How to start a conversation: 5 things to say after "hello"

God, I love your lips, Angelina.

خدایا عاشق لبات هستم آنجلینا.

Hi. James from engVid.

سلام. جیمز از engVid.

I was just thinking to myself: Well, I know it's very difficult to practice English because

من فقط با خودم فکر می کردم: خوب، می دانم که تمرین انگلیسی بسیار دشوار است زیرا

you don't get a lot of practice with English speakers, but if there were a way I could

با انگلیسی زبانان تمرین زیادی نمی کنید ، اما اگر راهی وجود داشت می توانستم

teach you how to get past "Hello" to make the conversation grow and perhaps have the

به شما یاد بدهم که چگونه از "Hello" عبور کنید تا درست کنید. مکالمه بیشتر می شود و شاید

other person come back and talk to you, that would be of great value.

بخواهید که طرف مقابلتان بازگردد و با شما صحبت کند ، این ارزش زیادی خواهد داشت.

So this lesson is about how to get past "Hello" and make a beautiful conversation flow.

بنابراین این درس در مورد چگونگی عبور از «سلام» و جریان دادن به یک مکالمه زیبا است.

All right?

خیلی خوب؟

I'm going to use Angelina to help me later on when I do an example, but for now I will

من از آنجلینا استفاده خواهم کرد تا بعداً وقتی مثالی را انجام دهم به من کمک کند، اما فعلاً

tell you more.

بیشتر به شما خواهم گفت.

See? He's like: "Tell me more. Hmm. I'm interested."

دیدن؟ او مانند: "بیشتر بگو. هوم. من علاقه مند هستم."

And so am I.

و من هم همینطور. خیلی

All right, so let's go to the board, shall we?

خوب، پس بیایید به هیئت مدیره برویم، می توانیم؟

I'm going to give you five conversation openers.

من قصد دارم به شما پنج بازکننده گفتگو بدهم.

You've said: "Hello", where do you go?

گفتی: سلام کجا میری؟

Personally I hate this because I teach and I hear people say:

من شخصاً از این متنفرم زیرا تدریس می کنم و می شنوم که مردم می گویند:

"Hello. My name is James. I am from Japan, Tokyo."

"سلام. نام من جیمز است. من اهل ژاپن، توکیو هستم."

The conversation is essentially dead.

گفتگو اساساً مرده است.

Dunh-dunh-dunh-dunh.

دانه-دونه-دونه-دونه.

Don't know if that's the wedding theme or the theme from Star Wars.

نمی دانم که این تم عروسی است یا موضوعی از جنگ ستارگان.

Doesn't matter. You understand.

مهم نیست می فهمی.

It's killed.

کشته شده است.

Nobody cares.

هیچکس اهمیت نمیدهد.

You've said everything that they need to know and then they're done.

شما همه چیزهایی را که آنها باید بدانند گفته اید و سپس آنها تمام شده اند.

So why don't we do something that actually gets them to open up and want to tell you information?

پس چرا ما کاری انجام نمی دهیم که در واقع آنها را باز کنند و بخواهند اطلاعاتی به شما بدهند؟

Okay?

باشه؟

So the first one we're going to do is this one.

بنابراین اولین کاری که می خواهیم انجام دهیم این است.

I like this one.

من این یکی را دوست دارم.

It's so easy, it's so true.

خیلی آسونه، خیلی درسته

Look for something that someone is wearing or has that you actually like.

به دنبال چیزی باشید که کسی می پوشد یا دارد که واقعاً دوست دارید.

You're not going to steal it, so don't think about that.

قرار نیست آن را بدزدی، پس به آن فکر نکن.

But what I mean is you like.

اما منظور من این است که شما شبیه آن هستید.

You like the t-shirt, you like the jeans, the ear rings or something, you're like: "Cool",

شما تی شرت را دوست دارید، شلوار جین، حلقه گوش یا چیزی را دوست دارید، مانند: "باحال"،

because that will be sincere.

زیرا این صادقانه خواهد بود.

"Sincere" means that you really mean it and the person can feel that from you, so they'll

"صادقانه" به این معنی است که شما واقعاً این را معنا می کنید و آن شخص می تواند از شما این احساس را داشته باشد، بنابراین آنها

want to share with you because you're being honest with them.

می خواهند با شما در میان بگذارند زیرا شما با آنها صادق هستید.

All right?

So we look here, number one, walk up and say...

خیلی خوب؟

بنابراین ما به اینجا نگاه می کنیم، شماره یک، بالا می رویم و می گوییم...

So it's like: "Hello. Love your __________ (jacket, t-shirt). That is so cool."

پس مانند: "سلام. عاشق __________ (کت، تی شرت) خود باشید. این خیلی باحال است."

Yeah?

آره؟

"Where did you get them?" or "Where did you get it?"

"از کجا گرفتیشون؟" یا "از کجا گرفتی؟"

Notice I didn't say: "Where did you buy it?" because some of the coolest things someone's

توجه کنید نگفتم: "از کجا خریدی؟" زیرا برخی از جالب‌ترین چیزهایی که کسی

going to be wearing won't be from this country.

قرار است بپوشد از این کشور نخواهد بود.

It might be: "Hey. I was in India and I picked up these beads.

ممکن است این باشد: "هی. من در هند بودم و این مهره ها را برداشتم.

Yeah, it was really cool.

آره، واقعا عالی بود.

I was outside this ashram and..."

من بیرون از این آشرام بودم و..."

And now you've got a conversation you didn't even know.

و حالا شما مکالمه ای دارید که حتی نمی دانستید.

Or it might be: "Oh, I was downtown in the hippie section, you know, and it was really cool, there was all this art."

یا ممکن است اینطور باشد: "اوه، من در مرکز شهر در بخش هیپی بودم، می دانید، و واقعا عالی بود، این همه هنر وجود داشت."

You've started a conversation.

شما یک مکالمه را شروع کرده اید.

If you say: -"...buy them?"

-"At the gap."

اگر بگویید: -"... آنها را بخرید؟"

-"در شکاف."

Finished.

تمام شده.

So: "Hey. Where did you get them?"

بنابراین: "هی. آنها را از کجا آوردی؟"

Let them say "buy". Don't bring that up.

بگذارید بگویند «خرید». آن را مطرح نکن

Okay?

Follow that up with right away...

باشه؟

As soon as you say: "Where did you buy them...?"

همین که گفتی: "از کجا خریدی ...؟"

It's true...

درسته...

It might not be true right now, but it could be true, you say:

شاید الان درست نباشه ولی میتونه درست باشه میگی:

"Because I really have to get a cool present",

"چون واقعا باید یه هدیه باحال بگیرم"

or: "...an interesting gift for my nephew/my brother/my sister/my friend."

یا: "...یه هدیه جالب برای برادرزاده ام/برادرم/ خواهرم/دوستم."

Right? Or girlfriend, whatever, or your wife.

درست؟ یا دوست دختر، هر چه، یا همسرت.

By saying that you're saying, well, one thing, you have other friends.

با گفتن این که می گویید، خوب، یک چیز، شما دوستان دیگری دارید.

But number two, you're giving them: "Cool".

اما شماره دو، شما به آنها می گویید: "باحال".

You're saying whatever they're wearing is interesting, cool, different enough that it

شما می گویید هر چیزی که آنها پوشیده اند جالب است، جالب است، آنقدر متفاوت است که

stopped you to talk to them.

شما را از صحبت کردن با آنها باز می دارد.

By example or by extension, that means added on you're saying:

به عنوان مثال یا با بسط، به این معنی است که شما می گویید:

"You're kind of cool, too, because you're wearing it

"تو هم خیلی باحالی، چون آن را می پوشی

and I think it's cool, so it's got to be cool and only a cool person would buy it."

و به نظر من عالی است، بنابراین باید باحال باشد و فقط یک فرد باحال می تواند بخرد. آی تی."

Right?

درست؟

This is why it works, you've given them two compliments.

به همین دلیل است که کار می کند، شما به آنها دو تعریف کرده اید.

Who doesn't want to be complimented?

چه کسی نمی خواهد از او تعریف شود؟

First you're saying I'm wearing something cool, then you're saying:

ابتدا می گویید من یک چیز باحال می پوشم، سپس می گویید:

"I need to get something cool, and clearly what you have is cool."

"من باید چیز جالبی تهیه کنم، و واضح است که آنچه داری باحال است."

I'm probably going to talk to you and go: "Well, you know, thanks for saying that.

من احتمالاً قرار است با شما صحبت کنم و بگویم: "خب، می دانید، ممنون که این را گفتید.

I liked it because..."

من از آن خوشم آمد زیرا ..."

And conversation started, and now you have an opportunity to maybe later on talk more,

و گفتگو شروع شد، و اکنون فرصتی دارید که شاید بعداً بیشتر صحبت کنید،

and that's how you get your practice.

و این چگونه تمرین خود را دریافت می کنید

Number two, how about this one?

شماره دو، این یکی چطور؟

"Wow, you are __________ (tall)"

"وای، تو __________ (قد بلند)"

or: "You have __________ (really bright eyes)",

یا: "شما __________ (واقعاً چشمان روشن) دارید"،

or something that has to do with the physical body.

یا چیزی که به بدن فیزیکی مربوط می شود.

The first one was about things. Physical.

اولی در مورد مسائل بود. فیزیکی.

Now we want to talk about physical.

حالا می خواهیم در مورد فیزیکی صحبت کنیم.

And you followed that up with: "What do you do?"

و شما آن را با این جمله دنبال کردید : "چه کار می کنی؟"

Huh?

متعجب؟

Example, you see someone, you go:

مثلا یکی رو میبینی، میری:

"Wow, you have amazing skin. What do you do to make it so clear?"

"وای، تو پوست شگفت انگیزی داری، چیکار میکنی که اینقدر شفاف بشه؟"

Okay?

باشه؟

Hmm.

Or: "Wow, you're tall. What do you do?

هوم

یا: "وای تو قد بلندی چیکار

Do you play sports or anything like that?"

میکنی ورزش میکنی یا اینجوری؟"

Okay?

باشه؟

You follow it up.

تو پیگیری کن

This is the follow up, as I said: "What do you do?"

این پیگیری است، همانطور که گفتم: "چه کار می کنید؟"

But why does this work?

اما چرا این کار می کند؟

Now, notice this is green and I have green up here.

حالا، توجه کنید که این سبز است و من اینجا سبز شده ام.

You probably noticed it but didn't understand why I skipped it.

احتمالا متوجه شدید اما متوجه نشدید که چرا آن را رد کردم.

I live in North America and basically I could say this is true for a lot of Western society.

من در آمریکای شمالی زندگی می کنم و اساساً می توانم بگویم این برای بسیاری از جامعه غربی صادق است.

We prefer you give compliments on positive things.

ما ترجیح می دهیم از چیزهای مثبت تعریف کنید.

Being tall is a positive thing in our society.

قد بلند بودن یک چیز مثبت در جامعه ماست.

Alex, if you've ever seen him, he's a giant, but I wouldn't call him a giant because that's

الکس، اگر تا به حال او را دیده باشید، او یک غول است، اما من او را غول نمی گویم زیرا این

not necessarily positive.

لزوما مثبت نیست.

But saying he's very tall, he'll be:

اما با گفتن اینکه او خیلی بلند است، می گوید:

"Yes, I am. I'm very tall."

"بله، هستم. من خیلی قد بلند هستم."

Saying, like: "You're this big huge thing", not good.

گفتن، مانند: "تو این چیز بزرگی هستی"، خوب نیست.

So don't talk about things that might be negative.

بنابراین در مورد چیزهایی که ممکن است منفی باشد صحبت نکنید.

If someone is very big in weight, but not muscle, fat, you can't say that.

اگر فردی از نظر وزن بسیار بزرگ است، اما عضله و چاق نیست، نمی توانید این را بگویید.

They won't like it.

آنها آن را دوست نخواهند داشت.

Even if you think it's delicious, they won't like it.

حتی اگر فکر می کنید خوشمزه است، آن را دوست ندارند.

If you think they're too short, like: "Wow, are you ever small.

اگر فکر می کنید خیلی کوتاه هستند، مانند: "وای، آیا تا به حال کوچک

You're so small I could..."

هستی؟ تو آنقدر کوچکی که می توانم..."

Not a compliment.

تعارف نیست.

Okay? So tall is good, bright eyes, good skin, lovely teeth, great hair.

باشه؟ بنابراین قد خوب است، چشمان روشن، پوست خوب، دندان های دوست داشتنی، موهای عالی.

You know? All these things.

میدونی؟ همه این چیزها

Now, this is physical.

در حال حاضر، این فیزیکی است.

Because this is a compliment about someone's style, number one; number two is a compliment

از آنجا که این یک تعریف در مورد سبک کسی است، شماره یک. شماره دو یک تعریف

about them personally.

در مورد آنها شخصا است.

Now, the reason we don't say negative is you can't do things...

حالا دلیل اینکه ما منفی نمی گوییم این است که شما نمی توانید کارها را انجام دهید...

If you've got a negative feature in your life, like you're not tall or you're fat, you maybe

اگر یک ویژگی منفی در زندگی خود دارید، مثلاً قد بلند نیستید یا چاق هستید، شاید

can't do anything about it, so that's not nice to talk about.

نتوانید انجام دهید. هر چیزی در مورد آن، بنابراین صحبت در مورد آن خوب نیست.

But positive stuff-I know, your parents make you tall, but people don't think of that-it's

اما چیزهای مثبت - می دانم، والدینت شما را قد بلند می کنند، اما مردم به آن فکر نمی کنند -

always good.

Or good skin, right?

همیشه خوب است.

یا پوست خوب، درست است؟

Or nice hair style.

یا مدل موی زیبا

Okay?

باشه؟

Why it works, because you've complimented the person which is good.

چرا کار می کند، زیرا شما از شخص خوب تعریف کرده اید.

You've said: "Look, physically, there's something beautiful about you."

شما گفته اید: "ببین، از نظر فیزیکی، چیز زیبایی در تو وجود دارد."

But you've also, by saying: "What do you do?" if you talk about their skin, you're saying:

اما شما همچنین با گفتن: "چه کار می کنی؟" اگر در مورد پوست آنها صحبت کنید، می گویید:

"You have a talent" or: "You have a skill".

"شما استعداد دارید" یا: "شما یک مهارت دارید".

Or if they're tall, you say: "You've got to be playing sports or something."

یا اگر آنها قد بلندی دارند، می گویید: " باید ورزش کنی یا چیز دیگری."

So you're actually saying: "You have actually worked on something."

بنابراین شما در واقع می گویید: "شما در واقع روی چیزی کار کرده اید."

So you're not just saying: "You're beautiful", you're saying:

بنابراین شما فقط نمی گویید: "تو زیبا هستی"، بلکه می گویید:

"You're beautiful and you've worked on something."

"تو زیبا هستی و روی چیزی کار کرده ای."

That is good.

خوبه.

Okay?

باشه؟

So let's go over here, number three.

پس بیایید به اینجا، شماره سه برویم.

So we got the compliment, we got, you know...

پس ما تعریف کردیم، فهمیدیم...

We're suggesting you got a talent or a skill.

ما به شما پیشنهاد می کنیم استعداد یا مهارتی داشته باشید.

Number three: "I'm loving the cold/the rain/the sun."

شماره سه: "من عاشق سرما / باران / خورشید هستم."

Duh, James that's the weather, everybody does that.

اوه، جیمز، آب و هوا همین است، همه این کار را می کنند.

You're right.

حق با شماست.

Everybody talks about the weather.

همه در مورد آب و هوا صحبت می کنند.

I'm asking you to say something different, especially if you're waiting for a bus or

من از شما می خواهم چیز دیگری بگویید، به خصوص اگر منتظر اتوبوس

in an elevator.

یا آسانسور هستید.

When you say the opposite...

وقتی برعکس میگی... ها

Huh? The opposite of what you would think.

؟ برعکس آن چیزی که شما فکر می کنید.

It's a bright, sunny summer-okay?-but the last two days, three days it's been raining.

تابستان روشن و آفتابی است-خوبی؟-اما دو روز، سه روز گذشته باران می بارید.

Nobody wants rain in the summer, but you say: "How you loving the rain? I'm loving it."

هیچ کس در تابستان باران نمی خواهد، اما شما می گویید: "چطور باران را دوست داری؟ من عاشق آن هستم."

They're going to go: "Ugh, I wish it was sunny."

آنها می روند: "اوه، ای کاش آفتابی بود."

You go: "Not me.

تو برو: "نه من.

I'm a gardener.

من باغبانم.

I have a garden, and I need the rain.

من باغ دارم و به باران نیاز دارم.

My garden is beautiful."

باغ من زیباست."

They're like: "Gardener?"

آنها مانند: "باغبان؟"

You're like: "Yeah, I've got roses..."

شما مانند: "آره، من گل رز دارم..."

Conversation started.

گفتگو شروع شد.

You've brought in the unexpected.

شما چیزهای غیرمنتظره ای را وارد کرده اید.

In the winter, people don't like the cold.

در زمستان مردم سرما را دوست ندارند.

Right?

But you go: "Oh, I can't wait, so much snow."

درست؟

اما تو برو: "اوه، من طاقت ندارم ، اینهمه برف."

They go: "Snow, it's so bad to work in."

آنها می گویند: "برف، کار کردن در آن خیلی بد است."

You go: "I ski, man, I love to ski and I love going downhill.

تو برو: "من اسکی می کنم، من عاشق اسکی هستم و عاشق سرازیری هستم.

It's amazing for me. I love skiing."

این برای من شگفت انگیز است. من عاشق اسکی هستم."

So by suggesting the opposite about the weather, how good bad weather is.

بنابراین با پیشنهاد برعکس در مورد آب و هوا، هوای بد چقدر خوب است.

Huh?

متعجب؟

How good bad weather can be, you will find that it makes people go: "What?"

چقدر آب و هوای بد می تواند خوب باشد، خواهید دید که باعث می شود مردم بروند: "چی؟"

They're curious, and then you get to tell them.

آنها کنجکاو هستند، و سپس شما باید به آنها بگویید.

Now, why it works here is you're sharing something.

حالا، چرا اینجا کار می کند این است که چیزی را به اشتراک می گذارید.

When we share with each other, we open up to each other.

وقتی با هم به اشتراک می گذاریم، به روی هم باز می شویم.

You're telling me something about yourself that isn't:

شما در مورد خودتان چیزی به من می گویید که اینطور نیست:

"Hi. My name's James. I'm from Japan."

"سلام. اسم من جیمز است. من از ژاپن هستم."

It's like: "Hi.

مانند: "سلام.

I ski."

من اسکی می کنم."

Woo, that's cool.

وو، عالیه

But if you just said to me: "Hi. I ski."

اما اگر فقط به من گفتی: "سلام. من اسکی می کنم."

I'd go: "Get away from me, weirdo.

من می گفتم: " از من دور شو، عجیب غریب.

Don't talk to me."

با من حرف نزن."

But by saying something about the weird, I'm like...

اما با گفتن چیزی در مورد عجیب و غریب، من مانند ...

The weather, which is just weird, I'm like: -"Why would you say this is good weather?"

هوا، که فقط عجیب است، می گویم: -"چرا می گویی این هوا خوب است؟"

-"Well, I'm a skier."

-"خب، من یک اسکی باز هستم."

-"Oh, you ski."

-"اوه، تو اسکی."

-"Yeah, I love to ski and this is the perfect weather."

-"آره، من عاشق اسکی هستم و این هوای عالی است."

Now I've told you I've got a good personality, I'm positive, and I do things.

حالا به شما گفته ام که شخصیت خوبی دارم، مثبت هستم و کارهایی انجام می دهم.

I've shared information and I can ask you to do the same.

من اطلاعاتی را به اشتراک گذاشته ام و می توانم از شما بخواهم که همین کار را انجام دهید.

Cool?

سرد؟

Well, if that's all you think...

خوب، اگر این تمام چیزی است که فکر می کنید...

If you're like impressed by this, we've got two more.

اگر تحت تأثیر این موضوع هستید، ما دو مورد دیگر را داریم.

Are you ready?

اماده ای؟

[Snaps]

[عکس‌ها]

Well, so we were at three.

خب، پس ما در سه بودیم.

Let's do four and five.

بیایید چهار و پنج را انجام دهیم.

Are you ready?

اماده ای؟

Oh, but before I do I just want to add a little aside.

اوه، اما قبل از انجام من فقط می خواهم کمی کناری اضافه کنم.

An aside is a comment that's not directly related to the topic, but in this case it

یک کنار، نظری است که مستقیماً به موضوع مرتبط نیست، اما در این مورد به آن

has something to do with it.

ربطی دارد.

There are two parts of conversation, speaking and listening.

مکالمه دو بخش دارد، صحبت کردن و گوش دادن.

I was giving you...

داشتم به شما می

Or I am giving you some hints or tips on how to be better at conversation.

دادم... یا به شما نکاتی می دهم که چگونه در مکالمه بهتر باشید.

But if you're really good at the talking and not the listening, it will die quickly.

اما اگر واقعاً در صحبت کردن خوب باشید و نه در گوش دادن، به سرعت از بین می رود.

So what we really want to do is emphasize: You're learning English, so you want to learn

بنابراین آنچه ما واقعاً می خواهیم انجام دهیم این است که تأکید کنیم: شما در حال یادگیری زبان انگلیسی هستید، بنابراین می خواهید یاد بگیرید

how to listen.

که چگونه گوش دهید.

And here's a couple reasons why.

و در اینجا چند دلیل وجود دارد.

You start the conversation, but you should listen more to get a better understanding of English.

شما مکالمه را شروع می کنید، اما برای درک بهتر زبان انگلیسی باید بیشتر گوش دهید.

Because we may not...

چون ممکن است نخواهیم...

Well, we don't.

خب، نداریم.

We don't speak like the grammar or the vocabulary books that are out there.

ما مانند کتاب‌های دستور زبان یا واژگانی که وجود دارد صحبت نمی‌کنیم.

So for you to listen to English speakers, you start getting on how we're thinking and

بنابراین برای اینکه بتوانید به انگلیسی زبانان گوش دهید ، شروع به درک نحوه تفکر ما و

how you should present the information to people.

نحوه ارائه اطلاعات به مردم می کنید.

Okay?

باشه؟

So you'll get a better understanding of English.

بنابراین درک بهتری از زبان انگلیسی خواهید داشت.

So when it's coming in because you're hearing, you go: "Oh, they don't say that.

بنابراین وقتی وارد می شود چون شما می شنوید، می گویید: "اوه، آنها این را نمی گویند.

They say other things, like: 'Whatda ya'", and there's a video I got on that

آنها چیزهای دیگری می گویند، مانند: "Whatda ya""، و یک ویدیویی است که من در مورد آن دریافت کردم، پس آن

so check that out.

را بررسی کنید.

"Whatda ya mean? Whatda ya say?" Okay?

"منظورت چیه؟ چی میگی؟" باشه؟

The other thing is to catch the other thing is to catch the other person's interest and

نکته دیگر این است که چیز دیگری را جلب کنید این است که علاقه طرف مقابل را جلب کنید

have the other person be able to have another conversation.

و طرف مقابل بتواند گفتگوی دیگری داشته باشد.

If you do all the talking, I'm going to think I've heard all I need to hear and I don't

اگر تمام صحبت‌ها را انجام دهید، فکر می‌کنم تمام آنچه را که باید بشنوم شنیده‌ام و دیگر

need to talk to you anymore.

نیازی به صحبت با شما ندارم.

You told me everything.

تو همه چیز را به من گفتی

But if you're actively listening to me and asking questions because you're listening

اما اگر فعالانه به من گوش می‌دهید و سؤالاتی می‌پرسید چون

that have to do with the information I'm giving you, I'll probably say:

به اطلاعاتی که به شما می‌دهم گوش می‌دهید، احتمالاً می‌گویم:

"Hey. This was really cool.

"هی. این واقعاً عالی بود.

Let's have coffee later or let's meet up another time."

بیا بعداً قهوه بخوریم یا بیا یک بار دیگر ملاقات کنید."

Right?

درست؟

And that's what we want to do.

و این چیزی است که ما می خواهیم انجام دهیم.

So we're here: Have...

بنابراین ما اینجا هستیم: داشته باشید...

Okay, have another conversation, ask questions, listen more than you speak.

خوب، یک مکالمه دیگر داشته باشید، سؤال بپرسید ، بیشتر از اینکه صحبت کنید گوش کنید.

Listening more than you speak is a skill most of us don't have.

گوش دادن بیشتر از آنچه که صحبت می کنید ، مهارتی است که اکثر ما آن را نداریم.

I'm guilty of it.

من مقصرم

But if you actually get this skill you can become actually a better conversationalist

اما اگر واقعاً این مهارت را به دست آورید، می توانید در واقع یک مکالمه گر بهتر شوید

and learn a lot more.

و چیزهای بیشتری بیاموزید.

Right?

درست؟

Cool, so I've just given my little speech for listening.

جالب است، بنابراین من فقط سخنرانی کوچک خود را برای گوش دادن ارائه کردم.

Now let's go back to what you really came here for, conversation.

حالا بیایید به آنچه واقعاً برای چه به اینجا آمده‌اید، گفتگو برگردیم.

Right?

درست؟

Number four, you can walk up and say:

شماره چهار، می توانید بالا بروید و بگویید:

"Hmm. Hi.

"هوم. سلام.

Tell me: How would you finish this phrase? I want to be the very best..."

به من بگو: این عبارت را چگونه تمام می کنی؟ من می خواهم بهترین باشم..."

Now, a friend of mine said: "Okay, dude, that's really, really corny." "Corny" means not cool.

حالا یکی از دوستانم گفت: "باشه رفیق، همین واقعاً، واقعاً مزخرف.» "Corny" به معنای خنک نیست.

"Nobody's going to do that."

"هیچ کس این کار را نمی کند."

I went: "Ah-ha, but the surprise..."

رفتم: آها، اما سورپرایز...

See? Surprise.

دیدی؟ تعجب.

No one does it, so when you do it you can say anything after that, like:

هیچ‌کس این کار را نمی‌کند، بنابراین وقتی این کار را انجام می‌دهید، می‌توانید بعد از آن چیزی بگویید، مانند:

"Oh, I've got to do an interview for work", or what have you.

"اوه، من باید برای کار مصاحبه انجام دهم " یا شما چه چیزی دارید.

You can follow up with that, but the whole thing is somebody asking you that question

شما می توانید آن را پیگیری کنید، اما همه چیز این است که کسی از شما این سوال را می پرسد

is like: "I want your opinion."

: "من نظر شما را می خواهم."

I didn't write it here...

اینجا ننوشتم...

Oh, I did. Good. Surprise, but I didn't write the second part.

اوه، نوشتم. خوب سورپرایز، اما قسمت دوم را ننوشتم.

By saying: "I want your opinion", I'm saying you are valuable and I think you would be

با گفتن: "من نظر شما را می خواهم"، می گویم شما ارزشمند هستید و فکر می کنم شما

a person who would give me good information.

فردی هستید که اطلاعات خوبی به من می دهید.

So that's going to make you go: "Well, I want to be the very best at...

بنابراین این شما را وادار می کند که بروید: "خب، من می خواهم در این زمینه بهترین باشم...

Yes, let me think about..."

بله، اجازه دهید در مورد..."

Ah, think.

آه، فکر کنید.

If you make a person think, they think you're intelligent.

اگر کسی را وادار به فکر کردن کنید، او فکر می کند شما باهوش هستید.

It's just how it goes.

فقط همین طور است.

Because if I have the answer and it's obvious, it was a dumb question.

چون اگر جوابش را داشته باشم و واضح باشد سوال گنگ بود.

When I don't have it, I have to think, I'm like:

وقتی آن را ندارم، باید فکر کنم، می گویم:

"Oo, that was cool, I'll remember that for the future myself."

"اوه، عالی بود، خودم آن را برای آینده به یاد خواهم آورد."

Okay?

باشه؟

So the element of surprise is why it works.

بنابراین عنصر شگفتی این است که چرا کار می کند.

Nobody would ask it, so when you do you're the first person and you're original.

هیچ کس آن را نمی پرسد، بنابراین وقتی این کار را می کنید، اولین نفر هستید و اصیل هستید.

Surprise.

تعجب.

Okay.

باشه.

Now, number five, this is my favourite.

حالا، شماره پنج، این مورد مورد علاقه من است.

"Hey. Did you hear about the goat and the chicken that went on the airplane?"

"هی. آیا در مورد بز و مرغی که به هواپیما رفتند چیزی شنیدی؟"

What?

چی؟

Think about it.

در مورد آن فکر کنید.

That's just weird for somebody to walk up and tell you some weird thing from nowhere.

این خیلی عجیب است که کسی از جا بلند شود و چیزهای عجیبی را به شما بگوید.

After they say: "Hi. Hey. Hi." Whatever, ho.

بعد از اینکه گفتند: "سلام، هی، سلام." هر چی باشه، هو

But it works, because, and this is why I write it here, it causes arousal.

اما کار می کند، زیرا، و به همین دلیل است که آن را اینجا می نویسم، باعث برانگیختگی می شود.

Arousal is when you want to get up and move your body, you want to do something, you're aroused.

برانگیختگی زمانی است که شما می خواهید بلند شوید و بدن خود را حرکت دهید ، می خواهید کاری انجام دهید، برانگیخته می شوید.

It means you're interested, you feel alive, curious.

این بدان معنی است که شما علاقه مند هستید، احساس می کنید زنده هستید، کنجکاو هستید.

And this kind of a thing, that's what it does.

و این چیزی است که انجام می دهد.

Because something's weird, you're like: "Huh?

چون چیزی عجیب است، می گویید: "ها؟

What?"

You might even ask a question...

چی؟"

شما حتی ممکن است یک سوال بپرسید ...

They. Sorry, they may ask you a question right away.

آنها. با عرض پوزش، ممکن است فوراً از شما سؤال بپرسند.

"Chicken and a goat on a plane flying to Texas?

"مرغ و یک بز در هواپیما در حال پرواز به تگزاس؟

What?

چی؟

What are you talking...?" All of a sudden they're actually asking:

چی صحبت می کنی...؟" ناگهان آنها واقعاً می پرسند:

"You talk to me. You tell me."

"تو با من صحبت کن. تو به من بگو."

You're like: "Okay, you asked for it.

شما مانند: "خوب، شما آن

I'll give you the information."

را خواستید. من اطلاعات را به شما می دهم."

Okay?

باشه؟

You know?

میدونی؟

So, why does it work? Arousal.

بنابراین، چرا کار می کند؟ انگیختگی.

"Aroused" means you wake up and you're like: "Hmm.

"برانگیخته" یعنی شما بیدار می شوید و می گویید: "هوم،

What's going on?"

چه خبر است؟"

And it keep...

و آن را نگه

Gets the emotion of cur-...

می دارد... احساس می

It gets emotion and curiosity.

شود... احساس و کنجکاوی می شود.

Emotion...

عاطفه...

And I should explain that one, is this: Emotion...

و من باید آن یکی را توضیح دهم ، این است: احساسات

The kinds of emotion you want are things that help people, get people angry, or excited.

... انواع احساساتی که شما می خواهید چیزهایی هستند که به مردم کمک می کنند، مردم را عصبانی یا هیجان زده می کنند.

Not sad things.

چیزهای غم انگیز نیست

Sad things make people kind of feel:

چیزهای غم انگیز باعث می شود مردم به نوعی احساس کنند:

"Ohh", they don't want to do anything and they don't want to talk to you.

"اوه"، آنها نمی خواهند کاری انجام دهند و نمی خواهند با شما صحبت کنند.

Or content, content is something that just makes you feel okay.

یا محتوا، محتوا چیزی است که باعث می شود احساس خوبی داشته باشید.

Like: "Let's have a beer and relax", and that's what you do, you relax, you're not excited.

مانند: «بیا آبجی بخوریم و استراحت کنیم» و این همان کاری است که می کنید، آرام می گیرید، هیجان زده نمی شوید.

But things that get you angry, like: -"Did you hear about the new tax?"

اما چیزهایی که شما را عصبانی می کند، مانند: -"آیا در مورد مالیات جدید شنیده اید؟"

-"Taxes? I hate tax!"

-"مالیات؟ من از مالیات متنفرم!"

Now they want to talk to you about all the taxes in the world, or that chicken and goat.

حالا می خواهند با شما در مورد همه مالیات های دنیا یا آن مرغ و بز صحبت کنند.

They're really into that story. Okay?

آنها واقعاً به آن داستان علاقه دارند. باشه؟

Now, I've given you five conversation kind of openers, and it's not just...

اکنون، من به شما پنج نوع بازکننده مکالمه داده‌ام، و این فقط نیست

You know, it's the: "Hello" thing, but it's to open it up to have a bigger conversation

... می‌دانید، موضوع «سلام» است، اما باز کردن آن برای داشتن یک مکالمه بزرگ‌تر

and a longer one.

و طولانی‌تر است.

So let's have an example conversation where we could take one of these things and just

بنابراین بیایید یک مکالمه نمونه داشته باشیم که در آن می‌توانیم یکی از این موارد را انتخاب کنیم و فقط

utilize it or use it. Okay?

از آن استفاده کنیم یا از آن استفاده کنیم. باشه؟

How about the one we talked about, personal...?

در مورد کسی که در موردش صحبت کردیم، شخصی چطور؟

A personal appearance?

ظاهر شخصی؟

Something on their body or something about them.

چیزی روی بدن آنها یا چیزی در مورد آنها.

So we'll start off with: "Wow, you have great *hair*!"

بنابراین ما با این جمله شروع می کنیم: "وای، تو *موهای* خوبی داری!"

You noticed the little stars.

شما به ستاره های کوچک توجه کردید.

Men, this is for you.

مردان، این برای شماست.

Okay.

باشه.

Women don't do this, but I'm looking at you because I know you're going to, and I'm telling you right now:

زن‌ها این کار را نمی‌کنند، اما من به تو نگاه می‌کنم، چون می‌دانم خواهی کرد و همین الان به تو می‌گویم:

"Stop. In the name of love, don't do it."

"بس کن، به نام عشق، این کار را نکن."

Gentlemen, do not talk about this area on the woman, the bum-bum area on the woman.

آقایان در مورد این ناحیه روی زن صحبت نکنید ، ناحیه ولگرد را روی زن.

Sexual things, no.

چیزهای جنسی، نه.

They don't like it.

آنها آن را دوست ندارند.

Okay?

In case you're like: "Yeah!" Yes.

باشه؟

اگر شما مانند: "آره!" آره.

Do you remember that lady you said it to?

اون خانمی که بهش گفتی یادت هست؟

Do you remember how she smiled and walked away?

یادت هست چطور لبخند زد و رفت؟

That's why we don't do it.

به همین دلیل است که این کار را نمی کنیم.

Hair is because she's taken time to fix it, she's put effort in it.

مو به این دلیل است که او برای اصلاح آن وقت گذاشته است، او برای آن تلاش کرده است.

Remember I talked about skill?

یادت هست در مورد مهارت صحبت کردم؟

Skin because she takes care of her skin.

پوست چون از پوستش مراقبت می کند.

Once again, skill and talent.

بار دیگر، مهارت و استعداد.

Boom-boom, boom-boom, she was given those.

بوم-بوم، بوم-بوم، اینها به او داده شد.

She will just go:

او فقط خواهد

"You're another man who's just a rude person", so don't go there.

گفت: "تو مرد دیگری هستی که فقط یک فرد بی ادب است"، پس آنجا نرو.

But you can talk about skin, you can talk about hair, you got the drift.

اما شما می توانید در مورد پوست صحبت کنید، شما می توانید در مورد مو صحبت کنید، شما می توانید دریفت.

Right? If she has nice legs because it's muscular because she works out, yes.

درست؟ اگر او پاهای خوبی دارد زیرا عضلانی است زیرا او ورزش می کند، بله.

If she has nice arms, you go: "Look at your arms, they're strong."

اگر او بازوهای خوبی دارد، شما بگویید: " به بازوهایت نگاه کن، آنها قوی هستند."

She says: "Yes, I'm a rower."

او می گوید: بله، من یک قایقران هستم.

Right? Or: "I lift weights."

درست؟ یا: "من وزنه بلند می کنم."

You go: "Oh, that's good."

تو برو: "اوه، این خوب است."

But: "Oo, baby, mm", no.

اما: "اوو، عزیزم، میلی متر"، نه.

Mm-mm.

میلی متر.

If you don't do it to your mother or your sister, don't do it to another woman.

اگر با مادر یا خواهرت این کار را نمی کنی، با زن دیگری این کار را نکن.

Okay.

باشه.

Conversation done.

گفتگو انجام شد.

Let's go back.

بیا برگردیم.

Okay, so then you...

خوب، پس شما...

So we started off.

پس ما شروع کردیم.

Right? You're like: "Wow, you have great hair!"

درست؟ شما می گویید: " عجب موهای عالی داری!"

Then you talk to the other person...

بعد با طرف مقابل صحبت می کنی ...

Oh, sorry.

اوه، ببخشید.

That's you again here.

دوباره تو اینجایی

"How do you get it so shiny?"

"چطور می توانید آن را اینقدر براق کنید؟"

This is the skill part.

این بخش مهارت است.

This is like: "Clearly you do something with your hair other people don't."

این مانند: "معلوم است که شما کاری را با موهای خود انجام می دهید که دیگران انجام نمی دهند."

It's: "Yes, you have something naturally beautiful, but also you take care of yourself."

این است: "بله، شما چیزی به طور طبیعی زیبا دارید، اما همچنین از خود مراقبت می کنید."

And they're like: "Oh, wow, thank you.

و آنها مانند: "اوه، وای، متشکرم.

I shampoo it, and then I put some duck grease in my hair."

من آن را شامپو می کنم، و سپس مقداری روغن اردک در موهایم می ریزم."

Whatever. Okay?

هر چه. باشه؟

This is the: "Blah, blah, blah, blah, blah, blah, blah", they're going to start talking.

این عبارت است: "بله، بل، بل، بل، بل، بل، بل، بلا، بلا، بلا، بله،" آنها شروع به صحبت می کنند.

Please don't fall asleep.

لطفا نخوابید

You still have to listen, like: "Yeah, cool. Really cool."

شما هنوز باید گوش کنید، مانند: "آره، عالی. واقعا عالی."

And then you do this, this crazy thing:

و بعد شما این کار را انجام می دهید، این کار دیوانه:

-"Hi. My name is James. I'm from Japan."

-"سلام. نام من جیمز است. من اهل ژاپن هستم."

-"James, you told me don't do this about 10 minutes..."

-"جیمز، تو به من گفتی که این کار را تا 10 دقیقه انجام نده..."

Yeah. But listen: First we had this conversation, then I said: "I'm James from Japan."

آره. اما گوش کن: اول این گفتگو را انجام دادیم، سپس گفتم: "من جیمز از ژاپن هستم."

Now they're like: "Cool, you're interesting."

حالا آنها مانند: "باحال، تو جالبی."

And then you go back to:

و سپس برمی گردی به:

"Hey, so tell me more about this duck grease thing.

"هی، پس در مورد این روغن اردک بیشتر توضیح بده.

Where do you get it?"

از کجا تهیه می کنی؟"

Or: "Hey, what are your top three things to do with your hair once you do this?

یا: "هی، وقتی این کار را انجام دادی، سه کاری که باید با موهایت انجام دهی چیست؟

Blah, blah, blah, blah."

And then you'll get back to the: "Blah, blah, blah."

و سپس به این جمله برمی گردی: "بله، بلا، بلا."

And here's a small hint, I say keep the first conversation short because then you're still

و این یک نکته کوچک است، من می گویم اولین مکالمه را کوتاه نگه دارید، زیرا در این صورت شما هنوز

interesting and they have more to tell you so you'll have a reason to go:

جالب هستید و آنها چیزهای بیشتری برای گفتن به شما دارند تا دلیلی برای رفتن داشته باشید:

"That's so cool. Look, I got to go, take my bus, go on the elevator, my friend's coming, but I'd love

"خیلی باحال است. ببین، باید بروم، بگیرم. اتوبوس من، سوار آسانسور شو، دوستم در راه است، اما من

to have another coffee because I've got to practice my English and it would be great if you could practice with me."

دوست دارم یک قهوه دیگر بخورم، زیرا باید انگلیسی خود را تمرین کنم و اگر بتوانید با من تمرین کنید، عالی خواهد بود."

And they'll probably say yes because you took the time from all these things.

و احتمالاً می گویند بله، زیرا شما برای همه این چیزها وقت گذاشتید.

You don't...

شما

And please don't use all five at the same time.

نه... و لطفاً از هر پنج مورد به طور همزمان استفاده نکنید.

"Oh, you're tall.

"اوه، تو قد بلندی. به

Look at this jacket, it's really cool.

این ژاکت نگاه کن ، واقعاً باحال است.

Oh, do you want to hear about the duck and the...?"

اوه، می‌خواهی در مورد اردک و ... بشنوی؟"

Don't. One at a time, just one per person.

نکن. یکی در یک زمان، فقط یک نفر برای هر نفر.

Okay?

باشه؟

But because you started off in an interesting way that was different, they're more likely

اما از آنجایی که شما به روشی جالب شروع کردید که متفاوت بود، آنها به احتمال زیاد

to say: "Sure.

می گویند: "مطمئنا.

That sounds good.

این خوب به نظر می رسد.

I come here regularly" or: "You can meet me here", or: "I'm doing this".

من مرتباً به اینجا می آیم" یا: "شما می توانید من را اینجا ملاقات کنید" یا: "من دارم انجام می دهم. این".

Trust me, it'll work.

به من اعتماد کن، کار می کند.

Be yourself, tell them you're practicing English, be interesting.

خودتان باشید، به آنها بگویید که در حال تمرین انگلیسی هستید، جالب باشید.

I can almost guarantee you they'll say: "I would love to chat with you again."

تقریباً می‌توانم تضمین کنم که آنها خواهند گفت: "دوست دارم دوباره با شما چت کنم."

And don't forget what I said here about listening is important as the speaking part.

و فراموش نکنید آنچه در اینجا گفتم در مورد گوش دادن به عنوان بخش صحبت کردن مهم است.

Anyway, that's the lesson.

به هر حال درس همین است.

You've got five. I gave you five hints. Right?

شما پنج تا دارید من به شما پنج تذکر دادم. درست؟

Or five clues.

یا پنج سرنخ

I know they'll work for you.

من می دانم که آنها برای شما کار خواهند کرد.

And I want you to subscribe.

و من از شما می خواهم که مشترک شوید.

Somewhere around here is the "Subscribe" button, I don't know, but find it and please subscribe.

جایی در اینجا دکمه "اشتراک" است، من نمی دانم، اما آن را پیدا کنید و لطفا مشترک شوید.

Thank you from E and myself, of course, we love when you come and click on the channel.

از E و خودم ممنونم، البته ما دوست داریم که بیایید و روی کانال کلیک کنید.

And if this lesson has been valuable to you, share it.

و اگر این درس برای شما ارزشمند بوده است، آن را به اشتراک بگذارید.

We do this for you, and if you have a friend or someone who's also learning English, share

ما این کار را برای شما انجام می‌دهیم، و اگر دوست یا کسی دارید که انگلیسی را نیز یاد می‌گیرد،

it with them as well so they can get the same joy that you get.

آن را با او نیز به اشتراک بگذارید تا بتواند همان لذتی را که شما دریافت می‌کنید، داشته باشد.

All right?

خیلی خوب؟

Anyway, have a great day and we'll see you soon.

به هر حال روز خوبی داشته باشید و به زودی شما را خواهیم دید.

Thanks.

با تشکر.