Practice your English by speaking with KIDS!

Hi there.

سلام.

Do you kind of have a hard time speaking English?

آیا در صحبت کردن به زبان انگلیسی به نوعی مشکل دارید؟

So maybe you've studied English in your hometown, or at a school, or online at www.engvid.com,

بنابراین شاید شما در شهر خود، یا در یک مدرسه، یا به صورت آنلاین در www.engvid.com انگلیسی خوانده اید،

and you think that your grammar's pretty good, and... You're just shy. And maybe you live in a country

و فکر می کنید که گرامر شما بسیار خوب است، و ... شما فقط خجالتی هستید. و شاید شما در کشوری زندگی می کنید و در

and you don't have English speakers around you, and you don't know how to practice speaking.

اطراف خود انگلیسی زبان ندارید و نمی دانید چگونه صحبت کردن را تمرین کنید.

So, there's one really wonderful resource-it's not a textbook, it's not a webpage, and it's

بنابراین، یک منبع واقعاً فوق‌العاده وجود دارد - این یک کتاب درسی نیست، یک صفحه وب

not on YouTube-it might be living in your house. It could be beside you, it could be

نیست و در YouTube نیست - ممکن است در خانه شما زندگی کند. می تواند کنار شما باشد، می تواند

next door, or it could be in the park. Do you know what this is?

همسایه باشد، یا می تواند در پارک باشد. آیا میدانید این چیست؟

It's a child, or children,

این یک کودک یا بچه است

and we like to say "kids". So, I'm going to teach you how to improve your speaking without

و ما دوست داریم بگوییم "بچه ها". بنابراین، من به شما آموزش می‌دهم که چگونه صحبت کردن خود را

really doing too much or spending a lot of money.

بدون انجام کارهای زیاد یا صرف هزینه‌های زیاد، بهبود بخشید.

This is the trick: Talk to kids. They are amazing. Kids will always want to talk to

این ترفند است: با بچه ها صحبت کنید. آنها شگفت آور هستند. بچه ها همیشه دوست دارند با شما صحبت کنند

you, because they are fun, amazing guys. So, it's really easy to talk to kids, because

، زیرا آنها پسرهای سرگرم کننده و شگفت انگیزی هستند. بنابراین، صحبت کردن با بچه ها واقعاً آسان است، زیرا

first of all, they choose the topic. You maybe are:

اول از همه، آنها موضوع را انتخاب می کنند. شما ممکن است:

"I don't know what I'm going to say to this person",

"نمی دانم به این شخص چه می گویم"،

so if you... If you see an adult, or someone who goes to your school, and think:

پس اگر شما... اگر بزرگسالی یا شخصی را دیدید که به مدرسه شما می رود، فکر کنید:

"I don't... What...? What am I going to talk about? I... I... I don't... I don't... I don't know."

"من نمی دانم ... چی...؟ در مورد چی حرف بزنم؟

Kids just choose the topic, they just talk to you about whatever they want, so that's cool.

بچه ها فقط موضوع را انتخاب می کنند، آنها فقط در مورد هر چیزی که می خواهند با شما صحبت می کنند، پس این عالی است.

Another thing about kids is if they're learning English, if you're in Canada or an English-speaking

نکته دیگر در مورد بچه ها این است که اگر در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند، اگر شما در کانادا یا یک کشور انگلیسی زبان هستید

country, luckily enough, children are learning vocabulary and they're learning grammar. Now,

، خوشبختانه، کودکان در حال یادگیری واژگان هستند و گرامر را یاد می گیرند. حالا

their brains are like sponges. They learn, the teacher corrects them. Their grammar is

مغزشان مثل اسفنج است. آنها یاد می گیرند ، معلم آنها را اصلاح می کند. دستور زبان آنها

absolutely perfect, with a couple exceptions. They will learn and they will be able to correct

کاملاً عالی است، به جز چند استثنا. آنها یاد خواهند گرفت و می توانند خود را اصلاح

themselves. So, their grammar and vocabulary is amazing.

کنند. بنابراین، دستور زبان و واژگان آنها شگفت انگیز است.

It might be a little bit better than mine. A little bit, not that much.

شاید کمی بهتر از من باشد. کمی، نه آنقدرها.

And the last thing is children know, this says: "a lot of slang". If you look at a lot

و آخرین چیزی که بچه ها می دانند، این می گوید: "خیلی از زبان عامیانه". اگر به بسیاری

of new videos or music, kids listen to this music, and that's where we get slang from;

از ویدیوها یا موسیقی‌های جدید نگاه کنید، بچه‌ها به این موسیقی گوش می‌دهند ، و این جایی است که ما از آن سخن عامیانه می‌گیریم.

we get it from performers who make new words. So, kids know a lot of slang, and to you,

ما آن را از مجریانی دریافت می کنیم که کلمات جدید می سازند. بنابراین، بچه ها بسیاری از زبان های عامیانه را می دانند، و برای شما،

they know new words. One of the big problems that a lot of people have when they come to

آنها کلمات جدید را می دانند. یکی از مشکلات بزرگی که بسیاری از مردم هنگام ورود به

an English-speaking country is that they've learned older words. Maybe they learned from

یک کشور انگلیسی زبان با آن مواجه می شوند این است که کلمات قدیمی تر را یاد گرفته اند. شاید از

an older person, or they have old textbooks. What happens is we don't use those old words

یک فرد بزرگتر یاد گرفته اند یا کتاب های درسی قدیمی دارند. اتفاقی که می افتد این است که ما دیگر از آن کلمات قدیمی استفاده

anymore, and when we do, the person kind of looks at you weird because

نمی کنیم، و زمانی که استفاده می کنیم، فرد به نوعی به شما نگاه عجیبی می کند، زیرا

that's a really old word.

این یک کلمه واقعا قدیمی است.

So, what you want to do is you want to find a child. Oh! Where could I find a kid?

بنابراین، کاری که می خواهید انجام دهید این است که می خواهید فرزندی پیدا کنید. اوه! کجا می توانستم یک بچه پیدا کنم؟

Here's a kid now. Hah. Huh. What's your name?

اینجا یک بچه است. هه متعجب. اسمت چیه؟

Mohamed: Mohamed.

محمد: محمد.

Ronnie: Oh, hi, Mohamed. Where are you from?

رونی: اوه، سلام، محمد. شما اهل کجا هستید؟

Mohamed: Libya.

محمد: لیبی.

Ronnie: Wow. I've never been to Libya. How is it?

رونی: وای. من هرگز به لیبی نرفته ام. چطور است؟

Mohamed: It's pretty sunny, and it's pretty extremely hot there. Like, it's pretty hot.

محمد: هوا کاملاً آفتابی است و در آنجا بسیار گرم است. مثل اینکه خیلی گرمه

Like, you can go to the beach every single day.

مثلاً می توانید هر روز به ساحل بروید.

Ronnie: No way.

رونی: به هیچ وجه.

Mohamed: It is actually possible, if you want.

محمد: در واقع ممکن است، اگر بخواهید.

Ronnie: How's the beach?

رونی: ساحل چطوره؟

Mohamed: It's, like, I can swim there for 25 hours, and I will be tired.

محمد: مثل اینکه می توانم 25 ساعت آنجا شنا کنم و خسته می شوم.

Ronnie: 25 hours, that's a lot. And what about the water? Is it clean?

رونی: 25 ساعت، خیلی زیاد است. و در مورد آب چطور؟ آیا تمیز است؟

Mohamed: Yes.

محمد: بله.

Ronnie: It's really clean?

رونی: واقعا تمیزه؟

Mohamed: Yeah.

محمد: آره.

Ronnie: Yeah? Mohamed, if somebody talked to you and they said: "Oh, hi, how are you?

رونی: آره؟ محمد، اگه یکی باهات حرف زد و گفت: "اوه، سلام، چطوری؟

How are you? How are you?" How do you feel about that?

چطوری؟ چطوری؟" چه حسی در مورد آن داری؟

Mohamed: That's annoying.

محمد: آزاردهنده است.

Ronnie: Oh, oh, okay. I'm sorry. And... And what if somebody told you what to do, like:

رونی: اوه، اوه، باشه. متاسفم. و... و اگر کسی به شما بگوید چه کاری باید انجام دهید، چه می‌شود، مثلاً:

"Hey, you, sit down. Stand up. What are you doing?" How do you feel if someone said that to you?

"هی، تو، بنشین. بایست. چه کار داری؟" اگر کسی این را به شما بگوید چه احساسی دارید؟

Mohamed: That means they're just bossy people that want attention.

محمد: این بدان معناست که آنها فقط افراد رئیسی هستند که توجه می خواهند.

Ronnie: Oh, that's a good point, yeah. Do you like people like that?

رونی: اوه، این نکته خوبی است، بله. اینجور آدما رو دوست داری؟

Mohamed: No.

محمد: نه.

Ronnie: No. Would you want to talk to them?

رونی: نه. آیا می‌خواهی با آنها صحبت کنی؟

Mohamed: No.

محمد: نه.

Ronnie: Okay.

رونی: باشه.

Mohamed: I would like to have better friends that actually do good things.

محمد: من دوست دارم دوستان بهتری داشته باشم که در واقع کارهای خوبی انجام دهند.

Ronnie: Yeah, that's a good idea. Do you know people that do good things?

رونی: آره، این ایده خوبی است. آیا افرادی را می شناسید که کارهای خوب انجام می دهند؟

Mohamed: Yeah. Like, pretty much all of my friends, and mostly my mom.

محمد: آره. تقریباً همه دوستانم و بیشتر مادرم.

Ronnie: Oh, your mom does good things?

رونی: اوه، مادرت کارهای خوبی می کند؟

Mohamed: Yeah.

محمد: آره.

Ronnie: Aww.

Mohamed: Yeah, she does a lot of things to me.

رونی: اوه

محمد: آره، او خیلی کارها با من انجام می دهد.

Ronnie: Yeah? That's awesome. Mohamed, what's your favourite colour?

رونی: آره؟ این عالی است. محمد، رنگ مورد علاقه شما چیست؟

Mohamed: My favourite colour is phosphoric orange.

محمد: رنگ مورد علاقه من نارنجی فسفری است.

Ronnie: Glow-in-the-dark, florescent orange?

رونی: در تاریکی، نارنجی فلورسنت می درخشد؟

Mohamed: Yeah.

Ronnie: Like your shoes?

محمد: آره.

رونی: کفش هایت را دوست داری؟

Mohamed: Yeah.

Ronnie: Cool. You got some cool shoes.

محمد: آره.

رونی: باحال. کفش های باحالی داری

Mohamed: Thank you.

Ronnie: They're kind of like my shoes. And what's your favourite sport? Do you like sports?

محمد: ممنون.

رونی: آنها به نوعی شبیه کفش های من هستند. و ورزش مورد علاقه شما چیست؟ آیا ورزش را دوست دارید؟

Mohamed: Yeah. My favourite... I have... I like a bunch of sports. They're mostly baseball,

محمد: آره. مورد علاقه من ... دارم ... من یک سری ورزش را دوست دارم. آنها بیشتر بیسبال،

basketball, soccer, and sometimes football. Like, maybe.

بسکتبال، فوتبال و گاهی اوقات فوتبال هستند. مثل، شاید.

Ronnie: Why sometimes?

Mohamed: Yeah.

رونی: چرا گاهی؟

محمد: آره.

Ronnie: Why sometimes?

رونی: چرا گاهی؟

Mohamed: Because it's... Like, I think it's a pretty rough sport.

محمد: چون این... مثل، من فکر می‌کنم ورزش خیلی خشنی است.

Ronnie: Mm, you don't want to get hurt.

رونی: مام، تو نمی خواهی صدمه ببینی.

Mohamed: Yeah.

محمد: آره.

Ronnie: Right. Who's your favourite baseball team?

رونی: درسته. تیم بیسبال مورد علاقه شما کیست؟

Mohamed: The Blue Jays.

محمد: جی های آبی.

Ronnie: Oh, good choice, good choice. Toronto! Do you know the Toronto Blue Jays' song?

رونی: اوه، انتخاب خوبی، انتخاب خوبی است. تورنتو! آیا آهنگ Toronto Blue Jays را می شناسید؟

You know what they sing?

میدونی چی میخونن؟

Mohamed: Yeah.

Ronnie: What is it?

محمد: آره.

رونی: چیه؟

Mohamed: It's... It goes like this: "Let's play ball." That's in the end.

محمد: این... اینجوری میشه : بیا توپ بازی کنیم. این در پایان است.

Ronnie: Oh. Do you know the beginning?

رونی: اوه آیا آغاز را می دانید؟

Mohamed: So: "Blue Jays! Blue Jays!"

محمد: پس: "بلو جیز!

Ronnie: Yeah, it sounds like that. That's good.

رونی: آره، به نظر می رسد. خوبه.

Mohamed: Yeah.

Ronnie: And who's your favourite baseball player?

محمد: آره.

رونی: و بازیکن بیسبال مورد علاقه شما کیست؟

Mohamed: I forgot his... It starts, like, with an "R" or something.

محمد: او را فراموش کردم... با یک "R" یا چیز دیگری شروع می شود.

Ronnie: Ra-ra-ra-ra?

رونی: را-را-را-را؟

Mohamed: No.

محمد: نه.

Ronnie: Oh, not Ra-ra-ra-ra. I don't know. I know Bautista.

رونی: اوه، نه را-را-را. من نمی دانم. من باتیستا را می شناسم.

Mohamed: Yeah, yeah, yeah, yeah, yeah, yeah. I... When I was in childcare, a bunch of,

محمد: آره، آره، آره، آره، آره، آره. من... زمانی که در مهدکودک

like, months ago, they were watching the baseball game, and they're like:

بودم، چند ماه پیش، آنها بازی بیس بال را تماشا می کردند و می گفتند:

"I'm cheering for Bautista."

"من برای باتیستا تشویق می کنم."

Ronnie: Yeah, that guy's good. And who's the guy that hits really long...?

رونی: آره، اون پسر خوبه. و آن مردی که واقعاً طولانی ضربه می زند کیست؟

Or hits really well? Joe... Joseph, Josh... Josh...

یا واقعا خوب ضربه می زند؟ جو... جوزف، جاش... جاش...

Mohamed: Yeah, Joseph Josh.

محمد: آره جوزف جاش.

Ronnie: Joseph Josh. [Laughs] That's our favourite guy.

رونی: جوزف جاش. [می خندد] این مرد مورد علاقه ماست.

Mohamed: Or whatever his name.

محمد: یا اسمش هر چی باشه.

Ronnie: We don't remember. Good. Okay. Mohamed, what do you like to do for fun?

رونی: ما یادمون نمیاد. خوب باشه. محمد دوست داری برای تفریح ​​چیکار کنی؟

Mohamed: I like... I sometimes, if I'm, like, tired and I go home, I sometimes want to play

محمد: دوست دارم... گاهی اوقات، اگر خسته باشم و به خانه بروم، گاهی می

video games for like 30 minutes or sometimes, like, one hour. And then I get off.

خواهم 30 دقیقه یا گاهی یک ساعت بازی ویدیویی انجام دهم . و سپس پیاده می شوم.

Ronnie: Ah, what kind of video games do you like to play?

رونی: آه، دوست داری چه نوع بازی های ویدیویی بازی کنی؟

Mohamed: I play, like, those video games that have a bunch of guns in them.

محمد: من آن بازی‌های ویدیویی را بازی می‌کنم که تعداد زیادی تفنگ در آنها وجود دارد.

Ronnie: Cool. Bang, bang, bang. Bang, bang, bang.

رونی: باحال. بنگ بنگ بنگ. بنگ بنگ بنگ.

Do you...? Do you have a favourite video game that you play?

آیا تو...؟ آیا بازی ویدیویی مورد علاقه ای دارید که انجام می دهید؟

Mohamed: GTA V.

Mohamed: GTA V.

Ronnie: GTA V. And do you have a YouTube channel?

Ronnie: GTA V. و آیا شما یک کانال یوتیوب دارید؟

Mohamed: Yes, I do.

محمد: بله، دارم.

Ronnie: No way. What is it?

رونی: به هیچ وجه. چیست؟

Mohamed: It is: "Mohamedgta5gamerahmed_bay96".

محمد: این است: "Mohamedgta5gamerahmed_bay96".

Ronnie: Awesome, Mohamed. Check out Mohamed's YouTube channel, check out my YouTube channel.

رونی: عالیه محمد. کانال یوتیوب محمد را ببینید ، کانال یوتیوب من را ببینید.

We'll see you again soon. Bye.

به زودی دوباره شما را می بینیم. خدا حافظ.

Mohamed: Bye.

محمد: خداحافظ.

Ronnie: I do caution you: There's one thing that I've forgotten to tell you that's quite important.

رونی: من به شما هشدار می دهم: یک چیز وجود دارد که فراموش کردم به شما بگویم که بسیار مهم است.

The first one is that not all children like when adults talk to them. Some kids are

اولین مورد این است که همه بچه ها دوست ندارند بزرگترها با آنها صحبت کنند. بعضی از بچه ها

shy. Now, Mohamed, jump up here. He's not shy. He likes to talk to people.

خجالتی هستند. حالا محمد، از اینجا بپر. او خجالتی نیست. او دوست دارد با مردم صحبت کند.

Mohamed: Yeah.

محمد: آره.

Ronnie: But you have to be careful. So, some kids don't want to talk to you. So, we're

رونی: اما باید مراقب باشی. بنابراین، برخی از بچه ها نمی خواهند با شما صحبت کنند. بنابراین،

going to go over some things that you shouldn't do when you talk to a child. The first one

ما به برخی از مواردی می پردازیم که نباید هنگام صحبت با کودک انجام دهید. اولین مورد این

is: Don't talk to them in a baby voice. So, a baby voice is... Would be how you talk to

است: با آنها با صدای بچه صحبت نکنید. بنابراین، صدای بچه است... چگونه با

a baby or a dog: "Hi. How are you? What are you doing? Oh, you're so cute."

یک نوزاد یا یک سگ صحبت می کنید: "سلام. چطوری؟ چه کار می کنی؟ اوه، تو خیلی بامزه ای."

Mohamed: Please stop.

محمد: لطفا بس کن.

Ronnie: [Laughs] Sorry. Okay.

رونی: [می خندد] متاسفم. باشه.

The other one is: Don't talk down to them. Now, they might

یکی دیگر این است: با آنها صحبت نکنید. حالا، ممکن است آنها

be shorter than you, but we don't want to make them feel bad or you don't want to make

از شما کوتاه‌تر باشند، اما ما نمی‌خواهیم به آنها احساس بدی بدهیم یا نمی‌خواهیم کاری کنیم که

them feel like they're not very good people. So, if you tell kids what to do all the time,

آنها احساس کنند آدم‌های خیلی خوبی نیستند. بنابراین، اگر همیشه به بچه ها بگویید چه کاری انجام دهند،

you want them to feel comfortable. You don't want to tell them what to do.

می خواهید آنها احساس راحتی کنند. شما نمی خواهید به آنها بگویید چه کاری انجام دهند.

Go get me some Coke.

برو برای من کوکا بیار

Mohamed: No, I'm not.

محمد: نه، نیستم.

Ronnie: Oh.

رونی: اوه

Mohamed: Please do your own things.

محمد: لطفا کارهای خودت را انجام بده.

Ronnie: Okay. I will. And the last one is: We have to respect people's personal space.

رونی: باشه. من خواهم. و آخرین مورد این است: ما باید به فضای شخصی افراد احترام بگذاریم.

It doesn't matter if it's a child or an adult. You have to be careful not to touch children,

فرقی نمی کند کودک باشد یا بزرگسال. شما باید مراقب باشید که به کودکان دست نزنید

and I mean that in a lot of ways. But there's a thing we have called personal space, so

و منظور من از بسیاری جهات این است. اما چیزی وجود دارد که ما آن را فضای شخصی نامیده‌ایم، بنابراین

even adults, kids, they don't like it when you touch their head, or: Oh, you're so cute.

حتی بزرگسالان، بچه‌ها، وقتی سرشان را لمس می‌کنید از آن خوششان نمی‌آید ، یا: اوه، تو خیلی بامزه‌ای.

This might happen. You don't want this to happen on the subway. Okay?

ممکن است این اتفاق بیفتد. شما نمی خواهید این اتفاق در مترو بیفتد. باشه؟

So be careful. And we're gone. Okay. Bye.

خیلی مراقب باش. و ما رفتیم باشه. خدا حافظ.