Learn English: MAKE or DO?

"To be or not to be?" that is the qu-...

"بودن یا نبودن؟" این همان qu-...

No, it's not the question.

نه، این سوال نیست.

You are here to learn a lesson.

شما اینجا هستید تا درس بگیرید.

Hi. I'm James from engVid, and today's lesson is going to be on "do" or "make".

سلام. من جیمز از engVid هستم، و درس امروز قرار است در مورد "do" یا "make" باشد.

Well, why am I doing this lesson?

خوب، چرا من این درس را انجام می دهم؟

Many students make a mistake with these two verbs.

بسیاری از دانش آموزان با این دو فعل اشتباه می کنند.

Okay?

باشه؟

And the problem is native speakers almost never make this mistake, and as soon as you

و مشکل این است که افراد بومی تقریبا هرگز این اشتباه را مرتکب نمی شوند، و به محض اینکه شما

make this mistake we will know that you are just learning English or low-level English.

این اشتباه را انجام دهید، متوجه خواهیم شد که شما به تازگی انگلیسی یا سطح پایین انگلیسی را یاد می گیرید.

So this lesson will help you fully understand how to use it so that you can start speaking

بنابراین این درس به شما کمک می کند تا نحوه استفاده از آن را کاملاً درک کنید تا بتوانید بلافاصله

like a native speaker right away.

مانند یک زبان مادری صحبت کنید.

Now, in order to do that we have to clearly know what the difference is between "do" and "make",

حال، برای انجام این کار، باید به وضوح بدانیم که تفاوت بین «انجام» و «ساختن» چیست،

and then give examples of how we use them.

و سپس مثال‌هایی از نحوه استفاده از آنها بیاوریم.

I'll also give you collocations.

من همچنین به شما collocations می دهم.

Collocations are words that go with "do" and "make" regularly so you know even if you're

ترکیب‌ها کلماتی هستند که به طور منظم با «انجام» و «ساختن» همخوانی دارند، بنابراین می‌دانید حتی

having a difficult time, when you say something like: "cake", you're going to say "do" or "make".

اگر زمان سختی را سپری می‌کنید، وقتی چیزی مانند «کیک» می‌گویید، «انجام» یا «ساختن» را خواهید گفت. .

Let's find out in five seconds, shall we?

بیایید پنج ثانیه دیگر بفهمیم، درست است؟

Let's go to the board where I'll break down what "do" is and give you examples; what "make"

بیایید به تابلویی برویم که «انجام» چیست و مثال‌هایی برای شما می‌آورم. "ساختن"

is, give you examples; then I'll give you those collocations and a short quiz.

چیست، مثال هایی برای شما بیاورید. سپس آن مجموعه ها و یک مسابقه کوتاه را به شما می دهم.

All right.

خیلی خوب.

E, what is it, "do" or "make"?

E، آن چیست، "انجام" یا "ساختن"؟

When I makes me a cake, do I do me a cake or make me a cake?

وقتی برایم کیک درست می کنم، برایم کیک درست می کنم یا برایم کیک درست می کنم؟

Well, let's find out.

خب بیایید بفهمیم

If an action is repetitive, something you do on a regular basis, we're going to use

اگر یک عمل تکراری است، کاری که شما به طور منظم انجام می دهید،

the verb "do".

از فعل "do" استفاده می کنیم.

Now, I should note very quickly here I am not going to talk on the auxiliary, like:

اکنون، باید خیلی سریع توجه داشته باشم که در اینجا قرار نیست در مورد کمکی صحبت کنم، مانند:

"Do you like that?"

"آیا این را دوست داری؟"

I'm not going to ask these questions.

من قصد ندارم این سوالات را بپرسم.

We have other videos, so please go to engVid, go check them out, and they'll clearly do...

ما ویدیوهای دیگری داریم، پس لطفاً به engVid بروید، آنها را بررسی کنید، و آنها به وضوح این کار

Do, [laughs].

را خواهند کرد. [می خندد].

Show you the uses of "do" as the auxiliary. Okay?

کاربردهای "do" را به عنوان کمکی به شما نشان می دهد. باشه؟

This is specifically how you understand it.

این دقیقاً چگونه آن را درک می کنید.

If something is done repetitively, we use "do", which is true for most simple present verbs.

اگر کاری به طور مکرر انجام شود، از "do" استفاده می کنیم که برای اکثر افعال حال ساده صادق است.

When we talk in the simple present it's about repeated actions.

وقتی در حال ساده صحبت می کنیم، در مورد اعمال تکراری صحبت می کنیم.

So, "do" is no different from that.

بنابراین، «انجام» هیچ تفاوتی با آن ندارد.

Okay?

باشه؟

Obligation.

تعهد.

An obligation might be something like I do homework every night.

یک تعهد ممکن است چیزی شبیه به انجام تکالیف هر شب باشد.

It's a thing I must do.

این کاری است که باید انجام دهم.

Okay?

باشه؟

So we use it for obligation.

بنابراین ما از آن برای تعهد استفاده می کنیم.

Multiple actions.

اقدامات متعدد

Now, listen to me carefully.

حالا با دقت به من گوش کن

"I do the dishes."

"من ظرف ها را می شویم."

I'll give you a visual representation or a visual picture of it in a second, but I want

من یک نمایش بصری یا یک تصویر بصری از آن را در یک ثانیه به شما می‌دهم، اما

you to understand the concept.

می‌خواهم مفهوم آن را درک کنید.

A lot of times in English we use what's called "shorthand".

در بسیاری از مواقع در زبان انگلیسی ما از چیزی که به آن "تخرید" می گویند استفاده می کنیم.

Instead of saying every verb that I'm going to do, what I do is I use...

به جای گفتن هر فعل که قرار است انجام دهم، کاری که انجام می دهم این است که استفاده می کنم...

Or I even said it here, replacing verbs.

یا حتی آن را اینجا گفتم، به جای افعال.

We put the verb "do" in and it talks about several actions in one go.

ما فعل "do" را در آن قرار می دهیم و در مورد چندین عمل در یک حرکت صحبت می کند.

Here's an example for you: When I do the dishes, I wash them, I dry them, I put them away.

یک مثال برای شما می زنم: وقتی ظرف ها را می شستم، آنها را می شوم، خشک می کنم، می گذارم کنار.

Notice there are three verbs.

توجه داشته باشید که سه فعل وجود دارد.

I don't want to say when someone says, like E goes: "Did you do the dishes?"

نمی‌خواهم بگویم وقتی یکی می‌گوید، مثل E می‌گوید: «شما ظرف‌ها را شستید؟»

Go: "Yes, I wash the dishes, I dry the dishes, I put the dishes away."

برو: آره ظرفها را می شوم، ظرفها را خشک می کنم، ظرفها را کنار می گذارم.

They'll go: -"You new to Canada, correct?"

آنها خواهند گفت: - "تو تازه وارد کانادا شدی، درست است؟"

-"Yes, very correct."

-بله خیلی درسته.

Okay, so I said: "I'll do the dishes" or "I do the dishes".

خوب، پس گفتم: " ظروف را می شوم" یا "من ظرف ها را می شوم".

So, even under obligation I said: "I do the dishes every night", that's my obligation.

پس حتی در صورت تکلیف گفتم: «من هر شب ظرفها را می شوم»، این تکلیف من است.

And it's these actions I'm talking about.

و این اعمالی است که من در مورد آنها صحبت می کنم.

Repetitive because I do it every night, I repeat it.

تکراری چون هر شب انجامش میدم تکرارش میکنم.

Okay?

باشه؟

Multiple actions, so I've just went through, and replacement of verbs.

اقدامات متعدد، بنابراین من به تازگی از طریق، و جایگزینی افعال.

This is similar to multiple actions, but you can use the verb "to do" to replace one verb,

این شبیه به چندین عمل است، اما می‌توانید از فعل «do» برای جایگزینی یک فعل استفاده کنید،

like: "Hey, man. I got to do my hair tonight."

مانند: «هی، مرد. امشب باید موهایم را اصلاح کنم».

That means "fix", that might be cut my hair, it might be wash my hair, but when I got to

این به معنی "رفع" است، که ممکن است موهایم را کوتاه کند، ممکن است موهایم را بشویید، اما وقتی موهام

do my hair, I got to do my hair, and do my nails.

را اصلاح کردم، باید موهایم را مرتب کنم و ناخن هایم را مرتب کنم.

That means cut and clean.

یعنی بریده و تمیز.

It's not saying multiple verbs.

گفتن چند افعال نیست.

It's just replacing one verb, but we can put "do" in there and it replaces that verb, and

این فقط جایگزین یک فعل است، اما می توانیم "do" را در آنجا قرار دهیم و جایگزین آن فعل می شود، و

we understand what it means.

معنی آن را می فهمیم.

Is there something you have to do?

آیا کاری هست که باید انجام دهید؟

Okay, I've killed that.

باشه من اون رو کشتم

Right?

درست؟

So why don't we go to "make"?

پس چرا به سراغ «ساختن» نمی رویم؟

"Make".

"ساخت".

"Make" is create, when you create something.

"ساختن" خلق کردن است، زمانی که چیزی را خلق می کنید.

Creation comes from it didn't exist and now it does.

خلقت از آن ناشی می شود که وجود نداشت و اکنون وجود دارد.

You create.

شما ایجاد می کنید.

That's making.

این در حال ساختن

And when I say "create", there's a big difference between the two.

و وقتی می گویم «ایجاد کن»، تفاوت زیادی بین این دو وجود دارد.

Okay?

Notice when we talked about "do" we talked about repetitive, obligation, multiple actions,

باشه؟

توجه کنید وقتی از "انجام" صحبت کردیم، در مورد اعمال تکراری، الزامی، چندگانه،

dah-dah-dah-dah.

ده-ده-ده-ده صحبت کردیم.

It's a verb of action and so is "make", but the difference is this: When I talk about

این یک فعل عمل است و "ساختن" نیز همینطور است، اما تفاوت این است: وقتی من در مورد

"do", you can't see it.

"کردن" صحبت می کنم، نمی توانید آن را ببینید.

Sorry, you can see it, but you can't touch it.

متاسفم، شما می توانید آن را ببینید، اما نمی توانید آن را لمس کنید.

You can see me washing, but you can't touch me washing the dishes.

می‌بینی در حال شستن من هستم، اما نمی‌توانی در حال شستن ظرف‌ها به من دست بزنی.

It doesn't make sense.

معنی ندارد.

You can see me washing the dishes, but you can't touch and go: "Now I have dry."

میبینی که ظرفها رو میشورم ولی نمیتونی دست بزنی و بری: "الان خشک کردم."

It's like: You can't have dry.

مانند: شما نمی توانید خشک داشته باشید.

It's the action that I'm actually doing. Okay?

این عملی است که من در واقع انجام می دهم. باشه؟

So when you keep these...

بنابراین وقتی اینها را نگه دارید...

This in mind, yes, they're verbs of action and that's why you get confused, I understand,

این را در نظر داشته باشید، بله، آنها افعال عمل هستند و به همین دلیل است که شما گیج می شوید، متوجه شدم،

but just keep in mind generally speaking with "do" you can see it, but you can't touch it.

اما فقط به خاطر داشته باشید که به طور کلی با "انجام" صحبت می کنید، می توانید آن را ببینید، اما می توانید. لمسش نکن

And why am I bringing that back up?

و چرا من آن را پشتیبان می کنم؟

Because with "make" it's almost the opposite.

زیرا با «ساختن» تقریباً برعکس است.

When you create something it's in your hand, I can touch it, like this pen.

وقتی چیزی را که در دست شماست ایجاد می کنید ، می توانم آن را لمس کنم، مانند این خودکار.

I made this pen, you can see it.

من این خودکار را ساختم، می توانید ببینید.

If you said: "Do you do this pen?"

اگر گفتی: این قلم را می کنی؟

It doesn't make sense to me.

برای من منطقی نیست.

I'm like: "It's in my hand, man.

من می گویم: "این در دست من است، مرد،

I made it. It's done."

من آن را ساخته ام، انجام شده است."

Right?

How do you make a pen?

درست؟

چگونه یک خودکار درست می کنید؟

That's different. All right?

این متفاوت است. خیلی خوب؟

Something you choose.

چیزی که شما انتخاب می کنید.

Huh?

You choose.

متعجب؟

شما انتخاب کنید.

Make a decision already!

از قبل تصمیم بگیرید!

Right?

You got to choose it. Right?

درست؟

باید انتخابش کنی درست؟

Make a decision.

تصمیم گرفتن.

I have to put this one in here because you go: "Ah, well, you make a decision, I don't see it.

من باید این یکی را اینجا بگذارم چون شما می روید: "آه، خوب، شما تصمیم بگیرید، من آن را نمی بینم.

I don't see any decision."

من هیچ تصمیمی نمی بینم."

But yeah, I have made up my mind, I've made a decision to make one path instead of another

اما بله، من تصمیم خود را گرفته ام، تصمیم گرفته ام به جای مسیری دیگر، یک مسیر را طی کنم

one, and that will follow through.

، و این کار ادامه خواهد داشت.

Right?

درست؟

Produce, well, similar to "create", but you know, when you make cars, it's regularly doing

خوب، شبیه «ایجاد» تولید کنید، اما می دانید، وقتی ماشین می سازید، مرتباً این کار

it but you can see products coming out, like we make pens.

را انجام می دهد، اما می توانید محصولاتی را ببینید که بیرون می آیند، مثل ما که خودکار می سازیم.

Okay?

باشه؟

So it's not...

پس اینطور نیست...

"Create" is like the first time you created something.

"ایجاد" مانند اولین باری است که چیزی را خلق کردید.

The guy who made the first Apple computer.

مردی که اولین کامپیوتر اپل را ساخت.

Right?

درست؟

He created it.

او آن را ایجاد کرد.

It was the first one, created.

این اولین بود، ایجاد شد.

But now he's producing them, he's making them, he's making many of them, more of them and

اما اکنون او آنها را تولید می کند، او آنها را می سازد، او بسیاری از آنها را می سازد، تعداد بیشتری از آنها و

you can see them.

شما می توانید آنها را ببینید.

Speaking. Are you like a dog?

صحبت كردن. آیا شما مانند یک سگ هستید؟

"Roof, roof". No.

"بام، پشت بام". نه

Speaking.

. صحبت کردن.

It's been a little while, but there was a guy called Obama, Barack Obama.

مدت کمی گذشت، اما یک پسر به نام اوباما بود، باراک اوباما.

Don't know if you've heard of him.

نمی دانم نام او را شنیده اید یا نه

Anyway, he made a speech, and he said: "Yes we can" in the speech.

به هر حال ایشان سخنرانی کرد و در سخنرانی گفت: «بله می توانیم».

Notice how I said: He didn't do a speech, he made a speech.

توجه کنید که چگونه گفتم: سخنرانی نکرد، سخنرانی کرد.

Okay?

باشه؟

Because he produced ideas.

چون او ایده تولید کرد.

There comes that word again, another word going back.

دوباره آن کلمه می آید، کلمه دیگری برمی گردد.

As he spoke, these ideas were produced and people could understand them.

همانطور که او صحبت می کرد، این ایده ها تولید شد و مردم می توانستند آنها را درک کنند.

He even created a new environment.

او حتی یک محیط جدید ایجاد کرد.

So when we use "make" we can use it for speaking.

بنابراین وقتی از "make" استفاده می کنیم، می توانیم از آن برای صحبت کردن استفاده کنیم.

"Hey, don't make a noise."

"هی، سر و صدا نکن."

See?

دیدن؟

Okay?

باشه؟

Or: "Did you make a comment?"

یا: "نظری دادی؟"

In each of these cases you cannot say "do", you have to say "make" because something is

در هر یک از این موارد نمی توانید بگویید "انجام" ، باید بگویید "ساخت" زیرا چیزی

created or something is produced.

ایجاد می شود یا چیزی تولید می شود.

In this case, a sound.

در این مورد، یک صدا.

So that's why we talk about "make" as in creating something for the first time; choosing something,

بنابراین به همین دلیل است که ما در مورد "ساختن" صحبت می کنیم، همانطور که برای اولین بار چیزی ایجاد می کنیم. انتخاب چیزی،

make your mind up, make a decision.

تصمیم گیری، تصمیم گیری

Producing, continually making something.

تولید، ساختن مداوم چیزی.

So after you've created the first one, we keep producing them, keep making them.

بنابراین بعد از اینکه اولین مورد را ایجاد کردید، ما به تولید آنها ادامه می دهیم، به ساخت آنها ادامه می دهیم.

And speaking because noise is a sound and make it, and is a product.

و سخن گفتن چون سر و صدا یک صدا است و آن را می سازد و محصول است.

It may not be physical you can touch, but it's something that's there.

ممکن است فیزیکی نباشد که بتوانید آن را لمس کنید، اما چیزی است که وجود دارد.

Cool?

سرد؟

All right, and that's difference from just seeing the actions from "do".

بسیار خوب، و این تفاوت با دیدن اعمال از «انجام» است.

Generally speaking, when you make something you can touch it.

به طور کلی، وقتی چیزی می سازید، می توانید آن را لمس کنید.

I have to say generally because when I'm speaking like making a speech now, you can't touch

باید به طور کلی بگویم چون وقتی الان دارم مثل سخنرانی صحبت می‌کنم، نمی‌توانی حرف‌هایم را لمس

my words, but you can catch the sound. Right?

کنی، اما می‌توانی صدا را بگیری. درست؟

That's how we record things.

اینطوری چیزها را ضبط می کنیم.

So, when we look over here, you can touch it, you make a cake.

بنابراین، وقتی به اینجا نگاه می کنیم، می توانید آن را لمس کنید، یک کیک درست می کنید.

Birthday cake, you make one.

کیک تولد، شما یکی درست کنید.

You don't do it.

شما این کار را نمی کنید.

You make money.

شما پول در می آورید.

I got no money.

پول نگرفتم

I was looking for some.

دنبال چند تا بودم

I haven't make any money.

من هیچ پولی به دست نیاوردم

I might have to do something to make some money.

شاید مجبور باشم کاری انجام دهم تا کمی پول دربیاورم.

Right?

درست؟

Notice how I used that?

توجه کنید که چگونه از آن استفاده کردم؟

Do something, several actions in order to get money, make it so I can show it to you

کاری انجام دهید، چندین اقدام برای به دست آوردن پول، آن را بسازید تا بتوانم آن را به شما نشان دهم

which I can't right now.

که در حال حاضر نمی توانم.

I need you to remember this before we go to the next board where I'm going to show you

من باید این را قبل از رفتن به تابلوی بعدی که می‌خواهم چند ترکیب رایج را به شما نشان دهم، به خاطر

some common collocations.

بسپارید.

Okay? And collocations are basically words that go together.

باشه؟ و collocations اساسا کلماتی هستند که با هم ترکیب می شوند.

There are words that go with "do" and there are words that go with "make", and this will help you.

کلماتی هستند که با "انجام" همراه هستند و کلماتی هستند که با "ساختن" همراه هستند و این به شما کمک می کند.

Remember I said I want you to understand?

یادت هست گفتم می خواهم بفهمی؟

This will help make it easier for you that when you hear this word, you go:

این به شما کمک می کند که وقتی این کلمه را می شنوید، بگویید:

"This is the word that goes with 'make'", or "This is the word that goes with 'do'", okay?

"این کلمه ای است که با "ساختن" همراه است، یا "این کلمه ای است که با "انجام" همراه می شود، خوب است؟

And you'll soon master our language.

و شما به زودی به زبان ما مسلط خواهید شد.

So give me a sec and we'll get up there.

پس یک لحظه به من فرصت دهید و ما به آنجا می رسیم.

And don't forget native speakers always get this right, and so will you in about two seconds.

و فراموش نکنید که گویشوران بومی همیشه این را به درستی دریافت می کنند ، و شما نیز در حدود دو ثانیه این کار را خواهید کرد.

[Snaps]

[عکس‌ها]

And time to do collocations.

و زمان انجام هم‌آهنگی‌ها.

Collocations, as I mentioned before-remember?-it's words that usually go together.

همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، ترکیب‌ها - به یاد دارید؟ - کلماتی هستند که معمولاً با هم ترکیب می‌شوند.

In this case I picked a few that I know you'll hear once you learn English or if you're in

در این مورد، چند مورد را انتخاب کردم که می‌دانم وقتی انگلیسی را یاد بگیرید یا اگر در

an English-speaking country, you'll hear people use these words a lot.

یک کشور انگلیسی زبان هستید، خواهید شنید، می‌شنوید که مردم از این کلمات زیاد استفاده می‌کنند.

So let's go to the board.

پس بیایید به هیئت مدیره برویم.

I'll start off with "do" and housework.

من با "انجام" و کارهای خانه شروع می کنم.

Another word for "housework" is "chores".

کلمه دیگر برای «کار خانه» «کارهای خانه» است.

You might hear a young kid say: "I got chores to do tonight, man.

ممکن است بشنوید که یک بچه جوان می گوید: "امشب کارهایی دارم که باید انجام دهم.

I can't come out and play."

من نمی توانم بیرون بیایم و بازی کنم."

Or you go: "My household chores takes so long."

یا می روی: "کارهای خانه من خیلی طول می کشد."

Chores is basically a job you have to do and you don't get paid for it.

کارهای روزمره اساساً کاری است که باید انجام دهید و بابت آن پولی دریافت نمی کنید.

So if you hear about chore, it's in your house or something you do, and you don't get paid for.

بنابراین اگر در مورد کارهای سخت و طاقت فرسا می شنوید، در خانه شما یا کاری است که انجام می دهید، و پولی دریافت نمی کنید.

You don't have chores at work.

شما در محل کار کاری ندارید.

Keep that in mind. Okay?

این را در نظر داشته باشید. باشه؟

Just a new vocabulary word for you.

فقط یک کلمه واژگان جدید برای شما.

And let's go to the board.

و بیایید به هیئت مدیره برویم.

"Do the dishes".

"شستن ظرف ها".

Do you remember when I said that if you do something and you repeatedly have to do it,

یادت هست که گفتم اگر کاری را انجام می دهی و بارها و بارها مجبور می شوی آن را

repetitive manner, you do the dishes and I showed you wash, dry, put away?

تکراری انجام دهی، ظرف ها را می شوی و به تو نشان دادم بشور، خشک کن، کنار بگذار؟

That's an example of multiple verbs.

این مثالی از افعال چندگانه است.

"Do the laundry" is the same thing.

«لندری» هم همین است.

You put the clothes in the washing machine, you wash them, you put them in the dryer or

لباس ها را در ماشین لباسشویی می گذارید، می شویید، می گذارید در خشک کن

you hang them up, then you fold them and put them away.

یا آویزان می کنید، بعد تا می کنید و می گذارید کنار.

You'll notice that I said: "put", "fold", different verbs, another replacement.

متوجه خواهید شد که گفتم: «قرار دادن»، «فولد»، افعال مختلف، جایگزینی دیگر.

"Do the yard work".

"کارهای حیاط را انجام دهید".

Yard?

حیاط؟

Yarrr.

یار.

I'm not a pirate.

من دزد دریایی نیستم

Yard, we call it the yard as in the backyard.

حیاط، ما به آن می گوییم حیاط مانند حیاط خلوت.

When you have a house...

وقتی خونه داری...

I'm sure it's the same most places, but we can't say it's everywhere.

مطمئنم اکثر جاها همینطوره ولی نمیشه گفت همه جا هست.

You have your little house here, okay?

خانه کوچکت اینجا داری، باشه؟

You have some land here and here.

شما اینجا و اینجا زمین دارید.

This is in the front, this is in the back.

این در جلو است، این در عقب است.

Each part is called the yard.

به هر قسمت حیاط می گویند.

Front yard.

حیاط جلویی.

Right? Where you usually have grass, maybe a tree.

درست؟ جایی که معمولاً علف دارید، شاید یک درخت.

If you're lucky, an apple tree if you're George Washington.

اگر خوش شانس هستید، درخت سیب اگر جورج واشنگتن هستید.

But you'll have a tree, some grass, and you can play.

اما شما یک درخت، مقداری علف خواهید داشت و می توانید بازی کنید.

The children can play soccer or football, or what have you.

بچه ها می توانند فوتبال یا فوتبال بازی کنند یا شما چه چیزی دارید.

Okay?

باشه؟

When you do the yard work sometimes it's cutting the grass, or it's playing with the flowers,

وقتی کار حیاط را انجام می‌دهی، گاهی در حال بریدن علف‌ها است، یا بازی با گل‌ها،

or you know, playing...

یا می‌دانی، بازی

You know, you're playing with the flowers, pulling out weeds, you know, things from the

... می‌دانی، داری با گل‌ها بازی می‌کنی، علف‌های هرز را بیرون می‌آوری، می‌دانی، چیزهایی از

plants.

گیاهان.

Doing yard work means to clean this area to make it look good.

انجام کارهای حیاط به این معنی است که این قسمت را تمیز کنید تا خوب به نظر برسد.

It's like getting your hair done.

You know what I'm saying?

مثل این است که موهایتان را درست کنید.

میدونی چی میگم؟

Okay, anyway, so you clean your house, the front and the back is to "do the yard word".

خوب، به هر حال، پس شما خانه خود را تمیز کنید، جلو و عقب برای "انجام حرف حیاط" است.

This is for housework, but you don't just live in your house, you also work.

این برای کارهای خانه است، اما شما فقط در خانه خود زندگی نمی کنید، بلکه کار هم می کنید.

And when we work...

و وقتی کار می کنیم...

Oh, sorry, I've got one before I forget, I put it in orange.

اوه، متاسفم، قبل از اینکه فراموش کنم، آن را در رنگ نارنجی قرار دادم.

This is not for "Robin and Batman".

این برای «رابین و بتمن» نیست.

This is for "Ronnie".

این برای "رونی" است.

Here's one we got called "make the bed", this usually goes with housework, but it actually

در اینجا یکی از ما به نام "تخت را مرتب کن" است، این معمولا با کارهای خانه همراه است، اما در

sits on the "make" side.

واقع در سمت "ساختن" قرار دارد.

I'd love to go into great detail on it.

من دوست دارم به جزئیات زیادی در مورد آن بپردازم.

Actually, I'll give you my simple explanation in a second, but what I want to point out

در واقع، من توضیح ساده‌ام را در یک ثانیه به شما می‌دهم، اما چیزی که می‌خواهم به آن اشاره کنم این

is if you need further information on some of these, go check out Ronnie's video on housework,

است که اگر به اطلاعات بیشتری در مورد برخی از این موارد نیاز دارید، به ویدیوی رونی در مورد کارهای خانه نگاه کنید،

and "do" and "make", okay?

و "انجام" و "ساختن"، بسیار خوب ?

My idea for make the bed I'll tell you when we get here with "make".

ایده من برای درست کردن تخت را وقتی به اینجا رسیدیم با "ساخت" به شما خواهم گفت.

Now we go back to work.

حالا برمیگردیم سر کار

Remember work?

کار را به خاطر دارید؟

Okay, work.

باشه کار کن

You "do homework", that's for school.

شما "تکلیف" را انجام می دهید، این برای مدرسه است.

Right?

درست؟

I do my homework.

من تکالیفم را انجام می دهم.

It means I write, I read, I think, I remember, I bring the work back to school and give it

یعنی می نویسم، می خوانم، فکر می کنم، یادم می آید، کار را به مدرسه می آورم و

to the teacher.

به معلم می دهم.

Me.

من

Okay?

باشه؟

"Do business".

"انجام کسب و کار".

Huh?

"Do business", it's not what you think.

متعجب؟

"کسب و کار کنید"، این آن چیزی نیست که شما فکر می کنید.

It's not do a business.

این یک تجارت نیست.

When you do business it means you work with someone.

وقتی تجارت می کنید به این معنی است که با کسی کار می کنید.

I really want to do business with Elon Musk, I think that's his name.

من واقعاً می خواهم با ایلان ماسک تجارت کنم، فکر می کنم این نام او باشد.

He's the guy who makes the cars.

او کسی است که ماشین ها را می سازد.

Right?

درست؟

I really want to do business with Bill Gates.

من واقعاً می خواهم با بیل گیتس تجارت کنم.

It means work with them.

یعنی با آنها کار کنید.

I don't do business a lot in England.

من زیاد در انگلیس تجارت نمی کنم.

Okay?

باشه؟

It means I don't work with people in England.

یعنی من در انگلیس با مردم کار نمی کنم.

So, it's work with. Right?

بنابراین، کار با. درست؟

So we're using "do" to replace this verb "work with", "work".

بنابراین ما از "do" برای جایگزینی این فعل "work with"، "work" استفاده می کنیم.

Okay?

باشه؟

Same example here, but we're going to replace a verb "write".

همین مثال در اینجا، اما ما قصد داریم یک فعل "نوشتن" را جایگزین کنیم.

"Do a report".

"گزارش بدهید".

"Johnson, that trip you went to Africa was amazing.

"جانسون، سفری که به آفریقا رفتی شگفت‌انگیز بود.

We loved the papers.

ما روزنامه‌ها را دوست داشتیم. می‌توانی در این مورد

Can you do a report on that?"

گزارشی ارائه کنی؟"

I want you to write a report.

از شما می خواهم گزارشی بنویسید.

In this case, "do" replaces "write", write a report.

در این صورت «do» جایگزین «نوشتن» می شود، گزارش بنویسید.

Okay?

باشه؟

And your body.

و بدن شما

Remember I said earlier: "Got to do my hair"?

یادتان هست که قبلاً گفتم: "باید موهایم را اصلاح کنم"؟

Right?

درست؟

"Got to do my nails".

"باید ناخن هایم را درست کنم".

In this case it means clean or fix.

در این مورد به معنای تمیز کردن یا تعمیر است.

Clean or fix my nails, and that's "do".

ناخن هایم را تمیز یا مرتب کن، و این «انجام» است.

These are all actions that you see people do.

اینها همه اعمالی است که می بینید مردم انجام می دهند.

You'll see me cutting them.

خواهی دید که آنها را می برم.

Right?

Cleaning my nails or cutting my hair, but you won't actually be able to hold on to these things.

درست؟

ناخن‌هایم را تمیز می‌کنم یا موهایم را کوتاه می‌کنم، اما در واقع نمی‌توانید این چیزها را نگه دارید.

So now let's go to "make".

خب حالا به سراغ «ساختن» برویم.

Right?

درست؟

So there's common collocations for this here, and let's look for some common collocations-hard

بنابراین در اینجا ترکیب‌های مشترکی برای این کار وجود دارد، و بیایید به دنبال برخی از ترکیب‌بندی‌های متداول بگردیم -

to say "common collocations" over and over again-for "make".

گفتن «هم‌آهنگ‌های مشترک» بارها و بارها دشوار است - برای «ساخت».

"Make".

"ساخت".

We can communicate with "make".

ما می توانیم با "ساخت" ارتباط برقرار کنیم.

I told you about making a noise before, but there are some more practical ones, such as:

قبلاً در مورد ایجاد سر و صدا به شما گفته بودم، اما موارد کاربردی تری نیز وجود دارد، مانند:

"make a call".

"یک تماس".

You're going to be on your cellphone: "Excuse me a second.

قرار است با تلفن همراه خود بنشینید: "یک ثانیه ببخشید.

I have to make a call, talk to a friend of mine."

باید تماس بگیرم، با یکی از دوستانم صحبت کنم."

Okay?

Perhaps Mr. E. "Make excuses".

باشه؟

شاید آقای E. "بهانه بیاور".

You know when you're late or you don't do something and somebody asks you a question,

می دانی وقتی دیر می کنی یا کاری را انجام نمی دهی و یکی از شما سوال می پرسد،

you're like: "Uh, the dog ate my homework", that's making an excuse.

می گویید: "اوه، سگ تکالیف مرا خورد "، این بهانه جویی است.

It means to give a reason for not doing something, but people don't believe it's a true one or

این به معنای ارائه دلیل برای انجام ندادن کاری است، اما مردم باور نمی کنند که این یک دلیل واقعی است

a good enough one.

یا به اندازه کافی خوب است.

Okay?

باشه؟

So when you make an excuse, I or someone else doesn't think it's good enough.

بنابراین وقتی بهانه ای می آورید، من یا شخص دیگری فکر نمی کنیم به اندازه کافی خوب است.

It's not a good reason.

دلیل خوبی نیست

"Make a complaint".

"شکایت".

Have you ever gone to a restaurant, and you're eating something and you don't know what it is, and you say:

آیا تا به حال به رستوران رفته اید و چیزی می خورید و نمی دانید چیست و می گویید:

"Hey. I asked for the chicken in my Chinese food, and I don't know what this is."

"هی. من مرغ را در غذای چینی ام خواستم و نمی دانم این چیست؟ "

Right?

You can make a complaint to the manager or the waiter, and they will have to fix it.

درست؟

می توانید از مدیر یا گارسون شکایت کنید و آنها باید آن را برطرف کنند.

I don't know what you're eating either, don't ask me.

من هم نمی دانم چه می خوری، از من نپرس.

"Make a complaint", that's to say something is wrong.

«شکایت کن»، یعنی چیزی اشتباه است.

"I don't like it. I'd like it fixed in some way."

"من آن را دوست ندارم. دوست دارم به طریقی درست شود."

Make a complaint.

شکایت.

Next ones...

موارد بعدی...

Or, oop.

یا، اوه.

Food, "make dinner". But "make dinner" is easy.

غذا، "شام درست کن". اما "شام درست کن" آسان است.

We make dinner, we make lunch, we make breakfast, that's just to create a meal, produce a meal.

ما شام درست می کنیم، ناهار درست می کنیم، صبحانه درست می کنیم، این فقط برای ایجاد یک وعده غذایی، تولید یک وعده غذایی است.

"Make some coffee".

"یه قهوه درست کن".

In the morning I know when I get up and I'm really tired, I'm just going to go:

صبح میدونم وقتی بلند میشم و واقعا خسته ام، فقط میخوام برم:

"Hey, dude. Can you make me some coffee?"

"هی رفیق. میتونی برام یه قهوه درست کنی؟"

Right?

That means I want a cup of coffee produced for me.

درست؟

یعنی می خواهم یک فنجان قهوه برایم تولید شود.

Plans.

طرح ها.

You can ask somebody to "make up your mind", decide.

می توانید از کسی بخواهید که « تصمیم بگیرد»، تصمیم بگیرد.

Make a decision.

تصمیم گرفتن.

Give me something, one way or another, A or B, up or down.

به من چیزی بده، به هر شکلی ، A یا B، بالا یا پایین.

"Make a list".

"یک لیست تهیه کنید".

-"So what do you want to do on your vacation?"

-پس تو تعطیلات میخوای چیکار کنی؟

-"Oh, blah, blah, blah."

-"اوه،بله،بله،بله."

-"Hey. Why don't you make a list?"-that means write it out for me-

-"هی. چرا لیستی تهیه نمی کنی؟" - یعنی آن را برای من بنویس -

"And then I can look at it later on and make a decision on that."

"و بعداً می توانم به آن نگاه کنم و در مورد آن تصمیم بگیرم."

My favourite one here is "make an exception" or "make an example".

مورد مورد علاقه من در اینجا "یک استثناء" یا "یک مثال ایجاد کنید" است.

Hmm?

هوم؟

Okay, everyone's going into the nightclub tonight.

خوب، امشب همه به کلوپ شبانه می روند.

Okay? Everyone's going to dance, have some fun.

باشه؟ همه می‌روند برقصند، کمی لذت ببرند.

Doo-doo-doo-doo.

دوو دوو دوو.

And what happens is...

و اتفاقی که می افتد این است که ...

Did you hear that?

Doo-doo-doo-doo, I think you got lucky, you get to come in.

آیا آن را شنیده اید؟

دوو-دو-دو-دو، فکر کنم شانس آوردی، باید بیای داخل.

Okay?

باشه؟

So you get to come to the nightclub and we invite you in.

بنابراین شما باید به کلوپ شبانه بیایید و ما شما را دعوت می کنیم.

Your friend comes and go: "Hey, sorry. He's not allowed."

دوست شما می آید و می رود: "هی، ببخشید. او اجازه ندارد."

You go: "Hey. He's my brother. I love this guy."

تو برو: "هی. او برادر من است. من این پسر را دوست دارم."

They go: "Okay, we'll make an exception."

می گویند: باشه، استثنا می کنیم.

It means you're going to be able to do something that nobody else is allowed to do.

این بدان معناست که شما قادر خواهید بود کاری را انجام دهید که هیچ کس دیگری اجازه انجام آن را ندارد.

We're going to let you do this, but no one else can do it because you're an exception.

ما به شما اجازه می دهیم این کار را انجام دهید، اما هیچ کس دیگری نمی تواند این کار را انجام دهد زیرا شما یک استثنا هستید.

So, if you come to a school and you want to go to Harvard let's just say and your...

بنابراین، اگر به مدرسه ای می آیید و می خواهید به هاروارد بروید، بگذارید بگوییم و ...

Was it IELTS score is really low or your TOEFL score is low?

آیا نمره آیلتس واقعا پایین است یا نمره تافل شما پایین است؟

But you're really good looking and you're really, you know, pretty and you're dressed

اما شما واقعاً خوش قیافه هستید و واقعاً، می دانید، زیبا هستید و خوب لباس می

well, they might go: "We'll make an exception for you, you can come to our school.

پوشید، آنها ممکن است بروند: "ما برای شما استثنا قائل می شویم، می توانید به مدرسه ما بیایید.

Normally we wouldn't let people in if they have low marks, but you're good looking."

معمولاً ما این کار را نمی کنیم. به افراد اجازه دهید اگر نمرات پایینی دارند وارد شوند، اما شما خوش تیپ هستید."

Like me.

مثل من.

Okay, not like me.

باشه مثل من نیست

Brad Pitt.

برد پیت.

Here's the better one, though, you might like this.

در اینجا یکی بهتر است، هر چند، شما ممکن است این را دوست داشته باشید.

Sometimes you've got a classroom situation where there's one student who's talking, talking,

گاهی اوقات شما یک موقعیت کلاسی دارید که در آن یک دانش آموز وجود دارد که صحبت می کند، صحبت می کند،

talking, talking, and they're taking what we call all the airtime, not letting anyone

صحبت می کند، صحبت می کند، و آن ها به آنچه ما می گوییم تمام وقت پخش خود را می گیرند و اجازه نمی دهند هیچ کس

else say anything.

دیگری چیزی بگوید.

And half the times they're wrong and the teacher doesn't like it.

و نیمی از مواقع اشتباه می کنند و معلم آن را دوست ندارد.

So the teacher might make an example of them.

بنابراین معلم ممکن است از آنها مثال بزند.

What do you mean?

منظورت چیه؟

Well, they might just say: "Hey, Harris, you seem to know everything.

خوب، آنها ممکن است فقط بگویند: "هی، هریس، به نظر می رسد تو همه چیز را می دانی.

Why don't you teach the lesson today?

چرا امروز درس را تدریس نمی کنی؟

I'll make an example of you and everybody will know not to do that in my classroom."

من از شما مثال می زنم و همه می دانند که در کلاس من این کار را نکنید."

To make an example of someone...

برای مثال زدن از کسی...

A better one might be this.

یکی بهتر ممکن است این باشد.

When the policemen sees four of you and you're all drinking on the street, and you're smiling

وقتی پلیس ها شما چهار نفر را می بینند و همه در خیابان مشروب می خورید و لبخند می زنید

and laughing, and one guy says: "Unh the police."

و می خندید و یکی از بچه ها می گوید: "اوه پلیس."

The police go: "Okay, no problem.

پلیس می گوید: "باشه، اشکالی ندارد.

I'm going to make an example of you.

من می خواهم از شما مثال بزنم.

You're going to jail tonight.

شما امشب به زندان می روید.

Not your friends. Just you."

نه دوستان شما. فقط شما."

To make an example of someone means to put them in a bad situation so everyone can see

مثال زدن از کسی به این معنی است که او را در موقعیت بدی قرار دهیم تا همه بتوانند

it, and they will go: "I don't want to do that.

آن را ببینند، و آنها خواهند گفت: "من نمی خواهم این کار را انجام دهم.

That's way too much trouble.

این خیلی دردسر است.

I don't want that kind of problem."

من چنین مشکلی را نمی خواهم. "

Okay?

باشه؟

That can happen with the law, that can happen in the classroom, that can happen in any situation

این می تواند با قانون اتفاق بیفتد، این می تواند در کلاس اتفاق بیفتد، در هر

in which you're doing something people don't like and they want to make sure everybody

موقعیتی که شما کاری را انجام می دهید که مردم دوست ندارند اتفاق بیفتد و آنها می خواهند مطمئن شوند که همه

sees what they do to you, which is usually something negative.

آنچه را که با شما انجام می دهند را می بینند، که معمولا چیزی است. منفی.

You got to be careful.

باید مواظب باشی

To have someone make an exception for you is a good thing.

اینکه کسی برای شما استثنا قائل شود، چیز خوبی است.

To be made an example of is a bad thing.

مصداق آن چیز بدی است.

And these are common collocations that go with "make".

و اینها همنشینی های رایجی هستند که با "ساخت" همراه هستند.

Cool?

All right, so before I go I want to talk about make the bed, and the reason why I said I'd

سرد؟

بسیار خوب، بنابراین قبل از اینکه بروم، می خواهم در مورد مرتب کردن تخت صحبت کنم، و دلیل اینکه گفتم

come back to this and I mentioned Ronnie's video is this is a really weird one.

به این موضوع برمی گردم و به ویدیوی رونی اشاره کردم این است که واقعاً عجیب است.

Really, it's repetition, it's obligation, it really should be on the list of here, on

واقعاً، این تکرار است، یک الزام است ، واقعاً باید در لیست اینجا باشد، در

the "do" side. Right?

سمت «انجام» باشد. درست؟

Under housework, but for some reason in English we say "make" goes on the...

زیر کار خانه، اما بنا به دلایلی در انگلیسی می گوییم "make" going on the...

Sorry, "make the bed" goes on the "make" side.

ببخشید، "make the bed " در سمت "ساختن" می رود.

First off, I don't know why.

اولا نمی دانم چرا

It's English.

انگلیسی است.

Welcome to English.

به انگلیسی خوش آمدید

That's...

اون

I don't know.

... نمی دونم.

Anyone who tells you differently, they don't know either.

هر کس جور دیگری به شما بگوید، او هم نمی داند.

They're just making it up.

فقط دارن درستش میکنن

But I'm going to give you my best guess as to why we put it over here.

اما من بهترین حدس خود را در مورد اینکه چرا آن را اینجا گذاشتیم به شما می‌دهم.

Do you remember when I said produce and create?

یادت هست که گفتم تولید و خلق کن؟

Well, when you sleep in your bed, you get out, it's a mess.

خوب، وقتی تو تختت میخوابی، بیرون میای، قاطی شده.

It's all over the place and it just doesn't look good.

این همه جا هست و ظاهر خوبی ندارد.

So then you take the sheets and you put them up, and you organize them.

پس ورق ها را می گیرید و می گذارید و مرتب می کنید.

Okay? And then...

باشه؟ و سپس...

So you got the sheets on, then you put the pillow up and it looks nice.

پس ملحفه ها را پوشیدید، سپس بالش را گذاشتید و زیبا به نظر می رسید.

You've produced something nice.

چیز خوبی تولید کردی

I'm thinking that's the reason.

من فکر می کنم دلیلش همین باشد.

And the reason why I'm explaining it and even saying it, because you're going:

و دلیل اینکه من آن را توضیح می دهم و حتی می گویم، زیرا شما می گویید:

"Why are you telling me?" because I need you to know something: Even though I told you that English

"چرا به من می گویی؟" چون به شما نیاز دارم که چیزی بدانید: حتی اگر به شما گفتم که

people almost never make this mistake, it doesn't mean we didn't make mistakes when

انگلیسی‌ها تقریباً هرگز این اشتباه را نمی‌کنند، به این معنی نیست که ما هنگام ایجاد زبان اشتباه نکرده‌ایم

we created the language.

.

Okay?

باشه؟

It doesn't make sense that it's there, but we say it like that.

منطقی نیست که آنجا باشد، اما ما اینطور می گوییم.

And this is a collocation you've got to be really careful on because it's commonly said

و این ترکیبی است که باید واقعاً مراقب آن باشید، زیرا معمولاً

every morning, like: "Did you make the bed?"

هر روز صبح می گویند: "تختخواب را درست کردی؟"

Right?

درست؟

So you got to know it.

پس شما با آن آشنا شدید.

And if you go: "Yes, I do the bed."

و اگر رفتی: "بله، من تخت را درست می کنم."

They're going to go: "You did what with the bed?

آنها می‌روند: "تو با تخت چه کردی؟

I'm going to clean the bed right now.

من همین الان تخت را تمیز

I don't know what you did in there."

می‌کنم. نمی‌دانم آنجا چه کردی."

Okay?

باشه؟

But before I go, the common collocations, because we have one more, a little quiz, you

اما قبل از رفتن، ترکیب‌های رایج، چون ما یک مسابقه کوچک دیگر داریم،

know I like doing quizzes at the end - we have a resource page, and I'd like you to

می‌دانید که من دوست دارم در پایان آزمون‌ها انجام دهم - ما یک صفحه منبع داریم و می‌خواهم

go to the resource page where you'll find these ones plus many more examples of common

به صفحه منبعی بروید که در آنجا هستید. این موارد را به همراه نمونه‌های بسیار بیشتری از

collocations that you could learn, memorize, and sound like native speaker right away.

هم‌نشینی‌های رایج پیدا خواهید کرد که می‌توانید فوراً یاد بگیرید، به خاطر بسپارید و مانند زبان مادری صدا کنید.

Yeah?

آره؟

Anyway, two seconds we do the quiz.

به هر حال، دو ثانیه ما مسابقه را انجام می دهیم.

You ready?

آماده ای؟

[Snaps]

[عکس‌ها]

Okay, quiz time, as you know I love to do quizzes.

بسیار خوب، زمان آزمون، همانطور که می‌دانید من عاشق انجام آزمون‌ها هستم.

And we're going to do a quick quiz of five questions, but before I do,

و ما قصد داریم یک مسابقه سریع از پنج سوال انجام دهیم، اما قبل از انجام من،

let's go to Mr. E because I haven't used him enough and he wants to give you a reminder.

اجازه دهید به آقای E برویم زیرا من به اندازه کافی از او استفاده نکرده ام و او می خواهد به شما یادآوری کند.

So, what do you got to say, E?

خب، چی داری برای گفتن، ای؟

"Remember", okay.

"یادت باشه" باشه

"Do" generally talks about the action itself.

"Do" به طور کلی در مورد خود عمل صحبت می کند.

Remember I said earlier when we talk about "do" you see me doing it, but it doesn't actually

به یاد داشته باشید که قبلاً گفتم وقتی در مورد "انجام" صحبت می کنیم، می بینید که من آن را انجام می دهم، اما در واقع

produce anything.

چیزی تولید نمی کند.

When we want to do that, we go to the verb "make".

وقتی می خواهیم این کار را انجام دهیم، به سراغ فعل «ساختن» می رویم.

"Make" talks about the result.

"ساخت" در مورد نتیجه صحبت می کند.

So when you think about the actions of, you know, doing something, at the end you will

بنابراین وقتی به اعمال فکر می‌کنید ، می‌دانید که انجام کاری، در پایان

make something.

کاری خواهید ساخت.

That's how they're related and that's why they're verbs of action.

ارتباط آنها اینگونه است و به همین دلیل است که آنها فعل عمل هستند.

Okay?

باشه؟

But when you think "make", think of: "I should have something in my hand I can touch", and

اما وقتی به «ساختن» فکر می‌کنید، به این فکر کنید: «من باید چیزی در دست داشته باشم که بتوانم آن را لمس کنم» و

"do", I can see you doing it, see you with my eyes.

«انجام دهم»، می‌توانم تو را در حال انجام آن ببینم، تو را با چشمانم ببینم.

Are we good?

ما خوبیم؟

So we put our senses with our verbs.

بنابراین ما حواس خود را با افعال خود قرار می دهیم.

That should help us remember, right?

این باید به ما کمک کند به یاد بیاوریم، درست است؟

See for "do", "make" you can touch.

برای «انجام»، «ساختن» که می‌توانید لمس کنید، ببینید.

Time for the quiz.

زمان مسابقه

Are you ready now?

الان آماده ای؟

I'm sure you are because now you're going to be an expert at English and speak like

من مطمئن هستم که شما به این دلیل هستید که اکنون می خواهید در زبان انگلیسی متخصص شوید و مانند

a native, right?

یک بومی صحبت کنید، درست است؟

So let's do number one: "I usually _______ the dishes after dinner."

بنابراین بیایید شماره یک را انجام دهیم: "من معمولاً ظرف ها را بعد از شام _______ می کنم."

Would you say "do" or "make"?

آیا می گویید "انجام" یا "ساخت"؟

Think: Is it repetitive?

فکر کنید: آیا تکراری است؟

Is it an obligation?

آیا تعهد است؟

Are you producing? Are you actually making dishes?

شما تولید می کنید؟ آیا واقعاً ظروف درست می کنید؟

You know, making, creating?

می دانید، ساختن، خلق کردن؟

"Do", "I do the dishes". Right?

"آیا"، "من ظرف ها را می شستم". درست؟

And I helped you by telling you it was repetitive and obligation.

و من به شما کمک کردم که تکراری و الزامی است.

We do the dishes.

ظرف ها را می شستیم.

Are you ready for number two?

آیا برای شماره دو آماده هستید؟

"Can you _______ a lot of money at your job?"

"آیا می توانید _______ پول زیادی در شغل خود داشته باشید؟"

Did I hear you say: "I want the dollar, dollar, dollar"?

شنیدم که گفتی: « دلار، دلار، دلار می‌خواهم»؟

Want dollars?

دلار می خواهید؟

Yeah.

آره

You can "make" money, because money is good in your hand.

شما می توانید "درآمد" کنید، زیرا پول در دست شما خوب است.

Right? Remember we talked about looking and touching, that's a physical thing.

درست؟ به یاد داشته باشید که ما در مورد نگاه کردن و لمس کردن صحبت کردیم، این یک چیز فیزیکی است.

You get the money.

شما پول را می گیرید.

What about number three?

شماره سه چطور؟

I didn't make it easy.

من آن را آسان نکردم.

I changed the tense, but let's see how good you are:

زمانش را عوض کردم، اما ببینم تو چقدر خوبی:

"I _______ the laundry yesterday."

"من دیروز لباسشویی را _______ کردم."

That's right, I used that example earlier on, didn't I?

درست است، من قبلاً از آن مثال استفاده کردم، نه؟

Do you remember when I talked about household chores and I said chores are jobs and these

یادتان هست وقتی در مورد کارهای خانه صحبت کردم و گفتم کارها شغل هستند و

are things you have to do?

اینها کارهایی است که باید انجام دهید؟

I knew you'd get it.

میدونستم میگیری

"I did the laundry yesterday."

"من دیروز لباس شستم."

Right? I didn't make it.

درست؟ من موفق نشدم

That means you'd have to sew the clothing, that's different.

این بدان معناست که شما باید لباس را بدوزید ، این متفاوت است.

How about number four?

شماره چهار چطور؟

Tricky one, remember.

مشکل است، به یاد داشته باشید.

"I _______ my bed every morning."

"من هر روز صبح _______ رختخوابم را دارم ."

That's right, I made that special speech and I told you: Go see Ronnie's list, and she'll

درست است، من آن سخنرانی ویژه را انجام دادم و به شما گفتم: برو لیست رونی را ببین، او

explain it a bit more to you about

در مورد

making the bed.

درست کردن تخت برایت توضیح می دهد.

It's the weird one, the exception.

این یک مورد عجیب است ، استثنا.

Right?

درست؟

"I make the bed every morning", it's something you repeat, but we use "make".

"من هر روز صبح رختخواب را مرتب می کنم"، این چیزی است که شما تکرار می کنید، اما ما از "ساختن" استفاده می کنیم.

And finally, this is for you experts out there, okay?

و در نهایت، این برای شما کارشناسان است، خوب؟

We're using both of the verbs and I want to see if you get it right.

ما از هر دوی این افعال استفاده می کنیم و می خواهم ببینم آیا درست متوجه می شوید یا خیر.

Good luck.

موفق باشید.

"I _______ everything I can to _______ you happy!"

"من _______ هر کاری از دستم بر می آید تا _______ تو را خوشحال کنم!"

Careful.

مراقب باشید.

Remember native people would never get this wrong.

به یاد داشته باشید که مردم بومی هرگز این اشتباه را نمی کنند.

That's right: "I do everything I can to make you happy!"

درست است: "من هر کاری از دستم بر بیاید انجام می دهم تا شما را خوشحال کنم!"

And: "Why?" you might ask.

و چرا؟" ممکن است بپرسید

"Do", okay?

"کن" باشه؟

Actions.

اقدامات.

You can see all of my actions.

شما می توانید تمام اعمال من را ببینید.

"Make" is the final result.

"ساخت" نتیجه نهایی است.

Remember I talked about result?

یادت هست در مورد نتیجه صحبت کردم؟

The result is you are happy.

نتیجه این است که شما خوشحال هستید.

So even though I can't touch this one, what is the result of all my doing?

بنابراین با وجود اینکه نمی توانم این یکی را لمس کنم ، نتیجه همه کارهایم چیست؟

You will be happy.

شما خوشحال خواهید شد.

Hey, listen.

هی گوش کن.

You've done a very good job and I'm impressed.

شما کار بسیار خوبی انجام دادید و من تحت تأثیر قرار گرفتم.

Actually I'll be more impressed when you go to our website, engVid.

در واقع، وقتی به وب سایت ما، engVid بروید، بیشتر تحت تأثیر قرار خواهم گرفت.

Remember? www.engvid.com.

یاد آوردن؟ www.engvid.com.

And I'm sure right now you're going to touch that screen, click it, or whatever you got

و من مطمئن هستم که در حال حاضر می خواهید آن صفحه را لمس کنید، روی آن کلیک کنید، یا هر کاری که

to do to go and do the quiz.

باید انجام دهید تا بروید و مسابقه را انجام دهید.

And then you can show me you're a really good student.

و سپس می توانید به من نشان دهید که واقعاً دانش آموز خوبی هستید.

Thanks a lot.

خیلی ممنون.