IELTS Speaking Task 2: How to succeed

Hi, my name is Emma, and in today's lesson we are going to be looking at the IELTS. The

سلام، اسم من اِما است و در درس امروز قرار است آیلتس را بررسی کنیم.

IELTS is a test that a lot of ESL students have to take when they want to go to a Canadian

آیلتس آزمونی است که بسیاری از دانشجویان ESL زمانی که می خواهند به یک

university, an Australian university, an English university. So when they want to study overseas

دانشگاه کانادا، یک دانشگاه استرالیا و یک دانشگاه انگلیسی بروند، باید در آن شرکت کنند. بنابراین زمانی که می خواهند در خارج از کشور تحصیل کنند

or often times, when they want to immigrate to one of these countries. Okay? So we're

یا اغلب اوقات، زمانی که می خواهند به یکی از این کشورها مهاجرت کنند. باشه؟ بنابراین ما

looking specifically at the speaking part of the IELTS, part two. So the IELTS speaking

به طور خاص به بخش اسپیکینگ آیلتس، قسمت دوم نگاه می کنیم. بنابراین وظیفه اسپیکینگ آیلتس

task is split up into three sections. We are going to be looking at section two in this

به سه بخش تقسیم می شود. در این ویدیو به بررسی بخش دو

video. Okay, so let me first explain what happens

خواهیم پرداخت. بسیار خوب، پس اجازه دهید ابتدا توضیح دهم که در بخش دو چه اتفاقی می افتد

in section two, and then we are going to look at some tips on what you should do if you

، و سپس به نکاتی در مورد اینکه اگر می

want to do well on this section, and things you shouldn't do. Okay? So let's get started.

خواهید در این بخش به خوبی عمل کنید، چه کاری باید انجام دهید و کارهایی که نباید انجام دهید، می پردازیم. باشه؟ پس بیایید شروع کنیم.

So, in part two of the speaking component of the IELTS, you will be speaking for about

بنابراین، در قسمت دوم جزء اسپیکینگ آیلتس، حدود دو دقیقه صحبت خواهید کرد

two minutes. Okay? So this part lasts for about three minutes, so you have three minutes.

. باشه؟ بنابراین این قسمت حدود سه دقیقه طول می کشد، بنابراین شما سه دقیقه فرصت دارید.

The first minute you will be handed a question card. Okay?

در دقیقه اول یک کارت سوال به شما تحویل داده می شود. باشه؟

So here is an example of a question card. It will tell you, often times, to describe

بنابراین در اینجا یک نمونه از یک کارت سوال است. اغلب اوقات به شما می گوید که

something. "Describe a museum that you have visited." It will tell you what you need to

چیزی را توصیف کنید. "موزه ای را که از آن بازدید کرده اید توضیح دهید ." آنچه را که باید بگویید به شما خواهد

say. You should say:

گفت. شما باید بگویید:

* Where it is * Why you went there

* کجاست * چرا به آنجا رفتید

* What you particularly remember This is just an example. Okay? So it can be

* آنچه را که به خصوص به خاطر دارید این فقط یک مثال است. باشه؟ بنابراین می تواند

on different topics, but you will get a card that looks something like this. Okay? So you

در موضوعات مختلف باشد، اما کارتی دریافت خواهید کرد که چیزی شبیه به این است. باشه؟ بنابراین

have one minute to look at the question and to make notes, and to think: "Okay, what am

شما یک دقیقه فرصت دارید تا به سوال نگاه کنید و یادداشت برداری کنید و فکر کنید: "خوب،

I going to say?" So that takes one minute, and then after that the examiner will tell

چه بگویم؟" بنابراین یک دقیقه طول می کشد، و بعد از آن، ممتحن به

you: "Okay, you can begin." You must talk for one to two minutes. A lot

شما می گوید: "خوب، می توانید شروع کنید." شما باید یک تا دو دقیقه صحبت کنید. بسیاری

of students actually consider this the hardest part of the speaking component because it's

از دانش‌آموزان در واقع این را سخت‌ترین بخش مولفه گفتاری می‌دانند زیرا

not a dialogue. Okay? The examiner isn't asking you questions and you're giving responses,

دیالوگ نیست. باشه؟ ممتحن از شما سؤال نمی‌پرسد و شما پاسخ

and you're going back and forth. In this part of the IELTS, you just talk and you talk for

می‌دهید و به این سو و آن سو می‌روید. در این قسمت از آیلتس شما فقط صحبت می کنید و

one to two minutes. So a lot of students find this difficult because talking for two minutes,

یک تا دو دقیقه صحبت می کنید. بنابراین بسیاری از دانش‌آموزان این کار را دشوار می‌دانند، زیرا صحبت کردن به مدت دو دقیقه،

even for some native speakers, is a little difficult. Okay, so that's what's going to

حتی برای برخی از افراد بومی زبان، کمی دشوار است. خوب، پس این چیزی است که قرار است

happen in this part. Okay? So what are some of the topics you might be

در این قسمت اتفاق بیفتد. باشه؟ بنابراین برخی از موضوعاتی که ممکن

asked about in this part of the IELTS? Well, topics often covered include: you might be

است در این بخش از آیلتس از شما سوال شود چیست؟ خوب، موضوعاتی که اغلب تحت پوشش قرار می گیرند عبارتند از: ممکن است

asked about a precious item, so you might have to describe a precious item that you

از شما در مورد یک کالای گرانبها سوال شود، بنابراین ممکن است مجبور شوید یک کالای گرانبها را که دارید توصیف کنید

own. You might have to say something about where you bought it from or: how did you get

. ممکن است لازم باشد چیزی در مورد اینکه آن را از کجا خریده اید بگویید یا اینکه: چگونه آن را به دست

it, what does it look like, why is it so precious? You might be asked about a special day, a

آورده اید، چه شکلی است، چرا اینقدر با ارزش است؟ ممکن است از شما در مورد یک روز خاص، یک

sporting event that you went to or a concert, a special trip or journey or vacation, people

رویداد ورزشی که به آن رفته اید یا یک کنسرت، یک سفر یا سفر خاص یا تعطیلات، افرادی

who have influenced you. For example: they might ask you to describe your favourite teacher.

که بر شما تأثیر گذاشته اند سؤال شود. به عنوان مثال: ممکن است از شما بخواهند که معلم مورد علاقه خود را توصیف کنید.

What was she like? Why was she so great? You might be asked about a book, music, a television

او چگونه بود؟ چرا او اینقدر عالی بود؟ ممکن است درباره کتاب، موسیقی، برنامه تلویزیونی

program, a movie you saw or even items of clothing. Okay, so sometimes you're asked

، فیلمی که دیده اید یا حتی لباسی از شما سوال شود . خوب، بنابراین گاهی اوقات از شما در

about historical buildings, you might be asked about a neighbourhood in your city. The key

مورد بناهای تاریخی سوال می شود، ممکن است در مورد محله ای در شهرتان سوال شود. نکته کلیدی

thing that you probably will be asked is this question is often about description, not always,

که احتمالاً از شما پرسیده می شود این است که این سؤال اغلب در مورد توصیف است، نه همیشه،

but usually you have to describe something. And then they usually have three questions,

اما معمولاً باید چیزی را توصیف کنید. و سپس آنها معمولاً سه سؤال دارند،

they can be: who, what, when, where, why? Okay? So these are the types of questions

آنها می توانند این باشند: چه کسی، چه چیزی، چه زمانی، کجا، چرا؟ باشه؟ بنابراین اینها انواع سؤالاتی است

that they ask. All right, so now let's look at some things

که آنها می پرسند. بسیار خوب، پس بیایید به برخی از کارهایی

you can do in order to do well on this part of the IELTS. Okay, so what are some of the

که می توانید انجام دهید تا در این بخش از آیلتس به خوبی انجام دهید، نگاهی بیاندازیم . خوب، پس برخی از

"Dos" for the IELTS, the speaking part? Okay, number one -- very, very important -- take

"Dos" برای آیلتس، بخش اسپیکینگ چیست؟ بسیار خوب، شماره یک -- بسیار بسیار مهم --

notes. You're given one minute where you get to look at the question, and you're given

یادداشت برداری کنید. یک دقیقه به شما فرصت داده می شود تا به سوال نگاه کنید، و

a pencil and you can take notes, do it. Take notes. A lot of ESL students, they think,

یک مداد به شما داده می شود و می توانید یادداشت برداری کنید، این کار را انجام دهید. یادداشت بردارید بسیاری از دانش‌آموزان ESL فکر می‌کنند،

"Ah, I don't really want to take notes, it's a waste of time. I know what I'm going to

"آه، من واقعاً نمی‌خواهم یادداشت برداری کنم، وقت تلف کردن است. من می‌دانم که در ذهنم چه می‌خواهم

say in my head." What happens is while they're speaking, they forget certain key points and

بگویم." اتفاقی که می افتد این است که در حین صحبت کردن، نکات کلیدی خاصی را فراموش

they go off topic; they don't stay organized. So your notes are very important because they

می کنند و از موضوع خارج می شوند. آنها منظم نمی مانند بنابراین یادداشت‌های شما بسیار مهم هستند، زیرا آنها

keep you on topic and they keep you organized which is one thing you're marked on.

شما را در موضوع نگه می‌دارند و شما را سازماندهی می‌کنند که یکی از مواردی است که شما روی آن علامت‌گذاری شده‌اید.

Okay, another thing that is very important -- actually this --, write keywords. So when

بسیار خوب، چیز دیگری که بسیار مهم است -- در واقع این -- کلمات کلیدی بنویسید. بنابراین

you're making your notes, don't bother writing sentences of what you're going to say. You

وقتی یادداشت‌های خود را می‌نویسید، به خود زحمت جملاتی از آنچه می‌خواهید بگویید را بنویسید.

only have one minute. Just write keywords, important words that will help you to remember

فقط یک دقیقه فرصت دارید فقط کلمات کلیدی را بنویسید، کلمات مهمی که به شما کمک می کند

what you want to say. Okay? It's very important to cover every point that

آنچه را که می خواهید بگویید به خاطر بسپارید. باشه؟ پوشاندن هر نقطه ای که روی کارت است بسیار مهم

is on the card. Okay? So in our previous example it said: "Describe a museum that you have

است. باشه؟ بنابراین در مثال قبلی ما گفته شد: "موزه ای را که بازدید کرده اید توصیف کنید

visited." And it said: "Where was the museum?" I think it said: "What do you remember most

." و گفت: موزه کجا بود؟ فکر می کنم نوشته شده بود: "چه چیزی را بیشتر از موزه به یاد دارید

about the museum? And why were you at the museum?" So if you get these three questions,

؟ و چرا در موزه بودید؟" بنابراین اگر این سه سوال را دریافت کردید

make sure you answer each question. Okay? And what's a good way to know you've answered

، حتما به هر سوال پاسخ دهید. باشه؟ و چه راه خوبی برای دانستن اینکه به

each question? As you talk, point. So for example: this is to point as you talk, put

هر سوال پاسخ داده اید چیست؟ همانطور که صحبت می کنید، اشاره کنید. به عنوان مثال: این برای اشاره به هنگام صحبت کردن است،

your finger on the point you're talking about. So if this says: "Why did you go to the museum?"

انگشت خود را روی نقطه ای که در مورد آن صحبت می کنید قرار دهید. بنابراین اگر این می گوید: "چرا به موزه رفتی؟"

Point at this while you talk about that point, and then move your finger to the next point

در حالی که در مورد آن نقطه صحبت می کنید به این نقطه اشاره کنید و سپس هنگام صحبت در مورد آن انگشت خود را به نقطه بعدی

as you talk about it. This will help you to remember what you've said, and to keep you

ببرید. این به شما کمک می کند تا آنچه را که گفته اید به خاطر بسپارید و شما را

on track. Okay? Another very important thing to do is these

در مسیر نگه دارید. باشه؟ کار بسیار مهم دیگری که باید انجام دهید این است

often ask you about your own experiences. "Describe your favourite teacher", for example.

که اغلب از شما در مورد تجربیات خود می پرسند. به عنوان مثال، "معلم مورد علاقه خود را توصیف کنید".

Okay? So it's good if you can remember one of your teachers or whatever the question

باشه؟ بنابراین خوب است اگر می توانید یکی از معلمان خود را به خاطر بسپارید یا هر سؤال دیگری را که می

asks, it's good if you use your own experience. But maybe, maybe you've never been to a concert,

پرسد، خوب است اگر از تجربه خود استفاده کنید. اما شاید، شاید شما هرگز به یک کنسرت

maybe you've never been to a sporting event and that's what the question asks. If this

نرفته اید، شاید هرگز به یک رویداد ورزشی نرفته اید و این چیزی است که سوال می پرسد. اگر

is the case: lie. Okay? Make it up. If your friend told you a story once about when they

چنین است: دروغ بگویید. باشه؟ درستش کن اگر دوستتان یک بار درباره زمانی

went to a concert, steal your friend's story. Okay? It's okay to lie and to steal other

که به کنسرت رفته است برای شما داستانی تعریف کرد، داستان دوستتان را بدزدید. باشه؟ دروغ گفتن و دزدیدن

people's stories on the IELTS. The main thing is that you practice -- or not practice --, that

داستان های دیگران در آیلتس اشکالی ندارد. نکته اصلی این است که شما تمرین کنید -- یا تمرین نکنید --، که

you speak English. So whether you tell your own story about a museum you visited or if

انگلیسی صحبت کنید. بنابراین چه داستان خود را در مورد موزه ای که بازدید کرده اید تعریف کنید یا

you've never visited a museum, pretend you went to the Louvre in France. Talk about how

اگر هرگز از موزه ای بازدید نکرده اید، وانمود کنید که به موزه لوور فرانسه رفته اید. در مورد اینکه چگونه

you saw the Mona Lisa and how it was a beautiful painting. You can make stuff up, it's okay.

مونالیزا را دیدید و چگونه یک نقاشی زیبا بود صحبت کنید . می توانید چیزهایی درست کنید، اشکالی ندارد.

Okay, the next point of "Dos" is: expand your answers. Okay? So if it says: "Where was the

بسیار خوب، نکته بعدی "داس" این است: پاسخ های خود را گسترش دهید . باشه؟ پس اگر بگوید: "موزه کجا بود

museum located?" Instead of just saying for that point: "The museum is in Toronto." Okay,

؟" به جای اینکه فقط برای این نکته بگویید: "موزه در تورنتو است."

that's too short. Expand on this point. "The museum is located in the downtown core of

باشه خیلی کوتاهه در این مورد بسط دهید. این موزه در مرکز شهر

Toronto. It's close to the university, some very important restaurants, and the CN Tower."

تورنتو واقع شده است. این موزه به دانشگاه، چند رستوران بسیار مهم و برج CN نزدیک است.

Okay, not true, but just... You can expand your answer. Make it long, give examples.

خوب، درست نیست، اما فقط... شما می توانید پاسخ خود را گسترش دهید. طولانی کنید، مثال بزنید.

Okay, another thing that is a good idea: because these questions are often about describing,

خوب، چیز دیگری که ایده خوبی است: چون این سوالات اغلب در مورد توصیف هستند،

it's good to use your senses, meaning when you have to describe something, imagine it

خوب است که از حواس خود استفاده کنید، به این معنی که وقتی باید چیزی را توصیف کنید، آن را

in your mind and if you run out of things to say, think about your senses. What did

در ذهن خود تصور کنید و اگر چیزی برای گفتن تمام شد، به آن فکر کنید. حواس شما

it look like? What did it smell like? What did it sound like? For some of these, maybe

چه شکلی بود؟ چه بویی می داد؟ چه صدایی داشت؟ برای برخی از اینها،

you didn't taste them, like a building, but you get the idea. You can use your senses

شاید طعم آنها را نچشیده باشید، مانند یک ساختمان، اما ایده را دریافت کرده اید. می توانید از حواس خود

to help you imagine the area better, or the object, or the person.

برای کمک به تصور بهتر منطقه یا شی یا شخص استفاده کنید.

Okay, the next point: organize your speech. This is a must. Okay? So some students, when

خوب، نکته بعدی: سخنرانی خود را سازماندهی کنید. این یک امر ضروری است. باشه؟ بنابراین برخی از دانش آموزان،

they do this part of the IELTS, they talk, and they talk, and they talk, but there's

وقتی این بخش از آیلتس را انجام می دهند، صحبت می کنند، و صحبت می کنند، و صحبت می کنند، اما

no organization. So what you need to do is... it's very good to have an introduction, it's

هیچ سازمانی وجود ندارد. بنابراین کاری که باید انجام دهید این است که ... داشتن یک مقدمه

very good to have a body, and it's good to have a conclusion. It's almost like you're

بسیار خوب است، بدن داشتن بسیار خوب است و نتیجه گیری نیز خوب است . تقریباً مثل این است که شما

doing an essay, but you're saying it. You want to introduce the topic, then you want

دارید یک انشا می نویسید، اما آن را می گویید. شما می خواهید موضوع را معرفی کنید، سپس می خواهید

to address all of the points, the three points, and then you want some sort of conclusion.

به تمام نکات، سه نکته، و سپس نوعی نتیجه گیری بخواهید.

You can say: "So this is why this was a very memorable experience.", "To sum up, my trip

می توانید بگویید: "پس به همین دلیل است که این یک تجربه بسیار به یاد ماندنی بود."، "به طور خلاصه، سفر من

to Holland was a fantastic experience I'll never forget." Okay? So you want a conclusion

به هلند یک تجربه فوق العاده بود که هرگز فراموش نمی کنم." باشه؟ پس شما هم نتیجه گیری می خواهید

as well. Okay, like I said earlier, it's good to imagine

. بسیار خوب، همانطور که قبلاً گفتم، خوب است

in your head the object, person, or place. This is a very good thing to do. It will help

که شی، شخص یا مکان را در ذهن خود تصور کنید. این کار بسیار خوبی است. همچنین به شما کمک می کند

you to be less nervous as well. Okay, use introductory phrases. So when you

تا کمتر عصبی باشید. خوب، از عبارات مقدماتی استفاده کنید. بنابراین وقتی

introduce your topic, first thing you should say: "I want to talk about blank.", "I'd like

موضوع خود را معرفی می کنید، اولین چیزی که باید بگویید: "می خواهم در مورد خالی صحبت کنم."، "می خواهم

to talk about blank.", "I'm going to talk about blank." You can use any of these, but

در مورد خالی صحبت کنم."، "می خواهم در مورد خالی صحبت کنم ." می توانید از هر کدام از اینها استفاده کنید، اما

it's good... This can be your introduction: "I'm going to talk about my trip to Spain.",

خوب است... این می تواند مقدمه شما باشد: «در مورد سفرم به اسپانیا صحبت می کنم.»،

"I'm going to talk about my teacher, Mrs. Fitzgerald.", "I'm going to talk about the

«در مورد معلمم، خانم فیتزجرالد صحبت می کنم ». "می‌خواهم در مورد با

most precious object in my life which is my pocket watch." Okay? So you can say whatever

ارزش‌ترین شی زندگی‌ام که ساعت جیبی من است صحبت کنم ." باشه؟ بنابراین می توانید هر

you'd like, but use an introductory phrase. This is a very important point: use transitions.

چیزی که دوست دارید بگویید، اما از یک عبارت مقدماتی استفاده کنید. این یک نکته بسیار مهم است: از انتقال استفاده کنید.

So what do I mean by that? Well, transitions help to organize what you're going to say.

پس منظور من از آن چیست؟ خوب، انتقال به سازماندهی آنچه می خواهید بگویید کمک می کند.

"First of all", "Secondly", "Thirdly", "Finally", these are all examples of transitions. And

«اول از همه»، «ثانیاً»، «ثالثا»، «بالاخره»، اینها همه نمونه هایی از انتقال هستند. و

if you're... In this case, you may be talking about what happened somewhere, you might be

اگر ... در این مورد، ممکن است در مورد اتفاقی که در جایی رخ داده صحبت کنید، ممکن است در حال

describing an event. "First, we went to the soccer stadium. Then we watched the game.

توصیف یک رویداد باشید. "اول رفتیم استادیوم فوتبال. بعد بازی رو دیدیم. بعدش

After that, we went for ice cream." So you can use these types of transitions: "First",

رفتیم بستنی." بنابراین می توانید از این نوع انتقال استفاده کنید: "اول"،

"Then", "Next", "After that", "Finally". These will help you in your cohesion marks, so in

"سپس"، "بعدی"، "پس از آن"، "در نهایت". اینها به شما در علائم انسجام کمک می کنند، بنابراین

your fluency and cohesion mark. Finally, very important: speak loudly. Okay?

در تسلط و علامت انسجام شما. در نهایت، بسیار مهم: با صدای بلند صحبت کنید. باشه؟

You don't want to mumble, you don't want to be shy. You want to be confident. So be confident,

شما نمی خواهید زمزمه کنید، نمی خواهید خجالتی باشید. شما می خواهید اعتماد به نفس داشته باشید. پس اعتماد به نفس داشته باشید،

make eye contact when you talk, speak loudly. These are all important tips.

هنگام صحبت کردن، تماس چشمی برقرار کنید، با صدای بلند صحبت کنید. اینها همه نکات مهمی هستند.

Another thing: practice. Okay? Practice talking for two minutes. You might have to build up

چیز دیگر: تمرین. باشه؟ دو دقیقه صحبت کردن را تمرین کنید . شما ممکن است مجبور به ساخت تا

to this. For some people, talking for long periods of time is very difficult. So maybe

به این. برای برخی افراد، صحبت کردن برای مدت طولانی بسیار دشوار است. بنابراین شاید

speaking English for one minute is really difficult for you. Start with 30 seconds,

صحبت کردن به مدت یک دقیقه انگلیسی برای شما واقعا سخت باشد. با 30 ثانیه شروع کنید،

then move that to one minute, then a minute and a half, then two minutes. But you must

سپس آن را به یک دقیقه، سپس یک دقیقه و نیم و سپس دو دقیقه انتقال دهید. اما باید

practice speaking for two minutes. One thing that a lot of people do is they think: "Oh,

دو دقیقه صحبت کردن را تمرین کنید. یکی از کارهایی که بسیاری از افراد انجام می دهند این است که فکر می کنند: "اوه،

okay. I need to speak for one to two minutes in this part of the IELTS." That's true, but

باشه. من باید یک تا دو دقیقه در این بخش از آیلتس صحبت کنم." این درست است،

the closer you get to two minutes the better. So if you're at one minute, that's a little

اما هر چه به دو دقیقه نزدیکتر شوید، بهتر است. بنابراین اگر در یک دقیقه هستید، این پاسخ

bit of a short answer. Ideally, you want to be able to talk for two minutes. Okay? And

کمی کوتاه است. در حالت ایده آل، شما می خواهید بتوانید دو دقیقه صحبت کنید. باشه؟ و

also, don't rush with what you're going to say. Speak nice and at a good rate, so not

همچنین در مورد چیزی که قرار است بگویید عجله نکنید . خوب و با سرعت خوب صحبت کنید، نه

too fast, not too slow. Okay, one other thing I wanted to say about

خیلی سریع، نه خیلی آهسته. بسیار خوب، یک چیز دیگری که می خواستم در مورد

"Do", it's not on this list but, often times you will be using the past tense. Okay? So

"Do" بگویم، در این لیست نیست، اما اغلب اوقات شما از زمان گذشته استفاده می کنید. باشه؟ بنابراین

for this part of the IELTS, the past tense is very important. Get used to talking about

برای این بخش از آیلتس، زمان گذشته بسیار مهم است. عادت کنید در مورد

past experiences using the past tense. Okay, so now let's look at "Don'ts". Okay,

تجربیات گذشته با استفاده از زمان گذشته صحبت کنید. خوب، حالا بیایید به «نباید» نگاه کنیم. خوب،

so now I have a list of things you should not do. Okay? So these are the "Don'ts", so

پس اکنون فهرستی از کارهایی دارم که نباید انجام دهید. باشه؟ بنابراین اینها "نباید" هستند، پس

don't do this. Okay, the first one: a lot of ESL students want to do this, they want

این کار را نکنید. بسیار خوب، اولین مورد: بسیاری از دانش آموزان ESL می خواهند این کار را انجام دهند، آنها می خواهند

to memorize answers in advance. So they look up a whole bunch of different questions and

پاسخ ها را از قبل حفظ کنند. بنابراین آنها مجموعه کاملی از سؤالات مختلف را جستجو می کنند و

then they write down what they're going to say, and they spend so much time memorizing

سپس آنچه را که قرار است بگویند، یادداشت می کنند و زمان زیادی را صرف حفظ

for each question. This is not a good idea because first of all, it's easy to tell when

کردن هر سؤال می کنند. این ایده خوبی نیست زیرا اول از همه، تشخیص اینکه چه زمانی

you've memorized something; it doesn't sound natural. You're going to lose marks if it

چیزی را حفظ کرده اید آسان است. طبیعی به نظر نمی رسد اگر به

sounds like you've memorized something. And there are just too many different questions

نظر برسد که چیزی را حفظ کرده اید، نمره خود را از دست خواهید داد. و سؤالات بسیار زیادی وجود دارد

they can ask. So don't memorize answers. That's not a good way to prepare.

که می توانند بپرسند. پس پاسخ ها را حفظ نکنید. این روش خوبی برای آماده سازی نیست.

Instead, focus on expanding your vocabulary. Okay? Practice talking about museums. What

در عوض، روی گسترش دایره لغات خود تمرکز کنید. باشه؟ صحبت کردن در مورد موزه ها را تمرین کنید. چه

words do you need to know where you can talk about museums? Same with objects, teachers

کلماتی را باید بدانید که کجا می توانید درباره موزه ها صحبت کنید؟ همینطور در مورد اشیاء، معلمان

- how can you describe someone? So try to come up with descriptive words, expand your

- چگونه می توانید کسی را توصیف کنید؟ بنابراین سعی کنید با کلمات توصیفی بیایید، دایره لغات خود را گسترش دهید

vocabulary. That would be a better way to prepare for this.

. این یک راه بهتر برای آماده شدن برای این خواهد بود.

Okay, don't write too much. I told you for the first part of this section, you get to

باشه زیاد ننویس برای قسمت اول این بخش به شما گفتم، می توانید

write for one minute. Don't write full sentences. It's good to write about one to two words

یک دقیقه بنویسید. جملات کامل ننویسید خوب است در هر نقطه حدود یک تا دو کلمه بنویسید

per point. So there's about three points, one to two words is good.

. بنابراین حدود سه نکته وجود دارد، یک تا دو کلمه خوب است.

Don't panic. Okay? A lot of students, as soon as they get to this part of the exam, they

وحشت نکنید. باشه؟ خیلی از دانش‌آموزان به محض اینکه به این بخش از امتحان می‌رسند،

get really nervous and they panic, and their English just goes down. So don't panic. Use

واقعا عصبی می‌شوند و وحشت می‌کنند و زبان انگلیسی‌شان پایین می‌آید. پس نترسید. از

stress management techniques. Breathe, that's a good thing to do when you're nervous. Okay?

تکنیک های مدیریت استرس استفاده کنید. نفس بکشید، وقتی عصبی هستید این کار خوبی است. باشه؟

Imagine you're in a nice green forest or on a nice beach. You can do these things, it

تصور کنید در یک جنگل سبز زیبا یا در یک ساحل زیبا هستید. شما می توانید این کارها را انجام دهید، این

will help you not to panic. It's also good before the IELTS, I find, before the speaking

به شما کمک می کند که وحشت نکنید. قبل از آیلتس هم خوبه، قبل از قسمت اسپیکینگ

part if you can go on a walk. Walking actually calms your heart, it calms you down; it's

اگه میتونی پیاده روی کنی. پیاده روی در واقع قلب شما را آرام می کند، شما را آرام می کند. این

a good thing to do. Don't focus too much on one point. So there

کار خوبی است. زیاد روی یک نقطه تمرکز نکنید. بنابراین

are three things you have to address at least. Don't spend your whole time talking about

حداقل باید به سه مورد توجه کنید. تمام وقت خود را صرف صحبت در

the first thing. So for example: if you have to describe your favourite teacher, and the

مورد اولین چیز نکنید. به عنوان مثال: اگر باید معلم مورد علاقه خود را توصیف کنید، و

first question is: when did you have her as a teacher? Don't spend your whole time covering

اولین سوال این است: چه زمانی او را به عنوان معلم داشتید؟ تمام وقت خود را صرف پوشش

this point. Okay? Make sure you cover each point they ask you to.

این نکته نکنید. باشه؟ مطمئن شوید که هر نکته ای را که از شما می خواهند پوشش دهید.

Don't use boring words. Okay? Remember: you're getting marked on vocabulary. You want to

از کلمات خسته کننده استفاده نکنید باشه؟ به یاد داشته باشید: شما در واژگان علامت گذاری می شوید. می خواهید

use interesting vocabulary. So for example: "good", that's a boring word, "bad", again

از واژگان جالب استفاده کنید. به عنوان مثال: "خوب"، این یک کلمه خسته کننده است، "بد"، دوباره

a boring word. Use something interesting like: "My favourite teacher was really exciting.

یک کلمه خسته کننده. از چیزی جالب استفاده کنید مانند: "معلم مورد علاقه من واقعاً هیجان انگیز بود.

She was very enthusiastic." That's so much better than just saying: "My favourite teacher

او بسیار مشتاق بود." این خیلی بهتر از این است که فقط بگویید: "معلم مورد علاقه من

was good." Okay? Or my, you know, "The museum I went to was bad." No, use something better.

خوب بود." باشه؟ یا می دانید، "موزه ای که به آن رفتم بد بود." نه، از چیز بهتری استفاده کن.

Don't give short answers meaning you have to talk for at least a minute, make sure you

پاسخ های کوتاه ندهید یعنی حداقل یک دقیقه باید صحبت کنید، حتما

do this. It's better to even talk for close to two minutes. Make sure your answers aren't

این کار را انجام دهید. بهتر است حتی نزدیک به دو دقیقه صحبت کنید. مطمئن شوید که پاسخ های شما

too short. So for example: "I once went to the ROM [a museum in Canada], it was a good

خیلی کوتاه نیستند. به عنوان مثال: "یک بار به رام [موزه ای در کانادا] رفتم، تجربه خوبی بود

experience. The end." Too short. You need to expand your answer.

. پایان." خیلی کوتاه. شما باید پاسخ خود را گسترش دهید.

Don't go off topic. So what do I mean by this? Well, if you have to describe the most precious

از موضوع خارج نشو پس منظور من از این چیست؟ خوب، اگر باید گرانبهاترین

item you have, don't start talking about education or technology. Unless it's relevant to what

کالایی را که دارید توصیف کنید، شروع به صحبت در مورد آموزش یا فناوری نکنید. مگر اینکه به

you're talking about, don't go off topic. Just talk about what they want you to talk

چیزی که در موردش صحبت می کنید مربوط باشد، از موضوع خارج نشوید. فقط در مورد چیزی که آنها می خواهند شما در مورد آن صحبت کنید صحبت کنید

about. Okay? This is actually a very important point: a

. باشه؟ این در واقع یک نکته بسیار مهم است:

lot of students tell me they really worry about their accents. They think: "Oh, I can't

بسیاری از دانش آموزان به من می گویند که واقعاً نگران لهجه خود هستند. آنها فکر می کنند: "اوه، من نمی توانم

pronounce things very well. You know, I might mispronounce a word. I have problems pronouncing

چیزها را به خوبی تلفظ کنم. می دانید، ممکن است یک کلمه را اشتباه تلفظ کنم. من در تلفظ

'r'" -- for example, or certain letters, "ch". It's okay if your pronunciation is not perfect.

"r" مشکل دارم - برای مثال، یا حروف خاصی، "ch". اگر تلفظ شما کامل نباشد اشکالی ندارد.

The main thing... And if you have an accent, it's okay if you have an accent. Most people

اصل مطلب... و اگر لهجه دارید، اشکالی ندارد. اکثر مردم

have accents. So you don't have to worry about your accent. It's also... Well actually everybody

لهجه دارند. بنابراین لازم نیست نگران لهجه خود باشید. این نیز... خب در واقع

has an accent. I have a Canadian accent for example. Now, does my Canadian accent mean

همه لهجه دارند. من برای مثال لهجه کانادایی دارم . حالا آیا لهجه کانادایی من به این معنی است

my American friends cannot understand me? No. So it's okay if you, if you have an accent.

که دوستان آمریکایی من نمی توانند مرا درک کنند؟ نه. پس اگر لهجه دارید اشکالی ندارد.

The main thing is that people understand what you're saying. So don't worry about your accent.

نکته اصلی این است که مردم بفهمند شما چه می گویید. پس نگران لهجه خود نباشید.

Worry more about enunciating things, about saying things clearly. That's what you want

بیشتر نگران بیان چیزها باشید، در مورد بیان واضح چیزها. این کاری است که شما می

to do. And again, grammar is one thing you're marked

خواهید انجام دهید. و دوباره، گرامر چیزی است که شما در آن علامت گذاری شده اید

on. Your grammar does not have to be perfect. So if you make a mistake, that's okay, move

. گرامر شما نباید کامل باشد. بنابراین اگر اشتباه کردید، اشکالی ندارد، ادامه دهید

on. Okay? You can mistakes, it's okay if you make mistakes.

. باشه؟ شما می توانید اشتباه کنید، اگر اشتباه کنید اشکالی ندارد.

Okay, so I'd like to recommend a website where you can get more tips on part two of the IELTS

بسیار خوب، بنابراین من می خواهم یک وب سایت را توصیه کنم که در آن می توانید نکات بیشتری در مورد بخش دوم آیلتس

and also practice questions. Again, very important to practice. Practice with a timer. Make sure

و همچنین سوالات تمرینی دریافت کنید. باز هم، تمرین بسیار مهم است. با تایمر تمرین کنید. مطمئن

you're speaking for two minutes. Go to www.goodluckielts.com.

شوید که برای دو دقیقه صحبت می کنید. به www.goodluckielts.com بروید.

Okay? So www.goodluckielts.com -- here you

باشه؟ بنابراین www.goodluckielts.com -- در اینجا

will find more tips. And also come visit us at our website www.engvid.com where you can

نکات بیشتری را خواهید یافت. و همچنین به وب‌سایت ما www.engvid.com مراجعه کنید، جایی که

do a practice test on what you've just learned. So until next time, take care.

می‌توانید یک آزمون تمرینی در مورد چیزهایی که به تازگی آموخته‌اید انجام دهید. پس تا دفعه بعد مراقب باشید.