How to talk like a REAL Londoner

Hi, everyone. I'm Jade. What we're talking about today

سلام به همه. من جید هستم. آنچه امروز در مورد آن صحبت

is the London accent, and it's called "Multicultural London English"

می کنیم لهجه لندنی است و زبان شناسان آن را "انگلیسی لندنی چند فرهنگی" می نامند

by linguists, but I'm going to call it "Real London English".

، اما من آن را "انگلیسی واقعی لندنی" می نامم.

It's the accent that a lot of people speak... Speak, like, if you come to London and you're

این لهجه ای است که خیلی ها به آن صحبت می کنند... صحبت کنید، مثلاً اگر به لندن بیایید و

just walking around the street, you're going to hear this accent a lot. Yeah? And I made

فقط در خیابان قدم بزنید، این لهجه را زیاد خواهید شنید. آره؟ و من

a different video about this accent, all the words that you can use to sound like this,

یک ویدیوی متفاوت در مورد این لهجه ساختم، همه کلماتی که می توانید برای این صدا استفاده کنید،

all the slang and stuff. I made... That's a different video. But in this video I'm going

همه عامیانه و چیزهای دیگر. من ساختم... این یک ویدیو متفاوت است. اما در این ویدیو می خواهم

to talk about the grammar, because you know what? A lot of people when they hear this

در مورد گرامر صحبت کنم، زیرا می دانید چیست؟ بسیاری از مردم وقتی این

kind of accent, they say: "Oh, that's... That's lazy speech or they're not speaking correctly."

نوع لهجه را می شنوند، می گویند: "اوه، این ... این صحبت تنبل است یا آنها درست صحبت نمی کنند."

But actually this is a variety of English. It does has its own rules of pronunciation

اما در واقع این یک نوع زبان انگلیسی است. قوانین تلفظ و دستور زبان خاص خود را دارد

and grammar. It's not like people just make it up themselves and they're all just sounding

. اینطور نیست که مردم خودشان آن را درست کنند و همه آنها

a bit wrong. You know, it's a... It's a style of English, like you've probably heard of

کمی اشتباه به نظر می رسند. می دانید، این یک ... این یک سبک انگلیسی است، همانطور که احتمالاً شنیده اید

RP is a particular style, a posh style of English, this also has rules. So I'm going

RP یک سبک خاص است، یک سبک شیک انگلیسی، این نیز قوانینی دارد. بنابراین من قصد دارم

to tell you some of those rules.

برخی از آن قوانین را به شما بگویم.

What I'll mention first is it's a London accent, but the London accent you've probably heard

اولین چیزی که من به آن اشاره خواهم کرد این است که لهجه لندنی است، اما لهجه لندنی که احتمالاً در مورد

of is Cockney English, and I would say that not so many people speak with a Cockney accent

آن شنیده اید، Cockney English است، و من می گویم که بسیاری از مردم دیگر با لهجه کاکنی صحبت

anymore if they're... If they're a youngish person, they don't really speak with a Cockney

نمی کنند، اگر ... او یک فرد جوان است، آنها واقعاً با لهجه کاکنی صحبت نمی کنند

accent. It's kind of dying or is dead. And this accent has replaced it. But what we see

. به نوعی در حال مرگ است یا مرده است. و این لهجه جایگزین آن شده است. اما چیزی که

in this accent is a lot of similar details that we have in the Cockney accent, so I'm

در این لهجه می بینیم، جزئیات مشابه زیادی است که در لهجه کاکنی داریم، بنابراین من

going to tell you all about those similarities.

قصد دارم همه این شباهت ها را به شما بگویم .

First I just want to talk generally about the qualities of this accent. What do you

ابتدا فقط می خواهم به طور کلی در مورد ویژگی های این لهجه صحبت کنم.

actually hear from this accent? So, the pace of the accent is quite slow, you don't really

واقعاً از این لهجه چه می شنوید؟ بنابراین، سرعت لهجه بسیار کند است، شما واقعاً

rush what you're saying. Although, if it's in a hip hop track or a grime track and you're

در آنچه می گویید عجله نمی کنید. اگرچه، اگر در یک آهنگ هیپ هاپ یا یک آهنگ گریم باشد و در حال

listening to music, it can be really, really fast as well. But in general, the pace is

گوش دادن به موسیقی هستید، می تواند واقعاً بسیار سریع نیز باشد. اما به طور کلی، سرعت پایین است

slow. If you can, you got to make your voice lower. You got to speak from not high in your

. اگر می توانید، باید صدای خود را پایین بیاورید. شما باید از گلوی نه چندان بلند صحبت کنید

throat. You got to low... You got to lower what you're saying, speak from your lungs,

. تو باید پایین بیایی... باید حرفت را پایین بیاوری، از ریه هایت حرف بزن،

speak low. Keep it deep. Also, I'm going to say it's sharply iambic, that means you go

کم حرف بزن. آن را عمیق نگه دارید. همچنین، من می خواهم بگویم که به شدت iambic است، یعنی شما به

up, down, up, down. When you're speaking it's like there's different steps in what you're

بالا، پایین، بالا، پایین بروید. وقتی در حال صحبت هستید، مثل این است که مراحل مختلفی در صحبت شما وجود

saying; stress, unstress, stress, unstress, stress, unstress. And I think that altogether

دارد. استرس، بی استرس، استرس، بی استرس، استرس، بی استرس. و من فکر می کنم که در

it gives this a musical... A musical quality on my ears, anyway, as a native speaker.

مجموع به این یک موزیکال می دهد... به هر حال، به عنوان یک زبان مادری، یک کیفیت موسیقایی در گوش من است.

It's not... It's not a very harsh-sounding accent. It's... Cockney on the... Cockney, on the

این نیست... این لهجه خیلی تند نیست. از طرف دیگر... کاکنی از طرف

other... On the other hand is a lot sharper and like spoken higher in the throat. Yeah?

دیگر... از طرف دیگر بسیار تیزتر است و مانند صحبت در بالا در گلو. آره؟

And it might be the kind of accent that gets on your nerves. No offence, Cockneys, I'm

و ممکن است این نوعی لهجه باشد که اعصاب شما را به هم می زند. بدون توهین، کاکنیز، من

just making a comparison between the music of the two... Of the two varieties.

فقط بین موسیقی این دو مقایسه می کنم... از بین این دو نوع.

So, bearing this in mind, what are the actual rules of speaking like this? So, a "t" sound

بنابراین، با در نظر گرفتن این موضوع، قوانین واقعی صحبت کردن به این شکل چیست؟ بنابراین، صدای "ت"

becomes a "d" sound at the beginning of words. So, instead of saying: "that" with a "t" at

در ابتدای کلمات به صدای "د" تبدیل می شود. بنابراین، به جای گفتن: "که" با "ت"

the end, it's: "dat"; "there", "dere"; "them", "dem"; "then", "den".

در پایان، آن است: "دات"; "آنجا"، "دره"؛ "آنها"، "دم"؛ "پس"، "دن".

Also, these words here,

همچنین، این کلمات در اینجا،

I'll say them in proper English: "something", "nothing", "anything". Compare these to Cockney

آنها را به زبان انگلیسی مناسب می گویم: "something"، "nothing"، "anything". اینها را با انگلیسی کاکنی مقایسه کنید

English: "somefink", "nuffink", "anyfink" because in Cockney English you change the

: "somefink"، "nuffink"، "anyfink" زیرا در انگلیسی Cockney شما

"ing" to a "k", and you change the "th" to an "f", so in Cockney English it's like that.

"ing" را به "k" تغییر می دهید، و "th" را به "f" تغییر می دهید، بنابراین در انگلیسی Cockney Cockney English مثل اونه.

"Somefink", "nuffink". But in this accent we're putting a glottal stop in the middle

"Somefink"، "nuffink". اما در این لهجه ما در وسط کلمه یک نقطه گلوتال قرار می دهیم

of the word, so instead of saying: "something", "su-in", "nu-in", "anytin". So, it's quite

، بنابراین به جای گفتن: "چیزی"، "سو-این"، "نو-این"، "آنیتین". بنابراین، گفتن این کلمات

different to Cockney English in this respect, saying those words.

با کاکنی انگلیسی کاملاً متفاوت است.

But it's the same as Cockney English in that for both varieties, both these different accents

اما مانند انگلیسی Cockney است که برای هر دو نوع، هر دو لهجه متفاوت

we do something called "h" dropping, we don't say the "h" all the time at the beginning

، کاری به نام "h" انداختن انجام می دهیم، ما همیشه "h" را در

of words. So, for example, the word "have" becomes "ave". "Ave you seen dat?

ابتدای کلمات نمی گوییم. پس مثلاً کلمه «دار» به «ave» تبدیل می شود. آیا

Ave you seen dat?" That was the word "that".

شما آن را دیده اید؟ این کلمه "آن" بود.

"Have you seen that?" Not grammatically-sounded

"آیا شما آن را دیده اید؟" نه انگلیسی از نظر دستوری

English, but something that could be said in this variety.

، بلکه چیزی است که در این تنوع می توان گفت.

And I mentioned to you just now a glottal stop. Maybe you don't know what a glottal

و من همین الان به شما یک توقف گلوتال اشاره کردم . شاید ندانید توقف گلوتال

stop is. It's when we don't say a "t" sound in London accents. So, Cockney English, this

چیست. زمانی است که با لهجه های لندنی صدای «ت» نمی گوییم . بنابراین، انگلیسی Cockney، این

accent, also the accent that I have which is called Estuary English sometimes, quite

لهجه، همچنین لهجه ای که من دارم که گاهی اوقات به آن انگلیسی Estuary

a lot I'm not saying "t". I just make a sort of absence of sound, not saying something.

می گویند، خیلی زیاد نمی گویم "t". من فقط نوعی غیبت صدا ایجاد می کنم، چیزی نمی گویم.

And instead of "t" there's nothing. So, for example, this is: "What you got?"

و به جای "t" چیزی وجود ندارد. بنابراین، برای مثال، این است: "چی گرفتی؟"

I said that with t's. I'll say it without t's now. "Wha you go? Wha you go?" "O" with no "t". So,

این را با t's گفتم. حالا بدون t می گویم. "چی میری؟ چی میری؟" "O" بدون "t". بنابراین،

we're very keen of glottal stops in London. We don't like to say t's that much. Is it

ما بسیار مشتاق توقف‌های گلوتال در لندن هستیم. ما دوست نداریم بگوییم اینقدر زیاد است. آیا

lazy pronunciation? Well, we must all be lazy because you go around, that's what you hear,

تلفظ آن تنبل است؟ خوب، همه ما باید تنبل باشیم، زیرا شما به اطراف می روید، این چیزی است که می شنوید،

glottal stops. And in comments on my other videos people have always left quite funny

گلوتال متوقف می شود. و در کامنت‌های ویدیوهای دیگر من، مردم همیشه

comments where they say things like:

نظرات خنده‌داری می‌گذارند که در آنها جملاتی از این قبیل می‌گویند:

"When I came to London I remember standing at the

"وقتی به لندن آمدم، یادم می‌آید که در

bus stop, and this guy came up to me and he said: 'Have you got a ligh-er?'"

ایستگاه اتوبوس ایستاده بودم، و این مرد به سمت من آمد و گفت: "آیا شما یک روشن تر؟»

And the guy's maybe confused, doesn't know what he's talking about.

و آن مرد شاید گیج شده است، نمی داند در مورد چه چیزی صحبت می کند.

And finally he realized... Realizes

و بالاخره متوجه شد... متوجه می شود

the guy was saying: "Do you have a lighter?" And then from that realizing: "Oh, maybe 't'

که پسر می گفت: فندک داری؟ و بعد از آن فهمیدن: "اوه، شاید "ت"

is not said here", so it's something to bear in mind, you people who dislike lazy pronunciation.

در اینجا گفته نشده باشد، بنابراین باید به خاطر داشته باشید، افرادی که تلفظ تنبل را دوست ندارید.

What else can we say? Shortened words. So a word like "enough" becomes one syllable:

چه چیز دیگه ای ما می توانیم بگوییم؟ کلمات کوتاه شده بنابراین کلمه ای مانند «کافی» یک هجا می شود:

"nuff". "Brother", when 10 years ago "brother" turned to "bro", but now apparently the same

«نوف». «برادر» وقتی 10 سال پیش «برادر » به «برادر» تبدیل شد، اما حالا ظاهراً همین

word has turned to "bra", "bra". What you sayin', bra? What are you saying, brother?

کلمه به «برا» تبدیل شده است. چی میگی سوتین؟ چی میگی داداش

Also the end of words, so this "ing" sound... We mentioned it over here for "somefink", "nuffink",

همچنین انتهای کلمات، پس این صدای "ینگ"... ما آن را در اینجا برای "somefink"، "nuffink" ذکر

we're not... We're not saying it. We're just replacing that. Either we're saying

کردیم، ما نیستیم ... ما آن را نمی گوییم. ما فقط آن را جایگزین می کنیم. یا می

not... We're not saying "ing", "suhin". We're not... We're not using it at the end of words.

گوییم نه... نمی گوییم «ینگ»، «سوهین». ما نیستیم... ما از آن در آخر کلمات استفاده نمی کنیم.

"Wanna" and "gonna" non-standard examples of elision where you put "going to"

«Wanna» و «gonna» مثال‌های غیراستاندارد elision که در آنها «going to»

and "want to" together as one word.

و «می‌خواهم» را به عنوان یک کلمه کنار هم قرار می‌دهید.

"Gonna", "wanna". "I'm gonna go der later.",

"میخوام"، "میخوام". "I'm gonna gona der later."

"I'm going to go there later."

"I'm gonna to go der later."

So, in this kind of accent we always make contractions wherever we can just

بنابراین، در این نوع لهجه، ما همیشه هر جا که بتوانیم انقباض ایجاد می کنیم

to make all the sounds flow together really. Yeah, just to make it easier for pronunciation

تا همه صداها واقعاً در کنار هم جاری شوند. بله، فقط برای اینکه تلفظ را راحت تر کنید

so you can speak quickly.

تا بتوانید سریع صحبت کنید.

And the last point I want to make is about double negatives. You've probably heard the...

و آخرین نکته ای که می خواهم بگویم در مورد منفی های دوگانه است. احتمالاً شنیده اید که ...

This is non-standard grammar in English to put two negative words or a negative verb

این دستور زبان انگلیسی غیر استاندارد برای قرار دادن دو کلمه منفی یا یک فعل منفی

and a negative in a sentence. So if you... If you've heard the saying: "I didn't do nothing"

و یک منفی در یک جمله است. پس اگر شما... اگر این ضرب المثل را شنیده اید که «من هیچ کاری نکردم

is wrong, you're right, it's not standard pronunciation. But in this accent, you would

» اشتباه است، درست می گویید، تلفظ استاندارد نیست . اما در این لهجه از شما

be expected to always use double negatives. You would be expected to say:

انتظار می رود همیشه از نگاتیوهای دوگانه استفاده کنید. از شما انتظار می رود که بگویید:

"I didn't do nuhin", rather than: "I didn't do anything." People just wouldn't say that. It would sound

"من نوهین انجام ندادم"، به جای: "من کاری نکردم." مردم این را نمی گویند.

a bit wrong. Double negatives are to be used in this kind of style of speaking.

کمی اشتباه به نظر می رسد. نگاتیوهای دوتایی باید در این نوع صحبت کردن استفاده شوند.

These... These last couple of things, they're not rules, they're just extra little things

اینها... این دو مورد آخر ، قوانین نیستند، فقط چیزهای کوچک اضافی هستند

I think you should know. So we use this... I don't know why I'm saying "we", because

که فکر می کنم باید بدانید. بنابراین ما از این استفاده می کنیم... نمی دانم چرا می گویم "ما"،

I don't speak like this, but I mean I'm speaking as a Londoner. "Ain't". "Ain't" means something

چون اینطور صحبت نمی کنم، اما منظورم این است که من به عنوان یک لندنی صحبت می کنم. "نیست". "آین" به معنای چیزی

like "am not". "I ain't gonna do it.", "I'm not going to do it." "Innit" is just a way

شبیه "من" نیست. "من این کار را نمی کنم."، "من این کار را انجام نمی دهم." "Innit" فقط

of showing agreement. For example...

راهی برای نشان دادن توافق است. به عنوان مثال ...

Oo, what am I going to say about "innit"?

اوه، من در مورد "innit" چه بگویم؟

That chicken shop is bare... Is bare peng...

آن مرغ فروشی برهنه است... بره پنگ است...

No, no, no. That's really bad. I don't know. "Innit" means

نه، نه، نه. این واقعا بد است. من نمی دانم. "Innit" به معنای

"isn't it", and I can't think of anything people say about it. You want someone to agree

"مگر نیست" است و من نمی توانم به چیزی فکر کنم که مردم در مورد آن می گویند. شما می خواهید یکی با شما موافق باشد

with you, you say: "I'm right, innit?", "I'm right, isn't that true?"

، می گویید: "درست می گویم، اینیت؟"، "راست می گویم، این درست نیست؟"

And also this is... You know the word "text", the verb "text" for when you send a message

و همچنین این ... شما کلمه "متن" را می دانید ، فعل "متن" را برای زمانی که با

to someone on your mobile phone, well, when I was at school this word came into the language

تلفن همراه خود برای کسی پیام می فرستید، خوب، زمانی که من در مدرسه بودم این کلمه وارد زبان شد

because before that we didn't do texting. And I remember when I was at school when people

زیرا قبل از آن ما پیامک انجام نداد و به یاد دارم زمانی که در مدرسه بودم وقتی مردم

started to use "text" as a verb, it was always the same. It didn't have a past tense. So

شروع به استفاده از "متن" به عنوان فعل کردند، همیشه یکسان بود. زمان گذشته نداشت. بنابراین

if you were talking about the past, you would say:

اگر در مورد گذشته صحبت می کردید، می گفتید:

"I text him. I text him earlier. I already sent the message."

"من به او پیام دادم. زودتر به او پیام دادم. قبلاً پیام را فرستادم."

We didn't say: "texted". And what I noticed later is that when, like,

ما نگفتیم: "پیامک". و چیزی که بعداً متوجه شدم این است که وقتی

parents and everybody started texting, then it became "texted", but many, many people

والدین و همه شروع به ارسال پیامک کردند ، "پیامک" شد، اما بسیاری از مردم

still say: "I text", "I text" to talk about the past, and I have to... I have to say that

هنوز هم می گویند: "پیام می فرستم"، "پیام می فرستم" تا در مورد گذشته صحبت کنم، و من دارم به... باید بگویم که

for me I'm more comfortable using the non-standard way to say: "I text", talking about the past

برای من راحت تر از روش غیر استاندارد برای گفتن: "پیام می فرستم" استفاده می کنم، در مورد گذشته صحبت می کنم

because it... To me it just seemed like other people came along and just changed the language

زیرا ... به نظرم اینطور به نظر می رسید که افراد دیگری آمده اند و فقط

when it was already being said one way. Anyway.

زمانی که قبلاً یک طرفه گفته می شد زبان را تغییر داد. به هر حال.

That brings us to this one. Sometime... "Anyways" is not a standard word. You won't find it

که ما را به این یکی می رساند. گاهی ... "به هر حال" یک کلمه استاندارد نیست. شما آن را

in the dictionary, it would be wrong. But in this accent you can say "anyways". Anyways,

در فرهنگ لغت پیدا نمی کنید، اشتباه است. اما در این لهجه می توانید بگویید "به هر حال". به هر حال

this lesson's finished now. This lesson's done. Do you get me?

این درس الان تموم شده این درس تمام شد منو میفهمی؟

So, what I'd like you to do is go and do the quiz on this lesson now.

بنابراین، کاری که من می‌خواهم انجام دهید این است که اکنون بروید و امتحان این درس را انجام دهید.

I'm not telling you to speak like this.

من نمیگم اینجوری حرف بزن

I'm not telling you to speak like this, but I'm pointing out something

من به شما نمی گویم که این گونه صحبت کنید، اما به چیزی اشاره می کنم

that exists if you come to London. Many people speak like this, so this is for your listening

که اگر به لندن بیایید وجود دارد. بسیاری از مردم اینگونه صحبت می کنند، بنابراین

benefit if you ever come here. Also just for your general interest to know a little bit,

اگر زمانی به اینجا بیایید، این به نفع شنیداری شماست. همچنین صرفاً برای علاقه عمومی شما که کمی بدانید،

just to even get that idea in your head that just because somebody doesn't speak correctly

فقط برای اینکه حتی این ایده را در ذهن خود ایجاد کنید که فقط به این دلیل که کسی مانند کتاب درسی درست صحبت نمی کند

like the textbook, it doesn't mean that they're just lazy or sloppy. They still have rules

، به این معنی نیست که آنها فقط تنبل یا شلخته هستند. آنها هنوز قوانینی

in the way they speak, so something for you to consider.

در نحوه صحبت کردن دارند، بنابراین شما باید به چیزی توجه کنید.

I would like you to subscribe here on my engVid channel. Plus,

از شما می خواهم در کانال engVid من در اینجا مشترک شوید. به علاوه،

I would like you to subscribe on my personal channel because

من از شما می خواهم که در کانال شخصی من مشترک شوید زیرا

I've got two YouTube channels.

من دو کانال YouTube دارم.

And that's it for today, so I'm going to go now.

و این برای امروز است، بنابراین من اکنون می روم.

Do you know what I'm saying? I'm gonna go.

میدونی چی میگم؟ میخواهم بروم.

Gonna get me... Get me some fried chicken from that chicken shop,

میخوای منو بگیری... از اون جوجه فروشی برام مرغ سوخاری بیار،

so allow that. See you later.

پس اجازه بده. بعدا میبینمت.