English LISTENING Lesson: POLITENESS

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

- I'm gonna do a listening activity next, more listening,

- بعداً یک فعالیت شنیداری انجام می دهم ، بیشتر گوش می دهم،

but this is specifically about politeness in the UK,

اما این به طور خاص در مورد ادب در بریتانیا است،

'cause we've looked at dialogues and expressions

زیرا ما به دیالوگ ها و عبارات

and ways of being polite.

و روش های مودب بودن نگاه کرده ایم.

But what about politeness in the UK?

اما ادب در بریتانیا چطور؟

We're going to listen to someone

ما قصد داریم به

talking about politeness in the UK.

صحبت های شخصی در مورد ادب در بریتانیا گوش دهیم.

So, I want you to listen and answer this question.

بنابراین، من از شما می خواهم که به این سوال گوش دهید و پاسخ دهید.

How many examples of polite actions

چند نمونه از اعمال مودبانه

are mentioned in the talk, right?

در صحبت ذکر شده است، درست است؟

So, we'll listen to someone talking

بنابراین، ما به صحبت های شخصی

about politeness in the UK.

در مورد ادب در بریتانیا گوش خواهیم داد.

How many examples of polite actions

چند نمونه از اعمال مودبانه

are mentioned in the talk?

در گفتار ذکر شده است؟

Okay, let's do it.

باشه بیا انجامش بدیم

- [Narrator] English people, generally speaking,

- [راوی] انگلیسی ها، به طور کلی، در تربیت فرزندان خود

put great emphasis on politeness

تأکید زیادی بر ادب دارند

when raising their children.

. به

Children are taught to say please and thank you

کودکان آموزش داده می شود که برای همه چیز بگویند لطفا و متشکرم

for absolutely everything.

. به

We are taught to say sorry,

ما یاد داده اند که ببخشیم،

even if someone bumps into you and it's their fault.

حتی اگر کسی با شما برخورد کند و این تقصیر او باشد.

It's common courtesy to ask for permission

این امری عادی است که

for anything and everything.

برای هر چیزی و هر چیزی اجازه بخواهید.

Oh, yes, and we are taught to queue,

اوه، بله، و به ما یاد داده اند که صف بکشیم،

and the biggest sin in England is to jump the queue.

و بزرگترین گناه در انگلیس این است که از صف بپریم.

But of course, no one will say anything

اما مطمئناً اگر از صف بپرید هیچ کس چیزی نمی گوید

if you jump the queue

because everyone is too polite to speak up.

زیرا همه آنقدر مودب هستند که نمی توانند صحبت کنند.

It would be ruder to embarrass the queue jumper

خجالت‌کش کردن جهش‌کننده صف

than it is to jump the queue.

از پرش از صف خجالت‌آورتر است. به

We are taught to give up our seat on a bus

ما آموزش داده شده است که صندلی خود را در اتوبوس

for other people who may need to sit down,

برای افراد دیگری که ممکن است نیاز به نشستن دارند بگذاریم

and in general to be aware of our Ps and Qs.

و به طور کلی از P و Q های خود آگاه باشیم.

Some say this culture of politeness has gone too far.

برخی می گویند این فرهنگ ادب از حد گذشته است.

The British lack sincerity and honesty

انگلیسی ها

with their courteous remarks.

با اظهارات مؤدبانه خود فاقد صداقت و صداقت هستند.

Well, maybe, but, you know,

خوب، شاید، اما، می دانید،

it's mostly just a way of smoothing social interaction.

این بیشتر فقط راهی برای هموارسازی تعاملات اجتماعی است. این

It's our social etiquette.

آداب اجتماعی ماست.

Basically, we fear conflict and want everyone to be happy.

اساساً ما از درگیری می ترسیم و می خواهیم همه خوشحال باشند.

Admittedly, this does result

مسلماً،

in a theater of over politeness

when two British people interact.

وقتی دو بریتانیایی با هم تعامل می‌کنند، این منجر به یک تئاتر بیش از حد ادب می‌شود.

For example,

به عنوان مثال،

"Sorry, is this seat free?"

"ببخشید، آیا این صندلی رایگان است؟"

"Yes, it is. Oh, I'm sorry, I had my bag on it."

"بله، همینطور است. اوه، متاسفم، کیفم را روی آن گذاشته بودم."

"Oh, no problem. Thank you, if you're sure it's free."

"اوه، مشکلی نیست. اگر مطمئن هستید که رایگان است، متشکرم."

"Yes, absolutely. No worries at all."

"بله، کاملاً. اصلاً جای نگرانی نیست."

"I can find another seat."

"من می توانم صندلی دیگری پیدا کنم."

"No, no, no, really it's fine."

"نه، نه، نه، واقعاً خوب است."

"Okay, if you're sure. Thank you."

"باشه، اگه مطمئنی. ممنون."

"You're welcome. Anytime."

"خوش اومدی. هر زمان." پس

So there you have it, British politeness.

شما آن را دارید، ادب بریتانیا. پس

So thank you for listening

از اینکه گوش دادید متشکرم

and I'm terribly sorry for taking up so much of your time.

و از اینکه وقت شما را گرفتم بسیار متاسفم.

- How many examples?

- چند نمونه؟

AFakeHecker says six or more. Zoi says seven.

AFakeHecker می گوید شش یا بیشتر. زویی می گوید هفت.

The nirvanaa says nine.

نیروانا می گوید نه.

Iwona, eight. Thien Pham, five.

ایوانا، هشت. تین فام، پنج.

(speaking foreign language)

(زبان خارجی صحبت می کند)

Let me show you. The answer was six.

بگذارید به شما نشان دهم. جواب شش بود.

And these are they, okay?

و اینها هستند، خوب؟

The answers are

پاسخ ها این است که به

children are taught to say please and thank you.

بچه ها یاد داده می شود که بگویند لطفا و متشکرم.

So I consider that one, right, not two.

بنابراین من آن یک را در نظر می‌گیرم، درست است، نه دو.

To say sorry, to ask for permission,

ببخشید، اجازه بخواهیم، ​​در

to queue, to give up our seat on a bus

صف قرار بگیریم، صندلی خود را در اتوبوس رها کنیم

and to be aware of our Ps and Qs, our pints and quarts.

و از P و Q، پینت ها و کوارت هایمان آگاه باشیم. از

Thank you to Brian for that.

برایان تشکر می کنم.

So it was six.

پس شش شد. نمی

I don't know where you got 10 from. Wow.

دونم 10 رو از کجا آوردی عجب

Maybe you interpreted different things,

شاید شما چیزهای مختلفی را تفسیر کردید،

but I think those were the six main examples

اما من فکر می کنم این شش نمونه اصلی

of polite action, okay?

رفتار مؤدبانه بود، خوب؟

No worries, no worries.

بدون نگرانی، بدون نگرانی.

Let's move on. Now, we're gonna listen again, okay?

بیایید ادامه دهیم. حالا، دوباره گوش می دهیم، باشه؟

Okay, listen again.

باشه دوباره گوش کن

Mark the boxes here

کادرهایی را

that contain the exact words you hear.

که حاوی کلماتی است که می شنوید در اینجا علامت بزنید.

When you have a line of three, type BINGO

وقتی یک خط سه تایی دارید، BINGO

and the words in the chat.

و کلمات موجود در چت را تایپ کنید.

So for example, if you find out that you get, I dunno,

بنابراین، برای مثال، اگر متوجه شدید که متوجه می‌شوید، نمی‌دانم،

that you hear politely, speak out and socializing,

مودبانه می‌شنوید، صحبت می‌کنید و معاشرت می‌کنید،

that's your line of three.

این خط سه نفری شماست.

Just type BINGO and type politely, speak out, socializing

فقط یکنوع بازی شبیه لوتو تایپ کنید و مودبانه تایپ کنید، صحبت کنید و

in the chat.

در چت معاشرت کنید. باشه

Okay, that's it.

همین. به همین

That's why it's called bingo.

دلیل به آن بینگو می گویند.

They have to be the exact words, right?

آنها باید دقیقاً کلمات باشند، درست است؟

If you hear polite, then that doesn't work.

اگر مودبانه می شنوید، پس این کار نمی کند.

If you hear politely, then yes, it's okay. The exact words.

اگر مودبانه می شنوید، پس بله، اشکالی ندارد. کلمات دقیق

Okay, so we'll listen again.

باشه، پس دوباره گوش می کنیم.

Mark the boxes that contain the exact words you hear.

کادرهایی را که حاوی کلماتی است که می شنوید علامت بزنید.

When you have a line of three, type bingo

وقتی یک خط سه تایی دارید، یک بینگو

and the words in the chat.

و کلمات موجود در چت را تایپ کنید.

Let's do it. Let's listen one more time.

بیایید آن را انجام دهیم. بیایید یک بار دیگر گوش کنیم.

- [Narrator] English people, generally speaking,

- [راوی] انگلیسی ها، به طور کلی، در تربیت فرزندان خود

put great emphasis on politeness

تأکید زیادی بر ادب دارند

when raising their children.

. به

Children are taught to say please and thank you

کودکان آموزش داده می شود که برای همه چیز بگویند لطفا و متشکرم

for absolutely everything.

. به

We are taught to say sorry, even if someone bumps into you

ما یاد داده اند که ببخشیم، حتی اگر کسی با شما برخورد کند

and it's their fault.

و این تقصیر او باشد.

It's common courtesy to ask for permission

این امری عادی است که

for anything and everything.

برای هر چیزی و هر چیزی اجازه بخواهید.

Oh, yes, and we are taught to queue,

اوه، بله، و به ما یاد داده اند که صف بکشیم،

and the biggest sin in England is to jump the queue.

و بزرگترین گناه در انگلیس این است که از صف بپریم.

But of course, no one will say anything

اما مطمئناً اگر از صف بپرید هیچ کس چیزی نمی گوید

if you jump the queue

because everyone is too polite to speak up.

زیرا همه آنقدر مودب هستند که نمی توانند صحبت کنند.

It would be ruder to embarrass the queue jumper

خجالت‌کش کردن جهش‌کننده صف

than it is to jump the queue.

از پرش از صف خجالت‌آورتر است. به

We are taught to give up our seat on a bus

ما آموزش داده شده است که صندلی خود را در اتوبوس

for other people who may need to sit down

برای افراد دیگری که ممکن است نیاز به نشستن دارند بگذاریم

and in general, to be aware of our Ps and Qs.

و به طور کلی از P و Q های خود آگاه باشیم.

Some say this culture of politeness has gone too far.

برخی می گویند این فرهنگ ادب از حد گذشته است.

The British lack sincerity

انگلیسی ها

and honesty with their courteous remarks.

با اظهارات مؤدبانه خود فاقد صداقت و صداقت هستند.

Well, maybe, but you know,

خوب، شاید، اما می دانید،

it's mostly just a way of smoothing social interaction.

این بیشتر فقط راهی برای هموارسازی تعاملات اجتماعی است. این

It's our social etiquette.

آداب اجتماعی ماست.

Basically, we fear conflict and want everyone to be happy.

اساساً ما از درگیری می ترسیم و می خواهیم همه خوشحال باشند.

Admittedly, this does result in a theater

مسلماً،

of over politeness when two British people interact.

وقتی دو بریتانیایی با هم تعامل می‌کنند، این منجر به یک تئاتر بیش از حد ادب می‌شود.

For example,

به عنوان مثال،

"Sorry, is this seat free?"

"ببخشید، آیا این صندلی رایگان است؟"

"Yes, it is. Oh, I'm sorry, I had my bag on it."

"بله، همینطور است. اوه، متاسفم، کیفم را روی آن گذاشته بودم."

"Oh, no problem. Thank you, if you're sure it's free."

"اوه، مشکلی نیست. اگر مطمئن هستید که رایگان است، متشکرم."

"Yes, absolutely. No worries at all."

"بله، کاملاً. اصلاً جای نگرانی نیست."

"I can find another seat."

"می توانم صندلی دیگری پیدا کنم."

"No, no, no, really it's fine."

"نه، نه، نه، واقعاً خوب است."

"Okay, if you're sure. Thank you."

"باشه، اگه مطمئنی. ممنون."

"You're welcome. Anytime."

"خوش اومدی. هر زمان." پس

So there you have it, British politeness.

شما آن را دارید، ادب بریتانیا. پس

So thank you for listening,

از اینکه گوش دادید متشکرم

and I'm terribly sorry for taking up so much of your time.

و از اینکه وقت شما را گرفتم بسیار متاسفم.

- I'm terribly sorry.

- خیلی متاسفم.

Great. Okay, excellent.

عالیه باشه عالیه

We got loads of bingos, lots of you.

ما تعداد زیادی از بینگوها داریم، تعداد زیادی از شما.

I'm not sure who was the first. Let me find the first bingo.

من مطمئن نیستم که اولین نفر کی بود. بگذار اولین بینگو را پیدا کنم.

The first bingo was Kathy

اولین یکنوع بازی شبیه لوتو کتی بود

and she got courtesy.

و او مودبانه شد.

But what are the others?

اما بقیه چیست؟

Brian, over politeness, bumps into, courtesy.

برایان، بیش از مودب، با ادب برخورد می کند.

Oh, not quite.

اوه، نه کاملا.

Negar, bingo, but what are the words?

نگار، یکنوع بازی شبیه لوتو، اما کلمات چیست؟

Oh no, not quite. Not quite.

اوه نه، نه کاملا. نه کاملا.

No bingo. Bumps into is one of them.

بدون یکنوع بازی شبیه لوتو. ضربه به یکی از آنها است.

Sana says, "Bingo, bumps into, our Ps and Qs."

ثنا می‌گوید: «یکنوع بازی شبیه لوتو، به Ps و Qs ما برخورد می‌کند».

Oh, who's the first one? Aha.

اوه اولین نفر کیه؟ آها

Lily, bumps into, Ps and Qs, over politeness.

لیلی، از سر ادب، به ص و س برمی خورد.

Those three, right?

آن سه، درست است؟

Those are the ones that you're saying,

اینها همانهایی هستند که شما می گویید، از

bumps into, Ps and Qs, over politeness.

سر ادب به ص و س ها برخورد می کنید.

Well done. That was it.

آفرین. همین بود.

Jaspreet also, well done.

جاسپریت نیز، آفرین.

Let me play it one more time to you and I'll just show you

اجازه دهید یک بار دیگر آن را برای شما پخش کنم و فقط به شما نشان می دهم

or I'll nod when the answer comes up.

یا وقتی جواب آمد سر تکان می دهم.

Let's do it.

بیایید آن را انجام دهیم.

- [Narrator] English people, generally speaking,

- [راوی] انگلیسی ها، به طور کلی، در تربیت فرزندان خود

put great emphasis on politeness

تأکید زیادی بر ادب دارند

when raising their children.

. به

Children are taught to say please and thank you

کودکان آموزش داده می شود که برای همه چیز بگویند لطفا و متشکرم

for absolutely everything.

. به

We are taught to say sorry, even if someone bumps into you

ما یاد داده اند که ببخشیم، حتی اگر کسی با شما برخورد کند

and it's their fault.

و این تقصیر او باشد.

It's common courtesy to ask for permission

این امری عادی است که

for anything and everything.

برای هر چیزی و هر چیزی اجازه بخواهید.

Oh, yes, and we are taught to queue,

اوه، بله، و به ما یاد داده اند که صف بکشیم،

and the biggest sin in England is to jump the queue.

و بزرگترین گناه در انگلیس این است که از صف بپریم.

But of course, no one will say anything

اما مطمئناً اگر از صف بپرید هیچ کس چیزی نمی گوید

if you jump the queue

because everyone is too polite to speak up.

زیرا همه آنقدر مودب هستند که نمی توانند صحبت کنند.

It would be ruder to embarrass the queue jumper

خجالت‌کش کردن جهش‌کننده صف

than it is to jump the queue.

از پرش از صف خجالت‌آورتر است. به

We are taught to give up our seat on a bus

ما آموزش داده شده است که صندلی خود را در اتوبوس

for other people who may need to sit down

برای افراد دیگری که ممکن است نیاز به نشستن دارند بگذاریم

and in general, to be aware of our Ps and Qs.

و به طور کلی از P و Q های خود آگاه باشیم.

Some say this culture of politeness has gone too far.

برخی می گویند این فرهنگ ادب از حد گذشته است.

The British lack sincerity and honesty

انگلیسی ها

with their courteous remarks.

با اظهارات مؤدبانه خود فاقد صداقت و صداقت هستند.

Well maybe, but you know, it's mostly just a way

خوب شاید، اما می دانید، این بیشتر فقط راهی

of smoothing social interaction.

برای هموارسازی تعاملات اجتماعی است. این

It's our social etiquette.

آداب اجتماعی ماست.

Basically, we fear conflict and want everyone to be happy.

اساساً ما از درگیری می ترسیم و می خواهیم همه خوشحال باشند.

Admittedly, this does result in a theater

مسلماً،

of over politeness when two British people interact.

وقتی دو بریتانیایی با هم تعامل می‌کنند، این منجر به یک تئاتر بیش از حد ادب می‌شود.

For example,

به عنوان مثال،

"Sorry, is this seat free?"

"ببخشید، آیا این صندلی رایگان است؟"

"Yes, it is. Oh, I'm sorry, I had my bag on it."

"بله، همینطور است. اوه، متاسفم، کیفم را روی آن گذاشته بودم."

"Oh, no problem. Thank you, if you're sure it's free."

"اوه، مشکلی نیست. اگر مطمئن هستید که رایگان است، متشکرم."

"Yes, absolutely. No worries at all."

"بله، کاملاً. اصلاً جای نگرانی نیست."

"I can find another seat."

"من می توانم صندلی دیگری پیدا کنم."

"No, no, no, really, it's fine."

"نه، نه، نه، واقعاً خوب است."

"Okay, if you're sure. Thank you."

"باشه، اگه مطمئنی. ممنون."

"You're welcome. Anytime."

"خوش اومدی. هر زمان." پس

So there you have it, British politeness.

شما آن را دارید، ادب بریتانیا.

So, thank you for listening

بنابراین، از اینکه گوش دادید متشکرم

and I'm terribly sorry for taking up so much of your time.

و بسیار متاسفم که وقت شما را گرفتم.

- So polite. There you go.

-خیلی مودب شما بروید.

That was it. That was it.

همین بود. همین بود.

I'll just go through and you can read

من فقط مرور می کنم و شما می توانید

and watch at the same time.

همزمان بخوانید و تماشا کنید.

This might just help you with your listening skills.

این ممکن است فقط به شما در مهارت شنیداری کمک کند.

It is very important when you're listening

بسیار مهم است که وقتی در حال گوش دادن هستید

to listen as many times as you can.

تا جایی که می توانید گوش دهید.

I know it takes time, but that's gonna help you.

می دانم که زمان می برد، اما این به شما کمک می کند.

I think when you first listen to try and pick out

فکر می‌کنم وقتی برای اولین بار گوش می‌دهید، سعی کنید

the main idea, like the number of actions that were polite

ایده اصلی را انتخاب کنید، مانند تعداد کارهایی که مؤدبانه بودند

and then picking out individual words,

و سپس کلمات جداگانه را انتخاب کنید،

picking out colocations and building the whole meaning.

مکان‌ها را انتخاب کنید و کل معنی را بسازید.

So the more you listen, the better, really.

بنابراین هر چه بیشتر گوش کنید، واقعاً بهتر است.

So, one last time, and listening and reading

بنابراین، برای آخرین بار، و گوش دادن و خواندن

at the same time is a very powerful exercise

همزمان تمرین بسیار قدرتمندی است

to help you connect the sound with the written word

که به شما کمک می کند صدا را با کلمه نوشته شده مرتبط کنید،

'cause often they're not the same, right?

زیرا اغلب آنها یکسان نیستند، درست است؟

So, let's do that one last time. Here we go.

بنابراین، بیایید این کار را برای آخرین بار انجام دهیم. در اینجا ما می رویم.

- [Narrator] English people, generally speaking,

- [راوی] انگلیسی ها، به طور کلی، در تربیت فرزندان خود

put great emphasis on politeness

تأکید زیادی بر ادب دارند

when raising their children.

. به

Children are taught to say please and thank you

کودکان آموزش داده می شود که برای همه چیز بگویند لطفا و سپاسگزارم

for absolutely everything.

. به

We are taught to say sorry,

ما یاد داده اند که ببخشیم،

even if someone bumps into you and it's their fault.

حتی اگر کسی با شما برخورد کند و این تقصیر او باشد.

It's common courtesy to ask for permission

این امری عادی است که

for anything and everything.

برای هر چیزی و هر چیزی اجازه بخواهید.

Oh, yes, and we are taught to queue,

اوه، بله، و به ما یاد داده اند که صف بکشیم،

and the biggest sin in England is to jump the queue.

و بزرگترین گناه در انگلیس این است که از صف بپریم.

But of course, no one will say anything

اما مطمئناً اگر از صف بپرید هیچ کس چیزی نمی گوید

if you jump the queue

because everyone is too polite to speak up.

زیرا همه آنقدر مؤدب هستند که نمی توانند صحبت کنند.

It would be ruder to embarrass the queue jumper

خجالت‌کش کردن جهش‌کننده صف

than it is to jump the queue.

از پرش از صف خجالت‌آورتر است. به

We are taught to give up our seat on a bus

ما آموزش داده شده است که صندلی خود را در اتوبوس

for other people who may need to sit down

برای افرادی که ممکن است نیاز به نشستن دارند بگذاریم

and in general, to be aware of our Ps and Qs.

و به طور کلی از P و Q های خود آگاه باشیم.

Some say this culture of politeness has gone too far.

برخی می گویند این فرهنگ ادب از حد گذشته است.

The British lack sincerity and honesty

انگلیسی ها

with their courteous remarks.

با اظهارات مؤدبانه خود فاقد صداقت و صداقت هستند.

Well, maybe, but you know, it's mostly just a way

خوب، شاید، اما می دانید، این بیشتر فقط راهی

of smoothing social interaction.

برای هموارسازی تعاملات اجتماعی است. این

It's our social etiquette.

آداب اجتماعی ماست.

Basically, we fear conflict and want everyone to be happy.

اساساً ما از درگیری می ترسیم و می خواهیم همه خوشحال باشند.

Admittedly, this does result in a theater

مسلماً،

of over politeness when two British people interact.

وقتی دو بریتانیایی با هم تعامل می‌کنند، این منجر به یک تئاتر بیش از حد ادب می‌شود.

For example,

به عنوان مثال،

"Sorry, is this seat free?"

"ببخشید، آیا این صندلی رایگان است؟"

"Yes, it is. Oh, I'm sorry, I had my bag on it."

"بله، همینطور است. اوه، متاسفم، کیفم را روی آن گذاشته بودم."

"Oh, no problem. Thank you, if you're sure it's free."

"اوه، مشکلی نیست. اگر مطمئن هستید که رایگان است، متشکرم."

"Yes, absolutely. No worries at all."

"بله، کاملاً. اصلاً جای نگرانی نیست."

"I can find another seat."

"من می توانم صندلی دیگری پیدا کنم."

"No, no, no, really it's fine."

"نه، نه، نه، واقعاً خوب است."

"Okay, if you're sure. Thank you."

"باشه، اگه مطمئنی. ممنون."

"You're welcome. Anytime."

"خوش اومدی. هر زمان." پس

So there you have it, British politeness.

شما آن را دارید، ادب بریتانیا.

So thank you for listening,

بنابراین از اینکه گوش دادید متشکرم

and I'm terribly sorry for taking up so much of your time.

و از اینکه وقت شما را گرفتم بسیار متاسفم.

- So, there you have it. The British politeness.

- پس، شما آن را دارید. ادب انگلیسی ها

A bit of a stereotype, I must admit.

باید اعتراف کنم که کمی کلیشه ای است.

Okay, excellent. Good.

باشه عالیه خوب

(upbeat music)

(موسیقی شاد)