10 ways to use ALRIGHT & ALL RIGHT in English

Hi, everyone.

سلام به همه.

In today's lesson I'm going to show you ten ways to use the word "alright".

در درس امروز من ده راه برای استفاده از کلمه "خوب" را به شما نشان می دهم.

Let's begin with some grammar, because there are difference between British English and

بیایید با مقداری دستور زبان شروع کنیم، زیرا بین انگلیسی بریتانیایی و

American English in whether you're writing the word "alright".

انگلیسی آمریکایی در نوشتن کلمه "خوب" تفاوت وجود دارد.

So, in American English, their preference is to write "all right" as two words.

بنابراین، در انگلیسی آمریکایی، ترجیح آنها این است که "all right" را به عنوان دو کلمه بنویسند.

That's considered more grammatically correct.

این از نظر گرامری صحیح تر در نظر گرفته می شود .

In British English, it depends.

در انگلیسی بریتانیایی بستگی دارد.

Some people say it should always be written as two words, and some people it's now acceptable

برخی از مردم می گویند همیشه باید به صورت دو کلمه ای نوشته شود، و برخی دیگر اکنون قابل قبول

to write "alright" as one word.

است که "خوب" را به عنوان یک کلمه بنویسند.

Personally, I generally write the word as one word.

من شخصاً کلمه را به صورت یک کلمه می نویسم.

I write it like this.

من آن را اینگونه می نویسم.

And that is because I consider it quite an informal expression, and most of the time

و این به این دلیل است که من آن را یک عبارت کاملا غیررسمی می دانم، و بیشتر اوقات

I use it, it feels to me that it has an informal register.

از آن استفاده می کنم، احساس می کنم که یک ثبت غیررسمی دارد.

But if you wanted to be really, really certain that you weren't making a grammatical mistake,

اما اگر می‌خواهید واقعاً مطمئن باشید که اشتباه گرامری مرتکب نشده‌اید،

if you're writing something formal, then you can spell it two words in British English.

اگر چیزی رسمی می‌نویسید، می‌توانید آن را دو کلمه به انگلیسی بریتانیایی بنویسید.

Okay, let's move now to examples of when we use this word: "alright".

خوب، بیایید اکنون به نمونه هایی از استفاده از این کلمه برویم: "خوب".

What's important to know about this word is it has different meanings, depending on how...

آنچه در مورد این کلمه مهم است این است که معانی متفاوتی دارد، بسته به نحوه...

On the tone that we use when we say it.

با لحنی که هنگام گفتن آن استفاده می کنیم.

Let's start with here.

بیایید از اینجا شروع کنیم.

Number one, when we want to reassure someone we can say: "Everything's going to be alright.

شماره یک، وقتی می‌خواهیم به کسی اطمینان دهیم، می‌توانیم بگوییم: "همه چیز درست خواهد شد.

Don't worry, everything's going to be alright."

نگران نباش، همه چیز درست خواهد شد."

That's also a song.

اون هم یه آهنگه

Do you know it?

آیا شما آن را می شناسید؟

"Everything's Gonna Be Alright."

"همه چیز درست می شه."

Sorry about my singing, but Bob Marley told us first that everything's going to be alright.

برای آواز خواندنم متاسفم، اما باب مارلی ابتدا به ما گفت که همه چیز درست خواهد شد.

Number two we can use the word "alright" to check: Is something satisfactory?

شماره دو می توانیم از کلمه "خوب" استفاده کنیم تا بررسی کنیم: آیا چیزی رضایت بخش است؟

That means: Is it okay?

یعنی: اشکالی نداره؟

I want to check that the thing I want to do is okay.

می‌خواهم بررسی کنم کاری که می‌خواهم انجام دهم درست است.

I can say: "Does this soup taste all right?

می تونم بگم: "این سوپ مزه اش

I want you to tell me.

خوبه؟ می خوام بگی.

Is it delicious?

خوشمزه است

Does the soup taste all right?"

؟ طعم سوپ خوبه؟"

Perhaps I'm going out for the evening, I'm not sure what to wear, so I try on my dress

شاید من برای عصر بیرون می روم، نمی دانم چه بپوشم، بنابراین لباسم را امتحان می کنم

and I ask you: "Is my dress alright?

و از شما می پرسم: "لباسم خوب است؟ به

Do you think it's alright for the party?"

نظر شما برای مهمانی خوب است؟"

Number three, we say the word "all right" when we're asking people about their health.

شماره سه، زمانی که از مردم در مورد سلامتی آنها می‌پرسیم، کلمه "خیلی خوب" را بیان می‌کنیم.

Perhaps they've not been well lately, so we can say: "Are you all right?"

شاید اخیراً حالشان خوب نبوده، پس می توانیم بگوییم: "خوبی؟"

We can also say that... if this would normally happen if you're walking in the street and

ما همچنین می توانیم بگوییم که ... اگر در حالت عادی در خیابان راه می روید و

somebody falls over, maybe they slip because the pavement's wet or they have a bicycle

شخصی می افتد، ممکن است به دلیل خیس بودن پیاده رو لیز بخورد یا تصادف با دوچرخه داشته باشد

accident, you can say to them: "Are you all right?

، می توانید به آنها بگویید: "همه شما هستید؟ درسته؟ حالت

Are you all right?"

خوبه؟"

And when we say it fast, then it all blends into one: "Are you all right?

و وقتی آن را سریع می گوییم، همه چیز در یکی می شود: "خوبی؟ خوب

Are you all right?"

هستی؟"

Next we have permission.

بعد ما اجازه داریم.

If you want to sit down somewhere and you're not sure if somebody's already sitting there,

اگر می خواهید جایی بنشینید و مطمئن نیستید که کسی قبلاً آنجا نشسته است،

you can politely say: "Is it alright if I sit here?

می توانید مؤدبانه بگویید: " اگر من اینجا بنشینم اشکالی ندارد؟

Is it alright?"

آیا خوب است؟"

And they will say: "Yeah, sure.

و آنها خواهند گفت: "آره، حتما.

Sit down."

بنشین."

My next examples are mainly British English examples, and these are informal expressions,

مثال‌های بعدی من عمدتاً نمونه‌های انگلیسی بریتانیایی هستند، و این‌ها عبارات غیررسمی هستند،

things we would say when we're just chatting in conversation.

چیزهایی که وقتی فقط در حال چت کردن در مکالمه هستیم، می‌گوییم.

So, here I have spelt "alright" as one word every time.

بنابراین، در اینجا من هر بار "خوب" را به عنوان یک کلمه املا کرده ام.

In my previous examples I spelt it two ways to show: Yes, this is possible, and this is

در مثال های قبلی ام، آن را به دو صورت برای نشان دادن املا کردم: بله، این ممکن است، و این

also possible; depends on your preference.

نیز ممکن است. بستگی به ترجیح شما دارد

So, number five, in British English in London specifically, but many other areas, especially

بنابراین، شماره پنج، در انگلیسی بریتانیایی به طور خاص در لندن، اما بسیاری از مناطق دیگر، به ویژه

in the south of England, we can use "alright" as a greeting, so instead of saying: "Hello.

در جنوب انگلستان، می‌توانیم از "خوب" به عنوان سلام استفاده کنیم، بنابراین به جای گفتن: "سلام،

How are you?" we just say to each other: "Alright?"

چطوری؟" ما فقط به هم می گوییم : "خوب؟"

And then they say: "Alright."

و سپس می گویند: "خوب".

We don't really put a lot of enthusiasm in it.

ما واقعاً شور و شوق زیادی در آن قرار نمی دهیم.

-"Alright?"

-"بسیار خوب؟"

-"Alright."

-"بسیار خوب."

So the first "alright" sounds like more of a question.

بنابراین اولین "خوب" بیشتر شبیه یک سوال به نظر می رسد.

"Alright?"

"بسیار خوب؟"

And it depends, the other one sometimes doesn't sound like a question.

و این بستگی دارد، یکی دیگر گاهی اوقات مانند یک سوال به نظر نمی رسد.

"Alright.

"باشه

Alright."

بسیارخوب."

But they might do the question-sounding one back as well.

اما آنها ممکن است این سوال را نیز انجام دهند.

-"Alright?"

-"بسیار خوب؟"

-"Alright?"

-"بسیار خوب؟"

It depends.

بستگی دارد.

Then you can also add "mate" or "love"; very, very informal and very familiar kind of language

سپس می توانید "mate" یا "love" را نیز اضافه کنید. زبان بسیار بسیار غیررسمی و بسیار آشنا

to use.

برای استفاده.

A lot of people don't like to be called "mate" or "love" if they don't actually know you.

بسیاری از مردم اگر واقعاً شما را نشناسند دوست ندارند به آنها «همسر» یا «عشق» خطاب کنند.

Some people think it's impolite.

برخی از مردم فکر می کنند که این کار بی ادبانه است.

So you could say: "Alright, mate?"

بنابراین می توانید بگویید: "خوب، رفیق؟"

Or you could say: "Alright, love?"

یا می توانید بگویید: "خوب، عشق؟"

Next we've got when you say yes to something but you don't really mean it, you would rather

در مرحله بعد، وقتی شما به چیزی بله می گویید اما واقعاً منظورتان آن نیست، بهتر است

say no, but you don't feel it's possible.

بگویید نه، اما احساس نمی کنید ممکن است.

So imagine your mom says to you: "Go and tidy your room", or: "Can you tidy your room today?"

بنابراین تصور کنید که مادرتان به شما می گوید: "برو اتاقت را مرتب کن" یا: "امروز می توانی اتاقت را مرتب کنی؟"

You'd say: "Alright."

شما می گویید: "باشه."

Or you'd say: "Alright."

یا می گویید: "باشه."

You're saying yes, you'd rather not do it today, but you don't have a choice.

شما می گویید بله، ترجیح می دهید امروز این کار را نکنید، اما چاره ای ندارید.

So it's not like: "Yes!"

پس اینطور نیست: "بله!"

It's not enthusiastic.

این مشتاق نیست.

Number seven is when somebody says something that's a bit random, like it doesn't really

شماره هفت زمانی است که کسی چیزی می گوید که کمی تصادفی است، مثل اینکه واقعاً

make sense or it's a bit weird, something that's random is hard to describe, but teenagers

منطقی نیست یا کمی عجیب است، توصیف چیزی که تصادفی است دشوار است، اما نوجوانان

find everything random.

همه چیز را تصادفی می یابند.

"Oh my god, that's so random."

"اوه خدای من، این خیلی تصادفی است."

They always think things are weird or a bit embarrassing.

آنها همیشه فکر می کنند چیزهای عجیب و غریب یا کمی شرم آور هستند.

So it's... a teenager would never say this one.

بنابراین... یک نوجوان هرگز این را نمی گوید.

A teenager would never say: "Alrighty, then!"

یک نوجوان هرگز نمی گوید: "خوب پس!"

That comes from an old film called Ace Ventura: Pet Detective, and he would use that as a

این برگرفته از یک فیلم قدیمی به نام Ace Ventura: Pet Detective است و او از آن به عنوان یک

catch phrase.

عبارت جالب استفاده می کند.

The English version that we always used to say when I was at school is: "Alright then.

نسخه انگلیسی که همیشه در مدرسه می گفتیم این است: "خوب پس.

That's so random.

این خیلی تصادفی است.

Alright", and you roll your eyes a bit to make it look like: "I don't know what's wrong

خوب" و شما کمی چشمان خود را می چرخانید تا به نظر برسد: "نمی دانم چه اشکالی دارد.

with that person.

شخص.

Alright then."

باشه پس."

So I wonder because I was at school when we used to say it like that, and that film was

بنابراین تعجب می‌کنم چون در مدرسه بودم، زمانی که آن را اینطور می‌گفتیم، و آن

the same kind of age, I wondered if it came from the same phrase as the film.

فیلم هم سن و سالی داشت، نمی‌دانستم که آیا از همان عبارت فیلم آمده است.

Not sure, but yeah, you say that when...

مطمئن نیستم، اما بله، شما می گویید وقتی...

It's like...

It's not really a comeback, it's just you don't have something witty to say or something

این واقعاً یک بازگشت نیست، فقط این است که شما چیزی برای گفتن شوخ و یا چیز

clever, but you're just showing that you think that person is, like, pathetic.

هوشمندانه ای ندارید، اما فقط نشان می دهید که به آن شخص فکر می کنید. رقت انگیز است

"Alright then."

"خوب پس."

So it's very teenagery.

بنابراین بسیار نوجوانانه است.

Next we have passive aggressive.

بعد تهاجمی منفعل داریم.

Passive aggressive is when you're angry about something, but you're not expressing it in

پرخاشگری منفعل زمانی است که از چیزی عصبانی هستید، اما آن

the most direct way possible.

را به مستقیم ترین شکل ممکن ابراز نمی کنید.

You can say...

می توانید بگویید...

Imagine you're angry at Steve.

تصور کنید از دست استیو عصبانی هستید.

He did something, you thought he was taking liberties with you, you're not happy about

او کاری کرد، تو فکر کردی که دارد آزادی را با تو می‌برد، از این کار راضی نیستی

it, but you say to him: "Alright, Steve.

، اما به او می‌گویی: "باشه،

Whatever, mate.

Alright, Steve.

استیو. هرچی، رفیق.

Whatever, mate."

باشه، استیو. در

There're more dismissive words in here.

اینجا کلمات رد کننده بیشتری وجود دارد .

Saying "Whatever" is quite dismissive, and calling someone "mate" when you're angry at

گفتن "هرچه باشد" کاملاً نادیده انگاشته است، و هنگامی که از دست او عصبانی هستید "همسر" خطاب

them is another way of...

کردن، راه دیگری برای...

"Mate", it's another dismissive way.

"همسر" است، این یک راه طردکننده دیگر است.

If you put it all together, obviously it's not alright, the situation.

اگر همه را کنار هم بگذارید، بدیهی است که اوضاع خوب نیست.

"All right", the words themselves mean all right, mean good, but if we use them like

"بسیار خوب"، خود کلمات به معنای خوب است، به معنای خوب هستند، اما اگر آنها را به این صورت استفاده

this it actually means the opposite, it's not all right now.

کنیم، در واقع به معنای برعکس است، اکنون همه چیز درست نیست.

But it could mean I don't want to argue with you now, I don't want to make a bigger deal now.

اما این می تواند به این معنی باشد که من نمی خواهم اکنون با شما بحث کنم، من نمی خواهم اکنون معامله بزرگتری انجام دهم.

But we could also say the same sentence with a more angry tone, and then it wouldn't be

اما می‌توانیم همان جمله را با لحن خشمگین‌تری بگوییم، و آن‌وقت

passive aggressive, it would just be aggressive.

تهاجمی منفعل نخواهد بود، فقط تهاجمی خواهد بود.

It would be like: "Alright, Steve.

این مانند: "خوب، استیو.

Whatever, mate."

هر چه باشد، رفیق."

That would be aggressive.

این تهاجمی خواهد بود.

Number nine we can use it as an exclamation.

شماره نه را می توانیم به عنوان یک تعجب استفاده کنیم.

This would be something like: "Alright!

این چیزی شبیه به این خواهد بود : "

Let's get going!

باشه! بیا راه برویم!

Alright, we're done.

بسیار خوب، کارمان تمام شد.

Come on."

بیا."

And lastly, this one is a British English expression.

و در آخر، این یک عبارت انگلیسی بریتانیایی است.

When you think somebody's good looking, it can be a woman, it can be a man, when you

وقتی فکر می‌کنید فردی خوش‌تیپ است، می‌تواند یک زن باشد، می‌تواند یک مرد باشد،

think they're good looking, you can say: "He's a bit of alright."

وقتی فکر می‌کنید که ظاهر خوبی دارد، می‌توانید بگویید: "او کمی خوب است."

Or you can say: "She's a bit of alright."

یا می توانید بگویید: " او کمی خوب است."

So there, there we go.

بنابراین آنجا، ما به آنجا برویم.

We have different ways to use "alright" that depend on the tone of voice.

ما روش های مختلفی برای استفاده از "خیلی خوب" داریم که به تن صدا بستگی دارد.

These are all British English expressions that we use in informal situations.

اینها همه عبارات انگلیسی بریتانیایی هستند که ما در موقعیت های غیررسمی استفاده می کنیم.

Americans would also use this one, and sometimes number eight, and number nine.

آمریکایی‌ها نیز از این یکی استفاده می‌کردند و گاهی از شماره هشت و نه عدد استفاده می‌کردند.

And remember: Americans, if they were going to write it, they'd do two words.

و به یاد داشته باشید: آمریکایی ها، اگر قرار بود آن را بنویسند، دو کلمه انجام می دادند.

So that's everything that you need to know.

پس این همه چیزی است که باید بدانید.

Alright, now it's time for you to do the quiz.

بسیار خوب، اکنون وقت آن است که شما مسابقه را انجام دهید.

Thanks for watching. Bye.

ممنون از ملاحظه تان. خدا حافظ.