NOUN or VERB? Listen for the word stress

Do dodo do dodo do "Kicking opioid, brain  active..." Hi, James from www.engvid.com . I'm -  

Dodo do dodo do "Kicking opioid, brain active..." سلام، جیمز از www.engvid.com. من -

reject, reject, and "In E we trust"?  What is this? Nouns and verbs?  

رد، رد، و "در E ما اعتماد داریم" هستم؟ این چیه؟ اسم و افعال؟

What, you don't? Oh, maybe - I don't  know. Maybe you guys don't know.  

چی، نمیکنی؟ اوه، شاید - نمی دانم. شاید شما بچه ها ندانید

This particular lesson is about seven verbs - or  are they nouns? Notice I put "noun/verb" here.  

این درس خاص در مورد هفت فعل است - یا آنها اسم هستند؟ توجه داشته باشید که من "اسم/فعل" را در اینجا قرار داده ام.

What I mean by this is, there are many words  in English which look exactly the same. Now,  

منظور من از این این است که کلمات زیادی در انگلیسی وجود دارد که دقیقاً یکسان هستند. اکنون،

I'm not talking about words that have  -ing or -ed, where you can say "worked"  

در مورد کلماتی صحبت نمی‌کنم که دارای -ing یا -ed هستند، جایی که می‌توانید بگویید «worked»

and you know it's a noun - sorry, a verb right  away. But there are some words, they are written  

و می‌دانید که اسم است - متأسفم، فوراً یک فعل است. اما برخی از کلمات وجود دارد، آنها به گونه ای نوشته

in a way that you can't tell if it's a noun or  a verb right way. Now, it looks like Mr. E here  

شده اند که شما نمی توانید تشخیص دهید که این یک اسم است یا یک فعل. اکنون، به نظر می‌رسد که آقای E در

is of two minds. He's looking at the word  "reject" and he doesn't know, are you a reject?  

اینجا دو ذهنیت دارد. او به کلمه "رد کردن" نگاه می کند و نمی داند، آیا شما مردی هستید؟

Or, is something been a reject, or rejected,  right? Noun or verb, and I did the idea there.  

یا، آیا چیزی رد شده است، یا رد شده است، درست است؟ اسم یا فعل، و من ایده را آنجا انجام دادم.

But we're going to do a lesson, and I'm going to  try to teach you how to tell the difference when  

اما ما درسی می‌گیریم، و سعی می‌کنم به شما یاد بدهم که چگونه

you see the word written the exact same way,  right? I don't want you to reject my offer,  

وقتی کلمه را دقیقاً به همان شکل نوشته شده می‌بینید، تفاوت را تشخیص دهید، درست است؟ من نمی‌خواهم پیشنهاد من را رد کنید،

and this product is a reject.  If you listen very carefully,  

و این محصول رد شده است. اگر خیلی با دقت گوش کنید،

there was a difference I will tell you.  Even though it's not written on paper,  

به شما می گویم تفاوت وجود دارد. حتی اگر روی کاغذ نوشته نشده باشد،

how you can figure out the difference  between the noun and the verb.  

چگونه می‌توانید تفاوت بین اسم و فعل را بفهمید.

And to explain this, "In E we trust". A lot of  money around the world, they'll have "In God  

و برای توضیح این، "در E ما اعتماد داریم". پول زیادی در سرتاسر جهان خواهند داشت، «به خدا

we trust". Now, you see there are two E's, and  I'm going to give you a bit of history because,  

اعتماد داریم». اکنون، می‌بینید که دو E وجود دارد، و من کمی از تاریخچه را به شما می‌دهم،

well, it's www.engvid.com . You  get more than your money's worth,  

خوب، www.engvid.com است. شما بیش از ارزش پول خود دریافت می‌کنید،

pardon the pun. January - and the month in  the English calendar - January looks at the  

این جناس را ببخشید. ژانویه - و ماه در تقویم انگلیسی - ژانویه به

year before, and the year ahead. And the god is  a Roman god called Janus. And E is looking here  

سال قبل و سال آینده نگاه می کند. و خدا یک خدای رومی به نام ژانوس است. و E به اینجا نگاه می کند

because his two heads are looking at one word  and the two possible meanings. You like that?  

زیرا دو سر او به یک کلمه و دو معنای ممکن نگاه می کنند. شما آن را دوست دارید؟

Me too. Let's go to the board. What are the seven words? Well, if you're in  

من هم همینطور. بریم سراغ هیئت. هفت کلمه چیست؟ خوب، اگر در

business, you're going to hear a lot about, you  know reporting. And you're going to hear a lot  

کسب و کار هستید، چیزهای زیادی درباره گزارش‌دهی خواهید شنید. و

about refunding or refilling an order or something  like that. And what I've tried to do is give you  

درباره بازپرداخت یا پر کردن مجدد سفارش یا چیزی شبیه به آن چیزهای زیادی خواهید شنید. و کاری که من سعی کرده‌ام انجام دهم این است که به شما

seven words that you probably will  see a lot in your line of work.  

هفت کلمه را ارائه کنم که احتمالاً در مسیر کاری خود بسیار خواهید دید.

And you may be confused by it when you know  for sure - I know for a fact you've probably  

و ممکن است وقتی مطمئن باشید از این موضوع گیج شوید - من در واقع می دانم که احتمالاً

heard the word "refund", and you know  what a refund is, but when someone says,  

کلمه "بازپرداخت" را شنیده اید و می دانید که بازپرداخت چیست، اما وقتی کسی می گوید:

"We have to offer a refund", sorry  "When we refund their money",  

"ما باید بازپرداخت را ارائه دهیم" , متأسفیم "When we money their money" را بازپرداخت کنیم،

and you're like, "What's the difference?" There's  a difference that makes the difference.  

و شما مانند "تفاوت چیست؟" یک تفاوت وجود دارد که تفاوت را ایجاد می کند.

Typically, what is found is when a word that can  be a noun or a verb and you're confused by it,  

به طور معمول، چیزی که پیدا می‌شود زمانی است که کلمه‌ای که می‌تواند یک اسم یا فعل باشد و شما با آن گیج شده‌اید،

listen to the pronunciation. Now, of course, right  away, you're not going to become an expert at  

به تلفظ آن گوش دهید. اکنون، البته، فوراً، شما قرار نیست در

doing this, but I'm going to try my best today  to make it clear enough, so I might exaggerate  

انجام این کار متخصص شوید، اما من امروز تمام تلاشم را می‌کنم تا آن را به اندازه کافی روشن کنم، بنابراین ممکن است

a little bit. And I don't necessarily want you  going out there, "I want a REEEEEEEEEEEEEEEEfund!"  

کمی اغراق کنم. و من لزوماً نمی‌خواهم که شما بیرون بروید، "من یک پول REEEEEEEEEEEEEE می‌خواهم!"

so they know it's a noun. They'll get the point,  whether you get it right. But you want to be  

بنابراین آنها می دانند که این یک اسم است. آنها نکته را می‌فهمند، خواه درست متوجه شوید. اما می‌خواهید

able to hear when someone speaking to you, right?  Because on paper, it's easy. You read something;  

وقتی کسی با شما صحبت می‌کند بتوانید بشنوید، درست است؟ زیرا روی کاغذ، آسان است. چیزی می خوانی؛

you can see it. But when they're speaking, you  want to be able to get the idea from the context  

می توانید آن را ببینید. اما وقتی آنها صحبت می کنند، شما می خواهید بتوانید این ایده را از زمینه

and the way that they speak, what is being offered  to you. Is it a noun or a verb? Alright?  

و نحوه صحبت آنها، آنچه به شما ارائه می شود، دریافت کنید. اسم است یا فعل؟ بسیار خوب؟

So, we started off, well he says "reject", but  we're going to start up here. All the nouns are  

بنابراین، ما شروع کردیم، خوب او می‌گوید «رد کن»، اما ما از اینجا شروع می‌کنیم. همه اسم‌ها

in red, and all the verbs in black. And notice  they're exact same except where I've shown you is,  

به رنگ قرمز و همه افعال سیاه هستند. و توجه کنید که آنها دقیقاً یکسان هستند، به جز جایی که من به شما نشان دادم،

if you look carefully, where we put more  emphasis or we try to emphasize more of the  

اگر با دقت نگاه کنید، جایی که ما بیشتر تأکید می کنیم یا سعی می کنیم بیشتر روی

verbs or the vowel sound, it's at the beginning of  the word when it comes to nouns. And when it comes  

افعال یا صدای مصوت تأکید کنیم، وقتی می آید در ابتدای کلمه است. به اسم ها و وقتی صحبت

to the verb, we tend to emphasize the latter part  of the - the last part and the vowels in the last  

از فعل می‌شود، ما تمایل داریم روی قسمت آخر  قسمت آخر و حروف صدادار در آخرین

part of the word. So, even though it's the same  word, for instance: I would like a refund for my  

قسمت کلمه تأکید کنیم. بنابراین، حتی اگر این کلمه یکسان باشد ، برای مثال: من می‌خواهم برای سیبم بازپرداخت شود

apple. It's broken. It's got  a bite in it, someone ate it.  

. شکسته است. یک لقمه در آن است، کسی آن را خورد.

But they can - but they might say: We  will refund your money at a later date.  

اما آن‌ها می‌توانند - اما ممکن است بگویند: ما پول شما را بعداً بازپرداخت می‌کنیم.

And I don't go "RE-fund". I go "re-FUND" your  money. The "fund" - mm, this is a delicious apple.  

و من به "بازپرداخت مالی" نمی روم. من می‌روم پول شما را «بازپرداخت» می‌کنم . "صندوق" - میلی متر، این یک سیب خوشمزه است.

The "fund" is getting more emphasis  there. So, you can ask for a "RE-fund",  

«صندوق» در آنجا تأکید بیشتری می‌کند . بنابراین، می‌توانید درخواست

and we will "re-FUND" your money later, "re-FUND".  

«بازپرداخت» کنید،   و ما بعداً پولتان را «بازپرداخت» می‌کنیم.

Refund being the actual money that's given to  you. Refunding is actually giving it back.  

بازپرداخت پول واقعی است که به شما داده شده است . بازپرداخت در واقع بازپرداخت آن است.

Pardon me while I eat, because it's going on for  a minute or two. Mmm, it's actually delicious,  

وقتی غذا می‌خورم، مرا ببخش، زیرا یک یا دو دقیقه طول می‌کشد. با این حال، واقعاً خوشمزه

though. What about "decrease"? Let me  give you a real world example on this one.  

است. در مورد "کاهش" چطور؟ اجازه دهید یک مثال دنیای واقعی در این مورد به شما بزنم.

Sometimes, you need to - you need  a decrease in the volume. Oh,  

گاهی اوقات، شما نیاز دارید - به کاهش صدا نیاز دارید. اوه،

students used to do it all the time. They wanted  the volume up and down when I was playing a movie,  

دانش‌آموزان همیشه این کار را انجام می‌دادند. وقتی فیلمی بازی می‌کردم، صدا را کم و زیاد می‌خواستند،

and they wouldn't know what to say. Now really,  in English, we say "Turn up the volume" or "Turn  

و نمی‌دانستند چه بگویند. اکنون واقعاً، در انگلیسی، می‌گوییم «صدا را زیاد کن» یا «

it down". It comes from old technology when we  literally used to turn it up and down. But now,  

آن را کم کن». این از فناوری قدیمی ناشی می‌شود، زمانی که به معنای واقعی کلمه آن را بالا و پایین می‌کردیم. اما اکنون،

you can increase it or decrease it with a slide.  So, if there is an increase in volume - sorry,  

می‌توانید آن را با یک اسلاید افزایش یا کاهش دهید. بنابراین، اگر افزایش صدا وجود دارد - متأسفیم،

in this case, a decrease. Well, really emphasize  the DE, there's a "DE-crease" in the volume.  

در این مورد، کاهش می یابد. خوب، واقعاً روی DE تأکید کنید، یک «DE-Crease» در حجم وجود دارد.

Now, you need to "de-CREASE" the volume.  Notice this, you need to "de-CREASE",  

اکنون، باید حجم را "کم کردن" کنید. به این توجه کنید، شما باید صدا را "De-CREASE" کنید،

you need to "de-CREASE" the volume. That's  the verb, I want you to do something.  

باید صدا را "De-CREASE" کنید. این همان فعل است، می‌خواهم کاری انجام دهی.

So, "DE-crease", a decrease means a change when  something has gone from something higher and  

بنابراین، "DE-crease"، کاهش به معنای تغییر زمانی است که چیزی از چیزی بالاتر

has gone to something lower. And to "de-CREASE"  something is to actually bring it down. It's the  

رفته است و   به چیزی پایین‌تر رفته است. و "چروک زدایی" چیزی به معنای پایین آوردن آن است. این

movement of bringing it down. Cool? Great. Now, I know you might say, "Well, I know these  

حرکت پایین آوردن آن است. سرد؟ عالی. اکنون، می‌دانم که ممکن است بگویید، "خب، من این

vocabulary", but the emphasis today is not about  what the vocabulary is. Some of you don't know all  

واژگان را می‌دانم"، اما امروز تاکید بر این نیست که واژگان چیست. برخی از شما

of these words. It's how to notice the difference  between them when it's a noun and a verb, to  

همه این کلمات را نمی‌دانید. وقتی اسم و فعل است متوجه تفاوت بین آن‌ها

make it much more informative to you. Informative  means you can understand it. Alright? We want you  

می‌شوید تا برایتان بسیار آموزنده‌تر شود. آموزنده به این معنی است که می توانید آن را درک کنید. بسیار خوب؟ ما از شما می‌خواهیم که

to get better at understanding our language. The  highest test you can have for language is speaking  

زبان ما را بهتر درک کنید. بالاترین آزمونی که می‌توانید برای زبان داشته باشید، صحبت کردن

and listening. Simply because they happen  instantaneously, and if you make a mistake  

و گوش دادن است. صرفاً به این دلیل که آنها فوراً اتفاق می‌افتند ، و اگر هنگام صحبت کردن اشتباهی مرتکب

when you speak, you can't take it back. And if you  don't get what someone's saying right away, you  

شوید، نمی‌توانید آن را پس بگیرید. و اگر فوراً متوجه صحبت های کسی نشوید،

will make mistakes. Okay? So, let's move on. So, we did increase and decrease,  

اشتباه خواهید کرد. باشه؟ بنابراین، بیایید ادامه دهیم. بنابراین، ما کم و زیاد کردیم،

and we talked about - and I can say we  have to - here's a real world example,  

و در مورد آن صحبت کردیم - و می توانم بگویم که باید انجام دهیم - در اینجا یک مثال در دنیای واقعی آمده است،

decrease our labor force, or decrease the  number of workers we have working for us.  

نیروی کارمان را کاهش دهیم، یا تعداد  کارگرانی را که برایمان کار می کنند کاهش دهیم.

Yeah. Not something you want to do if  you have a company, but it happens.  

آره کاری نیست که بخواهید در صورت داشتن یک شرکت انجام دهید، اما اتفاق می افتد.

But here's something companies love to  do. They'll say "There was an increase,  

اما این چیزی است که شرکت‌ها دوست دارند انجام دهند. آنها می گویند "افزایشی بود،

there was an increase in the number of sales this  week." Yes! More money, right? Yeah? And we have  

تعداد فروش این هفته افزایش داشت." آره! پول بیشتر، درست است؟ آره؟ و ما باید

to "in-CREASE" the price. You know companies  love to increase the price. Notice I said we  

قیمت را "در داخل" کنیم. می‌دانید که شرکت‌ها دوست دارند قیمت را افزایش دهند. توجه داشته باشید که گفتم ما

have to "in-CREASE" the price, emphasis on the  back. And there was an "IN-crease" in sales.  

باید قیمت را با تاکید بر روی پشت، "در داخل چین" کنیم . و یک "IN-crease" در فروش وجود داشت.

Okay? Let's do refill.  

باشه؟ بیایید دوباره پر کنیم

Now, I've gained a little bit of weight. I'm sure  you all have. You know, when you sit at home, when  

الان یه کم وزنم اضافه شده من مطمئن هستم که همه شما دارید. می‌دانی، وقتی در خانه می‌نشینی، وقتی

you go to a place that a lot of people frequent,  McDonald's? Yes, I said McDonald's, so pay me!  

به مکانی می‌روی که افراد زیادی در آن رفت و آمد می‌کنند، مک‌دونالدز؟ بله، گفتم مک دونالد، پس به من پول بده!

They never pay me, never. But in America  and Canada, especially in the United States,  

آنها هرگز به من پول نمی دهند، هرگز. اما در آمریکا و کانادا، به‌ویژه در ایالات متحده،

you can get "RE-fills". I didn't say "refills",  I said "RE-fills". And they walk up proudly.  

می‌توانید «Re-fills» دریافت کنید. من نگفتم "refills"، گفتم "RE-fills". و با افتخار بالا می روند.

See, in your country, you're going to  walk up with a cup this big and go,  

ببینید، در کشورتان، می‌خواهید با یک فنجان به این بزرگی بالا بروید و

"Can I get a refill, please?" This. In America,  they go, "Can I get a RE-fill?" Haha, this is  

بگویید، «لطفاً می‌توانم دوباره پر کنم؟» این. در آمریکا ،  می‌گویند: «آیا می‌توانم دوباره پر کنم؟» هاها،

the small!" Okay, clearly not small. But I joked  with you, but we can say, "Fill us for a RE-fill."  

این کوچک است!" بسیار خوب، واضح است که کوچک نیست. اما من با شما شوخی کردم، اما می توانیم بگوییم، "ما را برای پر کردن مجدد پر کنید.

The emphasis is that I want you to put liquid  back in, because "fill" means to put to the top.  

"   تاکید بر این است که من می خواهم مایع را دوباره داخل آن بریزید، زیرا " پر کردن به معنای بالا گذاشتن است.

RE-fill it, okay? But if I am - if I will do  a refill for you, I will refill it for you,  

دوباره آن را پر کنید، باشه؟ اما اگر هستم - اگر برای شما یک پر کردن مجدد انجام دهم، آن را دوباره برای شما پر می‌کنم،   آن

I will "re-FILL". I will put more of an  emphasis on the last part. I'll "re-FILL" it,  

را دوباره پر می‌کنم. یک تأکید بر قسمت آخر. آن را «دوباره

I'll "re-FILL" it, "re-FILL" it, not "RE-fill" it,  I'll "re-FILL" it. While here, "I want a RE-fill,  

پر می کنم»،   آن را «دوباره پر می کنم»، «دوباره پر می کنم»، نه «دوباره پر می کنم»، آن را «دوباره پر می کنم» وقتی اینجا هستید، "لطفاً یک پر کردن مجدد می خواهم

please". So, when it's this, "RE-fill". Oh sorry, I have to go back for a second.  

". بنابراین، وقتی این شد، "پر کردن مجدد". اوه ببخشید، باید برای یک ثانیه به عقب برگردم.

I forgot - and I did decrease. Increase, "in"  means to add on, so you go from one level and  

فراموش کردم - و کاهش پیدا کردم. افزایش دهید، "in" به معنای اضافه کردن است، بنابراین از یک سطح می روید و

then "crease" is the change. And to increase  something is that movement of change. Similar  

سپس «چروک» تغییر است. و افزایش چیزی همان حرکت تغییر است.

to what we discussed with "decrease". Sorry, I  make mistakes. I'm only human, okay? Okay.  

مشابه   چیزی که با «کاهش» بحث کردیم. متأسفم، من اشتباه می کنم. من. من فقط یک انسان هستم، باشه؟ باشه.

So, when we refill, we want to put something  back. It can be a liquid, it can be a product.  

بنابراین، وقتی دوباره پر می کنیم، می خواهیم چیزی را برگردانیم. می تواند مایع باشد، می تواند یک محصول باشد.

You need to refill the shelves. "re-FILL" the  shelves. It means if there were books or apples  

باید قفسه ها را دوباره پر کنید. "re-F ILL" قفسه ها. این بدان معناست که اگر کتاب‌ها یا سیب‌هایی وجود داشت

and they're empty, you now need to  put more back. Cool? Alright.  

و آنها خالی هستند، اکنون باید موارد بیشتری را پس بگیرید. سرد؟ بسیار خوب.

I'm going to wait a second. I want you to  try to figure out how you would say this  

من یک ثانیه صبر می کنم. از شما می‌خواهم سعی کنید بفهمید چگونه این را می‌گویید

and how you would say that. Remember the  rule, if it's a noun, you emphasize what?  

و چگونه آن را می‌گویید. این قانون را به خاطر بسپارید ، اگر اسم باشد، بر چه چیزی تأکید می کنید؟

And if it's a verb, you emphasize  what? Okay. So, now you've said it,  

و اگر فعل باشد، روی چه چیزی تاکید می کنید؟ باشه. بنابراین، اکنون شما آن را گفتید،

I hope you've said it at least twice out  loud. Listen carefully to how I pronounce it.  

امیدوارم حداقل دو بار آن را با صدای بلند گفته باشید. با دقت به نحوه تلفظ آن گوش دهید.

You need a "PER-mit" to work here. You need a  "PER-mit" to work here. I cannot "per-MIT" you to  

برای کار در اینجا به یک "PER-mit" نیاز دارید. برای کار در اینجا به «PER-mit» نیاز دارید. من نمی‌توانم شما را «برای MIT»

be here. I cannot "per-MIT" you to be here. Notice  the difference? I emphasized "PER-mit" here,  

اینجا باشید. من نمی‌توانم شما را «به‌ازای MIT» اینجا باشید. به تفاوت توجه کنید؟ من در اینجا روی «PER-mit» تأکید کردم،

which is a piece of paper giving you authority to  do something. It can be a permit to drive a car,  

که یک تکه کاغذ است که به شما اختیار انجام کاری را می‌دهد. این می تواند یک مجوز برای رانندگی ماشین باشد

for instance, your license is a permit. But to  permit you, and I put the emphasis on the end,  

، مثلاً گواهینامه شما یک مجوز است. اما اجازه دادن به شما، و من روی پایان آن تاکید کردم

is to allow you to do something. So, the permit  is the paper. You have a permit to be here?  

، اجازه دادن به شما برای انجام کاری است. بنابراین، مجوز کاغذ است. شما مجوز حضور در اینجا را دارید؟

Show me the paper. I cannot permit you; I  cannot allow you. Or you are permitted to  

کاغذ را به من نشان بده من نمی توانم به شما اجازه دهم؛ من نمی توانم به شما اجازه بدهم. یا مجاز

be here. I added -ed to give you a little  bit of a difference, but you're allowed to  

به اینجا هستید. من -ed را اضافه کردم تا کمی تفاوت به شما بدهم ، اما شما مجاز هستید

be here. But I cannot "per-MIT" you, and do you  have a "PER-mit"? Told you, it's not easy.  

اینجا باشید. اما من نمی‌توانم شما را "per-MIT" کنید، و آیا شما "PER-mit" دارید؟ بهت گفتم آسون نیست

So, how about we try another one where you can  try and see what the pronunciation will be, okay?  

خب، چطور است که یکی دیگر را امتحان کنیم که می‌توانید امتحان کنید و ببینید تلفظ چگونه خواهد بود، خوب؟

And this is the one Mr. E did, and you  can see if you're better than E. Ready?  

و این همان کاری است که آقای E انجام داد، و می‌توانید ببینید که آیا بهتر از E. Ready هستید؟

Now, this time, I'm going to be a little  bit tricky, because I'm going to say them,  

حالا، این بار، کمی حیله‌گر می‌شوم، زیرا آنها را می‌گویم،

and I want to see if you can guess which one is  which. Are you ready? So, we have to "re-JECT"  

و می‌خواهم ببینم آیا می‌توانید حدس بزنید که کدام یک است . اماده ای؟ بنابراین، ما باید پیشنهاد شما را «دوباره رد کنیم

your offer. Sorry, we have to "re-JECT"  your offer. We have to "re-JECT" your offer.  

». متأسفیم، باید پیشنهاد شما را «دوباره رد کنیم ». ما باید پیشنهاد شما را "دوباره" رد کنیم.

That is a "RE-ject". That is a "RE-ject". Which  one was the noun, and which one was the verb?  

این یک "رد مجدد" است. این یک "رد مجدد" است. کدام یک اسم بود و کدام یک فعل؟

If you say the second one was the noun, you're  correct, because that was a "RE-ject".  

اگر می گویید دومی اسم بود، درست می گویید ، زیرا این یک «رد مجدد» بود.

There's another way to help you, by the way, in  case, you've probably figured out grammatically.  

راه دیگری برای کمک به شما وجود دارد ، اتفاقاً، اگر احتمالاً از نظر دستوری متوجه شده اید.

If it was on paper, it's easy to see. If you  see an article before any of these words,  

اگر روی کاغذ بود، به راحتی قابل مشاهده است. اگر مقاله‌ای را قبل از هر یک از این کلمات می‌بینید،

it's a noun. A, or the, or an. You won't  see one here. You may see the infinitive,  

این یک اسم است. A، یا the، یا an. شما یکی را در اینجا نخواهید دید. ممکن است مصدر را ببینید،

to refund, to decrease, to increase, to  refill, to permit, to reject, to insult. Okay?  

برای بازپرداخت، کاهش، افزایش، پر کردن مجدد، اجازه دادن، رد کردن، توهین کردن. باشه؟

That's the easy way of doing it. But you really  want to work on the listening part of it. That's  

این راه آسان برای انجام آن است. اما شما واقعاً می‌خواهید روی بخش شنیداری آن کار کنید.

what this is more about. We're getting into fine  details to try and get your ear to work better  

این بیشتر در مورد این است. ما در حال وارد کردن جزئیات دقیق هستیم تا سعی کنیم گوش شما بهتر کار

to be able to pick up English. Because once  you can fix it one area, how well you listen,  

کند   تا بتوانید انگلیسی را یاد بگیرید. چون وقتی بتوانید آن را در یک قسمت درست کنید، چقدر خوب گوش می دهید،

you can hear it in other areas, okay? Cool. So, if you said "RE-ject" was for a noun,  

می توانید آن را در قسمت های دیگر بشنوید، خوب است؟ سرد. بنابراین، اگر گفتید "RE-ject" برای یک اسم است،

congratulations, you got it right.  And if you went to "re-JECT",  

تبریک می‌گوییم، درست متوجه شدید. و اگر به «re-JECT» رفتید،

for the verb, correct. If you  didn't get it right, that's okay.  

برای فعل، تصحیح کنید. اگر درست متوجه نشدید، اشکالی ندارد.

Because you know we have a quiz coming up and  we're going to work on this again. Alright.  

چون می‌دانید که امتحانی در راه است و دوباره روی آن کار می‌کنیم. بسیار خوب.

So, last one, because I want to move on to our  quiz, I'm going to help you with this one. So,  

بنابراین، مورد آخر، چون می‌خواهم به امتحان خودمان بروم، می‌خواهم در این مسابقه به شما کمک کنم. بنابراین،

this is "IN-sult", "IN-sult",  instead of "in-SULT", "in-SULT".  

این «IN-Sult»، «IN-Sult»، به جای «in-SULT»، «in-SULT» است.

"IN-sult", you put the emphasis - and if you think  about what the word is - Oh sorry, did we forget  

"IN-Sult"، شما تاکید کردید - و اگر به این فکر می کنید که کلمه چیست - اوه متاسفم، آیا

the "reject" thing? I must be a reject! That's the  second time I've done this in one lesson! Okay.  

چیز "رد" را فراموش کردیم؟ من باید مردود باشم! این دومین بار است که این کار را در یک درس انجام می‌دهم! باشه.

I explained what a permit was, as being a  piece of paper you have and to allow you,  

من توضیح دادم که مجوز چیست، به عنوان یک تکه کاغذ که شما دارید و به شما اجازه می دهم،

but to reject something is to say no. Actually,  this end part here, "ject" comes from "to throw  

اما رد کردن چیزی به معنای نه گفتن است. در واقع، این قسمت انتهایی اینجا، «جکت» از «پرتاب

out". So, when you reject something, you throw it  back. You say no, I don't want it. It's a reject.  

کردن   بیرون می‌آید». بنابراین، وقتی چیزی را رد می‌کنید، آن را پس می‌زنید . تو بگو نه، من آن را نمی خواهم. این یک رد است.

And when you reject in this case, you just say  no. So, a reject is something that's not any good.  

و وقتی در این مورد رد می‌کنید، فقط می‌گویید نه. بنابراین، رد چیزی است که خوب نیست.

You don't want or need, and to reject something  is to say no. So, in both cases, they're  

شما نمی خواهید یا نیاز ندارید، و رد کردن چیزی نه گفتن است. بنابراین، در هر دو مورد،

both negative. You don't like something. And insult, if you don't know what it is, it's  

هر دو منفی هستند. شما چیزی را دوست ندارید. و توهین، اگر نمی‌دانید چیست،

when you say to something - something to someone  that could be rude about them, their family, their  

وقتی به چیزی می‌گویید - چیزی به کسی که ممکن است در مورد او، خانواده‌اش،

country. It's to say you don't like something  in a not nice way. So, it's an insult, right?  

کشورش بی‌ادب باشد. به این معناست که شما از چیزی خوشتان نمی‌آید. بنابراین، این یک توهین است، درست است؟

So, to "IN-sult" someone, you can almost feel that  emphasis like, "That was an IN-sult!" You really  

بنابراین، برای "IN-Sult" کسی، تقریباً می توانید آن تاکید را احساس کنید، مانند "این یک IN-Sult بود!" تو واقعاً

said something I didn't like. Okay? And you can  - you don't have to "in-SULT" anybody. You don't  

چیزی گفتی که من دوست نداشتم. باشه؟ و شما می توانید - لازم نیست کسی را "در SULT" کنید. شما

have to say something rude. So, I've used two  to help you - let you know that it's - sorry,  

مجبور نیستید چیزی بی ادبانه بگویید. بنابراین، من از دو برای کمک به شما استفاده کرده‌ام - به شما اطلاع می‌دهم که اینطور است - متأسفم

the infinitive, insult anyone, okay? Cool. So, we've got the noun, we've got the verb. To  

،   مصدر، به کسی توهین کنید، باشه؟ سرد. بنابراین، ما اسم را داریم، فعل را داریم. برای

make it easy, I put all the verbs  in black, all the nouns in red.  

آسان‌تر کردن کار، همه افعال را سیاه و همه اسم‌ها را با رنگ قرمز قرار دادم.

Our simple rule about going forward when we're  listening to this is that you should put the  

قانون ساده ما در مورد جلو رفتن در هنگام گوش دادن به این این است که باید

emphasis on the beginning of the word for the  nouns. And for the verbs, you put the emphasis  

روی ابتدای کلمه برای اسم ها تأکید کنید. و برای افعال،

on the vowel sounds at the ends of the words. So,  if you've ever been confused when somebody said,  

روی صداهای مصوت در انتهای کلمات تأکید می‌کنید. بنابراین، اگر زمانی که کسی می‌گوید، گیج شده‌اید،

"You need to refund this, and I have a refund."  And you're like "Eh, I kind of understand but  

«شما باید این وجه را بازپرداخت کنید، و من بازپرداخت دارم». و شما مانند "اوه، من به نوعی می فهمم اما

I'm confused"? Now you know the big secret is  to, when you're speaking, ask them to repeat  

گیج هستم" هستید؟ اکنون می‌دانید که راز بزرگ این است که وقتی صحبت می‌کنید، از آنها بخواهید تکرار کنند

and listen to the stress. Cool? Alright. So, we've got that down, but they're - you  

و به استرس گوش دهند. سرد؟ بسیار خوب. بنابراین، ما آن را کم کردیم، اما آنها - شما

know me. I always say there's  knowing - or do I always say that? I  

مرا می شناسید. من همیشه می گویم که دانستن وجود دارد - یا همیشه این را می گویم؟

try to remember to say there's a difference  between knowing and understand. Now, I taught  

سعی می‌کنم به یاد داشته باشم که بگویم بین دانستن و فهمیدن تفاوت وجود دارد. اکنون، من

you the lesson so I know you know it, but do you  understand it? Let's do a test and find out.  

این درس را به شما آموختم تا بدانم شما آن را می‌دانید، اما آیا آن را می‌فهمید؟ بیایید یک آزمایش انجام دهیم و بفهمیم.

And we're back. I always think it's important to  know the why, what, and how of doing something in  

و ما برگشتیم من همیشه فکر می‌کنم مهم است که در یک درس، چرایی، چیستی و چگونه انجام دادن کاری را بدانیم

a lesson. And it may have escaped me from doing  it at the beginning, so let me fix that now.  

. و ممکن است در ابتدا از انجام آن فرار کرده باشد، پس اجازه دهید اکنون آن را برطرف کنم.

Why am I teaching this lesson? Well, it's not just  a lesson on vocabulary, because these seven words  

چرا این درس را تدریس می کنم؟ خوب، این فقط یک درس در مورد واژگان نیست، زیرا این هفت کلمه

we earlier may be familiar to you. Really, what  I wanted to do is help you - help enable you to  

که قبلاً ممکن است برای شما آشنا باشیم. واقعاً، کاری که می‌خواستم انجام دهم این است که به شما کمک کنم - به شما کمک کنم تا

listen more like a native speaker, by being able  to listen to intonation and be able to get the  

مانند یک زبان مادری بیشتر گوش کنید، با اینکه بتوانید به لحن گوش دهید و بتوانید

meaning from it. And that's a really cool skill  to have. It means less times of you going, "Huh?",  

معنای آن را دریافت کنید. و این یک مهارت بسیار جالب است. این بدان معناست که شما کمتر می‌روید، «ها؟»،

or being confused, and more of you being  able to participate in a conversation.  

یا گیج می‌شوید، و بیشتر شما  می‌توانید در یک مکالمه شرکت کنید.

And that's important. That's the why. And how did we do it? Well, we used the  

و این مهم است. به همین دلیل است. و چگونه این کار را انجام دادیم؟ خوب، ما از واژگان استفاده کردیم

vocabulary, showed you - used it in its natural  state, and we showed you how it differs when  

، به شما نشان دادیم - آن را در حالت طبیعی خود به کار بردیم، و به شما نشان دادیم که

it's a noun and a verb. And when and where, you  might ask? I'm going to answer that right now.  

وقتی اسم و فعل باشد چه تفاوتی دارد. و چه زمانی و کجا، ممکن است بپرسید؟ من همین الان به آن پاسخ خواهم داد.

I told you it was business vocabulary,  so you can use it in the board room.  

من به شما گفتم که این واژگان تجاری است، بنابراین می توانید از آن در اتاق هیئت مدیره استفاده کنید.

But you can also use it when you go the store.  And let's go to the board right now and take  

اما می توانید هنگام مراجعه به فروشگاه نیز از آن استفاده کنید. و بیایید همین الان به هیئت مدیره برویم و

a look at Mr. E and James having an interaction  at the store using what you just learned. I want  

نگاهی به تعامل آقای E و جیمز در فروشگاه با استفاده از چیزهایی که تازه یاد گرفتید بیاندازیم. از

you to pay attention, specifically, I want you to  see, by yourself, try not to look at any articles.  

شما می‌خواهم که توجه کنید، به ویژه، می‌خواهم خودتان ببینید، سعی کنید به هیچ مقاله‌ای نگاه نکنید.

I helped you there, okay? But try to see if  you can hear if it's a noun or a verb. Okay?  

من در آنجا به شما کمک کردم، باشه؟ اما سعی کنید ببینید آیا می‌توانید بشنوید که اسم است یا فعل. باشه؟

So, I'll go through the story  first, then we will mark it up,  

بنابراین، ابتدا داستان را مرور می‌کنم ، سپس آن را علامت‌گذاری می‌کنیم،

we'll see if you got it correct and we'll go to  our bonus. Are you ready? Let's go the board.  

خواهیم دید که آیا آن را درست فهمیده‌اید و به  پاداش خود می‌رویم. اماده ای؟ بیا برویم تخته

Mr. E says, "Can I get" - Oh, I love toy  planes, RRRRR! - "Can I get a refund for  

آقای E می‌گوید، "می‌توانم دریافت کنم" - اوه، من عاشق هواپیماهای اسباب‌بازی هستم ، RRRRR! - "آیا می توانم برای

this broken toy?" That's what he's asking,  right? What does James say? "Was it a present?  

این اسباب بازی شکسته بازپرداخت کنم؟" این چیزی است که او می‌پرسد، درست است؟ جیمز چه می گوید؟ "هدیه بود؟

Was it a present?" "Does it matter? You aren't  allowed to reject my request. It's broken."  

کادو بود؟" "آیا مهم است؟ شما اجازه ندارید درخواست من را رد کنید. شکسته است."

"My boss", so James says, "My boss won't permit  me to take it back without a receipt." Mr. E then  

جیمز می‌گوید: «رئیس من»، «رئیس من به من اجازه نمی‌دهد آن را بدون رسید پس بگیرم». سپس آقای E

says, "Don't insult my intelligence! You  sold it to me, so refund my money now!"  

می‌گوید: "به شعور من توهین نکن! تو آن را به من فروختی، پس الان پولم را پس بده!"

Okay. Cute story. Now, let's see if we can  actually go through it and find out whether  

باشه. داستان ناز. حالا، بیایید ببینیم آیا می‌توانیم واقعاً آن را مرور کنیم و بفهمیم که آیا

it's a noun or a verb, not just by looking  at the grammar. Because when you speak,  

این یک اسم است یا یک فعل، نه فقط با نگاه کردن به دستور زبان. زیرا وقتی صحبت می‌کنید،

words don't come in the  air. You have to listen.  

کلمات به هوا نمی‌آیند. باید گوش کنی

"Can I get a refund for this broken toy?  Can I get a RE-fund for this broken toy?"  

"آیا می توانم برای این اسباب بازی شکسته بازپرداخت دریافت کنم؟

Noun or verb? "RE-fund", noun. I'm sure  you're doing pretty well. You've got  

اسم یا فعل؟ "بازپرداخت"، اسم. من مطمئن هستم که کار شما خیلی خوب است. شما

one out of five. Let's keep going. "Was it a present? Was it a present?"  

یکی از پنج را دارید. بیا ادامه بدیم. "هدیه بود؟ هدیه بود؟"

Noun. Now, one way you can also tell here, for  present, is yes, there's more emphasis here,  

اسم. اکنون، یکی از راه‌هایی که می‌توانید در اینجا هم بگویید ، این است که بله، در اینجا تأکید بیشتری وجود دارد،

but there's "pre-zent", sounds like a Z,  and "present" sounds more like an SZ. So,  

اما «pre-zent» وجود دارد، صداهایی مانند Z، و «حال» بیشتر شبیه SZ به نظر می‌رسد. بنابراین،

if you have a little confusion there, you  can look not just for emphasis but the  

اگر کمی سردرگمی در آنجا دارید، می‌توانید نه فقط به دنبال تأکید، بلکه به دنبال

SZ versus Z. You need to "prezent" that,  "present". Okay? Look for an SZ or Z sound  

«SZ» در مقابل Z باشید . باشه؟ به دنبال صدای SZ یا Z بگردید

and differentiate between the two. It'll  help with the emphasis from the front.  

و بین این دو تفاوت قائل شوید. این به تأکید از جلو کمک خواهد کرد.

"Does it matter? You aren't  allowed to reject, 're-JECT'" -  

"مهم است؟ شما مجاز به رد کردن، "دوباره JECT" نیستید" -

well, yeah. The emphasis is here on "ject".  Not "RE-ject", "re-JECT". So, that would be a  

خب، بله. در اینجا تاکید بر "جکت" است. نه "RE-ject"، "Re-JECT". بنابراین، این یک فعل خواهد بود

verb. You're doing pretty well! Next sentence, "My boss won't  

. شما خیلی خوب کار می کنید! جمله بعدی، "رئیس من به

permit me, 'per-MIT' me to take it  back without a receipt." Noun or verb?  

من اجازه نمی دهد، "به ازای MIT" آن را بدون رسید پس بگیرم." اسم یا فعل؟

Verb, "per-MIT", not a  "PER-mit", but "per-MIT".  

فعل، "per-MIT"، نه "PER-mit"، بلکه "per-MIT".

And finally, "Don't insult my intelligence." Don't  insult my intelligence. "You sold it to me, so  

و در آخر «به شعور من توهین نکن». به شعور من توهین نکن "شما آن را به من فروختید، پس

refund my money now!" That's a tough one. First of  all, you have to figure out if there is one or two  

اکنون پولم را پس دهید!" این یکی سخت است. اول از همه، باید بفهمید که آیا یک یا دو

words in here that we need to look at. So, I'm  going to give you a little extra time here.  

کلمه در اینجا وجود دارد که باید به آنها نگاه کنیم. بنابراین، من می‌خواهم در اینجا کمی وقت بیشتری به شما بدهم.

Cool. If you noticed it, we're looking at "in-SULT  my intelligence" and "re-FUND my money now".  

سرد. اگر متوجه شدید، ما به «in- SULT  my Intelligence» و «Re-FUND my money now» نگاه می کنیم.

Making both of them verbs, two verbs. So, how'd you do? Did you get them all  

ساختن هر دوی آنها فعل، دو فعل. خب، چطوری کار کردی؟ آیا همه آنها را

right? If not, you can always just go  back to the beginning of the lesson,  

درست فهمیدید؟ اگر نه، همیشه می‌توانید به ابتدای درس برگردید،

listen to the pronunciation and go from  there. And then redo this test, okay? Cool.  

به تلفظ آن گوش دهید و از آنجا بروید. و سپس این آزمایش را دوباره انجام دهید، خوب؟ سرد.

As always, I have a bonus for  you, so let's go over this way,  

مثل همیشه، من برای شما یک جایزه دارم، پس بیایید این راه را مرور کنیم،

and we're going to look at your three words here.  And I've addressed them as being nouns and verbs.  

و ما در اینجا به سه کلمه شما نگاه می کنیم. و من آنها را به عنوان اسم و فعل خطاب کرده ام.

And you might go, "Oh James, you  just gave me seven other ones. Why  

و ممکن است بگویید: "اوه جیمز، تو فقط هفت تای دیگر به من دادی.

would you give me extra ones?" Well, my  dears, this is a different one. You see,  

چرا به من یک عدد اضافی می دهی؟" خب، عزیزان من، این یکی متفاوت است. می بینید،

when I did the first ones, they are similar,  right? A "RE-fund" and "re-FUND" is to give  

وقتی اولین ها را انجام دادم، شبیه هم هستند، درست است؟ «بازپرداخت وجه» و «بازپرداخت مالی» برای پس دادن

something back, right? When we also did, what's  another one we can do for you like we did refund?  

چیزی است، درست است؟ وقتی این کار را هم انجام دادیم، چه کار دیگری می‌توانیم برای شما انجام دهیم، مانند بازپرداخت؟

We did reject - a "RE-ject" and "re-JECT"  is to say no. But in these particular words,  

ما رد کردیم - یک "RE-ject" و "Re-JECT " به معنای نه گفتن است. اما در این کلمات خاص

the noun and the verb look the same, but  may not have the exact same meaning.  

، اسم و فعل یکسان به نظر می‌رسند، اما ممکن است معنای دقیق یکسانی نداشته باشند.

Now, the first one is to suspect, suspect.  

حالا اولش مشکوک شدن، مشکوک شدن است.

Sorry, my mistake, "SUS-pect". See, even a native  speaker, because now I have to think about this.  

متاسفم، اشتباه من، "SUS-pect". ببینید، حتی یک زبان مادری، زیرا اکنون باید به این موضوع فکر کنم.

If you're a suspect, it's very  different than to suspect,  

اگر مشکوک هستید، با مشکوک بودن بسیار متفاوت است،

okay? So, when you're a "SUS-pect", which is the  noun - have any of you watched TV and you watch  

خب؟ بنابراین، وقتی شما یک "SUS-pect" هستید، که اسم آن است - آیا هیچ یک از شما تلویزیون تماشا کرده‌اید و

the cop programs? And they go, "We have three  suspects right now for this particular crime."  

برنامه‌های پلیس را تماشا می‌کنید؟ و آنها می گویند: "ما در حال حاضر سه مظنون برای این جنایت خاص داریم."

A suspect is someone you believe has done  something wrong. Not necessarily a criminal,  

مظنون کسی است که فکر می‌کنید کار اشتباهی انجام داده است. لزوماً یک جنایتکار

but you think so. Now, to "sus-PECT" something  is to have a belief. I suspect if we find under  

نیست، اما شما اینطور فکر می کنید. اکنون، "sus-PECT" چیزی  داشتن یک باور است. گمان می‌کنم اگر

the bed, we will find Professor Owl with  Ms. Kitten under the bed, playing around.  

زیر   تخت را پیدا کنیم، پروفسور جغد را با خانم بچه گربه زیر تخت پیدا کنیم که در حال بازی کردن است.

That's not a person, it's just a belief, right?  Now, they are similar in the respect that there's  

این یک شخص نیست، فقط یک باور است، درست است؟ اکنون، آنها از این نظر شبیه هستند

a belief going on. Like, we believe this is a  suspect, we believe they have done something  

که باوری در جریان است. مثلاً، ما معتقدیم که این یک مظنون است، ما معتقدیم که آنها کار اشتباهی انجام داده

wrong. But it's a person that we believe has  done something wrong. It is not just an idea.  

اند. اما این فردی است که ما معتقدیم کار اشتباهی انجام داده است. این فقط یک ایده نیست.

This is separated into - it can be just an idea,  alright? You suspect something, like I suspect - I  

این به تفکیک می شود - می تواند فقط یک ایده باشد، خوب؟ شما به چیزی مشکوک هستید، همانطور که من گمان می‌کنم - من

suspect Daniel is cooking hamburgers because  I can smell the barbeque. There's no criminal,  

گمان می‌کنم دانیل در حال پختن همبرگر است زیرا بوی کباب را می‌توانم حس کنم. هیچ جنایتکاری

there's no wrong act. I smell barbeque. I just  believe. So, they have a similar route, of course.  

وجود ندارد،   عمل اشتباهی وجود ندارد. بوی کباب می دهم. من فقط باور دارم. بنابراین، آنها البته مسیر مشابهی دارند.

But the meaning is different. Person who could be  a criminal, or the police believe is a criminal.  

اما معنا متفاوت است. فردی که می‌تواند جنایتکار باشد، یا پلیس معتقد است مجرم است.

Verb - you believe something is true. Person,  thing that's true. Keep that in mind, okay?  

فعل - شما معتقدید چیزی درست است. شخص، چیزی که درست است. این را در نظر داشته باشید، باشه؟

"AD-dress". What's your AD-dress? What's  your AD-dress? Give me your address,  

"نشانی". لباس AD شما چیست؟ لباس آگهی شما چیست؟ آدرست را به من بده،

I'll send you a letter. No, I won't. I'm  not going to. Maybe an email address,  

برایت نامه می فرستم. نه، این کار را نمی کنم. من قرار نیست. شاید یک آدرس ایمیل،

but otherwise. And to ad-DRESS someone, ad-DRESS.  Once again, AD-dress, noun. You know how that is?  

اما در غیر این صورت. و برای ad-DRESS کسی، ad-DRESS. یک بار دیگر، AD-dress، اسم. میدونی چطوره؟

You have an email address. It's where people  send you information, or it's where you live.  

شما یک آدرس ایمیل دارید. جایی است که مردم برای شما اطلاعات ارسال می‌کنند یا جایی است که شما زندگی می‌کنید.

When you "ad-DRESS" someone, this is different.  It's how you speak or communicate with them.  

وقتی کسی را "آگهی لباس" می کنید، این متفاوت است. این نحوه صحبت یا برقراری ارتباط با آنهاست.

Sorry, I forgot "s", sorry. Address, okay?  So, how do you address someone? How do you  

ببخشید، "s" را فراموش کردم، ببخشید. آدرس، باشه؟ بنابراین، چگونه کسی را خطاب می کنید؟ چگونه با

address your boss? It's how you speak  to them. I have to address the workers  

رئیس خود خطاب می کنید؟ اینگونه است که با آنها صحبت می کنید. امروز باید به کارگران

today and tell them about the bad news.  There will be a decrease in their pay.  

خطاب کنم و خبر بد را به آنها بگویم. حقوق آنها کاهش خواهد یافت.

See, how do you speak to them? While  the address is where you live, noun.  

ببین چطوری باهاشون حرف میزنی؟ در حالی که آدرس محل زندگی شما است، اسم.

Now, how about - whoops, didn't we have  this here? We're back! We're back! Okay?  

حالا چطور - اوه، آیا ما این را اینجا نداشتیم؟ ما برگشتیم! ما برگشتیم! باشه؟

We have - do you have a PRE-sent? We put  the emphasis on the front, "PRE-sent",  

ما داریم - آیا از قبل ارسال شده دارید؟ ما روی جلو، «پیش ارسال»،

a thing. Christmas presents. What else do we have?  We have - I don't think you get presents at Eid.  

یک چیز تأکید کردیم. هدایای کریسمس. دیگر چه داریم؟ داریم - فکر نکنم عید کادو بگیری.

I know you eat, but you don't get that - Hanukkah,  with the dreidel, you get little presents.  

من می دانم که می خورید، اما آن را دریافت نمی کنید - هانوکا، با دریدل، هدایای کوچکی دریافت می کنید.

And "pre-SENT", "pre-SENT", we need to  do a presentation. We need to present  

و "pre-SENT"، "pre-SENT"، باید یک ارائه انجام دهیم. ما باید با

to the people, emphasis on the end. Cool? So, these ones are noun and verbs which don't  

تاکید بر پایان، به مردم ارائه کنیم. سرد؟ بنابراین، این‌ها اسم‌ها و افعالی هستند که

have the exact same meaning, but they're  obviously in business, because you have to  

دقیقاً معنی یکسانی ندارند، اما واضح است که در تجارت هستند، زیرا باید به

address your boss. You do presentations, you have  to present something. You can suspect that the  

رئیس خود خطاب کنید. شما ارائه می کنید، باید چیزی ارائه کنید.

product will be better if you do something  a little different. Change the wrapper. So,  

اگر کاری را کمی متفاوت انجام دهید، می‌توانید شک کنید که   محصول بهتر خواهد بود . لفاف را عوض کنید. بنابراین،

we can use these in business. So, I didn't give  you seven, I gave you - dum dum dum dum - ten,  

می‌توانیم از آنها در تجارت استفاده کنیم. بنابراین، من هفت را به شما ندادم، من به شما دادم - dum dum dum dum - ده،

ten words you can tell the difference between  now! And it's going to help you practice your  

ده کلمه که می توانید تفاوت بین آنها را اکنون تشخیص دهید! و این به شما کمک می کند تا گوش دادن خود را تمرین کنید

listening. And as you practice your listening,  you will get better at English, okay?  

. و همانطور که گوش دادن خود را تمرین می کنید، در انگلیسی بهتر خواهید شد، خوب؟

Now, video time is almost done.  It's always fun being with you,  

اکنون زمان فیلم تقریباً تمام شده است. بودن با شما همیشه لذت بخش است،

but I want to give you some homework. And if you  answer the questions correctly on this homework,  

اما من می خواهم به شما تکلیف بدهم. و اگر به سؤالات مربوط به این تکلیف به درستی پاسخ دهید،

you can get one million - oh, that's not one  million, that's a funny number. One million  

می‌توانید یک میلیون بگیرید - اوه، این یک میلیون نیست، این یک عدد خنده‌دار است. یک میلیون

points for every one you get right! If  you're on YouTube, please answer it in the  

امتیاز برای هر امتیازی که درست به دست می آورید! اگر در YouTube هستید، لطفاً در بخش نظرات به آن پاسخ دهید

comment section. I noticed many times, a lot  of students actually give it a thumbs up or,  

. من بارها متوجه شدم، بسیاری از دانش‌آموزان واقعاً به آن پاسخ مثبت می‌دهند

you know, thumbs up or thumbs  down if you got the answer right.  

یا اگر پاسخ را درست می‌دهید، می‌دانید، شست بالا یا پایین می‌گویند.

And each one you get right, you get one million  points. So that'll be fun. Or you can do it on  

و هر کدام را که درست می‌گیرید، یک میلیون امتیاز دریافت می‌کنید . بنابراین این سرگرم کننده خواهد بود. یا می‌توانید این کار را در

the www.engvid.com website, so we're going to  direct you there in a second or two, alright?  

وب‌سایت www.engvid.com انجام دهید، بنابراین ما می‌خواهیم شما را در یک یا دو ثانیه به آنجا هدایت کنیم، خوب؟

So first, "How do I address the workers?" How do  I address the workers? Is that a noun or a verb?  

بنابراین ابتدا، "چگونه کارگران را خطاب کنم؟" چگونه به کارگران خطاب کنم؟ این اسم است یا فعل؟

That's your first million dollar point. I can tell  you, the people will vote. You will know. Second,  

این اولین امتیاز میلیون دلاری شماست. می توانم به شما بگویم، مردم رای خواهند داد. خواهید دانست. دوم،

"Please increase the volume." Please increase  the volume. Please increase the volume. Is that  

"لطفا صدا را افزایش دهید." لطفاً صدا را افزایش دهید. لطفا حجم را افزایش دهید. آیا

a noun or a verb? And the third and final one,  oh oh, this is a beauty. This is beautiful.  

این اسم است یا فعل؟ و سومین و آخرین مورد، اوه اوه، این زیبایی است. این زیباست.

"You need a permit if you want me to permit you  to take it." You need a permit if you want me  

"اگر می خواهید به شما اجازه بگیرم، به مجوز نیاز دارید." اگر می‌خواهید

to permit you to take it. That is what we call a  doozy, a difficult one. But if you were listening  

به شما اجازه بگیرم، به مجوز نیاز دارید. این همان چیزی است که ما به آن می گوییم یک مشکل، یک مشکل. اما اگر

to pronunciation, and that's what this was about.  Not just pronouncing it, which is part of the  

به تلفظ گوش می‌دادید، و این چیزی بود که درباره آن صحبت می‌کردید. نه فقط تلفظ آن، که بخشی از

lesson, how do you say it. But more importantly,  what you hear and what you understand. Alright?  

درس است، چگونه آن را بیان می کنید. اما مهمتر از آن، آنچه می شنوید و آنچه می فهمید. بسیار خوب؟

So, this lesson was for everybody. If you  needed vocabulary, if you wanted to work on  

بنابراین، این درس برای همه بود. اگر به واژگان نیاز داشتید، اگر می‌خواستید روی

pronunciation or listening. If you did the  work, you got everything out of this.  

تلفظ یا گوش دادن کار کنید. اگر کار را انجام دادید، همه چیز را از این کار به دست آوردید.

Now, I've got to get going, but before  I do, I need you to go to www.engvid.com  

اکنون، باید شروع کنم، اما قبل از انجام دادن، باید به www.engvid.com بروید،

where we have another quiz with ten questions  you can do on this particular lesson.  

جایی که آزمون دیگری با ده سؤال داریم که می‌توانید در این درس خاص انجام دهید.

Also, don't forget, somewhere around here,  I want you to subscribe, please. If you got  

همچنین، فراموش نکنید، جایی در اینجا، می‌خواهم مشترک شوید، لطفاً. اگر

anything out of this - if you learned something  about the pronunciation, if you learned something  

چیزی از این به دست آوردید - اگر چیزی درباره تلفظ یاد گرفتید، اگر چیزی

about listening, if you learned new vocabulary  and it's going to help you, subscribe. Because  

درباره گوش دادن یاد گرفتید، اگر واژگان جدیدی یاد گرفتید و به شما کمک کرد، مشترک شوید. زیرا

I have many other videos and there are other  teachers on www.engvid.com that you can also  

من ویدیوهای بسیار دیگری دارم و معلمان دیگری نیز در www.engvid.com هستند که می‌توانید

join. And if you subscribe, you'll get my  latest video. You just have to find my bell,  

به آنها بپیوندید. و اگر مشترک شوید، جدیدترین ویدیوی من را دریافت خواهید کرد . فقط باید زنگ من را پیدا کنید،

ring the bell they have on there. Put it on  there, but it on and each time I do a video,  

زنگی را که در آنجا دارند به صدا درآورید. آن را در آنجا قرار دهید ، اما آن را روشن کنید و هر بار که ویدیویی

it'll be delivered right to you. Anyway, I've got to go. My time is up.  

را انجام می‌دهم، مستقیماً به شما تحویل داده می‌شود. به هر حال من باید برم زمان من تمام شد.

Thank you for permitting me - see, I changed  it to make it an easy verb for you - into your  

از اینکه به من اجازه دادید متشکرم - ببینید، آن را تغییر دادم تا به یک فعل آسان برای شما تبدیل شود - به

homes. And I'd like to see you in the next  video. Have a good one. Ciao!

خانه‌های شما. و من دوست دارم شما را در ویدیو بعدی ببینم . یک خوب. سیائو!