Talking about disability - words to use and words not to use

Hi, my name is Emma and today we are going to talk about a very important topic.

سلام، اسم من اِما است و امروز قرار است در مورد یک موضوع بسیار مهم صحبت کنیم.

We're going to do a vocabulary lesson on disability.

ما یک درس واژگان در مورد معلولیت برگزار می کنیم.

So what is a disability?

پس معلولیت چیست؟

Well, a disability is a physical or mental impairment that limits a person, so it's a

خوب، ناتوانی یک نقص جسمی یا ذهنی است که فرد را محدود می کند، بنابراین

limitation that can limit a person in one or more major life activities.

محدودیتی است که می تواند فرد را در یک یا چند فعالیت اصلی زندگی محدود کند.

So pretty much, the reason why we need to talk about disability is because currently

تقریباً دلیل اینکه ما باید در مورد معلولیت صحبت کنیم این است که در حال حاضر

in the world, according to the World Health Organization, there are over 1 billion people

در جهان، طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، بیش از 1 میلیارد نفر

who have a disability.

معلول هستند.

So that's a large number, that's about 15% of the world's population.

بنابراین این عدد بزرگی است، یعنی حدود 15 درصد از جمعیت جهان.

So you may have a friend who has a disability, maybe your parents have a disability, there

بنابراین ممکن است دوستی داشته باشید که معلول باشد، شاید والدینتان معلول باشند،

might be a family member or friend of yours who has a disability, or you yourself might

ممکن است یکی از اعضای خانواده یا دوست شما معلول باشد یا خودتان ممکن

have a disability.

است معلولیت داشته باشید.

So in Western culture, in North America especially, the way we talk about disability has changed

بنابراین در فرهنگ غربی، به ویژه در آمریکای شمالی ، نحوه صحبت ما در مورد معلولیت در

over the years.

طول سال ها تغییر کرده است.

People are very sensitive when they talk about disability, so you need to be careful of the

مردم وقتی در مورد ناتوانی صحبت می کنند بسیار حساس هستند، بنابراین باید مراقب

words you use, because you don't want to offend someone.

کلماتی که استفاده می کنید باشید، زیرا نمی خواهید به کسی توهین کنید.

Now one thing to note about the language we use when we talk about disability is that

اکنون یک نکته در مورد زبانی که وقتی در مورد ناتوانی صحبت می کنیم باید به آن

it's constantly changing.

توجه کنیم این است که دائماً در حال تغییر است.

So what might have been acceptable 40 years ago is no longer acceptable today.

بنابراین آنچه ممکن است 40 سال پیش قابل قبول بوده است، امروز دیگر قابل قبول نیست.

So you constantly have to look and see if these words are still the acceptable words,

بنابراین باید دائماً نگاه کنید و ببینید که آیا این کلمات هنوز هم کلمات قابل قبولی هستند یا خیر،

but currently, as of now, these are the best ways to talk about disability.

اما در حال حاضر، از هم اکنون، اینها بهترین راه برای صحبت در مورد ناتوانی هستند.

Okay, so let's get started.

خوب، پس بیایید شروع کنیم.

So I already told you what a disability is.

بنابراین قبلاً به شما گفتم معلولیت چیست.

I have a list here of acceptable words, so those are okay to use.

من در اینجا لیستی از کلمات قابل قبول دارم، بنابراین استفاده از آنها اشکالی ندارد.

I have examples using those words, and then I have unacceptable words.

من مثال هایی دارم که از آن کلمات استفاده می کنند و سپس کلمات غیرقابل قبولی دارم.

So these are words you should not use.

پس اینها کلماتی هستند که نباید استفاده کنید.

If you use these words, you will probably offend somebody.

اگر از این کلمات استفاده کنید ، احتمالاً به کسی توهین خواهید کرد.

This is also very important if you work in business, because you really have to be careful

اگر در تجارت کار می کنید این نیز بسیار مهم است ، زیرا واقعا باید مراقب

with the way you talk to your clientele.

نحوه صحبت با مشتریان خود باشید.

You definitely do not want to use any of these words.

شما قطعا نمی خواهید از هیچ یک از این کلمات استفاده کنید.

All right, so let's get started.

بسیار خوب، پس بیایید شروع کنیم.

So when we talk about disability, we refer to the person with the disability as a person

بنابراین وقتی از معلولیت صحبت می کنیم، از فرد معلول به عنوان یک فرد

with a disability, or we can also use the adjective "disabled."

معلول یاد می کنیم یا می توانیم از صفت «معلول» نیز استفاده کنیم.

So for example, 15% of the world's population has a disability.

به عنوان مثال، 15 درصد از جمعیت جهان دارای معلولیت هستند.

So in this case, disability is a noun.

پس در این صورت ناتوانی یک اسم است.

Now when we talk about disability, it's good to always think people first.

حالا وقتی در مورد معلولیت صحبت می کنیم، خوب است که همیشه اول به مردم فکر کنیم.

So instead of defining somebody by their disability, it's good to use the person first with a

بنابراین به جای تعریف کردن افراد از روی ناتوانی، خوب است ابتدا از آن فرد با یک جای

blank.

خالی استفاده کنید.

That's always a good general rule.

این همیشه یک قانون کلی خوب است.

So 15% of the world's population has a disability.

بنابراین 15 درصد از جمعیت جهان دارای معلولیت هستند.

You could also say 15% of the world's population is disabled.

همچنین می توان گفت 15 درصد از جمعیت جهان معلول هستند.

Now what are words you shouldn't use?

حالا چه کلماتی هستند که نباید استفاده کنید؟

Handicapped.

معلول.

This used to be a popular word, but it's no longer in use.

این یک کلمه محبوب بود، اما دیگر استفاده نمی شود.

Cripple.

فلج کردن

That is a very offensive word.

این یک کلمه بسیار توهین آمیز است.

And special.

و خاص.

I don't know if you've ever heard that.

نمی دانم تا به حال این را شنیده اید یا نه.

It's a euphemism that is also no longer used.

این یک تعبیر است که دیگر مورد استفاده قرار نمی گیرد.

Okay, next we have types of disabilities.

خوب، بعد ما انواع ناتوانی ها را داریم.

So one type of disability is to be blind.

بنابراین یکی از انواع معلولیت نابینایی است.

What does this mean?

این یعنی چی؟

It means you can't see.

یعنی نمیتونی ببینی

So blind people, their sense of sight has been affected.

بنابراین افراد نابینا ، حس بینایی آنها تحت تأثیر قرار گرفته است.

So blind is an adjective.

بنابراین کور یک صفت است.

Like I said before, you could also say a person with blindness.

همانطور که قبلاً گفتم، می توانید بگویید یک فرد نابینا.

Now the thing about blindness is there are different levels.

اکنون چیزی که در مورد نابینایی وجود دارد این است که سطوح مختلفی وجود دارد.

Some people are completely blind.

برخی افراد کاملاً نابینا هستند.

For them, you would use this.

برای آنها، شما از این استفاده خواهید کرد.

Other people are sort of on a range.

افراد دیگر به نوعی در یک محدوده هستند.

They can see a little bit, but they have vision problems.

آنها کمی می توانند ببینند، اما مشکلات بینایی دارند.

So this is what we refer to as visually impaired.

بنابراین این همان چیزی است که ما از آن به عنوان اختلال بینایی یاد می کنیم.

So this is an adjective again.

پس این دوباره یک صفت است.

So somebody who is visually impaired can see a little, but they can't see perfectly.

بنابراین کسی که بینایی دارد می تواند کمی ببیند، اما نمی تواند کاملا ببیند.

They have some problem with their vision.

آنها با بینایی خود مشکل دارند.

So for example, my aunt is visually impaired.

مثلاً خاله من بینایی دارد.

If my aunt was blind, I could say my aunt is blind.

اگر عمه من نابینا بود، می توانم بگویم عمه من نابینا است.

Now unacceptable words is when we talk about a group of people who are blind, you shouldn't

حالا حرف های غیرقابل قبول این است که وقتی در مورد گروهی از افراد نابینا صحبت می کنیم،

call them the blind.

نباید آنها را نابینا خطاب کرد.

So groups of people who are blind don't call the blind.

بنابراین گروه هایی از مردم که نابینا هستند، نابینا را صدا نمی کنند.

You call them people who are blind.

شما آنها را افرادی نابینا می نامید.

So when you refer to them as a group, refer to them as people who are blind.

پس هنگامی که آنها را به عنوان گروه یاد می کنید، آنها را افرادی نابینا یاد کنید.

Next deaf.

ناشنوای بعدی

So someone who is deaf cannot hear.

بنابراین کسی که ناشنوا است نمی تواند بشنود.

They have hearing problems.

مشکل شنوایی دارند.

Again, just like blindness, there are different degrees.

باز هم مثل نابینایی درجات مختلفی دارد.

So some people cannot hear a thing.

بنابراین برخی از مردم نمی توانند چیزی را بشنوند.

They are born deaf.

ناشنوا به دنیا می آیند.

Other people can hear a little bit, but have hearing problems.

افراد دیگر می توانند کمی بشنوند، اما مشکلات شنوایی دارند.

These people are called hearing impaired.

به این افراد کم شنوایی می گویند.

So the hearing impaired, or you could say they have a hearing impairment.

بنابراین، شنوایی ضعیف است، یا می توان گفت که آنها دارای اختلال شنوایی هستند.

She is hearing impaired.

او دچار اختلال شنوایی است.

She has a hearing impairment.

او اختلال شنوایی دارد.

What you shouldn't use, again, just like you shouldn't use the blind when you're talking

آنچه را که نباید استفاده کنید، باز هم، همانطور که وقتی در

about a group of blind people, you shouldn't call a group of deaf people the deaf.

مورد گروهی از افراد نابینا صحبت می کنید نباید از نابینایان استفاده کنید، نباید گروهی از ناشنوایان را ناشنوا خطاب کنید.

Instead, it's better to say people who are deaf.

در عوض، بهتر است بگوییم افرادی که ناشنوا هستند.

All right.

خیلی خوب.

So now we're going to talk about a couple other disabilities.

بنابراین اکنون می خواهیم در مورد چند ناتوانی دیگر صحبت کنیم.

Mobility disability.

ناتوانی حرکتی ناتوانی

What does mobility disability mean?

حرکتی به چه معناست؟

Well, mobility has to do with movement.

خوب، تحرک با حرکت ارتباط دارد.

A mobility disability, therefore, means you have problems with movement.

بنابراین، ناتوانی حرکتی به این معنی است که شما در حرکت مشکل دارید.

So for example, some people, when they're born, they can't use their legs.

به عنوان مثال، برخی از افراد وقتی به دنیا می آیند، نمی توانند از پاهای خود استفاده کنند.

This would be a mobility disability.

این یک معلولیت حرکتی خواهد بود.

Other people who use wheelchairs, they usually have a mobility disability.

سایر افرادی که از ویلچر استفاده می کنند، معمولاً دارای معلولیت حرکتی هستند.

They can't walk.

آنها نمی توانند راه بروند.

Sometimes people are in car accidents, and they become paraplegic.

گاهی اوقات افراد دچار تصادفات رانندگی می شوند و فلج می شوند.

They have a mobility disability.

معلولیت حرکتی دارند.

So let's look at some examples.

پس بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

Stephen Hawking, a famous scientist, has a mobility disability.

استیون هاوکینگ، دانشمند مشهور، دارای معلولیت حرکتی است.

He uses a wheelchair.

او از ویلچر استفاده می کند.

So when we talk about wheelchairs, this is another important point.

بنابراین وقتی در مورد ویلچر صحبت می کنیم، این نکته مهم دیگری است.

We don't say someone is wheelchair-bound.

ما نمی گوییم فلانی ویلچر است.

Never say that.

هرگز این را نگو.

We say, or confined to a wheelchair.

ما می گوییم، یا روی صندلی چرخدار.

We say somebody uses a wheelchair.

می گوییم فلانی از ویلچر استفاده می کند.

So Stephen Hawking uses a wheelchair because he has a mobility disability.

بنابراین استیون هاوکینگ از ویلچر استفاده می کند زیرا او معلولیت حرکتی دارد.

Now what are some unacceptable words?

حالا کلمات غیر قابل قبول چیست؟

So words you shouldn't use.

بنابراین کلماتی که نباید استفاده کنید.

Deformed.

ناقص شده.

That is a very offensive word you shouldn't use.

این یک کلمه بسیار توهین آمیز است که نباید از آن استفاده کنید.

Lame.

لنگ.

Mamed.

ممد.

These are three words you really should not use.

این سه کلمه هستند که واقعا نباید از آنها استفاده کنید.

It will have repercussions, the consequences, if you use these words.

اگر از این کلمات استفاده کنید، عواقبی خواهد داشت.

Next, developmentally disabled, or an intellectual disability.

بعد، معلول رشد یا ناتوانی ذهنی.

So somebody who is developmentally disabled usually at birth has some sort of mental limitation.

بنابراین فردی که معمولاً در بدو تولد دچار ناتوانی در رشد است، نوعی محدودیت ذهنی دارد.

So they're born with some sort of mental problem.

بنابراین آنها با نوعی مشکل روانی متولد می شوند.

Same with an intellectual disability.

در مورد ناتوانی ذهنی هم همینطور.

Sometimes that's a learning disability.

گاهی اوقات این یک ناتوانی یادگیری است.

You have problems when it comes to learning.

هنگام یادگیری مشکل دارید.

So let's look at some examples.

پس بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

Examples of developmentally disabled kids need more support.

نمونه هایی از کودکان ناتوان از رشد نیاز به حمایت بیشتری دارند.

So developmentally disabled, this is an adjective.

بنابراین ناتوان از نظر رشد، این یک صفت است.

Anytime we use the word disabled, it's going to be an adjective.

هر زمان که از کلمه غیر فعال استفاده کنیم، این یک صفت خواهد بود.

While disability is a noun.

در حالی که معلولیت یک اسم است.

So you are disabled.

پس شما ناتوان هستید.

You have a disability.

شما معلولیت دارید.

Now here are some unacceptable words.

حالا اینجا چند کلمه غیر قابل قبول است.

You might hear them in pop culture references, so sometimes you might hear them in movies,

ممکن است آنها را در منابع فرهنگ پاپ بشنوید، بنابراین گاهی اوقات ممکن است آنها را در فیلم ها،

in comedies, but they are offensive.

در کمدی ها بشنوید، اما آنها توهین آمیز هستند.

So if you use them, some people might get offended.

بنابراین اگر از آنها استفاده کنید، ممکن است برخی از افراد توهین شوند.

The first one is retarded.

اولی عقب افتاده است.

The second one is mentally challenged.

دومی دچار مشکل ذهنی است.

So try to avoid using these words.

بنابراین سعی کنید از به کار بردن این کلمات اجتناب کنید.

Developmental disability is a lot better.

ناتوانی رشدی خیلی بهتر است.

Finally, we have non-vocal person, or sorry, non-vocal, comma, or a person who is non-verbal.

در نهایت، ما شخص غیر آوازی یا متاسفم، غیر آوازی، کاما یا فردی که غیرکلامی است داریم.

So what do I mean by this?

پس منظور من از این چیست؟

Somebody who is non-vocal can't talk.

کسی که صدا ندارد نمی تواند صحبت کند.

Sometimes this is because they are deaf and they can't hear as well.

گاهی اوقات این به این دلیل است که آنها ناشنوا هستند و همچنین نمی شنوند.

Other times it might be some sort of psychological illness or some sort of developmental disability

گاهی اوقات ممکن است نوعی بیماری روانی یا نوعی ناتوانی رشدی

as well.

باشد.

So an example, Helen Keller was non-vocal, or Helen Keller was non-verbal.

به عنوان مثال، هلن کلر غیر آوازی بود، یا هلن کلر غیرکلامی بود.

Both are correct.

هر دو درست هستند.

What you should not use is mute or dumb.

چیزی که نباید استفاده کنید بی صدا یا گنگ است.

These are outdated terms that people don't use anymore, and they are also offensive.

اینها اصطلاحات قدیمی هستند که مردم دیگر از آنها استفاده نمی کنند و همچنین توهین آمیز هستند.

Learning disability.

ناتوانی یادگیری

So there are many different types of learning disabilities.

بنابراین انواع مختلفی از اختلالات یادگیری وجود دارد.

What is a learning disability?

ناتوانی یادگیری چیست؟

Well it's some sort of limitation or additional challenge that makes it difficult to learn

خب این نوعی محدودیت یا چالش اضافی است که یادگیری را به نوعی دشوار می

in some way.

کند.

So for some people, this might be dyslexia, where they have problems reading words on

بنابراین برای برخی از افراد، این ممکن است نارساخوانی باشد، جایی که در خواندن کلمات روی

a piece of paper.

یک تکه کاغذ مشکل دارند.

For other people, it might be dyscalculia, where they have problems learning math.

برای افراد دیگر، ممکن است اختلال حسابی باشد، جایی که در یادگیری ریاضی مشکل دارند.

So as an example, a lot of people don't know this, but Tom Cruise has a learning disability.

بنابراین به عنوان مثال، بسیاری از مردم این را نمی دانند، اما تام کروز یک ناتوانی یادگیری دارد.

He's dyslexic.

او نارساخوان است

He has a learning disability.

او ناتوانی یادگیری دارد.

So words we no longer use when we talk about learning disabilities are slow and special.

بنابراین کلماتی که دیگر وقتی در مورد ناتوانی های یادگیری صحبت می کنیم استفاده نمی کنیم ، کند و خاص هستند.

We don't say, "Oh, Tom Cruise is slow," when we're talking about his ability to learn.

وقتی در مورد توانایی او در یادگیری صحبت می کنیم، نمی گوییم: "اوه، تام کروز کند است."

You might say that when you're talking about how he walks, but when it comes to talking

ممکن است بگویید وقتی در مورد نحوه راه رفتن او صحبت می کنید، اما وقتی صحبت

about learning, you don't say, "Somebody is slow."

از یادگیری می شود، نمی گویید: "کسی کند است."

You also don't say, "Somebody is special," like I said earlier.

شما همچنین نمی گویید "کسی خاص است" همانطور که قبلاً گفتم.

Last but not least, mental illness and psychiatric disabilities.

آخرین اما نه کم اهمیت، بیماری روانی و ناتوانی های روانی.

So both of these are nouns, and as I said before, you can turn any of these nouns of

بنابراین هر دوی اینها اسم هستند و همانطور که قبلاً گفتم شما می توانید هر یک از این اسم های

disability into adjectives.

معلول را به صفت تبدیل کنید.

You could say "disabled."

می توانید بگویید "معلول".

So somebody who has a mental illness or a psychiatric disability, they're the same thing,

بنابراین، کسی که یک بیماری روانی یا ناتوانی روانی دارد، همان چیزی است که

has some sort of mental health issue.

به نوعی مشکل سلامت روان دارد.

So in the past, we used to use terms like "crazy," "insane," "lunatic," "mental."

بنابراین در گذشته از عباراتی مانند "دیوانه"، "دیوانه"، "دیوانه"، "ذهنی" استفاده می کردیم.

We don't use those when we're talking about somebody who has a mental health issue anymore.

وقتی در مورد کسی صحبت می کنیم که مشکل سلامت روانی دارد، دیگر از آنها استفاده نمی کنیم.

So instead, we use "psychiatric disability" or "mental illness."

بنابراین در عوض از « ناتوانی روانی» یا «بیماری روانی» استفاده می کنیم.

Van Gogh, who was a famous painter, had a psychiatric disability.

ون گوگ که نقاش معروفی بود، دچار ناتوانی روانی بود.

I think he had schizophrenia.

فکر کنم اسکیزوفرنی داشت.

So a psychiatric disability.

بنابراین یک ناتوانی روانی.

So again, these words, oftentimes we use them in slang.

بنابراین، دوباره، این کلمات، اغلب ما آنها را در زبان عامیانه استفاده می کنیم.

So we might say, "Oh, that's insane," or, "That's crazy."

بنابراین ممکن است بگوییم، "اوه، این دیوانه است" یا، "این دیوانه است."

That's okay.

اشکالی ندارد.

You can use them in slang, but don't call somebody who actually has a disability "crazy,"

می‌توانید از آنها در زبان عامیانه استفاده کنید، اما به کسی که واقعاً معلول است، «دیوانه»،

"insane," "lunatic," or "mental."

«دیوانه»، «دیوانه» یا «ذهنی» خطاب نکنید.

All right, well, again, I want to stress the importance of these words because if you call

خوب، خوب، دوباره، من می خواهم بر اهمیت این کلمات تأکید کنم، زیرا اگر

somebody "crazy," if you call somebody "retarded," "slow," if you call somebody "dumb," "stupid,"

کسی را "دیوانه"، اگر کسی را "عقب مانده"، "آهسته"، اگر کسی را "خنگ"، "احمق" خطاب

it's very, very offensive, and it could get you in trouble at work.

کنید، این است بسیار، بسیار توهین آمیز، و ممکن است شما را در محل کار دچار مشکل کند.

So in the West, we are very sensitive when it comes to talking about disability.

بنابراین در غرب، وقتی صحبت از معلولیت به میان می آید، بسیار حساس هستیم.

So you have to be careful with the words you use.

بنابراین باید مراقب کلماتی که استفاده می کنید باشید.

So if you would like to learn more about this or to practice these terms in our quiz, come

بنابراین اگر می‌خواهید در مورد این موضوع بیشتر بدانید یا این اصطلاحات را در مسابقه ما تمرین کنید،

visit us at www.engvid.com.

از ما در www.engvid.com دیدن کنید.

Until next time.

تا دفعه بعد.