“I used to…” & “I would…”: Talking about the past in English

Hey. I have a question for you. Hi. Hi, board. How's it going? This is a very curious thing

سلام. یک سوال از شما دارم. سلام. سلام هیئت. اوضاع چطوره؟ این یک چیز بسیار کنجکاو است

that I've been thinking about as a native speaker of English, and I want to know what

که من به عنوان یک زبان مادری انگلیسی به آن فکر کرده ام و می خواهم بدانم نظر

you think. We have two ways to talk about our past -- well, probably more than two,

شما چیست. ما دو راه برای صحبت در مورد گذشته خود داریم -- خوب، احتمالاً بیش از دو راه،

but let's not get into that. The two phrases that we use a lot in English are "used to"

اما اجازه دهید وارد آن نشویم. دو عبارتی که در زبان انگلیسی زیاد به کار می بریم «استفاده شده است»

and we use "would". So, for example, I can say, "Oh, you know what? I used to drink Guinness

و از «would» استفاده می کنیم. مثلاً می‌توانم بگویم: "اوه، می‌دانی چیست؟ من

every Saturday." Or I can say, "I would drink Guinness every Saturday." And I was thinking,

هر شنبه گینس می‌نوشیدم." یا می توانم بگویم "من هر شنبه گینس می نوشیدم." و من فکر می کردم،

"What's the difference when I would say 'used to' or 'would'?" Now, another reason why this

"وقتی می گویم " عادت" یا "معمول" چه فرقی دارد؟ حال، یکی دیگر از دلایل

is difficult is because when I would say this normally or quickly, I wouldn't say, "Used

دشوار بودن این کار این است که وقتی این را به طور معمول یا سریع می گویم، نمی گویم "عادت

to"; I would say, "Used to". So when you hear native people speaking, you're going to hear

داشتم". من می گویم "عادت کرده است". بنابراین وقتی صحبت مردم بومی را می شنوید، خواهید شنید که

them say, "Used to. Oh, I used to do that. I used to play football. I used to do this.

می گویند: "قبلاً. اوه، من این کار را انجام می دادم. من فوتبال بازی می کردم. قبلاً این کار

I used to, used to, used to." And what is "used to"? "Used to" is "used to". Okay? We

را انجام می دادم. " و به چه چیزی "عادت دارد"؟ «استفاده به» «عادت کرده است». باشه؟ ما

use this to talk about our past habits, but it's super important to understand that we

از این برای صحبت در مورد عادات گذشته خود استفاده می کنیم، اما بسیار مهم است که بدانیم

don't do them now. And "would" we're going to use for repeated actions or routines. But,

اکنون آنها را انجام نمی دهیم. و "آیا" را برای اعمال یا روال های تکراری استفاده خواهیم کرد. اما

again, both of these are in the past. "Used to" or "used to" is also going to have a time

باز هم هر دوی اینها در گذشته است. "استفاده شده به" یا "استفاده شده" نیز یک دوره زمانی خواهد

period. So we're going to know exactly that the action has stopped.

داشت. بنابراین ما دقیقا می دانیم که عمل متوقف شده است.

So let's look at these two sentences. If I say -- in a very natural way, I'd say, "We

پس بیایید به این دو جمله نگاه کنیم. اگر بگویم - به شیوه ای بسیار طبیعی، می گویم: "در جوانی

used to go to the sea or the ocean when I was young." If I compare this to, "We would

به دریا یا اقیانوس می رفتیم ." اگر این را با "ما

go to the sea every summer." When you look at this, you think, "Oh, you know what? They're

هر تابستان به دریا می‌رفتیم" مقایسه کنم. وقتی به این نگاه می کنید ، فکر می کنید، "اوه، می دانید چیست؟ آنها در

talking about the past. I don't really see a big difference." And you're right. It isn't

مورد گذشته صحبت می کنند. من واقعاً تفاوت زیادی نمی بینم." و حق با شماست.

a huge difference, but there is a definite difference. When we speak English quickly,

تفاوت زیادی نیست، اما یک تفاوت قطعی وجود دارد. هنگامی که ما به سرعت انگلیسی صحبت می کنیم،

we don't say, "We would". We say, "We'd". "We'd"? Yeah, "we'd". "Oh, we'd go to the

نمی گوییم "ما می خواهیم". ما می گوییم، "ما". "ما"؟ بله، "ما" "اوه، ما

sea every summer." "We would". So we say, "We'd". "Oh, when I was a kid, we'd go to

هر تابستان به دریا می رفتیم." "ما میخواهیم". بنابراین ما می گوییم، "ما". اوه، وقتی بچه بودم،

the sea every summer." So look at the difference. "We used to go to the sea when I was young."

هر تابستان به دریا می رفتیم. بنابراین به تفاوت نگاه کنید. در جوانی به دریا می رفتیم.»

This tells me that I'm not young anymore, and because I'm not young, my time period,

این به من می گوید که من دیگر جوان نیستم و چون جوان نیستم، دوره زمانی من،

because I'm not young, my time period, I finished doing the action. But if I said the sentence

چون جوان نیستم، دوره زمانی من، کار را تمام کردم. اما اگر این جمله را بگویم:

like, "We would go to the sea every summertime", it's like I'm reminiscing or I'm telling you

«ما هر تابستان به دریا می‌رفتیم» ، مثل این است که دارم خاطرات را مرور می‌کنم یا

a story about what I did in the past as a repeated action or a routine. Maybe every

به عنوان یک عمل تکراری یا یک روال، داستانی را درباره کارهایی که در گذشته انجام داده‌ام تعریف می‌کنم . شاید هر

summer, your family would jump in the car and go on a road trip. "Oh, you know what?

تابستان خانواده شما سوار ماشین می شدند و به یک سفر جاده ای می رفتند. "اوه، میدونی چیه؟

We would drive for hours and then go nowhere because Dad got lost all the time." But if

ساعتها رانندگی میکردیم و بعد هیچ جا نمیرفتیم چون بابا همیشه گم میشد." اما اگر

I say like, "Oh, we used to go on road trips", it has the connotation, which means the meaning,

بگویم «اوه، ما قبلاً سفرهای جاده‌ای می‌رفتیم»، این مفهوم را دارد، یعنی معنی،

the hidden meaning, that you don't do that anymore. But if I say, "We would go to the

معنای پنهان، که دیگر این کار را نکن . اما اگر بگویم "ما

sea every summer", I don't know if you still do that or not. So remember it like this.

هر تابستان به دریا می رفتیم"، نمی دانم هنوز این کار را می کنید یا نه. پس اینجوری به خاطر بسپار

"Used to" means you did something in the past, you don't do it anymore. And "would", you're

"عادت" به این معنی است که شما کاری را در گذشته انجام داده اید، دیگر آن را انجام نمی دهید. و "wild"، شما

just talking about repeated actions and routines, and we're not sure if you do it anymore. It's

فقط در مورد اعمال و روال های تکراری صحبت می کنید، و ما دیگر مطمئن نیستیم که آیا آن را انجام می دهید یا خیر.

not important. What's important is that you did do it, and you're telling me about it.

مهم نیست. آنچه مهم است این است که شما این کار را انجام دادید و در مورد آن به من می گویید.

I used to -- that's how we say it quickly, "used to". I used to smoke, but I don't now

من عادت داشتم -- اینطوری سریع می گوییم "عادت". من قبلا سیگار میکشیدم اما الان سیگار نمیکشم

because I use "used to". If I said, "I would smoke" or "I'd smoke at the cottage", this

چون از "استفاده میکردم" استفاده میکنم. اگر می‌گفتم « سیگار می‌کشیدم» یا «در کلبه سیگار می‌کشیدم»،

is something that I would do as a routine, and you don't know if I still do that. You

این کاری است که به صورت روتین انجام می‌دهم، و نمی‌دانید که آیا هنوز هم این کار را می‌کنم. شما

have no idea.

هیچ ایده ای ندارید.

Let's look at these two examples. What do you think would be the best words to fill

بیایید به این دو مثال نگاه کنیم. به نظر شما بهترین کلمات برای پر کردن

in? So we can say, "She used to eat meat" or "She would eat meat". Probably the answer

چه کلماتی است؟ پس می‌توان گفت: «گوشت می‌خورد» یا «گوشت می‌خورد». احتمالاً

is going to be "used to". So, "She used to eat meat". It's telling me that she did it,

پاسخ قرار است "عادت داشته باشد". پس « گوشت می خورد». این به من می گوید که او این کار را انجام داده است،

and now she doesn't. Maybe she's a vegetarian or vegan now. What about this one? "He'd drive

و حالا این کار را نمی کند. شاید الان یک گیاهخوار یا گیاهخوار باشد. نظرت در مورد این چیه؟ "او

100K every day". I wanted to say "drove", but do you think we would say, "He used to

هر روز 100 هزار رانندگی می کرد." می خواستم بگویم «رانند»، اما به نظر شما بگوییم «او

drive 100 kilometers every day" or "He would drive 100 kilometers every day"? Because we

هر روز 100 کیلومتر رانندگی می کرد» یا « هر روز 100 کیلومتر رانندگی می کرد»؟ از آنجا که

have the word "every day", we're talking about a routine, so it's more natural to say, "He

ما کلمه "هر روز" را داریم، در مورد یک روال صحبت می کنیم، بنابراین طبیعی تر است که بگوییم "او

would drive" or "He'd". "Oh, yeah. He'd drive 100K every day." Now, we don't know. Is he

رانندگی می کرد" یا "او می کرد". "اوه، آره. او هر روز 100 هزار رانندگی می کرد." حالا، ما نمی دانیم. آیا او

driving 100K? It's not important. Maybe he doesn't even have a car, but it's not important.

100 هزار رانندگی می کند؟ مهم نیست. شاید حتی ماشین هم نداشته باشد، اما مهم نیست.

What's important is that we know we did this as a routine, but if I say, "He used to drive",

آنچه مهم است این است که می دانیم این کار را به صورت روتین انجام می دادیم، اما اگر بگویم "او قبلا رانندگی می کرد" به

it means he's not doing it anymore. So, this is something for more advanced English thinkers

این معنی است که او دیگر این کار را انجام نمی دهد. بنابراین، این چیزی است برای متفکران انگلیسی پیشرفته تر

or English learners. The next time you're listening to people in a conversation when

یا زبان آموزان انگلیسی. دفعه بعد که در مکالمه به صحبت‌های افراد گوش می‌دهید،

they use "would" or "used to", pay attention. Figure out if what they're talking about is

وقتی از «می‌خواهد» یا «عادت می‌کردند» استفاده می‌کنند، توجه کنید. بفهمید که آیا چیزی که آنها در مورد آن صحبت می کنند به

as a routine, so you can use "would", or if it's something that they did in the past but

عنوان یک روال است، بنابراین می توانید از "wild" استفاده کنید، یا اینکه آیا این کاری است که آنها در گذشته

don't do anymore. And what about you? What are some things that you used to do, maybe

انجام می دادند اما دیگر انجام نمی دهند. و شما چطور؟ چه کارهایی را انجام می دادید، شاید

when you lived in another country or when you were younger? And what are some things

زمانی که در کشور دیگری زندگی می کردید یا زمانی که جوانتر بودید؟ و در گذشته در جوانی چه کارهایی

that you would do as a routine when you were younger in the past? "Oh, I would go on my

را انجام می دادید ؟ "اوه، من ساعت ها با دوچرخه می رفتم، دور می زدم

bike for hours, ride around. It was great." Well, I'm out of here. It was nice talking

. عالی بود." خب من از اینجا رفتم از صحبت

to you. Bye-bye.

با شما لذت بردم. خداحافظ.