صدف است. صدف دریایی. آره صدف دریایی است.

When I was a child, I have...I had them...I had them.

بچه که بودم داشتم...داشتم...داشتم.

You collected them? Yes. Yeah. So, when I was a child, I collected...when I was child, I collected seashells.

شما آنها را جمع آوری کردید؟ آره. آره پس وقتی بچه بودم جمع می کردم... وقتی بچه بودم صدف جمع می کردم.

Yeah. I think many people collect seashells because they're so pretty. My daughter found that one.

آره من فکر می کنم بسیاری از مردم صدف های دریایی را جمع آوری می کنند زیرا آنها بسیار زیبا هستند. دخترم اون یکی رو پیدا کرد

Yeah. We were walking on the beach, and she found it.

آره ما در ساحل قدم می زدیم، او آن را پیدا کرد. یه

There's something in the box. Okay. Find something. Did you find something? Uh-huh.

چیزی تو جعبه هست باشه. چیزی پیدا کن چیزی پیدا کردی؟ آهان.

What is it? A ring. A ring. This is a gold ring. What's this? Plastic. It's a plastic ring.

چیست؟ یک حلقه. یک حلقه. این یک انگشتر طلاست این چیه؟ پلاستیک. این یک حلقه پلاستیکی است.

It's a plastic ring. We live here in New England, so this is a plastic ring for football. The New England Patriots.

این یک حلقه پلاستیکی است. ما اینجا در نیوانگلند زندگی می کنیم، بنابراین این یک حلقه پلاستیکی برای فوتبال است. نیوانگلند میهن پرستان.

You found something? Yes. Do you know what it is? I think so. Do you know the name? A lamp?

چیزی پیدا کردی؟ آره. میدونی این چیه؟ من هم اینچنین فکر میکنم. اسمشو میدونی؟ یک لامپ؟

I don't know. What does it do? Have a light.

من نمی دانم. چه کار میکند؟ نور داشته باش

Oh. It gives light. Do you know what it is? I don't know. Lantern? Let's pull it out. Not a lantern. Ah!

اوه نور می دهد. میدونی این چیه؟ من نمی دانم. فانوس؟ بیایید آن را بیرون بکشیم. نه فانوس آه!

It's a little flashlight. Little flash? It's a little flashlight. Flashlight.

این یک چراغ قوه کوچک است. فلاش کوچولو؟ این یک چراغ قوه کوچک است. چراغ قوه.

Our phones have flashlights. Right? We can turn our lights on with our phone. So, this is a little flashlight. And look.

گوشی های ما چراغ قوه دارند. درست؟ ما می‌توانیم چراغ‌هایمان را با گوشی روشن کنیم. بنابراین، این یک چراغ قوه کوچک است. و نگاه کن

So, it's also something else. What can I put it on? Key. With a key. It's also like a key chain. Whoops.

بنابراین، آن نیز چیز دیگری است. چی بزارمش؟ کلید. با یک کلید. همچنین مانند یک زنجیر کلید است. اوف جا

Key chain. Mm-hmm. It's a keychain. A key chain with a flashlight.

سوییچی. مممم این یک جاکلیدی است. جاکلیدی با چراغ قوه.

Um, this is plastic. Paper. What is this made of? Metal? Metal.

اوم، این پلاستیک است. کاغذ. این از چه چیزی ساخته شده است؟ فلز؟ فلز.

Metal. So, when we talk about what things are made of, they can be made of paper, plastic, metal... Some things are made of shells. Like shell jewelry. Shell bowls. Right?

فلز. بنابراین، وقتی صحبت می کنیم که از چه چیزهایی ساخته شده اند، می توان آنها را از کاغذ، پلاستیک، فلز... برخی چیزها از پوسته ساخته شده است. مانند جواهرات صدفی. کاسه های صدفی درست؟

So different materials. Okay. Seashell. Plastic ring. Flashlight. Is there anything still in the box? Yes. There's something.

بنابراین مواد مختلف. باشه. صدف دریایی. حلقه پلاستیکی. چراغ قوه. آیا هنوز چیزی در جعبه وجود دارد؟ آره. یه چیزی هست.

Did you find something? Uh-huh. What is it? An elastic? For the hair? For your hair? No? No. Okay.

چیزی پیدا کردی؟ آهان. چیست؟ الاستیک؟ برای مو؟ برای موهایت؟ نه؟ نه. باشه.

Ah, different. A rubber band. Yeah. Right? It's like an elastic, but it's a rubber band. This would hurt our hair. Yes. Yeah. You could if you wanted to, but...

آه، متفاوت یک نوار لاستیکی. آره درست؟ این مانند یک کش است، اما یک نوار لاستیکی است. این به موهای ما آسیب می رساند. آره. آره اگر می خواستی می توانستی، اما...

This is for like pencils, boxes. Okay. Yeah. And we're talking about materials: metal, plastic, shell, paper...

این برای مثل مداد، جعبه است. باشه. آره و ما در مورد مواد صحبت می کنیم: فلز، پلاستیک، پوسته، کاغذ...

What's it called? What's the name? Rubber band. It's made of rubber. Rubber. That's the material. Oh. Rubber. Right?

اسمش چیست؟ اسمش چیه؟ نوار لاستیکی. از لاستیک ساخته شده است. لاستیک. این مواد است. اوه لاستیک. درست؟

Okay. Is there anything in the box? No, it's...empty. It was full. Now it's empty. We took everything out, and now there's nothing.

باشه. آیا چیزی در جعبه وجود دارد؟ نه، جایش خالی است. پر بود الان خالیه همه چیز را بیرون آوردیم و حالا چیزی نیست.

There's nothing in there. So, think about those words that I just used. First, I asked. Is there anything in the box? Anything?

هیچی اونجا نیست بنابراین، به کلماتی که من استفاده کردم فکر کنید. اول پرسیدم آیا چیزی در جعبه وجود دارد؟ هر چیزی؟

When I'm asking about anything, I don't know. Maybe yes. Maybe no. Is there a tissue, a seashell, a spider? What's in there? Anything?

وقتی در مورد چیزی می پرسم، نمی دانم. شاید آره. شاید نه. آیا دستمال کاغذی، صدف دریایی، عنکبوت وجود دارد؟ چه چیزی در آنجا وجود دارد؟ هر چیزی؟

Then we shake. Ah, there's something. I don't know what, but there's something. And that's the difference. Right?

سپس تکان می دهیم. آه، چیزی وجود دارد. نمیدونم چیه ولی یه چیزی هست و این تفاوت است. درست؟

"Anything" is like anything is possible. Lots of things are possible.

"هر چیزی" مثل هر چیزی ممکن است. خیلی چیزها ممکن است.

"Something" -- I'm sure. I don't know what. I don't know what it is, but there's something.

"چیزی" -- من مطمئن هستم. نمیدونم چیه نمیدونم چیه ولی یه چیزی هست

When I have an idea that, yes, there's a thing in there, but I don't know the name, it's something. Something.

وقتی به این فکر می‌کنم که بله، چیزی در آن وجود دارد، اما نامش را نمی‌دانم، چیزی است. یه چیزی

And now everything is on the table. Mmm.

و حالا همه چیز روی میز است. ممم

"Everything" is each thing. All these things are on the table. The box is empty. What's inside?

"همه چیز" هر چیز است. همه این موارد روی میز است. جعبه خالی است. داخلش چیه؟

Nothing. Nothing is inside. "Nothing" is our negative word. There's nothing.

هیچ چی. چیزی داخل نیست "هیچ" کلمه منفی ماست. چیزی نیست.

We can say, "There's nothing in the box." Or, "There isn't anything." There isn't anything in there.

می توانیم بگوییم: "هیچ چیزی در جعبه نیست." یا "چیزی وجود ندارد." چیزی در آنجا نیست

So, "nothing" is a negative word. We can make "anything" negative with "not." So, I can say, "There's nothing in there. There's nothing. Absolutely nothing"

بنابراین، "هیچ" یک کلمه منفی است. ما می توانیم «هر چیزی» را با «نه» منفی کنیم. بنابراین، می‌توانم بگویم، "هیچ چیزی

Or, "There isn't anything in there." It doesn't matter. "Nothing" can be a little stronger. There's nothing in there. But it's also fine to say, "There isn't anything in there." It's okay.

در آنجا نیست. مهم نیست. "هیچ چیز" می تواند کمی قوی تر باشد. هیچی اونجا نیست اما این نیز خوب است که بگوییم: "هیچ چیزی در آنجا نیست." مشکلی نیست.

So, we use "anything" with questions: Is there anything in there? And with negatives: There isn't anything in there.

بنابراین، ما از "هر چیزی" با سوالات استفاده می کنیم: آیا چیزی در آنجا وجود دارد؟ و با نکات منفی: چیزی در آن وجود ندارد.

"Nothing" is always negative. "Something" -- I have an idea, but I don't know specifics. Right? "Everything" -- all these things.

"هیچ" همیشه منفی است. "چیزی" -- من یک ایده دارم، اما جزئیات آن را نمی دانم. درست؟ "همه چیز" -- همه این چیزها.

So, your pockets are empty. There isn't anything in my pockets. I usually have tissues or something in my pockets. Do you have pockets? Yes.

پس جیبتان خالی است چیزی تو جیب من نیست من معمولا دستمال کاغذی یا چیزی در جیبم دارم. جیب داری؟ آره.

Do you have anything in your pockets? No. Also empty. I always have tissues, eyedrops, something in my pocket.

آیا چیزی در جیب خود دارید؟ نه. همچنین خالی است. من همیشه دستمال کاغذی، قطره چشم، چیزی در جیبم دارم.

How about in my coat pockets? I always have things in my coat pockets. Yes. There's always something. I have, like, tissues, papers... Yeah.

در جیب کت من چطور؟ من همیشه در جیب کتم چیزهایی دارم. آره. همیشه یه چیزی هست من دستمال کاغذی دارم... آره.

Key. Ah. You carry your keys? Cell phone. Mmm. Yeah. Me too. Same thing? Okay.

کلید. آه کلیدهایت را حمل می کنی؟ تلفن همراه. ممم آره من هم همینطور. همان چیزی؟ باشه.

Pronouns replace nouns. Flavia and Andreia are from Brazil. They are lovely ladies. Do you see the pronoun?

ضمایر جایگزین اسم می شوند. فلاویا و آندریا اهل برزیل هستند. آنها خانم های دوست داشتنی هستند. آیا ضمیر را می بینید؟

They. "They" is a subject pronoun. In this lesson, we'll talk about other pronouns -- pronouns we can use when we aren't sure or

آنها. «آنها» ضمیر فاعل است. در این درس، ما در مورد ضمایر دیگر صحبت خواهیم کرد -- ضمایری که می توانیم زمانی که مطمئن نیستیم

or we can't name things or people. These are indefinite pronouns. Examples include: something, anything, everything, nothing.

یا نمی توانیم چیزها یا افراد را نام ببریم استفاده کنیم. اینها ضمایر مجهول هستند. مثالها عبارتند از: چیزی، هر چیزی، همه چیز، هیچ چیز.

All those pronouns are for things. Do you understand how to use them? Let's see. Choose the correct pronouns to complete the sentences.

همه آن ضمایر برای چیزها هستند. آیا می دانید چگونه از آنها استفاده کنید؟ اجازه بدید ببینم. ضمایر صحیح را برای تکمیل جملات انتخاب کنید.

One. I need a pen or a pencil. I don't have anything. Look in my briefcase. I'm sure I have something. I found a pen. Thanks!

یکی من به یک خودکار یا یک مداد نیاز دارم. من هیچی ندارم در کیف من نگاه کن مطمئنم یه چیزی دارم یک خودکار پیدا کردم. با تشکر!

Two. Are we finished with all our work? Yes, we did everything.

دو آیا کارمان تمام شده است؟ بله، ما همه کارها را انجام دادیم.

Three. Did I leave my phone on the table? No, there's nothing there.

سه. آیا تلفنم را روی میز گذاشتم؟ نه هیچی اونجا نیست

Okay. Let's practice indefinite pronouns for people.

باشه. بیایید ضمایر نامعین را برای مردم تمرین کنیم.

Someone is eating noodles. Right? I see chopsticks. I see the plate. Someone is eating noodles. I don't know who, but someone is.

یکی داره نودل میخوره درست؟ من چاپستیک می بینم. بشقاب را می بینم. یکی داره نودل میخوره نمیدونم کیه ولی یکی هست

So, just like we had "something" -- something is in the box.

بنابراین، درست مثل ما "چیزی" -- چیزی در جعبه است.

Someone. Someone is eating noodles. I think someone is at a restaurant, and someone ordered noodles. And someone is going to eat...I think they look like Asian noodles. I don't know what kind. It looks nice. Okay?

کسی. یکی داره نودل میخوره فکر می کنم یک نفر در یک رستوران است و یک نفر نودل سفارش داده است. و یکی قراره بخوره...فکر کنم شبیه نودل آسیایی باشه. نمی دانم چه نوع. زیبا به نظر می رسد. باشه؟

What do you see? What is someone doing or going to do?

چی میبینی؟ یک نفر چه کار می کند یا قرار است انجام دهد؟

Someone is painting. Someone is painting. Yeah. Someone is an artist, and someone is going to paint. They're going to use paints and...

یکی داره نقاشی میکنه یکی داره نقاشی میکنه آره یکی هنرمند است و یکی قرار است نقاشی کند. قراره از رنگ استفاده کنن و...

It's the same thing. What do we do to our hair? Brush? Brush. Those are also brushes. Brush? Yeah. Brushes. Paints and brushes. Yeah.

همینه. با موهایمان چه کنیم؟ قلم مو؟ قلم مو. اونها هم براش هستن قلم مو؟ آره برس ها رنگ و قلم مو. آره

Someone is took...taking a shower. Someone is taking a shower. Somebody is taking a shower. Right. We don' t know because in these pictures, we don't see anybody.

یکی گرفته شده... دوش گرفتن. یکی داره دوش میگیره یکی داره دوش میگیره درست. ما نمی دانیم زیرا در این تصاویر، ما کسی را نمی بینیم.

And we don't know who these people are, so we use "someone." In conversation, we can use "someone" or...What else do you hear?

و ما نمی دانیم این افراد چه کسانی هستند، بنابراین از "کسی" استفاده می کنیم. در مکالمه می توانیم از "someone" یا ... دیگر چه می شنوید استفاده کنیم؟

Somebody. Same thing. Right? But "somebody" is more relaxed and for conversation. Somebody is taking a shower. Someone is taking a shower.

کسی. همین مورد درست؟ اما "کسی" آرام تر و برای گفتگو است. یکی داره دوش میگیره یکی داره دوش میگیره

It's doesn't matter, but "somebody" is more for conversation. In a relaxed, casual, informal kind of conversation. Somebody is taking a shower. I don't know who.

این مهم نیست، اما "یک نفر" بیشتر برای گفتگو است. در یک مکالمه آرام، غیررسمی و غیررسمی. یکی داره دوش میگیره نمی دانم کیست.

"Anyone" opens all the possibilities. For example, in a question, "Is anyone home?" Maybe yes. Maybe no. "Anyone? Anyone? Hello! Is anyone here?"

"هر کسی" همه احتمالات را باز می کند. مثلاً در یک سوال "آیا کسی خانه است؟" شاید آره. شاید نه. "کسی؟ هر کسی؟ سلام! کسی اینجا هست؟"

I don't know. Maybe people are here. Maybe people aren't. If I start hearing noises -- someone is here. "Hello? Who's here?"

من نمی دانم. شاید مردم اینجا باشند. شاید مردم نباشند. اگر شروع به شنیدن سر و صدا کنم -- کسی اینجاست. "سلام؟ کی اینجاست؟"

When you have an idea there is a person, then you can switch to "someone." "Anyone" is more open.

وقتی ایده ای دارید که یک نفر وجود دارد، آنگاه می توانید به "کسی" تغییر دهید. "هر کسی" بازتر است.

So, if I look at this kind of picture... It's dark. It's at night. My first question could be, "Is anyone there?" It's so dark. "Is anyone there?"

بنابراین، اگر به این نوع عکس نگاه کنم... تاریک است. شب است اولین سوال من می تواند این باشد که "کسی آنجاست؟" خیلی تاریک است. "کسی آنجاست؟"

Ah. There is someone! Someone is there. I don't know who, but somebody. It kind of looks scary. Somebody is there.

آه کسی هست! یک نفر آنجاست. نمی دونم کیه ولی یکی یه جورایی ترسناک به نظر میرسه کسی آنجاست

We'll practice with "anyone," but remember in conversation, you'll also hear "anybody." Anybody. Let me hear you say, "Someone, somebody." (Repeats)

ما با "هر کسی" تمرین خواهیم کرد، اما به یاد داشته باشید که در مکالمه، "هر کسی" را نیز خواهید شنید. هر شخصی. بگذار بشنوم که می گویی: "یکی، یک نفر." (تکرار می کند)

Anyone, anybody. (Repeats)

هر کسی، هر کسی. (تکرار می کند) می

I'm going to say "someone." You say "anyone" and make a question. Maybe someone called. Oh. Did anyone call?

خواهم بگویم "یک نفر". شما می گویید "هر کسی" و سوال می کنید. شاید کسی زنگ زد اوه کسی زنگ زد؟

Maybe someone came. Did anyone came? Anyone come? Come. Did anyone come? You have to switch the verb. Okay?

شاید کسی آمده باشد. کسی اومد؟ کسی بیاد؟ بیا. کسی اومد؟ باید فعل را عوض کنید. باشه؟

Maybe someone got the mail. Did anyone get a mail? The mail. Did anyone get the mail? I don't think so.

شاید کسی نامه را دریافت کرده باشد. آیا کسی ایمیل دریافت کرده است؟ نامه. آیا کسی نامه را دریافت کرده است؟ من اینطور فکر نمی کنم.

Maybe someone took your phone. Did anyone take my phone? Good.

شاید کسی گوشی شما را گرفته است. کسی گوشی منو گرفته؟ خوب

So, that's what we're going to do next...is switching from the question "anyone" to the negative. We had "nothing" for things, and for people -- "no one."

بنابراین، این کاری است که بعداً انجام خواهیم داد ... تغییر از سؤال "هر کسی" به منفی. ما «هیچ» برای چیزها و برای مردم نداشتیم -- «هیچکس».

Or in conversation -- "nobody." Nobody. Look how I'm going to write this. Isn't it interesting? Two words. We don't put them together. It looks funny because we have "oo" there. No one. But "nobody" is one word.

یا در مکالمه -- "هیچ کس". هيچ كس. ببین چطوری اینو بنویسم جالب نیست؟ دو کلمه. ما آنها را کنار هم نمی گذاریم. خنده دار به نظر می رسد زیرا ما در آنجا "oo" داریم. هیچکس. اما "هیچ کس" یک کلمه است.

Let me hear you say, "No one, nobody." (Repeats) Uh-huh.

بگذار بشنوم که می گویی: "هیچ کس، هیچ کس." (تکرار می کند) اوه ها.

So this time, I'm going to say, "I don't think anyone bought milk." I don't think anyone bought milk. Why am I using "anyone" here? Because I have a negative verb. I don't think anyone bought milk. I don't think so.

بنابراین، این بار، می خواهم بگویم: "فکر نمی کنم کسی شیر خریده باشد." فکر نکنم کسی شیر نخریده چرا من اینجا از "هر کسی" استفاده می کنم؟ چون فعل منفی دارم. فکر نکنم کسی شیر نخریده من اینطور فکر نمی کنم.

You confirm and say, "Yeah. No one bought milk." I say "anyone." You say "no one." Okay?

تایید میکنی و میگی آره هیچکس شیر نخریده. من می گویم "هر کسی." شما می گویید "هیچ کس". باشه؟

I don't think anyone paid the bill. Yeah. No one paid the bill. No one paid the bill.

فکر نمی کنم کسی این قبض را پرداخت کند. آره هیچ کس قبض را پرداخت نکرد. هیچ کس قبض را پرداخت نکرد.

I don't think anyone went to the party. Yeah. No one went to the party. (Repeats)

فکر نمی کنم کسی به مهمانی رفته باشد. آره هیچ کس به مهمانی نرفت. (تکرار می کند)

I don't think anyone is using the computer. Yeah. No one use the computer. No one is using the computer. Let's say it again. I don't think anyone is using the computer. Yes. No one is using the computer.

فکر نمی کنم کسی از کامپیوتر استفاده کند. آره هیچ کس از کامپیوتر استفاده نمی کند. هیچ کس از کامپیوتر استفاده نمی کند. باز هم بگوییم. فکر نمی کنم کسی از کامپیوتر استفاده کند. آره. هیچ کس از کامپیوتر استفاده نمی کند.

Yeah. So you can use it now. No one is using it. You can use it. And that's a nice thing to do if you're at school, and there's a computer room. You want to sit at a computer. "Is anyone using this computer?"

آره بنابراین اکنون می توانید از آن استفاده کنید. هیچ کس از آن استفاده نمی کند. می توانید از آن استفاده کنید. و اگر در مدرسه هستید، و یک اتاق کامپیوتر وجود دارد، این کار خوبی است. شما می خواهید پشت یک کامپیوتر بنشینید. "آیا کسی از این کامپیوتر استفاده می کند؟"

No. No one is using it. You can use it.

نه هیچ کس از آن استفاده نمی کند. می توانید از آن استفاده کنید.

I say "no one." You say "anyone." You're using "anyone" because there's a negative verb: don't think. In English, we avoid double negatives.

من می گویم "هیچ کس." شما می گویید "هر کسی". شما از "هر کسی" استفاده می کنید زیرا یک فعل منفی وجود دارد: فکر نکن. در زبان انگلیسی از نگاتیو مضاعف اجتناب می کنیم.

Don't say, "I don't think no one..." It's not standard grammar, so, "I don't think anyone can swim that far, that long." So if I say, "No one can speak 100 languages." You tell me, "You're right, Jennifer...." You're right. I don't think anyone talk...can speak...how much? One hundred. 100 languages."

نگویید: «فکر نمی‌کنم هیچ‌کس...» این دستور زبان استاندارد نیست، بنابراین، «فکر نمی‌کنم کسی بتواند تا این اندازه طولانی شنا کند». بنابراین اگر بگویم "هیچ کس نمی تواند به 100 زبان صحبت کند." شما به من می گویید "حق با شماست جنیفر..." حق با شماست. فکر نمیکنم کسی حرف بزنه...بتونه حرف بزنه...چقدر؟ یکصد. 100 زبان."

Maybe they can say hello in a hundred languages, but to have conversations in a hundred languages...I don't think anyone can speak 100 languages fluently. Maybe I'm wrong, but...that's my feeling.

شاید آنها بتوانند به صد زبان سلام کنند، اما برای مکالمه به صد زبان... فکر نمی کنم کسی بتواند 100 زبان را روان صحبت کند. شاید من اشتباه می کنم، اما این احساس من است.

But there some things that everyone can do. All of us. Anyone. It's so easy. So, for example, I said, "Anyone can learn to whistle." Whistle. What is "whistle?" (Whistles)

اما چند کار وجود دارد که همه می توانند انجام دهند. همه ما. هرکسی. این خیلی آسان است. مثلاً من گفتم: "هر کسی می تواند سوت زدن را یاد بگیرد." سوت بزن. "سوت چیست؟" (سوت می کند)

Anyone can do it. Everyone can whistle. No? You can learn. Do you know how to whistle? No. You have to learn how to whistle. But anyone can whistle. Everyone can whistle.

هر کسی می تواند انجام دهد. همه می توانند سوت بزنند. نه؟ شما می توانید یاد بگیرید. آیا می دانید چگونه سوت بزنید؟ نه. شما باید سوت زدن را یاد بگیرید. اما هر کسی می تواند سوت بزند. همه می توانند سوت بزنند.

The difference is if I say "everyone" -- everyone or everybody (in conversation) -- everyone can whistle. I'm thinking "all people."

تفاوت این است که من بگویم "همه" -- همه یا هر کسی (در مکالمه) -- همه می توانند سوت بزنند. من به "همه مردم" فکر می کنم.

Anyone. When I say, "Anyone can whistle," in my mind, it's so easy. Ah, anyone can do it. Say, "No, Jennifer. Not everyone." Not everyone.

"نه جنیفر. نه همه."

There's another way to whistle, by the way. You practice later. If you can't whistle with your lips, you can learn to whistle with your hands. I tried to, but no. I cannot whistle with my fingers. I don't know how to do that.

با انگشتانم. من نمی دانم چگونه این کار را انجام دهم. از

I haven't done it since I was a little girl.

زمانی که یک دختر کوچک بودم این کار را انجام نداده ام. ما

We're going to cut this out.

این کار را قطع می کنیم.

Good job. Yay. I can do something.

کار خوب است. بله. من می توانم کاری انجام دهم.

Okay. So I think if it's hard to whistle with your mouth, anyone can learn to do this. You just have to practice. Yeah. Yes. Anyways. Okay.

فکر کن اگر سوت زدن با دهانت سخت است، هرکسی می تواند این کار را یاد بگیرد. فقط باید تمرین کنی. آره

Do you think everyone can pat their head and rub their stomach? No. Pat, pat. Rub, rub. I think everyone can do that. No. You just have to practice.

. بله. مالش، مالش. من فکر می کنم همه می توانند این کار را انجام دهند. نه. شما فقط باید تمرین کنید. آیا

Do you think...is there an example of something - anyone can do it. It's so easy. Anyone can cook an egg.

فکر می کنید... آیا نمونه ای از چیزی وجود دارد - هرکسی می تواند آن را انجام دهد. خیلی آسان است. هر کسی می تواند یک تخم مرغ بپزد.

Yeah! I think it's easy, especially a hard-boiled egg. You just get water, the egg, and you heat it. Anyone can boil an egg. Boil? Not cook?

بله! فکر می کنم آسان است، مخصوصا یک تخم مرغ آب پز. شما فقط آب، تخم مرغ را می گیرید و آن را گرم می کنید. هر

Boil. Yeah. You just need water. Right? I think anyone can boil an egg. Yes. Pot. Water. Egg. Heat. You got it. Anyone can do that. I agree.

کسی می تواند یک تخم مرغ را بجوشاند. یک تخم مرغ را بجوشانید بله قابلمه آب تخم مرغ او در فهمیدی. هر کسی می تواند این کار را انجام دهد. موافقم.

Again we have different pronouns for different uses. When we talk about people, we can use: someone, anyone, everyone, no one.

باز هم ما ضمایر مختلفی برای کاربردهای مختلف داریم. وقتی در مورد مردم صحبت می کنیم، می توانیم از: کسی، هر کسی، هر کس، هیچ کس استفاده کنیم.

In everyday conversation, you'll often hear these forms: somebody, anybody, everybody, nobody.

در مکالمات روزمره، اغلب این اشکال را می شنوید: کسی، هر کس، هر کس، هیچ کس.

Try an exercise. Can you fix the mistakes?

یک تمرین را امتحان کنید. آیا می توانید اشتباهات را برطرف کنید؟

One. I think someone is home. The lights are on.

یکی فکر کنم کسی خونه باشه چراغ ها روشن است.

Two. No one is here yet, but everyone will be here by 9.

دو هنوز کسی اینجا نیست، اما همه تا ساعت 9 اینجا خواهند بود

Three. Somebody left their cell pone here. Whose is it?

. یک نفر سلول خود را اینجا رها کرد. مال کیه؟

Four. Did anybody talk to Ava? Where is she today?

چهار کسی با آوا صحبت کرد؟ اون امروز کجاست؟

Five. Everyone is happy.

پنج. همه خوشحالند.

Now you can hear how Flavia and Andreia use indefinite pronouns when I talk to them.

اکنون می توانید بشنوید که چگونه فلاویا و آندریا وقتی با آنها صحبت می کنم از ضمایر نامعین استفاده می کنند.

Does everyone in your family have dark hair? Dark hair? Yeah. Does everyone in your family have dark hair?

آیا همه اعضای خانواده شما موهای تیره دارند؟ موی تیره؟ آره آیا همه اعضای خانواده شما موهای تیره دارند؟

Mother, father, brothers, grandfather, aunts, uncles. Yeah. Everyone have..has...has black? Dark hair. And this is important.

مادر، پدر، برادران، پدربزرگ، خاله ها، دایی ها. آره همه دارند..دارند...سیاه دارند؟ موی تیره. و این مهم است.

Everyone, anyone, no one... We use the singular verb. Yes. Because you're thinking of your family, and there's a lot of people. Everyone...everyone has. Everyone has dark hair.

همه، هرکس، هیچکس... ما از فعل مفرد استفاده می کنیم. آره. زیرا شما به خانواده خود فکر می کنید و افراد زیادی هستند. همه ... همه دارند. همه موهای تیره دارند.

Does everyone in your family have...You have green eyes. Does everyone in your family have green eyes? Not everyone has a green eye...has green eyes.

آیا همه اعضای خانواده شما ... شما چشمان سبز دارید. آیا همه اعضای خانواده شما چشمان سبز دارند؟ همه چشم سبز ندارند...چشم سبز دارند.

Does everyone have brown hair? Yes. Yes? They do? Yes. Everyone has a brown hair. Has brown hair. How would you ask me? About eyes or hair?

آیا همه موهای قهوه ای دارند؟ آره. آره؟ انجام می دهند؟ آره. همه موهای قهوه ای دارند. موهای قهوه ای دارد. چگونه از من می پرسید؟ در مورد چشم یا مو؟

Does everyone in your family has...You're making a question. Does everyone in your family...have?

آیا همه اعضای خانواده شما دارند... شما دارید سوال می کنید. آیا همه اعضای خانواده شما ... دارند؟

Does anyone in your family have brown eyes? Everyone has brown eyes.

آیا کسی در خانواده شما چشم قهوه ای دارد؟ همه چشمان قهوه ای دارند.

So, be careful. If you ask "anyone...," it opens up the possibilities. You know I have brown eyes, so you might ask, "Well, Jennifer, does anyone in your family have green eyes?"

خیلی مراقب باش. اگر از "هر کسی..." بپرسید، احتمالات را باز می کند. می دانید که من چشمان قهوه ای دارم، بنابراین ممکن است بپرسید، "خب جنیفر، آیا کسی در خانواده شما چشمان سبز دارد؟"

Anyone? Because usually brown is very common. Yeah. Right? So you might ask, "Does anyone in your family..." Because you're not sure at all.

هر کسی؟ زیرا معمولاً قهوه ای بسیار رایج است. آره درست؟ بنابراین ممکن است بپرسید: "آیا کسی در خانواده شما..." زیرا اصلاً مطمئن نیستید.

Does anyone have green eyes or blue eyes in your family? Right?

آیا کسی در خانواده شما چشم سبز یا چشم آبی دارد؟ درست؟

If you know that I have brown eyes, probably most people in my family have brown, so you would ask, "Does everyone?" Ask one more time.

اگر می‌دانید که من چشم‌های قهوه‌ای دارم، احتمالاً اکثر افراد خانواده‌ام قهوه‌ای دارند، بنابراین می‌پرسید: "آیا همه؟" یه بار دیگه بپرس

Does everyone in your family has brown eyes? Have brown eyes? Yes.

آیا همه اعضای خانواده شما چشمان قهوه ای دارند؟ چشمان قهوه ای دارید؟ آره.

I know you don't eat meat. You do eat meat. Does everyone in your family eat meat? Yes, everyone in my family eats meat. Eats meat. Very good.

میدونم که گوشت نمیخوری شما گوشت می خورید آیا همه اعضای خانواده شما گوشت می خورند؟ بله، همه اعضای خانواده من گوشت می خورند. گوشت می خورد. خیلی خوب.

So, you don't eat meat. Does everyone...is everyone in your family a vegetarian? Not everyone. Not everyone. Is anyone else...? Ooh. That's a good one.

بنابراین، شما گوشت نمی خورید. آیا همه افراد خانواده شما گیاهخوار هستند؟ همه نه. همه نه. آیا کس دیگری...؟ اوه این یکی خوب است.

"Else" is adding on. So, I know you are a vegetarian. Is anyone else? Is there somebody else? One more person.

"دیگر" در حال افزودن است. بنابراین، من می دانم که شما یک گیاهخوار هستید. آیا کس دیگری است؟ آیا کس دیگری هست؟ یک نفر دیگر

So, I know you're a vegetarian. Is anyone else in your family a vegetarian?

بنابراین، من می دانم که شما یک گیاهخوار هستید. آیا فرد دیگری در خانواده شما گیاهخوار است؟

No. Aha. And you can add this on. No one else. No one else is? No one else are?

نه آها و شما می توانید این را اضافه کنید. هیچکس دیگر. هیچ کس دیگری نیست؟ هیچ کس دیگری نیست؟

No one else is a vegetarian. Only me. Okay.

هیچ کس دیگری گیاهخوار نیست. فقط من. باشه.

You know that I love brigadeiros. Right? You can ask me a question now with "else." What's the question you guys can ask me?

شما می دانید که من عاشق بریگادیرو هستم. درست؟ اکنون می توانید با «دیگر» از من سؤال بپرسید. بچه ها سوالی که می توانید از من بپرسید چیست؟ آیا

Does anyone else in your family love brigadeiros?

کس دیگری در خانواده شما بریگادیروس را دوست دارد؟

Yes. My daughter loves them, and my son likes them, too. I think everyone loves brigadeiros if they try them. Try them. You'll love them. Okay.

آره. دخترم آنها را دوست دارد و پسرم هم آنها را دوست دارد. من فکر می کنم که همه اگر بریگادیرو را امتحان کنند، دوست دارند. آنها را امتحان کنید. شما آنها را دوست خواهید داشت. باشه.

I told you that I like to play games. Well, I also like to write and read stories with my students. Listen.

من به شما گفتم که دوست دارم بازی کنم. خب من هم دوست دارم با دانش آموزانم داستان بنویسم و ​​بخوانم. گوش کنید.

Well, I can't tell you. I think Lila will like the story. Okay.

خب نمیتونم بهت بگم فکر می کنم لیلا داستان را دوست خواهد داشت. باشه.

Let's read and then I'll ask you some questions. Okay?

بیایید بخوانیم و سپس چند سوال از شما بپرسم. باشه؟

I took a walk after dinner last night. I was walking in the park when I heard a noise. I thought it was an animal, but then I thought it was a person.

دیشب بعد از شام قدم زدم. داشتم توی پارک قدم می زدم که صدایی شنیدم. فکر می کردم حیوان است، اما بعد فکر می کردم یک انسان است.

Was someone following me? I got scared. I looked around. I didn't see anyone. Everyone was home. "Why was I out alone?" I asked myself.

کسی دنبال من بود؟ ترسیدم. به اطراف نگاه کردم. من کسی را ندیدم همه خانه بودند. "چرا تنها بودم بیرون؟" از خودم پرسیدم. هوا داشت

It was getting dark. I walked faster. The noises were closer. "Oh no!" I thought. "Someone is following me!" I got out my phone and called home, but no one answered.

تاریک می شد. تندتر راه رفتم صداها نزدیک تر بود. "وای نه!" فکر کردم "یکی دنبال من می آید!" گوشیم را درآوردم و به خانه زنگ زدم اما کسی جواب نداد.

Where was everyone? Someone is going to attack me any minute. Then I told myself, "No one is going to surprise me. I'm ready!"

همه کجا بودند؟ هر لحظه یکی قراره به من حمله کنه بعد به خودم گفتم: "هیچ کس مرا غافلگیر نمی کند. من آماده ام!"

I turned around, and this time I saw a shadow. It was near the trees. Then I looked more carefully. It was a small shadow. It was a shadow with a tail.

برگشتم و این بار سایه ای را دیدم. نزدیک درختان بود. بعد با دقت بیشتری نگاه کردم. سایه کوچکی بود. سایه ای بود با دم.

"Oh my gosh!" I cried. It was a lost dog. Someone lost their dog! I walked over to the dog. It was friendly.

"وای خدای من!" گریه کردم. سگ گمشده ای بود یک نفر سگش را گم کرد! به سمت سگ رفتم. دوستانه بود

Thankfully, someone put a collar on the dog, and I found a phone number on the tag. I called, someone answered, and then I explained that I found their dog.

خوشبختانه یک نفر قلاده ای روی سگ گذاشت و من یک شماره تلفن روی برچسب پیدا کردم. زنگ زدم، یکی جواب داد و بعد توضیح دادم که سگشان را پیدا کردم.

The dog's name was Cody. Cody and I waited for the owner. The owner came and thanked me. I'm really glad I took that walk!

اسم سگ کودی بود. من و کودی منتظر صاحبش بودیم. صاحبش آمد و از من تشکر کرد. من واقعا خوشحالم که این پیاده روی کردم!

So, what happened last night after dinner?

خب، دیشب بعد از شام چه اتفاقی افتاد؟

I? You can say "I." I walked in the park. I walked in the park. And what did you hear?

من؟ می توانید بگویید "من". تو پارک قدم زدم تو پارک قدم زدم و چه شنیدی؟ سر و

A noise. A noise. Mm-hmm. And what did you think? How did you feel? Scared. Scared. I got scared. Mm-hmm.

صدا. سر و صدا. مممم و چه فکر کردی؟ چه احساسی داشتی؟ ترسیده. ترسیده. ترسیدم. مممم

So when you're alone, you sometimes think, "Oh goodness! Is anyone there? Someone's there. Oh my gosh! Someone's there. Someone's going to attack me. Someone is following me."

بنابراین وقتی تنها هستید، گاهی فکر می کنید، "خدایا! کسی آنجاست؟ کسی آنجاست. اوه خدای من! یکی آنجاست. یکی قرار است به من حمله کند. یکی دنبالم می آید."

So, you were walking last night in the park. Was someone there? Uh-huh. Yeah. Well, not someone. Maybe an animal. It wasn't a person. It was a thing.

پس دیشب تو پارک قدم می زدی. کسی اونجا بود؟ آهان. آره خوب، کسی نیست. شاید یک حیوان یک نفر نبود این یک چیز بود.

Say, "Not someone. Something." Something was there.

بگویید: "نه کسی. چیزی." چیزی آنجا بود.

Mm-hmm. And then you found out it was the dog. What was the dog's name? Cody. Cody. Why was Cody in the park?

مممم و بعد متوجه شدی که این سگ است. اسم سگ چی بود؟ کودی. کودی. چرا کودی در پارک بود؟

Because he was lost. He was lost. How did you know Cody's name? Because he had a tag. A tag. A collar with a tag. And the tag said...

چون او گم شده بود. او گم شده بود. اسم کودی را از کجا فهمیدی؟ چون تگ داشت. یک برچسب یقه با برچسب. و برچسب می گفت ...

Cody. And there was a phone number. So, what did you do when you found the tag?

کودی. و یک شماره تلفن وجود داشت. بنابراین، وقتی برچسب را پیدا کردید چه کردید؟

She... You can say "I." I called. I called. And then what happened? And someone answered. And what did you explain?

او... می توانید بگویید «من». تماس گرفتم. تماس گرفتم. بعدش چی شد؟ و یکی جواب داد و چه توضیحی دادید؟

So, you called, someone answered, and what did you explain? The dog was lost. The dog was lost in the park. So, you and Cody waited, the owner came, and what did the owner say?

خب زنگ زدی یکی جواب داد چی توضیح دادی؟ سگ گم شد. سگ در پارک گم شد. خب، تو و کودی منتظر شدی، صاحبش آمد، و صاحبش چه گفت؟

Thank you. The owner thanked me. Good.

متشکرم. مالک از من تشکر کرد. خوب

I have a question. This is the story I wrote, but I don't have a title. Maybe you can help me. We need to come up with something.

من یک سوال دارم. این داستانی است که من نوشتم، اما عنوانی ندارم. شاید تو بتوانی کمکم کنی. باید یه چیزی به ذهنمون برسه

A Noise

صدایی

Something or Someone in the Park?

چیزی یا کسی در پارک؟

Yeah. Someone or Something in the Park. Yes.

آره کسی یا چیزی در پارک آره.

Someone or Something in the Park. Yeah. Okay.

کسی یا چیزی در پارک آره باشه.

So, you practice and think about all the choices that I made. Why did I write with "someone"? Was someone following me?

بنابراین، شما تمرین کنید و به تمام انتخاب هایی که من کردم فکر کنید. چرا با "کسی" نوشتم؟ کسی دنبال من بود؟

Someone -- because I have this thought in my head: I think there's a person there. Is someone following me?

یک نفر -- چون این فکر را در سر دارم: فکر می کنم یک نفر آنجاست. آیا کسی مرا دنبال می کند؟

I didn't see anyone. -- That's negative. "Not anyone." I looked, and I didn't see anyone. Negative.

من کسی را ندیدم - این منفی است. "نه کسی." نگاه کردم، کسی را ندیدم. منفی.

So, practice and then you'll be able to read it once more for me with confidence. Yeah. Okay.

بنابراین، تمرین کنید و سپس می توانید یک بار دیگر آن را برای من با اطمینان بخوانید. آره باشه.

We'll end here. Please like the video if you found the lesson helpful. As always, thanks for watching and happy studies!

ما اینجا تمام می کنیم. لطفاً اگر این درس مفید بود، ویدیو را لایک کنید. مثل همیشه، برای تماشا و مطالعات شاد متشکریم!

I'd like to say a special thank you to a kind-hearted patron who pledged $2/month. Thank you, Sopheakdey.

من می خواهم از یک حامی مهربان که 2 دلار در ماه متعهد شد تشکر ویژه کنم. با تشکر از شما، Sopheakdey.

Follow me on Facebook, Twitter, and Instagram. I invite intermediate and advanced students to join me on Patreon.

من را در فیس بوک، توییتر و اینستاگرام دنبال کنید. من از دانش آموزان متوسط ​​و پیشرفته دعوت می کنم تا به من در Patreon بپیوندند.

And subscribe to me on YouTube!

و برای من در یوتیوب مشترک شوید!