English Grammar: "BEEN TO" or "GONE TO"?

Oh, wow, I've definitely never been there before.

اوه، وای، مطمئناً قبلاً آنجا نرفته‌ام.

Have you been there before?

قبلا آنجا بوده اید؟

While we're on that topic:

در حالی که ما در مورد آن موضوع هستیم:

Hey, everyone, I'm Alex.

سلام، همه، من الکس هستم.

Thanks for clicking, and welcome to this lesson on two commonly used and sometimes confused

با تشکر از کلیک کردن، و به این درس در مورد دو کلمه رایج و گاهی اوقات

words in English.

اشتباه در انگلیسی خوش آمدید.

And those two words are: "been" and "gone".

و آن دو کلمه عبارتند از: «بود» و «رفت».

Now, these two words, I say they are commonly used and sometimes confused because they are

حالا، این دو کلمه، من می گویم معمولاً استفاده می شوند و گاهی اوقات اشتباه می شوند، زیرا

often used in a similar way, in a similar context, but there is one situation where

اغلب به روشی مشابه، در یک زمینه مشابه استفاده می شوند، اما یک موقعیت وجود دارد که

only one of them works.

فقط یکی از آنها کار می کند.

Before we begin: What is "been", what is "gone"?

قبل از شروع: «بوده»، «رفته» چیست؟

Grammatically, these are past participles.

از نظر دستوری، اینها فعل ماضی هستند.

And today we're specifically going to look at how to use them with perfect tenses, because

و امروز به طور خاص می خواهیم نحوه استفاده از آنها را با زمان های کامل بررسی کنیم،

the confusion with the two words usually happens in the perfect tenses themselves.

زیرا اشتباه با این دو کلمه معمولاً در زمان های کامل اتفاق می افتد.

So, first let's look at "been".

بنابراین، ابتدا به "بوده" نگاه می کنیم.

Notice the arrows that I drew here.

به فلش هایی که اینجا کشیدم توجه کنید.

So, if you have been to a place, this means that you went there and you returned.

بنابراین، اگر به مکانی رفته اید، به این معنی است که به آنجا رفته اید و بازگشته اید.

So, for example: "He's been to India."

به عنوان مثال: " او به هند بوده است."

And by the way, this "he's", this means: "he has been in this situation", this is the present perfect.

و اتفاقاً این «او» یعنی: «او در این وضع بوده است»، این حال کامل است.

"He's been to India."

"او به هند بوده است."

He went and he returned in his life.

رفت و در زندگیش برگشت.

This is a life experience that he had.

این یک تجربه زندگی است که او داشته است.

Okay?

باشه؟

So you can say: "I've been to India.", "I've been to Disney Land.",

بنابراین می توانید بگویید: "من به هند بوده ام ."، "من به دیزنی لند بوده ام."،

"I've been to Niagara Falls."

"من به آبشار نیاگارا بوده ام."

So, if you want to talk about life experience where you went to a place, you returned from

بنابراین، اگر می خواهید در مورد تجربه زندگی صحبت کنید، جایی که به مکانی رفته اید،

the place, it's behind you, it's in the past, it's done, it's in your life experience, "been"

از جایی برگشته اید، پشت سر شماست، در گذشته است ، انجام شده است، در تجربه زندگی شماست، "بوده

is usually the word you want to go with.

" معمولا کلمه ای است که می خواهید. برای رفتن با

Next: "gone".

بعدی: "رفته".

Now, I'm going to look at "gone" in a specific context which basically means you went to

اکنون، من می خواهم به "رفته" در یک زمینه خاص نگاه کنم که اساساً به این معنی است که شما

a place and you're still there, and you went recently.

به مکانی رفتید و هنوز آنجا هستید و اخیراً رفتید.

So, for example: "He's gone to India".

به عنوان مثال: "او به هند رفته است".

-"Where's Frank?"

-"فرانک کجاست؟"

-"Frank's not in Canada, man. He's gone to India."

-"فرانک در کانادا نیست، مرد. او به هند رفته است."

This means recently Hank left Canada...

یعنی اخیراً هنک کانادا را ترک کرده است...

Did I say Hank or Frank?

من گفتم هنک یا فرانک؟

Frank or Hank?

فرانک یا هنک؟

How do you not remember?

چطور یادت نمیاد

That's okay, let's keep going.

اشکالی نداره، ادامه بدیم

"Hank/Frank, Hankfrank, Frankhank has gone to India."

«هنک/فرانک، هانک فرانک، فرانکانک به هند رفته است».

So, he went to India maybe two days ago.

بنابراین، شاید دو روز پیش به هند رفت .

He's in India now.

او اکنون در هند است.

Let's look at some more of these examples with "been" and "gone".

بیایید به چند مورد دیگر از این مثال ها با «بوده» و «رفته» نگاه کنیم.

"Been".

"بوده".

"I've never been to China."

"من هرگز به چین نرفته ام."

Okay?

Life experience, I've never been and returned, I have never visited China.

باشه؟

تجربه زندگی، من هرگز نرفته ام و برنگشتم، هرگز چین را ندیده ام.

"They had been there before."

"آنها قبلاً آنجا بودند."

So we're using the past perfect tense, here.

بنابراین ما در اینجا از زمان گذشته کامل استفاده می کنیم.

They had visited that location before.

آنها قبلاً از آن مکان بازدید کرده بودند.

Ah: "We will have been in Montreal for three years by then."

آه: "تا آن زمان ما سه سال در مونترال خواهیم بود."

Now, here, it's actually slightly different. Right?

حالا، اینجا، در واقع کمی متفاوت است. درست؟

Because you're not saying that you went to Montreal and you returned to Montreal, but

چون نمی گویید به مونترال رفتید و به مونترال برگشتید، بلکه

that you have lived in Montreal for three years, or: "We will have lived",

می گویید سه سال در مونترال زندگی کرده اید ، یا: «ما زندگی کرده ایم»،

"We will have been in Montreal for three years by then."

«تا آن زمان سه سال در مونترال بوده ایم. "

So, here is a different sense.

بنابراین، اینجا یک حس متفاوت است.

Here, you're saying that in three years:

در اینجا، شما می گویید که سه سال دیگر:

"Oh, we will have been in Montreal for three years by that time",

"اوه، ما تا آن زمان سه سال در مونترال خواهیم بود"، در

by a specific time in the future.

زمان خاصی در آینده.

Okay?

باشه؟

So, a different way to use "been".

بنابراین، روشی متفاوت برای استفاده از "بوده".

Now, again, remember "been" is the past participle of the verb "be", and after "be" you can use

حالا دوباره به یاد داشته باشید که "been" فعل "be" است و بعد از "be" می توانید از

many, many, many, many different things, so you can talk about your age.

چیزهای بسیار، بسیار، بسیار، بسیار مختلف استفاده کنید تا بتوانید در مورد سن خود صحبت کنید.

Right? You can talk about adjectives, your feelings.

درست؟ شما می توانید در مورد صفت ها، احساسات خود صحبت کنید.

You can follow the verb "to be" with a continuous form.

شما می توانید فعل " بودن" را با فرم استمراری دنبال کنید.

Right? So: "He's been playing", "He's been reading", "He's been doing".

درست؟ بنابراین: "او در حال بازی"، "او در حال خواندن"، "او در حال انجام است".

For this lesson I specifically want to focus on using it to talk about travel and life

برای این درس، من به طور خاص می خواهم روی استفاده از آن برای صحبت در مورد سفر و

experience with visiting places and returning from places.

تجربه زندگی با بازدید از مکان ها و بازگشت از مکان ها تمرکز کنم.

"Gone", okay.

"رفته" باشه

"Jack's not here. He's gone home."

"جک اینجا نیست. او به خانه رفته است."

Now, here we're using the present perfect.

اکنون، در اینجا ما از حال کامل استفاده می کنیم.

One of the uses for the present perfect is to talk about something that happened recently.

یکی از کاربردهای زمان حال کامل صحبت کردن در مورد چیزی است که اخیراً اتفاق افتاده است.

Okay? And you can still see the effects, or something that just happened.

باشه؟ و شما هنوز هم می توانید اثرات، یا چیزی که به تازگی اتفاق افتاده است را ببینید.

So: -"Where's Jack?"

بنابراین: -"جک کجاست؟"

-"Oh, Jack's not here.

"اوه، جک اینجا نیست.

He's gone home. He has gone home."

او به خانه رفته است. او به خانه رفته است."

Not: "He's been home", that means he went home and he returned, and it's a weird kind of sentence.

نه: «او به خانه رفته»، یعنی به خانه رفت و برگشت، و این جمله عجیبی است.

Maybe, unless he went for lunch, I guess.

شاید، مگر اینکه برای ناهار رفته باشد، حدس می زنم.

And here's another one: "She's gone grocery shopping".

و این هم یکی دیگر: "او برای خرید مواد غذایی رفته است".

-"Hey, where is Matilda?"

-هی ماتیلدا کجاست؟

-"Matilda's not here. She has gone grocery shopping."

-"ماتیلدا اینجا نیست. او به خرید مواد غذایی رفته است."

Okay? So she went recently, she's there now.

باشه؟ بنابراین او اخیراً رفت، او اکنون آنجاست.

Next one, ah: "They've gone on vacation."

بعدی، آه: "آنها به تعطیلات رفته اند."

So your neighbours are not here, you notice their car is not in the driveway.

بنابراین همسایه‌های شما اینجا نیستند، متوجه می‌شوید که ماشین آنها در خیابان نیست.

"Hey, where are the Hendersons?"

"هی، هندرسون ها کجا هستند؟"

-"Oh, the Hendersons are not here. They've gone on vacation."

-اوه، هندرسون ها اینجا نیستند. آنها به تعطیلات رفته اند.

Okay?

باشه؟

And last one: "He's gone to work".

و آخرین مورد: "او به سر کار رفته است".

-"Mom, where's dad?"

-مامان، بابا کجاست؟

-"Dad's not home.

-بابا خونه

He's gone to work."

نیست رفته سرکار.

Okay? Recently he left the house, he went to work, he's at work now.

باشه؟ اخیراً از خانه بیرون رفت، سر کار رفت، الان سر کار است.

Now, you could also say if it's the end of the day: -"Hey, did you go to work today?"

حالا اگه آخر روزه هم میتونی بگی: -هی امروز رفتی سرکار؟

-"Yeah, I've been to work."

-آره، من سر کار رفته ام.

Okay?

باشه؟

So, I've been to work today.

بنابراین، من امروز سر کار بودم.

Next: What did I do here?

بعدی: من اینجا چیکار کردم؟

"I've never been or gone there before."

"من قبلاً هرگز آنجا نرفته ام و نرفته ام."

Curious. Curious.

کنجکاو کنجکاو

Now, I did mention here-right?-that usually "been" is used when you want to talk about

حالا، من اینجا اشاره کردم - درست است؟ - که معمولاً "been" زمانی استفاده می شود که می خواهید در

a place you have visited and you've returned from.

مورد مکانی صحبت کنید که بازدید کرده اید و از آنجا برگشته اید.

"Gone" usually used to mean that you have gone to a place, you went to a place, and

«رفته» معمولاً به این معنی بود که شما به جایی رفته اید، به جایی رفته اید و

you are still there now.

اکنون هنوز آنجا هستید.

But really, when you're talking about life experience, in speaking sometimes people use

اما واقعاً، وقتی در مورد تجربه زندگی صحبت می کنید ، در صحبت کردن، گاهی اوقات مردم

these words interchangeably.

این کلمات را به جای یکدیگر به کار می برند.

Okay?

باشه؟

So: "I've never been there before.", "I've never gone there before."

بنابراین: "من قبلاً آنجا نبوده ام." ، "من قبلاً آنجا نرفته ام."

Here, I said: "I've never been to China.", "I've never gone to China."

در اینجا گفتم: "من هرگز به چین نرفته ام ." "من هرگز به چین نرفته ام."

If I say both of those, no one is really going to think I'm making a mistake.

اگر هر دوی اینها را بگویم، هیچ کس واقعاً فکر نمی کند که من دارم اشتباه می کنم.

Okay? So if you do say: "I've never gone to China",

باشه؟ بنابراین اگر بگویید: "من هرگز به چین نرفته ام"،

"I've never gone to China", "I've never been to China",

"من هرگز به چین نرفته ام"، "من هرگز به چین نرفته ام"،

"I've never been to China", it's not a huge mistake.

"من هرگز به چین نرفته ام"، این یک چیز بزرگ نیست. اشتباه

Okay?

باشه؟

What I really want you to focus on is that in most contexts, if you want to be safe,

چیزی که من واقعاً از شما می‌خواهم روی آن تمرکز کنید این است که در بیشتر زمینه‌ها، اگر می‌خواهید ایمن باشید،

if you want to talk about life experience, stick with "been", if you want to talk about

اگر می‌خواهید در مورد تجربه زندگی صحبت کنید، به «بوده» پایبند باشید، اگر می‌خواهید درباره

something that just happened and you want to say the person is still there, still at

چیزی که به تازگی اتفاق افتاده و می‌خواهید صحبت کنید. بگویید فرد هنوز آنجاست، هنوز

the location, use "gone".

در محل است، از «رفته» استفاده کنید.

So: "He's been to India."

بنابراین: "او به هند بوده است."

Life experience.

تجربه زندگی.

"He's gone to India."

او به هند رفته است.

Recently, he went yesterday.

اخیراً دیروز رفت.

So, when you're thinking about "gone" in this situation, a little trick you can use is ask yourself:

بنابراین، وقتی در این موقعیت به "رفتن" فکر می کنید ، ترفند کوچکی که می توانید استفاده کنید این است که از خود بپرسید:

"Where is he?

"او

Where is she?

کجاست؟ او

Where are they?"

کجاست؟ آنها کجا هستند؟"

And if they're not here: "Oh, he's gone to India.", "He's gone grocery shopping.",

و اگر اینجا نباشند: "اوه، او به هند رفته است ."، "او رفته است برای خرید مواد غذایی."،

"They've gone on vacation.", "He's gone to his brother's house."

"آنها به تعطیلات رفته اند."، "او به خانه برادرش رفته است."

Okay?

So, for "gone", if you can ask yourself the question: "Where is ____?" then you can use

باشه؟

بنابراین، برای "رفته"، اگر می توانید این سوال را از خود بپرسید: "____ کجاست؟" سپس می توانید

"gone" in this case.

در این مورد از "رفته" استفاده کنید.

And one more, before you guys ask me this question in the comments.

و یک مورد دیگر، قبل از اینکه بچه ها این سوال را در نظرات از من بپرسید.

You might say: "Alex, why would I say: 'He's gone grocery shopping'?

ممکن است بگویید: "الکس، چرا من می گویم: "او رفته است خرید مواد غذایی"؟

Why don't I just say: 'He went grocery shopping'?"

چرا من فقط نمی گویم: "او به خرید مواد غذایی رفت"؟

Excellent question, such a good question.

سوال عالی ، سوال خوبی است.

So, remember, simple past, action that happened in the past and is finished.

پس به یاد داشته باشید، گذشته ساده، عملی که در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده است.

Right?

So: "He went grocery shopping", "He went let's say five minutes ago".

درست؟

پس: «رفته بقالی»، « رفته فرض کنیم پنج دقیقه پیش».

Present perfect, specifically for present perfect in this case: "He's gone grocery shopping"

Present perfect، به‌ویژه برای زمان حال کامل در این مورد: «او به خرید خواربارفروشی رفته است»

means that, you know, something that started in the past has continued into the present.

به این معنی است که، می‌دانید، چیزی که در گذشته شروع شده است تا زمان حال ادامه یافته است.

Really, you can use both.

در واقع، شما می توانید از هر دو استفاده کنید.

You can say: "He went grocery shopping", "He's gone grocery shopping", and you won't be wrong

می توانید بگویید: "او رفت خرید مواد غذایی"، "او رفت خرید مواد غذایی"، و

in either case because you can mentally think that you're referring to an action where he

در هر دو مورد اشتباه نخواهید کرد زیرا می توانید ذهنی فکر کنید که منظور شما عملی است که او

went, he left the house, your focus is on the period he left the house.

رفته است، او از خانه خارج شده است. تمرکز شما روی دوره ای است که او خانه را ترک کرده است.

"He went grocery shopping".

"او به خرید مواد غذایی رفت."

-"Where is he?"

-"او کجاست؟"

-"He's gone grocery shopping."

-"او رفته خرید مواد غذایی."

The action started in the past, is still true now because he's still there now, so your

اقدامی که در گذشته شروع شده است، اکنون هم صادق است، زیرا او اکنون هنوز آنجاست، بنابراین

focus changes.

تمرکز شما تغییر می کند.

Both are correct.

هر دو درست هستند.

Okay, that's it.

باشه همین.

Are you confused?

آیا سردرگم شدید؟

Do you feel better?

ایا احساس بهتری داری؟

Is it less confusing?

آیا کمتر گیج کننده است؟

Hopefully it's less confusing now.

امیدوارم الان کمتر گیج کننده باشد.

If you're really not sure, obviously you can watch the video again.

اگر واقعا مطمئن نیستید، بدیهی است که می توانید دوباره ویدیو را تماشا کنید.

Check out tons of resources, like, on Google or wherever else on the internet, preferably

منابع زیادی را بررسی کنید، مانند Google یا هر جای دیگری در اینترنت، ترجیحاً

on engVid on this subject.

در engVid در مورد این موضوع.

And if you really want to test your understanding of it, you can check out the quiz on www.engvid.com.

و اگر واقعاً می خواهید درک خود را از آن آزمایش کنید ، می توانید امتحان را در www.engvid.com بررسی کنید.

And while you're on engVid, don't forget to check me out on Facebook and Twitter, and

و در حالی که در engVid هستید، فراموش نکنید که من را در فیس بوک و توییتر بررسی کنید و

also subscribe to my YouTube channel.

همچنین در کانال یوتیوب من مشترک شوید.

So you can either subscribe to the channel directly through YouTube or go to my, like,

بنابراین می‌توانید مستقیماً از طریق YouTube در کانال مشترک

little, you know, profile page and find my YouTube link if you are watching this on engVid.

شوید یا به صفحه نمایه من بروید و اگر در حال تماشای این کانال در engVid هستید پیوند YouTube من را پیدا کنید.

Til next time, thanks for clicking.

تا دفعه بعد، ممنون که کلیک کردید.

Bye.

خدا حافظ.