RESPECT – How to give it, how to get it

When you are speaking English, I know for some of you, or maybe a lot of you, and even if you're a

زمانی که شما انگلیسی صحبت می کنید، من برای برخی از شما، یا شاید بسیاری از شما، می دانم، و حتی اگر

native English speaker, we have anxiety when speaking because we don't think we'll be taken

انگلیسی زبان بومی هستید، هنگام صحبت کردن دچار اضطراب می شویم، زیرا فکر نمی کنیم ما را

seriously. Now, if you're learning the English language, that might be because you're embarrassed

جدی بگیرند. حال، اگر در حال یادگیری زبان انگلیسی هستید، ممکن است به این دلیل باشد که خجالت می‌کشید

because you don't think your English is good enough, or maybe you think you have too strong

زیرا فکر می‌کنید انگلیسی شما به اندازه کافی خوب نیست، یا شاید فکر می‌کنید که لهجه خیلی قوی دارید

an accent. Yes? So, this lesson is going to teach you how to get respect from someone else, so even

. آره؟ بنابراین، این درس قرار است به شما یاد دهد که چگونه از شخص دیگری احترام بگیرید، بنابراین حتی

if you're making these mistakes, or what you consider mistakes, I don't think they're mistakes,

اگر این اشتباهات را مرتکب شوید، یا آنچه را اشتباه می‌دانید، فکر نمی‌کنم اشتباه باشد،

you will feel comfortable because there will be a level of respect, so you continue the

احساس راحتی خواهید کرد زیرا سطح احترام باشد، بنابراین ارتباط را ادامه می دهید

communication. In today's lesson, I'm going to teach you six ways to start off in a conversation

. در درس امروز، من قصد دارم شش راه برای شروع مکالمه به شما یاد بدهم

that will get you respect, so even if you don't feel confident about your accent, or you don't

که باعث احترام شما شود، بنابراین حتی اگر نسبت به لهجه خود اطمینان ندارید یا

feel confident about your language level, the respect between people will be enough that you

نسبت به سطح زبان خود اطمینان ندارید، احترام بین مردم کافی است تا

can continue the conversation. Ready? Let's go to the board. So, first one I want to look at with you

بتوانید به گفتگو ادامه دهید. آماده؟ بریم سراغ هیئت. بنابراین، اولین موردی که می‌خواهم با شما ببینم

is "remember". Now, you'll see it says "remember 3x", and this is my poor attempt, or bad attempt, or try

«به یاد داشته باشید» است. اکنون، خواهید دید که می گوید "3x را به خاطر بسپار"، و این تلاش ضعیف من است، یا تلاش بد، یا تلاش

at creating a brain, so hopefully that looks like a brain, and not look like... doesn't look like Africa

برای ایجاد یک مغز، بنابراین امیدوارم که شبیه یک مغز باشد، و نه شبیه ... به نظر نمی رسد. مثل آفریقا که

smashed together. So, "remember". Why do I say "remember" and I say it three times?

با هم شکسته شده است. بنابراین، "به یاد داشته باشید". چرا می گویم "یادت باشد" و سه بار می گویم؟

Well, I want you to remember something very specific, and it's the thing that makes almost

خب، می‌خواهم یک چیز خیلی خاص را به خاطر بسپارید، و این چیزی است که تقریباً

every human being happy, unless their mother is calling them by their first name this way.

همه انسان‌ها را خوشحال می‌کند، مگر اینکه مادرشان آنها را با نام کوچکشان به این شکل صدا کند.

It's your name. Mine is James, I don't know what yours is, but when I meet someone, I really like

اسم توست مال من جیمز است، نمی‌دانم مال تو چیست، اما وقتی با کسی ملاقات می‌کنم، واقعاً دوستش دارم

it, and I think we all do when someone remembers our name. It makes us feel special, or at least

، و فکر می‌کنم همه ما وقتی نام ما را به خاطر می‌آوریم، این کار را می‌کنیم. این به ما احساس خاص بودن می دهد، یا حداقل

in their line of thought, right? So, they actually think about you, and it's the first step to getting

در خط فکری آنها، درست است؟ بنابراین، آنها در واقع به شما فکر می کنند، و این اولین قدم برای جلب

respect from someone. They have to have you in mind. Now, I have "remember" in three times,

احترام از کسی است. آنها باید شما را در ذهن داشته باشند. اکنون، من "یادآور" را در سه زمان دارم،

because you need to remember their name, and I'm going to teach you a quick trick to do that,

زیرا شما باید نام آنها را به خاطر بسپارید، و من قصد دارم یک ترفند سریع برای انجام این کار به شما آموزش دهم،

and the three times is what I want you to do with it. Now, when someone tells you the name,

و سه بار همان کاری است که می خواهم شما با آن انجام دهید. حالا، وقتی کسی اسم را به شما می گوید،

the first thing you want to do is, as soon as they say it, I want you to look at them,

اولین کاری که می خواهید انجام دهید این است که به محض گفتن آن، می خواهم به او نگاه کنید،

maybe you look at me right now, and imagine on my head is James, and then you write it,

شاید همین الان به من نگاه کنید و تصور کنید روی سر من جیمز است، و سپس آن را بنویسید،

not with your finger, don't in real life go "James", but imagine writing their name on their

نه با انگشت خود، در زندگی واقعی نروید "جیمز"، بلکه تصور کنید نام آنها را روی پیشانی آنها بنویسید

forehead, and look at their face and their name. The reason why we do this is because, well,

و به چهره و نام آنها نگاه کنید. دلیل اینکه ما این کار را انجام می دهیم این است که، خوب،

everybody says, "I remember names, but I always remember faces." So, put the name on the face.

همه می گویند: "من نام ها را به خاطر می آورم، اما همیشه چهره ها را به یاد می آورم." بنابراین، نام را روی صورت قرار دهید.

Now, you look at the face, this name will be written there. It might be odd when you're

حالا شما به چهره نگاه کنید، این نام در آنجا نوشته می شود. ممکن است عجیب باشد وقتی

staring, reading their name on their head, but it will help you remember, okay? It's a trick.

خیره می‌شوید و نام آن‌ها را روی سرشان می‌خوانید، اما به شما کمک می‌کند به خاطر بسپارید، خوب؟ این یک ترفند است.

The only reason we use a trick is to force you to focus so you don't forget the name,

تنها دلیلی که ما از یک ترفند استفاده می کنیم این است که شما را مجبور به تمرکز کنید تا نام را فراموش نکنید،

and this is where we come in with the three times. Say the name at the beginning. "Oh,

و اینجاست که با سه بار وارد می شویم. نام را در ابتدا بگویید. "اوه،

James? Pleasure to meet you, James." Right? "Oh, your name's James? Pleasure to meet you."

جیمز؟ از دیدار شما خوشحالم، جیمز." درست؟ "اوه، نام تو جیمز است؟ از دیدار شما خوشحالم."

Then, in the middle of the conversation, at least repeat the name. "Wow, that was,

سپس در وسط گفتگو، حداقل نام را تکرار کنید. "وای، این بود،

James, that was a really good point you just made." And when you end the conversation,

جیمز، این نکته واقعا خوبی بود که شما همین الان به آن اشاره کردید." و هنگامی که مکالمه را پایان می دهید،

that way you're showing that you paid attention to something that's very important to them,

به این ترتیب نشان می دهید که به چیزی توجه کرده اید که برای آنها بسیار مهم است،

and that will start creating, or another word, garnering, that means bringing respect to you,

و شروع به ایجاد، یا جمع آوری کلمه دیگری می کند، این به معنای احترام گذاشتن به شما است،

regardless of the level of your communication, because everybody likes being listened to,

صرف نظر از سطح شما. ارتباط، زیرا همه دوست دارند به آنها گوش داده شود،

and you just demonstrated you did that. So, number two, shake. I'm not saying shake,

و شما فقط نشان دادید که این کار را انجام داده اید. بنابراین، شماره دو، تکان دهید. من نمی گویم تکان دادن،

shake, shake, do-do-do-do, shake, shake, shake. Sorry. Disco shirt, I thought I would boogie.

تکان دادن، تکان دادن، انجام دادن، انجام دادن، تکان دادن، تکان دادن، تکان دادن. متاسف. پیراهن دیسکو، فکر کردم که بوگی کنم.

Shake. What's about the shake? Well, the handshake. We've talked about their name,

تکان دادن. تکانش چیه؟ خب دست دادن ما در مورد نام آنها صحبت کرده ایم

and these will probably happen about the same time, let's be honest. You're not going to remember

و اینها احتمالاً در همان زمان اتفاق می افتد، بیایید صادق باشیم.

a name until someone says it to you, and that's generally going to be near the handshake.

تا زمانی که کسی آن را به شما نگوید، نامی را به خاطر نمی آورید، و این معمولاً نزدیک به دست دادن است.

What's important about the handshake to remember is this. It's a little trick for respect. Funny

آنچه در مورد دست دادن مهم است که باید به خاطر بسپارید این است. این یک ترفند کوچک برای احترام است. به

enough, if your hand is on top like this, and you're like that, that's what we call dominant.

اندازه کافی خنده دار است، اگر دست شما اینگونه روی بالا باشد، و شما آن گونه باشید، این چیزی است که ما به آن غالب می گوییم.

You're, like, I'm the strong one, I'm the important one. I'm not going to teach you to

تو مثل اینکه من قوی ترینم، من مهم ترینم. من به شما یاد نمی دهم که

do something, I'm going to teach you to flip it this way. This way is what we call submissive,

کاری را انجام دهید، به شما یاد می دهم که آن را به این شکل برگردانید. این راه همان چیزی است که ما به آن تسلیم می گوییم،

like, you're the strong one, I'm not the strong one. But the importance is to make someone else

مثلاً تو قوی هستی، من قوی نیستم. اما مهم این است که دیگران

feel comfortable. An important point I should start off with, I want you to go in firm. Firm

احساس راحتی کنند. نکته مهمی که باید با آن شروع کنم، از شما می‌خواهم که با جدیت پیش بروید. شرکت

means you meet what they do. If they're being strong, you're stronger. If they're weak, don't

یعنی کاری که آنها انجام می دهند را برآورده می کنید. اگر آنها قوی هستند، شما قوی تر هستید. اگر آنها ضعیف هستند،

be too weak, but don't be overpowering like trying to crush their hand. We've all met that one person

خیلی ضعیف نباشید، اما مانند تلاش برای له کردن دست آنها غلبه نکنید. همه ما آن یک نفر را ملاقات کرده ایم

who's like, hi, I'm the man. And you're like, oh, okay, okay, okay, uncle. Why do you have to do

که مانند، سلام، من آن مرد هستم. و تو مثل، اوه، باشه، باشه، باشه، عمو. چرا باید

that? But you want to have a good handshake. The trick I want to teach you on the shake for the

این کار را بکنی؟ اما شما می خواهید یک دست دادن خوب داشته باشید. ترفندی که می‌خواهم در شیک برای احترام به شما یاد بدهم

respect is make someone feel comfortable, let your hand come slightly underneath, and they will feel

این است که به کسی احساس راحتی کنید، بگذارید دستتان کمی زیر آن بیاید، و او احساس

much more comfortable, and they can relax. So you want people to feel relaxed around you. You can

راحتی بیشتری می‌کند و می‌تواند راحت باشد. بنابراین می خواهید مردم در اطراف شما احساس آرامش کنند. شما می توانید

demonstrate authority and strength. But if you are overpowering them, making them feel insecure,

اقتدار و قدرت را نشان دهید. اما اگر بر آنها غلبه کنید و احساس ناامنی در آنها ایجاد کنید، به

it's hard to get that respect. What you go into is fear. We want respect. And this is acknowledging

سختی می توانید این احترام را به دست آورید. چیزی که وارد آن می شوید ترس است. ما احترام می خواهیم. و این تصدیق این است

that this is an interesting person, and you're open to them. You're not trying to dominate them.

که این فرد جالبی است و شما به روی آنها باز هستید. شما سعی نمی کنید بر آنها مسلط شوید.

Cool? So we're going to get them to relax by shaking, coming in, same amount of pressure,

سرد؟ بنابراین، با تکان دادن، وارد شدن به همان میزان فشار، آنها را به آرامش می‌رسانیم،

but we're going to come in slightly underneath so they can feel, hey, I feel good. I like this guy.

اما می‌خواهیم کمی از پایین‌تر وارد شویم تا احساس کنند، هی، من احساس خوبی دارم. من این پسر را دوست دارم.

Creating a positive vibe or feeling at the beginning. Now let's go on to number three.

ایجاد یک جو یا احساس مثبت در ابتدا. حالا بریم سراغ شماره سه.

So when we're talking about shaking hands, we make contact, and we offered them some security

بنابراین وقتی در مورد دست دادن صحبت می کنیم، تماس برقرار می کنیم و

by going underneath and letting them feel more confident. That's a great start,

با رفتن به زیر و اجازه دادن به آنها احساس اعتماد به نفس بیشتری به آنها ارائه می دهیم. این یک شروع عالی است،

but I want to blow it out of the water, and I want you to make them excited to continue.

اما من می خواهم آن را از آب بیرون بیاورم، و از شما می خواهم که آنها را برای ادامه هیجان انگیز کنید.

So while you're doing that handshake, we're going to look at their eyes. Now I already talked to

بنابراین در حالی که شما در حال انجام آن دست دادن هستید، ما به چشمان آنها نگاه خواهیم کرد. حالا من قبلاً با شما صحبت کردم

you and said you may be feeling insecure, even though you're a very confident individual,

و گفتم ممکن است احساس ناامنی کنید، حتی اگر فردی بسیار مطمئن هستید، می

you know, you feel good most of the time. Using your English, especially in new situations,

دانید، بیشتر اوقات احساس خوبی دارید. استفاده از زبان انگلیسی، به خصوص در موقعیت های جدید،

might make you feel a bit nervous. I want you to look in their eyes, and that's something that's

ممکن است شما را کمی عصبی کند. می‌خواهم به چشم‌هایشان نگاه کنی، و این چیزی است که

or other languages, but here's my trick that's going to make them excited to talk to you

یا به زبان‌های دیگر، اما این ترفند من است که آنها را هیجان زده می‌کند تا

as you offer them your hand, okay? Look into their eyes, and I want you to try and figure out what

وقتی دستت را به آنها می‌دهی، با تو صحبت کنند، خوب؟ به چشمان آنها نگاه کنید، و من از شما می خواهم که سعی کنید و بفهمید

color they are. So don't just look at their eyes, look into them. Are they green? Are they brown?

آنها چه رنگی هستند. پس فقط به چشمان آنها نگاه نکنید، به آنها نگاه کنید. آیا آنها سبز هستند؟ آیا آنها قهوه ای هستند؟

Are they kind of golden brown? That kind of interest, a curiosity is going to reflect in

آیا آنها به نوعی قهوه ای طلایی هستند؟ این نوع علاقه، یک کنجکاوی در

your eyes as you're looking at them. They're going to see a genuine interest as you're offering

چشمان شما منعکس می شود که به آنها نگاه می کنید. هنگامی که شما

your hand and shaking firmly and saying their name. Oh my gosh, this should be illegal,

دست خود را دراز می کنید و محکم تکان می دهید و نام آنها را می گویید، آنها یک علاقه واقعی را مشاهده می کنند. اوه خدای من، این باید غیرقانونی باشد،

because you're basically setting up a situation where you're getting this respect by being

زیرا شما اساساً موقعیتی را ایجاد می کنید که این احترام را با

actually interested in the individual you're talking to, demonstrating respect by saying

علاقه واقعی به فردی که با او صحبت می کنید، نشان دادن احترام با گفتن

their name and saying, "Hey, you may know more than me. I'm not going to allow you to leave me.

نام آنها و گفتن "هی. تو ممکن است بیشتر از من بدانی. من به تو اجازه نمی‌دهم مرا ترک کنی.

I'm going to give you the respect I think you deserve right away before anything happens." Boom,

من به تو احترامی را که فکر می‌کنم لیاقتش را می‌دانی، قبل از هر اتفاقی می‌گذارم." بوم،

okay? So let's go on to the fourth step. So we've started off looking in their eyes,

باشه؟ پس بیایید به مرحله چهارم برویم. بنابراین ما شروع کرده ایم به چشمان آنها نگاه می کنیم،

and we are going to do what? What's the next thing you do when you meet someone

و می خواهیم چه کنیم؟ وقتی با کسی روبرو می شوید که دستش را می فشارد، چه کاری انجام می دهید

shaking their hands? You generally ask a question. What's your name? Where are you from? Nice weather?

؟ شما به طور کلی یک سوال می پرسید. اسمت چیه؟ شما اهل کجا هستید؟ هوای خوب؟

I want you to ask more questions than statements that you make.

من از شما می خواهم که بیشتر از اظهاراتی که می کنید سؤال بپرسید.

Why is this important? Well, I said you start off by asking questions.

چرا این مهم است؟ خب، گفتم شما با پرسیدن سوال شروع کنید.

That's demonstrating interest in the first place. If you want to continue that interest,

این در وهله اول نشان دهنده علاقه است. اگر می‌خواهید این علاقه را ادامه دهید،

it's best to ask more questions than making statements, because if you're asking questions,

بهتر است بیشتر از اظهارنظر سؤال بپرسید، زیرا اگر سؤال می‌پرسید،

you're learning about the person whom you're speaking to,

در مورد شخصی که با او صحبت می‌کنید یاد می‌گیرید،

but you're also getting information you can use to keep the conversation going.

اما همچنین اطلاعاتی را دریافت می‌کنید که می‌توانید از آنها استفاده کنید. برای ادامه گفتگو

But the most important part about all of this is you're interested enough

اما مهمترین بخش در مورد همه اینها این است که شما به اندازه کافی علاقه مند هستید

that the other person notices and continues the conversation with you.

که طرف مقابل متوجه شود و به گفتگو با شما ادامه دهد.

A mutual interest creates respect. A lot of us forget that. We think that by telling people how

علاقه متقابل باعث ایجاد احترام می شود. بسیاری از ما آن را فراموش می کنیم. ما فکر می کنیم با گفتن اینکه چقدر به مردم می

much we know, we get respect. Like, "I'm this. I do that. I do this. I do that." If you want to get

دانیم، احترام می گیریم. مانند، "من این هستم. من آن را انجام می دهم. من این کار را انجام می دهم. اگر می خواهید

someone's respect, ask them some questions, and if you're actually listening, you're going to ask

احترام کسی را جلب کنید، از او چند سوال بپرسید، و اگر واقعاً گوش می دهید،

interesting questions that most people never ask them. You could ask them, "Hey,

سؤالات جالبی خواهید پرسید که اکثر مردم هرگز از آنها نمی پرسند. می توانید از آنها بپرسید: "هی،

what is that one thing you've never told anyone but is a secret obsession of yours?"

آن چیزی که تا به حال به کسی نگفتی چیست، اما یک وسواس مخفی شماست؟"

And they're like, "Oh, man. Blackhawks. I love the cartoon. Always loved it. I've never told

و آنها مانند "اوه، مرد. بلک هاوکز. من عاشق کارتون هستم. همیشه دوستش داشتم. من هرگز

anyone that." Suddenly, they're interested in you. There's a budding interest and respect.

این را به کسی نگفته ام." ناگهان به شما علاقه مند می شوند. علاقه و احترام در حال جوانه زدن است.

But you have to ask questions. If you just tell them, "Well, I'm an internationally known English

اما شما باید سوال بپرسید. اگر فقط به آنها بگویید "خب، من یک معلم انگلیسی شناخته شده در سطح بین المللی هستم

teacher, and I do videos on YouTube, and I do this, and I do that, and I do this,"

، و در یوتیوب ویدیو می سازم، و این کار را انجام می دهم، آن کار را انجام می دهم، و این کار را انجام می دهم"،

you're losing respect because you've, what we call, "shot your load." You've told them

احترام را از دست می دهید زیرا ، آنچه ما به آن می گوییم "بار خود را شلیک کرد." شما

everything about you, and there's nothing to discover, yet they haven't said anything.

همه چیز را در مورد خود به آنها گفته اید، و چیزی برای کشف وجود ندارد، اما آنها چیزی نگفته اند.

Most people's favorite person in the whole wide world is themselves. And if you show interest in

شخص مورد علاقه اکثر مردم در کل جهان، خودشان هستند. و اگر

that person by asking questions, trust me, they're going to want to know who it is that's asking

با پرسیدن سوال به آن شخص علاقه نشان دادید، به من اعتماد کنید، او می خواهد بداند چه کسی

these questions. After they explained a lot of their, if not secrets, just things that they enjoy

این سوالات را می پرسد. بعد از اینکه خیلی از رازهایشان را توضیح دادند، فقط چیزهایی که از

doing and whatnot, they want to share. That's where the respect comes in. And this is where

انجامشان لذت می برند و چه کارهایی انجام نمی دهند، می خواهند به اشتراک بگذارند. اینجاست که احترام به وجود می‌آید. و اینجاست که می‌توانید

you get to relax because as you're asking those questions, you don't have to speak as much,

آرامش داشته باشید، زیرا همانطور که این سؤال‌ها را می‌پرسید، لازم نیست آنقدر صحبت کنید،

so you can relax and you can take in that information. You can use it later on and

بنابراین می‌توانید آرامش داشته باشید و می‌توانید آن اطلاعات را دریافت کنید. می توانید بعداً از آن استفاده کنید و

create a bond, which is where respect is actually born. So let's go on to point number five, shall

پیوند ایجاد کنید، جایی که در واقع احترام متولد می شود. پس بیایید به نقطه پنج برویم، درست است

we? Okay, so you've asked your questions to get to know who this person is you're speaking to,

؟ بسیار خوب، پس شما سؤالات خود را پرسیده اید تا بدانید با این شخص

or group of people for that matter. You might have noticed number five is "shh."

یا گروهی از افراد صحبت می کنید. ممکن است متوجه شده باشید که عدد پنج "شس" است.

Why would I say that? Well, there are two things I want to say. Part of the "shh" is,

چرا این را بگویم؟ خوب، دو چیز هست که می خواهم بگویم. بخشی از "سش" این است که حرف را

don't interrupt. If you ask the question, show respect to get respect, let them answer the

قطع نکنید. اگر سوال را مطرح کردید، احترام بگذارید تا احترام بگیرید، اجازه دهید به آن

question, even if you think you know the answer. But more importantly, when they finish speaking

سوال پاسخ دهند، حتی اگر فکر می کنید پاسخ را می دانید. اما مهمتر از آن، زمانی که صحبت کردن

or answering the question, this may seem a bit tricky, or some people go, "It's underhanded,

یا پاسخ دادن به سؤال را تمام می کنند، ممکن است کمی مشکل به نظر برسد، یا برخی از افراد می گویند: "این پنهان است،

it's sneaky, it's not authentic," meaning they don't think it's real, but it is real. Don't speak

یواشکی است، معتبر نیست"، به این معنی که فکر نمی کنند واقعی است، اما واقعی است. .

for two to three seconds afterwards. If you ask someone a question and you think they've thought

دو تا سه ثانیه بعد صحبت نکنید. اگر از کسی سوالی می‌پرسید و فکر می‌کنید که

about it and they're giving you a good answer, take the time to think about it. If your mouth

درباره آن فکر کرده است و پاسخ خوبی به شما می‌دهد، برای فکر کردن در مورد آن وقت بگذارید. اگر دهان شما

is moving, you're not thinking, you're not listening. So take a second or two, see what

حرکت می کند، فکر نمی کنید، گوش نمی دهید. پس یک یا دو ثانیه وقت بگذارید، ببینید چه چیزی را

you've absorbed, because you might not want to say something, you might want to ask another question

جذب کرده اید، زیرا ممکن است نخواهید چیزی بگویید، ممکن است بخواهید یک سوال دیگر

to clarify because you weren't sure. Or you can take that two or three seconds to simplify,

برای شفاف سازی بپرسید زیرا مطمئن نبودید. یا می‌توانید آن دو یا سه ثانیه را برای ساده‌سازی وقت بگذارید،

not simplify, but to give back what they said in a shorter, more concise way to show that you've

نه ساده‌سازی، بلکه برای بازگرداندن آنچه گفته‌اند به روشی کوتاه‌تر و مختصرتر نشان دهید که

understood before you continue the conversation. Now, if you've listened to what I just said,

قبل از ادامه مکالمه متوجه شده‌اید. حالا، اگر به حرف‌های من گوش داده‌اید،

you're probably thinking about conversations you've had where you finish speaking and someone

احتمالاً به مکالماتی فکر می‌کنید که در آن صحبت‌هایتان را تمام کرده‌اید و کسی

said something immediately after. Do you feel like they actually listened to you,

بلافاصله بعد از آن چیزی گفته است. آیا احساس می کنید که آنها واقعاً به شما گوش داده اند

or they heard your point? And doesn't it bother you when they didn't quite get what you said,

یا حرف شما را شنیده اند؟ و وقتی آنها کاملاً به آنچه شما گفتید نفهمیدند، آزارتان نمی‌دهد،

but if they'd only taken three seconds, you think, just to think about what you said?

اما اگر فقط سه ثانیه زمان می‌بردند، فکر می‌کنید فقط به آنچه گفتید فکر کنید؟

So this isn't just to be quiet to manipulate, you know, control the situation.

بنابراین این فقط برای ساکت بودن برای دستکاری نیست، می دانید، کنترل اوضاع.

It's telling the person, "I'm actually thinking about what you said."

این به شخص می گوید: "من در واقع به آنچه شما گفتید فکر می کنم."

And one of two things that are going to come out of my mouth next, another question to clarify,

و یکی از دو موردی که قرار است بعداً از دهان من بیرون بیاید، یک سؤال دیگر برای روشن شدن،

so I understand more, or I'm going to give it back to you to show you that I've understood,

بنابراین بیشتر متوجه می شوم، یا آن را به شما پس می دهم تا به شما نشان دهم که فهمیده ام،

and we can continue the conversation. That, my friend, is an amazing way to create respect

و می توانیم ادامه دهیم گفتگو. دوست من، این یک راه شگفت انگیز برای ایجاد احترام

between two people. And as a language learner, it gives you time to actually process,

بین دو نفر است. و به‌عنوان یک زبان‌آموز، به شما زمان می‌دهد تا واقعاً پردازش کنید، به آنچه

to listen to what they said, take that time to think, "Did I understand it or not?

آنها گفته‌اند گوش دهید، آن زمان را صرف کنید و فکر کنید، "آیا آن را فهمیدم یا نه؟

And what question do I need to ask to make sure I do?" And trust me, even if you think

و چه سوالی باید بپرسم تا مطمئن شوم که انجام می‌دهم؟" و به من اعتماد کنید، حتی اگر فکر می‌کنید

your English is low, people will appreciate that because no one likes to have to reiterate or say

زبان انگلیسی شما پایین است، مردم از آن استقبال می‌کنند، زیرا هیچ‌کس دوست ندارد مجبور شود بارها و بارها تکرار کند یا بگوید

again and again, repeat themselves on things that they don't think you listened to in the first

، حرف‌های خود را در مورد چیزهایی تکرار کند که فکر نمی‌کنند از ابتدا به آن‌ها گوش نداده‌اید

place. Okay? So you're creating an amazing bond of respect by listening, taking the time to think,

. باشه؟ بنابراین شما با گوش دادن، وقت گذاشتن برای فکر کردن،

and respond with a question if necessary, you need to, or to recap, we call a recap,

و پاسخ دادن با یک سوال در صورت لزوم، یا برای خلاصه کردن، ما یک جمع بندی می نامیم،

to show I listened to what you said and I think you mean this.

برای نشان دادن اینکه من به آنچه شما گفتید و من گوش دادم، پیوند شگفت انگیزی از احترام ایجاد می کنید. فکر کن منظورت اینه

Cool? Now, what we're going to do from here is I want to go to number six, points number six.

سرد؟ حالا، کاری که از اینجا می‌خواهیم انجام دهیم این است که می‌خواهم به شماره شش بروم، امتیاز شماره شش.

Why stop? I said wrap up. Wrap up means to finish or end.

چرا توقف؟ گفتم جمع کن جمع کردن به معنای تمام کردن یا پایان دادن است. آیا

Have you ever been at a party where you're the last person there? I mean, I want you to imagine

تا به حال در مهمانی بوده اید که آخرین نفر در آنجا باشید؟ یعنی می‌خواهم

this, you're standing in the room, everybody's walking out and you're left by yourself.

این را تصور کنی، تو در اتاق ایستاده‌ای، همه دارند بیرون می‌روند و تو تنها مانده‌ای.

Unless you're the host, that means you're the person who's at the party, that should never be

مگر اینکه شما میزبان باشید، این بدان معناست که شما فردی هستید که در مهمانی حضور دارد، هرگز نباید

you. Stop. End the conversation in what we call a high note. You've been listening to the person,

شما باشید. متوقف کردن. مکالمه را با چیزی که ما یک نت بالا می نامیم پایان دهید. شما به حرف آن شخص گوش می‌دادید،

um, you've been engaging them, you're keeping your eyes on them,

اوم، او را درگیر می‌کردید، به او نگاه می‌کردید،

and now the conversation's finished. Don't wait until the end where they have to say,

و اکنون مکالمه تمام شده است. منتظر نمانید تا آخرش بگویند،

okay, well, I have to go now. Give them that feedback, as I said, you're going to say, okay,

باشه، خب، الان باید بروم. به آنها بازخورد بدهید، همانطور که گفتم، می‌خواهید بگویید، خوب،

so you meant this, this, this, that was really incredible, and then you say something near the

پس منظور شما این بود، این، این، واقعا باورنکردنی بود، و بعد در

end while you're still on a high, listen, that was a brilliant conversation, it's really nice

حالی که هنوز در اوج هستید چیزی نزدیک به پایان می‌گویید، گوش کنید. ، گفتگوی درخشانی بود،

to meet you, I look forward to talking to you again, and leave. Do it then, you've earned

از آشنایی با شما واقعاً خوشحالم، مشتاقانه منتظر صحبت مجدد با شما هستم و بروم. پس این کار را انجام دهید، احترام آنها را به دست آورده اید

their respect, and you've earned something that's even more valuable than that.

، و چیزی را به دست آورده اید که حتی از آن ارزشمندتر است.

You've earned their curiosity. When someone's curious about you, they're going to want to

شما کنجکاوی آنها را به دست آورده اید. وقتی کسی در مورد شما کنجکاو است، می خواهد

come back and talk to you again. Even if they don't see you for three months, they'll be like,

برگردد و دوباره با شما صحبت کند. حتی اگر سه ماه هم شما را نبینند، مثل اوه

oh, oh, Jeffrey, you, oh, remember our last conversation?

، اوه، جفری، شما، اوه، آخرین گفتگوی ما را به یاد دارید؟

You won't have to try as hard and you can relax. So now you've done something what I call

شما مجبور نخواهید بود آنقدر تلاش کنید و می توانید آرامش داشته باشید. بنابراین اکنون شما کاری را انجام داده اید که من آن را

bridging. You've taken a conversation, you've created a bond that's based on respect,

پل زدن می نامم. شما مکالمه ای را انجام داده اید، پیوندی ایجاد کرده اید که بر اساس احترام است

and you've created curiosity. So the next time you meet, they will want to talk to you,

و کنجکاوی ایجاد کرده اید. بنابراین دفعه بعد که ملاقات کردید، آنها می خواهند با شما صحبت کنند،

or at the very least, they're going to tell other people about this interesting person

یا حداقل درباره این شخص جالبی که

they spoke to at this party, yada, yada, yada. If you noticed, you didn't do much talking.

در این مهمانی با او صحبت کرده اند، به دیگران بگویید، یادا، یدا، یدا. اگر متوجه شدید، زیاد صحبت نکردید.

You asked questions, you reiterated back to make sure you understood what they said.

شما سوال پرسیدید، دوباره تکرار کردید تا مطمئن شوید که آنچه آنها گفته اند را فهمیده اید.

You may ask further questions like, what are they working on? Have they been to this

ممکن است سوالات بیشتری بپرسید، مانند اینکه آنها روی چه چیزی کار می کنند؟ آیا قبلا به این

organization before? Yada, yada, yada, what have you. You've listened, you've demonstrated,

سازمان رفته اند؟ یدا، یدا، یدا، چه داری. شما گوش داده اید، نشان داده اید،

you listened, you ended the conversation before it fell to the ground. And that curiosity will

گوش داده اید، قبل از اینکه به زمین بیفتد، گفتگو را تمام کرده اید. و این کنجکاوی

foster them to talk to other people like, who was that guy I was just talking to?

آنها را تشویق می کند تا با افراد دیگری صحبت کنند، مثلاً آن مردی که من با او صحبت می کردم چه کسی بود؟

And they're going to be curious about you, or in their mind, they're going to want to

و آنها در مورد شما کنجکاو خواهند شد، یا در ذهن خود می خواهند

talk to you again. Respect, my friend, it isn't just a thing of you look up to someone,

دوباره با شما صحبت کنند. احترام، دوست من، این فقط این نیست که شما به کسی نگاه کنید،

the original word for respect, re, means to look back or again. And you want them to think about

کلمه اصلی احترام، re، به معنای نگاه کردن به گذشته یا دوباره است. و شما می خواهید آنها به

you and look back on that conversation again, and think it was good, and want to meet you.

شما فکر کنند و دوباره به آن مکالمه نگاه کنند و فکر کنند که خوب بوده است و می خواهند با شما ملاقات کنند.

And in doing that, you've created a respect because you're at the same level. They're not

و با انجام این کار، احترام ایجاد کرده اید زیرا در همان سطح هستید. آنها

looking down on you, they're thinking of you as an equal, whether your language is high level

به شما نگاه تحقیر آمیزی ندارند، آنها شما را به عنوان یک فرد برابر می دانند، چه زبان شما سطح بالا باشد

or low. And that's all we can ask for. Anyway, what I want to do is give you a little bonus.

یا پایین. و این تمام چیزی است که می توانیم بخواهیم. به هر حال، کاری که من می خواهم انجام دهم این است که به شما یک جایزه کوچک بدهم.

So, I'm going to ask you to stick around for the second part, and we're back.

بنابراین، من از شما می خواهم که برای قسمت دوم بمانید، و ما برگشتیم.

And I promised you a bonus. And what possible bonus could I offer you after I've given you

و من به شما قول پاداش دادم. و بعد از اینکه

all this wonderful information about creating respect when you meet someone for the first time?

این همه اطلاعات فوق‌العاده در مورد ایجاد احترام در هنگام ملاقات با کسی برای اولین بار به شما دادم، چه امتیازی می‌توانم به شما ارائه دهم؟

I'm going to give you the secret key ingredient that makes all of this work.

من می خواهم عنصر کلیدی مخفی را به شما بدهم که باعث می شود همه این کارها کار کنند.

Sorry, I'm going to use a different marker, because that one's not so good.

متأسفم، من از نشانگر دیگری استفاده خواهم کرد، زیرا آن نشانگر چندان خوب نیست.

If you were talking when I was writing that, you weren't listening.

اگر زمانی که من آن را می نوشتم صحبت می کردید، گوش نمی دادید.

If you were thinking about a possible response to what I wrote on the board,

اگر در مورد پاسخ احتمالی به آنچه من روی تخته نوشتم فکر می کردید،

you weren't listening. If you were interrupting me right now as I'm speaking, you are not listening.

گوش نمی دادید. اگر همین الان که دارم صحبت می کنم حرفم را قطع می کردی، گوش نمی کنی.

The key ingredient to make all of this work is to listen. When we're using our eyes,

عنصر کلیدی برای انجام همه این کارها گوش دادن است. وقتی از چشمان خود استفاده می کنیم،

looking in the eyes, we're not saying anything to them. We're showing curiosity. So, listening

به چشم ها نگاه می کنیم، چیزی به آنها نمی گوییم. ما در حال نشان دادن کنجکاوی هستیم. بنابراین،

with our eyes by paying attention to what's in front of us. We're asking questions. If I'm asking

با توجه به آنچه در مقابل ما قرار دارد، با چشمان خود گوش کنیم. ما سوال می پرسیم اگر

a question, then my mouth should be closed so someone can respond. And I listen for three

سوالی می پرسم، دهانم باید بسته شود تا کسی بتواند پاسخ دهد. و من سه

seconds. That's the time you get to listen to the voice in your head saying, "Did I understand or

ثانیه گوش میدم. این زمانی است که شما می توانید به صدایی که در سرتان می گوید، "فهمیدم یا

don't I understand?" And listen to pay attention to know when the conversation should be over.

نفهمیدم" گوش دهید؟ و گوش کنید تا متوجه شوید که مکالمه چه زمانی باید تمام شود.

Why is this important? I want you to think of one instance in your life where you truly felt

چرا این مهم است؟ می‌خواهم به یک مورد در زندگی‌تان فکر کنید که واقعاً احساس می‌کردید به آن

listened to. Can you think of a time? You probably, when you were done, looked at that

گوش داده‌اند. آیا می توانید به زمانی فکر کنید؟ احتمالاً وقتی کارتان تمام شد،

person with different eyes. Those are the eyes of respect and appreciation, gratitude. We listen to

با چشمان دیگری به آن شخص نگاه کردید. این چشمان احترام و قدردانی، سپاسگزاری است. ما به

our elders. We listen to professionals. We listen to experts because we expect them to know.

حرف بزرگانمان گوش می دهیم. ما به حرفه ای ها گوش می دهیم. ما به کارشناسان گوش می دهیم زیرا انتظار داریم آنها بدانند.

And we don't question, we listen. Maybe perhaps afterwards we question.

و ما سوال نمی کنیم، گوش می دهیم. شاید بعد از آن سوال کنیم.

But at the time we want to take the information in. Give your audience that respect and they will

اما در آن زمان که می‌خواهیم اطلاعات را وارد کنیم. به مخاطبان خود احترام بگذارید تا آنها

give you that respect back by listening. That's the key to this and that's the bonus that I'm

با گوش دادن به شما این احترام را به شما برگردانند. این کلید این است و این امتیازی است که من به

going to give you. Homework, because I always give you homework. Your homework is to engage

شما خواهم داد. مشق شب، چون من همیشه به تو تکلیف می دهم. تکلیف شما این است که

in one of these conversations every day. And I want you to don't get snobby and say special

هر روز در یکی از این مکالمات شرکت کنید. و من از شما می خواهم که اسنوب نشوید و بگویید خاص

and think it's only for business. Next time you're at the coffee shop,

و فکر نکنید که این فقط برای تجارت است. دفعه بعد که در کافی شاپ هستید،

you walk in, walk in, you see a new employee. "Hi, you must be new here. I'm James. What's your

وارد می شوید، وارد می شوید، کارمند جدیدی را می بینید. "سلام، تو باید اینجا تازه کار باشی. من جیمز هستم. اسمت چیه

name?" "Sheila." "Oh, great to meet you, Sheila. Say your name." Draw the name on her head. "Okay,

؟" "شیلا." "اوه، از اشنایی با تو، شیلا، خوشحالم. نامت را بگو." نام را روی سر او بکشید. "باشه

Sheila, it's great to meet you. I usually come in here and I get a coffee. The other guys know me,

شیلا، از آشنایی با تو خیلی خوشحالم. من معمولا میام اینجا و یه قهوه میخورم. بقیه من رو می شناسن،

Josh and those guys know me. Oh, that's really cool. So, Sheila, how long have you been here

جاش و اون بچه ها من رو می شناسن. اوه، واقعا عالیه. خب شیلا، چند وقته که هستی. اینجا برای

for? Blah, blah, blah, blah, blah. Okay, my order is so and so. Okay, thank you, Sheila. Thank you

؟بله،بله،بله،بله،بله. باشه، دستور من فلانی است. باشه، ممنون شیلا.

very much." You may not shake her hand. If you can, you can do that, but you may not shake her

خیلی ممنون." شما ممکن است دست او را نفشارید. اگر می توانید، می توانید این کار را انجام دهید، اما ممکن است با او

hand. But make that eye contact. Look into Sheila's eyes. See what color they are. Are they

دست ندهید. اما این تماس چشمی را برقرار کنید. به چشمان شیلا نگاه کن ببین چه رنگی هستن آیا آنها

green? Are they blue? Are they speckled? As you're speaking to her, she will find that you're actually

سبز هستند؟ آیا آنها آبی هستند؟ آیا آنها خالدار هستند؟ همانطور که با او صحبت می کنید، متوجه می شود که شما واقعاً

interested in her, not just usual transaction. "I don't care about you." If you're waiting,

به او علاقه مند هستید، نه فقط معامله معمولی. "من به تو اهمیتی نمی دهم." اگر منتظر هستید،

ask some questions. You said how long she's working here. "Oh, you work here? You go to

چند سوال بپرسید. گفتی چند وقته اینجا کار میکنه "اوه، تو اینجا کار می کنی؟ تو میری

school? Oh, where do you go to school? Oh, this is your dad's shop?" What have you, right?

مدرسه؟ آخ، کجا میری مدرسه؟ آخه اینجا مغازه باباته؟" چی داری، درسته؟

When she responds, take two, three seconds, make sure, because you might say something back like,

وقتی او پاسخ داد، دو، سه ثانیه وقت بگذارید، مطمئن شوید، زیرا ممکن است چیزی شبیه به او

she said, "I go to school. I go to York University." You go, "Oh, York. Wait,

بگویید: "من به مدرسه می روم. من به دانشگاه یورک می روم." شما می‌گویید: "اوه، یورک. صبر کن،

one, two, three. Oh, York University. That's close to here." It shows you've been paying

یک، دو، سه. اوه، دانشگاه یورک. همین نزدیکی است." این نشان می دهد که شما

attention. End the conversation. When Sheila's next customer comes up, don't be standing there

توجه کرده اید. گفتگو را تمام کنید وقتی مشتری بعدی شیلا آمد، آنجا بایستید و

going, "So anyway, I just live down the street." No, get out. Your time is done. But get there

بروید، "پس به هر حال، من فقط در خیابان زندگی می کنم." نه برو بیرون وقت شما تمام شده است. اما

before the customer comes. Go, "Hey, you have a customer, Sheila. Pleasant. It's a pleasure

قبل از آمدن مشتری به آنجا بروید. برو، "هی، تو مشتری داری شیلا. خوشایند.

talking to you. Talk to you in the future." That person will come back and go, "James,

صحبت کردن با شما لذت بخش است. در آینده با شما صحبت کنم." آن شخص برمی گردد و می گوید: "جیمز،

hi. You're back." And you go, "Whoa." Friends go, "You come here? They know you?" It's like,

سلام. تو برگشتی." و شما می‌روید، "اووو." دوستان می گویند "شما اینجا می آیید؟ آنها شما را می شناسند؟" مثل

"Nah, this is the first time." Try it in every interaction until it becomes natural. And then

"نه، این اولین بار است." آن را در هر تعاملی امتحان کنید تا زمانی که طبیعی شود. و سپس

any situation in, you'll find that the people will respect you and want to communicate with you.

در هر موقعیتی، متوجه خواهید شد که مردم به شما احترام می گذارند و می خواهند با شما ارتباط برقرار کنند.

And that's what we're here for, communication at the end of it, right? You want to become a

و این همان چیزی است که ما اینجا هستیم، ارتباط در پایان آن، درست است؟ آیا می خواهید

better communicator? Excuse me. We become better communicators with greater practice,

ارتباط بهتری داشته باشید؟ ببخشید. ما با تمرین بیشتر به ارتباطات بهتری تبدیل می‌شویم،

and it's easy to do that if we know that the people we're talking to respect us as individuals,

و انجام این کار آسان است اگر بدانیم افرادی که با آنها صحبت می‌کنیم به ما به عنوان یک فرد،

as human beings. And this lesson isn't just about getting respect, so you're powerful,

به عنوان انسان احترام می‌گذارند. و این درس فقط برای جلب احترام نیست، بنابراین شما

power moves you could make in the office. It's about giving people the due respect,

حرکات قدرتمند و قدرتمندی هستید که می توانید در دفتر انجام دهید. این در مورد احترام گذاشتن به مردم است،

sorry, the respect that they are due, and that you should be giving yourself and expect from others.

متاسفم، احترامی که باید به آن‌ها بدهید، و شما باید به خودتان بدهید و از دیگران انتظار داشته باشید.

Cool? Anyway, that's another engVid lesson. And I want you to go to either www.engvid.com

سرد؟ به هر حال، این یک درس engVid دیگر است. و من از شما می خواهم به www.engvid.com بروید

or come to YouTube and make sure you like and subscribe.

یا به YouTube بیایید و مطمئن شوید که دوست دارید و مشترک شوید.

Thank you very much, and I will see you in the next one.

خیلی ممنون و در قسمت بعدی شما را خواهم دید.