Basic shopping vocabulary in English

[Singing] "Got to buy some dinner tonight." Hi. James from EngVid. So what are we doing?

[آواز خواندن] "امشب باید شام بخرم." سلام. جیمز از EngVid. پس ما چه کار می کنیم؟

We're going to talk about shopping today. As you can see, I have to go shopping because

امروز در مورد خرید صحبت می کنیم. همانطور که می بینید، من باید به خرید بروم زیرا

our budget -- we usually have a big magazine, and I'm down to this poor little piece of

بودجه ما -- ما معمولاً یک مجله بزرگ داریم و من به این تکه کاغذ کوچک بیچاره دچار

paper. But my dinner is on, so why don't we go to the board.

شده ام. اما شام من است، پس چرا ما به هیئت مدیره نمی رویم.

Now, ladies and gentlemen, boys and girls, something we have to do wherever you go. You

حالا، خانم‌ها و آقایان، دختران و پسران، هر جا که بروید باید کاری انجام دهیم. شما

do it in your own country. We do it here. What I'm going to teach you is the vocabulary

این کار را در کشور خود انجام می دهید. ما این کار را اینجا انجام می دهیم. چیزی که من به شما آموزش خواهم داد واژگان

for basic shopping. So there -- we have two other videos on engVid that talk about shopping

خرید اولیه است. بنابراین وجود دارد -- ما دو ویدیوی دیگر در engVid داریم که در مورد خرید

and specific things. You can go and watch those as well. I recommend you do. But for

و چیزهای خاص صحبت می کنند. شما هم می توانید بروید و آن ها را تماشا کنید. توصیه می کنم انجام دهید. اما در

now, just so you can go into a store anywhere that they speak English and get what you want,

حال حاضر، فقط برای اینکه بتوانید به فروشگاهی در هر جایی که انگلیسی صحبت می کنند بروید و آنچه را که می خواهید دریافت کنید،

when you need it, the way you want it, we're going to do this lesson right now.

وقتی به آن نیاز داشتید، همانطور که می خواهید، ما همین الان این درس را انجام می دهیم.

So the first thing you want to do is -- well, you want to know if it's on sale. "Sale" means

بنابراین اولین کاری که می خواهید انجام دهید این است -- خوب، می خواهید بدانید که آیا در فروش است یا خیر. "فروش" به معنای

"cheaper price". So that's what we mean, "is it on sale?" The first thing you can ask,

"ارزان تر" است. بنابراین منظور ما این است که " آیا در فروش است؟" اولین چیزی که می توانید بپرسید

like, "Do you have anything on sale?" For instance: Club Savings. All these foods are

، مانند "آیا چیزی برای فروش دارید؟" به عنوان مثال: پس انداز باشگاه. همه این غذاها

on sale. Regular price 20, now 17. I'm saving money. So "sale" really means -- s-a for "save".

به فروش می رسد. قیمت معمولی 20 الان 17. دارم پول پس انداز میکنم. بنابراین "فروش" واقعاً به معنای -- s-a برای "ذخیره" است.

You're saving money because you're going to pay less than the actual, original price.

شما در حال صرفه جویی در پول هستید زیرا کمتر از قیمت واقعی و اصلی پرداخت می کنید.

Which leads me to the next word: "price" and "cost". For some of you guys you're like,

که مرا به کلمه بعدی می رساند: «قیمت» و «هزینه». برای برخی از شما بچه ها اینطور هستید که

"We know these things." But it's actually using it properly or effectively. You can

"ما این چیزها را می دانیم." اما در واقع از آن به درستی یا موثر استفاده می کند. می توانید

say, "How much does it cost?" which is different than "price". They're similar -- not same.

بگویید "هزینه آن چقدر است؟" که با «قیمت» متفاوت است. آنها شبیه به هم هستند - یکسان نیستند.

"Cost" means "what do I have to give you". "Price" is what -- what the actual money is.

«هزینه» یعنی «چه چیزی باید به شما بدهم». "قیمت" چیست -- پول واقعی چیست.

So you can say, "How much does this cost me?" Maybe two hours. And I'm using it differently

بنابراین می توانید بگویید: "این برای من چقدر هزینه دارد؟" شاید دو ساعت و من از آن متفاوت از قیمت استفاده می کنم

than price. So similar -- not same. So what is the "price"; what is the "cost". And they

. خیلی شبیه -- نه یکسان. پس "قیمت" چیست; "هزینه" چیست؟ و آنها

will tell you how much money you have to give them, okay? Cool.

به شما خواهند گفت که چقدر پول باید به آنها بدهید، باشه؟ سرد.

That comes with the word "pay". When you have a price or cost and you give them money, you

که با کلمه "پرداخت" همراه است. وقتی قیمت یا هزینه ای دارید و به آنها پول می دهید،

must "pay". I work in an English school, and people have to "pay". That means, "Give the

باید «پرداخت» کنید. من در یک مدرسه انگلیسی کار می کنم و مردم باید "پرداخت" کنند. یعنی پول را بده

money." But you can give not just money, but different things in different forms. So one

. اما شما می توانید نه فقط پول، بلکه چیزهای مختلف را به اشکال مختلف بدهید. بنابراین یکی

of the things we can do is, we can use our credit cards. Everybody -- not everyone. A

از کارهایی که می توانیم انجام دهیم این است که از کارت های اعتباری خود استفاده کنیم. همه -- نه همه

lot of people have it if you're over 18 -- piece of plastic that you give, and they say, "This

اگر شما بالای 18 سال دارید، بسیاری از مردم آن را دارند -- یک تکه پلاستیکی که می دهید، و می گویند: "

is worth this much money, and you can use your card to pay with it." Okay? Visa, American

این ارزش اینقدر پول را دارد و می توانید از کارت خود برای پرداخت با آن استفاده کنید." باشه؟ Visa، American

Express, MasterCard -- these are credit cards. Debit. In North America, we're in love with

Express، MasterCard -- اینها کارت های اعتباری هستند. بدهی. در آمریکای شمالی، ما عاشق

our debit cards. It's a card that you get from your bank that has direct access to your

کارت‌های نقدی خود هستیم. این کارتی است که از بانک خود دریافت می کنید و به حساب شما دسترسی مستقیم دارد

account. So not like a credit card where the bank is lending you some money or letting

. بنابراین نه مانند یک کارت اعتباری که در آن بانک به شما مقداری پول وام می دهد یا به

you take some money for now, and you pay it back. That's the "credit card". Debit is right

شما اجازه می دهد فعلاً مقداری پول بگیرید و شما آن را پس می دهید. این همان "کارت اعتباری" است. بدهی درست

in your account, so if you have $500, they literally -- oh, sorry, "literally" means

در حساب شما است، بنابراین اگر 500 دلار دارید، آنها به معنای واقعی کلمه - اوه، متاسفم، "للفظی" به معنای

"really", "in reality", or "actually" -- take the money out of your account. So you can

"واقعا"، "در واقع" یا "در واقع" است - پول را از حساب شما خارج می کنند. بنابراین می

use either debit or credit to pay. And my favourite, favourite of everyone's

توانید از بدهی یا اعتباری برای پرداخت استفاده کنید. و مورد علاقه من، مورد علاقه همه

-- I don't have any: cash. Cash. Money. The old fashion way of doing things, right? Give

-- من هیچی ندارم: پول نقد. پول نقد پول روش قدیمی انجام کارها، درست است؟

them the money -- transaction done. "Transaction" is when you do business. You "transact" because

پول را به آنها بدهید -- معامله انجام شد. "معامله " زمانی است که شما تجارت می کنید. شما "معامله" می کنید زیرا

one thing goes to another. You get product; they get money. It's a "transaction", okay?

یک چیز به چیز دیگر می رود. شما محصول را دریافت می کنید. آنها پول می گیرند این یک "معامله" است، خوب؟

Taxes. Every country has them. In some countries, like England -- where they speak the Queen's

مالیات. هر کشوری آنها را دارد. در برخی از کشورها، مانند انگلستان - جایی که آنها به انگلیسی ملکه صحبت می

English -- taxes are included. So if it says $15, it's $15. But folks, I live in Canada.

کنند - مالیات شامل می شود. بنابراین اگر می گوید 15 دلار، 15 دلار است. اما مردم، من در کانادا زندگی می کنم.

And what you see is not what you get. $15 becomes $16.50. $100 becomes $115. $1,000

و آنچه می بینید آن چیزی نیست که به دست می آورید. 15 دلار می شود 16.50 دلار. 100 دلار می شود 115 دلار.

is -- $1,150. That's right. Our taxes are not included. So when you come to America

1000 دلار معادل 1150 دلار است. درست است. مالیات ما شامل نمی شود. بنابراین وقتی به آمریکا

or Canada, be careful because you might actually have to pay taxes. You see this, "Incl.":

یا کانادا می‌آیید، مراقب باشید زیرا ممکن است مجبور شوید مالیات بپردازید. شما این را می بینید، "شامل":

"taxes included". It will be taxes -- it's good. It means price -- what you pay. Most

"مالیات شامل". این مالیات خواهد بود - خوب است. این به معنای قیمت است - آنچه می پردازید.

of the times, you won't see anything, and it means "add more money". "Taxes" are what

بیشتر اوقات، شما چیزی را نمی بینید و به معنای "افزودن پول بیشتر" است. "مالیات" چیزی است

the government gets -- okay. Understand this. It's what the government gets for you buying

که دولت دریافت می کند -- بسیار خوب. اینو بفهم. این چیزی است که دولت برای خرید

something because they want their money, too. Anyway.

چیزی به دست می آورد زیرا آنها نیز پول خود را می خواهند. به هر حال.

So this is the first thing. You come in, and if you can see, Mr. E is 50% off. He's on

پس این اولین چیز است. شما تشریف بیاورید و اگر دیدید آقای E 50 درصد تخفیف دارد. او در

sale. Because I hate the damn worm, I'm trying to get rid of him. So you want him? He's yours.

فروش است. چون از کرم لعنتی متنفرم، سعی می کنم از شرش خلاص شوم. پس او را می خواهی؟ او مال توست

Anyone of you come to EngVid, leave a comment, "I'll buy the worm." We'll send it to you.

هر کس از شما به EngVid بیاید، نظر بدهد، "من کرم را می خرم." ما آن را برای شما ارسال می کنیم.

Anyway. I told you. So that's it. That's the first thing. When you go in, you want to check

به هر حال. من به شما گفتم. پس همین است. این اولین چیز است. وقتی وارد می‌شوید، می‌خواهید بررسی کنید

if it's on sale, what's the price or the cost, how can you pay, and if there are taxes included,

که آیا در فروش است، قیمت یا هزینه آن چقدر است، چگونه می‌توانید پرداخت کنید، و آیا شامل مالیات

or can you get away with taxes, right? You might say, "Hey, look, if I pay cash, can

می‌شوید، یا می‌توانید از مالیات فرار کنید، درست است؟ ممکن است بگویید، "هی، ببین، اگر پول نقد پرداخت کنم، آیا می

I pay -- can you do something with the taxes?" Shh! I didn't tell you. More than English,

توانم پرداخت کنم -- آیا می توانی با مالیات ها کاری انجام دهی؟" خس! من به شما نگفتم مردم بیشتر از انگلیسی

people. I teach you more than English. Next, before you actually pay for it -- right?

. من بیشتر از انگلیسی به شما یاد می دهم. بعد، قبل از اینکه واقعاً هزینه آن را بپردازید - درست است؟

We found what the price costs. We're going to look at the product or the thing we want,

ما متوجه شدیم که قیمت آن چقدر است. ما به محصول یا چیزی که می خواهیم نگاه می کنیم،

okay? That's why we have a box with a bow. It's what I want -- maybe a camera, maybe

باشه؟ به همین دلیل ما یک جعبه با کمان داریم. این چیزی است که من می خواهم -- شاید یک دوربین، شاید

a watch, a new shirt: That's what's in the box. So here's what we want to look at -- things

یک ساعت، یک پیراهن جدید: این همان چیزی است که در جعبه است. بنابراین در اینجا چیزی است که ما می خواهیم به آن نگاه کنیم -- چیزهایی

about it. For instance: What style? Because when you buy something, maybe you want it

در مورد آن. به عنوان مثال: چه سبکی؟ زیرا وقتی چیزی می خرید، شاید آن را به

this style. Or you want a polo shirt, you know, something with a nice collar around

این سبک می خواهید. یا می‌خواهید یک پیراهن یقه‌دار می‌خواهید ، چیزی با یقه‌ای زیبا دور

it. So you can say, "style" or "kind" or "type", right? "What type of shirt do you like?" or

آن. بنابراین می توانید بگویید "سبک" یا "مهربان" یا "نوع"، درست است؟ "چه نوع پیراهنی را دوست داری؟" یا

"What kind of jeans do you like?" "I like blue jeans." "I like black jeans." "I like

"چه نوع شلوار جین دوست داری؟" "من شلوار جین آبی را دوست دارم." من شلوار جین مشکی را دوست دارم. "من

ballet pants." What "type" or what "kind" or what "style". These three words can be

شلوار باله را دوست دارم." چه «نوعی» یا چه «نوعی» یا چه «سبکی». این سه کلمه را می توان

used together, right? "He likes hip hop style." "He likes classic kind of music", or "type".

با هم استفاده کرد، درست است؟ او سبک هیپ هاپ را دوست دارد. "او نوع موسیقی کلاسیک" یا "نوع" را دوست دارد.

The next: "size". I'm not a big guy. I know I appear bigger on TV, but in reality, I'm

مورد بعدی: "اندازه". من آدم بزرگی نیستم. می‌دانم که در تلویزیون بزرگ‌تر به نظر می‌رسم، اما در واقعیت، من

tiny, much like the worm. Anyway. Size. But you can get big. You can get small. You can

کوچک هستم، بسیار شبیه کرم. به هر حال. اندازه. اما شما می توانید بزرگ شوید. شما می توانید کوچک شوید. می

get medium size. So in North America, you'll see this: "S", "M", and "L". That's "small",

توانید سایز متوسط ​​بگیرید. بنابراین در آمریکای شمالی، این را خواهید دید: "S"، "M" و "L". این "کوچک"،

"medium", "large" -- they're the basic sizes. Then there is "extra large" and "extra small",

"متوسط"، "بزرگ" است -- آنها اندازه های اصلی هستند. سپس "بسیار بزرگ" و "بسیار کوچک" وجود دارد،

but basically, you'll find those three everywhere. And finally, colour. You'll notice I have

اما اساساً، این سه مورد را همه جا خواهید یافت. و در نهایت، رنگ. متوجه خواهید شد که من

"colour" and "color". Why? Because in the United States -- and I know we have a lot

"رنگ" و "رنگ" دارم. چرا؟ زیرا در ایالات متحده -- و من می دانم که ما

of people there. Hi, people in the United States. "Color" is spelled without a "u",

افراد زیادی در آنجا داریم. سلام، مردم در ایالات متحده. "Color" بدون "u" نوشته می شود،

but in Canada and Britain, they spell it with a "u": "colour". So what colour? Maybe you

اما در کانادا و بریتانیا آن را با "u" می نویسند: "رنگ". پس چه رنگی؟ شاید

want -- I'm kind of monochromatic, which means "only one colour". I've got black watch, black

بخواهید -- من یک جورهایی تک رنگ هستم که به معنی "فقط یک رنگ" است. من ساعت مشکی

shirt, black necklace, black pen, okay. Maybe you want red or black -- different colours,

، پیراهن مشکی، گردنبند مشکی، خودکار مشکی دارم، باشه. شاید بخواهید قرمز یا مشکی -- رنگ های مختلف،

okay? So these are the things you can change. Other

باشه؟ بنابراین اینها چیزهایی هستند که می توانید تغییر دهید. موارد دیگر

things -- because these are parts you can change on the product -- features: not exactly

-- چون اینها قطعاتی هستند که می توانید در محصول تغییر دهید -- ویژگی ها:

the same. A "feature" is what something has. Cars have features. A car might have automatic

دقیقاً یکسان نیستند. «ویژگی» چیزی است که چیزی دارد. ماشین ها ویژگی هایی دارند. یک ماشین ممکن است دارای فرمان اتوماتیک باشد

steering, or it might be manual or -- it's automatic and manual. Sorry. There you go.

، یا ممکن است دستی باشد یا -- اتوماتیک و دستی باشد. متاسف. شما بروید.

It might be manual or automatic. These are features. It's not these things here. What

ممکن است دستی یا خودکار باشد. اینها ویژگی ها هستند. اینجا این چیزا نیست کاری

they do is what it has in the car -- four doors, two doors. It has four-wheel drive.

که آنها انجام می دهند همان چیزی است که در ماشین وجود دارد - چهار در، دو در. دارای چهار چرخ محرک است.

Benefits. After someone told you the features about something, if you're buying a camera,

فواید. بعد از اینکه شخصی ویژگی‌های چیزی را به شما گفت ، اگر دوربینی می‌خرید، دوربین

it goes -- it has automatic shutter, it's got sound reduction, what have you. You might

می‌رود -- شاتر خودکار دارد، کاهش صدا دارد، شما چه کار دارید. شما ممکن

go, "So what? What does that do for me?" And then go, "Okay, here is the benefit." This

است بگویید، "پس چی؟ این چه کاری برای من انجام می دهد؟" و سپس بروید، "بسیار خوب، این مزیت است."

is what -- because "bene" means "good". "This is why it's good for you." "Automatic noise

این همان چیزی است - زیرا "بن" به معنای "خوب" است. " به همین دلیل برای شما خوب است." "

reduction" means you can get rid of all the outside noise. "Oh, very good. Very interesting,

کاهش خودکار نویز" به این معنی است که می توانید از شر تمام نویزهای بیرونی خلاص شوید. "اوه، خیلی خوب. خیلی جالب است،

yes?" Okay, and that's why we do that. So you can say to somebody, "What are the

بله؟" خوب، و به همین دلیل است که ما این کار را انجام می دهیم. بنابراین می توانید به کسی بگویید: "

features on this product? What are the benefits to me? Does it come in this size, this style,

این محصول چه ویژگی هایی دارد؟ چه مزایایی برای من دارد؟ آیا در این اندازه، این سبک

or this type of thing? And what size is it?" See? You get information so you can get exactly

یا این نوع چیزها می آید؟ و اندازه آن چیست؟" دیدن؟ شما اطلاعاتی به دست می آورید تا بتوانید دقیقا همان

what you want. And if you're very smart -- remember we talked

چیزی را که می خواهید بدست آورید. و اگر خیلی باهوش هستید -- به یاد دارید که

about "sale"? We can talk about "discount". You can say, "If I buy five of these, can

در مورد "فروش" صحبت کردیم؟ می توانیم در مورد "تخفیف" صحبت کنیم. می توانید بگویید: "اگر من پنج تا از اینها را بخرم، آیا می

I get a discount?" It's not the same as "sale". This is different. It's because I'm doing

توانم تخفیف بگیرم؟" این همان "فروش" نیست. این فرق دارد. به این دلیل است که من دارم کاری انجام می

something, I want to get another benefit. I'm giving you more money: Give me more money.

دهم، می خواهم یک فایده دیگر داشته باشم. پول بیشتری به تو می دهم: پول بیشتری به من بده.

I'm going to save you money, son. I told you. Okay.

من پول تو را پس انداز می کنم پسر. من به شما گفتم. باشه.

And if there is something wrong -- maybe there is a little scratch. A "scratch" is a little

و اگر مشکلی وجود داشته باشد - شاید یک خراش کوچک وجود داشته باشد. یک "خراش" کمی

cut on the product. You can go, "I want a discount. Look, it's not perfect. It's not

برش روی محصول است. می‌توانید بروید، "من یک تخفیف می‌خواهم. ببینید، کامل نیست.

100 percent -- change the price for me." See? If you don't get a sale, go for the discount.

100 درصد نیست -- قیمت را برای من تغییر دهید." دیدن؟ اگر فروش ندارید، به سراغ تخفیف بروید.

We have talked about the -- Mr. E on sale. We have talked about the product, how to change

ما در مورد - آقای E در فروش صحبت کرده ایم. ما در مورد محصول صحبت کرده‌ایم، چگونه

it to make it ours -- modify it for ourselves. We're individuals, after all. Now, finally,

آن را تغییر دهیم تا از آن ما شود -- آن را برای خودمان اصلاح کنیم. بالاخره ما فردی هستیم حالا بالاخره

please come again. If you've ever watched The Simpsons -- Apu, I love you, man. I really

لطفا دوباره بیا اگر تا به حال The Simpsons -- Apu, I love you, مرد. من

do. "Come again" is his favourite thing. You're leaving. Don't leave without these things.

حتما انجام میدم. "دوباره بیا" چیز مورد علاقه اوست. تو داری میری بدون این چیزها نرو

That's why it's basic shopping, but this is like, guerilla shopping: You want to get everything

به همین دلیل است که خرید اولیه است، اما این مانند خرید چریکی است: شما می خواهید هر چیزی را

you need. What do I mean by that? Well, first things first, if you buy something expensive

که نیاز دارید به دست آورید. منظور من از آن چیست؟ خوب، اول از همه، اگر چیزی گران بخرید

-- like, this marker, it doesn't matter. But if I buy a new laptop, I want a warranty.

- مانند این نشانگر، مهم نیست. ولی اگه لپ تاپ نو بخرم گارانتی میخوام.

A "warranty" is basically the company saying, "If anything is wrong when you leave the store,

"گارانتی" اساساً شرکتی است که می گوید: "اگر هنگام خروج از فروشگاه مشکلی وجود داشته باشد،

we will fix it. We will make it okay. No problem." Some people go, "I don't care." And then they

ما آن را برطرف می کنیم. ما آن را درست می کنیم. مشکلی نیست." بعضی ها می گویند: "برام مهم نیست." و سپس

go home, they open it up. It doesn't work. And the company goes, "No warranty? Your problem;

به خانه می روند، آن را باز می کنند. این کار نمی کند. و شرکت می گوید: "ضمانت ندارد؟ مشکل شما

not ours." So you should say -- if it's an expensive thing, like a camera, or a new cell

نه ما." بنابراین شما باید بگویید -- اگر چیز گران قیمتی است، مانند دوربین، تلفن همراه جدید

phone, or, you know, iPod, "What's the warranty?" Because they will tell you, "For one year"

، یا، می دانید، آی پاد، "ضمانتش چیست؟" زیرا آنها به شما می گویند "برای یک سال"

-- or even a car. They'll say, "One year, six months: We will protect you. We promise

-- یا حتی یک ماشین. آنها می گویند: "یک سال، شش ماه: ما از شما محافظت می کنیم. قول

to make sure everything is okay, no problem for you." So you go, "Does this have a warranty?"

می دهیم مطمئن شویم همه چیز خوب است، مشکلی برای شما وجود ندارد ." بنابراین می‌گویید: "آیا این گارانتی دارد؟"

Next: "Warranty" is for the product, but every store has what we call a "return policy".

بعدی: "گارانتی" برای محصول است، اما هر فروشگاهی چیزی دارد که ما آن را "سیاست بازگشت" می نامیم.

Some stores will say, "Hey, the product has a warranty, but we won't give you your money

برخی از فروشگاه ها می گویند: "هی، محصول دارای گارانتی است، اما ما پول شما

back. You have to talk to the person who made the product." Yeah. Right. You're like, "But

را پس نمی دهیم. شما باید با شخصی که محصول را ساخته است صحبت کنید." آره درست. شما مانند "اما

I'm protected." For the product. By the company. But the store that sells it might just say,

من محافظت شده ام." برای محصول. توسط شرکت. اما فروشگاهی که آن را می فروشد ممکن است فقط بگوید،

"Our return policy is 'no money back'. No money. Our money, not yours." So you want

"سیاست بازگشت ما "بدون پس دادن پول" است. بدون پول. پول ما، نه مال شما." بنابراین می

to check, "Do I get my money back if there is a problem?" or "Do I have to get a receipt?"

خواهید بررسی کنید، "آیا اگر مشکلی وجود دارد پولم را پس می گیرم ؟" یا "آیا باید رسید بگیرم؟"

Not a receipt, a -- they have this little piece of paper. They go, "credit note". Which

نه رسید، یک -- آنها این تکه کاغذ کوچک را دارند. آنها می روند، "یادداشت اعتبار". به این

means, "No money for you, but you can buy anything in the store." It's up to you. Maybe

معنی که "پول برای شما نیست، اما می توانید هر چیزی را در فروشگاه بخرید." این به شما بستگی دارد. شاید

it's okay, if you know you're going to use it again. If not, don't go for credit note.

اشکالی ندارد، اگر می دانید که دوباره از آن استفاده خواهید کرد. اگر نه، سراغ اعتبارنامه نروید.

But if you want to get a good return policy and a warranty, the one thing you must leave

اما اگر می‌خواهید یک سیاست بازگشت خوب و گارانتی دریافت کنید، تنها چیزی که باید

with, you must never, ever forget, and this is the most important part of the lesson:

با آن بگذارید، هرگز و هرگز نباید فراموش کنید، و این مهمترین بخش درس است:

Keep your receipt. No receipt? No return policy, no warranty, and all these other things are

رسید خود را نگه دارید. رسیدی نیست؟ بدون سیاست بازگشت، بدون ضمانت، و همه این چیزهای

no good. So I'm going to wrap this up because now you

دیگر خوب نیست. بنابراین من می خواهم این را جمع بندی کنم، زیرا اکنون شما

should be going, "time to go shopping", okay? If you're in my country, do so... or in any

باید بروید، "زمان خرید کردن" است، خوب؟ اگر در کشور من هستید، این کار را انجام دهید... یا در هر

country that speaks English, okay? So very quickly, ask for a sale -- if there is a sale

کشوری که انگلیسی صحبت می کند، باشه؟ بنابراین خیلی سریع، درخواست فروش کنید -- اگر فروش

on the product. Check out the price or the cost. You can ask. They'll tell you. And I

روی محصول وجود دارد. قیمت یا هزینه را بررسی کنید. می توانی بپرسی. آنها به شما خواهند گفت. و من

said "quickly", so listen and focus. "How can I pay?" "Cash, debit, or credit?" It's

گفتم "سریع"، پس گوش کنید و تمرکز کنید. "چگونه می توانم بپردازم؟" "نقد، بدهکار یا اعتبار؟" این

the modern world. You never know. "Are the taxes included or not included?" "Do I have

دنیای مدرن است. شما هرگز نمی دانید. "آیا مالیات شامل می شود یا نه؟" "آیا باید

to pay extra money for this?" "Is it 15 or 20?" "My package -- can I make it small, big,

پول اضافی برای این پرداخت کنم؟" "آیا 15 است یا 20؟" "بسته من -- آیا می توانم آن را کوچک، بزرگ،

large?" "What are the benefits?" "What are the features?" And finally, "Give me my damn

بزرگ کنم؟" "مزایای آن چیست؟" " ویژگی ها چیست؟" و در آخر "رسید لعنتی من را به من بدهید

receipt." So I've got to go. Mr. E, see you later. Once

." پس من باید بروم آقای ای بعدا می بینمت. یک بار

again, I want you to come to -- where? Favourite website" www.engvid.com, "Eng" as in "English,

دیگر، من از شما می خواهم که به کجا بیایید؟ وب سایت مورد علاقه" www.engvid.com، "Eng" در "انگلیسی

"vid" as in "video". Where you'll see me and Mr. E -- sorry. Come again, please. Come again.

"، "vid" به عنوان در "video". جایی که من و آقای E را خواهید دید -- متاسفم. دوباره بیا لطفا دوباره بیا.

Bye.

خدا حافظ.