3 Keys to Small Talk: Meet new people and build relationships

So, E, you got the key to my heart? Hi. James from engVid. I would like to give

پس، ای، کلید قلب من را گرفتی؟ سلام. جیمز از engVid. من می

you three keys on small talk. And if your case... in case you're wondering

خواهم سه کلید در مورد صحبت های کوچک به شما بدهم. و اگر مورد شما... در صورتی که می‌پرسید

what small talk is, it's something all of us do. It doesn't matter if we're

حرف‌های کوچک چیست، این کاری است که همه ما انجام می‌دهیم. فرقی نمی کند که

meeting strangers or even people we know. But as an English student or

با غریبه ها یا حتی افرادی که می شناسیم ملاقات کنیم . اما به عنوان یک دانشجوی انگلیسی یا

someone studying English, I would like to give you a reason why small talk is

فردی که در حال مطالعه زبان انگلیسی است، می‌خواهم دلیلی برای شما بیاورم که چرا صحبت‌های کوچک

especially important for you. Okay? So, let's go to the board and I'll explain

برای شما اهمیت ویژه‌ای دارد. باشه؟ بنابراین، اجازه دهید به هیئت مدیره برویم و دلیل آن را توضیح خواهم

why. So, what is "small talk"? Okay? There are three things I would say. One

داد. بنابراین، "کوچک حرف زدن" چیست؟ باشه؟ سه چیز وجود دارد که من می گویم.

is a way to meet someone new. Right? So, you... you're standing by a bus, and you

یکی از آنها راهی برای ملاقات با شخص جدید است. درست؟ پس تو... کنار اتوبوس ایستاده ای و

ask somebody: "So, how's the weather?" You're engaging in a conversation to

از کسی می پرسی: "خب، هوا چطوره؟" شما در حال گفتگو برای

meet someone. You can both stand silent; but this way, you get to meet new

ملاقات با کسی هستید. هر دوی شما می توانید ساکت باشید. اما از این طریق می توانید با افراد جدیدی آشنا شوید

people. And that's just fun in itself. Right? Makes life more interesting to

. و این به خودی خود سرگرم کننده است. درست؟ شناخت انواع افراد زندگی را جذاب تر

know different types of people. Number two: Build a relationship. Okay, so,

می کند. شماره دو: ایجاد رابطه. خوب، پس

you're not meeting someone at the bus stop; you've met them a few times. Well,

شما با کسی در ایستگاه اتوبوس ملاقات نمی کنید . شما آنها را چند بار ملاقات کرده اید خوب،

if you just say: "How's the weather?" and walk away, you'll never have... have

اگر فقط بگویید: "هوا چطور است؟" و دور شو، هرگز رابطه نخواهی

a relationship. Meeting is the first part; you meet someone, but how do we

داشت... جلسه قسمت اول است . شما با کسی ملاقات می کنید، اما چگونه

build that relationship? Well, you take small talk, and it helps lead to doors

آن رابطه را ایجاد کنیم؟ خوب، شما صحبت های کوچک را انجام می دهید، و این کمک می کند تا به درهایی

where we get to know things that are important to people to make for deeper

برسیم که ما با چیزهایی آشنا می شویم که برای مردم مهم است تا مکالمه عمیق تر و

conversation, more interesting conversation. So, if you were thinking

گفتگوی جالب تر ایجاد کنیم . بنابراین، اگر فکر می کردید

small talk is more like an appetizer and a meal. If you're ordering steak and

صحبت های کوچک بیشتر شبیه یک پیش غذا و یک وعده غذایی است. اگر استیک و

french fries, you have a salad first, and you eat the salad get... to get

سیب زمینی سرخ کرده سفارش می دهید، ابتدا سالاد می خورید و سالاد را می خورید تا

ready for something bigger. Because maybe at that moment, you just want to

برای چیزی بزرگتر آماده شوید. چون شاید در آن لحظه فقط بخواهید

sit and relax, and you don't want to just put steak, and potato, and beer in

بنشینید و استراحت کنید و نخواهید فقط استیک و سیب زمینی و آبجو را در

your mouth. And you want to engage in a small conversation with people. So,

دهانتان بگذارید. و شما می خواهید در یک گفتگوی کوچک با مردم شرکت کنید. بنابراین،

"small talk" is that way to build to the next meal or the main course. A deeper

«صحبت کوچک» راهی برای رسیدن به وعده غذایی بعدی یا غذای اصلی است. یک

relationship. Right? Because once you've got, you know... "How's the weather?"

رابطه عمیق تر درست؟ چون بعد از اینکه گرفتی، میدونی... "هوا چطوره؟"

and someone says: "I like... I don't like it because it's cold." And the

و یکی می گوید: "دوست دارم... دوست ندارم چون سرد است." و

other person says: "I like it, because cold means I can ski." You can say: "You

آن شخص می گوید: "من آن را دوست دارم، زیرا سرما به این معنی است که می توانم اسکی کنم." می توانید بگویید: "

like to ski? That's cool. How long have you been...?" See how that works? And

دوست داری اسکی کنی؟ خیلی خوب است. چند وقت است...؟" ببینید چگونه کار می کند؟ و

the third reason we do small talk: Because it's just fun. It's fun to go

دلیل سوم که ما صحبت های کوچکی می کنیم: چون فقط سرگرم کننده است. بیرون رفتن

out there and engage in the world and other people. Okay?

و درگیر شدن با دنیا و افراد دیگر لذت بخش است. باشه؟

So, this is what "small talk" is, but how does it help you as a student?

بنابراین، این همان چیزی است که "کوچک حرف زدن" است، اما چگونه به شما به عنوان یک دانش آموز کمک می کند؟

Right? Why is it important for you, as a student? Well, here are three reasons

درست؟ چرا برای شما به عنوان یک دانش آموز مهم است؟ خوب، در اینجا سه ​​دلیل وجود دارد

why. Number one: Practice, practice, practice. Your pronunciation sucks.

. شماره یک: تمرین، تمرین، تمرین. تلفظ شما بد است

Sorry. I'm just kidding. But you need pronunciation skills. Practice. When

متاسف. شوخی کردم. اما شما نیاز به مهارت های تلفظ دارید. تمرین. وقتی

you're talking to someone, small talk is short... a short enough period of time

با کسی صحبت می کنید، صحبت های کوچک کوتاه است... مدت زمان

that you can practice things; drills, because you'll say them again and again.

کافی برای تمرین کردن چیزها. تمرینات، زیرا آنها را بارها و بارها خواهید گفت.

"How is the weather?" You know. "Hot enough for ya?" — things like that. So,

"هوا چطوره؟" میدونی. "به اندازه کافی برای شما داغ است؟" - چیزهایی مثل آن. بنابراین،

you get to work on pronunciation. And it's short enough that you can take the

شما باید روی تلفظ کار کنید. و به اندازه کافی کوتاه است که می توانید

lesson you learn, take it home with you to practice. Also, your listening

درسی را که یاد می گیرید، با خود به خانه ببرید تا تمرین کنید. همچنین، مهارت شنیداری شما

skills. Small talk isn't you just talking, like me, on the video — I do

. صحبت های کوچک این نیست که شما مثل من در ویدیو فقط صحبت می کنید - من

all the talking. You actually have to listen, like you are now. And you're

همه حرف زدن را انجام می دهم. در واقع باید مثل الان گوش کنید. و شما

going to find out very quickly that I don't care how many English speakers you

خیلی سریع متوجه خواهید شد که برای من مهم نیست که چند زبان انگلیسی را

meet — none of them sound the same. We all have different backgrounds and, you

ملاقات می کنید - هیچ کدام از آنها یکسان به نظر نمی رسند. همه ما پیشینه‌ها و،

know... histories. Some people were born in Canada, some in the United States;

می‌دانید... تاریخ‌های متفاوتی داریم. برخی از مردم در کانادا و برخی در ایالات متحده متولد شده اند.

some in the South of United States. You know what I'm saying? They're not born

برخی در جنوب ایالات متحده میدونی چی میگم؟ آنها در

where you think they're born, so it's kind of hard to understand what they're

جایی که شما فکر می کنید متولد شده اند به دنیا نمی آیند، بنابراین درک اینکه آنها به شما چه می

saying to you, boy. Pay attention when I'm talking to you. You go: "What did he

گویند، سخت است. وقتی دارم باهات حرف میزنم دقت کن تو برو: "چی

just say?" Well, what he said to you was: "Pay attention, please, because

گفت؟" خوب، چیزی که به شما گفت این بود: "لطفاً توجه کنید، زیرا

he's speaking English. Don't you understand?" All English — all

او انگلیسی صحبت می کند. نمی فهمید؟" همه انگلیسی - همه

different. So, every person you interact with is giving you something. Okay? So,

متفاوت است. بنابراین، هر فردی که با او ارتباط برقرار می کنید، چیزی به شما می دهد. باشه؟ بنابراین،

listening skills you get to work on.

مهارت‌های شنیداری باید روی آن کار کنید.

Next. So many students ask: "How can I stop translating in my head? I can't

بعد. بسیاری از دانشجویان می پرسند: "چگونه می توانم ترجمه را در ذهنم متوقف کنم؟ نمی توانم

stop it." Engage in small talk — that means participate in small talk. If it's

جلوی آن را بگیرم." در گفتگوهای کوچک شرکت کنید - این به معنای شرکت در گفتگوهای کوچک است. اگر

really small talk, it's very quick. You don't have time to translate everything.

واقعاً حرف کوچکی باشد، خیلی سریع است. شما وقت ندارید همه چیز را ترجمه کنید.

By the time you're done, the conversation's done. So, it's a good way

وقتی کارتان تمام شد، مکالمه تمام شده است. بنابراین، این یک راه خوب

to stop you from translating because the real conversation is too fast. If I know

برای جلوگیری از ترجمه شما است زیرا مکالمه واقعی بسیار سریع است. اگر بدانم

you don't speak English, I'm going to slow down and that's not what you want.

شما انگلیسی صحبت نمی کنید، سرعتم را کم می کنم و این چیزی نیست که شما می خواهید.

Like: "Hot enough for ya?" They don't know you speak English. And you go:

مانند: "به اندازه کافی برای شما گرم است؟" آنها نمی دانند که شما انگلیسی صحبت می کنید. و میروی:

"Yes, it's very hot. Why you ask?" They go: "Oh, because it's hot outside. Hot."

"آره خیلی گرمه چرا میپرسی؟" می‌روند: اوه، چون بیرون هوا گرم است.

And they change the way they're speaking. But if you get that practice

و نحوه صحبت کردنشان را تغییر می دهند . اما اگر این تمرین را

with the pronunciation and listening skills, and enough small talk — you can

با مهارت های تلفظ و گوش دادن و صحبت های کوچک کافی انجام دهید - می توانید

respond quickly and they will keep speaking quickly. And that is great. The

به سرعت پاسخ دهید و آنها به سرعت صحبت خواهند کرد. و این عالی است.

final thing is: You get new friends. Like I told you, it's fun. But these

نکته آخر این است: دوستان جدیدی پیدا می کنید. همانطور که به شما گفتم، جالب است. اما این

friends will keep you practicing, which is where we go back to number one. The

دوستان شما را در حال تمرین نگه می دارند، جایی که ما به شماره یک برمی گردیم.

initial practice of small... small talk, lets you know: "How well am I doing?"

تمرین اولیه صحبت های کوچک... به شما امکان می دهد بدانید: "چقدر کارم خوب است؟"

It's like a test. Then you get to solve that problem of translation, which slows

مثل یک آزمایش است. سپس می توانید آن مشکل ترجمه را حل کنید ، که

down your conversation. And, finally, you get a new friend who's going to help

مکالمه شما را کند می کند. و در نهایت، دوست جدیدی پیدا می‌کنید که به شما کمک می‌کند

you practice even more. Small talk. Small... wonder we don't do it more.

بیشتر تمرین کنید. صحبت های کوچک. کوچک... تعجب می کنیم که ما این کار را بیشتر انجام نمی دهیم.

Anyway, let's go to the board so I can give you a bit more of this particular

به هر حال، بیایید به تابلو برویم تا بتوانم کمی بیشتر از این درس خاص به شما ارائه دهم

lesson. Actually, will give you things you can work on to improve your small

. در واقع، چیزهایی به شما می‌دهد که بتوانید روی آن کار کنید تا صحبت‌های کوچکتان را بهبود ببخشید

talk, so we can get this all working for you. Okay? (snaps fingers)

، بنابراین ما می‌توانیم همه اینها را برای شما مفید کنیم. باشه؟ (انگشتان را به هم می زند)

So, what are my three keys to small talk? You must be wondering. Well, I'm

خب، سه کلید من برای صحبت های کوچک چیست؟ حتما تعجب می کنید. خوب، من

going to give them to you right here. One. Given them to you right now. Give

آنها را همین جا به شما می دهم. یکی همین الان آنها را به شما داد.

them to you right now. One, two, and three — they look like slices of pie.

همین الان آنها را به شما بدهید. یک، دو و سه - آنها شبیه تکه های پای هستند.

All right? So, the first key to getting the benefits of small talk has nothing

خیلی خوب؟ بنابراین، اولین کلید برای بهره مندی از فواید گفتگوی کوچک،

to do with the small talk itself; it's with your mental state, or your brain,

ربطی به خود بحث کوچک ندارد. این مربوط به وضعیت ذهنی شما است، یا مغز شما،

your mind. Okay? So, my first key is: First, don't feel like your English

ذهن شما. باشه؟ بنابراین، اولین کلید من این است: اول، احساس نکنید که انگلیسی شما

isn't good enough. Quite frankly, English people's English isn't good

به اندازه کافی خوب نیست. رک و پوست کنده، انگلیسی انگلیسی ها به اندازه کافی خوب

enougher. And I said: "enougher" because I've heard people say things on

نیست. و من گفتم: "به اندازه کافی"، زیرا شنیده ام که مردم در

television and on the street that's, quite frankly, really bad English; where

تلویزیون و خیابان چیزهایی می گویند که ، رک و پوست کنده، انگلیسی بسیار بدی است. که در آن

people don't use the "ly" when they're speaking with an adverb for things. They

افراد وقتی با یک قید برای چیزهایی صحبت می کنند از "دروغ" استفاده نمی کنند.

don't say: "I speak slowly", they go: "I speak slow". And they're okay with it,

نمی گویند: آهسته صحبت می کنم، می روند: آهسته صحبت می کنم. و آنها با آن مشکلی

and there's no correction. So, don't feel your English isn't good enough.

ندارند و هیچ اصلاحی وجود ندارد. بنابراین، احساس نکنید که انگلیسی شما به اندازه کافی خوب نیست.

You're learning — that's part of the process. So, by changing this mental

شما در حال یادگیری هستید - این بخشی از فرآیند است. بنابراین، با تغییر این

part will get you into the small talk. Second, most people are nervous about

بخش ذهنی شما را وارد بحث های کوچک می کند. دوم، اکثر مردم از

starting conversations, whether this is in English, or if this is in Spanish,

شروع مکالمه عصبی هستند، چه به زبان انگلیسی باشد، چه به زبان اسپانیایی،

Mandarin Japanese — it doesn't matter. For the average person talking to

ماندارین ژاپنی - مهم نیست. برای یک فرد معمولی که با

another human being, when there is no reason to do so, is a bit nervous.

یک انسان دیگر صحبت می کند، وقتی دلیلی برای این کار وجود ندارد، کمی عصبی است.

Because you don't know if they're in a good mood or a bad mood; they're going

چون نمی دانید حالشان خوب است یا بد.

to be happy or angry, or walk away from you, make you feel stupid. So, it's not

آنها خوشحال یا عصبانی می شوند، یا از شما دور می شوند، باعث می شوند شما احساس حماقت کنید. بنابراین، این در

about the language; the other person is nervous as well. And sometimes, as

مورد زبان نیست. طرف مقابل هم عصبی است. و گاهی اوقات، به عنوان

something you say that's funny or interesting, makes them go: "Wow", and

چیزی که شما می گویید که خنده دار یا جالب است، آنها را وادار می کند: "وای"، و

you've changed everything. Cool? All right. The third thing we have here, in

شما همه چیز را تغییر داده اید. سرد؟ خیلی خوب. سومین چیزی که ما اینجا داریم،

our third... or our first key is... here's where I'm going to start talking

در سومین... یا اولین کلید ما این است... اینجا جایی است که می خواهم در

about, you know... moving into the small talk: Have a plan. So, I know this seems

موردش صحبت کنم، می دانید... حرکت به بحث کوچک: یک برنامه داشته باشید. بنابراین، می‌دانم که به نظر

like I'm talking about the small talk, but I'm saying: In order to not worry

می‌رسد در مورد صحبت‌های کوچک صحبت می‌کنم، اما می‌گویم: برای اینکه

about your English being not good enough, and overcoming being nervous —

نگران نباشید انگلیسی‌تان به اندازه کافی خوب نیست و بر عصبی بودن غلبه کنید

have three objectives for your small talk. Because if you know you just

- سه هدف را برای صحبت‌های کوچک خود داشته باشید . چون اگر می دانی که فقط

want... okay, to small talk, you want to have someone talk to you for one minute,

می خواهی... باشه، حرف های کوچک بزنی، می خواهی یک دقیقه با تو حرف بزنی،

and that's it. After the minute's done, you're finished. Once you hit that

و تمام. بعد از اتمام دقیقه، کار شما تمام شد. هنگامی که به آن

objective, you'll feel really good. And you'll feel confident and relaxed; the

هدف رسیدید، احساس بسیار خوبی خواهید داشت. و شما احساس اعتماد به نفس و آرامش خواهید داشت.

other person can relax. Right? Or maybe you want to specifically get good at

فرد مقابل می تواند آرامش داشته باشد. درست؟ یا شاید بخواهید به طور خاص در به

getting... drawing information out of people, or get someone else to talk, so

دست آوردن اطلاعات از مردم خوب شوید، یا از شخص دیگری بخواهید صحبت کند، بنابراین

you don't have to speak a lot. These are all different objectives. Another one

مجبور نیستید زیاد صحبت کنید. اینها همه اهداف متفاوتی هستند. یکی دیگر از موارد

could be that you speak most of the small-talk conversation. And once you've

می تواند این باشد که شما بیشتر مکالمات کوچک صحبت کنید. و هنگامی

obtained them, you can say: "I've got a certain level; I can move on" — that

که آنها را به دست آوردید، می توانید بگویید: "من سطح مشخصی دارم، می توانم ادامه دهم" - این

will give you the confidence to forget not feeling like you're English is good

به شما اعتماد به نفس می دهد که فراموش کنید احساس نمی کنید انگلیسی به اندازه کافی خوب هستید

enough, forget about being nervous, and just get your job done. Right? You brush

، عصبی بودن را فراموش کنید. ، و فقط کار خود را انجام دهید. درست؟ شما

your teeth in the morning — you don't get nervous; you just do it because it's

صبح دندان های خود را مسواک می زنید - عصبی نمی شوید. شما فقط آن را انجام می دهید زیرا این

something you've decided to do. Do it like that, or making the bed. So, that's

کاری است که شما تصمیم گرفته اید انجام دهید. این کار را انجام دهید، یا تخت را مرتب کنید. بنابراین، این

my first key. Let's get our mental picture right, or the mental thinking

اولین کلید من است. بیایید تصویر ذهنی خود را درست یا تفکر ذهنی

correct. Okay? And having that objective will help with that.

درست کنیم. باشه؟ و داشتن آن هدف به آن کمک خواهد کرد.

So, how do you start small talk? Well, I kind of start leading in with the

بنابراین، چگونه صحبت های کوچک را شروع می کنید؟ خوب، من به نوعی شروع به پیشروی با

objectives, but having an objective isn't going to start it. So, I'm going

اهداف می کنم، اما داشتن یک هدف باعث شروع آن نمی شود. بنابراین، من می خواهم

to give you something that you could notice and you should talk about. Yes,

چیزی را به شما ارائه دهم که متوجه آن شوید و باید در مورد آن صحبت کنید. بله

compliment and cold read. Okay? A "cold read" I'll explain in a second, but

تعارف و سرد بخوانید. باشه؟ یک "سرد خواندن" را در یک ثانیه توضیح خواهم داد، اما

"compliment" is easy. Say something to somebody. Now, if you're a male, it's

"تمجید" آسان است. به کسی چیزی بگو حالا، اگر مرد هستید،

best to say things that aren't about... if you're talking to a female, obvious

بهتر است چیزهایی بگویید که در مورد... اگر با یک زن صحبت می کنید،

physical attributes. But there's always something you could look at, like for

ویژگی های ظاهری آشکار. اما همیشه چیزی وجود دارد که می توانید به آن نگاه کنید،

instance: I've got a really cool bracelet that my sister made for me. You

مثلاً: من یک دستبند بسیار جالب دارم که خواهرم برای من ساخته است.

see the blue, and you go: "I love the blue in that bracelet." I'm like: "Oh,

آبی را می بینی و می روی: "من عاشق آبی در آن دستبند هستم." من می گویم: "اوه،

that's so cool." That has nothing to do with what I look like physically, but it

این خیلی باحال است." این ربطی به ظاهر من از نظر فیزیکی ندارد، اما

is something I like. Okay? So, give a compliment. One of the best ways to do

چیزی است که من دوست دارم. باشه؟ بنابراین، یک تعریف کنید. یکی از بهترین راه‌ها برای انجام

that, and I've taught this before, is when you go out... next time you go out,

این کار، و من قبلاً این را آموزش داده‌ام، زمانی است که بیرون می‌روید... دفعه بعد که بیرون می‌روید،

just close your eyes... like, look around, close your eyes, and try and

فقط چشم‌هایتان را ببندید... مانند، به اطراف نگاه کنید، چشمانتان را ببندید، و سعی کنید

think: "What captured your imagination right away? What things stood out?" Open

فکر کنید: "چه چیزی تخیل شما را تسخیر کرد؟ چه چیزهایی برجسته بود؟"

your eyes and look again. You will start noticing certain things made... brought

چشماتو باز کن و دوباره نگاه کن متوجه خواهید شد که چیزهای خاصی باعث

your interest. And those things are usually designed to capture your

علاقه شما شده است. و این چیزها معمولاً برای جلب علاقه شما طراحی می شوند

interest. And almost every human being, when they wear jewelry, or a shirt, or

. و تقریباً هر انسانی، وقتی جواهرات، پیراهن یا

shoes — they bought it because they liked it. So, if you close your eyes and

کفش می پوشد، آن را می خرید زیرا دوستش داشت. بنابراین، اگر چشم‌هایتان را ببندید و

you can think of capturing that one thing, and you bring it up — they'll

بتوانید آن یک چیز را به تصویر بکشید، و آن را مطرح کنید - آنها به

generally think it's a genuine compliment, and they'll like it. Nobody

طور کلی فکر می‌کنند که این یک تعریف واقعی است و آن را دوست خواهند داشت. هیچ‌کس

wants to hear you say something like: "Your face, it's like human. It's cool."

نمی‌خواهد حرف شما را بشنود: "چهره‌ات، شبیه انسان است. عالی است."

That's not a compliment. Or other things you can talk about on the female anatomy

این یک تعارف نیست. یا چیزهای دیگری که می توانید در مورد آناتومی زن

or the male anatomy. It's obvious, and it's like some people are quite frankly

یا آناتومی مرد صحبت کنید. این واضح است، و مثل این است که برخی از مردم رک و پوست کنده هستند

bored that you would bring it up. They want something interesting, so they can

که شما آن را مطرح کنید. آنها چیز جالبی می خواهند، بنابراین می توانند

give you their interest. Remember, my interest is my time; my time is my life.

علاقه خود را به شما ارائه دهند. به یاد داشته باشید، علاقه من زمان من است. زمان من زندگی من است

So, make it worthwhile for me to turn around and go: "Wow. I'm going to stop

پس ارزشش را بده که برگردم و بروم: "وای، من از حرف زدن با تو دست

what I'm doing to talk to you because you're interesting." Okay? So,

می کشم، چون تو جالبی." باشه؟ پس

compliment.

تعریف کن

Follow that up with what's called a "cold read". A "cold read", if you have

آن را با چیزی که "خواندن سرد" نامیده می شود، دنبال کنید . یک "خواندن سرد"، اگر

ever been to a psychic — they have the crystal ball. "In your future, you will

تا به حال پیش یک روانشناس رفته باشید - آنها توپ بلورین را دارند. در آینده

be married to a sheep. I mean, you will get married and have sheep." They are

با یک گوسفند ازدواج می کنی، یعنی ازدواج می کنی و گوسفند خواهی داشت. دارند

guessing. They're looking at you and they're looking at what you're wearing,

حدس می زنند. آنها به شما نگاه می کنند و به آنچه می پوشید،

how you speak, and they're trying to make a guess about who you are. So, make

نحوه صحبت شما نگاه می کنند و سعی می کنند حدس بزنند که شما کی هستید. بنابراین،

a "cold read". Like: "Hey, that's a really cool shirt you're wearing." It's

یک "سرد خواندن" بسازید. مانند: "هی، این یک پیراهن واقعا باحال است که تو پوشیده ای." این

a shirt. "Do you golf?" That's a "cold read". You don't know. It is a golf

یک پیراهن است. "گلف داری؟" این یک " خواندن سرد" است. شما نمی دانید. یک پیراهن گلف است

shirt. This is for golfing. Yes, people wear this shirt so they don't get hit by

. این برای گلف است. بله، مردم این پیراهن را می پوشند تا با

balls. It's like: "I'm here. Don't hit me." Okay? So, you make a "cold read",

توپ مورد اصابت قرار نگیرند. مانند: "من اینجا هستم. مرا نزن ." باشه؟ بنابراین، شما یک "سرد خواندن" می سازید،

like: "That's a really cool shirt. I bet you are into golf." And I go: -"Why,

مانند: "این یک پیراهن واقعا جالب است. شرط می بندم که شما به گلف علاقه دارید." و من می روم: -"چرا،

yes, it is a golf shirt." -"I like golfing." Right? Now, you can also do

بله، این یک پیراهن گلف است." -"من گلف را دوست دارم." درست؟ حالا، شما همچنین می توانید این کار را انجام

that and ask a question, like: "Do you golf often?" So, you've gone from: "I

دهید و یک سوال بپرسید، مانند: "آیا اغلب گلف می کنید؟" بنابراین، شما از این جمله رفته اید: "من

like your shirt." Maybe you don't, but maybe you do. Right? Or you go... here's

پیراهنت را دوست دارم." شاید شما این کار را نکنید، اما ممکن است انجام دهید. درست؟ یا میروی...اینم

something. Maybe you don't like my shirt and you go: "That's an interesting

یه چیزی. شاید پیراهن من را دوست نداشته باشی و بروی: "پیراهن جالبی است

shirt. Do you golf?" Now, by saying: "interesting", you never said you liked

. گلف می کنی؟" حالا با گفتن: «جالب»، هرگز نگفتی که دوستش

it; that's up to me to interpret. So, that's a little thing you keep in your

داری. این به من بستگی دارد که آن را تفسیر کنم. بنابراین، این چیز کوچکی است که در جیب پشتی خود نگه می دارید

back pocket. If someone says: -"Do you like my food?" -"Ah, it's an interesting

. اگر کسی بگوید: -آیا غذای من را دوست داری؟ -آه،

choice. You went with the fish with bones and nails. Interesting. Hmm."

انتخاب جالبی است. تو با ماهی استخوان و ناخن رفتی. جالبه. هوم.

Right? Didn't say I liked it; I said it was interesting. Okay? Back pocket. Keep

درست؟ نگفتم دوستش دارم؛ گفتم جالب بود باشه؟ جیب پشتی. نگهش دار

it. Okay, so ask a question. So, you say... you give me a compliment. Right?

. باشه پس یه سوال بپرس پس میگی... یه تعریفی از من میکنی. درست؟

Make a cold read: What would somebody like wear a shirt like that? Or why

سرد بخوانید: چه کسی دوست دارد چنین پیراهنی بپوشد؟ یا

would they wear a shirt like this? Then ask a question. You've moved the

چرا این پیراهن را می پوشند؟ بعد یه سوال بپرس شما

conversation along that I will start talking, and you've engaged me. Cool?

مکالمه را به سمتی سوق دادید که من شروع به صحبت خواهم کرد و مرا درگیر کردید. سرد؟

Right?

درست؟

Here's another one: Ask a question, and ask... and a clue. What? Ask a question

اینم یکی دیگه: یه سوال بپرس و بپرس... و یه سرنخ. چی؟ سوال

and a clue? Maybe you see this shirt and you go: "Okay, hold on a second. That is

و سرنخ بپرسید؟ شاید این پیراهن را دیدی و گفتی: "باشه، یک لحظه صبر کن.

an interesting shirt. Give me a clue about where you would wear something

پیراهن جالبی است. به من سرنخی بده که کجا چنین چیزی را می پوشی

like that." And then I would... and then you go on and start talking more about

." و سپس من... و سپس شما ادامه دهید و شروع به صحبت بیشتر در مورد

them. So, you say: "Give me a clue." I was like: "Let's say Arnold Palmer." You

آنها کنید. بنابراین، شما می گویید: "به من یک سرنخ بدهید." من می گفتم: "بیایید بگوییم آرنولد پالمر."

go: "Oh, of course, golf! You play golf. You like golfing." And because you've

می روی: "اوه، البته، گلف! تو گلف بازی می کنی. گلف را دوست داری." و چون

asked a question, like: "Oh, I want to know where you got that from, but don't

سوالی پرسیده اید، مانند: "اوه، می خواهم بدانم آن را از کجا آورده اید، اما

tell me. Don't tell me the answer." And this is the key: You ask the question,

به من نگویید. جواب را به من نگویید." و این کلید است: شما سوال را می‌پرسید

and you say: "But don't tell me the answer. Give me some information, so I

و می‌گویید: "اما جواب را به من نگو . اطلاعاتی به من بده تا

can guess." This is a very cool strategy, because you've involved them

بتوانم حدس بزنم." این یک استراتژی بسیار جالب است، زیرا شما آنها را

in the conversation and they didn't see it coming. Because when I say: "I want

درگیر مکالمه کرده‌اید و آنها آن را ندیده‌اند. چون وقتی می‌گویم: "می‌خواهم

to know about your shirt. Where did you get it?" Right? Say that's it. "I want

در مورد پیراهنت بدانم، آن را از کجا گرفتی؟" درست؟ بگو همین است. "من

to know about your shirt. Where did you get it?" But then you say: "But don't

می خواهم در مورد پیراهن شما بدانم. آن را از کجا گرفتید؟" اما بعد می گویی: "ولی

tell me. Don't tell me. Give me a clue. Give me a clue." And then I would have

به من نگو. نگو. سرنخ به من بده. سرنخ به من بده." و سپس

to say: "Hmm. Well, I was down in Florida, and there was a guy named

باید بگویم: "هوم. خب، من در فلوریدا بودم و پسری به نام

Arnold Palmer." And you go: "Arnold Palmer. Golf! Golf! Of course it's golf!

آرنولد پالمر وجود داشت." و شما می‌روید: "آرنولد پالمر. گلف! گلف! البته که گلف است!

Oh! That it." So, you've involved me in that conversation; you made me part of

اوه! همین است." بنابراین، شما مرا در آن گفتگو درگیر کردید. تو مرا بخشی از

your conversation. See how that is? You slid that in — that's really cool.

گفتگوی خود کردی ببین چطوره؟ شما آن را وارد کردید - این واقعاً عالی است.

Right? So, I'm more likely to speak with you because now I feel like it's my

درست؟ بنابراین، من به احتمال زیاد با شما صحبت می کنم زیرا اکنون احساس می کنم که این مکالمه من است

conversation; not just your conversation. Cool? All right.

. نه فقط مکالمه شما سرد؟ خیلی خوب.

Now, the third part, which is most important part, in my opinion. Remember

حالا قسمت سوم که به نظر من مهمترین قسمته. به یاد داشته باشید

it's called: "small talk". Now, I do these videos; it's a long talk. "Small

که به آن می گویند: "حرف های کوچک". اکنون، من این ویدیوها را انجام می دهم. صحبت طولانی است «

talk" means short; it could be one minute, it could be five, maybe ten, but

صغرا» به معنای کوتاه است; ممکن است یک دقیقه باشد، ممکن است پنج، شاید ده باشد،

it's got to be short. Here, we started off with the beginning of your small

اما باید کوتاه باشد. در اینجا، ما با شروع

talk, getting your mindset. Then I went into the meat of it: Doing it; getting

صحبت های کوچک شما شروع کردیم و طرز فکر شما را فهمیدیم. سپس به گوشت آن رفتم: انجام دادن;

that conversation started. The most important part, here, to keep it small

شروع آن مکالمه مهم‌ترین بخش، در اینجا، صحبت‌های کوچکی

talk that keep people coming back so you can get more information to create these

که باعث می‌شود مردم برگردند تا بتوانید اطلاعات بیشتری برای ایجاد این روابط به دست آورید

relationships is the talk... sorry. The touch, talk, walk phenomenon.

، صحبت است... متاسفم. پدیده لمس، صحبت، راه رفتن.

Phenomenon. Here's what you do: You hit your objective — that's why I started

پدیده. کاری که انجام می دهید این است: شما به هدف خود رسیدید - به همین دلیل من

with the objective. What was it? You got it — boom. People always want more.

با هدف شروع کردم. چی بود؟ فهمیدی - بوم. مردم همیشه بیشتر می خواهند.

Please keep that in mind. Never be the last person at a party. Never be the

لطفا اون رو به خاطر بسپار. هرگز آخرین نفر در یک مهمانی نباشید. هرگز

last person to sit at the dinner table. I'm going to say something terrible, so

آخرین نفری نباشید که سر میز شام می نشیند. من می خواهم چیز وحشتناکی بگویم، پس

forgive me: It's called Loserville, because you're hoping that everybody

مرا ببخشید: اسمش Loserville است، زیرا شما امیدوارید که همه

will stick around; it's done. The meal is done, the party's over; all the cool

در کنار هم باشند. انجام شد. غذا تمام شد، مهمانی تمام شد. همه افراد باحال

people left. You're the last one left. Don't be that person. So, what do I

رفتند تو آخرین نفری هستی اون آدم نباش بنابراین، منظور من

mean? End the conversation early so people want to continue. You start a

چیست؟ گفتگو را زودتر تمام کنید تا مردم بخواهند ادامه دهند. شما یک

great conversation on physics or politics, and they go: "Oh, that's so

گفتگوی عالی در مورد فیزیک یا سیاست شروع می کنید، و آنها می گویند: "اوه، این خیلی

cool!" and you go: "I gotta go. We'll talk another time." They're like: "Yeah,

باحال است!" و تو می‌روی: "من باید برم. یه وقت دیگه با هم حرف میزنیم." آنها می گویند: "آره،

yeah. I'd like to do that. I'd like to finish that conversation." You've now

بله. من می خواهم این کار را انجام دهم. من می خواهم آن مکالمه را تمام کنم." شما

created that relationship we talked about. So, how do we get that situation?

اکنون آن رابطه ای را ایجاد کرده اید که در مورد آن صحبت کردیم. بنابراین، چگونه می توانیم آن وضعیت را بدست آوریم؟

I helped you with: Have your objective. Meet your objective, then end that

من به شما کمک کردم: هدف خود را داشته باشید. به هدف خود برسید، سپس آن

conversation, so that person's like: "Can we talk again? Get coffee?" They

مکالمه را تمام کنید، به طوری که آن شخص مانند: "می توانیم دوباره صحبت کنیم؟ قهوه بخوریم؟" آن‌ها

want to initiate, and you've moved from small to long talk. Touch — touch them

می‌خواهند شروع کنند، و شما از صحبت‌های کوچک به صحبت‌های طولانی رفته‌اید. لمس - آنها را

on the arm. Touching them on the arm, it's like: "Hey. You know what? Love to

روی بازو لمس کنید. با لمس آنها روی بازو ، مانند: "هی. میدونی چیه؟ دوست دارم

talk more, but I gotta go to work. See you." A light touch on the arm

بیشتر حرف بزنم، اما باید برم سر کار. ببینمت." یک لمس خفیف روی بازو

indicates: "We're done now. Moving on. You're on your own." Talk. Touch and

نشان می دهد: "اکنون کارمان تمام شد. ادامه می دهیم. شما تنها هستید." صحبت. لمس کنید و

talk. So: "Hey. It was great talking to you. I'll catch you next week", and

صحبت کنید. بنابراین: "هی. صحبت کردن با شما عالی بود . من شما را هفته آینده می گیرم" و

move. So, as you touch, you talk, and you keep. And this is the third part:

حرکت کنید. بنابراین، همانطور که لمس می کنید، صحبت می کنید و نگه می دارید. و این قسمت سوم است:

Walk — leave; leave the area. Now, they're in the middle of it, they might

راه رفتن - ترک. منطقه را ترک کنند حالا، آنها در میانه راه هستند، ممکن

be like: "Oh, okay."

است اینگونه باشند: "اوه، باشه."

But, now, it's this thing about not completing a task — they're going to

اما، اکنون، این موضوع در مورد تکمیل نکردن یک کار است - آنها می

want to complete that conversation; complete where you were going on it, and

خواهند آن مکالمه را تکمیل کنند. جایی را که می خواهید انجام دهید تکمیل کنید، و

they're looking forward to the next opportunity. So, you've taken our small

آنها مشتاقانه منتظر فرصت بعدی هستند . بنابراین، شما صحبت های کوچک ما را پذیرفته اید

talk — and that's why I said it's important for you as a student to get

- و به همین دلیل است که گفتم برای شما به عنوان یک دانش آموز مهم است که

practice, practice, practice. You've left the seed, like for growing a tree.

تمرین، تمرین، تمرین داشته باشید. شما دانه را رها کرده اید، مانند رشد یک درخت.

You've left a seed to grow. Now that person wants it to grow, so you guys can

بذری برای رشد گذاشتی حالا آن شخص می‌خواهد رشد کند، بنابراین شما بچه‌ها

come back together and start the relationship where you'll get more

می‌توانید دوباره دور هم جمع شوید و رابطه را شروع کنید، جایی که تمرین بیشتری خواهید

practice. Now, I added: Fun, because I don't think... you're not here to use

داشت. حالا اضافه کردم: سرگرم کننده، چون فکر نمی کنم... شما اینجا نیستید که از مردم استفاده کنید

people. They're not here for... to practice with so you can get benefit,

. آنها اینجا نیستند برای ... تمرین کنند تا بتوانید از مزایای آن بهره مند شوید،

and there's nothing there. The idea of "Fun" is that two people share time

و چیزی در آنجا وجود ندارد. ایده «سرگرمی» این است که دو نفر زمانی را

together that they enjoy, and they willingly engage and want to engage in.

با هم تقسیم می‌کنند که از آن لذت می‌برند، و با کمال میل درگیر می‌شوند و می‌خواهند در آن شرکت کنند.

So, this isn't trying to trick people. You had an objective, you made it; and

بنابراین، این تلاش برای فریب دادن مردم نیست. شما هدفی داشتید، به آن رسیدید. و

you do want to make friends. We're going to do that by continuing the process.

شما می خواهید دوست شوید ما این کار را با ادامه روند انجام خواهیم داد.

But you want to make it so that people, who probably are having a difficult time

اما شما می خواهید آن را طوری انجام دهید که افرادی که احتمالاً در درک شما مشکل دارند

understanding you, want to help you improve. So, it's a bonus for them,

، بخواهند به شما کمک کنند تا پیشرفت کنید. بنابراین، این یک امتیاز برای آنها است،

because you are probably a wonderful person, let's face facts. And I'm not

زیرا شما احتمالاً فرد فوق العاده ای هستید ، بیایید با واقعیت ها روبرو شویم. و من

trying to — as we say — "blow smoke up your ass", which means give you a

سعی نمی‌کنم - همانطور که می‌گوییم - "دود را از پا در بیاورم"، به این معنی که

compliment for no reason. The fact that you are trying to learn another language

بی دلیل از شما تعریف و تمجید کنم. این واقعیت که شما در حال تلاش برای یادگیری زبان دیگری

sets you apart from other people; it's just a fact. So, you're probably a

هستید، شما را از افراد دیگر متمایز می کند. این فقط یک واقعیت است بنابراین، شما احتمالاً فرد شایسته ای هستید

decent person. And the only problem that people may have is they can't

. و تنها مشکلی که ممکن است مردم داشته باشند این است که نمی توانند

communicate because you don't have the language. And in order to get that, you

ارتباط برقرار کنند زیرا شما زبان ندارید . و برای به دست آوردن آن،

need to practice. So, this is a tool to be used to help you practice, so you can

باید تمرین کنید. بنابراین، این ابزاری است که می‌توان از آن برای کمک به تمرین کردن استفاده کرد، بنابراین می‌توانید

show people the person that's inside you, so they can appreciate what you

فردی را که در درون شماست به مردم نشان دهید تا از آنچه شما برای ارائه دارید قدردانی کنند

have to offer.

.

Anyway, this class wouldn't be complete if I didn't give you bonus and homework.

به هر حال اگر به شما پاداش و تکلیف نمی دادم این کلاس کامل نمی شد.

So, let's go to the board and do that. Right? Two-part relationship-building

بنابراین، بیایید به هیئت مدیره برویم و این کار را انجام دهیم. درست؟ سوالات دو قسمتی ایجاد

questions with "why". So, what I mean by "two-part" — here's something you can

رابطه با «چرا». بنابراین، منظور من از "دو قسمتی" - اینجا چیزی است که می توانید

slip into this compliments and read, and all the stuff I was talking about over

در این تعارف بگذرید و بخوانید، و همه چیزهایی که من در اینجا در مورد آن صحبت کردم

here. It's a technique, where you're going to use two parts of a question. A

. این یک تکنیک است که در آن شما از دو بخش از یک سوال استفاده خواهید کرد.

lot of the questions we ask are very, very boring, and you've heard them

بسیاری از سوالاتی که می پرسیم بسیار بسیار خسته کننده هستند و قبلاً آنها را شنیده

before. "Where do you live? Where do you work? Dah, dah, dah, dah, dah, dah." But

اید. "کجا زندگی میکنی؟ کجا کار میکنی؟" اما

we can use: "Why?" to take a simple question that's used often to transform

می توانیم از: "چرا؟" پاسخ دادن به یک سوال ساده که اغلب برای تبدیل

it into something that brings something of the person to the conversation. Once

آن به چیزی که چیزی از شخص را به گفتگو می آورد استفاده می شود. یک بار

again, once they're engaged, that means part of the conversation, they'll want

دیگر، هنگامی که آنها نامزد شدند، این بدان معنی است که بخشی از گفتگو، آنها می خواهند

to continue it. And in doing that, you'll get to know them. And you can

آن را ادامه دهند. و با انجام این کار، با آنها آشنا خواهید شد. و شما

actually, as I said, build a relationship. So: -"Where do you work?"

در واقع، همانطور که گفتم، می توانید یک رابطه ایجاد کنید. خب کجا کار میکنی؟"

-"At McDonald's." That conversation's done. But: -"Why do you work there?"

-"در مک دونالد." آن مکالمه تمام شد اما: -"چرا آنجا کار می کنی؟"

-"Well, I need the money." -"But yeah, yeah. But you can get money anywhere.

-خب من به پول نیاز دارم. -اما آره آره.ولی هرجا میتونی پول

Why do you work there?" -"Well, my friend worked there, and they got me the

بگیری.چرا اونجا کار میکنی؟ -خب دوستم اونجا کار می کرد و اونها کار رو به من

job." -"Oh, wow. Cool. You got many friends there?" See how you've taken

دادند. -"اوه، وای. باحال. دوستای زیادی داری اونجا؟" ببینید چگونه

something that would have been a boring one-answer question: "Money" — and

چیزی را انتخاب کرده اید که می تواند یک سوال تک پاسخی خسته کننده باشد: "پول" - و

you've moved it. "Why?" is a question that you can't say: "Yes" or "No" to.

آن را جابه جا کرده اید. "چرا؟" سوالی است که نمی توانید به آن بگویید: "بله" یا "نه".

So, when we do this question, here, to build a relationship, we don't want a

بنابراین، وقتی این سوال را در اینجا، برای ایجاد یک رابطه انجام می‌دهیم،

"yes" or a "no" answer. We want them to provide a sentence that gives us

پاسخ «بله» یا «نه» نمی‌خواهیم. ما از آنها می خواهیم جمله ای را ارائه کنند که به ما

something that we can build on. That's why it's called: "building

چیزی بدهد که بتوانیم بر آن بنا کنیم. به همین دلیل است که به آن می گویند: "ایجاد

relationships" — to build the conversation.

روابط" - برای ایجاد گفتگو.

Here's another one: -"Where do you live?" -"At home with my parents."

اینم یکی دیگه: -"کجا زندگی میکنی؟" -"در خانه با پدر و مادرم."

-"Well, why do you live there?" -"Well, I don't got any money to move out."

-خب چرا اونجا زندگی میکنی؟ -خب من پولی ندارم که برم بیرون.

-"Well, why not?" -"Well, I was going to school to study... study photography."

-"خب چرا که نه؟" -خب من داشتم میرفتم مدرسه درس بخونم...عکاسی بخونم.

-"Oh, you're a photographer." That's the "why". We've taken this information, and

-"اوه تو یه عکاسی." "چرا" همین است. ما این اطلاعات را

taken a question like: -"Why do you live in Toronto?" -"I don't know. It's a

گرفته‌ایم و سؤالی مانند: -"چرا در تورنتو زندگی می‌کنید؟" -نمیدونم یه

city." Right? Sorry. Like: -"Where do you live?" -"Toronto." -"Why do you live

شهره. درست؟ متاسف. مثل: -"کجا زندگی میکنی؟" -"تورنتو." -"چرا تو

in Toronto?" -"Well, I got my job there." -"Well, what do you do for a

تورنتو زندگی می کنی؟" -خب من اونجا کارمو گرفتم . -"خب، چه کار می

living?" And that... even though it's not to do, I'm like: "What do you do for

کنی؟" و این که... با وجود اینکه نباید انجام شود، می گویم: "چه کار می

a living?" I've put in another question. So, "Why?" can help us to use... lead us

کنی؟" من یه سوال دیگه مطرح کردم پس چرا؟" می تواند به ما کمک کند تا استفاده کنیم... ما را

to places where we can get more information from the person, and have a

به مکان هایی هدایت کند که بتوانیم اطلاعات بیشتری از شخص دریافت کنیم و یک مکالمه

really cool and interesting conversation. And the best part is, like

واقعا جالب و جالب داشته باشیم. و بهترین بخش این است که، مانند

anything, when we invest in something, we want to see a return. When somebody

هر چیزی، وقتی در چیزی سرمایه گذاری می کنیم، می خواهیم بازدهی را ببینیم. وقتی کسی

invests in a conversation by saying more than: "Yes" or "No", then they want it

با گفتن بیش از «بله» یا «نه» روی یک مکالمه سرمایه‌گذاری می‌کند، می‌خواهد آن

to continue because it makes no sense to be talking to you if they're not

را ادامه دهد، زیرا اگر اصلاً علاقه‌ای به گفتگو نداشته باشد، حرف زدن با شما منطقی

interested at all. Keep that. All right?

نیست. نگهش دار. خیلی خوب؟

So, what is your homework that we have today? Well, I would like you to write

بنابراین، تکلیف شما که امروز داریم چیست؟ خب، من از شما می خواهم

down two things that I... I am personally wearing that interest you.

دو چیز را بنویسید که من ... من شخصاً آن را می پوشم که به شما علاقه مند است.

So, remember, I told you: "Close your eyes and then open quickly"? See what

پس یادت هست بهت گفتم: چشماتو ببند و سریع باز کن؟ ببین چه چیزی

you can catch on me. Oh, by the way, maybe you can see these. Wha. Maybe not.

می توانی به من گیر بیاوری اوه، اتفاقا، شاید بتوانید اینها را ببینید. چه شاید نه.

But my shoes, they're kind of cool, too, Just take a look, and it's something you

اما کفش‌های من، آن‌ها هم خیلی باحال هستند، فقط نگاهی بیندازید، و این چیزی است که

might say: "I'm really interested about that", then just bring it up. All right?

ممکن است بگویید: "من واقعاً به آن علاقه دارم"، سپس آن را مطرح کنید. خیلی خوب؟

But don't just do that with me; that's homework. And if you can think of

اما این کار را فقط با من انجام نده. این تکلیف است و اگر می‌توانید به

something interesting that I'm going to go: "Yes" — that's cool. Like, I don't

چیز جالبی فکر کنید که من می‌روم: "بله" - خیلی خوب است.

know, what you could possibly think about that I would have that

نمی‌دانم، چه فکری می‌توانی در مورد آن داشته باشی که برایم

interesting, you know, because I mean, I'm just like you know. I'm an ordinary

جالب باشد، می‌دانی، زیرا منظورم این است که من دقیقاً مثل شما هستم. من یک

person who... and I eat, I... I breathe. I... I don't know. I... I do everything

آدم معمولی هستم که... و می خورم، من... نفس می کشم. من... نمی دانم. من... من هر کاری

that you do. Nine o'clock — okay, interesting. And I do the same things

که تو انجام می دهی انجام می دهم. ساعت نه - خوب، جالب است. و من همان کارهایی را

you do. So, I can't think of anything that you might have brought up that...

انجام می دهم که شما انجام می دهید. بنابراین، من نمی توانم به چیزی فکر کنم که شما ممکن است مطرح کرده باشید که

you don't smoke? Okay. Yeah. I can't think of a single thing that might

... سیگار نمی کشید؟ باشه. آره من نمی توانم به چیزی فکر کنم که ممکن است

interest you. It'd be too big, but you know... just in case, any two things you

برای شما جالب باشد. خیلی بزرگ است، اما می‌دانید... در هر صورت، هر دو موردی که

can think of, and write it in the comments — people will give you a thumbs

می‌توانید به آن فکر کنید، و آن را در نظرات بنویسید - مردم به شما کمک

up. And this give you 100 million points, if you can think of two things

می‌کنند. و این به شما 100 میلیون امتیاز می دهد، اگر می توانید به دو چیز فکر کنید

that I might have shown you that's interesting. And then think about how

که ممکن است به شما نشان داده باشم که جالب است. و سپس به این فکر کنید که چگونه

you could incorporate that into a conversation with me. All right? And

می توانید آن را در گفتگو با من بگنجانید. خیلی خوب؟ و

then take that same habit and go out in the street. Have fun. That's why I said:

سپس همان عادت را داشته باشید و در خیابان بروید. خوش بگذره. برای همین گفتم:

"Have fun" — play with it. Walk up to random people and just close your eyes,

"خوش بگذره" - باهاش ​​بازی کن. به سمت افراد تصادفی بروید و فقط چشمان خود را ببندید،

open. Have your objective there. Ask the: "Why?" question to see where it

باز کنید. هدف خود را آنجا داشته باشید از: "چرا؟" سوال ببینم کجا

goes. I would love to hear some of the good things — or I can say great things

میره من دوست دارم برخی از چیزهای خوب را بشنوم - یا می توانم چیزهای بزرگی بگویم

— that happened to you when you tried it out. Anyway. It's been a really long

- که وقتی آن را امتحان کردید برای شما اتفاق افتاد. به هر حال. واقعاً صحبت طولانی بود

talk. "And I do have to go", said the rabbit with his stopwatch. Well, not his

. خرگوش با کرونومتر گفت: "و من باید بروم." خوب، ساعت او نیست

watch. His pocket watch. All right. Have a good one, and I'll talk to you soon.

. ساعت جیبی اش خیلی خوب. خوش بگذره و به زودی باهات صحبت میکنم

Ciao.

سیائو