OLD SCHOOL Vocabulary...too formal!

Hello, and welcome to my lesson. I hope you are happy.

سلام و به درس من خوش آمدید. امیدوارم خوشحال باشی.

What? What's going on? Today, I'm going to teach you some words that you will say in

چی؟ چه خبر است؟ امروز قصد دارم چند کلمه را که به زبان انگلیسی بگویید را به شما آموزش دهم

English. They are definitely English words. You will use the words correctly in a beautiful,

. آنها قطعا کلمات انگلیسی هستند. شما از کلمات به درستی در یک جمله زیبا و از نظر

grammatically correct sentence, but they make me go, "What? That's weird. That's weird.

گرامری درست استفاده خواهید کرد، اما آنها من را وادار می کنند، "چی؟ این عجیب است. این عجیب است.

"You speak like a grandmother or a grandfather." This lesson is called "Olde School" or -- uh-oh!

"شما مثل یک مادربزرگ یا یک پدربزرگ صحبت می کنید. " - اوه اوه!

"Too formal! What are you doing?" So one of the goals that I've always had since I started

"خیلی رسمی! داری چیکار میکنی؟» پس یکی از اهدافی که همیشه از زمانی که

teaching ESL, or teaching English, is that textbook English and the way that a lot of

تدریس ESL یا آموزش زبان انگلیسی را شروع کردم، این کتاب درسی انگلیسی و روشی است که

people teach you how to speak... it's not "cool". You sound like you are reading a textbook.

افراد زیادی به شما یاد می دهند چگونه صحبت کنید... اینطور نیست. باحال. انگار داری کتاب درسی می خوانی.

One of my goals in life is to make everyone that I teach sound natural, normal, and not

یکی از هدف های من در زندگی این است که هرکسی را که یاد می دهم طبیعی، معمولی و

like an old person even if you are an old person. That's cool. I want you to learn words

شبیه یک فرد مسن نباشد، حتی اگر یک فرد مسن باشی. عالی است. من تو را می خواهم. برای یادگیری کلماتی

that I and other normal -- normal? Not normal -- and natural English speakers would use.

که من و سایر افراد عادی -- عادی؟ نه عادی -- و انگلیسی زبانان طبیعی استفاده می کنیم.

So "Olde School". "Ronnie, you've spelled "old school" wrong." Guess what? A long time

بنابراین "Olde School". "Ronnie، تو املای "old school" را اشتباه نوشتی." حدس بزنید چه چیزی؟ خیلی وقت

ago, this is how they spelled "old", but they didn't say "oldie", they said "old". "Olde school"

پیش "قدیمی" را اینطور می‌نوشتند، "قدیمی" را نمی‌گفتند، می‌گفتند "قدیمی".

"Olde school" means it's old. So let's look at the first one: "Telephone".

We never, ever, ever, ever, ever say "telephone"; we say "phone" or "mobile" or "cell". "Telephone"

ما هرگز، هرگز، هرگز، هرگز، هرگز نمی گوییم «تلفن»؛ می گوییم «تلفن» یا «موبایل» یا «موبایل»، «تلفن

is really, really, really old. Do you remember the really old telephones that you had to

» واقعاً، واقعاً، واقعاً قدیمی است.

dial -- you stick your finger and you go [makes clicking sounds]? And if you made a mistake,

شماره گیری -- انگشت خود را می چسبانید و می روی [صداهای کلیک می دهد ]؟ و اگر اشتباه کردید،

you had to start again. I remember being a little Ronnie, and I had to dial my best friend's

باید دوباره شروع می‌کردید. به یاد دارم که رونی کوچکی بودم و مجبور شدم شماره بهترین دوستم را

number, and it had three nines in it. [Shudders] "I made a mistake." So "telephone" -- old.

بگیرم و سه عدد نه در آن بود. [لرزید] "اشتباه کردم." بنابراین "تلفن" -- قدیمی.

Now we have these wonderful cell phones. You press a button, and your friend is right there

اکنون ما این تلفن های همراه فوق العاده را داریم. شما یک دکمه را فشار می دهید، و دوست شما همان جاست

-- "Hi", okay? Don't use the word "telephone"; it's strange.

-- "سلام"، باشه؟ از کلمه "تلفن" استفاده نکنید. عجیب است

The other one is: "Television". Do you have a television? I don't. I hate television.

یکی دیگر: «تلویزیون». تلویزیون داری؟ من این کار را نمی کنم. من از تلویزیون متنفرم

So much so that I don't even call it that; I call it a TV. Please call it a "TV", not

آنقدر که من حتی اسمش را هم نمی گذارم. من به آن تلویزیون می گویم. لطفا اسمش را بگذارید «تلویزیون»

a "television". "Television" is old, very old.

نه «تلویزیون». «تلویزیون » قدیمی است، خیلی قدیمی است.

This word: "refrigerator" -- "Ronnie, there's a space here." Yeah. Ronnie has trouble spelling.

این کلمه: "یخچال" -- "رونی، اینجا یک فضای وجود دارد." آره رونی در املایی مشکل دارد.

And the reason why I have trouble spelling this word is we never, ever, ever say this

و دلیل اینکه من در املای این کلمه مشکل دارم این است که ما هرگز، هرگز، هرگز این

word: "refrigerator". I'm tired by the time I get to this space here, so instead of saying

کلمه را نمی گوییم: "یخچال". وقتی به این فضا می رسم خسته شده ام، پس به جای گفتن

"refrigerator", do you know what we say? "I'm hungry. I'm going to go to the fridge." and

"یخچال"، می دانید چه می گوییم؟ "من گرسنه ام، می روم یخچال."

get a Coke or a drink. So normally, we shorten this, and we call it a "fridge", "fridge".

و یک کوکاکولا یا نوشیدنی بخورید. بنابراین به طور معمول، ما این را کوتاه می کنیم و آن را "یخچال"، "یخچال" می نامیم.

"Automobile", "auto". If you speak any of the Latin languages, you can understand "auto"

"خودرو"، "خودرو". اگر به هر یک از زبان های لاتین صحبت می کنید، می توانید "auto"

means "self"; "mobile" means "move". "Look at me. I'm going in my self-move to the -- to

به معنای "خود" را درک کنید. "موبایل" به معنای "حرکت" است. "به من نگاه کن. من با حرکت خودم به مرکز خرید می روم

the mall. Would you like a drive?" "No. I'll take the bus, thank you." So "automobile"

. آیا می خواهید رانندگی کنید؟" "نه. من سوار اتوبوس می شوم، متشکرم." بنابراین "خودرو"

and "auto", we do not use. We call it one of these [makes car noise] a "car". I have

و "خودکار"، ما استفاده نمی کنیم. ما آن را یکی از اینها [صدای ماشین می‌سازد] «ماشین» می‌گوییم. من

seen a textbook -- one or two in my day -- and it actually says "automobile". So I looked

یک کتاب درسی را دیده ام -- یکی دو کتاب در روز -- و در واقع می گوید "خودرو". بنابراین به

at the date: "Published 2010." Really? You put "automobile" in a textbook? Give your

تاریخ نگاه کردم: "منتشر شده در سال 2010." واقعا؟ شما "خودرو" را در یک کتاب درسی قرار داده اید؟

head a shake. The next one is a modal verb. If you do not

سرت را تکان بده مورد بعدی یک فعل معین است. اگر نمی

know what a modal verb is, go look in a grammar book. "Shall" is a modal verb. However, we

دانید فعل معین چیست، به یک کتاب دستور زبان نگاه کنید. "Shall" یک فعل معین است. با این حال، ما

never use this. The only time you will see this modal verb used is if you are reading

هرگز از این استفاده نمی کنیم. تنها زمانی که می‌بینید از این فعل مدال استفاده می‌شود این است که

rules of something. If you go to a public swimming pool, or if you go on the subway,

قوانین چیزی را می‌خوانید. اگر به استخر عمومی می روید ، یا اگر به مترو می روید،

all of the rules are written with this word. "You shall not spit in the pool. You shall

تمام قوانین با این کلمه نوشته شده است. "شما نباید تف در استخر. شما

not -- in the pool." Okay, I'm not going to do that. "You shall not run around the pool

نباید -- در استخر." خوب، من این کار را نمی کنم. شما نباید دور استخر بدوید

because you're going to die." "Shall" -- we always use "will" or negative "won't". This

زیرا قرار است بمیرید. "باید" -- ما همیشه از "اراده" یا منفی "نخواهد" استفاده می کنیم.

has... replaced our modal verb "shall". Please don't say this; it's weird. "You shall give

این... جایگزین فعل «شال» شده است. لطفا این را نگویید؛ عجیب است. شما باید

me a dollar." What? "You will give me a dollar." "You're going to give me a dollar." Everyone

یک دلار به من بدهید. چی؟ شما یک دلار به من می دهید. "شما یک دلار به من می دهید." همه

give me a dollar. The next one is an expression: "What a pity"

به من یک دلار بدهند. مورد بعدی عبارتی است: "چه حیف"

or "What a shame!" Now, if you were -- let's see -- maybe a 70-year-old grandmother or

یا "چه شرم آور!" حالا، اگر شما بودید - بیایید ببینیم - شاید یک مادربزرگ یا پدربزرگ 70 ساله

grandfather living in England, you would say this all the time. My grandmother -- God rest

ساکن انگلستان، همیشه این را می گفتید. مادربزرگ من - خدا

her soul -- would say this, "What a pity. What a shame." She's from Scotland. She says

روحش را قرین رحمت کند - این را می گفت: "حیف. چه شرمنده." او اهل اسکاتلند است. او

this all the time, "What a pity. What a shame." We go, "That sucks." Okay? If something is

همیشه این را می‌گوید: "چه حیف. چه حیف." ما می رویم، "این بد است." باشه؟ اگر چیزی

bad, you can -- you can say that. You can say, "Wow. That sucks." or "That blows." Don't

بد است، می توانید -- می توانید آن را بگویید. شما می توانید بگویید "وای. این بد است." یا "که ضربه می زند."

say this. You can even say, "That's bad." "What a pity" or "What a shame" -- it's way,

اینو نگو حتی می توانید بگویید: "این بد است." "چه حیف" یا "چه شرم آور" -

way too old. Too old. Too old. Bye-bye. "Pardon me!" Pardon me; I forgot the "S".

خیلی قدیمی است. خیلی پیره خیلی پیره خداحافظ. "ببخشید!" ببخشید؛ "S" را فراموش کردم.

"Pardon me" -- again, my grandmother says this all the time. Pardon me -- we say now:

"ببخشید" -- باز هم مادربزرگم همیشه این را می گوید. ببخشید -- اکنون می گوییم:

"Excuse me." Why would you say this? We use this expression in a lot of situations. The

"ببخشید." چرا این را می گویید؟ ما در بسیاری از موقعیت ها از این عبارت استفاده می کنیم.

first one is if you [makes fart sound]. That was with my mouth, yeah? You're going to say,

اولین مورد اگر [صدای گوز درآورید] است. این با دهن من بود، آره؟ شما می خواهید بگویید

"Excuse me." [Makes burp sound] The second -- burp. I did that again with my mouth. You're

"ببخشید." [صدای آروغ ایجاد می کند] دومی -- آروغ زدن. دوباره با دهانم این کار را کردم. شما

going to say, again, "Excuse me." You can say "Pardon me" when you fart or burp, but

دوباره می گویید "ببخشید." وقتی گوز می‌زنید یا آروغ می‌زنید می‌توانید بگویید «ببخشید»،

it's more natural to say, "Excuse me." The other thing is if you're shopping and there're

اما طبیعی‌تر است که بگویید «ببخشید». نکته دیگر این است که اگر در حال خرید هستید و

people in the way, you can say, "Excuse me. Excuse me. Excuse me! Move." And they will

افرادی در سر راه هستند، می توانید بگویید: "ببخشید. ببخشید. ببخشید! حرکت کنید." و

eventually maybe move. So "excuse me" is a very, very polite way of getting someone to

در نهایت ممکن است حرکت کنند. بنابراین "ببخشید" روشی بسیار بسیار مؤدبانه برای وادار کردن کسی

move out of the way and excusing yourself if you have gas. People also use it to get

به کنار گذاشتن مسیر و معذرت خواهی در صورت داشتن بنزین است. مردم نیز از آن برای جلب توجه شما استفاده می کنند

your attention. Today, I was buying chicken -- I love chicken -- and I put all my groceries

. امروز داشتم مرغ میخریدم -- من عاشق مرغ هستم -- و همه خواربارم

-- that means food -- into a bag, and I went away. And I was organizing my bag. And a girl

-- یعنی غذا -- را داخل یک کیسه گذاشتم و رفتم. و داشتم کیفم را مرتب می کردم. و دختری

said, "Excuse me!" I was like, "What? Oh, hi." "You forgot your chicken." "Oh, my God!

گفت: ببخشید! گفتم: "چی؟ اوه، سلام." "مرغت را فراموش کردی." "اوه، خدای

I forgot my chicken! I love chicken." So she was nice enough to tell me and not steal my

من! مرغم را فراموش کردم! من عاشق مرغ هستم." بنابراین او به اندازه کافی خوب بود که به من گفت و مرغ من را

chicken. Thank you to the lady at the supermarket today that did not steal my chicken. I love you.

ندزد. ممنون از خانمی که امروز در سوپرمارکت بود که مرغ مرا دزدید. دوستت دارم.

Were you a vegetarian? I would have taken that, for sure.

آیا شما گیاهخوار بودید؟ من آن را می گرفتم، مطمئنا

The next set of words are words that are too formal, okay? Again, when you say them, you're

مجموعه بعدی کلمات کلماتی هستند که خیلی رسمی هستند، خوب؟ باز هم وقتی آنها را می گویید، درست می گویید

correct. I hear people say, "I entered the building." Are you Elvis Presley? Okay? You

. من می شنوم که مردم می گویند: "من وارد ساختمان شدم." شما الویس پریسلی هستید؟ باشه؟

are not, like, "[makes trumpet sound] Bobby is now entering the building!" "Bobby! Yeah!

شما اینطور نیستید که "[صدای شیپور در می آورد] بابی اکنون وارد ساختمان می شود!" "بابی! آره!

Bobby! Yeah! Come on in, Bobby! Sit down! Shut up." No. You're just going to say, "Hey.

بابی! آره! بیا داخل، بابی! بنشین! ساکت شو." نه. شما فقط می خواهید بگویید: "هی،

I went in." " I went in the classroom." " I went in the mall." " I went in the car." Okay?

من وارد شدم." "رفتم تو کلاس." "رفتم تو بازار." "رفتم تو ماشین." باشه؟

Please don't say, "entered". Strange. The opposite of this is when you're leaving

لطفاً نگویید "ورود". عجیب. برعکس این زمانی است که شما در حال ترک

-- sayonara -- "Exited". Now these are past tense for a good reason. You're just going

-- سایونارا -- "خروج" هستید. حالا اینها به دلیل خوبی در زمان گذشته هستند. شما فقط می

to say "left". Not this hand. It's the same spelling, but "I left". "Yesterday, I left

خواهید بگویید "چپ". نه این دست همان املا است، اما «رفتم». "دیروز، من

work." You're not going to say, "I exited work at 5 p.m. yesterday." Hello. Learn some

کار را ترک کردم." قرار نیست بگویید "من دیروز ساعت 5 بعدازظهر از محل کار خارج شدم ." سلام. چند

cool words. "Departed". So departed is this: you are going

کلمه جالب یاد بگیرید "رفت". بنابراین حرکت این است: شما

on an airplane, and it's your first trip anywhere in the world, and all of your parents and

با هواپیما می روید، و این اولین سفر شما به هر نقطه از جهان است، و همه والدین شما و

all of your friends are saying "Goodbye! Have a -- Bon voyage! You're departing. Bye!" Not

همه دوستانتان می گویند " خداحافظ! سفر خوبی داشته باشید! شما در حال حرکت هستید. !" قرار نیست

going to happen. You're just going to say, "I left." "Yesterday, I left the bar because

اتفاق بیفتد. شما فقط می خواهید بگویید "من رفتم." "دیروز، من بار را ترک کردم، زیرا

I was too drunk to figure out what I was doing." So these two words -- bye-bye. Take them out.

آنقدر مست بودم که نمی توانستم بفهمم دارم چه کار می کنم." پس این دو کلمه -- خداحافظ. آنها را بیرون بیاورید.

"Left". Easy. This word: "received" [makes panting sound].

"ترک کرد". آسان. این کلمه: «دریافت» [صدای نفس نفس زدن می دهد].

"I received mail." Hmm. If you ever watch movies, or if you have an email account,

"من نامه دریافت کردم." هوم اگر تا به حال فیلم تماشا می کنید ، یا اگر یک حساب ایمیل دارید

it says, very famously, "You've got mail. You've got mail." It doesn't say, "You've received

، بسیار معروف می گوید: "You've got mail. you've got mail." نمی گوید: "شما

mail. You've received mail." Instead of saying "received", say "got". People are going to

نامه دریافت کرده اید. نامه دریافت کرده اید." به جای گفتن «دریافت»، بگویید «گرفت». مردم می خواهند

say: "I received a beer from the bartender." Guess what? You didn't. You got a beer, okay?

بگویند: "من یک آبجو از ساقی دریافت کردم." حدس بزن چی شده؟ شما این کار را نکردید. آبجو گرفتی، باشه؟

Next word. I hear a lot of people use this when they talk about playing sports. So people

کلمه بعدی من می شنوم که خیلی ها وقتی در مورد ورزش صحبت می کنند از این استفاده می کنند. بنابراین مردم

say, "I participated in a football game yesterday." What did you do? Were you, like, the cheerleader

می گویند: "من دیروز در یک بازی فوتبال شرکت کردم." چه کار کردین؟ آیا شما، مانند، تشویق کننده

going, like, "Yeah! Come on, team!" No. You're going to say, "I played football yesterday."

می رفت، مانند، "آره! بیا، تیم!" نه. شما می خواهید بگویید، "من دیروز فوتبال بازی کردم."

You're not participating in it; you're playing it.

شما در آن شرکت نمی کنید. شما آن را بازی می کنید

The next one is "joined". I hear a lot of people say, "I joined the restaurant yesterday."

بعدی "پیوسته" است. من می شنوم که خیلی ها می گویند: "من دیروز به رستوران پیوستم."

You joined the restaurant? Okay. Or "I joined the nightclub yesterday." Did you join it?

شما به رستوران پیوستید؟ باشه. یا "من دیروز به کلوپ شبانه پیوستم." آیا به آن پیوستید؟

Is there a membership fee? "Join" we only use if you have to pay a membership fee, and

آیا حق عضویت دارد؟ «پیوستن» را فقط در صورتی استفاده می‌کنیم که مجبور به پرداخت حق عضویت باشید،

you're going to join something for a month. So you can join EngVid. That's free. Please

و قرار است به مدت یک ماه به چیزی بپیوندید. بنابراین می توانید به EngVid بپیوندید. این رایگان است. لطفا

join. Instead of saying "joined" for casual things that you do, you're going to say

بپیوندید. به جای گفتن "پیوسته" برای کارهای معمولی که انجام می دهید، می خواهید بگویید

"went to". So you're going to say, "I went to the restaurant." "I went to a party." I hear a

"رفتم". بنابراین شما خواهید گفت: "من به رستوران رفتم." "من به یک مهمانی رفتم." من از

lot of people say, "I joined the party." Did you? Were you, like, just, "Use your membership

خیلی ها می شنوم که می گویند "من به حزب پیوستم." آیا تو؟ آیا فقط می‌گفتید "از کارت عضویت خود استفاده کنید

card. Come on in. Have a beer." No. "I went to the party." Two more, then we're done.

. بیا داخل. یک آبجو بنوش". نه. "من به مهمانی رفتم." دو تا دیگه، بعد کارمون تموم شد

Olde school! "Located". "I located my marker." Did you

مدرسه قدیمی! "واقع شده". " من نشانگر خود را پیدا کردم." آیا شما

search for it? Did you put out an APB? Did you call the police and go, "We have a missing

آن را جستجو کردید؟ APB گذاشتی؟ آیا با پلیس تماس گرفتید و گفتید، "ما یک نشانگر گم شده داریم

marker. Please get all hands on deck, and get this marker found." No. "Found". "I found

. لطفاً همه دستتان را در دست بگیرید و این نشانگر را پیدا کنید." شماره "یافت شد". "

my marker. It's right here the whole time floating in air."

من نشانگرم را پیدا کردم. تمام مدت در اینجاست که در هوا شناور است."

Hello. Were you born -- good -- in the 1950s? Okay. If you were, maybe you remember disco

سلام. آیا در دهه 1950 به دنیا آمدید -- خوب --؟ باشه. اگر شما بودید، شاید به یاد داشته باشید که دیسکو

dancing the night away. Maybe you wore bell-bottoms. Maybe you like John Travolta. I like John

در آن شب رقصید. شاید شما دمپایی زنگوله ای می پوشیدید. شاید جان تراولتا را دوست داشته باشید. من جان

Travolta. "Disco" is a kind of music. ABBA -- that's all I got. John Travolta. "Disco

تراولتا را دوست دارم. «دیسکو» نوعی موسیقی است. ABBA -- این تمام چیزی است که من به دست آوردم. جان تراولتا. "

-- disco fever boogie." Disco is super, super, super, super old. You would never find a "disco"

دیسکو -- تب دیسکو بوگی." دیسکو فوق العاده، فوق العاده، فوق العاده، فوق العاده قدیمی است. در هیچ کشوری که انگلیسی صحبت می کند، هرگز "دیسکو" پیدا نمی کنید

in any country that speaks English. Maybe someplace in Europe you would find a "disco".

. شاید جایی در اروپا یک "دیسکو" پیدا کنید.

"Disco" is a type of music from the 70s. In these here parts, we go to a "nightclub" or

«دیسکو» نوعی موسیقی دهه 70 است. در این قسمت‌های اینجا، ما به یک «کلاب شبانه» یا

a "bar". Disco -- old, outdated -- don't use it. Too "olde school".

یک «بار» می‌رویم. دیسکو - قدیمی، قدیمی - از آن استفاده نکنید. بیش از حد "مدرسه قدیمی".

Last one: "occupation". I hear people say, "Ronnie, what is your occupation?" "I don't

مورد آخر: «شغل». من می شنوم که مردم می گویند: "رونی، شغلت چیست؟" "نمی

know. What's my occupation?" Instead of saying "occupation", you want to ask someone, "What's

دانم. شغل من چیست؟" به جای گفتن "شغل"، می خواهید از کسی بپرسید "

your job?" And I tell them, "I am an undercover spy, a secret agent, working for the monkeys

شغل شما چیست؟" و من به آنها می گویم: "من یک جاسوس مخفی هستم ، یک مامور مخفی، که برای میمون ها

in the -- in the, in the, in the, in the, in the jungles of Brazil. That's it. That's

در -- در، در، در، در، در، در جنگل های برزیل کار می کنم.

all I got. Olde school. Don't do it. Bye.

همین است. مدرسه

Can I have a mustache when I come back?

اولد.نکن.خداحافظ.میشه وقتی برگشتم سبیل بزنم؟