Grammar Mistakes - LIE or LAY?

Hi there. My name is Emma, and today we are going to be looking at a very, very common

سلام. اسم من اِما است و امروز یک اشتباه بسیار بسیار رایج

English grammar mistake. "Lie" or "lay". Now, this is a mistake that not only do ESL

دستور زبان انگلیسی را بررسی خواهیم کرد. "دروغ" یا "دراز کشیدن". اکنون، این اشتباهی است که نه تنها دانش‌آموزان ESL مرتکب

students make, but native speakers make a lot as well. Before I became an ESL teacher,

می‌شوند، بلکه افراد بومی نیز مرتکب آن می‌شوند. قبل از اینکه معلم ESL بشوم،

I had a lot of problems with this specific grammar point. I remember even searching for

با این نکته گرامر خاص مشکلات زیادی داشتم . یادم می‌آید حتی

this online when I was, like, in high school. So this is something that native speakers

زمانی که دبیرستان بودم این را آنلاین جستجو می‌کردم. بنابراین این چیزی است که افراد بومی نیز

should look at, too. And if you ever ask a native speaker, "What's the difference between

باید به آن توجه کنند. و اگر از یک زبان مادری بپرسید "تفاوت

these two words?" I bet you a lot of the time, they'll have trouble telling you. And I will

این دو کلمه چیست؟" شرط می بندم خیلی وقت ها با شما مشکل خواهند داشت که به شما بگویند. و من

explain why this is so commonly confused in a moment.

توضیح خواهم داد که چرا این معمولاً در یک لحظه اشتباه گرفته می شود.

So to get started, let's look at the word "lay". Okay? So this is a verb, "to lay",

بنابراین برای شروع، بیایید به کلمه "lay" نگاه کنیم. باشه؟ پس این یک فعل است، "گذاشتن"،

and it means to put something down. Oftentimes, we have it with the preposition following

و به معنای زمین گذاشتن است. اغلب اوقات، ما آن را با حرف اضافه

on something. So, for example, if I put the marker down on the table, I could say, "I

در مورد چیزی داریم. بنابراین، برای مثال، اگر من نشانگر را روی میز بگذارم، می‌توانم بگویم: «

lay the marker down." Okay? Or, "I lay the marker in my hand." So it's when you put something

نشانگر را دراز می‌کنم». باشه؟ یا "من نشانگر را در دستم می گذارم." بنابراین زمانی است که شما

down oftentimes on something. So one of the problems that people have with

اغلب چیزی را روی چیزی کنار می گذارید. بنابراین یکی از مشکلاتی که مردم

the word "lay" is when they use it in the past tense or present perfect, when they use

با کلمه "لا" دارند این است که آن را در زمان گذشته یا حال کامل به کار می برند، وقتی

it in the past participle, they get very, very confused. So let's go over that. So "lay"

آن را در حالت ماضی به کار می برند بسیار بسیار گیج می شوند. پس بیایید به آن بپردازیم. پس «لای

is the present tense. "I lay the marker on the table." "Laid", so "laid", again, it's

» زمان حال است. نشانگر را روی میز گذاشتم. "گذاشته شده"، بنابراین "گذاشته شده"، دوباره،

irregular, not -ed ending. This is the past tense. "Yesterday, I laid the marker on the

نامنظم است، نه پایانی - ed. این زمان گذشته است . "دیروز، نشانگر را روی

table." And finally, "laid" is just like the past tense for our past participle. If we're

میز گذاشتم." و در نهایت، "گذاشته شده" درست مانند زمان گذشته برای فعل ماضی است. اگر

using the present perfect, I could say, "I have laid my marker on the table." So "lay",

از حال کامل استفاده کنیم، می‌توانم بگویم: " من نشانگرم را روی میز گذاشته‌ام." پس "بگذار"،

"laid", "laid". And this is something you're going to have to memorize, so just practice.

"گذاشته شده"، "گذاشته شده". و این چیزی است که باید به خاطر بسپارید، پس فقط تمرین کنید.

"Lay", "laid", "laid". Okay?

"بگذار"، "گذاشته شده"، "گذاشته شده". باشه؟

So let's look at some examples to better understand the word "lay". Number one, "I lay my head

پس بیایید به چند مثال برای درک بهتر کلمه "lay" نگاه کنیم. شماره یک، "سرم را

on the pillow." So again, this means I put -- what's the something? -- my head on the

روی بالش می گذارم." بنابراین، دوباره، این به این معنی است که من قرار داده ام -- چیزی چیست؟ -- سرم روی

pillow. So one way to remember "lay" is that there always has to be an object. What do

بالش بنابراین یکی از راه‌های به خاطر سپردن «لایه» این است که همیشه باید یک شی وجود داشته باشد.

I mean by that? Well, in this sentence, we have the subject, "I", we have the verb, "lay",

منظور من از آن چیست؟ خوب، در این جمله ما فاعل "من" را داریم، فعل "دراز" را داریم

and after the verb, there always has to be something or someone. So in this case, my

و بعد از فعل همیشه باید چیزی یا کسی باشد. بنابراین در این مورد،

head is the something. I can call this the object. So I can't just say, "I lay" or "I

سر من چیزی است. من می توانم این را شی بنامم. بنابراین من نمی توانم فقط بگویم "من دراز کشیدم" یا "من

laid", "I've laid". No, you need an object, you need something following the sentence.

گذاشتم"، "من گذاشتم". نه، شما به یک شی نیاز دارید، به چیزی زیر جمله نیاز دارید.

So, "I lay my head on the pillow." And again, we often use the preposition "on something"

بنابراین، "سرم را روی بالش می گذارم." و دوباره، ما اغلب از حرف اضافه "روی چیزی"

with "lay".

با "lay" استفاده می کنیم.

So number two, I have "lay" in the past tense, the simple past. "I laid my books on the floor."

بنابراین شماره دو، من "لی" را در زمان گذشته ، گذشته ساده دارم. کتاب هایم را روی زمین گذاشتم.

So again, this just means I put something down, in this case, on the floor. What did

بنابراین دوباره، این فقط به این معنی است که من چیزی را، در این مورد، روی زمین گذاشتم. چی

I put down? I put down "my books". "I laid my books on the floor." So again, we have

گذاشتم پایین "کتاب هایم" را زمین گذاشتم. کتاب هایم را روی زمین گذاشتم. پس باز هم

the subject, "I", "laid" is the verb, and like I was saying, you always need an object

فاعل داریم، "من"، "گذاشته" فعل است و همانطور که گفتم همیشه به یک مفعول

with "lay". An object being something or someone. So in this case, the object, "my books". I

با "lay" نیاز دارید. شیئی که چیزی یا کسی است. پس در این صورت، مفعول «کتاب من».

could say, "I laid the pen on the floor." "I laid clothes on the floor." There always

می‌توانستم بگویم: قلم را روی زمین گذاشتم. "لباس ها را روی زمین گذاشتم."

has to be something, always an object.

همیشه باید چیزی وجود داشته باشد، همیشه یک شی.

So number three, in this case, we're using the present perfect. "I've laid dinner on

بنابراین شماره سه، در این مورد، ما از حال کامل استفاده می کنیم. "من شام را روی میز گذاشته ام

the table." Meaning, there's a table, and I put dinner down on the table. So in this

." یعنی یک میز هست و من شام را روی میز گذاشتم. بنابراین در این

case, what's the subject? "I", what's the verb? "Have laid", and what's the object?

مورد، موضوع چیست؟ "من"، فعل چیست؟ "گذاشته اند"، و هدف چیست؟

"Dinner". So this is almost like a mathematical formula you can remember. Any time you use

"شام". بنابراین این تقریباً مانند یک فرمول ریاضی است که می توانید به خاطر بسپارید. هر زمان که از

"lay", you need a verb and an object. Okay? You always need an object.

"lay" استفاده می کنید، به یک فعل و یک مفعول نیاز دارید. باشه؟ شما همیشه به یک شی نیاز دارید.

So now, let's look at "lie" and compare the two. Okay, so let's look at the word "lie".

خب حالا بیایید به «دروغ» نگاه کنیم و این دو را با هم مقایسه کنیم . خوب، پس بیایید به کلمه "دروغ" نگاه کنیم.

So "lie", it means "to rest" or "recline", and "recline" means kind of "lay back". Oftentimes,

پس «دروغ» به معنای «استراحت کردن» یا «خم شدن» است و «دراز کشیدن» به معنای «دراز کشیدن» است. اغلب اوقات،

we recline on a chair, in bed. So here's a picture to give you a better idea. This is

روی یک صندلی، در رختخواب تکیه می‌دهیم. بنابراین در اینجا یک عکس برای ارائه ایده بهتر به شما ارائه شده است.

a man who is resting in bed. He's lying in bed.

این مردی است که در رختخواب استراحت می کند . او در رختخواب دراز کشیده است.

So one of the things that is very confusing with the word "lie" is in the present form,

پس یکی از چیزهایی که با کلمه «دروغ» بسیار مغشوش است، به صورت فعلی

"lie", it has two meanings. So just like what I told you, it means "to rest" or "recline",

«دروغ» است که دو معنا دارد. بنابراین درست مانند آنچه به شما گفتم، به معنای "استراحت کردن" یا "خوابیدن" است،

another definition of "lie" is "to not tell the truth". So for example, "I lie all the

تعریف دیگر "دروغ" " راست نگفتن" است. به عنوان مثال، "من همیشه دروغ می گویم

time." It's not true. That actually was just a lie. But so it has two meanings.

." این درست نیست. این در واقع فقط یک دروغ بود. اما پس دو معنا دارد.

Additionally, "lie" gets very confusing because this is in the present tense. In the past

علاوه بر این، "دروغ" بسیار گیج کننده می شود زیرا این در زمان حال است. در

tense, it becomes "lay". So this is why English speakers confuse these all the time, and you

زمان گذشته به «لای» تبدیل می شود. بنابراین به همین دلیل است که انگلیسی زبانان همیشه اینها را با هم اشتباه می گیرند و

will often hear English speakers make mistakes with these. "Lay" is the present tense that

اغلب می شنوید که انگلیسی زبانان با این اشتباهات اشتباه می کنند. «لای» زمان حال است که

we talked about before. It's also, in this case, the past tense of the verb "lie".

قبلاً در مورد آن صحبت کردیم. همچنین در این مورد، زمان گذشته فعل "دروغ" است.

If I was talking about an untruth and not telling the truth, the past tense of that

اگر من از نادرستی صحبت می کردم و حقیقت را نمی گفتم، زمان گذشته آن

verb would be "ed", so "lied". It's just a regular "ed" verb, whereas "lie", in this

فعل «اد» می شد، پس «دروغ». این فقط یک فعل منظم "ed" است، در حالی که "دروغ"، در این

case, "lay", "lain", it's irregular. And "lain", again, is the past participle. We would use

مورد، "lay"، "lain"، نامنظم است. و «لاین» باز هم مضارع است. ما از

something like this with maybe the present perfect.

چیزی شبیه به این با شاید حال کامل استفاده می کنیم.

So "lie", "lay", "lain". So repeat after me, "lie", "lay", "lain". This is something that

بنابراین "دروغ"، "دراز کشیدن"، "دراز کشیدن". پس بعد از من تکرار کنید، «دروغ»، «دراز»، «دراز». این چیزی است که

just has to be memorized, unfortunately. There's no grammatical rule, it's just something you

متاسفانه فقط باید حفظ شود. هیچ قاعده گرامری وجود ندارد، فقط چیزی است که

need to memorize.

باید آن را حفظ کنید.

So let's get started to understand "lie" better. We won't be talking about "lie" meaning not

پس بیایید شروع کنیم تا «دروغ» را بهتر درک کنیم. ما در مورد "دروغ" یعنی نگفتن حقیقت صحبت نخواهیم کرد

telling the truth. We're going to be talking about it meaning "rest" and "reclining". Let's

. ما در مورد آن به معنای "استراحت" و "خوابیدن" صحبت خواهیم کرد. بیایید به

look at the first example. "My dog lies in front of me." It means my dog is resting,

مثال اول نگاه کنیم. "سگ من در مقابل من دراز کشیده است." یعنی سگ من در حال استراحت است،

he's lying down in front of me. So, "My dog lies in front of me." So what do you notice

او جلوی من دراز کشیده است. بنابراین، "سگ من در مقابل من دراز می کشد." پس

about this? Do you see an object? Well, we have our subject here, "my dog", we have the

در این مورد به چه چیزی توجه می کنید؟ آیا شیئی را می بینید؟ خوب، ما اینجا فاعل داریم، «سگ من»،

verb, "lies". Does my dog lie something or someone? No, there's no object. This is a

فعل داریم، «دروغ». آیا سگ من به چیزی یا کسی دروغ می گوید ؟ نه، هیچ شیئی وجود ندارد. این

preposition, not an object, "in front of me". So I can't say, "My dog lies my hand" or "My

حرف اضافه است نه مفعول «در مقابل من». بنابراین من نمی توانم بگویم "سگ من به دست من دروغ می گوید" یا "

dog lies my painting", "My dog lies my feet". These do not make any sense. We can only have

سگ من در نقاشی من دروغ می گوید"، "سگ من به پای من می گوید". اینها هیچ معنایی ندارد. ما فقط می توانیم

a subject and a verb. There cannot be an object after the verb "lie". So this is the main

فاعل و فعل داشته باشیم. بعد از فعل "دروغ" مفعولی وجود ندارد. بنابراین این

difference between "lay" and "lie".

تفاوت اصلی بین "دروغ" و "دروغ" است.

Okay, number two. So now we're looking at "lie" in the past tense. So I hope you're

باشه شماره دو بنابراین اکنون ما به "دروغ" در زمان گذشته نگاه می کنیم. بنابراین من امیدوارم که شما این را

following this because this is very easy to confuse. We're not looking at this "lay" which

دنبال کنید زیرا اشتباه کردن آن بسیار آسان است. ما به این "دراز کشیدن" که

means something different from "lie" to "rest" or "recline". So in this case, we're looking

به معنای چیزی متفاوت از "دروغ" تا "استراحت" یا "خوابیدن" است، نگاه نمی کنیم. بنابراین در این مورد، ما به

at the past tense of "lie". "I lay in my bed." So just like this person's doing, they're

زمان گذشته "دروغ" نگاه می کنیم. "در رختخوابم دراز کشیدم." بنابراین درست مانند کاری که این فرد انجام می دهد،

reclining or resting in their bed. "I lay in my bed." Again, "I", the subject, "lay"

در تخت خود دراز می کشد یا استراحت می کند. " در رختخوابم دراز کشیدم." باز هم «من»، فاعل، «دراز

is the verb. Is there an object? No. So no object, instead we just have the preposition

» فعل است. آیا شیئی وجود دارد؟ نه. پس شیئی نیست، در عوض ما فقط حرف اضافه

"in my bed". So oftentimes with "lie", you lie in something or on something. So that's

"در تخت من" را داریم. بنابراین اغلب اوقات با "دروغ"، شما در چیزی یا چیزی دروغ می گویید. بنابراین

common, but you don't have an object following.

رایج است، اما شما شیئی ندارید که دنبال شود.

Okay, number three. "I've lain in a hammock before." Now this is something you probably

باشه شماره سه "من قبلاً در یک بانوج دراز کشیده بودم." اکنون این چیزی است که احتمالاً

will not hear too often because like I was saying, native speakers often confuse "lain"

زیاد نخواهید شنید زیرا همانطور که گفتم، زبان مادری اغلب "lain" را

with "laid". So even though this is the correct one, you may not hear it too frequently. So

با "Laid" اشتباه می گیرند. بنابراین حتی اگر این مورد صحیح است، ممکن است آن را زیاد نشنیده باشید. پس

in this case, we have the subject, "I", the verb, so past participle, "lain", "I've lain".

در این صورت فاعل «من» را داریم ، فعل پس ماضی «لَین»، «من لمیده ام».

Again, we have "in", "in" or "on" usually follows, "a hammock". So for those of you

باز هم، "in"، "in" یا "روشن" معمولاً به دنبال آن، "a hammock" داریم. بنابراین برای کسانی از شما

who don't know what a hammock is, during the summertime, these are very popular. They're

که نمی‌دانند بانوج چیست، در تابستان، این بانوج بسیار محبوب است. آنها

something to sleep in, to take a nap in. So usually, you have two posts and you have maybe

چیزی برای خوابیدن، برای چرت زدن هستند. بنابراین معمولاً، شما دو پست دارید و ممکن است

some sort of material and you just lie on it. Sometimes, you hang a hammock between

نوعی مطلب داشته باشید و فقط روی آن دراز بکشید . گاهی اوقات، شما یک بانوج را بین دو درخت آویزان می کنید

two trees. So, "I've lain in a hammock before." So in this case, we're using the present perfect.

. بنابراین، "من قبلاً در یک بانوج دراز کشیده ام." بنابراین در این مورد، ما از حال کامل استفاده می کنیم.

Okay, so now let's do a comparison. Let's do some questions looking at both "lie" and

خوب، حالا بیایید مقایسه کنیم. بیایید چند سوال را با هم در مورد "دروغ" و

"lay" together.

"دراز کشیدن" انجام دهیم.

Okay, so before we do some questions with "lie" or "lay", I have a very important note

بسیار خوب، پس قبل از اینکه برخی از سوالات را با "دروغ" یا "دروغ" انجام دهیم، یک یادداشت بسیار مهم

for you in bright red so you remember. "Get laid" means sex. Now, the reason I bring this

برای شما با رنگ قرمز روشن دارم تا به خاطر بسپارید. " گم شدن" به معنای رابطه جنسی است. حالا، دلیلی که من این موضوع را مطرح می کنم

up is because I don't want any of you to confuse "get laid" with "lay" or "lie" because that

این است که نمی خواهم هیچ یک از شما «آرامش گرفتن» را با «دروغ» یا «دروغ» اشتباه بگیرید، زیرا این

could be very, very embarrassing. So be careful with this. If you have the "get" in front,

می تواند بسیار، بسیار شرم آور باشد. پس مراقب این موضوع باشید. اگر حرف "دریافت" را در جلو دارید،

this means sex, just so you're aware of that slang term.

این به معنای رابطه جنسی است، فقط به این دلیل که از آن اصطلاح عامیانه آگاه هستید.

So let's begin. One, "Please the bill on the table." Do you think it's "lie" as in rest

پس بیایید شروع کنیم. یکی، "لطفا صورت حساب روی میز باشد." آیا فکر می‌کنید این «دروغ» است مانند هنگام استراحت

or recline or "lay" as in put something down? "Please lay the bill on the table." This is

یا دراز کشیدن یا «دراز کشیدن» در هنگام گذاشتن چیزی؟ "لطفا صورت حساب را روی میز بگذارید." این

"lay" present tense, and it means to put down. And how did I know? In this case, we don't

زمان حال «لایه» است و به معنای زمین گذاشتن است. و من از کجا فهمیدم؟ در این مورد ما

have a subject. We have our verb, "lay", and we have an object, which is the bill. So the

موضوعی نداریم. ما فعل خود را داریم، «لاً» و مفعولی داریم که قبض است. پس

verb is followed by something.

فعل با چیزی دنبال می شود.

Okay, number two, "You look sick. Lie down" or "lay down"? "You look sick. Lie down."

خوب، شماره دو، "به نظر بیمار می آیی. دراز بکش" یا "دراز بکش"؟ "به نظر مریض هستی. دراز بکش."

So this means rest or lie flat in a reclining position. How did I know this was "lie down"?

بنابراین این به معنای استراحت یا دراز کشیدن در حالت درازکش است. از کجا فهمیدم که این "دراز کشیدن" است؟

Well, there was no object. Nothing came after it, so it has to be "lie".

خوب، هیچ شیئی وجود نداشت. هیچ چیز بعد از آن نیامد، پس باید «دروغ» باشد.

Number three, "I need to" in a bed, not get laid. "I need to lie" or "lay". "I need to

شماره سه، "من نیاز دارم" در یک تخت، نه اینکه دراز بکشم. "من باید دروغ بگویم" یا "دراز بکشم". "من باید

lie." So in this case, it's "lie". How do I know? There's no object. I'm not saying

دروغ بگم." پس در این مورد «دروغ» است. چگونه من می دانم؟ هیچ شیئی وجود ندارد من نمی گویم

"lie something". We do have a preposition here, like I said before, but we do not have

"چیزی دروغ بگو". ما در اینجا حرف اضافه داریم ، همانطور که قبلاً گفتم، اما

an object. "I need to lie", "I need to lie down", "I need to lie in" or "on" something.

مفعولی نداریم. "من باید دراز بکشم"، "من باید دراز بکشم "، "من باید دراز بکشم" یا "روی" چیزی.

So it's "lie".

پس "دروغ" است.

Finally, number four, "The dinner was" on the table. "The dinner was" -- do you think

بالاخره شماره چهار، «شام بود» روی میز. "شام بود" -- فکر می

it's going to be "lie" or "lay"? In which form? "The dinner was laid on the table."

کنید قرار است "دروغ" یا "دروغ" باشد؟ در چه شکلی؟ "شام روی میز گذاشته شد."

This last one was a little bit difficult because we're using the passive tense. If you had

این مورد آخر کمی دشوار بود زیرا ما از زمان مفعول استفاده می کنیم. اگر

trouble with this one, don't worry about it. For more practice, I welcome you to visit

با این یکی مشکل داشتید، نگران آن نباشید. برای تمرین بیشتر، از شما خوشامد می‌گویم که از

our website where we'll look at all of these in both easy and more difficult questions.

وب‌سایت ما دیدن کنید، جایی که همه اینها را در سؤالات آسان و دشوارتر بررسی خواهیم کرد.

Our website, again, is www.engvid.com. Until next time, take care.

وب سایت ما، دوباره، www.engvid.com است. تا دفعه بعد، مراقب خودت باش.