Speaking English - Classroom vocabulary and expressions

Surprise, it's me. How are you? Today, I'm going to teach you, by request from you, the

سورپرایز، من هستم. چطور هستید؟ امروز ، بنا به درخواست شما،

viewers out there in England, some classroom language or expressions or vocabulary. Maybe

بینندگان خارج از انگلستان، به شما برخی از زبان ها یا اصطلاحات یا واژگان کلاس درس را آموزش می دهم. شاید

you are planning to study English in a different country, or maybe you are going to study English

قصد دارید در کشور دیگری زبان انگلیسی را مطالعه کنید ، یا شاید قصد دارید

in your own country, and the classroom is an all-English environment. Or if you're lucky

در کشور خود انگلیسی بخوانید و کلاس درس یک محیط کاملا انگلیسی است. یا اگر به اندازه کافی خوش شانس هستید

enough to come to a foreign country and study English in an English-speaking country, maybe

که به یک کشور خارجی بیایید و در یک کشور انگلیسی زبان انگلیسی بخوانید، شاید

you'll want to know basic classroom language. So, the first one that is very important in

بخواهید زبان کلاس درس را بدانید. بنابراین، اولین موردی که در

the classroom is talking about your grades or your marks. So, you will probably have

کلاس درس بسیار مهم است، صحبت در مورد نمرات یا نمرات شماست. بنابراین، احتمالاً

an English proficiency test that will test your ability in English, and they will give

یک آزمون مهارت انگلیسی خواهید داشت که توانایی شما در زبان انگلیسی را آزمایش می کند و به

you a grade or a mark. Grades and marks are the same thing. The only difference is sometimes

شما نمره یا نمره می دهد. نمرات و نمرات یکسان هستند. تنها تفاوت این است که

they give you a percentage. For example, you could get 83% on your test, or when I was

گاهی به شما درصد می دهند. مثلا می تونستید 83 درصد امتحانتون رو بگیرید یا مثلا وقتی من

in high school, for example, they gave you letter grades, A, B, C, D, E. Now, A is the

دبیرستان بودم به شما نمره حرف الف، ب، ج، د، ای می دادند، الان الف

best, and it gradually goes down. I cannot tell you specifically where A and B and C

بهترین است و کم کم می رود. پایین. من نمی توانم به طور مشخص به شما بگویم که A و B و C

and D start and stop, because every institution and every school is different. Percentages

و D از کجا شروع و متوقف می شوند، زیرا هر موسسه و هر مدرسه متفاوت است. تشخیص

are easier to figure out, but obviously if you get an A, it's going to be very good.

درصد آسان تر است، اما بدیهی است که اگر A بگیرید، بسیار خوب خواهد بود.

I'm not too sure if a lot of places go down to E. I don't think they do, so we'll just

من خیلی مطمئن نیستم که آیا بسیاری از مکان‌ها به E پایین می‌آیند. فکر نمی‌کنم اینطور باشد، بنابراین ما فقط

take that off. The other thing that they will do sometimes is they'll give you an A+, as

آن را حذف می‌کنیم. کار دیگری که آنها گاهی انجام می دهند این است که به شما یک A+ می دهند،

if an A wasn't good enough. An A+ or an A++, I guess an A++ would be 100%, which is extremely

گویی A به اندازه کافی خوب نیست. A+ یا A++، حدس می‌زنم A++ 100% باشد که بسیار

good. So you can get A, B, C, D+, you can also get A, B, C, D+, or minus, which will

خوب است. بنابراین شما می توانید A، B، C، D+، همچنین می توانید A، B، C، D+ یا منهای را دریافت کنید، که به

look like this, a minus sign. The best thing to do is ask your instructor what the grades

این شکل خواهد بود، یک علامت منفی. بهترین کار این است که از مربی خود بپرسید که چه نمره

are for that. So the way that you do that is you say, "Teacher," or if you call the

ای برای آن وجود دارد. بنابراین روشی که شما این کار را انجام می دهید این است که می گویید "معلم" یا اگر

teacher by their first name, "Ronnie," you could say, "What was my grade?" Or you could

معلم را با نام کوچک "رونی" صدا کنید، می توانید بگویید "نمره من چند بود؟" یا می توانید

say, "What was my mark on the test?" What was my mark or what was my grade on the test?

بگویید: "نمره من در آزمون چه بود؟" نمره ام چند بود یا نمره ام در آزمون چند بود؟

If you get an F, it means you failed miserably. It's a very bad mark. So maybe F means fail.

اگر F گرفتید، به این معنی است که به طرز بدی شکست خورده اید. این یک علامت بسیار بد است. پس شاید F به معنای شکست خوردن باشد.

That's not right. So you can ask the teacher, "What was my grade?" or "What was my mark?"

درست نیست. بنابراین می توانید از معلم بپرسید: "نمره من چند بود؟" یا "نشان من چه بود؟"

The next thing, the thing that everyone hates, are tests or exams. Do you know the difference

مورد بعدی، چیزی که همه از آن متنفرند ، آزمون یا امتحان است. آیا می دانید تفاوت

between tests and exams? Tests are shorter in length, meaning there's about one or two

بین آزمون و آزمون چیست؟ طول آزمون ها کوتاه تر است ، به این معنی که حدود یک یا دو

papers, and in time, maybe it's an hour or half an hour. It's a short exam if you'd like

مقاله وجود دارد، و در زمان، شاید یک ساعت یا نیم ساعت باشد. امتحان کوتاهی است اگر دوست

to think about it like that. An exam, brutal, is very long. In high school and in elementary

دارید اینطور به آن فکر کنید. یک امتحان، وحشیانه ، بسیار طولانی است. در دبیرستان و

school, we usually have a test. Most language schools will give you a test. If you're taking

دبستان معمولاً آزمون داریم. اکثر مدارس زبان به شما آزمون می دهند. اگر در

something like TOEFL or TOEIC, that's going to be an exam. Exam instills fear of one or

چیزی مانند تافل یا TOEIC شرکت می کنید، این یک امتحان است. امتحان باعث ایجاد ترس از یک یا

two or three hours of you writing the test. But you can do it. Good luck. So tests or

دو یا سه ساعت از نوشتن تست شما می شود. ولی تو قادر به انجامش هستی. موفق باشید. بنابراین تست ها یا

exams, you're going to want to know what to study for when you have to study for your

امتحانات، شما می خواهید بدانید که وقتی باید برای آزمون یا امتحان خود مطالعه کنید، برای چه چیزی مطالعه

test or your exam, and you're going to want to know the date, obviously, of the exam.

کنید، و بدیهی است که می خواهید تاریخ امتحان را بدانید.

It's important to go on the right day and to be a little early, but we'll get to that

مهم این است که در روز مناسب برویم و کمی زود باشیم، اما بعداً به آن خواهیم

later. So as far as the tests or exams go, you want to know what's the material. So you're

رسید. بنابراین تا آنجا که تست ها یا امتحانات پیش می روند، می خواهید بدانید که مواد چیست. بنابراین می

going to ask your teacher what's on the test or what's on the exam. This implies what material

خواهید از معلم خود بپرسید که چه چیزی در آزمون یا چه چیزی در امتحان است. این نشان می دهد که روی چه موادی

you will be tested on. Is it going to be grammar? Is it going to be listening? Is it going to

آزمایش خواهید شد. آیا قرار است گرامر شود؟ آیا قرار است گوش کند؟ آیا قرار

be making sentences? Is it going to be writing paragraphs? Are you going to have to write

است جمله سازی شود؟ آیا قرار است پاراگراف بنویسی؟ آیا قرار است

an essay? So it's always good to ask your teacher what's on the test or what's on the

انشا بنویسید؟ بنابراین همیشه خوب است که از معلم خود بپرسید چه چیزی در آزمون یا چه چیزی در

exam. And the date, you can just ask them when is the exam or when is the test. And

امتحان است. و تاریخ، فقط می توانید از آنها بپرسید که چه زمانی امتحان است یا چه زمانی آزمون است. و

probably asking the time is a good, very good thing to ask as well. The next one is important.

احتمالاً پرسیدن زمان نیز چیز خوبی است، بسیار خوب است. مورد بعدی مهم است.

If you're in class and all of a sudden you have to go to the toilet. We call this in

اگر سر کلاس هستید و ناگهان باید به توالت بروید. ما در انگلیسی به این می گوییم

English being excused. Being excused means you're leaving some situation and you're going

excused. معذور بودن به این معنی است که شما در حال ترک یک موقعیت هستید و

to be very polite about it. All you have to do, some teachers want you to put your hand

در مورد آن بسیار مؤدبانه رفتار خواهید کرد. تنها کاری که باید انجام دهید، برخی از معلمان از شما می خواهند که دست خود را

up or just ask them outright. You can say, "Can I please," be polite, "go to the washroom?"

بالا ببرید یا فقط از آنها بخواهید. می توانید بگویید "می توانم لطفا"، مودب باشید، "به دستشویی بروید؟"

So you can put your hand up and say, "Can I please go to the washroom?" You can also

بنابراین می توانید دست خود را بالا ببرید و بگویید: "می توانم لطفاً به دستشویی بروم؟" شما همچنین می توانید

say, "May I please go to the washroom?" "Can I" is much more natural. "May I" is a little

بگویید: "میشه لطفا برم دستشویی؟" "می توانم" بسیار طبیعی تر است. "میشه"

bit more polite, but as long as you say, "Please," your sentence is 100% polite and correct.

کمی مودبانه تر است، اما تا زمانی که بگویید "لطفا" جمله شما 100% مودبانه و صحیح است.

A lot of my students say, "Teacher, I go to bathroom." "Teacher, I go washroom." You

بسیاری از شاگردان من می گویند: "استاد، من به حمام می روم ." "استاد، من میرم دستشویی." شما

need to say, "I go to the washroom," or, "I go to the bathroom," is the correct beautiful

باید بگویید "من به دستشویی می روم" یا "من به دستشویی می روم"،

English phrase of that. And the last one, uh-oh, being late. Maybe you're late for school.

عبارت زیبای انگلیسی درستی است. و آخرین مورد، اوه اوه، دیر آمدن. شاید دیر اومدی مدرسه

Maybe you missed the bus. Maybe you slept in. In English, we don't say, "I overslept."

شاید اتوبوس را از دست داده اید. شاید شما خوابیدید.

I understand what you're telling me, but we don't say that in English. We say, "I slept

من می فهمم که شما به من چه می گویید، اما ما این را به انگلیسی نمی گوییم. می گوییم: «

in." So maybe you're late. Maybe you slept in. Maybe I missed the bus. Maybe you drank

خوابیدم». پس شاید دیر اومدی شاید تو خوابیده ای. شاید من اتوبوس را از دست داده ام. شاید دیشب زیاد مشروب خوردی

a lot the last night, and your alarm went off, and you just couldn't wake up. Whatever

و زنگ ساعتت به صدا درآمد و نتوانستی بیدار شوی. هر چه پیش آید

happens, happens. I would guarantee that most of the time, the teacher will be very accepting

، خوش آید. من تضمین می کنم که در اکثر مواقع، معلم هر چند وقت یک بار به شدت

of you being late once in a while. But if you're late every day, there's a problem.

پذیرای دیرکردن شما خواهد بود. اما اگر هر روز دیر می آیید، مشکلی وجود دارد.

So the best thing to do is don't lie. Don't tell your teacher that you went to Mars, and

پس بهترین کار این است که دروغ نگویید. به معلمت نگو که رفتی مریخ

then you had a spaceship, and your spaceship got a flat tire, and then a dog came and ate

و بعد یه سفینه داشتی و لاستیکت پنچر شد و بعد یه سگ اومد سرت رو خورد

your head. Your teacher's not going to appreciate the lie. Maybe the creative storytelling would

. معلم شما قدر دروغ را نمی داند. شاید داستان سرایی خلاقانه

be good, but basically, don't lie. Don't just say, "I don't know." What do you mean, "You

خوب باشد، اما اساساً دروغ نگویید. فقط نگویید: «نمی‌دانم». منظورت چیه "

don't know?"

نمیدونی؟"

The other thing is, if you're absent, which means maybe you weren't in class one day,

نکته دیگر این است که اگر غیبت کردید، یعنی شاید یک روز سر کلاس نبودید،

again, just tell the teacher the honest truth. Say, "I was sick," or, "I didn't want to come

دوباره، فقط حقیقت صادقانه را به معلم بگویید. بگویید: "من مریض بودم" یا "نمی خواستم

to school." Be honest. No teacher should get angry at you, or you shouldn't have to feel

به مدرسه بیایم." صادق باشید. هیچ معلمی نباید از دست شما عصبانی شود، یا اگر به سادگی نمی خواهید به مدرسه بروید، نباید احساس ناراحتی کنید

uncomfortable if you simply don't want to go to school. That's my opinion.

. این نظر من است.

Now, high schools and language schools are all different. A lot of them will deduct marks,

الان دبیرستان ها و آموزشگاه های زبان همه با هم فرق دارند. بسیاری از آنها نمرات کسر می کنند،

or will take attendance, and if you have a lot of nights or a lot of absence, this is

یا حضور خواهند داشت، و اگر شب های زیادی دارید یا غیبت زیادی دارید، این

not good. Go to school, learn your stuff, have fun, have a good time, and now you can

خوب نیست. به مدرسه بروید، مطالب خود را یاد بگیرید، خوش بگذرانید، اوقات خوشی داشته باشید و اکنون می توانید

learn classroom language in English. Ta-ta.

زبان کلاس درس را به زبان انگلیسی یاد بگیرید. تا-تا.